Redactieteam 5

Alles over slavernij
Hoofdredacteur: Milo Brasser
Redacteuren: Jesse Bliek, Fenna de
Meulmeester, Rowen
Wiggelinkhuyzen, Fleur van Dalen en
Babet de Voogd
zeeland en slavenhandel
driehoeksreizen
De eerste bekende Zeeuwse slavenreis begon in 1673, dit
gebeurde door een schip uit Veere. naast de gewone
slavenhandel door de WIC werd er ook aan smokkelhandel in
slaven gedaan. Ook worden de illegale slaven handelaren wel
lorrendraaiers genoemd, de WIC wil deze lorrendraaiers graag
uitschakelen, dit lukt helaas voor de WIC niet. In 1730 verliest
de WIC het recht dat alleen zij rond de Atlantische Oceaan in
slaven mogen handelen. Dat zorgt ervoor dat ook de normale
(rijke) mensen in slaven gingen handelen. Deze mensen
ondernemen zo`n 311 driehoeksreizen.
slavenreizen werden ook wel
driehoeksreizen genoemd. De
schepen van de WIC en de MCC
bevaren de route tussen: Europa,
West-Afrika en Zuid-Amerika. Op
de wereldkaart vormt deze route
een driehoek. Een driehoeksreis
duurt gemiddeld 18 maanden.
Behalve slaven werd er ook in
andere dingen gehandeld,
bijvoorbeeld: textiel, wapens,
buskruit, alcoholistische dranken,
kralen, spiegels en schelpen. Nog
een andere naam voor
slavenreizen is: trans-Atlantische
Driehoeks handel. Uit Afrika en
Zuid-Amerika namen ze ook een
hoop spullen mee, bijvoorbeeld:
goud, ivoor, suiker, huiden, tabak,
cacao, indigo en
katoen.
MCC
De MCC drijft vooral handel op de Middellandse zee en WestIndië, maar ze drijven ook wel handel op de Oostzee, de IJszee
en de Witte zee, ook drijven ze handel met Frankrijk, Portugal
en Spanje. Ook houdt de MCC zich voor een korte tijd bezig
met de visvangst en de walvisvaart. Als de WIC het recht dat
alleen zij slaven mogen handelen verliest gaat de MCC ook in
slaven handelen, hun eerste reis begint in 1730, op deze reis
wordt nog geen retourlading meegenomen. De eerste
succesvolle driehoeksreis van de MCC vindt plaats in 1732, na
een lange tijd worden de driehoeksreizen de belangrijkste
manier van geld verdienen voor de MCC. in totaal
onderneemt de MCC 113 driehoeksreizen. In 1889 wordt de
WIC opgeheven.
2013-2014
overtocht naar Amerika.
De meeste slaven schepen voerden naar west Indië
slavenschepen voerden ook naar noord Indië. De mannen en
vrouwen werden daar gescheiden op het verdek en op
gesloten. Eén op de tien slaven gaan dood: de hygiëne is heel
erg slecht. De slaven vinden de reis de hel reden daar voor
zijn weinig ruimte en ze zitten vast met kettingen. Er zijn vaak
ziektes aan boord van een schip.
in 2013 in Zeeland werd
herdacht van de afschaffing van
de slavernij. En in 2014 wordt
herdacht dat de slavenhandel
werd beëindigd. De afschaffing
van de slavernij zal in
Amsterdam zijn. De
Afschaffing van de
slavenhandel zal in Zeeland
zijn.
Door de ogen van een slaaf
Hallo ik heet Mandua en dit is mijn verhaal over slaven!
