Negen gemeenten als opdrachtgever en aandeelhouder

Afvalbedrijf werkt voor 118.000 huishoudens plus 4.000 klanten
met in de hoofdrol: recycling
Negen gemeenten als
opdrachtgever en aandeelhouder
Negen gemeenten zijn
aandeelhouder van
Meerlanden Holding NV.
Begonnen als afvalbedrijf
van Aalsmeer en
Haarlemmermeer sloten
zich zeven andere
gemeenten aan, vijftien jaar
geleden. Er volgde een
enorme groeispurt in 2005
en 2006. Recycling en
energieopwekking
uit gft-afval werden
paradepaardjes.
Meerlanden vervult een
publieke en een private
taak. Algemeen directeur
Ger de Jong: ‘Van interne
subsidiëring van de publieke
sector aan de private
onderdelen is geen sprake.
Sinds 1997 is van onze winst
bijna 14 miljoen euro aan de
aandeelhouders uitgekeerd.’
Door Agnes Koerts en
Derk van der Laan journalisten
Fotografie Marieke Viergever
32
Vanuit de directiekamer in het eenvoudige
pand aan de rand van de Haarlemmermeer
kijk je ruim over het af- en aanrijden van
de vuilnisauto’s. De huisstijl is wit met
groene accenten. Grote borden geven aan
waar ijzer, waar papier heen moet.
Algemeen directeur Ger de Jong zegt
zonder omhaal: ‘Wij zijn een uniek bedrijf.’
Vanaf het begin, 1997, heeft hij hier de
leiding in handen.
Boven de naamloze vennootschap
Meerlanden staan negen gemeenten, elk
aandeelhouder. Het zijn Aalsmeer,
Bloemendaal, Diemen, Haarlemmerliede/
Spaarnwoude, Haarlemmermeer,
Heemstede, Hillegom, Lisse en
Noordwijkerhout. Allemaal in dezelfde
regio, rondom Schiphol: de zuidkant
van Noord-Holland, de noordpunt van
Zuid-Holland.
‘Er zijn meer gemeenten waar wij werken’,
zegt De Jong. ‘Maar dat gebeurt via onze
private tak, in concurrentie met andere
afval- of onderhoudsbedrijven. Zo kwamen
we bijvoorbeeld in Abcoude en Teylingen.
Het aandeelhouderschap omvat veel méér.
Dat betekent voor ons bedrijf intensief
meedenken met de gemeente over het
beleid wat betreft openbare ruimte, het
groen, afval, recycling. Een breed pakket.’
De Jong ziet de negen gemeenten in twee
rollen. De ene rol vervult de wethouder
Financiën, die optreedt als aandeelhouder.
De andere rol bekleedt de wethouder
Openbare Werken, als opdrachtgever.
‘De aandeelhouders zijn tevreden als het
goed gaat met het werk, als we een
gezond bedrijf zijn, op eigen benen, en we
invulling geven aan het beleid van die
gemeente. Dat is anders dan het gedrag
van een private onderneming jegens haar
aandeelhouders: die worden ook tevreden
gesteld, maar bij ons is sprake van
De activiteiten van Meerlanden:
• inzamelen diverse afvalstromen bij
gemeenten en bedrijven
• beheren openbare ruimte
• opwekken bio-energie uit gft-afval
• beheren milieustraten
• gladheidbestrijding
• marktbeheer
• straatreiniging
• beheren bedrijvenparken
• beheren kringloopwinkel
• plaagdierbeheersing
• rioleringswerken
• leveren grondstoffen en energie
• beleids- en communicatieadvisering
overheden
Meerlanden werkt met en in negen
gemeenten:
Aalsmeer, Bloemendaal, Diemen,
Haarlemmerliede en Spaarnwoude,
Haarlemmermeer, Heemstede, Hillegom,
Lisse en Noordwijkerhout. Hier wonen
ongeveer 280.000 mensen op bijna
118.000 adressen. De inzamelploeg leegt
iedere dag ongeveer 30.000 rolemmers
met restafval of gft. In 2013 heeft
Meerlanden in totaal ruim 250.000 ton
afval ingezameld en afgevoerd.
