Logic - lg-oostrozebeke.be

Voorwoord
p.01
Beste leden,
Het jaar 2013 is weeral als een sneltrein voorbij gevlogen. En daarom wens ik jullie
samen met gans het bestuur een gelukkig en gezond 2014 toe.
Als we terugblikken naar 2013 zijn we gestart met een optreden van Guga Baul dat een
groot succes kende. En deze zomer hebben we ons Belgisch kampioenschap wielrennen
voor Boeren en Boerinnen gehad. Het was een prachtige dag waar veel voorbereidend
werk aan vooraf ging. Met een wat moeilijke start kwam het toch tot een goed einde met
mooi weer en veel volk.
Hierbij wil ik dan ook iedereen bedanken die hielp voor het welslagen van deze dag.
Want zonder vrijwillige inzet van velen was dit niet mogelijk.
Ook het Sint-Elooisfeest was geslaagd op een nieuwe locatie en een nieuwe datum.
Maar met Christine en Carl als dekens kon het niet mislopen. Ook voor volgend jaar
ziet het er goed uit met onze twee nieuwe dekens Kris en Rosemarie. Je leest hierover
meer in Logic.
We hebben ook een nieuw bestuurslid bij nl. Danny Valke. Danny woont op de Ginste.
Ook hebben we een 8tal nieuwe leden bij. Dit is goed want er zijn ook enkele leden
weggevallen.
Na een druk 2013 gaan we het wat rustiger aandoen in 2014. Op 14 februari is er onze
valentijnsavond samen met KVLV en KLJ. Deze keer voorzien we een optreden van de
komiek Karel Declercq met eten. De rest van onze activiteiten kalender vind je verder in
Logic terug.
Maar eerst is er onze nieuwjaarsreceptie op zondag 12 januari van 10u tot 13.00u,
waarop we jullie van harte uitnodigen, al of niet samen met je gezin.
Tenslotte wil ik ook nog iedereen bedanken die bijdroeg tot het maken van deze Logic
waardoor dit kan blijven bestaan.
Groeten Wim Vanhaverbeke
Woordje van de proost
Wat komt er in 2014
Wat zal komen ,kan ik U niet vertellen
Ik heb niet de gave om de toekomst te voorspellen.
Wat 2014 voor U zal brengen weet ik niet,
Goed of slecht, vreugde of verdriet.
Maar als ik een toverstok had,
Dan toverde ik al het goede op Uw pad.
Zonneschijn, veel liefde een goed gezondheid,
Een jaar vol vreugde en genegenheid.
Ik zou toveren alles wat uw hartje zou lusten,
Want vroeger zou mijn stafje niet mogen rusten.
Maar groot is mijn verdriet,
Want een toverstokje heb ik niet
Ik wens en hoop dat in 2014 al Uw wensen en dromen,
Zonder mijn toverstokje zouden uitkomen.
Voor iedereen, vreugde, geluk, vriendschap, leute, en plezier,
En vooral liefde, en gezondheid, met een glaasje wijn of bier
Het gaat jullie allemaal goed
En voor die het moeilijk hebben ,veel moed
Proost Luc
p.02
Woordje van de redactie
p.03
Beste lezer,
Momenteel ben je in een afgeslankte versie van „Logic‟ aan het lezen.
Door tijdsgebrek speelde ik al langer met de gedachte om op een bestuursvergadering
voor te stellen om „Logic‟ uit handen te geven; de „eindredactie‟ (wat een gewichtig
woord) door te schuiven naar een ander bestuurslid, of, misschien wel ons tijdschriftje
helemaal op te doeken.
Ik was gevleid met de tegenreacties in de zin van „dit mag toch niet gebeuren ?‟
Er zijn natuurlijk wel rubrieken in „Logic‟ die essentieel zijn ; denk maar aan ons
jaarprogramma (laatste bladzijde), of de familieberichten.
Maar de meeste tijd ging altijd uit naar de interviews met de Sint-Elooisdekens. We
hebben in ons bestuur deze koek voortaan netjes verdeeld : Geert De Witte, Bernard De
Vos en ikzelf nemen nu steeds één interview voor ons rekening.
Op die manier werd het alweer haalbaar om „Logic‟ uiteindelijk van een stille dood te
redden.
We hopen dat je er begrip voor opbrengt, dat we ons niet langer bezighouden met
humorbladzijden, nieuws bedrijfsgilden (de geplande activiteiten in dit kader komen in
ons jaarprogramma voor), of met de prijsvraag.
