2014 nieuwsbrief 2

W.T.C. DE DOORDRIJVERS
WEZEMAAL vzw
NIEUWSBRIEF 2/2014
Tour de France 1974
Recuperatie mei – juni - juli
WO I : Namen 1914 – Ernest Claes
Regelmatigheidsklassement
v.u. Guido Peumans – Schrikstraat 47 - 3110 Rotselaar
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
1974 **** 2014
De feestspeech
Twee jaartallen die ons vandaag samenbrengen.
We vieren inderdaad vandaag het 40-jarig
bestaan
van
onze
fietsclub,
WTC
De
Doordrijvers vzw. Van de stichters zijn er
vandaag een paar aanwezig en, als ik goed ben
ingelicht, ook vier leden die bijna vanaf het
ontstaan erbij waren. Het spreekt vanzelf dat
er heel wat bestuursleden de revue zijn
gepasseerd. Maar ik blijf het herhalen : zonder
deze mensen en hun inspanningen zouden we
De voorbereiding …
nooit dit 40-jarig bestaan gehaald hebben. In
de voorbije jaren sprak ik bij verschillende gelegenheden mijn bewondering en dankbaarheid uit
voor al deze voorlopers. Hun doorzettingsvermogen - onderschat hun inspanningen niet - ligt aan
de basis van het feit dat we nu, anno 2014, 109 fietsende en 2 niet-fietsende leden kennen.
Inderdaad : een recordgetal !
Nu terug naar de dag van vandaag, een dag waarop dankwoorden meer dan ooit op hun plaats zijn.
Oud-bestuursleden weten maar al te goed dat er steeds heel wat werk aan de winkel is, wil men
een vereniging draaiende houden.
De financiën gezond beheren bijvoorbeeld, wat ons tot op heden goed gelukt is. Voor mij niet
verwonderlijk, want we beschikken over een nauw toekijkende kassier als de euro in het spel is :
zo kennen we Luc allemaal.
Niet zo evident om dezer dagen een begroting in evenwicht te
houden. Vraag het maar aan de federale en de Vlaamse regering !
In ons jubileumjaar staan we er qua uitrusting weer op ons paasbest bij. Chris, fietsmodebewust
zoals hij is, zorgde voor een strakke en trendy outfit met als kers op de taart een erg nuttige en
handige windstopper, het jubileumgeschenk voor al onze fietsende leden. Een flinke deuk in onze
clubkas, maar 40 jaar clubgeschiedenis vraagt wel om een extraatje.
In de talrijke clubvergaderingen bij de start van een nieuw seizoen, de extra passessies, de
statutair verplichte ledenvergaderingen, het gezinsetentje om een seizoen af te sluiten, het
voorbereiden en verkennen van onze tweejaarlijkse fietsmeerdaagse in het buitenland kruipt
heel wat vrije tijd en al die bezigheden vergen organisatorisch talent en logistiek inzicht. Geen
beter geoliede tandem dan Wim en André bestaat hiervoor, twee steunpilaren op wie wij altijd
kunnen rekenen. Als geen ander weten zij ook welke geestrijke drank zeker nooit mag ontbreken.
Beken maar, voor velen van ons niet zonder belang.
1
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
En dan is er ook ons manusje-van-alles, de man van ons clubblad, in feite de spreekbuis van onze
vereniging. Ons clubblad, steeds een pareltje vol nieuws over het reilen en het zeilen van onze
vereniging, steeds aangevuld met randnieuws over alles wat van ver of nabij met de fiets te
maken heeft, actueel of geplukt uit de rijke geschiedenis van de fiets. Trouwe lezers weten dat
Paul een schitterende pen heeft en er telkens weer in slaagt het clubblad op te vrolijken met
leuk beeldmateriaal. Als je ergens door gebeten bent ... Mensen buiten de club surfen regelmatig
op onze website om zijn pittige verhalen te lezen. Wat Paul maakt, staat voor topkwaliteit. Kan
niet anders als je weet hoeveel uren het samenstellen van het tijdschrift en al de andere
communicatie naar de leden toe vraagt.
Nieuw in onze bestuursploeg is Dirk. Hij geraakt nu
ingereden en gooit verder gans zijn gewicht in de
weegschaal, als dat nodig is. Gaten opvullen waar
nodig,
gaten
dichtrijden
heet
dat
in
het
wielerjargon.
De zes leden van het huidige bestuur vormen de
ruggengraat van onze vereniging. Mijn persoonlijke
bijdrage aan de goede gang van zaken is eerder
beperkt. Speechen, liefst zo kort mogelijk, al wijk
ik vandaag daar wel een beetje van af, en het
clubleven documenteren met foto's, ziedaar mijn
kerntaken.
Uit de grond van mijn hart, bedankt jongens, voor
al het gepresteerde werk en de vele verborgen
uren, die ervoor garant staan dat we, veertig jaar
later, mogen zeggen dat we een gezonde en
bloeiende vereniging hebben. Al gemerkt hoe
explosief de aangroei is het laatste jaar ? Geen
toeval.
Wat betekenen wij mannen zonder onze vrouwen ?
Hen kunnen we niet genoeg bedanken voor het vele
werk en de talloze uren, die even onmisbaar zijn om
het geheel draaiende te houden. We vergaderen
beurtelings bij de bestuursleden aan huis. De
dames zorgen ervoor dat we goed voorzien worden
De generale repetitie …
van spijs en drank om die avonden goed door te
komen. De onmisbare hulp, ieder jaar weer, wanneer het nieuwe fietsseizoen van start gaat. Dat
generale
repetitie
…
de eerste zondagochtend van een nieuw fietsseizoenDesteeds
meer
en meer
Doordrijvers
aanschuiven aan ons reeds klassiek geworden ontbijt hebben we aan onze dames te danken. Ook
vandaag en de voorbije dagen (winkelen, afspraken maken, zaal aankleden, tafels dekken etc.)
waren ze druk in de weer om alles in goede banen te leiden zodat onze barbecue een merkpunt
zal zijn in de talrijke activiteiten, gepland voor dit seizoen. Al de vroegere bestuursleden en hun
2
Nieuwsbrief 2/2014
eega's
Augustus 2014
herinneren zich maar al te goed hoeveel tijd ze in het verleden aan al de geplande
clubinitiatieven hebben besteed.
De agenda van het feestprogramma 2014 werd in onze Infobrochure uit de doeken gedaan.
Onze familiewandeling was een groot succes : mooi uitgestippeld parcours, halverwege een
warme choco of een jenevertje, de zon van de partij en als afsluiter het klassieke suiker- en
rozijnenbrood. Gelukkig voorzagen Sylvia en Tony een grote, verwarmde tent als uitbreiding van
de QV-gelagzaal om iedereen aan tafel te krijgen, zo groot was de groep wandelaars.
De familiefietstocht dreigde in het water te vallen. 's Ochtends was het een miezerig weertje,
maar eens halftwee in de namiddag kregen we een stralend zonnetje en viel er geen druppel
regen, ondanks onheilspellend overtrekkende regenwolken op de door ons zo vaak geraadpleegde
buienradar. De 20 km werd afgehaspeld, de kleinste en jongste deelnemers op kop, en halverwege
werd er gestopt en door de club getrakteerd op een lekker ijsje bij ‘t IJshoorntje in Hellicht.
Eens te meer hadden de afwezigen ongelijk.
Gisteren toerden 14 Doordrijvers in gesloten slagorde in de streek rond Ieper waar in de Groote
Oorlog alles kapotgeschoten werd. Chris, Wim en André loodsten ons door een prachtige regio in
een erg gevarieerde tocht van 101 km, een tocht die ze vooraf samen hadden uitgeprobeerd en
op hun GPS opgeslagen. De rit bracht ons tot over de Franse grens en voerde het peloton langs
een paar pittige kuitenbijters. In vier uur was de klus geklaard, onder een stralende zon bij een
temperatuur van 20°. Het weer op het thuisfront was minder rooskleurig, vernamen we. In de
volgwagen heb ik echt genoten ! Ondertussen gidste Dirk de dames en andere familieleden door
de Westhoek, waar de begraafplaatsen echt niet te tellen zijn. De Last Post vormde het
passende sluitstuk van een erg geslaagde, speciale jubileumdag.