1700, het was donker en een vreemd volk voer ons land binnen. De bewakers probeerden het vreemde volk nog tegen te
houden maar het andere volk was te sterk. Het vreemde volk namen ons mee en we moesten op een vreemd schip genaamd
het slavenschip. Ik vroeg me af wat er met ons zou gebeuren. Na een dag varen hoorden we op het dek allemaal geschreeuw
we wisten niet wat het was. Maar wat raar was dat er steeds mensen weg werden gebracht en steeds naar een andere kajuit
werden gebracht. Opeens werd ik mee genomen en ik vond het een beetje spannend. Opeens zei een meneer tegen mij, kijk
maar even niet dan doet het niet zoveel pijn. Ik dacht pijn, wat doet er pijn maar opeens voelde ik een pijnlijk iets op mijn rug
het was heet heel heet, de pijn voelde ik zelfs in mijn voeten ik schreeuwde en schreeuwde van de pijn. Ik probeerde te
ontsnappen, maar de mensen die mij vasthielden waren te sterk voor mij. Ik werd nu meegesleurd naar een ander deel van
het schip. Ik probeerde voor mijn leven te vechten. Maar ze waren weer te sterk voor mij. Ze gooiden me in een hok met
andere Afrikaanse mensen. Ineens hoorden we een soort toeter. Dat was de toeter dat we ergens in een land waren. Er was
een spleet boven mijn hooft. Ik keek er doorheen, en er was een vlag met het land West-India. Er werden nu mensen uit ons
schip gehaald. Ik was aan de beurt. Ze bonden ons vast met hele zware kettingen. Ik probeerde te ontsnappen ,maar dat lukte
niet want ze sloegen mij.
Ze brachten mij naar een soort fort maar ik werd meteen meegenomen naar de markt.
Ze zeiden wie biedt er meer dan 200 goudstukken. Er werd meteen meer geboden want ze wilden mij denk ik heel graag
hebben. Het hoogste dat ze boden was 550 goudstukken en ik werd mee genomen.
Ze zeiden, deze slaaf is verkocht aan meneer Van den veen.
Hij nam mij mee en zei, lopen jij anders krijg je de zweep.
Ik liep maar door anders denk ik dat ik er geweest was.
Hij nam mij mee en zei, jij gaat mooi op het land werken.
Hij bracht mij naar een soort stal en zei, zoek maar een speer uit en een mes.
ik deed maar wat hij zei ,want anders zei ik tegen mij zelf dan ga ik dood.
5 min laten kwam een andere meneer binnen en hij zei lopen en naar het veld om te werken anders krijg je een zweep slag!
Ik liep snel naar een veld en begon de rietvelden te snoeien met een klein mes wat ik had uit gekozen.
Ik werd onder toezicht gehouden met 100 andere slaven.
Een andere slaaf rende ineens weg en de witte meneren zeiden , er loopt er een weg. Ze schoten hem in zijn benen hij
kreunde van de pijn en schreeuwde au mijn benen.
Toen het avond werd moest ik naar een dorpje en een blanke meneer zei, hier ongedierte jij slaapt bij de sterke mensen en
hij gooide mij op de grond met een stuk brood.
Eten en meekomen.
Ik at zo snel als ik kon en toen het op was nam hij mij mee.
Ik moest met alle anderen slaven om in een kring gaan staan om de slaaf die eerder op de dag was weg gelopen.
Deze slaaf kreeg straf, de blanke mensen zeiden dat hij 40 zweepslagen kreeg.
De blanke zeiden ook dat als ik zou weg lopen dat ik dan 100 zweepslagen kreeg!
Ik dacht bij mij zelf ik luister altijd naar de witte meneren.
Na een aantal jaren werden we ineens door weggelopen slaven bevrijd de blanken hadden geen schijn van kans om te
winnen.
De huizen werden afgebrand en de blanken vermoord.
Ze zeiden, jullie zijn vrij willen jullie bij ons in het dorp wonen?
Iedereen zei tegelijk alsjeblieft wel.
We mochten mee lopen en zeiden, nou dan is dit dorp jullie nieuwe thuis veel plezier en ga maar lekker de boel verkennen
en lekker vrij zijn.
Ik bedacht me geen moment en rende naar een huisje de mensen die ons hadden bevrijd zeiden jij mag hier wonen
Mandua.
Dus dit was mijn verhaal oven slaven.
handelsgoederen
Bij de Driehoek reizen van de WIC
en de mcc zijn er
handelsgoederen vervoerd. Met
goederen kochten ze slaven bij de
tussenstop gingen ze naar zuid
Amerika in zuid Afrika werden ook
slaven verkocht om op de
plantage te werken. Joachim
Christian Nettelbeck werd
geboren in Kolberg in 1738 in
Duitsland. in 1750 toen hij elf was
ging hij mee op een handelschip
hij vaart naar Suriname. hij wordt
zeeman. En word opperstuurman
bij de mcc.
