Zarazan nr.3 2013 opmaak 2

Jaargang 22, nummer 3
Redactie: Marg Berends
Els
Dekker
Hennie Nieuwenhuis
Jan
Put
Oranje Nassauplein 22b
Groeneweg 25
Harderwijkerweg 43
Nobelstraat 41
December 2013
6961 CH Eerbeek
6961 JA Eerbeek
6957 AC L.Soeren
6961 XV Eerbeek
Bestuursmededelingen
A
lweer een jaar voorbij… een jaar met heel veel
dansplezier, maar ook met droevige
gebeurtenissen. Op 25 september
overleed Dety Donker; zij is 92 jaar
geworden. Dety heeft vele jaren op de
donderdaggroep gedanst.
Op 13 november is plotseling de echtgenoot van Els
Dekker overleden. Wij wensen Els heel veel sterkte.
Wij willen iedereen die zich op welke manier dan ook
heeft ingezet voor onze vereniging hartelijk bedanken
voor alle verrichte werkzaamheden.
Lange tijd heeft Ria Vos kaarten verkocht
voor de vereniging, waarvoor we haar
heel dankbaar zijn. In 2013 is dit
overgenomen door Hetty van Essen.
Hetty, veel succes hiermee. We hopen op een goede
bijdrage hiervan voor onze kas.In het bijzonder
bedanken wij André; het is zijn verdienste dat er op de
dansavond en de dansochtenden steeds weer zo’n
grote opkomst is.
De demoleden hebben dit jaar veel optredens
verzorgd. We zijn daar heel blij mee, want mede met
de opbrengst ervan kunnen we tot nu toe ons hoofd
boven water houden.
Op de jaarvergadering in maart jl. heeft Henk Klein
voorgesteld de koffie- en theevoorziening in eigen
beheer te nemen om zodoende de vergoeding die
iedereen ervoor betaalt in eigen kas te laten vloeien.
Dit is in ons bestuur en met muziekvereniging
Eendracht besproken. Besloten is dat de
Sluitingsdatum
kopij
Zarazannetje
11 april 2014
tel. 0313-651480
tel. 0313-651095
tel. 0313-619474
tel. 0313-653179
[email protected]
[email protected]
consumptievoorziening en betaling bij het oude blijft.
De oude leverancier van de oliebollen is er mee
gestopt. Na onderzoek van diverse mogelijkheden
hebben we toch weer een leverancier gevonden en
kunnen oliebollen en appelflappen
besteld worden.
Ria van den Berg heeft iedereen
hiervoor een opgavenbriefje gegeven.
Op 31 december a.s. van 11.00 t/m
13.00 uur kunnen deze worden
afgehaald bij
Gerry Gemmink, Veldkantweg 51 in Eerbeek.
Op 3 januari 2014 om 10.00 uur heeft de Demogroep
een extra bijeenkomst, waarin een nieuw
optreedprogramma wordt samengesteld en de
bijbehorende kostuums worden bepaald.
Graag attenderen wij iedereen op de
Nieuwjaarsinstuif, die wordt gehouden op zaterdag
11 januari 2014 van 14.00 – 16.30 uur in de Schuure.
Wij wensen iedereen fijne Kerstdagen, een gezellige
jaarwisseling en alle goeds voor 2014, met vooral veel
dansplezier!
Het Bestuur.
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Pagina 2
Dankwoord
In memoriam
Lieve Zarazanners.