Een vereniging bloeit wanneer alle leden naar vermogen hun steentje bijdragen.
De ervaring
leert ons dat we op vele mensen kunnen rekenen, op zondagmorgen, om het voortouw te nemen.
Een goed functionerende bestuursgroep alleen maakt geen goed functionerende vereniging. Een
dankwoord is dus hier meer dan op zijn plaats voor iedereen die, wanneer het nodig is, helpt om
er telkens weer een prettig fietsseizoen van te maken. Van hieruit, dankjewel. Ook nog eens
voor alle leden en bestuursleden die in die voorbije 40 jaar er voor gezorgd hebben dat we nu dit
nieuwe jubileumjaar feestelijk gehaald hebben.
Koken kost geld, een club als de onze financieren ook ! Daarom willen we de sponsors nog eens
bedanken. Zonder hen geen vervanging en vernieuwing van de schitterende wielerkledij in de
voorbije jaren. Met ons lidgeld alleen springen we niet ver, dat realiseert iedereen zich wel. We
krijgen de onvoorwaardelijke steun en het vertrouwen van de CRELAN-bank van Wim Mertens en
Lea Persoons, van de FIETSSPECIAALZAAK van Tom en Sarah, van bierbrouwer Johan Claes en
zijn BROEDER JACOB en van Jean Hermans van de HARVEST-sportkledinglijn.
In dit bestek vergeten we zeker onze sympathieke en bekwame webmaster niet : Kristof Van
Casteren. Hij onderhoudt gratis en voor niets onze drukbezochte website. Kristof, dankjewel.
3
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
En voor wie zich zou afvragen hoe borelingen van vlees en bloed uit het jaar 1974, stichtingsjaar
van de WTC De Doordrijvers vzw, er zoal uitzien anno 2014, moet even twee nieuwe leden, hier
aanwezig in de zaal, monsteren. Beiden gezond en wel, stevig uit de kluiten gewassen, vlot en
sportief, in de fleur van hun leven, precies zoals onze vereniging, nietwaar Tom Segers en Koen
Noels ? Zij kunnen vandaag op meer dan passende wijze symbool staan voor de verjonging en de
verruiming die de club op haar veertigste verjaardag een nieuwe impuls geeft voor de toekomst,
op weg naar de 50 jaar.
En dan voor het publiek …
Maar nu gaan we feesten. Geniet ervan.
En tenslotte nog dit : ik vind jullie allemaal samen een geweldige bende !
De voorzitter.
(Volledig getrouwe tekstweergave van de speech,
uitgesproken op de feestbarbecue
op zondag 17 augustus 2014,
exclusief de rondjes applaus en de verspreking over het ledenaantal.)
4
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Recuperatie mei
…
De website revisited
zondag 04.05.2014
VIJFENZESTIG DOORDRIJVERS
zondag 11.05.2014
… gaan op zoek naar pen en papier. En schudden
vervolgens
in
de
Langestraat
een
geïmproviseerd rittenblad uit de pols. Het
alternatieve inschrijvingsritueel neemt wel wat
meer tijd in beslag, ook al omdat de nog
verkleumde handen niet te best meewerken.
Maar geen nood, de hellingen op weg naar en
van Huldenberg (25 A's en 22 B's + 1 tester)
en Korbeek-Dijle (18 C's) blijven geduldig
liggen en wachten onze komst af om dan toch
weer
in
de
kuiten
te
bijten.
De
ritbestemmingen leveren overigens een prima
trainingsparcours voor een goede (maar nog
niet de ultieme) test van de benen met het oog
op de gebeurtenissen op vrijdag 9 mei 2014.
DE GEBROEDERS BEAUFORT
Wie zal zeggen wat de fietsliefhebbers
vandaag weghield van de start in de
Langestraat ? Moederdag, communiedag,
schoolfeestdag of toch gewoon regen- en
windvrees ? Mogelijk kent één van de
gebroeders Beaufort het antwoord, drie heren
van stand met ruime ervaring in de
windenergiesector en vandaag als proefrijders
opvallend aanwezig. Aimé (links op de foto)
zette het op een blazen bij de 17 A’s (+ oude
bekende Jarne Verpoorten), Bonaventure
(midden) schoot van links naar rechts bij de 18
B’s en Constant (rechts op de foto) zette 11’C’s
met gemak voortdurend in de wind. De broers
lieten zich elk van hun vriendelijke (in de rug)
en hun gemene kant (op kop) zien. Zij spaarden
hun ongekende krachten niet en voelden zich
allesbehalve gehinderd door de gemiddelde
snelheden
die
Doordrijvers
doorgaans
hanteren tijdens hun verplaatsingen. Benieuwd
of de gebroeders ons ook op weg naar en van
andere bestemmingen dan Hoeleden en
5
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
zondag 18.05.2014
Waanrode nog komen animeren.
HONDERDENTWAALF
zondag 25.05.2014
Niemand zal betwisten dat de regen van de
voorbije dagen niet nodig was voor de natuur.
Maar als fietser verkiezen we toch het mooie
lenteweer van vandaag. Onder een stralend
blauwe hemel troepten 61 Doordrijvers samen
aan het werkhuis van Tom Vleugels om zich
daarna te spreiden over 22 A's en 17 B's met
bestemming het dorp van het ooit zo gekende
Van de Ven dat zijn gloriejaren al kende nog
voor onze club was opgestart. De 22 C's
hadden Laakdal als keerpunt. En om alles mooi
in evenwicht te houden werd elke groep
vergezeld door een nieuw kandidaat-lid die
allen definitief de stap naar het volwaardig
lidmaatschap overwegen. Dat zou
het
ledenbestand op een ongezien aantal van
112 brengen. Maar snel (Jarne Verpoorten),
jong (Mathias Everaerts) en vrouwelijk (Sandra
Van Nerum) volk is altijd welkom.
VAN HOKJE NAAR HOKJE
65 Doordrijvers kiezen, als lid van een
sportvereniging, in de voormiddag voor de fiets
en stemmen, na een passage in het
inschrijvingshokje (kruisje of bolletje achter
de eigen naam !), hun rijrichting unaniem af op
Paal (15 A’s – met 1 gastrijder – en 30 B’s) en
Zemst (20 C’s). Langs de Vlaamse wegen komen
zij, naast stijgings- en dalingspercentages,
drempels en heel wat kieslocaties tegen. Zelf
moeten de fietsers ook nog tijdig in het
stemhokje geraken. En dat staat voor lang niet
iedereen in Wezemaal. Na een kleine
verfrissing in het “drankhok” (QV) en een
grondige schrobbeurt in het “washok” (douche)
kan er met een fris hoofd aan de zondagse
stemplicht voldaan worden. Als lid van de
Vlaamse, Belgische én Europese gemeenschap.
6
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Recuperatie juni
…
De website revisited
zondag 01.06.2014
BRUGGEN EN GOLVEN
zondag 08.06.2014
Het gros van 64 Doordrijvers (+ 1 testrijder)
gaat op pad naar Kapelle-op-den-Bos, het
noord-westelijk gelegen oriëntatiepunt dat
bekend staat als thuisbasis van Feryn en
Eternit. De enige golfslag in het parcours
schuilt in de bruggen over Dijle, Zenne en de
kanalen Leuven-Dijle en Brussel-Schelde. En
als wij eens niet langs Nieuwrode passeren,
dan toch via Nieuwenrode vandaag. 31 B’s doen
dat in wijzerzin, 18 A’s in tegenwijzerzin en de
twee groepen kruisen elkaar warempel op een
zakdoek. 16 C’s tenslotte vinden hun zondagse
wielergading in Houtem en keren met de
kilometerbuit terug naar een zonneterras in
Wezemaal.
VAN ONZE VERSLAGGEVER
… in Cornwall alsnog een relaas in uitgesteld
relais over de rit van 18 A’s en 17 B’s naar
Oplinter en van ook nog eens 18 C’s naar
Loksbergen. De (groot-)vaders voelen zich op
deze mooie pinksterdag wellicht geen
duidelijke mengeling van Onze-Lieve-Heer en
Sinterklaas (fietsen met mijter en tabbaard
valt heus niet mee) maar eerder een
zelfverbeelde mix van Cancellara en Quintana.
