Magazine De Fabriek Handelskade

DE
FABRIEK
#00
Oud complex
nieuwe parel
Samenwerken
met de buren
Nijmeegse
stiefselkeet
wordt hip
Klik
om verder te bladeren
Of gebruik de pijlen op je toetsenbord
1
5
In het kielzog van Baas Bas
8
Huizen bouwen. Jong geleerd,…
10 Drie jongens met een droom
14 Ingrediënten van succes
16 Mevrouw Honig vertelt
18 Vreemde beesten en andere hebbedingen
20 Tot ze (bijna) zwart zien…
22 Oersoepproef
24 Bruisend leven aan de Waal
26 Bauke Smit, samenwerker pur sang
30 Een mooie dame,
Mei 2014
Inhoud
Editorial
over een mooie dame
32 Pas op: brandgevaar!
33 Het geluid van Godfried
34 ‘We hebben elkaar gevonden’
36 Terug naar de basis
De Fabriek is een uitgave van
Studio Brul en Rik Vermeulen Fotografie.
Onder de naam ‘creatief collectief AAN’ (ccAAN)
ontwikkelen Matthijs Brul en Rik Vermeulen
producties waarbij ze samenwerken met andere
creatieve professionals. Dit magazine is het eerste
wapenfeit van ccAAN en is mede tot stand gekomen
door de vrijwillige inzet van onderstaande ‘inpluggers’.
On top of...
Na het bestijgen van een enorm lange,
smalle fabriekstrap zijn we er eindelijk. Hoger
in de Honig kunnen we niet komen. Door het
stoffige raam tuur ik over de Waal. Ik richt mijn
camera naar buiten en zie in de reflectie van
het raam mijn metgezel. Ik weet dat hij als ondernemer gegrepen is door deze plek. Hij kijkt
vermoeid, maar verwachtingsvol naar buiten.
In zijn blik zie ik vragen, twijfels. En dromen.
Het beeld dat ik van hem schiet, zegt meer dan
duizend woorden. Voor mij althans, ik ben op
zien gericht.
Hoofd- en eindredactie
De tekstschrijfster, Deborah Weimer
Redactie
Rianne van den Bosch, Marga van der Burgt,
Jens Frielink, Linda Roos, Deborah Weimer
Artdirection en vormgeving
Studio Brul
Fotografie
Sara Donkers, Duncan de Fey, Roy Soetekouw,
Rik Vermeulen, Matthijs Brul
Wat ik om me heen zie, geeft me energie. De
positieve vibes houden ook mij uit mijn slaap.
Ik moet iets doen met al die inspiratie! Ik wil hier
zitten, ondernemen en samenwerken. Natuurlijk. Maar ik wil meer. Ik wil mijn Honiggevoel
delen. Delen met de ondernemers binnen de
Honig, maar ook met anderen die deze waanzinnige plek aan de Waal nog niet kennen.
Cover
Roy Soetekouw
Visagie
Ramila Kocer
Styling
Inge Jansen
Het blijkt betrekkelijk eenvoudig om enthousiastelingen te vinden die er hetzelfde over
denken als ik. Mensen die geen moeite hebben om uit hun comfort zone te stappen, maar
die gaan voor iets waar zij in geloven. Wat een
gaaf gevoel! Samen iets moois creëren, samen
werken aan de verbeelding en verwoording
van dit geweldige complex. Samen het gevoel
beleven om te staan on top of the Honig.
Aan dit nummer werkten mee
Jan de Ridder, Godfried Verstegen, Mirjam Woortmeijer
Speciale dank aan Bouwfonds Ontwikkeling B.V.
Redactieadres
John Lennonstraat 14
6663 GP Lent
[email protected]
Geniet ervan!
grafisch ontwerp
The H.J. Heinz trademarks, copyrights and/or other intellectual property rights are
owned by H.J. Heinz and are used with permission. There is no commercial or other
relation between H.J. Heinz and the Honig Complex, the Honig Complex community
and the Honig Complex magazine.
Matthijs Brul
foto roy soetekouw
Bas Hoebink, eigenaar van restaurant
De Firma, vond één restaurant nog
niet genoeg en richtte begin dit jaar De
Meesterproef op. Met speels gemak, zo
lijkt het toch, verdeelt hij zijn tijd tussen zijn twee zaken. Hoe hij dat doet?
“Door niet voor de gemakkelijkste weg
te gaan”, aldus de bevlogen bourgondiër.
Welke weg hij dan wel kiest?
Loop maar mee!
...fo pot nO
tekst deborah weimer I foto’s duncan de fey
Een dag op pad met ... Bas van De Meesterproef
10:00 uur
11:19 uur
“Mijn dag begint. Pc aan, bakje
koffie erbij en wat administratieve zaken regelen. In de
agenda zie ik dat er vandaag
wat afspraken met collega-ondernemers staan gepland. Zo
spreek ik iemand die groente
wil verbouwen op ons dak. Een
idee dat perfect past bij onze
bedrijfsfilosofie. We halen onze
ingrediënten het liefst dicht bij
huis.”
“Wat heeft mijn souschef nu op het bord geschreven?
Die combinatie van ingrediënten kende ik nog niet! Dat is
het leuke van dit bord. Mijn chef-kok, souschef en ikzelf
schrijven hier onze culinaire ideeën op. Waar ik de inspiratie vandaan haal? Uit mezelf. Haha! Maar ook uit stedentrips, tijdschriften en, een hele leuke app, Flipboard.”
4
foto matthijs brul
5
13:58 uur
12:24 uur
“Lunchen in de nieuwe zaak van mijn vriendin
Julie. Zij opende maart dit jaar haar eigen
winkel in Nijmegen en verkoopt onder andere
spulletjes die ook in De Meesterproef staan.