Gastspreker: Siegfried
Siegfried was vandaag om kwart over een in de middag tot half drie in de middag. Hij vertelde over de slavenhandel. Hij liet
dingen zien en vertelde ons van alles wat er in die tijd gebeurd was. Ook had hij veel boekje o.a. trouwboekjes en
monsterboekjes. Een monsterboekje is een boekje waar alle slaven in staan die het niet overleefd hadden. Ook had hij
mooie spulletjes bij zicht. Bijvoorbeeld: een arm band van een slaaf, die gebruikte ze als versiering. Hij liet zien op zijn
mobiel waarvoor die waren. Hij vertelden ons over de driehoeks reizen. Op het einde mochten we vragen stellen. Er zijn
vragen voorbij gekomen waar hij zelf het antwoord ook niet echt wist. Ook is hem gevraagd wat voor cijfer hij zich zelf zou
geven .Hij gag zichzelf een 1. Want er is zoveel wat met de slavenhandel te maken heeft en nog niemand weet. Er gaat nu
nog steeds onderzoek naar de slavenhandel. Ook heeft hij ons verteld van de slaven die in de forten opgesloten werden. En
vervolgen verkocht werden door de Europese schepen. Het was echt super interessant. En wil je zelf ook nog eens wat
weten over de slavenhandel kun je Siegfried bij het monument vinden. In Middelburg.
Einde
Verslag
De groep werd in 2 kleinere groepjes verdeeld, de ene groep ging met D.H. Cor de
lange mee langs een aantal gebouwen uit die tijd, en daar na met D.H. Siegfried
naar het slavernij monument
De gebouwen met Cor de Lange:
we gingen langs een aantal gebouwen die met de slavernij te aken hebben/uit die
tijd komen, We gingen bijv. langs gebouwen die vroeger diende als pakhuis voor
bijv. koffie of kaurischelpen. Ook gingen we langs huizen waar vroeger de rijke
mensen woonden, We kregen ook uitleg over het dok waar de schepen gebouwd
werden en hoe deze in zee terecht kwamen. Ook liepen we door een straatje
waar vroeger de arme mensen woonden, de huizen die hier stonden waren een
stuk kleiner en lager. Ook vertelde D.H Cor de Lange dat de gracht en panden
vaak van de scheepseigenaren waren . Zo konden zij hun eigendom zien.
verslag monument:
We kwamen aan bij het monument . Daar ontmoeten wij D.H. Siegfried. Hij zij dat
de kunstenaar he wit en zwart had gemaakt want zij denkt dat alle mensen gelijk
zijn. Op het monumentstond de gemeenschap de toekomst van de voorouders
aan de kinderen toen mochten wij vragen stellen. Aan D.H Siegfried . En toen
gingen wij terug naar het Zeeuws archief.
verslag Archief:
Na de rondwandeling met D.H Siegfried zijn we weer naar het Archief gegaan.
Daar kregen we een rondleiding van Anneke. We keken naar een filmpje en
kregen een rondleiding door het Archief van de tentoonstelling: Slavenhandel.
We kregen allemaal papieren te zien van o.a. de papieren van de chirurgijn en de
vergunningen van een schip. Het was allemaal heel leerzaam. Ook zagen we de
betaal middelen van vroeger .
opstel: Door de ogen gezien van een
slavenhandelaar,
Ha ha, vandaag is het zover. We gaan de slaven ophalen in Zuid-Afrika. Het
gaat super worden. We moeten allen slaven ophalen en dat moeten ze in het
onderdek. De reis duurt vaak 6 maanden of nog veel langer. Maar korter vaak
niet. Want wij varen met een zeil dus de wind bepaald wanneer we verder
gaan. Soms is het verschrikkelijk om de slaven op te halen. Ze worden namelijk
snel ziek. En plegen snel zelfmoord. Daar zijn ze niet bang voor want zij geloven
dat hun geest weer terug keert naar hun geboorteland. We binden ze vast.
