De schoonheid en het menselijk tekort

K Fotoacademie
Door Loesje Overbeke
De schoonheid en het menselijk tekort
Paul van Hulzen en Paul van Vugt fotograferen locaties.
Geen ‘traditionele’ natuurlandschappen, maar juist de
landschappen die de mens sterk naar zijn hand heeft
gezet. In onder andere stedelijke bebouwing, interieurs
en objecten zoeken ze naar de schoonheid en kleine
Paul van Hulzen. Zelfportret.
Uit de serie ‘Flat Village’. Foto’s Paul van Hulzen.
onvolkomenheden in menselijke creaties.
Paul van Vugt (1978) is vierdejaarsstudent
aan de Fotoacademie in Amsterdam en
gaat eind 2013 afstuderen. Naast zijn
baan bij een marketing- en reclamebureau
was hij op zoek naar meer: “Je zou het
persoonlijke verdieping kunnen noemen,
ik wilde in ieder geval graag meer eigen
en persoonlijke dingen maken, creëren.
Dat was wat ik miste, en uiteindelijk vond
ik dat op de Fotoacademie.”
Van een fotograaf die ook werkzaam is
Paul van Vugt. Zelfportret.
in de reclame zou je in eerste instantie
misschien commerciële beelden
verwachten maar Paul’s werk is echter
meer autonoom: “Ik ben begonnen in
de richting van documentair en portret,
maar gaandeweg werd het documentair
landschap en locatie. Ik heb wel
geprobeerd om mensen vast te leggen,
maar ik kwam erachter dat ik niet het
geduld heb om zo dicht op het onderwerp
te zitten. Ik leg nu de aanwezigheid van
mensen vast, maar dan wel zonder dat zij
zelf zichtbaar zijn.”
‘Mag ik nog?’
Paul van Hulzen (1945) besloot na zijn
loopbaan als bestuurder in de gezondheidszorg fotograaf te worden. “Met mijn 60 jaar
had ik nog genoeg tijd en energie om de
knop om te zetten en ik besloot mijn oude,
romantische droomwens om fotograaf te
worden uit te laten komen. Op de Fotoacademie heb ik eerst gevraagd of ik ‘nog
mocht komen’ op mijn leeftijd, en na de
verzekering dat dit geen enkel probleem
was ben ik meteen begonnen.”
Na vier jaar studeerde Paul in 2009 af als
autonoom fotograaf en hij heeft inmiddels
een indrukwekkende serie nominaties, prijzen en exposities achter zijn naam staan.
In 2009 en 2010 ontving hij respectievelijk
twee nominaties en de derde prijs overall
Uit de serie ‘Bauhaus’. Foto’s Paul van Hulzen.
Uit de serie ‘Off Road’. Foto’s Paul van Vugt.
32
Uit de serie ‘Goya’. Foto’s Paul van Vugt.
33
Uit de serie ‘Still Life’.
dan tijdens mijn studie. Ik fotografeer wat
ik zie en zet dat niet in scène. Wel werk ik
met scherpe contrasten en kleuren.”
bij de Photo Academy Award en bij de
International Photography Awards in 2011
sleepte hij maar liefst twee eerste prijzen,
een tweede prijs en twee eervolle vermeldingen in de wacht. Met zijn fotoserie
‘Getto’ werd hij hier tevens uitgeroepen tot
winnaar van de hoofdcategorie ­Architecture
en in New York bekroond tot ‘Architecture
Photographer of the Year 2011’.
Uit de serie ‘België’.
Foto’s Paul van Vugt.
Focus
Van Hulzen herkent de keuze die Paul van
Vugt maakt voor de wat meer autonome
aanpak zeker: “De academie leert je om
anders te kijken, meer vanuit je zelf. Ik
heb ook eerst gekozen voor de richting
documentair en portret, maar in mijn
derde jaar liepen opeens al die mensen
uit beeld. Dat betekent echter niet dat ze
geen rol meer spelen; net als Paul leg ik
graag mensen vast zonder dat ze zichtbaar zijn. De Foto­academie drukt je door
een systeem waardoor je leert focussen
op wat jij belangrijk vind.”