Deze lunchbreak is gezellig, maar ook bijna
noodzakelijk. We zien elkaar niet echt heel
veel. Maar ja, dat krijg je met twee ondernemers!”
“Terug op De Meesterproef. Tijd om wat nieuwe gerechten en wijnen te proeven. Zeker één keer per week veranderen we onze menukaart. Vaak uit nood geboren. We werken met kleine leveranciers
uit de buurt, die geen grote partijen kunnen leveren. De ingrediënten
raken gewoon gauw op. En dat dwingt ons weer om creatief te zijn.”
15:07 uur
“Even buurten bij de jongens van Oersoep. Hun biertjes staan op onze kaart, net zoals de koffie van de gebroeders Blommers die ook hier in het complex zitten. Ik ben kritisch in de selectie van mijn leveranciers. Wil altijd
graag weten wat hun verhaal is en hoe zij hun producten zien. Of dat nu koffie is of kalfsvlees.”
17:23 uur
“Checken hoe de hammen erbij hangen. De Meesterproef maakt gebruik van oude technieken. We maken onze eigen worsten, patés
en rillettes. We roken zelf de vis en drogen dus onze eigen hammen! En daar ben ik trots op. Ik ken geen ander restaurant dat dit doet.”
00:31 uur
19:46 uur
“Sluitingstijd. Er zit weer een
geslaagde dag op; ik heb mijn
klanten tevreden de deur uit
zien gaan. En zo keer ik ook
huiswaarts. Met een tevreden
gevoel.”
“Bijspringen in de bediening. Het hele team van De Meesterproef is nieuw. Hier en daar moet ik nog
wat bijsturen. Maar met het geven van vertrouwen kom je een heel eind. Wat ik belangrijk vind in
de bediening? Gevoel voor mensen hebben en kennis van zaken hebben. In die volgorde. Weten bij
welke klanten je wat jovialer kunt zijn en bij wie juist wat ingetogener. Dat is niet iedereen gegeven,
maar de mensen van De Meesterproef wel. Die durven persoonlijk te zijn.”
7
Happened at
“Ik ga een ronde balletkamer maken die heel groot is.
Dan kan ik veel rondjes draaien.”
tekst rianne van den bosch I foto’s rik vermeulen
Noortje (5 jaar)
8
Zondagmiddag 13 april. Vijftien aspirant-architecten,
gemiddelde leeftijd 6 jaar, verzamelen zich bij Fabrikaat.
Onder leiding van Katerien Bast, medeoprichtster van
Fabrikaat, en Marlou Stoffels, student aan ArteZ, gaan
de kinderen hun eigen huis bouwen. Hoe je daarmee begint? Door eerst heel goed te kijken. De kinderen maken
een rondje in en om het kunstenaarsverblijf Out Of The
Box, dat symbool staat voor het Honigcomplex. Het is
gemaakt van gestapelde dozen; het materiaal dat ook
de kinderen vanmiddag gaan gebruiken.
Architecten in de dop
Na de verkenningstocht gaan de jonge bouwkundigen
goed nadenken over het ontwerp van hun kamer. “Dat
is belangrijk voor de beeldvorming”, zegt Katerien. “De
kinderen vormen zo een eigen concept van waaruit ze
spelenderwijs gaan werken.” Na het denken komt het
doen. De stiften komen op tafel en iedereen gaat aan de
slag met een plan en een bouwtekening.
Niet veel later is het grut druk in de weer met karton,
tape en ijzerdraad. Wouter (7 jaar) is geconcentreerd bezig met een kamer waarin hij kan hockeyen. Fien (4 jaar)
maakt het grootste huis, met een heuse paardenkamer.
“Er zit een deur in het plafond voor het hoofd van het
paard”, legt ze uit. Aan het einde van de middag ontpopt
zich een heuse stad op de voormalige silovoeten.
9
Bauke
foto roy soetekouw
Wimke
Bas
Smeltpraat
In De Fabriek vertellen Bas, Bauke en Wimke bij toerbeurten over
de ontwikkelingen binnen De Smeltkroes. In deze eerste editie
bijt Bas het spits af. Hij memoreert hoe het idee voor De Smeltkroes is ontstaan en wat hij en zijn twee ‘mede-makers’ voor
ogen hebben.
Het samen maken
“Of ik wel eens slapeloze nachten
heb gehad tijdens de oprichting van
De Smeltkroes? Nee. Het punt is:
bij een project als dit komt zó veel
kijken. Gesprekken met de gemeente, investeerders, de bank, verzekeraars. En dan de verbouwing van
een lege fabriekshal tot een plek
waar dadelijk zo’n 250 ondernemers
aan de slag kunnen! Dat kun je gewoon niet overzien. Daar hoef je
dus ook niet van wakker te liggen.”
Inmiddels is er meer overzicht. Dan
blijkt ineens dat zo’n proces een organisch en logisch verloop heeft.
De kiem van De Smeltkroes is in
feite vijftien jaar geleden gelegd op
de skatebaan in Beneden-Leeuwen.
Daar waren Bauke, Wimke en ik vaak
te vinden en bouwden we onze eigen
ramps. Dat ‘samen bouwen’ is gebleven en nam met het oprichten van
ons ontwerperscollectief Studio in
de maak een meer gestructureerde
vorm aan. Door onze verschillen in
achtergrond, opleiding en persoonlijkheid vullen we elkaar goed aan.
En dat zie je terug in onze projecten.