D
aandacht en meeleven van jullie heeft me
Z oveel
intens goed gedaan. Mijn man Kees fietste zijn
moeilijke handicap weg en de afgelopen mooie zomer
besloot hij de twee Zonnehuis-dagen met de fiets te
gaan. Hij vond het een straf om die dagen met
"zielige" en soms uitgebluste mensen door te brengen,
maar besefte dat het voor mij zo nodig was. Het
fietsen erheen langs het kanaal deed hem dan weer
genieten. Het werd kouder en zo had hij de "zorgbus"
door hem steevast de "bajesbus" genoemd weer
besteld per 1 november. Hij wilde niet dat ik hem
bleef brengen en halen zoals ik enkele malen had
gedaan. Maar hij werd een paar keer niet goed in het
Zonnehuis en kon het achteraf bekeken niet meer
opbrengen. Daarnaast kouder weer in het vooruitzicht
en die slechte bloedsomloop deed hem de das om. Op
vrijdag fietste hij nog met Winnefred, één van zijn 3
fiets-vrijwilligers en hij had me gevraagd om de
kachel aan te steken omdat Winnefred dat vast leuk
zou vinden. Toevallig kwam Tet ook even langs vóór
hun thuiskomst en zo dronken we gevieren thee met
de kachel aan. Kees stopte zelf het hout erin nadat ik
hem een ovenwant had aangedaan en dat gaf veel
lawaai omdat zijn handen nu eenmaal slecht
functioneerden. Toen de dames vertrokken zei
Kees:"zeg Tet, je moet een nieuwe achterband kopen
want het loopvlak is helemaal versleten". Tet heeft dat
ook vlug gedaan. Tot en met maandag fietste hij nog
met vrijwilliger Jan en met mij maar door een
verkoudheid moest ik dinsdag toch het Zonnehuis
weer afzeggen. De ochtend erna vroeg hij mij of ik
ook verkouden was en op mijn "misschien een beetje",
zei hij: "Ach kind, nu heb ik je ook nog verkouden
gemaakt". Dit waren zijn laatste woorden en nu
begrijp ik dat het genoeg was geweest voor hem.
Bedankt voor jullie "warme deken".
ety, ik herinner me jou als een dichterlijke vrouw.
E n je speldde met jouw schrijven niemand wat op de
mouw.
T rouwens, wat was je een gezellige en een fijn
positieve persoonlijkheid.
Y
verig en fietsend kwam je uit Laag Soeren naar
Zarazan om te dansen en je voelde je als een jonge
meid.
e dag dat je je 80e verjaardag vierde in de
Harmonie, was een gezellig feest.
D
O ok waren wij als Zarazan dansers uitgenodigd, in
vol ornaat en we dansten de Rozenwals en jij genoot
het meest.
N u zijn we niet van plan om naar je toe te komen,
maar je blijft wel in onze gedachten en dromen.
K
wam het Zarazan blad 1x per kwartaal uit.
E lke keer na een donderdag activiteit, stond jouw
gedicht in `t Zarazannetje, als besluit.
R
ust in vrede
Een van je beste Zarazan vriendinnen.
Ceciel Bult.
Op de volgende pagina een stukje van Dety
Uit het Zarazannetje van September 1999
Els Dekker.
Ledenmutaties
Nieuwe leden
Naam
Agnes Thur
Els Wortman
Nieuw adres
Ceciel Bult
Adres
plaats
Patrijsstraat 91
6971VA Brummen
Burg. Bloemersstr. 50 6952BB Dieren
Parallelweg 2b
6961JX Eerbeek
verj.
23-10
24-04
groep
woensdag
woensdag
Tel.nr.
0575-567716
06-23549879
Per
01-10-2013
01-10-2013
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Uit het Zarazannetje van September 1999
De Wellen
Optreden van de maandag en donderdag groep in
"De Wellen" te Apeldoorn 17 juni 1999
M
et de "maandag"en "donderdag"op naar
"De Wellen" … aan de slag om daar een
voorstelling te geven voor de mensen die daar leven.
Hun wereld is toch wel heel klein,
en daarom vinden ze het fijn
als er eens mensen willen komen
die hun geest weg laten dromen
met mooie dansen en muziek
en wij zijn blij met dit publiek.
Ze genieten volop van dat felle,
zo als die snelle "Tarantella".
Maar ook van zo iets rustigs als
de Amerikaanse "Texas wals"
Dan worden tamboerijnen rond gedeeld,
en er wordt lustig meegespeeld !
Dan gaan ze ook (dat is een heel ding)
met stoelen samen in een kring.
Door de "Zarazanners" begeleid,
samen hand geklap en vrolijkheid !
Dan kijken naar de "Parasollen show"
met als extra nog daarbij cadeau
een komisch nummer door twee heren,
dat was lachen om die malle peren !