Wat betreft die vorige prijsvraag, waren we aangenaam verrast, dat maar liefst 15 leden
zich konden meten met het IQ van Einstein : Johan Aernout, Frans Van der Cruyssen,
Luc Callens, Frederick Vanslambrouck, Jasmien Van Compernolle, Nic Dejonckheere,
Geert De Witte, Paul De Foer, Peter Coucke, Stefaan Lannoo, Elien Naeyaert, Judith
Van Dhuynslaegher, Paul Claerhout, Katrien Vanhaecke en Erik Dekeyser. Zij wisten
allemaal dat de Duitser de eigenaar was van de vis.
Onze laatste prijs die we wegschonken, althans, die ons trouwe lid Carlo Van Hove
schonk (een waardebon van 25 euro voor tomaten ; waarvoor dank Carlo !) ; wel, die
laatste prijs gaat naar Stefaan Lannoo. Proficiat Stefaan, de waardebon wordt je
eerstdaags overhandigd !
Aan allen, verder nog veel leesplezier, en... we durven het bijna beloven... volgend jaar,
zelfde tijd, vind je een nieuwe „Logic‟ in de bus !
Koen Van der Cruyssen
Even voorstellen – Kris Van Compernolle
p.04
Kris Van Compernolle
Het was een gênante situatie, een jaar geleden, toen we op interview uittrokken, bij onze twee SintElooisdekens uit de centrumparochie. De linten met de bedrukking „Deken Sint-Elooi 2013‟ waren
besteld, maar nog steeds niet aangekomen. Niemand heeft het toen wellicht gemerkt, maar de linten
die we hen overhandigden, toen nog in zaal „Venique‟, waren de linten van het jaar voordien, die de
toenmalige dekens ons eventjes in bruikleen gaven. Tijdens de interviews voor Logic, hadden we nog
steeds die linten niet, zodat we voor de foto ons in alle bochten wrongen... Ofwel poseerden de dekens
met hun handen voor het jaartal op het lint (2012 mocht niet in beeld komen), ofwel dienden we
nadien bij te knippen.
Wat een heerlijk gevoel was het, om Kris bij de foto dit jaar, te kunnen vertellen dat hij de armen
netjes langszij mocht houden, en om de foto integraal, met de 4 duidelijk in beeld, op deze pagina te
kunnen publiceren.
Het was op een stormachtige avond, kort voor Kerstmis, dat we ons naar de Ter Priemstraat 44
begaven, om de laureaat van onze jongste Sint-Elooisviering aan de tand te voelen. Lucresse duwde
ons prompt een doos pralines met de bedrukking „Hapro‟ onder de neus, alsof ze wilde zeggen : „je
gaat toch geen verkeerde dingen over mijn man neerschreven hé ?‟
Even voorstellen – Kris Van Compernolle
p.05
Logic : Die naam „Hapro‟ komt me bekend voor : had dit niet iets met je werk te maken ?
Kris : Juist. Het staat voor „Haeck Project‟. Onder die noemer werd het bedrijf „Voeders Haeck‟
verder gezet, nadat ze hun voederfabriek hadden verkocht.
Logic : Euh... Ja. Maar ik denk dat we een bladzijde aan het overslaan zijn. Misschien toch maar best
even starten met een kleine uitleg over wie je bent. Want je bent geen Rozebekenaar hé ?
Kris : Nee. Ik ben van Zwevezele afkomstig.
Logic : Hoe oud ben je ?
Kris : Ik werd geboren te Tielt, op 5 mei 1968.
Logic : En je groeide op in Zwevezele. Een landbouwersgezin ?
Kris : Ja. Mijn vader, Robert (die van de Poelberg afkomstig is), had er één jaar voordien een
landbouwbedrijf overgenomen, en dit verder uitgebouwd. Het was een gemengd landbouwbedrijf :
melkkoeien en varkens.
Logic : Heb je nog broers of zussen ?
Kris : Ik heb nog een jongere zus (Christel, 1970), en een jongere broer (Pieter, 1980). Christel doet
secretariaatswerk op een school, en Pieter is programmeur.
Logic : Als ik het goed begrijp, dan heeft je vader geen opvolger, voor zijn bedrijf thuis ?
Kris : Neen. Hij heeft het ons destijds alle drie gevraagd, of we kandidaat waren, maar geen van ons
drie had die ambitie. Hij heeft dan in 1998 het bedrijf overgelaten, vooraleer hij met pensioen ging.
Logic : Je was dus niet happig om het bedrijf thuis verder te zetten ? Had je dan geen studies in die
richting gevolgd ?