De Smeltkroes is eigenlijk de exponent van wat wij al geruime tijd met
z’n drietjes doen: samenwerken
over de grenzen van je vakgebied
heen. Iets dat ook lijkt te passen in
de tijdsgeest. Want ik hoor wel geluiden dat de maatschappij indivi-
Architect Bas de Vries, meubelmaker
Bauke Smit en productvormgever
Wimke van den Heuvel zijn de initiatiefnemers van bedrijfsverzamelgebouw De Smeltkroes. De Smeltkroes
bevindt zich in het Honigcomplex en
verenigt en faciliteert creatieve ondernemers.
facebook.com/smeltkroesnijmegen
dualistischer wordt, maar zie tegelijkertijd dat mensen elkaar steeds
vaker opzoeken. Noodgedwongen
misschien, door de crisis, maar ik
denk ook door een ander besef, namelijk dat je elkaar nodig hebt. Zonder bondgenoten wordt het lastig
om je hoofd boven water te houden.
Ik zie De Smeltkroes dan ook als
een soort mini-maatschappij. Eentje
waarin ondernemers uit verschillende disciplines elkaar inspireren om
samen dingen te maken. Creaties
die ze in hun eentje nooit hadden
kunnen bedenken, laat staan realiseren. Samen een idee omzetten in een
eindproduct, dat geeft een euforisch
gevoel. Dat is nu precies wat we met
De Smeltkroes willen opwekken!”
11
In the spotlight
foto rik vermeulen
Het licht kan aan!
Frank van Anne Forest | 2014 acrylic paint on carpet 140 x 133 cm | € 3.180,00 | KunstKoop: € 80,00 p/mnd | Verkrijgbaar bij Galerie Bart
12
Very macaroni
We gaan terug naar het jaar 1909.
Op de huidige plek van het Honigcomplex verrijst een stijfselfabriekje
van de firma Stam & Co. In deze
‘stiefselkeet’ wordt uit maïszetmeel
stijfsel gemaakt, bestemd voor de
kledingindustrie. Na een brand in
1913 verkoopt de firma de fabriek
aan de gebroeders Klaas en Evert
Honig. Zij runnen op dat moment
een tarwestijfselfabriek in Koog
aan de Zaan. Na een verbouwing
en uitbreiding nemen de broers de
maïszetmeelfabriek in 1914 weer in
gebruik. Zo begint precies honderd
jaar geleden Honigs historie.
Smaak naar meer
De Eerste Wereldoorlog betekent
ook in het neutrale Nederland grondstoffenschaarste. Vooral de aanvoer van maïs uit Amerika valt stil.
Noodgedwongen zoeken de broers
andere activiteiten om de fabriek
draaiende te houden. Het maken van
lijm en het drogen van groenten bieden uitkomst. Als de oorlog voorbij
is, worden weer volop grondstoffen
over de Waal binnengebracht. Maar
Klaas en Evert hebben de smaak
van innovatie te pakken gekregen.
In 1922 introduceert Honig vermicelli
en start daarmee de productie van
deegwaren in de Nijmeegse fabriek.
Hip en Honig
De vermicelli is een doorslaand
succes en maakt de weg vrij voor
macaroni in 1925 en spaghetti in
1953. Pasta maakt Honig groot. Ook
letterlijk. In de jaren zestig beslaan
alleen al de inpak- en palletiseerafdeling van de pasta een derde
van het oppervlak van het complex.
Maar Honig maakt ook de pasta
groot. Met recepten en kruidenmixen worden Honigs macaroni en
spaghetti hip. Ofwel very macaroni
zoals de Engelse jongeren vroeger
plachten te zeggen. De productie
van pasta is inmiddels verleden tijd.
Maar als hotspot aan de Waal is de
Honig opnieuw very macaroni!
tekst jens frielink I foto archief jan de ridder
Historie
14
15
Al honderd jaar is de Honigfabriek
een markant punt aan de Waalkade. In 2013 kwam de fabriek
leeg te staan. Gemeente Nijmegen en Bouwfonds kochten het
pand om het mee te nemen in de
complete herontwikkeling van het
Waalfront. De crisis gooide echter
roet in het eten en de Honig bleef
overeind. Een geluk bij een ongeluk.
In 2010 wordt de ontwikkeling van
het Waalfront onderdeel van de
portefeuille van wethouder Hannie
Kunst. De wethouder, in de wandelgangen ‘mevrouw Honig’ genoemd
vanwege haar grenzeloze betrokkenheid bij het project, krijgt er een
stevige uitdaging aan. “Er lag op
dat moment een masterplan voor
het Waalfront klaar”, vertelt Kunst.
“Een plan dat met maximale inzet
van omwonenden en betrokkenen
tot stand was gekomen. Maar”, vervolgt ze, “al snel beseften we dat
de in 2008 ingezette crisis meer
was dan een kortstondige dip. De
tijden waren veranderd en het ontwikkelen en bouwen van zo’n groot
project was niet langer mogelijk.”
Mix van toen en nu
Oude fabriek,
parel in ontwikkeling
16
Kansen
In 2011 neemt de gemeente dan ook
een moeilijk besluit en veegt het masterplan voor een groot deel van tafel.
Een jaar later gaat de raad akkoord
met een nieuw plan. “Een organisch
en flexibel ontwikkelplan waarin
we uitgingen van kansen in plaats
van onmogelijkheden”, zegt Kunst.
“Toch ontstond er een nieuwe kink in
de kabel. Door de nieuwe keuzes in
de fasering en het voorlopig in stand
houden van het slachthuis zou de
Honigfabriek lang ongebruikt in het
ontwikkelgebied blijven staan. We
hadden de keus: plat gooien, leeg laten staan of het pand tijdelijk anders
bestemmen. Het werd dat laatste.”
Sinds april 2013 wordt er op verschillende manieren gewerkt aan
het opnieuw tot leven wekken van
het complex aan de Waalbandijk.
De 30.000 vierkante meter gebouwen en industriële hallen hebben inmiddels bijna allemaal een
nieuwe
bestemming
gekregen.