Vader is voor drie uur een klasbak, vader voelt
zich 80 km in zijn sas. En dan rest er nog een
hele namiddag vroege zomer om een ijsje te
gaan likken bij ’t IJshoorntje … met de kleine
meid aan het handje, in de zon.
zondag 15.06.2014
TWEE CIJFERS NA DE KOMMA
En ook in de behuizing van dit rechthoekje
commentaar gooit schrijver dezes (nog steeds
niet ter plaatse) naast de obligate letters ook
weer wat veelzeggende cijfers in de trommel.
Liefst 74 kruisjes vullen de deelnemerslijst
7
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
zondag 22.06.2014
voor het zondagse voormiddaguitje op twee
wielen. Rit 15 van het seizoen brengt 19 A’s,
33 (!) B’s en 23 C’s naar het startpunt in de
Langestraat. Die zetten het prompt op een
fietsen naar Nijlen (ca. 85 km) of Tongerlo
(ca. 75 km). En stuwen het voorlopige,
gemiddelde deelnemersaantal voor dit seizoen
naar het bijzonder jubileumwaardige getal van
67 en centiemen. Wel, 67,33 om het met vier
cijfers te zeggen (en te schrijven).
WAT ZIT ER IN DIE OUDE DOOS ?
Koning Voetbal duldt dezer dagen weinig
concurrentie op televisie en beïnvloedt bij
momenten zowaar de verkeersdrukte in de
Belgische straten. Maar de fietscijfers voor
de WTC vallen op deze zondagvoormiddag
helemaal niet uit de toon. 69 Doordrijvers
pakken uit met een aangepaste 23 (A’s) - 17
(B’s) – 29 (C’s) –opstelling. Russen, Duitsers en
Ghanezen gaan over de tongen tussen
Wezemaal en Waver, een lastig en
gedenkwaardig parcours uit de oude doos met
gastrijder Marco Vespa in een even opvallende
als
comfortabele
polloteerfunctie.
En
onderweg naar Koningshooikt dribbelen de
Rode Duivels zich tussen de frames en
versnellingsapparaten door als gespreksthema
nummer één. Het is onbegonnen werk het
aantal uithangende Belgische vlaggen te tellen.
Vele daarvan met Jupiler-signatuur en toch
ook heel wat exemplaren die zichtbaar een
tijdlang op zolder hebben gelegen … in die
oude doos.
zondag 29.06.2014
MET MINDERVOLK …
dan gewoonlijk starten 36 Doordrijvers hun
wekelijkse
zondagvoormiddagprogramma
“Komen fietsen”. De doorbijters (13 A’s en 23
samengeklutste B’s en C’s) krijgen heel wat
Meerhout en veel Minderwater dan gevreesd
op hun bord. Bij de A’s kruidt wegbereider
Marcel Van Thielen de afwerking van de vlakke
8
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
rit
met
twee
klassieke
hellingen
(Biezenhuiskes en Rot) uit de clubgeschiedenis.
De punten voor parcoursmenu,
sfeer en
gezelligheid staan alweer genoteerd in het
regelmatigheidsklassement, juist over halfweg
het seizoen.
VALHELM TYPE GIANT CAVENDISH (!)
Een valhelm die hoog scoort op het ecologisch front en onderweg ook nog goede diensten
kan bewijzen om de alom gevreesde hongerklop te vermijden !
Rijk aan koolhydraten, vitaminen en mineralen.
9
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Recuperatie juli
…
De website revisited
zondag 06.07.2014
ERIN VLIEGEN
zondag 13.07.2014
Geen Red Arrows te zien boven Longstreet
House in het Wezemaalse luchtruim, ook niet
boven de toch van vele luchtvaartevenementen
befaamde keerpuntsites Goetsenhoven en
Schaffen, trouwens. Er applaudisseren evenmin
rijendikke mensenhagen langs het parcours,
laat staan dat er een lid van de koninklijke
familie met een reuzeschaar zijn opwachting
maakt. Nochtans nemen 48 Doordrijvers
vandaag de officiële start in de 17de rit van
het 40ste seizoen, in wat gelukkig het
droogste en zonnigste dagdeel blijkt te zijn.
Dat zint de 16 A’s, 19 B’s en 13 C’s zodanig dat
zij dan maar zelf petrol geven en … erin vliegen
om het WK voetbal door te spoelen.
RECORDS EN FOTO’S
zondag 20.07.2014
Als ergens ter wereld een record sneuvelt dan
circuleert daarvan binnen de kortste keren wel
een foto (met tweet ?) in de media. Dat gaat
zo over straffe stoten in de keuken (het
stokbrood van 100 meter), de tuinbouw (de
pompoen van 500 kilo) en de muziek (de nonstopsaxofoonsolo van 32 uur). En ook wel in de
sport, natuurlijk. Tenzij het weer ’s ochtends
een beetje tegenzit want dan bestaat er géén
foto van de welgeteld 19 Doordrijvers (een
laagterecord !) die opdagen voor de verrassend
droge verplaatsingen naar Geetbets (10 A en B
samen) en Morkhoven (9 C’s). Helaas met een
valpartij van Bart Van Orshoven op een
boogscheut van Wezemaal. Ook daarvan geen
foto (of RX) in deze rubriek.
EEN ELFTAL !
De hevige plensbui van 07.30 uur zit er allicht
voor iets tussen maar de som van A + B + C is
snel
gemaakt
door
de
geoefende
zaakwaarnemers Genaro Olivieri Mertens en
10
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Guido Pancaldi Peumans. Exact 11 Doordrijvers
zondag 27.07.2014
laten zich niet van de wijs brengen door het
natte ochtendoffensief, gaan voldoende droog
achter de oren langs de fileloze controlepost
voor het regelmatigheidsklassement in de
Langestraat en zetten zich dan als één ploeg in
beweging (in een 2-2-2-2-2-1-opstelling). De
juryleden controleren en passant ook het
gewicht van de fietsen, de afwezigheid van
motoraandrijvingssystemen in de zadelbuis en
de netheid van de Doordrijversuitrusting 2014.
Waarna het rapport op de tafel van de
secretaris en vervolgens op de website
belandt.
NORMAAL
De laatste Doordrijversrit van juli 2014
herstelt de normaal gangbare pelotonssterktes
in ere. 15 A’s en 22 B’s nemen het juiste
Meldert (deze keer bij Lummen) in het vizier
terwijl 23 C’s Laakdal gaan ronden. En als je
die 60 Doordrijvers met hun welgetrainde
dijen en kuiten dan op een alsnog zonnige
voormiddag loslaat op de Vlaams-Brabantse,
Antwerpse en Limburgse wegen, krijg je een
perfecte clip voor de eerste hit (uit 1977)
waarmee een in 1974 opgerichte Nederlandse
boerenrockband uit de Achterhoek de
hitparade bestormt. Zonder rollator, maar wel
met het hierna volgend tekstfragment dat op
het lijf (de lijven) van die fietsers uit
Wezemaal is geschreven :
Langzaam rijden dat deeien zie nooit
Dat vonden zie toch maar tied verknooid.
11
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
VALHELM TYPE ALIEN / … ET
Moviestar, oh moviestar, ah ah ah, you think you are a moviestar !
(Harpo – 1975)
Tussensprintje
Wie Erwin Cauwenbergh, trouwe C-rijder, voortaan op gsm wil bereiken, wijzigt het
nummer in de ledenlijst best want de nieuwe en enig juiste cijfercombinatie gaat als
volgt : 0468/26.14.19.
12
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Regelmatigheidsklassement
Deze
tussenstand
van
regelmatigheidsklassement
het
werd
afgesloten na de zondagrit van 27
juli 2014. Voor de meest actuele
stand
kan
u
altijd
www.doordrijvers.be.
terecht
op
Wekelijks
bijgewerkt op zondagavond tegen
20.00 uur. BINGO
! Vragen of
opmerkingen ? Contacteer gerust de
secretaris.
21 punten (voorlopig maximum) – 20 punten
Nihil.