Kris : Toch wel. Na mijn lager onderwijs in Zwevezele, heb ik de landbouwschool in Roeselare
gevolgd. Ik was er zes jaar intern (Klein Seminarie). Maar toen ik 18 was, wilde ik best nog hogere
studies uitproberen. De studies voor landbouwkundig ingenieur te Gent, leken na een jaar net iets te
hoog gegrepen, maar daarna ben ik er wel in geslaagd om mijn vier jaar „industrieel ingenieur
landbouw (optie veehouderij)‟ af te werken.
Logic : Het studentenleven in Gent... Mag ik mij daar een zwaar fuivende student bij voorstellen ?
Kris : O neen, dan heb je ‟t verkeerd voor. Ik was geen lid van studentenclubs of zo. Ik was heel
categoriek bij het plannen van mijn ontspanningsleven. Vrijdagavond meestal KLJ, zaterdagavond
was de uitgangsavond (ik was toen al samen met Lucresse), en op zondagavond spoorde ik meestal al
terug naar het kot in Gent.
Logic : Geen tijd voor ontspanning op school ?
Kris : Wel, weet je, ik was eerder de bezige bij, tijdens mijn middelbaar, toen ik intern was op het
Klein Seminarie. Toen was ik er steeds als de kippen bij, om van alles in te richten.
Logic : Zoals ?
Kris : Voetbalwedstrijden ; ruitertornooien ; een soudmixshow bijvoorbeeld ook. Ik hielp ook mee
aan een schoolkrantje.
Logic : En je bent dus al tamelijk vroeg in kennis geraakt met Lucresse ? De eerste link met
Oostrozebeke was gelegd ! Hoe heb je elkaar leren kennen ?
Kris : Wel, ik was 18, en zoals ik al vertelde, op zaterdagavond ging ik met vrienden op stap. Eén van
die vrienden had een relatie met een vriendin van Lucresse ; en zo gebeurde het, dat Lucresse en ik er
zowat als vijfde wiel aan een wagen bijzaten. En dus hebben we maar besloten om er samen ook iets
van te maken...
Even voorstellen – Kris Van Compernolle
p.06
Logic : Vertel eens, wat heb je gedaan nadat je jouw diploma behaalde ?
Kris : Wel, ik had voordien al af en toe een vakantiejob aangenomen bij „Voeders Haeck‟. Nadat ik
afstudeerde, werd ik er snel aangenomen bij een dochterbedrijf, „Inhaco‟. Je moet begrijpen dat
„Voeders Haeck‟ een holding was van de familie Haeck, en de voederfabriek zelf was er slechts één
activiteit van. Daarnaast was er dus ook „Inhaco‟, en bijvoorbeeld ook „Hatraco‟ (alles wat meer met
het transport te maken had).
Logic : Wat was dan precies de rol die „Inhaco‟ hierin vervulde ?
Kris : Alles wat met de productie van de dieren te maken had. Alle vormen van dienstverlening naar
varkensboeren, zoals advies, veeartsdiensten, stallen aanbieden indien nodig, biggen verplaatsen : het
werd allemaal door Inhaco als service aangeboden, in functie van het voederbedrijf.
Logic : Je zou op het eerste zicht niet denken dat zoiets een volwaardige afdeling binnen de groep kan
betekenen.
Kris : Toch wel hoor ! Bijvoorbeeld, tussen 1992 en 1996, was het wettelijk verplicht om naar
gesloten bedrijven uit te groeien, als maatregel om de varkenspest tegen te gaan. Bedrijven die zich tot
dan toe enkel maar in zeugen, ofwel mestvarkens specialiseerden, hadden heel wat werk voor de boeg.
In die jaren trad Inhaco heel wat boeren bij, met het nodige advies.
Logic : Boeiend, allemaal !
Kris : Zeker. Het jaar 2000 werd een belangrijk jaar. De familie Haeck verkocht toen haar
voederfabriek (aan het internationale bedrijf Nutreco, die al de vestiging „Hendrix‟ had in België, en
die naam dan voortaan wijzigde in Hendrix-Haeck). De overige activiteiten van de groep werden
gebundeld tot de naam die je intussen al tegenkwam, Hapro. Nog een praline ?
Logic : Graag. Was het een hooggeplaatste functie die je had, binnen die nieuwe groep ?
Kris : Wel, ik kreeg binnen de afdeling Inhaco de leiding, in dat jaar 2000. Maar eigenlijk is het zo
dat ik werk als zelfstandige, die bestuurder is bij de vennootschap Inhaco. Het laatste jaar heb ik me
trouwens wat teruggetrokken, omdat de nieuwe generatie van de familie Haeck klaar staat om het roer
terug wat over te nemen. Bijvoorbeeld Wim Haeck profileert zich nu meer in het algemeen beleid, en
houdt zich bezig met alles wat met vleesvarkens te maken heeft. Ikzelf neem nu meer de sector van de
zeugen voor mijn rekening. Zowel technisch als commercieel.