“In Nijmegen is veel vraag naar tijdelijke ruimtes”, gaat de wethouder
verder. “Een startende ondernemer
wil kunnen experimenteren en zit niet
te wachten op hoge investeringen
voor zijn bedrijfspand. Met het Honigcomplex bieden we ondernemers
de mogelijkheid om groots te denken
in een goedkopere ruimte. Ze strijken niet alles glad, maar gebruiken
de ruimte zoals die van origine is.
Een likje verf, een behangetje, wat
stucen en klaar! Het resultaat is een
schitterende mix van toen en nu.”
Loslaten
Het college van burgemeester en
wethouders beslist wie zich in het
complex mogen vestigen. “Omdat
de ondernemers het succes van
het complex bepalen, moeten ze
elkaar op enige wijze versterken.
Bovendien moeten ze over een sluitend businessplan beschikken”,
legt Kunst uit. Behalve over veilig
en gezond werken, zijn er weinig
regels. “Dat laatste stuitte binnen
de muren van het gemeentehuis op
tekst marga van der burgt I foto’s: duncan de fey
Nieuws van het Waalfront
wat weerstand”, zegt ze grinnikend.
“Minder regels betekent loslaten en
dat moeten we nog leren. Het Honigcomplex is een experiment. Als het
hier lukt om met minder regels meer
te doen, proberen we dat elders in
de stad ook toe te passen. Als we
de manier waarop we altijd werkten
loslaten, blijkt er veel te kunnen.”
Wat er over acht jaar gaat gebeuren
met de fabriek kan en wil de wet-
houder niet zeggen. Zeker is dat
zij er dan geen deel meer van uitmaakt, want na twee collegeperioden legt Kunst haar functie neer. “Ik
ga eerst uitrusten, trainen voor de
Vierdaagse en proberen de Honig
los te laten”, zegt ze lachend, terwijl
haar blik valt op een voorbijvarende boot op de Waal. “Wel zal ik hier
nog vaak te vinden zijn. Maar dan
gewoon als bezoeker, aan mijn favoriete tafeltje bij De Meesterproef!”
e enorme verscheidenheid aan ondernemers binnen het
Honigcomplex staat garant voor bijzondere producten.
Jij kunt het zo gek niet bedenken. Zij wel!
tekst rianne van den bosch
Spicy
Sergeant Pepper is
een droog en peperig
biertje met een warme
sinaasappelsmaak.
Uitermate geschikt voor
zinderende zomeravonden. Maar ook goed te
pruimen gedurende de
rest van het jaar.
Onderdak
De aanblik van sloppenwijken leidde bij Tom Boekema tot
het creëren van zijn slumbirdcity. Dat er romantiek
in verval schuilt, bewijzen zijn liefdesnestjes.
Prijs: vanaf € 59,00 Verkrijgbaar in verschillende modellen via Fabrikaat
Aaibaar
Gun deze platgereden kikker van
Henrique van Putten een tweede leven.
Speld ‘m op je tas, jas, hoed of das.
Prijs: € 22,95
Verkrijgbaar via Galerie Bart
Bronzen birdie
Haal de natuur in huis en geef deze bronzen vogel van Frode Bolhuis een stekje
aan je muur.
Prijs: € 7,95 (0,75 liter)
Verkrijgbaar bij
Oersoep
Prijs: € 1.165,00
Verkrijgbaar via Galerie Bart
Non-fixie
Model Siegfried van Schindelhauer Bikes is een moderne
klassieker. In fixed gear uitvoering, dus slechts één versnelling. Meer heb je niet nodig in de stad, toch?
Ook leverbaar in zwart en wit.
Prijs: € 1.420,00
Verkrijgbaar bij Stipbike
Trek AAN
Lekker langzaam
Thumbs up!
Dit stoere bronzen beeld van Erik Buijs
trekt de aandacht in elk vertrek.
Prijs: € 3.950,00
Verkrijgbaar via Galerie Bart
Fair trade dames T-shirt,
100% organisch gekamd
Comfort Soft katoen.
Maten: S-L
Kleur: wit
Prijs: € 32,50
Bestellingen via:
[email protected]
Het fijnste kopje koffie zet je
met deze slow coffee brewer
van Chemex. Zijn mooie verschijning maakt hem een lust
voor het oog. Dubbel genieten
dus.
Prijs: € 36,95
Verkrijgbaar bij Blommers
Coffee Roasters
Ambacht & Innovatie
Over broers en bonen
20
tekst marga van der burgt | foto roy soetekouw en rik vermeulen
Van boon tot brandproces: de broers Robert en Berend Blommers
kunnen uren vertellen over koffie, blends, de first crack en het belang
van een goede neus. De Fabriek presenteert: een masterclass in koffie,
verzorgd door Blommers Coffee Roasters.
“Onze bonen komen letterlijk uit alle windstreken. Van Mexico tot Sumatra en van
India tot Guatemala. Elke bonensoort geeft,
na branding, zijn eigen specifieke smaak
af. We branden de koffiebonen zodanig dat
de smaak het best tot zijn recht komt en
de zuurgraad en zoetheid van de koffie in
balans zijn. Onze koffie is daarom lichter
van smaak dan veel koffiedrinkers gewend
zijn. Daardoor kun je de soort koffieboon
en het land van herkomst beter onderscheiden. Om onze klanten steeds een nieuwe
smaakbeleving te kunnen geven, zoeken
we constant naar interessante blends en
nieuwe koffiesoorten en experimenteren we
met het brandproces.”
Barstje
“Elke schakel in het proces van koffiemaken
is bepalend voor de smaak. Want hoewel de
soort koffieboon en het land van herkomst
in grote mate de smaak bepalen, zijn ook de
grondsoort waarop de koffieplant groeit, de
manier waarop de bonen worden gedroogd,
verpakt en opgeslagen en de versheid van
de boon van invloed op de smaak. En het
brandproces natuurlijk. We branden de
groene bonen langzaam tot ze de gewenste
eigenschappen hebben. Voor nieuwe koffiesoorten experimenteren we met verschil-
lende gasstanden tot de bonen precies op
het goede moment hun first crack hebben.