Sinds 2004 exploiteert Meerlanden diverse
milieustraten. En ook het vuilafvoerbedrijf
Duin- en Bollenstreek (Teylingen, kern
Voorhout), Heemskerk Straatreiniging en
Konstruktiewerken (Noordwijkerhout)
en Meerwinkel (Hoofddorp).
onderlinge wisselwerking. Wij moeten
goed luisteren, weten wat er speelt in onze
gemeenten, onze meerwaarde bewijzen.
Meerlanden zorgt ervoor dat het beleid
van onze aandeelhouders wordt
uitgevoerd.’
job carving daar nu 120 of 130 banen van te
maken. Onze teamleiders stuurden we
naar opleidingen om leiding te geven aan
mensen die net iets meer begeleiding
vragen. Dat is de missie van ons bedrijf:
wij werken in het verlengde van het
gemeentelijk beleid. Voor mij gelden
drie hoofdthema’s nu: recycling, sociale
participatie, gezonde bedrijfsvoering.’
Ook sociale participatie
Er zijn actuele voorbeelden van de brede
taakopvatting van een in eerste opzet
rechttoe rechtaan afvalbedrijf. De Jong:
‘Neem de nieuwe Participatiewet.
Moeilijk plaatsbare werknemers kunnen
bij uitstek bij ons aan werk komen.
Samen met de gemeenten en SW-bedrijven
zoeken wij binnen onze taken naar
nieuwe definities van werkzaamheden; het
afsplitsen van taken en samenvoegen tot
een nieuw taak.’
‘We hebben naast driehonderd vaste
fulltime mensen en zo’n zeventig inhuurkrachten op flexibel contract, al jaren
ongeveer honderd – wat wij noemen –
participatiemedewerkers. We proberen via
Drie jaar lang gazelle
De geschiedenis gaat terug tot 1997, met
‘pure dienstverlening, 20 procent goedkoper’, zoals De Jong het formuleert, voor
de gemeenten Haarlemmermeer en
Aalsmeer. Zeven jaar later werd de focus
verlegd naar publiek ondernemerschap.
Afval was lang nauwelijks een onderwerp
in de gemeentepolitiek, die slechts zocht
naar efficiency. Dat veranderde begin 21e
eeuw. Sinds 2008 groeide een hoge mate
van betrokkenheid van de politiek met
alles rondom afval, zo zegt Ger de Jong:
‘ongekend in vergelijking met 1997.’
Aan de muur in zijn kamer hangen drie
ingelijste certificaten van Het Financieele
Dagblad: in 2005, 2006 en 2007 maakte
Meerlanden zo’n groeispurt door dat het
bedrijf drie jaar lang tot de veelbelovende
gazellen werd uitverkoren: de snelst
groeiende ondernemingen per provincie.
Inzamelkosten stegen in
vijftien jaar nauwelijks
In deze vijftien jaar zijn bij Meerlanden de
inzamelkosten voor restafval, gft en
B&G 2015-1
33
Afval- en recyclingbedrijf Meerlanden
grofvuil nauwelijks gestegen. Ondanks
andere, duurdere inzamelmethoden,
zoals het inzamelen via ondergrondse
containers. De Jong: ‘Door onze hybride
structuur, actief op zowel de publieke
als op de private markt, is een gezonde
onderneming ontstaan. Van interne
subsidiëring van de publieke sector aan de
private onderdelen is geen sprake. In de
publieke sector maken we geen winst,
maar werken we tegen kostprijs. In de
private sector, waar we 4.000 bedrijven
als klant hebben, gelden de gebruikelijke
marktomstandigheden. In deze sector is
winst gemaakt en sinds 1997 is daarvan
bijna 14 miljoen euro aan de aandeelhouders
uitgekeerd.’