19 punten
Guy Meulemans – Maurice Meulemans – Jean-Paul Schoonjans – Bart Van Orshoven –
Victor Verbeeck.
18 punten
Guido Buggenhout – Marcel Feyaerts - Marleen Heylighen – Danny Rens – Etienne
Vertommen.
17 punten
Erwin Cauwenbergh – Julien Cumps - Jos Gordts - Fons Hemeleers - Paul Mispelters Eric Vanbelleghem – Victor Vandeplas – Luc Witpas.
16 punten
Bert Beckx - Dirk Geenen – Hans Janssens - André Jonckers – Nico Lodewijks – Bart
Minnen – Werner Schoovaerts – Steve Van Diest – Albert Van Weydeveldt - Sven
Vertommen – Fons Wouters.
13
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
15 punten
Guido Cuypers – Frans De Vadder – Karel Louis - Wim Mertens – Dany Reniers - Tom
Segers.
14 punten
Gaston De Greef - Marc Laeveren - Maurice Mertens - Koen Noels – Freddy Poels Willy Reniers - Roger Vanderveken - Koen Vleugels - Patrick Weynants - Guy Witpas.
13 punten
Rudi Campo - Tom Deckers - Steven Smout - Chris Tuerlinckx - Frank Vandenpanhuyzen
Dany Van Eylen - Luc Van Nerum - Johnny Van Rompaey - Marcel Van Thielen.
12 punten
Johan Claes - Wim Claes - Davy De Meyer - Robert De Wijngaert - Dirk Discart Johnny Grandjean - Stijn Heylighen - Dirk Kempeneers - Rudi op’t Roodt - Albert
Struyf - Danny Van der Elst.
11 punten
Fons Gommé - Geo Mergaerts – Gust Peeters – Frans Van de Gaer – Xavier Van Geel Hugo Vounckx.
10 punten
Luc Duchateau – Fernand Minnen – Tonny Quanten – Lieve Vansantvoet.
9 punten
Koen Baillien – Mathias Everaerts - Patrick Grouwels – Kurt Symens.
8 punten
Dirk Cleymans – Bruno Van Casteren – Jarne Verpoorten - Joeri Vertommen.
7 punten
Marc De Neef - Marc Janssens – Johan Vermaelen - Marcel Weynants.
6 punten
Frank Baert – Luc De Wolf - Sebastiaan Noppe - Tom Vleugels.
14
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
5 punten
Philippe Menève – Guido Peumans - Mandus Serneels - Jan Vaes – Joris Van Meensel Alain Van Mellaert.
4 punten
Bram Meerschaut - Frank Snelders – Filip Torfs.
3 punten
Jan Norré – François Otto - Wouter Schryvers.
2 punten
Stein Grandjean - Jan Minnen – Henri Philipsen – Daivy Scevenels – Marc Tuerlinckx.
1 punt
Kurt Smits.
15
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Veronica Sorry
Peter Koelewijn
Het nieuws hoorde ik in juli aan zee
De minister was kort, hij zei 'nee! '
Sommigen hadden dat al gedacht
Maar zovelen hadden het nooit verwacht
Herman Stok, jij eerste echte dj
Ben jij daar nou wel zo gelukkig mee
Zo'n minister is toch nooit nodig geweest
Jullie staan al zo sterk in de race
Veronica sorry
Is het nou allemaal echt voorbij?
Veronica sorry
Maar het ligt niet aan jou
En het ligt niet aan mij
Niet aan Hilversum 3, die zijn ook niet blij
Niet aan Noordzee en niet aan Caroline
Die zelf ook het kind van de rekening zijn
Veronica sorry, Veronica sorry, Veronica sorry, Veronica
16
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
En nou denk ik met melancholie
Aan dat schip als ik weer zo'n sticker zie
Met: 'Veronica blijft als u dat wilt! '
Hebben de fans niet hard genoeg gegild
En jongens jullie van Hilversum 3 hebben toch
Vroeger allen naar 192 gezocht
Waar Joost den Draaier nog geboren is
En Eddy, Klaas, Kreyn en Kees
Of heb ik het mis?
Oh, Veronica sorry
Is het nou allemaal echt voorbij?
Veronica sorry
Oh het ligt niet aan jou
En het ligt niet aan mij
Veronica sorry, Veronica sorry, Veronica sorry, Veronica
En Theo, Ad en Hugo en de rest van 3
We zaten allen bij Veronica op de knie
Soms vond je het niks
Maar je leerde veel zo
Felix en Edward is het niet zo?
17
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
De Cats, Golden Earing en Bonnie St.Clair
En ook Mouth en McNeal jullie schopten het ver
Net als de rest hier in de showbizz
Maar met hulp van je vrienden en die was niet mis
Veronica sorry
Is het nou allemaal echt voorbij?
Veronica sorry
Maar het ligt niet aan jou
En het ligt niet aan mij
Veronica sorry, Veronica sorry, Veronica sorry, Veronica
Kan er met windkracht nul een schip vergaan?
En wie wil er dan graag bij het zinken staan
Het leven gaat ook zonder Veronica door
Maar het spijt iedereen als je haar nooit meer hoort
Oh, Veronica sorry
Veronica sorry
Hé, Veronica sorry
Veronica sorry
18
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Er is er één jarig …
Zondag 27 april 2014 * Toine Nemegeer 70 !
Het feesten met de ronde getallen kan anno
2014 niet op ten huize Nemegeer – Deroost in
Kortrijk-Dutsel. Voor de Doordrijvers die Toine
niet zouden kennen : jarenlang stond hij paraat
om de volgwagen van die wielergekke (toen nog
samen in één grote groep fietsende) bende uit
Wezemaal te besturen. Zelf met de fiets naar
de Langestraat vanuit (toen nog) Rotselaar, met
de hulp van enkele bestuursleden het busje in
het gareel brengen (lees : dakimperiaal met
wettelijke signalisatie vastsjorren), dan voor
kilometers de hort op, om tenslotte de
voormiddag af te sluiten met een donkere Leffe (want toen nog Broeder Jacobloze
zondagen). Bedankt, Antoine !
En ook op zijn 70ste verjaardag is het wielrennen niet veraf (op tv) : de Australische
kampioen Simon Gerrans (Orica GreenEdge) wint de 100ste editie van La Doyenne.
19
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
De tweede poging …
… om de groepsfoto vast te leggen staat dus geprogrammeerd op zondag 7 september
2014, klokvast om 08.00 uur. Plaats van verzamelen is dan opnieuw de ingang van de
parochiezaal tegenover de pastorie van Wezemaal.
Het bestuur rekent op de
aanwezigheid van de zon en van iets meer dan 19 (ja, zelfs heel wat meer dan 36)
Doordrijvers in piekfijn jubileumpak.
Gentlemen en fietsenmakers
Met
meer
regen
dan
de
organisatoren,
de
medewerkers én de renners lief is, krijgen de
gentlemenkoers en het BK fietsenmakers op de
laatste zon-, euh, regendag van juni hun beslag in
Wezemaal. Drie clubleden mengen zich in de
waterraces : Jarne Verpoorten haalt een vijfde
stek, Tom Segers valt en moet geblesseerd de
wedstrijd staken. Sponsor-vakman én clublid Tom
Vleugels zeilt vaardig naar een veertiende plaats
in het BK. Een gemeend dankwoord aan alle
seingevers, tappers, sympathisanten en bezoekers
van de formidabele Broeder Jacob-drankstand. Behalve de regen druipt ook het
enthousiasme bij hen in beekjes van de lijven.
20
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Tussensprintjes
Ledentelling
Het blijft drummen op de ledenlijst 2014. Duw een beetje, en jawel, er kan er nog
eentje bij : good old Jarne VERPOORTEN om te beginnen. En vervolgens nog een tweede
zieltje bij de aanwinsten om de vreugd op (of door ?) te drijven : Mathias EVERAERTS,
rookie en youngster uit Langdorp. Het clubrecord staat ondertussen op 109 fietsende
en 2 niet-fietsende leden. Asjemenou !