Het moment waarop die eerste barstjes aan
de buitenkant van de boon verschijnen, is
erg belangrijk. Daarna komen namelijk de
smaak en het aroma tot ontwikkeling. Tijdens het brandproces gaan de geuren van
nat gras naar een meer hooiachtige lucht en
via een zoete bakgeur naar de uiteindelijke
geur van koffie. Die geur vertelt ons in welke
fase de branding van de boon zich bevindt.”
Genieten
“Het proces van koffie branden is in essentie nooit veranderd. Onze ambachtelijke
brander is echter uitgerust met geavanceerde computerapparatuur waarmee we het
gehele brandproces kunnen controleren.
Hierdoor zijn onze klanten verzekerd van
een constante kwaliteit en zijn de unieke
smaken duidelijk aanwezig.
Weet je dat een koffieboon drie minuten
na maling al zijn smaak begint te verliezen? Daarom zijn we zo blij met de onlangs
geopende koffiebar First Things First, pal
naast onze koffiebranderij. Hier proef je
koffie zoals die hoort te smaken. Tijdens het
branden, zien we de bezoekers van de koffiebar van onze koffie genieten. Dat is echt
een kroon op ons werk!”
Getest
Proeven van bekwaamheid
De redactie van De Fabriek geeft in elke editie haar oordeel over ‘iets dat wordt
gemaakt op de Honig’. Van maaltijd tot meubelstuk, van kunstwerk tot koffie.
In deze eerste editie trappen we af met biertjes van brouwerij Oersoep.
Vooropgesteld: het proefpanel, twee man en twee
vrouw sterk, bestaat niet bepaald uit bierkenners.
Het bevat een liefhebber van blonde soorten (bier,
wel te verstaan), een ‘voornamelijk pilsdrinker’, een
persoon wiens smaakpapillen vaak twijfelen tussen
zoet en zout en iemand met een gezonde nieuwsgierigheid naar alcoholische versnaperingen, moi-même.
Donker en Diep – Zeebier
Saison – Sergeant Pepper
Omschrijving Oersoep:
‘Turf gerookt mout geeft een whiskyachtige beleving.
Vers zeewier geeft een zilte smaak die de smaakpapillen
zal kielhalen.’
Omschrijving Oersoep:
‘Verfrissend en droog goudgeel bier met in de smaak
peper, kruiden en sinaasappel. Zachte, verfijnde
hopsmaak.’
De ‘voornamelijk pilsdrinker’ krijgt kippenvel van de
accuraatheid waarmee de smaak van het Zeebier
wordt beschreven. Dit onstuimige bier zorgt voor
behoorlijk wat reuring in onze neuzen en monden.
De pregnante nasmaak kan echter op weinig waardering
rekenen. Of bedoelt Oersoep dit juist met gekielhaalde
smaakpapillen?
Het droge effect van de peper is duidelijker waarneembaar dan het pepertje zelf. Deze ‘pils plus’ is zeer toegankelijk, al zijn de panelleden het onderling niet eens
over de meest geschikte gelegenheid om het gerstenat
te nuttigen. Meningen lopen uiteen van ‘op een zomers
terras’ tot ‘op een winterterras onder een plaid’.
Conclusie: op een terras dus.
Smaakoordeel: tussen 6,5 en 7,5
Smaakoordeel: tussen de 7,5 en de 8,5
Het proefpakket dat Oersoep voor dit gemêleerde
gezelschap samenstelde, bevat biersoorten uit drie van
de vier lijnen van de brouwerij. Uit de lijn Donker en
Diep proeven wij het Zeebier. De lijn Bruisend en Blond
biedt ons de Passion. De lijn Saison heeft voor ons de
Sergeant Pepper en de Bonne Nuit in petto.
Met de lijn God is goed maken we helaas geen kennis.
Maar die heeft vast de zegen van boven ontvangen.
Eerste indruk
Het is duidelijk dat Oersoep veel aandacht besteedt
aan de presentatie van zijn producten. De sfeervolle
website, de robuust ogende flessen en de informatieve teksten op de kaartjes om de flessenhalzen maken
nieuwsgierig. En dorstig. Laat het proeven beginnen!
Vanwege de uiteenlopende voorkeuren
van het proefpanel geven we geen gemiddelde, maar noteren we het laagste
en het hoogste cijfer. Dit geeft bovendien het meest faire smaakoordeel.
Bruisend en Blond – Passion
Saison – Bonne Nuit
Omschrijving Oersoep:
‘Goudgeel droog bier gerijpt op passiefruit. In de
smaak veel fruit en een geheimzinnige combinatie
van hop en fruit.’
Omschrijving Oersoep:
‘Deze droge en donkere saison heeft een kruidige
en peperige toets met stevige tinten van tabak en
rood fruit.’
Het fruit is niet alleen in de omschrijving maar ook in het
bier zelf onmiskenbaar aanwezig. Al proeven wij voornamelijk een fruitsoort die niet op het kaartje staat. Grapefruit lijkt de boventoon te voeren. Vooral de vrouwelijke
proefleden zijn enthousiast over dit biertje. Een van de
mannen vindt het iets te fruitig, terwijl de liefhebber
van blond de friszure nasmaak ‘helemaal niet verkeerd’
vindt.
Niet helemaal toevallig eindigen we met dit slaapmutsje.
Afgaande op de beschrijving en op de donkere kleur
van het bier, verwachten we een stevige, wat zwaardere smaak. Toch is die verrassend fris, een beetje
lentebokachtig. Het rode fruit halen we er goed uit. Dit
niet zwaar op de maag liggende biertje blijkt inderdaad
perfect om de avond mee af te sluiten. Bonne nuit!