Zodat ze niet kunnen ontsnappen. Vaak worden ze met 3 slaven aan elkaar vast
gemaakt. Het komt dan wel is voor dat er wat slaven dood gaan en dan zit je
met een dode slaaf aan je vast. Ook waren er veel ziektes zoals : scheurbuik, en
nog veel meer. De zieken slaven werden overboord gegooid. De haaien aten ze
dan op. Eindelijk na zes maanden reizen zijn we in Nederland aan gekomen . De
slaven worden naar de slaven markt gebracht en daar worden ze verkocht.
Nederland en
slavenhandel
Zeeland speelde een grootte rol met het
slavernij verleden. Zeker de Republiek. In
de 17 en de 18de eeuw. De slaven
werden uit Afrika en in de anderen
vreemde landen opgehaald. Daar
moesten ze hard werken voor niets. Ja,
voor een gewone simpele boterham met
water. Voor de rest kregen ze niets. Je
werd geslagen met een zweep als ze iets
niet goed deden. De slaven werden aan
boord van een slavenschip geladen. Dan
moesten ze ongeveer 3 dagen reizen.
Nou ja dat ligt er aan naar welk land
natuurlijk. De slaven moesten na de reis
naar de slavenmarkt. Daar werden ze
verkocht. Dan moesten ze weer een reis
maken. Daar moesten ze thuis heel erg
hard werken. En dat was geen pretje.
Ook werden er slaven naar Zuid-Amerika
vervoerd, daar moesten ze aan de
plantages werken. En als ze iets fout
deden: Ja je raad het al ze werden
geslagen met een zweep.
Afschaffing
Eindelijk, de slaven handel is voorbij. Op
1 Juli 1418 verbied Nederland het. Maar
in 1863 wordt het pas echt uitgevoerd.
Maar er was wel een deal gesloten.
Sommige slaven moeten nog 10 jaar op
de plantages werken. Het werd niet
alleen in Nederland verboden maar ook
in anderen landen zoals in Suriname. Er
werden in 1863 wel 50.000 slaven
verlost. Eindelijk de slavenhandel is
voorbij.
Geen stokslagen meer. Ze waren
eindelijk vrij. Eindelijk verlost van die
stomme mensen die hun beïnvloeden op
hun getinte huidkleur. Verschrikkelijk
was het. Maar nu was het gelukkig
voorbij.
Als je dit leest. Denk dan aan al die
zielige slaven die heel hun leven hard
hebben moeten werken....
En leef mee in de slavernij wereld.
thuiskomst
excursie Zeeuws
museum
Vertrek naar WestAfrika
Na een lange reis vanuit WestIndië komt het schip met
retourlading weer terug in
Zeeland. Voor de Rede van
Rammekens wordt de helft van de
goederen uitgeladen. Het schip
komt daardoor minder diep in het
water te liggen. Met roeisloepen
en paarden trekt men het schip
vervolgens naar de Middelburgse
haven. De rest van de retourlading
wordt daar gelost met de grote
kraan.
we kwamen aan bij het Zeeuws
museum. We gingen naar binnen
daar werden wij in twee groepen
gesplitst. We gingen met onze gids
naar de bovenste verdieping. Daar
ontmoeten wij D.H. Ger Borselaar.
Hij vertelde ons over de
handelskisten. De eerste kist zat
huis en handel in de tweede zat
leven en dood en in de laatste zat
macht en praal. Dat zijn de drie
kisten. Toen gingen we met ons
groepje naar de tapijten waar
de Zeeoorlog op was geschilderd
en toen gingen we naar het
gedeelte van dat beschermt mij
tegen........... Dat was de laatste
gedeelte. Toen moesten we weer
naar de school.
De haven Middelburg lag vol met
schepen van eigenaren en
handelscompagnieën.