Facebook
WTC De Doordrijvers nu ook op smoelenboek. Vind ik leuk ! Onze club heeft sinds kort
ook een eigen facebookpagina. Dit geeft de leden de
mogelijkheid
om
onderling
fietstochten,
eigen
afbeeldingen, etc. te delen.Hoe werkt het? Zoek op
FB even naar WTC De Doordrijvers en klik op 'lid
worden'. De pagina is opgezet als een 'besloten
groep', de beheerder moet dus nog even goedkeuren
en vanaf dan kan je alle activiteiten mee volgen en/of
zelf aankondigen.
En toen kwam er …
Het gebeurde tijdens de rit van zondag 13 juli 2014. De C’s fietsen met z’n negenen
naar Morkhoven als Marcel Feyaerts de troepen halt laat houden aan de gevel van een
hier niet nader genoemde woning in een evenmin nader
genoemde gemeente.
Hij ontvouwt in smakelijke
bewoordingen, met veel mimiek en gesticuleren, het
onwaarschijnlijke verhaal van een gestolen varken (een
huwelijkscadeau !) dat na enkele weken teruggevonden
wordt maar zonder oormerk niet aan de rechtmatige
eigenaars kan terugbezorgd worden en de slachting
noodgedwongen moet afwachten in een opvangboerderij
in Zonhoven. De volksverteller in ere hersteld !
21
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Tour 1974
In schijfjes
Deelnemers
61. Raymond POULIDOR
62. Cees BAL
63. Jean-Pierre GENET
64. Barry HOBAN
65. Gerrie KNETEMANN
66. Jacky MOURIOUX
67. Michel PERIN
68. Christian RAYMOND
69. Alain SANTY
70. Gerard VIANEN
71. Jesus MANZANEQUE
72. José-Luis ABILLEIRA
73. Jesus ESPERANZA
74. Felix GONZALEZ
75. Andres OLIVA
76. Fernando PLAZA
77. José-Antonio PONTON
78. Damaso TORRES
79. Antonio VALLORI
80. Juan ZURANO
81. Cyrille GUIMARD
82. Michel COROLLER
83. Régis DELEPINE
84. André DIERICKX
85. Joël MILJARD
86. Jean-Claude MISAC
87. Gérard MONEYRON
88. Daniel REBILLARD
89. Jean-Jacques
SANQUER
90. Ghislain VAN
LANDEGHEM
Raymond Poulidor wint de etappe
62 : opgave 16de rit
73 : opgave 11de rit
74 : opgave 12de rit
77 : opgave 5de rit
79 : opgave 11de rit
81 : opgave 21ste rit
90 : opgave 10de rit
van Seo de Urgel naar Pla d’Adet
Uit :
www.ledicodutour
22
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Namen 1914
Verslaggevers aan het woord.
Uit het oorlogsdagboek van Ernest Claes
22 augustus 1914
(…)
En het donderend daveren van ’t kanon gaat voort. Van alle zijden ratelen
geweren en mitrailleuzen.
Ik sta over de borstwering te kijken, en houd
onafgebroken de ogen gericht op de rand van het bos.
Opeens zie ik daar,
loerend tussen de takken door van het schaarhout, een Duits soldaat staan. Hij
trekt even de twijgen weg en staart over het veld.
Eer ik de tijd heb de
luitenant te verwittigen is hij weg.
Ik word weer naar de commandant gezonden om te
vragen wat er te doen staat, of er geen orders zijn … ’t
Wordt nu gevaarlijk, want boven het heuveltje links,
waar ik over moet, vallen snel achter mekaar de
daverende granaten.
steenweg.
In één adem loop ik tot aan de
Naar rechts toe, in een schuilhol voor
mitrailleuzen, zitten een aantal soldaten. Een officier,
dezelfde eerste-luitenant die in de morgen bij ons
geweest is, geeft mij een teken om naar hem toe te
komen. Ik zie er de mannen van onze compagnie die
uit de loopgraaf in het veld zijn moeten wegtrekken en
een tiental Franse soldaten van het 148ste.
Enkele
Franse en Belgische gewonden liggen er op de grond, verder een dode hond,
een wagentje en alle slag van alaam, dat gediend heeft voor ik weet niet wat.
De officier vraagt me of er langs onze kant Franse soldaten zijn, en hij doet
de jongens van ‘t 148ste dadelijk vertrekken in de richting die ik aanwijs. Een
soldaat van onze compagnie geeft mij een stuk brood en laat mij drinken. Ik
luister half naar het verhaal van een Fransman die vertelt dat hij een paar
dagen te voren een generaal heeft neergeschoten.
Van hieruit zie ik, over een diepe vallei, vlakbij het fort van Marchovelette,
waarbij het granaten regent of ’t een duivelsspel is.
Het infanteriegevecht
woedt hier in al zijn vreselijkheid tussen Duitse en Frans-Belgische troepen.
Maar van hieruit is er geen orde in te krijgen, kan ik niet zien van waar de
23
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
aanvallers of de aangevallenen komen, evenmin wat de uitslag is of zijn zal.
Wij wachten met stomme blikken, of ’t ook hier op deze plaats zal stormen
zoals daar, bereid tot alles.
’t Geweervuur ratelt zonder ophouden, nu meer links, dan meer rechts, en ik
zie een troep soldaten in de verte in dolle vaart vooruit stormen. Ik spoed mij
nu naar kommandant Rousseau.
Hij rookt zijn eeuwige pijp, altijd even
rustig, maar lijkt wat meer opgewekt dan in de morgen. Hij staat recht in de
loopgraaf, kijkt voortdurend van ’t ene end naar het andere, en onderzoekt
met zijn kijker het terrein voor hem. De prachtkerel die hij is ! Hij geeft mij
de laatste slok cognac die hij in zijn veldfles heeft,
antwoordt op de vraag van de luitenant dat hij geen
verder bevelen ontvangen heeft en wij dus moeten
blijven waar wij zijn. Daar liggen nu meer gewonden in
zijn loopgraaf.
Ik ga weer terug langs de steenweg, achter de huizen om,
en over de kleine heuvel. Op een paar stappen van de
stelling van de drie kanonnen hoor ik opeens roepen :
‘Hé, le Belge … aidez-moi !’ Het is een Frans soldaat die
daar op de grond ligt, op enkele meter van mij af. Ik ga
naar hem toe, en hij steekt de handen naar mij uit.
‘Voulez-vous me porter derrière cette maison’ vraagt hij,
‘j’ai une balle dans la jambe’. Het is een deerlijk klein
kereltje, ijselijk bleek. Ik kniel naast hem neer en met
veel moeite krijg ik hem op mijn rug. De kogels fluiten ons onophoudend om
het hoofd.
Het soldaatje weegt zwaarder dan ik dacht en ik moet al mijn
krachten inspannen om recht te komen. Hij houdt beide armen stijf om mijn
schouders geklemd, en ik hoor zijn mond pijnlijk hijgen naast mijn oor. Ik
meen hem weg te dragen naar het huisje langs de weg, maar ik heb pas een
paar stappen gedaan of een schril fluitende granaatkartets komt op ons toe, en
barst open met een nijdige rrrank ! vlak boven onze hoofden. Ik krijg een
schok die me bijna omver werpt, de Franse soldaat uit een doffe zucht, zijn
armen laten los, hij glijdt zijlings van mijn rug, naast mij op het gras. Ik buig
mij over hem neer, zijn rechterarm is bijna gans afgeslagen, de mouw
weggerukt, en de lichte stof van zijn hemd kleurt snel rood van ’t overvloedig
bloeden. Op ’t achterhoofd heeft hij eveneens een fel bloedende wonde. Hij
doet nog eens de ogen wijd open, staart mij vlak in’t gelaat, fluistert : ‘Jésus,
24
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Marie ! … Adieu’ … en na een laatste stuiptrekking over heel zijn lichaam ligt
hij stil …
Weer dat akelig dreigend fluiten, een tweede kartets knakt boven me en ik
krijg een geweldige slag in de rechterzijde.
Ik voel een stekende pijn alsof
plotseling een gloeiend ijzer op mijn naakte vlees wordt gedrukt.
Ik leg de
hand op de wondeplaats … Mijn mantel is verscheurd, ’t is door mijn vest
gegaan, door mijn hemd, en ik voel de natte
lauwigheid van bloed.
Mijn hoofd duizelt.