Pagina 3
Kennismaking
Met ons nieuwe woensdagmorgen lid Els
W
at ben ik blij, dat ik bij toeval in de
krant las dat Eerbeek een bloeiende
volksdansvereniging heeft. Het is zo’n 35
jaar geleden dat ik dansen geleerd heb bij de
vereniging Iduna in Heyen, Noord-Limburg
en ik vond het toen al erg leuk. Onze dansleider was
Guus van Kan. Ik genoot ook van de jaarlijkse
internationale volksdansfestivals, die Iduna
organiseerde. Dat was altijd een hele happening voor
dat kleine dorp. Maar helaas, begin jaren 90 hield de
groep op te bestaan.
In de afgelopen 10 jaar heb ik nog
twee jaar meegedanst met Sacred
Dans bij Phoenix in Apeldoorn, maar
jammer genoeg hield ook die groep
op. En nu ben ik bij Zarazan.
Ik was eerst bang dat ik te oud was, of te veel vergeten
was in die ruim 20 jaar dat ik niet gedanst heb. Maar
dat viel reuze mee. De basispassen blijk je niet te
verleren. Die zitten in je lijf, net als zwemmen en
fietsen. En dat oude……ach, ik ben lang niet de
oudste, heb ik al begrepen. En wat ben ik leuk
verwelkomd bij Zarazan. Jullie zijn een enthousiaste,
maar ook plezierige groep voor nieuwkomers. Ik
voelde mij direct welkom en ik heb nog geen moment
spijt gehad van mijn aanmelding.
Bedankt allemaal!
Els Wortman.
Daar tussen door de "Donderdag"
ze gaan met stokken aan de slag.
Maar ook heel vreedzaam op z’n Frans:
"Muzette" en nog een Franse dans.
Ze voeren ook Hollandse dansen uit
en de "Rozenwals" nog tot besluit.
De Maandag groep besloot het spel
met Italië en Israël.
Dat was het einde van het feest,
voor iedereen was ’t mooi geweest.
Vakanties:
Kerst
23 dec. 2013 t/m 5 jan.
2014
Voorjaar 24 febr. 2014 t/m 28 febr. 2014
Mei
26 april 2014 t/m 5 mei
2014
Dety Donker.
Na Pasen en Pinksteren hebben we geen vakantie.
Belangrijke data
Optredens demo-groep
Donderdag 30 januari Apeldoorn
Loohof 15,00 uur
Vrijdag 14 februari Velp
Atlanta 19,30 uur
Zarazannetje
Jaargang 22 nummer 3
Vrijwilligerswerk deel 2
E
en paar maanden geleden heb ik over het
vrijwilligerswerk verteld, wat ik in Beekbergen
doe op de Alzheimerafdeling.
Ik doe ook vrijwilligerswerk
op de afdeling voor mensen
die lijden aan het Syndroom
van Korsakov. Zij zijn daar
terecht gekomen, omdat zij
niet meer konden functioneren in de maatschappij.
Er is een groot verschil tussen de mensen die lijden
aan Atlzheimer of aan Korsakov. De eersten zijn
ouder en kunnen veelal niet meer spreken. Bij de
tweede groep kunnen zij in het algemeen wel spreken,
maar ze doen het niet.
Als ik binnen kom in het zaaltje, waar we koken en
eten met de mensen, dan is het meestal stil. Ze helpen
met de voorbereidingen voor het eten, wat de leidster
met de vrijwilligers gaat koken. Zij zitten zwijgend
aardappeltjes, groentes en/of vlees of voor het toetje
wat fruit te snijden. Ik denk, dat ze zo stil zijn, omdat
ze zo weinig meer meemaken.
De bewoners dekken ook de tafel.
Zij zijn bijna allemaal heel
behulpzaam. Ik moest altijd zo
vreselijk lachen om een bewoner,
die ingedeeld was om vrijdags te
komen lunchen. Als je hem vroeg om iets te doen, zei
hij altijd eerst botweg: "nee" en dan lachte hij zo
ondeugend, als een kleine jongen.
Je moest er van alles bijhalen, om hem er toe te
bewegen om het toch maar te doen.
Soms zei ik tegen hem: "Jij mag vandaag de tomaten
snijden". Dan keek hij me verbaasd aan en deed het
dan toch maar met enige tegenzin.