Logic : Heb ik het goed voor dat je persoonlijk zelf ook varkens kweekt ? Het bedrijf van Daniël
Dejonckheere in de Aardemolenstraat had je indertijd toch aangekocht, niet ?
Kris : Dat klopt. Samen met een goede vriend van me, Koen Depijpere. Koen had een bedrijf met
alleen maar zeugen (die wetgeving rond gesloten bedrijven was toen alweer versoepeld), en hij
informeerde naar me om samen op zoek te gaan naar een manier om die biggen af te mesten. We
hebben dan samen de uitdaging aangegaan om enkele stallen uit te bouwen hiervoor, en het bedrijf van
Daniël was daar één van. Koen deed in dit samenwerkingsverband alle praktische werk ; ikzelf het
theoretische werk (al gebeurde het ook vaak dat ik af en toe varkens hielp laden, enz).
Logic : En dit combineerde je met je taken bij Inhaco ?
Kris : Ja. En dit was inderdaad wel zwaar. Het gebeurde vaak, dat als we op vrijdagavond een uitstap
planden, ik om 22u al rondkeek om huiswaarts te trekken, want zaterdagmorgen vroeg moesten biggen
geladen worden. Ook voor Koen werd het fysiek te zwaar, en uiteindelijk hebben we in 2008 besloten
om dit avontuur niet langer aan te houden. We hebben toen het geluk gehad dat Hapro deze volledige
integratie heeft overgenomen.
Logic : Ach zo ! Dus kreeg je weer meer vrije tijd ? Ik vroeg me net af of je ook hobby‟s hebt ?
Even voorstellen – Kris Van Compernolle
p.07
Kris : Wel ja. Enerzijds hecht ik veel belang aan alles wat met het gezin te maken heeft. Af en toe
een uitstapje of een reis ; we hebben ook een appartement aan zee (Koksijde). Anderzijds hou ik veel
van fietsen. Ik ben aangesloten bij WTC De Sportingtrappers ; en van maart tot en met september kan
je mij meestal wel herkennen in het groepje wielertoeristen dat je elke zondagmorgen ziet
voorbijrijden.
Logic : O ja, daar zijn nog trouwe leden Landelijk Gilde bij hé ? Voorzitter Wim, bestuurslid Franky,
Bart De Clerck, Stefaan Lammertyn ?
Kris : Klopt. Vroeger heb ik ook gevoetbald. Een tijdlang bij SKV Zwevezele ; later nog amateursvoetbal (bij de Rick-vrienden). Acht jaar geleden heb ik bij een kopbalduel mijn kaak gebroken. Toen
dit hersteld was, merkte ik dat ik het veld niet meer kon betreden zonder die angst om opnieuw in
blessureleed te verzeilen, en tijdens een wedstrijd heb ik – bijna van de ene seconde op de andere –
besloten om er definitief mee te kappen. En dus heb ik me nu definitief als wielrenner ontpopt.
Logic : Had je niet onlangs nog de Mont Ventoux beklommen ?
Kris : Inderdaad. We zijn er met het gezin heengegaan, en ik ben er de uitdaging, met succes,
aangegaan. Een mooi voorbeeld van hoe ik deze 2 hobby‟s (gezin en fietsen) zoek te combineren.
Logic : En het blijft bij die 2 hobby‟s ?
Kris : Wel... Euh...
Logic : Vertel ?
Kris : Weet je, ik heb nog een stille andere droom. Ik zou graag wel eens een marathon lopen. Ik had
de inspiratie opgedaan tijdens een beach run in Koksijde. En ik ben al lichtjes aan het oefenen. De
benen trajecten van 5 à 10 kilometer gewoon laten worden...
Logic : Dit belooft ! We hebben het eigenlijk nog niet over je gezin gehad. Je hebt 3 dochters ?
Kris : Inderdaad. In 1992 zijn we getrouwd, en in 1994 werd Charlotte geboren. Ze studeert
momenteel accountancy/fiscaliteit in de Artevelde Hogeschool in Gent (2 e jaar). Onlangs werd ze ook
bestuurslid in de KLJ. Valerie (1996) doet haar laatste middelbaar (wiskunde-wetenschappen) in het
H-Hartcollege in Waregem ; en Jasmien (2000) doet haar 2 e jaar Latijn-Grieks, eveneens in het college
in Waregem.
Logic : Welke job heeft Lucresse ?
Kris : Zij werkt bij Boss Paints in Beveren-Leie. Ze is er laborante, en werkt rond
kwaliteitsverbetering bij muurverven en decotechnieken.