Een
nieuwe schok op mijn linkerschouder nu, maar
zonder grote pijn … iets als een zware vuistslag die
mij machteloos maakt … Ik draai mij om en wil
wegkruipen.
Meteen
voel
ik
al
mijn
weerstandsvermogen, al mijn uithoudingskracht weg.
’t Is me of met één knak mijn zenuwen, al mijn
spieren zijn doorgesneden.
Een derde slag als een
stomp in mijn rug, als een felle prik van een stekend
voorwerp …
Nogmaals barst een granaatkartets boven mijn hoofd, en op dezelfde
linkerschouder word ik een tweede keer getroffen …
Ik ben gewond, maar ik behoud mijn tegenwoordigheid van geest.
Ik weet
maar één ding : ik moet hier weg, dadelijk, of ’t is uit met me. Steunend op
mijn rechterhand kruip ik op mijn knieën voort, ik voel dat mijn laatste
krachtsinspanning er aan gaat, dat ik het slechts enkele ogenblikken nog zal
uithouden …
Mijn blikken schemeren, ik zie het gras niet waar ik over
wegkruip. Ik hoor nog duidelijk de kogels rond me fluiten … Daar loopt vlak
bij een soldaat langs me heen, ik zie enkel zijn benen als in een nevel. ‘Help
me’ roep ik hem toe … En hoe ’t gebeurt weet ik niet, maar ik sta weer vlak
bij de loopgraaf van luitenant Mathieu, ik zeg aan iemand : ‘De kommandant
zegt dat we moeten blijven’, en dan val ik bewusteloos in de armen van Bruno
van der Henst.
Ik kom weer bij; ik lig op een strozak in de woonkamer van een van de kleine
huisjes, waar we een uur vroeger de gewonden van onze loopgraaf hebben
binnengedragen.
Deze liggen of zitten langs de muren, stil, en ik hoor ze
pijnlijk zuchten of kermen. Bruno, Jef en Marcel zitten naast me, en Bruno is
bezig de mouw van mijn vest open te snijden. Hij onderzoekt mijn wonden,
en legt er watten op uit een verbandpakje, terwijl Jef mij rechthoudt. Alleen
25
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
mijn linkerschouder doet mij vreselijk pijn. Ik heb geen kracht meer in me,
niets, en als een kind laat ik mijn twee vrienden begaan. Een koortsige hitte
brandt door mijn hele lichaam en ik drink gretig het water, dat men mij
toereikt.
Het zweet biggelt over mijn voorhoofd.
Dan weer huiver ik van
ijzige kou.
Het begint te deemsteren, en de voorwerpen in de kamer zijn nog slechts vaag
te onderscheiden. Af en aan komt er een van onze jongens uit de loopgraaf
naar binnen, staat een ogenblik naast me, drukt mij stom de hand en gaat
weer weg.
Jef van den Heuvel is naar ’t dorp
geijld, op zoek naar een dokter om me te doen
wegbrengen. Bruno en Marcel blijven naast me
zitten en Bruno houdt mijn hand in de zijne. Ik
ben mij maar half bewust hoe ik op dit strobed
lig, mijn hoofd nu naar links dan naar rechts
kerend, met Bruno pratend over mijn vrouw en
mijn
kind,
over
mijn
moeder
en
over
onsamenhangende dingen; ik zou willen slapen
en ik kan niet.
luitenant
Al het andere : loopgraaf,
Mathieu,
kommandant
Rousseau,
kanonnen, granaten, doden staan als vreemde
verre dingen achteraan in mijn geest, een lange tijd geleden. En tevens komt
er iets zo behagelijks over me, een zacht wellustig gevoel van te verzinken als
in een lichte droom, waarvan het ontwaken zou zijn het oude, gelukkige leven
van vroeger.
Jef komt terug uit het dorp. Wat hij er gedaan of gevonden heeft, weet ik niet.
Als door een floers zie ik ze beiden naast me zitten, en ik voel de schokken
van de granaten, die onophoudelijk om het huisje inslaan.
Ruiten vallen
rinkelend op de vloer. Een Frans sergeant, aan de voet gewond, ligt tegen de
muur, een binnenkomend soldaat loopt er tegen aan, de sergeant slaakt een
smartelijke gil. Ze dragen mij in de kelder, want het huisje kan elk ogenblik
instorten.
Het keldertje is een vierkant, sterk gewelfd plaatsje, met een
raampje van een hand breed en een voet lang. Een hoop aardappelen dekt de
ene helft van de vloer, aan de andere zijde staan enkel een paar lege tonnen.
Ze leggen me zachtjes neer op het strobed, op de aardappelen. Dan gaan ze
weer naar de loopgraaf, waar luitenant Mathieu hen roept, en ik zal de drie
vrienden niet meer terug zien.
26
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Ik lig op mijn rug. Bij de minste beweging voel ik een stekende pijn in de
schouder en in de zijde. Daar worden nog andere gewonden binnengebracht;
we liggen vast naast mekaar, ik geloof een vijftiental, en de diepste stilte
heerst in de kelder. Nu en dan slechts een pijnlijk kreunen. ‘t Is pikdonker.
Wij horen de doffe davering van ’t kanonvuur, als ’t verre dommelen van een
zware goederentrein in een late zomeravond … Ik val in slaap.
Ik word wakker … ’t Is nog immer nacht. Ik voel de klamme nattigheid van ’t
bloed op mijn rug, mijn schouder en mijn zijde. Naast me ligt er een pijnlijk
te kermen, een andere is luidop aan’t bidden … Buiten schijnt er nog geen
verpozen gekomen in’t kanongebulder, maar ’t komt nu van veel verder. Mijn
hoofd is weer helder.
Een felle dorst brandt mij in de keel, mijn mond en mijn lippen zijn
schroeiend droog en mijn tong plakt aan’t gehemelte. ’t Is of er met naalden
in mijn keel en in mijn longen wordt geprikt telkens als ik ademhaal. Ik voel
de zweetdroppels van mijn voorhoofd afbiggelen in mijn haar. Daar hangt in
de kelder een verpeste lucht, een stank die me belet door de neus te ademen;
de arme kerels kunnen niet naar buiten om aan hun natuurlijke behoefte te
voldoen.
‘Waar zijt gij gewond ?’ vraag ik aan degene die kreunend naast me ligt. Ik
herhaal mijn vraag, maar hij geeft geen antwoord. Zijn stenen komt hem diep
uit de borst bij iedere haal van zijn adem.
Mijn hand tast toevallig naast de strozak op de aardappelen.
De koele
aanraking rilt door heel mijn lichaam, verfrissend, en ik wroetel mijn hand zo
diep ik kan tussen de rauwe knollen. Dan breng ik er een aan mijn dorstige
mond, bijt er een stuk af en zuig het koude sap gulzig op. O ! ’t wrange genot
van die rauwe aardappel !
Haf wakend en half slapend lig ik zo, uren, uren lang.
Mijn koortsige
verbeelding tovert mij de wonderlijkste dingen voor, waarbij telkens en
telkens een glas helder fris water de hoofdrol speelt …
Uit den oorlog. Namen 1914.
Lannoo Ernest Claesgenootschap vzw 1989 - 129 pp.
p. 73 - 77
27
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Voor een goed begrip :
In de nacht van 31 juli op 1 augustus 1914 werd Ernest Claes, die nog geen twee
jaar eerder gehuwd was, gemobiliseerd. In de vroege ochtend verliet hij zijn
huis in de Poststraat te Sint-Joost-ten-Node en werd hij met andere soldaten
per trein naar Namen gevoerd, om de Maasforten rond de stad te helpen
verdedigen tegen de oprukkende Duitse troepen. Hij werd met de ‘Compagnie
Universitaire’ ingedeeld bij het tiende infanterieregiment, dat onder bevel van
commandant Oscar Rousseau lange verkenningstochten (‘marches forcées’)
ondernam.