Verkoop en veiling
Voordat de goederen worden
opgeslagen in pakhuizen worden
ze gewogen op de balans die voor
het Commerciehuis staat. Daarna
kunnen de prijzen voor de suiker,
koffie, cacao, tabak, indigo en
huiden worden bepaald. Met
behulp van gedrukte
verkoopplakkaten maken de WIC
en de MCC de komende veiling
bekend. Op de veiling vindt
verkoop plaats aan de hoogste
bieder. Een groot deel van de
goederen wordt doorvervoerd
naar Amsterdam om daar op een
veiling verkocht te worden.
slaven kopen,
Na dat de slaven aan land werden
gebracht kregen ze alle maal een
beestje te eten. Als de slaven
hadden gegeten werden ze
meteen maar de slaven markt
gebracht en verkocht. Als de
mensen veel interesse hadden in
de slaven moest je zelf kijken of ze
gezond waren of dat ze ziek waren
.De mensen die slaven wilden
hebben moesten bieden. De
slaven werden gekocht met goud
en zilver en kaulischelpen .Ik zal
nu vertellen hoe dat gaat. Wie
bied er 200 goud en zilver stukken
voor deze 2 slaven van 15 jaar ze
zijn heel sterk en moedig. Ja ik
bied 220 goud en zilver stukken
voor ze .Wie bied er meer dan 220
goud en zilver stukken? Ja ik 300,
wie bied er meer dan 300 goud en
zilver stukken? Niemand dan zijn
ze verkocht aan meneer van den
Veen. Na dat de slaven waren
verkocht gingen ze meteen naar
de nieuwen eigenaar. Ze kregen
eten en moesten meteen aan het
werk.
Een deel van de schepen van de WestIndische compagnie (WIC) en de
Middelburgse Commercie Compagnie
(MCC) worden op de eigen plek in
Middelburg gebouwd.
En ook worden er schepen verkocht en
verhuurd.
Verschillende reizen worden zelf
ondernomen met in beslag genomen
smokkelschepen.
slavenmarkt
De slaven werden gevangen in Afrika en
werden op Curaçao verkocht. Voordat
ze verkocht werden, werden ze
gekeurd
op de markt
De slaven kregen eerst te eten en
werden gewassen.
Ze werden soms al aan boord verkocht
en vaak op een veiling.
Op de markt werden moeder van
kinderen en broers en zussen van elkaar
gescheiden.
tastbare
herinneringen
De slavernij was een van de ergste
dingen die er in de geschiedenis is
gebeurd.
Want soms werden er slaven vermoord
of geslagen met een zweep.
Van de slavernij zijn heel veel tastbare
herinneringen.
zoals beelden en info borden.
veel herinneringen zijn in Middelburg,
zoals beelden en huizen.
De meeste slavenbeelden zijn zwart en
ze zijn heel groot.
In Middelburg staat ook zo'n beeld het
is een rechthoek met de ene kant zwart
daar tussen in bruin en aan de andere
kant wit.
Er is ook een slavenhuis in Middelburg.
Dat huis bestaat nu ongeveer 400 jaar.
Dat huis heeft 2 verdiepingen en op de
bovenste verdieping zaten de slaven.
Als je nog meer beelden en huizen wil
zien over de slavernij dan moet je naar
een ander land.
zoals Amerika en Spanje daar was de
slavernij het meest.
Ze hebben daar de meeste slaven
herinneringen.
Net als in Middelburg beelden en
Slavenhuizen.
De blanken hebben heel veel spijt van
de slavernij en de zwarten ook vandaar
al die beelden en
slavenhuizen dit is als herdenking.
Hopelijk weet je nu meer over de
slavernij en tastbare herinneringen.
Nawoord
Wij (redactieteam 5) vonden het leuk om aan ons project te werken, wij zijn in
iedergaval een stuk wijzer geworden over het onderwerp slavernij. Wij hopen
dat u na het lezen van dit tijdschrift meer te weten bent gekomen over het
onderwerp en het leuk vond om er over te lezen.
Hoofredacteur: ‘’Mijn teamleden hebben goed gewerkt en zich echt in het
onderwerp verdiept, ik ben trots op ze dat we dit mooie tijdschrift hebben
kunnen maken
Het Zeeuws slavernij monument te Middelburg

Download Report