Logic : Een slotvraagje nog, Kris. Aangezien je goed vertrouwd bent met de varkenssector, denk je
dat onze varkensboeren de toekomst rooskleurig mogen tegemoet zien ? De stijgende voederprijzen en
de stagnerende verkoopprijzen werken toch niet zo bemoedigend ?
Kris : Dat klopt. Het spijtige is dat ik geen glazen bol heb : ook voor mij is dit koffiedik kijken. Aan
de prijsvorming kan niemand sturen (is grotendeels afhankelijk van Duitsland, het grootste afzetland in
de wereld). Vaak wordt gezegd dat schaalvergroting enigszins uitkomst biedt, maar dit kan je echt niet
als een gouden regel aannemen. Ik merk dat veel varkensboeren hun flexibiliteit, en de eigen (gratis)
arbeid van ouders of kinderen als een troef zien, en hierdoor soms mastodontbedrijven met
arbeidskrachten die een loon dienen uitbetaald te worden, de loef afsteken. Dat ze beter het hoofd
boven water kunnen houden in minder prijsgunstige tijden. Maar het blijft inderdaad natuurlijk wel
zo, dat die prijsvorming niet eeuwig laag kan blijven. Laten we hopen dat dit in de toekomst wat meer
in de gunstige zin evolueert...
Logic : Dat hopen we samen met jou ! Het is een zeer boeiend gesprek geworden met je, Kris ; en we
wensen je nog veel geluk als Sint-Elooisdeken 2014 ! We stippen nu al 8 november aan, op onze
agenda !
Even voorstellen – Danny Debouvere
p.08
Danny Debouvere
Aan de grote mensen die al ‘de Logic’ kunnen lezen:
Hallo, mijn naam is Linde Vande Zande. Mijn mama is voor volgend jaar 13 december op zoek naar een oppas,
liefst in de omgeving van Heverlee. Die dag wordt hij, mijn opa, namelijk gevierd en geëerd als ‘Deken’ van de
Ginste, een gezellige wijk van Oostrozebeke in het verre West-Vloandren. Neen niet dat hij mijn
nonkelpriester naar de loef steek maar mijn opa Danny Debouvere wordt dan gevierd als de deken van de St.Elooisgilde de Ginste, de patroonheilige van boeren en smeden. Wil je hem wat beter leren kennen? Hier
volgt zijn levensverhaal, ik heb er ook een fotootje aan toegevoegd waar hij fier pronkt met zijn lint van deken
van de Ginste.
Opa Danny werd geboren als vierde zoon in een gezin met vijf kinderen, na opa kwam er nog een meisje het
gezin van Gerard Debouvere en Simonne Danneels vervoegen. Mijn overgrootouders hadden een
aardappelhandel in Pittem, niet ver van Egem, waar mijn opa dan ook zijn lagere school doorliep. In dezelfde
school volgde ook mijn oma het lager onderwijs. In die tijd keek mijn opa nog niet naar de meisjes en mijn oma
nog niet naar de jongens zodat ze alleen kunnen zeggen dat ze misschien wel eens met elkaar speelden maar
ze weten het niet zeker meer. Het is dan ook al lang geleden: mijn opa werd in de vorige eeuw op 15 maart
1963 geboren, mijn oma enkele jaartjes later. Na het lager onderwijs verloren opa en oma elkaar een beetje
uit het oog. Opa ging stoer doen in het
Even voorstellen – Danny Debouvere
p.09
VTI te Tielt waar hij metaalbewerking studeerde. Met nog een zevende jaar specialisatie garage erbij was hij
volleerd en kon hij aan de slag. Aan de slag in het bedrijf thuis leerde hij de knepen van het vak, vooral deze
van het vak vrachtwagenchauffeur. Op zijn 23 ste levensjaar toen hij al helemaal groot was, wilde opa eens
een nieuwe uitdaging en ging hij een jaar werken in de toeristische sector. Autocarchauffeur bij het bedrijf ‘De
Meibloem’ leek hem wel de max. Het was er hard en plezant werken. Het verdiende echter maar magertjes,
maar vooral je was nooit thuis. Met dat laatste kreeg mijn opa het moeilijker en moeilijker. Je moet namelijk
weten dat opa’s hormonen ondertussen ook groot geworden waren. Opa was lid van de KLJ en begon zoals
alle grote mensen uit te gaan. Dat was op zaterdag naar ‘De Karre’ en op zondag steevast naar ‘De Zwarte
Leeuw’ en ja ik moet er geen tekeningetje van maken … juist, daar liep ook dat meisje uit de lagere school van
Egem rond; mijn oma. Oma is Christine Wambeke maar die kennen jullie allemaal al, ze is bestuurslid van KVLV
en was dit jaar deken van St.-Elooi bij de collega’s van Oostrozebeke. Ook zij stond al in dat boekje Logic. Mijn
oma is een rasechte boerendochter, de jongste van zes, die na de lagere school naar het St.-Jozefinstituut te
Tielt moest van haar papa. Ze moest leren koken en naaien en dan op 15 jaar moest ze stoppen van haar
vader. Zo ging dat in de tijd. Mijn oma vindt het nog altijd jammer dat ze niet verder mocht studeren. Ik vind
dat eigenlijk wel gemakkelijk maar ik denk niet dat ik dat van mijn mama en papa zal mogen. Nu moeten
meisjes ook slim zijn en lang studeren. Jammer... Oma werkte thuis tot haar 18 de levensjaar en stapte toen de
grote mensenwereld binnen door te gaan werken bij Clarysse te Egem. Ze was ondertussen ook in de KLJ en
ook bij oma was er iets met die hormonen.