Smaakoordeel: tussen 7 en 8
Smaakoordeel: tussen 6 en 8
tekst deborah weimer I foto rik vermeulen
‘Werelds wonen, aan de Waal’
Bruisend leven op de mooiste
plek van Nijmegen?
Het kan op de Handelskade!
“Mooie plaat, hè? Dit beeld wordt werkelijkheid.
De komende jaren wordt er op de Handelskade
volop gewoond, gewerkt en genoten. Misschien
moeilijk voor te stellen, als je de huidige plek
ziet waarop dit allemaal gaat gebeuren. Toch
creëert Bouwfonds op de Handelskade, die deel
uitmaakt van de gebiedsontwikkeling Waalfront,
een nieuw stukje Nijmegen met een wereldse
allure.
Hoe we dat voor elkaar krijgen? Door naar de
klant te luisteren. En door goed te kijken naar
het gebied. Naar de ligging aan de Waal, de
architectuur van de bestaande omgeving, het
industriële verleden van de plek, ja zelfs houden
we rekening met aan welke kant de zon opkomt.
Zo kunnen de toekomstige bewoners en
ondernemers optimaal genieten van deze fantastische plek, waarin ook nog ruimte is voor groen!
In het hart van het complex wordt namelijk een
prachtige binnentuin aangelegd.
We hebben het geheel laten ontwerpen door
drie gerenommeerde architectenbureaus. Het
resultaat is een gevarieerde en dus levendige
uitstraling. Moet je nagaan: aan de ene kant het
centrum binnen handbereik, aan de andere kant
de bruisende dynamiek van het Honigcomplex,
tel daar de rust van een groene oase bij op en
als bonus uitzicht op de Waal…De Handelskade
wordt prachtig!”
Meer informatie op
www.handelskade.nu
Arjen Kleijer,
Bouwfonds Ontwikkeling B.V.
EEN KIJKJE IN DE ZIEL VAN
BAUKE SMIT
Meubelmaker Bauke Smit ontwerpt en creëert vanuit zijn eigen gedachtegoed. Samen met
vormgever Wimke van den Heuvel en architect Bas de Vries is hij de aanjager van De Smeltkroes, een bedrijfsverzamelgebouw voor de maakindustrie. Daarnaast vormen de drie heren
ontwerperscollectief Studio in de maak. Het collectief combineert oude ambachten met nieuwe
technieken en realiseert innovatieve creaties. Bauke: “Ik maak nu eindelijk wat ik zelf mooi vind.”
Wat wilde je vroeger worden?
“Piloot. Een echt mannenberoep. Dat is het maken van meubels natuurlijk ook, maar piloot was
een jongensdroom. Ondertussen speelde ik op mijn
vierde al met het gereedschap van mijn vader, die
ook meubelmaker is. Het werken met mijn handen, het helpen bij allerlei klussen, dat vond ik leuk.”
Welke studie heb je gevolgd?
“De opleiding tot meubelmaker aan
het Hout- en Meubileringscollege in
Amsterdam. Omdat ik van jongs af aan
zelf meubels wilde ontwerpen en verkopen. Meubels dus, die uit mijn eigen
koker kwamen. In de praktijk maak je
echter vooral meubels die de klant mooi
vindt. Met Studio in de maak is dat verleden tijd. Ik maak nu wat ik zelf mooi vind.”
Wat zijn de minder leuke kanten van je vak?
“Maak je dingen die je zelf mooi vindt of zelf bedacht
hebt, dan zijn er amper minder leuke kanten. Maar ja,
er moet wel brood op de plank komen! En dan neem
je wel eens vervelende opdrachten aan of fysiek zwaar
werk. Met het werk voor het collectief en het opzetten
van De Smeltkroes wil ik dat soort klussen uitsluiten.
Wat ook niets voor mij is, is het alleen werken. En dat doe je al gauw als meubelmaker.
Na de meubelvakschool ben ik door een ongunstige arbeidsmarkt op mijn eenentwin“SAMENWERKEN tigste direct voor mezelf begonnen. Maar
in mijn eentje werken, wil ik dus niet meer.”
CONFRONTEERT
JE MET JEZELF”
Waar haal jij voldoening uit?
“Uit het hele proces van de totstandkoming van een
project. Dat begint bij een idee, waarover je samen gaat
sparren. Het ontwerpproces, de gedachte dat de lijnen
op papier uiteindelijk een driedimensionaal object worden, vind ik ook gaaf. En natuurlijk de transformatie van
ruw hout, soms gewoon een boomstam, in een meubel
of een ander project. Dat maakt mijn werk heel dankbaar. Iets anders waar ik voldoening uithaal, is het contact met andere ondernemende en creatieve mensen.
En die lopen bij De Smeltkroes geregeld naar binnen.”
26
Waarom niet?
“Omdat samenwerken zo leerzaam is. Je
hebt anderen nodig om jezelf een spiegel te
kunnen voorhouden. Die confrontatie met
jezelf ontbreekt wanneer je alleen werkt.”
Wat is jouw tip voor mensen die wel willen maar niet
durven?
“Als je echt iets wilt, is het ook mogelijk. Zeker het laatste
jaar was wat dat betreft een eyeopener voor me. Zolang
je ergens energie van krijgt, lukt het. Dus als je de kans
krijgt om je droom waar te maken, grijp die dan. Altijd.”
tekst linda roos I foto sara donkers
Tegen
de muur
HUUR DEZE REDACTIE IN!