Cycli van vier jaar
Het bedrijf ademt mee met de gemeenteraadsverkiezingen, om de vier jaar, wanneer
de politieke signatuur van het openbaar
34
bestuur kan veranderen. Dan komen er
weer andere kansen en mogelijkheden.
Dan wordt de deskundigheid van Meerlanden
extra aangesproken om nieuw beleid te
maken, samen met de aanstormende
bestuurders. Even belangrijk is het landelijk
beleid, zoals de doelstelling van staatssecretaris Mansveld, in lijn met haar
voorganger Atsma, om per 2030 70 procent
van het afval te recyclen. In elke gemeente
groeien intussen de initiatieven om papier en
plastic apart in te zamelen, een belangrijke
stap. ‘De trend naar meer duurzaam zal
doorzetten’, voorziet Ger de Jong.
In een rede die De Jong onlangs hield
op Universiteit Nyenrode over de positie
van een publieke onderneming met
gemeenten als aandeelhouders noemde
hij een aantal voorwaarden voor het
functioneren van zo’n naamloze vennootschap. Hij gaf een reeks tips voor toe-
hoorders die denken over het opzetten
van een hybride bedrijf als Meerlanden,
gelieerd aan de politiek. Hij zei: ‘Bepaal
samen doelstellingen en strategie: wat
wil je met elkaar. Herijk de uitgangspunten
een maal per vier jaar. Evalueer eenmaal
per vier jaar bestuur en raad van
commissarissen. Maak een beleids- of
evaluatiegroep voor deze vierjaarscyclus.
En denk na of een raad van commissarissen
nodig is.’
Waarom nadenken over een raad van
commissarissen? De Jong: ‘De RvC bestaat
uit onafhankelijke personen. Besef dat je
altijd een verlengstuk bent van de
gemeentelijke politiek. Dus weeg af: hoe
ver wil je gaan, hoeveel zeggenschap wil je
delen?’
‘Houd rekening met politieke efficiency
versus politiek beleid’, zei hij ook bij
Nyenrode. Een publieke onderneming,
Hoe gft-afval gas, warmte én compost levert
Met financiering van een consortium bestaande uit BNG Bank, Rabobank en
Triodos opende Meerlanden in 2011 een innovatieve installatie voor de verwerking
van groente- fruit- en tuinafval. De lening valt niet geheel onder gemeentegarantie;
de helft kon worden gegarandeerd door één gemeente.
Jaarlijks wordt 50.000 ton gft-afval eerst vergist en daarna gecomposteerd.
Bij vergisten komt onder andere biogas vrij. Daarvan maakt Meerlanden in een
gasopwerkingsinstallatie groengas van aardgaskwaliteit. In de regio zijn vier
gasvulpunten waar Meerlanden-gas kan worden getankt. Certificaten, uitgegeven
door Vertogas, bewijzen dat het om groengas gaat. Een derde van de vuilniswagens
van Meerlanden rijdt op het gft-afval dat ze zelf inzamelen. Op de website staat
beschreven wat er gebeurt met de andere componenten na vergisting: ‘Compost en
CO2 laten bloemen en planten, groente en fruit bloeien. Warm water verwarmt
kassen. Veegmachines sproeien straten schoon met proceswater.’
bedoelde hij, wordt soms geconfronteerd
met de botsing van politieke efficiency
met politiek beleid. ‘Het beleid wil
veranderingen, die vaak kosten meebrengen.
Dat botst met de efficiency, lage kosten,
die tegelijkertijd wordt gewenst. Daar
vervul je een bijzondere rol in.’
Afval is niet complex, in
de politiek zit de uitdaging
De Jong – vroeger in het ‘gewone’
bedrijfsleven en met name de uitgeverijsector – schetst de verschillen en het
vinden van een goede balans: ‘Je bent
minder zelfstandig in je keuze, maar je
moet je eigen identiteit koesteren.