Op 21 augustus nam zijn compagnie stellingen in rond het dorp
Bonninne, in de buurt van het hevig bestookte fort Marchovelette. Aanvankelijk
stond Claes op wacht om de papieren van de langskomende Waalse vluchtelingen
te controleren, maar toen het Duitse artillerievuur heviger werd, moest hij als
verbindingsagent tussen de loopgraven fungeren. Op 22 augustus werd hij, naar
zijn eigen getuigenis, door drie kogels en een granaatscherf geraakt, toen hij
een gewonde Franse soldaat in veiligheid poogde te brengen.
Uit de Doordrijverspraktijk :
Twee markante punten die elke Doordrijversgroep wel een aantal keer per
seizoen passeert : de voordeur van het geboortehuis van Ernest Claes
(°24.10.1885 - † 02.09.1968) in Zichem en de grafsteen op de begraafplaats
langs de Norbertijnerabdij van Averbode.
Zichem
Averbode
28
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Doordrijvers rijden Neusiedlersee Radmarathon
Dat Doordrijvers zich tijdens het fietsseizoen ook buiten onze landsgrenzen met
de clubkleuren in de kijker fietsen, is al langer geweten. Zo trokken de
Doordrijvers Luc Van Nerum en Gust Peeters eind april met enkele fietsmaten
naar Oostenrijk, op een boogscheut van de Hongaarse grens, voor deelname aan
de internationale Neusiedlersee Radmarathon.
Op zondag 27 april 2014 stonden Luc en Gust met hun kompanen, in een
zonovergoten hoofdstraat van het grensdorpje Mörbisch, als enige Belgen aan de
start van de 23ste uitgave van de Neusiedlersee Radmarathon. Er waren meer dan
1400 deelnemers, vooral Oostenrijkers met daarnaast tal van Hongaren,
Tsjechen, Slovaken en Duitsers.
Om 10 uur klonk het startschot en een honderden meter lang kleurrijk peloton
slingerde zich doorheen het dorp naar de voet van een 2,5 km lange klim. Op de
steilste stukken (12 à 13 %) hoorde men niets anders dan het helse gekraak van
versnellingsapparaten. De luidruchtige, veel te snelle ademhalingen werden
getemperd door de aanmoedigingen en het applaus van de vele toeschouwers
langs de klim. Boven op het plateau, waar er al een zekere schifting was
doorgevoerd, ging het in hels tempo op een golvend parcours richting Hongaarse
grens. Het was op dit gedeelte van het traject dat er verscheidene groepen tot
stand kwamen van deelnemers met een min of meer zelfde tempo.
Luc en Gust kwamen zo terecht in een groep van ongeveer 30 personen die er een
voor hen passend strak tempo op nahield. Ook hun fietsmaten Johan Battigelli
(ex-Doordrijver), Felix Eraets en Freddy Vanonckelen konden heel vlug
aansluiting vinden bij een overgrote, snellere groep. Het mooie lenteweer ( 22 à
24°) en een licht briesje brachten de meeste groepen vlot langsheen de
Hongaarse zuidkant van het meer, waar het wegdek er niet altijd even goed bij
lag.
29
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Bij het terug binnenrijden van Oostenrijk in Pamhagen liep de tocht over
biljartvlakke wegen doorheen een weids landschap met onmetelijke wijngaarden.
In het wijndorp Illmitz, na 62 km, vulden heel wat deelnemers de bidons op de
bevoorradingspost en ze voorzagen zich van een versterkende hap voor het
verder verloop van de tocht. Bij het naderen van de noordzijde van het meer
ging het vlakke landschap stilaan over in een golvend terrein. Nu volgden de vele
wijndorpjes snel na elkaar, met als toeristische trekpleisters Neusiedl am See
en Podersdorf, door de wielerliefhebbers welbekend als aankomstplaatsen in de
jaarlijkse Ronde van Oostenrijk. De klimmetjes en de wind, wat in het nadeel op
dit traject, lieten zich al stilaan gevoelen bij de overmoedige en niet al te goed
getrainde deelnemers. Luc en Gust, met nog een paar overblijvers van hun
uiteengevallen groep, kwamen dit gedeelte goed door en konden na de tweede
bevoorrading, aan kilometer 95, aansluiten bij een kleine groep waarin twee goed
uit de kluiten gewassen Hongaren het tempo aangaven met tussenpauzes afgelost
door Luc. Bij het nemen van de laatste hellingen en een stuk vals plat in de buurt
van de wijndorpjes Oggau en Rust kwam de witte kerktoren van Mörbisch in het
zicht. De finish was niet meer veraf. Bij het binnenkomen van het dorp, met nog
een bocht naar links en vervolgens één naar rechts, kwam het groepje met Luc en
30
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Gust onder luid applaus van het talrijke publiek over de aankomstlijn. De 125 km
lange Neusiedlersee Radmarathon werd door de beide Doordijvers Luc en Gust
en hun drie fietsmaten Felix, Johan en Freddy tot een goed einde gebracht; de
twee lekke banden van Johan en de buiteling van Freddy, zonder erg, buiten
beschouwing gelaten.
Na het sluiten van de aankomst werden de aangekomen deelnemers verwacht
voor
de
prijsuitreiking
aankomstplaats
opgesteld
in
de
stond.
overgrote
Hier
kon
feesttent,
elke
die
dicht
rechtmatig
bij
de
toegekomen
deelnemer met zijn eet- en drankbon genieten van een lekker bord spaghetti en
een frisse pint of frisdrank. Een geschenkenbon gaf nog recht op een
kwaliteitsvol T-shirt als herinnering aan de Neusiedlersee Radmarathon. Als
sluitstuk van dit jaarlijks terugkerende sportevenement ging men dan over tot
uitreiking van de bekers voor de eerste drie per leeftijdscategorie mannen en
vrouwen. Bij de bekeruitreiking van de leeftijdscategorie “M 70 +“ werd
Gustaaf Peeters aus Belgien naar het podium geroepen en mocht hij op het
schavotje van de “2de“ klimmen en de beker uit de handen van de burgemeester
in ontvangst nemen. Tijdens het applausmoment dat daar op volgde, kwamen ook
zijn fietsmaten in de kijker. Alsof het al geen prestatie was om uit het verre
België hier een beker weg te kapen, werd ook Luc Van Nerum aus Belgien met een
prijs bedacht. Zijn startnummer 174 werd door een onschuldige kinderhand uit
31
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
de korf gehaald en bracht hem een weekendverblijf op voor twee personen met
een VIP-arrangement voor het bijwonen van de ploegentijdrit in Podersdorf
tijdens de Ronde van Oostenrijk 2014.
Na een prachtige dag Neusiedlersee Radmarathon werd er door Luc en Gust en
hun fietsmaten nog lang nagepraat in het hotel over het verloop van en de
belevenissen tijdens de Radmarathon.
Tekst van : Gust Peeters
Rits van : Luc Van Nerum
32
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Tour de France 1914
Dagboekfragmenten uit een bijzonder jaar
Zondag 28 juni 1914
Vandaag start in Parijs de twaalfde editie van
de Ronde van Frankrijk over een totale lengte
van 5.380 kilometer.
Er zijn 149 deelnemers,
maar de grote favoriet is de Belg Philippe Thys,
bijgenaamd ‘de basset’, die de Ronde vorig jaar
ook al op zijn naam schreef.
Zijn grootste
concurrent is de Fransman Henri Pélissier die in
1912 Milaan – San Remo en in 1913 de Ronde
van Lombardije won.
De eerste rit gaat van
Parijs naar Le Havre over een afstand van 388
kilometer.
Heel wat renners hebben pech,
vallen, breken hun stuur of hebben een platte
band. Marcel Buysse blijft goed meegaan in een
uitgedund peloton van 17 renners. In St. Martin,
op 78 kilometer van de streep, verdwijnt Buysse uit de groep door een lekke band.
Er blijven tenslotte nog negen koplopers over. De sprint wordt gewonnen door Thys
en Buysse verliest bijna zes minuten.