INDIVIDUEEL OF IN TEAMVERBAND
Matthijs Brul
Grafisch ontwerper
www.studiobrul.nl
Rianne van den Bosch
Tekstschrijver
nijmegenlocal.wordpress.com
Jens Frielink
Tekstschrijver
[email protected]
Marga van der Burgt
Tekstschrijver
www.my-txt.nl
Deborah Weimer
Tekstschrijver
[email protected]
Rik Vermeulen
Fotograaf
www.vermeulenfotografie.nl
Linda Roos
Tekstschrijver
www.droombaan.net
Model
Mirjam Woortmeijer
Visagie
Ramila Kocer
Styling
Inge Jansen
Niet in beeld maar zo belangrijk:
28
Roy Soetekouw
Fotograaf
www.roysoetekouw.nl
Duncan de Fey
Fotograaf
www.duncandefey.com
Ramila Kocer
Visagist
www.ramila-makeupartist.nl
Sara Donkers
Fotograaf
www.saradonkers.com
Inge Jansen
Stylist
cargocollective.com/ingejansen
Voor meer info en mogelijkheden
mail naar [email protected]
foto roy soetekouw
Fotografie
Sara Donkers
29
Beeld en Woord
Fotograaf Sara Donkers is een van de beeldmakers in het
Honigcomplex. Zij deelt een door haar gemaakte foto en
licht toe waarom ze juist voor dit beeld heeft gekozen.
“Naar deze foto kan ik zelf lang kijken. Zoals veel vrouwen die ik voor mijn lens heb
staan, is ook deze vrouw getekend door het leven. Haar litteken, haar tatoeage en
haar blik intrigeren me. De ruwe omgeving versterkt een sfeer van ongrijpbaarheid.
Ze heeft iets triests in haar blik, maar ook iets onverzettelijks. ‘Dit is mijn omgeving,
mijn territorium’, lijkt ze te zeggen. Althans, dat zie ik zo. Bij deze foto kun je van alles
bedenken. Dat is waarom die goed gelukt is.
Je ziet een vrouw met kracht en pit, die ook een zekere kwetsbaarheid verraadt.
Die tegenstelling maakt dit beeld interessant en geeft het een verhaal. Dat is waar ik
elke keer naar streef in mijn fotografie: het vertellen van verhalen. Over vrouwen met
een rauw randje.”
www.saradonkers.com
31
4 personen
Muziek in mijn oren
Het is maandagavond, een uur of negen.
Door vierkante ruitjes kijk ik uit over de
Waal. Buiten op het Honigcomplex lijkt
alles rustig. De beloofde storm en regen
blijven nog uit. De groenige lucht ruikt
al naar onweer, maar naar onweer dat
nog niet wil komen. Wel al gekomen, zijn
nieuwe geluiden. Andere geluiden dan
het rammelen van de elleboogjesmachine, het pruttelen van de bouillonketels of
het storten van de brintabrokken.
De BBQ Brandtweer
Flauwekullen kunnen Lucas Smid en Marciano
Boersma van de BBQ Brandtweer wel. Maar
zodra het over eten gaat, zijn de heren bloedserieus. “We laten ons inspireren door keukens uit
de hele wereld: de Japanse en Vietnamese, maar
ook de Spaanse en Italiaanse”, vertelt Lucas.
“Deze salade bijvoorbeeld”, zegt Marciano,
“is gebaseerd op Thais streetfood. Daar maken
ze gewoon langs de weg super vers, lekker eten
klaar. Op grills en houtskoolbarbecues.”
Lucas: “Precies waar wij ook mee werken!”
Dit ideale ‘mooi weer-gerecht’ drink je volgens de
twee met een goed gekoelde prosecco of cava.
Thaan hoi aroy ofwel: eet smakelijk!
tekst rianne van den bosch I foto’s duncan de fey
32
Dressing
sap van 2 limoenen
1 el Thaise vissaus
(Nam Pla)
1 el palm- of rietsuiker
1 el rijstazijn
3 el zonnebloem- of arachideolie
Maal de ingrediënten in een
keukenmachine of vijzel tot een
gladde pasta.
Salade
2 kroppen little gem sla
1 rode paprika, in blokjes
gesneden
1 rode peper, zonder zaadlijst
en fijngesneden
2 sjalotten, gepeld, in hele dunne
plakjes gesneden
½ komkommer geschild, zonder
zaadlijst, in blokjes gesneden
enkele Thaise basilicum- en
korianderblaadjes, fijngesneden
Thaise kip
200 g kippenborstfilet
2 el marinade van
citroengraspasta
2 el zonnebloemof arachideolie
Meng de marinade van
citroenpasta met twee eetlepels
olie en smeer hiermee de kip in.
Laat de kip minstens een uur
marineren. Steek de barbecue
aan en verwarm de kolen tot
ze wit uitslaan. Breng de kip op
smaak met zout en leg ‘m op
de barbecue. Ga ondertussen
verder met de dressing en de
salade.
Uit het magazijn van de Technische
Dienst klinkt het geluid van een tiental mensen die ritmisch op djembe’s
drummen. Ik luister hoe dit geluid wordt
aangevuld met de klanken van een
saxofoonkwartet, een ratelende boormachine en een huilende slijptol. Vanuit
de deegfabriek klinkt het zware gebrom
van de kleine shovel die een zee aan
zand aan het uitrijden is. Al deze klanken
synchroniseren voortreffelijk met het
sonore gerommel van de schepen die als
schaduwen met rode en groene lichten
over de Waal voorbij schuiven.
Meng het limoensap met de
vissaus, suiker en de rijstazijn.
Voeg dan de olie toe.
Trek de slablaadjes los en houd
de grotere bladen apart. Snijd de
slaharten fijn. Snijd de rest van
de ingrediënten zoals beschreven. Voeg alles samen en meng
de dressing door de salade. Haal
de kip van de barbecue en snijd
‘m in blokjes. Voeg toe aan de
salade. Vul de grotere slabladen
met de salade.
foto matthijs brul
Culinaire tip van ...