Natuurlijk moet je je klant binden, maar
dat is in het particuliere bedrijf toch
anders dan hier. Wij functioneren in een
publieke omgeving, dat vereist kennis
van overheidsbeleid. Plus flexibiliteit om
in de politieke keuzes mee te gaan. Je
moet een redelijke frustratiedrempel
bezitten.’
Is het makkelijker in dit spanningsveld
te werken in luxe tijden dan nu, met
bezuinigingen alom? De Jong: ‘In onze
glorieuze jaren 2004, 2005, 2006 was de
kwantitatieve groei enorm. Nu, met deze
bezuinigingen, groeien we kwalitatief.
Zoals bijvoorbeeld met de participatiewerkers, waarvoor veel meer aandacht is.
Natuurlijk vragen gemeenten ‘kan het niet
goedkoper?’. Ja, als dat kan, is het een
grote verdienste. Afvalinzameling is niet
complex, wat complex is, is de politieke
situatie. Want onze taken liggen altijd
politiek gevoelig. Een uitdaging dus.’
geëist. De leden van onze innovatieraad
zijn onze professionele adviseurs, van
kwalitatief hoog niveau. Drie maal per jaar
zitten we samen aan tafel. Elk van deze
mensen brengt bijzondere kennis, energie
en achtergrond mee. Zij vormen een bron
van inspiratie voor ons. De duurzaamheidbusiness en de maatschappelijke trends
hebben zij in hun vingers.’
Trekt deze modernisering voldoende jong
talent dat komt solliciteren in zijn bedrijf?
De Jong, nadenkend: ‘Wij doen hier heel
unieke en bijzondere dingen. Zoals de
energie die we maken uit gft-afval.
Het gas dat ontstaat in onze vergistingsinstallatie, daar rijdt een derde van
ons wagenpark op. Deze techniek van zelf
energie maken is ons paradepaardje.
Maar jonge technici trekken toch eerder
richting Shell of Philips dan dat ze bij ons
aankloppen. Althans, ze komen niet in de
mate die je zou verwachten. Een kwestie
van imago.’
Er wordt naar Meerlanden gekeken. Vaak
komen bezoekers rondneuzen op de werf.
De unieke combinatie van werkzaamheden
biedt leerzame lessen voor anderen. Variërend
van de vergaande ontwikkeling van het
recycling-bedrijf tot en met de bijzondere
band met de gemeenten. ‘Wij delen onze
kennis graag. Er komen Nederlandse
collega’s langs, maar ook uit Brazilië,
Rusland, Oekraïne, Macedonië, Engeland.
Niet dat wij ernaar streven daar zaken te
gaan doen, zij komen hier en wij brengen
soms een tegenbezoek. We zijn een
publiek bedrijf, dus we gaan niet zomaar
onze diensten in het buitenland aanbieden.’
Jonge talenten in innovatief
bedrijf
Sinds ruim een jaar laat het bedrijf zich
adviseren door een vierkoppige innovatieraad, met bijzondere leden: voorzitter
Jolande Sap (duurzaam ondernemer,
voormalig fractievoorzitter GroenLinks),
Joop Schippers (hoogleraar Economie
Universiteit Utrecht), Anne Walraven
(duurzaam ondernemer futurefuel.nu en
Duurzame Jonge 100) en Paul Bos (coach/
adviseur en boer).
Ger de Jong: ‘Wij willen op maatschappelijk
verantwoorde manier ondernemen. Meer
duurzaamheid, meer maatschappelijke
betrokkenheid en sociale bewogenheid
willen we tonen, naast een goede financiële
basis die van de onderneming wordt
Kerncijfers
2013:
Omzet
Resultaat
Dividend
€ 60 miljoen
€ 2,6 miljoen
€ 1 miljoen
Aantal medewerkers:
Vast 314
Flex
70
SW
98
B&G 2015-1
35