"Zonder hen was ik dood"

150 JAAR RODE KRUIS BELGIË
"Zonder hen was ik dood"
PHOTO NEWS
KOS
ALBERT WERD GERED NA
HARTAANVAL IN
HOCKEYMATCH
150 kaarsjes mag het Rode Kruis in
België uitblazen. Op 4 februari
1864 richtten we als allereerste
land ter wereld een eigen afdeling
op. Zo'n lange geschiedenis levert
dan ook heel wat heldenverhalen
op in binnen- en buitenland. Zoals
Rode Kruis-vrijwilliger Stephan
Lauwers, die twee jaar geleden
tijdens een hockeymatch
tegenspeler Albert Delleuse (64)
redde na een hartaanval. "Zonder
zijn EHBO-kennis zou ik er niet
meer zijn", zucht Albert dankbaar.
KAREN SLEURS
© Het Laatste Nieuws
Het Rode Kruis zoekt ze zelf, de
helden van haar 150-jarig bestaan.
Via advertenties en de website
150jaar.rodekruis.be roepen ze
mensen die gered zijn door Rode
Kruis-vrijwilligers op om
heldenverhalen in te sturen. Eéntje
die in dit rijtje alvast thuishoort is
Stephan Lauwers uit Haacht. De
vrijwilliger, opgeleid bij het Rode
Kruis, redde in november 2012
tijdens een hockeymatch
tegenspeler Albert Delleuse (64) uit
Sint-Pieters-Leeuw het leven toen
die een hartaanval kreeg. "Zonder
hem en zijn EHBO-kennis had ik dit
niet meer kunnen navertellen",
vertelt Delleuse. "Toen ik na amper
10 minuten op het veld plots in
elkaar zakte, reageerde hij immers
onmiddellijk. Dankzij zijn opleiding
wist hij perfect wat hij moest doen:
hij startte hartmassage en
beademing en vroeg aan een
andere ploegmaat om de
defibrillator te halen. Hij gaf zelf
lessen over hoe dat toestel werkt,
dus hij kon het meteen perfect
bedienen."
Delleuse is zijn redder én het Rode
Kruis dan ook eeuwig dankbaar.
"Als ik had moeten wachten op de
ambulance, was het te laat
geweest", zucht hij. "Mijn toestand
was zeer kritiek. Mijn hart was er
volledig mee gestopt, dus als hij
niet geleerd had om efficiënt te
reageren, was ik daar ter plekke
gestorven. In het ziekenhuis moest
ik wel nog een spoedoperatie
ondergaan en daarna lag ik nog
vier dagen in kunstmatige coma.
Maar uiteindelijk ben ik erdoor
gekomen."
ik veel last zou hebben van mijn
ribben door de druk van de
hartmassage. Alsof ik hem dat
kwalijk zou nemen. Grappig."
Na een lange revalidatie is Albert
intussen weer bijna de oude. "Ik
heb vorig jaar nog een operatie
moeten ondergaan, maar nu gaat
het een pak beter. Mijn hart werkt
weer naar behoren, dankzij de
stents die ze geplaatst hebben. Ik
mag binnenkort zelfs weer
wandelen, fietsen en tennissen
heeft de dokter gezegd. Opnieuw
genieten van het leven. Met volle
teugen, geloof me."
Met Stephan heeft hij nog altijd
contact. "We mailen en bellen
geregeld. Gewoon om te horen hoe
het gaat. Hij sukkelt nu wat met een
knieblessure, dus ik probeer hém
nu te helpen door hem op te
peppen. Dat is het minste wat ik
kan doen, hè."
Stephan is nog altijd trots dat hij het
leven van Albert kon redden. "Ik
raad het iedereen aan om ook zo'n
EHBO-cursus te volgen."
Zelf een heldenverhaal?
Surf naar 150jaar.rodekruis.be
Volop genieten
"Ik herinnerde me niets meer van
de reddingsoperatie, maar toen
mijn vrouw me alles vertelde, heb ik
Stephan meteen opgebeld. Hij was
dolblij toe hij me hoorde. En ook
heel bezorgd: 'Ik heb je toch niet te
veel pijn gedaan?' was het eerste
dat hij me vroeg. Hij was bang dat
woensdag 05 februari 2014
Pagina 11 (1)

Download Report