Marinade van
citroengraspasta
2,5 cm laoswortel, geschild en
fijngehakt
3 cm geelwortel (kurkuma),
geschild en gesneden
2 cm gember, geschild en
gesneden
2 gepelde knoflooktenen
4 stengels citroengras, alleen het
zachte witte deel, fijngesneden
Ik sta op de eerste verdieping in het
magazijn van de Technische Dienst, het
oudste stukje Honig, en sluit de deur die
net door de wind is opengerukt. Nog een
uur werken, en dan is het mooi geweest
voor vandaag. Het gebouw staat hier al
sinds 1909, dus die verbouwing hoeft
ook niet in een dag af. De regen meldt
zich, de slijptol zwijgt en de repetitie is
afgelopen. De Honig maakt zich langzaam op voor een nieuwe toekomst, met
nieuwe geluiden.
Godfried Verstegen
Column
Slabootjes met Thaise BBQ-kip
InterActie
‘Samenwerken zit ‘m in kleine dingen’
Stichting Stadsboom en Meubelmakerij Samosa hebben elkaar gevonden in de Honig. Stadsboom gebruikt, de naam zegt het al, stadsbomen
om meubilair van te maken. Daarnaast leidt het bedrijf jongeren met
een afstand tot de arbeidsmarkt op in houtbewerking. Samosa ontwerpt
en maakt op duurzame wijze meubels in opdracht. De ondernemers
vertellen over hun eerste ontmoeting in de Honig, de waardering voor
elkaars werk en hun bijzondere samenwerkingsverband.
Jarno en Lonneke (Stadsboom):
“Het vernieuwende, de positieve
sfeer van het Honigcomplex trokken
ons erg aan. De mensen van Samosa kwamen we tegen op een van de
eerste bijeenkomsten van het complex, waarbij alle ondernemers rond
de tafel zaten. Er was meteen een
klik, ook wat betreft onze ideeën en
manier van werken. Toch verschilt
Uiterst links Jarno Wilbers
onze insteek. Onze prioriteit ligt bij
het bieden van een leer-werktraject
aan jongeren. En dat bepaalt voor
een deel onze opdrachten. Samosa ontwerpt en maakt producten
naar de wens van de klant. Wat zij
maken is prachtig. Het is leuk dat
we elkaar op een bepaalde manier
hebben gevonden in het houtbewerkingsvak. Je kunt elkaar ondersteunen en tips met elkaar delen.
Bovendien kunnen de jongeren een
kijkje nemen bij Samosa en ervaren
hoe het is om bij een ander bedrijf
Tom Sanders (links) en Guus van Driel.
te werken. Omdat we naast elkaar
zitten, is de drempel voor hen laag.”
Tom en Guus (Samosa):
“Onze werkplaats in Uden werd te
klein en Nijmegen lonkte al langer.
Het Honigcomplex is een bruisende plek met veel jonge ondernemers. Het gebouw heeft een verhaal.
Stadsboom vonden we meteen een
sympathiek bedrijf. We zitten in dezelfde branche, maar doen het ieder
op onze eigen manier, met een eigen stijl. Bij Stadsboom ligt de na-
druk op de jongeren. En op stadsbomen. Bij Samosa gebruiken we
ook gerecycled eiken afkomstig
van treinwagondelen of van steenfabrieken. Wel zoeken we, net zoals
Stadsboom, ons materiaal dicht bij
huis. Het zijn de kleine dingen die
onze samenwerking zo leuk maken:
dat je even naar elkaar toeloopt om
wat te vragen of elkaar te helpen.
Toegankelijkheid vinden we sowieso belangrijk. Bezoekers en klanten
kunnen de gezamenlijke winkel van
Stadsboom en Samosa gewoon bin-
nenlopen en vragen wat wij doen.
Zo krijgen wij meer feeling met wat
er speelt onder de mensen. En natuurlijk helpt de winkel met het vergroten van onze naamsbekendheid!”
tekst linda roos I foto roy soetekouw
Toen en heden
Van bouillon naar bier
Na een brand in 1930 werd een deel van de fabriek
herbouwd tot productiehal voor bouillonblokjes. Hier
werd het kleverige goedje gemaakt van 1931 tot aan de
sluiting van de fabriek in 2012. In grote ketels werd de
bouillon gekookt, waarna de hartige substantie in platte
schalen werd gegoten die vervolgens in grote droogkasten werden geplaatst.
36
Nu prijken de glimmende brouwketels van brouwerij
Oersoep op de oude poten van de bouillonketels.
En zo vormt het verleden letterlijk de basis van nu.
tekst jens frielink
foto regionaal archief nijmegen en rik vermeulen
fotobewerking rik vermeulen
37
Zo, een beetje genoten van De Fabriek? Wij wel. Van het brainstormen, samenstellen en langzaam zien ontstaan van een
magazine waar niemand omheen kan. Ongelooflijk trots zijn we
op deze eerste editie. Die hopelijk navolging krijgt. Want, hoewel je het er niet aan afziet, heeft iedereen vrijwillig meegewerkt
aan dit prachtblad: vormgevers, fotografen, tekstschrijvers.
Die medewerking zal, voorlopig althans, op vrijwillige basis blijven.
Toch willen we iedereen die ook een steentje wil bijdragen aan De
Fabriek oproepen zich vooral te melden. Dus ben jij (beginnend)
schrijver, fotograaf, illustrator of doe je iets anders creatiefs? En krijg
je energie van samenwerken met enthousiaste mensen die gaan
voor iets waarin ze geloven? Laat je dan horen!
Je ontvangt weliswaar geen vergoeding, maar wel genoeg exposure.
Met het steeds bekender en populairder worden van het Honigcomplex toch niet zo’n slechte deal, denken wij…
reageren? [email protected]
Wanted...
We kijken ernaar uit je te ontmoeten in De Fabriek!
38
foto rik vermeulen
39
40

Download Report