De vlam sloeg dus in de pan in ‘De Zwarte Leeuw’ te Oostrozebeke. Mijn opa kon mijn oma niet lang missen en
het autobusvervoer werd stopgezet. Opa zocht het in het containervervoer en na deze formule een jaar thuis
te hebben uitgeprobeerd startte hij als zelfstandig vervoerder van containers. Dit betekende vooral ritten naar
Antwerpen, Rotterdam en Le Havre.
Op 1 mei 1987 stapten mijn oma en opa in het huwelijksbootje (’t moet niet altijd iets met wielen zijn) en
gingen eerst 4 jaar in Egem wonen. Ze zochten een loods met dito huis en vonden dit in de Gentstraat op de
wijk de Ginste. Ze kwamen er wonen in 1991. De loods werd gerestaureerd en naast de oorspronkelijke
woning werd een nieuwe ruime moderne woning opgetrokken. In 2000 werd de nieuwe woning betrokken.
Mij oma en opa hadden naast werken en bouwen natuurlijk ook niet altijd stilgelegen. In 1988 kwam mijn
mama Davine gedag zeggen ( die hormonen ge weet wel) , en een jaar later had mama een zusje, mijn tante
Darline. Omdat oma lid werd van KVLV en opa van de LG en omdat mijn mama en tante school liepen op de
Ginste raakten ze snel ingeburgerd.
Het containervervoer ondervond meer en meer concurrentie en opa ging werken voor Termote -Vanhalst
waar het leveren en ophalen van hoogtewerkers de hoofdbrok van de activiteit was. Oma die voor mijn mama
en tante was thuisgebleven ging meer en meer bijspringen bij opa als vrachtwagenchauffeur. De concurrentie
in het vrachtvervoer zette door en na oma ging ook opa aan de slag bij Vermaco; een bedrijf dat serres
produceert.
Even voorstellen – Danny Debouvere
p.10
Van al dat vervoer en zittend werk werd mijn opa een uitschieter met zijn bodymass index. De weegschaal
wees meer dan 90 kg aan. Via zijn buur Geert Vande Moortele, een fervent fietser, ging opa met een
tweedehandsfiets proberen om daar iets aan te doen… en zie opa staat terug op scherp. Geen grammetje vet
ontsiert zijn torso en je kan gerust zeggen dat fietsen ondertussen zijn passie geworden is. Oma wilde dat ook
proberen en op dezelfde oude fiets sloeg ook bij oma de vlam voor het fietsen in de pan ( dit is al de tweede
vlam in dit verhaaltje). Ontspannen en reizen is sedertdien synoniem met fietsen. Naast de Mont-Ventoux, Les
Deux Alpes en Alpe d’Huez zijn er ook wat vakanties geweest waarbij opa en oma met één rugzak gerief met
de fiets vertrekken naar …. we zien wel waar we uitkomen. Hoogtepunt van alle fietsavonturen was echter de
fietsreis naar Turijn. Samen met een bevriend koppel en 14 jonge gasten uit het Don Bosco-instituut ( via de
broer van oma: nonkelpriester dus) werd een fietstocht ondernomen naar de thuishaven van Don Bosco. De
nauwe band die oma en opa op deze reis mochten opbouwen met de jeugdige medefietsers laat een
onvergetelijke aangename herinnering achter.
Zoals al gezegd is mijn mama dus Davine Debouvere. Zij is na haar middelbare studies afgestudeerd als
orthopedagoge (opvoedkundige). Daarna is ze nog eens opnieuw gestart met studeren en in Leuven behaalde
ze het diploma godsdienstwetenschappen. Mijn mama werkt in gasthuisberg Leuven in het pastoraal team.