Dinsdag 30 juni 1914
De tweede rit in de Ronde van Frankrijk
gaat van Le Havre naar Cherbourg over een
afstand
van
gewonnen
364
door
kilometer
onze
en
landgenoot
wordt
Jean
Rossius met een gemiddelde snelheid van
29,87 km/uur. Hij haalde het voor Philippe
Thys. Ze staan nu samen aan de leiding in
het algemeen klassement. Rossius lachte en
weende van vreugde en zei : ‘Heden behaal
ik mijn eerste groote overwinning.
men
mij
schatten.
eindelijk
naar
waarde
Nu zal
gaan
Ik heb nu ook het grootste
betrouwen en liever val ik van vermoeienis
op den weg dan de eerste plaats van het
33
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
algemeen klassement af te staan. Ik vond den rit niet te hard niettegenstaande de
verstikkende hitte. Daar de zon mij hinderde, moest zij ook de anderen hinderen. Ik
voel mij beter dan ooit en kan nu rijden tegen de besten. Ik heb mijn laatste woord
nog niet gezegd.’
Vrijdag 3 juli 1914
De Fransman Emile Engel wint de derde rit in de
Ronde van Frankrijk van Cherbourg naar Brest
over 405 kilometer. De renners zijn om halfdrie ’s
nachts vertrokken.
Door een vergissing nemen 60
coureurs de verkeerde weg.
Daarop besluiten de
organisatoren om in Coutances een nieuwe start te
geven.
Er
zijn
heel
wat
lekke
verschillende deelnemers geven op.
banden
en
Rond het
middaguur begint het hevig te regenen en valt het
peloton in stukken uiteen. Veertien renners blijven
op kop en in de sprint klopt Engel de medesprinters
Mottiat en Buysse.
De laatste renner Allain komt
binnen met een achterstand van meer dan zes uur.
Engel zit onder het slijk maar is dolgelukkig :
‘Tegenslag en hitte bleven tegelijk weg.
Geen
bandbreuk. (…) Veel is er wel niet aan verdiend en in het algemeen klassement kom
ik niets vooruit maar de moraal van den man wint erbij. En daarbij mijn fabriek zal
toch zeer tevreden zijn.’ De Belgen Thys en Rossius blijven samen aan de leiding in
het algemeen klassement. Emile Engel wordt in augustus opgeroepen voor het leger
en sneuvelt op 10 september bij een vuurgevecht in Maurupt in het departement van
de Marne. Hij was 25 jaar oud.
Zondag 5 juli 1914
De Zwitser Oscar Egg, die dit jaar al het werelduurrecord brak, wint de vierde etappe
van de Ronde van Frankrijk van Brest naar La Rochelle over een afstand van 470
kilometer, de langste rit in deze Tour.
De renners vertrekken al om 1 minuut na
middernacht. Na 136 kilometer ontsnappen 11 renners voor een lange vlucht.
Het
peloton probeert onder impuls van Marcel Buysse, Faber en Engel terug te komen.
Na 419 kilometer zijn de meeste vluchters ingehaald en gaan Egg en Pélissier in de
aanval. Egg wint na een rit van meer dan 16 uur met een gemiddelde snelheid van
28,98 kilometer per uur.
Pélissier wordt tweede en kan 7 minuten van zijn
34
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
achterstand op de leiders goedmaken. Thys en Rossius blijven samen aan de leiding
in het algemeen klassement.
Dinsdag 7 juli 1914
De vijfde etappe van de Ronde van Frankrijk gaat van
La Rochelle naar Bayonne over een afstand van 379
kilometer.
In het eerste deel van de rit hebben heel
wat renners bandenpech. Voorbij Bordeaux proberen
de gebroeders Marcel en Lucien Buysse elk op hun
beurt uit het peloton te ontsnappen, zonder resultaat
evenwel. Uiteindelijk komen ze met 28 renners aan de
eindstreep. Het is opnieuw de Zwitser Egg die het in
de sprint haalt van Odile Defraye, Thys, Mottiat en
Pélissier.
Thys en Rossius blijven nog steeds samen
aan de leiding in het algemeen klassement.
Uit : “1914 – Het vervloekte jaar”
Dirk Verhofstadt
Uitgeverij Houtekiet
zie ook : http://www.houtekiet.be/boeken/p/detail/1914
Met dank voor het publicatierecht inzake de eerste vijf ritten TdF
35
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Parcours van de Ronde van Frankrijk - 1914
36
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Rit
Start / Aankomst
Afstand
Ritwinnaar
Rit 1
Parijs
388 km
Philippe Thys
BEL
Le Havre
Rit 2
Le Havre
364 km
BEL
Cherbourg
Rit 3
Cherbourg
405 km
Brest
470 km
La Rochelle
379 km
Bayonne
326 km
Luchon
323 km
Perpignan
370 km
Marseille
338 km
Nice
323 km
Grenoble
325 km
Genève
325 km
Belfort
325 km
Longwy
390 km
François Faber
LUX
Dunkerque
Rit 15
François Faber
LUX
Longwy
Rit 14
Henri Pélissier
FRA
Belfort
Rit 13
Gustave Garrigou
FRA
Genève
Rit 12
Henri Pélissier
FRA
Grenoble
Rit 11
Jean Rossius
BEL
Nice
Rit 10
Octave Lapize
FRA
Marseille
Rit 9
Jean Alavoine
FRA
Perpignan
Rit 8
Firmin Lambot
BEL
Luchon
Rit 7
Oscar Egg
SUI
Bayonne
Rit 6
Oscar Egg
SUI
La Rochelle
Rit 5
Emile Engel
FRA
Brest
Rit 4
Jean Rossius
Dunkerque
340 km
Henri Pélissier
FRA
Parijs
Totale afstand
:
5391 km
Aantal renners bij het vertrek
:
145
Aantal renners aan de eindmeet
:
54
Gemiddelde snelheid winnaar
:
27,028 km/u
Podium
1. Philippe Thys (Bel)
2. Henri Pélissier (Fra) op 1min 50sec
3. Jean Alavoine (Fra) op 36min 53sec
37
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Memomo(nu)menten uit een jubileumjaar
De foto’s
Zaterdag 16.08.2014 : Ieperrit (monument Ploegsteert)
Zondag 17.08.2014 : Retrorit (monument Wezemaal)
38
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
“Tokyo Boys”
Zeer warm aanbevolen !
Een rauwe komedie over drie totaal verschillende mannen die elkaar niet kennen en in
normale omstandigheden ook niet zouden willen kennen. Door het lot komen ze samen en
vormen wielerclub ‘Tokyo Boys’. Tegengestelde ambities, een ledenaantal waarop je
moeilijk het woord ‘club’ kan plakken en opvallend weinig talent doen de prognoses rond
de levensduur van de Tokyo Boys er bijzonder somber uitzien. Gedreven door eergevoel
gaan ze door. Tot aan de top van die bewuste berg in Frankrijk …
Drie mannen, vriendschap, eer, ambitie, liefde … en de vergankelijkheid van dit alles.
Over wel willen maar zeer moeilijk kunnen. Hoe plat op uwe buik kunt ge gaan? En dat
met het alziend oog van de camera erbij …
ps : Ook mensen die witheet van woede in hun stuur bijten
telkens als ze ‘s zondags achter een bende wielertoeristen
hangen, gaan dit toch heel graag willen zien. Ge gaat heel hard
lachen en dan plots ... ook weer niet.
Op het podium staan Dominique
Vandenhoudt en Marc Van Braeckel.
Mondelaers,
Wim
In de filmpjes zien we onder meer An Miller, Sien Eggers, Tom
Van Dijck, Bruno Vanden Broecke, Lucas Van den Eynde, Dominique Van Malder, Tania
Van der Sanden en Alice Reys.
Voorstellingen : zie de website Jimmenas.be voor info ivm ticketverkoop.
39
Nieuwsbrief 2/2014
Augustus 2014
Dorpelingenkoers Wezemaal - 09.05.2014
De sfeerbeelden
De tapper
Podium
De seingever
1.Tom
De seingever
VLEUGELS
2.Jarne
VERPOORTEN
3.Stefaan
FEYAERTS
Nog Doordrijvers in de
officiële wedstrijduitslag :
6. Karel LOUIS
10. Frank
VANDENPANHUYZEN
11. Wouter SCHRYVERS
14. Tom DECKERS
15. Sven VERTOMMEN
17. Tom SEGERS
21. Dirk GEENEN
22. Joris VAN MEENSEL
De winnaar
(ondanks eindspurt met
(3 op een rij !)
(3
valpartij)
40

Download Report