“Ze houden je een spiegel voor”, beaamt
Van Vugt, “het is niet dat je verandert, je
leert jezelf alleen beter kennen. Ik heb
vooral gemerkt hoeveel bevrediging het
mij geeft me uit te drukken in beeld.”
Heggen
De serie ‘België’ van Paul van Vugt
beschrijft Van Hulzen als ‘het klassieke
voorbeeld van een ‘gelaagde serie’: “Er zit
een omkering in, de relatie van het huis als
fort. Het is geen foto van het huis met een
heg maar van de heg met een huis, prachtig! Het geeft ook iets van zelfspot weer,
door de zekerheid in de vorm van de heggen komt de onzekerheid naar voren.”
Het is de serie waar Van Vugt uiteindelijk
mee wil afstuderen. “Dit is eigenlijk ook
waar het mee begonnen is”, vertelt hij,
“als ik het even niet meer wist of geen
inspiratie had reed ik naar België. Ik ben
nog aan het stoeien met de inhoud en de
bandbreedte van de beelden, maar dat is
wel hoe ik deze serie het liefste zou zien.”
De serie ‘off road’ roept vooral vraagtekens op, maar wel op een positieve
manier. Paul van Hulzen: “Met deze serie
stel je de kijker in staat om zijn eigen verhaal te bedenken, waar komen al die lege
Fiat'jes vandaan, en wat is er gebeurd met
de bestuurders...?”
Verdwalen
“Paul maakt foto’s waar je letterlijk en
figuurlijk in verdwaalt”, vindt Paul van Vugt.
“Hij werkt heel beschouwend, hij maakt er
een kunstwerk van. De kunst is om overal
kunst in te zien en deze te onttrekken aan
de werkelijkheid.” De serie ‘Abandoned
City’, geschoten in Detroit, waar veel leegstand is, vindt hij prachtig. Detroit is volgens
Van Hulzen zelf een perfecte locatie: “Het
is een stad die zichzelf opnieuw aan het
uitvinden is en die dus constant verandert.”
De serie ‘Still Life’ valt op en zorgt voor
een gesprek over beeldbewerking. Het toepassen van zijn techniek ziet Van Hulzen
als een statement. “Ik gebruik eigenlijk niet
veel tools. Ik heb in de tijd na de Fotoacademie natuurlijk dingen bijgeleerd en aangeleerd, maar ga er wel bewuster mee om
Onderscheidend
Van Hulzen is zelf lid van het ‘Kunstenaars
Genootschap Pulchri Studio’ in Den Haag
en raadt Paul aan om na zijn afstuderen
zeker lid te worden van een beroepsvereniging of zich aan te sluiten bij bijvoorbeeld een collectief. “Naast het voordeel
van netwerken en feedback krijgen is het
goed om bewust bezig te zijn met de
vraag: ‘is mijn werk onderscheidend?’ Jij
ziet dingen die een ander niet opvallen,
het vreemde in het alledaagse en dat is
een goede onderscheidende factor.”
[email protected]
www.paulvanhulzen.com
M
Uit de serie ‘Before Sandy’.
Uit de serie ‘Getto’.
Foto’s Paul van Hulzen.
Uit de serie ‘Abandoned City’.
Het huidige inwonertal van Detroit is slechts de helft
van wat het in de jaren ‘50 was. Door het inzakken
van de zware industrie en de auto-industrie daalde
het inwonertal voortdurend van 1,8 miljoen naar
900.000 nu. Inwoners zijn de stad ontvlucht, naar
de suburbs verhuisd of naar andere delen van de
Verenigde Staten vertrokken. Detroit is hierdoor
ernstig in verval geraakt. Aangezien de helft van de
woningen onbewoonbaar is geraakt stond er veel
leeg, en is er in de afgelopen decennia ook veel
gesloopt. Dit heeft tot gevolg dat in sommige wijken
nog slechts een handvol huizen staan, naast lege
percelen, een fenomeen dat ‘Urban Prairie’ heet.
34
35