We wonen samen met papa Stef Vande Zande in Heverlee.
Mijn tante Darline volgde ook een opleiding orthopedagogie en specialiseerde zich verder in sociaal werk. Ze
werkt nu als sociaal werker in Vurste, in een voorziening voor mensen met een beperking. Tante Darline woont
in Tielt samen met haar vriend Bert Deraedt.
Nu opa en oma al vele jaren ( ze zeggen al van sedert deken Victor Delmotte (1991)) deelnemers aan de SintElooisviering van de Ginste zijn, valt de eer van deze traditie dus opa Danny te beurt. Hij kijkt er al naar uit. ’t
Zal er vlugger zijn dan je denkt voorspelt opa (en opa heeft altijd gelijk). Hoe dan ook opa en oma zullen er
klaar voor zijn om thuis ‘hun volk’ te ontvangen en er een onvergetelijk feest van te maken. Het belooft druk
te worden met zo’n grote familie. In afwachting genieten opa en oma samen van de kleine dingen van het
leven, dit maakt hun gelukkig: als de volledige familie samen thuis is , samen een aperitiefje, een goede daad
verrichten door iemand helpen, samen genieten van een maaltijd, of van één Leffe samen met die meneer van
het bestuur van de Landelijke Gilde….of was het meer dan één?
Alvast tot volgend jaar (dan loop ik misschien al) , Linde Vande Zande.
Danny en Christine bedankt voor de leuke babbel, nog eens proficiat en tot op Looi.
Geert De Witte
Even voorstellen - Rosemarie De Clerck
p.11
In het volle feestgedruis klopten we aan bij onze vrouwelijke deken 2014.
Na de welgemeende nieuwjaarswensen en verjaardagszoenen werden we
hartelijk ontvangen in haar woning. Na de nieuwjaarstoast begonnen we
aan onze reportage en fotoshoot.
En bij wie zijn we nu terechtgekomen?
Ik ben Rosemarie De Clerck, geboren in Waregem op 30 december 1985 als
jongste dochter van Eddy en Rosanne Vandemaele. Mijn vader was
vlashandelaar en vertegenwoordiger in lederwaren, mijn moeder gaf gedurende
haar loopbaan les in de Regina Pacis in Tielt. Nu genieten ze samen van hun
welverdiende rust. Ikzelf ben de jongste van vier, mijn oudste zus Sofie (40) is
gehuwd met Sammy Bossuyt (42) en wonen in Oostrozebeke. Zij is
gemeentesecretaris in Dentergem, hij is tuinaanlegger/architect. Samen hebben
ze drie kinderen, Mathijs, Arthur en mijn metekindje Robbe. De tweede in de rij
is mijn zus Ann (38), woont in Wielsbeke en is verpleegster in het Uz in Gent.
Dan volgt mijn broer Pieter (33) gehuwd met Leentje (36), samen hebben ze
twee dochters, Julie en Lieze. Hij is zelfstandig vrachtwagenbestuurder, zij
geeft les in het lager onderwijs.
Even voorstellen – Rosemarie De Clerck
p.12
Hoe verliep jouw schoolcarriere ?
Die startte in 1988 in de meisjesschool van Oostrozebeke. Na mijn lagere
school trok ik richting Tielt meerbepaald de bron om er 6 jaar economiemoderne talen te gaan studeren (carpoolen met moeder). Daarna 3 jaar
pendelen met de trein naar Gent om er Accountancy-Fiscaliteit te studeren.
En met succes?
De eerste 2 jaar met onderscheiding, het laatste jaar met voldoening. Nooit
geen 2de zit meegemaakt.
En dan op de arbeidsmarkt?
Klopt, ik ben namelijk een trouwe werknemer want zit nog altijd bij mijn eerste
en enige werkgever. Na mijn studies kon ik via een interim-kantoor aan de slag
bij de firma Cloet in Pittem. De firma Cloet vervult alle grond-stabilisatie en
afbraakwerken in de ruime regio. Als enige op het bureel doe ik de
administratieve taken / verzorg ik de boekhouding en ben sinds kort ook
preventieadviseur niveau 3.
Allé proficiat, een hele boterham dus?
Ja, maar ik doe het graag !
Hoe komen we dan tot bij jou als vrouwelijke deken (woonachtig in
Wielsbeke en werken in Pittem) terecht?
Dat heb ik vooral aan mijn carriere in de KLJ te danken. Ik beschouw deze
verkiezing dan ook als een vorm van waardering voor mijn tomeloze inzet in de
KLJ. Ik verkreeg de meeste stemmen dan ook door de aanwezige KLJ-ers.
Oprechte dank daarvoor.
Wanneer begon dit KLJ-avontuur dan precies?
Op mijn zestiende werd ik lid van de KLJ van Oostrozebeke (aangezien
Wielsbeke geen KLJ had en al de familie-Clercks reeds lid zijn of waren van de
KLJ kon ik als jongste Clerck zeker niet ontbreken op de ledenlijst). Na
geproefd te hebben van de vele toffe activiteiten vervoegde ik dan de
bestuursploeg in 2006. Meteen ook onmiddellijk mee naar de
gewestvergaderingen en een jaar later maakte ik deel uit van het kern-bestuur
(LG-KVLV-KLJ). Ik nam voornamelijke administratieve taken op mij en heb dat
altijd met veel plezier gedaan. Deze mooie periode duurde tot 2011 en vanaf
dan heb ik het ouderlijk huis verlaten. Maar mijn relaties die ik opgebouwd heb
gedurende mijn KLJ-periode zijn voor het leven. Dit bewijst ook de prille relatie
die ontstaan is uit het toneel bij KLJ Meulebeke.
Even voorstellen – Rosemarie De Clerck
p.13
Opnieuw proficiat dus en wie is de gelukkige?
Stijn Lapierre (24) van Ingelmunster is de gelukkige, mede-toneelspeler van
KLJ Meulebeke. Maar de vonk sloeg definitief over op het Sint-Elooisfeest van
Meulebeke (30 november). Normaal zou ik het toneel van Meulebeke (na 4
actieve seizoenen) dit jaar vaarwel zeggen maar aangezien ik de ware Romeo
heb ontmoet, brengt mij dat aan het twijfelen...
Allé vooruit, zo zie je maar!!! Voor de rest nog hobby's??
Ik ben sinds 2012 politiek actief in Wielsbeke en zal in 2016 mijn mandaat als
OCMW-raadslid opnemen. Dit zal dan ook weer een drukkere periode worden.
Voor de rest ga ik af en toe eens naar de fitness en elke vrijdagavond volg ik
nog gitaarles.
Als al die medespelers van het toneel, die trouwe KLJ-vrienden en andere
kennissen dit jaar meekomen naar het Sint-Elooisfeest dan zal Leieburcht
nog een vleugel mogen bijbouwen. Nogmaals hartelijk bedankt voor de
goede ontvangst en nog veel plezier in alles wat je onderneemt.
Familieberichten
Familieberichten
Geboortes
Op 28 april 2013 : Marie, dochter van Jasper Cannie en Ann Vroman.
Op 7 november 2013 : Emma, dochter van Bart Vandekerckhove en Judith Van D‟huynslager.
Overlijdens
Op 15 februari 2013 : Clara Lannoo, echtgenote van André De Cock.
Op 5 november 2013 : Daniël Vanparys, echtenoot van Paula Coussens.
Op 6 november 2013 : Maria Declercq, weduwe van Maurice Busquart.
Op 16 november 2013 : Joseph (José) Vanparys, weduwnaar van Lorraine Pieters.
p.14
Agenda
p.16
Zondag 12 januari – nieuwjaarsreceptie, Parochiaal Centrum (10u30 – 12u30)
Zaterdag 18 januari – toneel „Crimineeltjes‟, op de Ginste
Zaterdag 25 januari – verenigingenkwis (Mandelroos)
Woensdag 29 januari – vergadering Bedrijfsgilde : actualiteiten in land- en tuinbouw (Bart Dochy)
(Parochiaal Centrum Oostrozebeke)
Vrijdag 14 februari – Valentijnavond (met Karel Declercq) in Mandelroos
Vrijdag 14 maart – bowling
Zondag 23 maart – paarden- en tractorwijding (org : KLJ)
(een vrijdagavond in april of mei) – verrassingsavond
Vrijdag 16 mei – gewestelijke gezinsbedevaart (Sint-Jozefskerk, de Ginste)
Dinsdag 27 mei – Hoevemis (kruisdagen) op het bedrijf Cultiverde (bij Franky Lambrecht)
Zondag 22 juni – 18u : België-Rusland op groot scherm
Vrijdag 15 augustus – Vijfde wiel, gewest Waregem
Vrijdag 26 september – avondje „cocktail shaken‟
Zaterdag 25 oktober – boerenmarkt
Zondag 26 oktober – cyclocross Ruddervoorde
Zaterdag 8 november – Sint-Elooisfeest
Vrijdag 5 december – “Sint op bezoek”
Zaterdag 13 december – Sint-Elooisfeest op de Ginste

Download Report