Als alles klaar staat, kunnen wij gaan koken en dan
mogen de bewoners nog vóór het eten even buiten
gaan roken. Ze roken niet allemaal, maar zij die nog
roken, maken dan graag van die gelegenheid gebruik,
te meer, omdat ze natuurlijk geen alcohol meer mogen
drinken. Bij ons zijn er 6 heren en 2 dames. Er zijn
bewoners, die wel eens vertellen over hun leven,
voordat ze hier kwamen. Dat is heel aangrijpend en ze
doen dat meestal één op één, omdat ze hun leven van
vroeger niet aan de grote klok willen hangen
natuurlijk. Ze hebben vaak al een
moeilijke jeugd gehad. Als wij gaan
eten schept de leidster meestal hun
borden op en dan wordt er goed
gegeten door de meesten. Ze hebben
een gezonde trek en het toetje is dan
helemaal feest natuurlijk, dat spreekt
vanzelf. Dit was het dan in een nutshell (notendop).
Na het eten wordt er meestal wat over het nieuws
Pagina 4
verteld of we lezen een stukje uit de krant voor en
proberen of er wat reacties op komen, om zodoende
nog een gesprek te hebben met de mensen. Dan is er in
de avond altijd nog een activiteit in de vorm van een
film of wat spelletjes.
Maar dat wordt
georganiseerd door de
activiteiten groep van het
huis. De vrijwilligers
hebben allemaal plezier
in het werk en de sfeer is
altijd reuze gezellig.
Margot Morks.
Dansgroep Malbroek
Bij de Vroolijke Frans
D
onderdag 17 oktober was er weer een
cultuuravond bij de Vroolijke Frans.
Met deze keer een optreden
van de Ned. Dans en
Kostuumvereniging. Malbroek.
Daar zijn we met enkele dames
naar toe geweest.
Het was gezellig, je kon ook mee dansen.
Het was wel jammer dat er maar weinig belangstelling
voor was.
Wij, Betsie en ik hebben wel veel plezier gehad,
vooral toen ze vertelden over de klederdracht.
Er werd verteld, dat hoe rijker je was hoe meer kant
aan de onderrok en onderbroek.
Nou, je kon bij Tet
wel zien, dat het
wel goed zat, die
zat er aardig bij.
Ik neem mijn petje
af dat ze het met
zo`n kleine groep
al zo vele jaren
volhouden.
Ik vond het leuk
om het een keer te zien, en Betsie ook.
Maar we vonden het te veel draaien voor ons, in elk
geval zou ik het niet vol kunnen houden.
Maar een groot compliment voor de geweldige avond.
Jullie dansen waren erg leuk om naar te kijken,
geweldig.
Ga nog heel lang zo door!!
Veel succes.
Betsie en Marg.
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Een frater op bezoek
I
n de zestiger jaren kregen we in Loon op zand in
N- Brabant een pater op bezoek. We
woonden er nog niet zo lang als jong
gezin en hij kwam eens kennismaken. Nu
zijn we niet katholiek en er woonden
slechts 9 protestantse gezinnen in dat
kleine dorp, waar toen nog een sfeer hing
van "ons soort mensen"(katholieken) en
"jullie soort mensen". Het bleek een
jonge pater die zo gezellig was dat we
een leuke avond hadden en ons niet
schuldig hoefden te voelen dat we niet
katholiek waren. Een paar maanden geleden kregen
we 's morgens vroeg onverwacht bezoek van een frater
en we waren hier stom verbaasd over. We wonen
inmiddels 41 jaar in Eerbeek en het was ons niet
duidelijk waaraan we dit bezoek te danken hadden.
Daar kwam bij dat hij nogal onrustig bleek en met het
nodige lawaai binnenkwam. Klap-boem, de deksel van
het theepotje eraf gegooid en daarna van de ene hoek
in de kamer naar de andere
hoek. Alle planten in de
vensterbank betasten, kortom,
een wel erg onrustige figuur.
Nu weten we wel dat de een
anders van aard is dan de
ander, maar dit vonden we
overdreven. Bovendien hadden we niet met hem
afgesproken. Tja, een vreemd verhaal en daarom
verklap ik maar even dat het een fratertje, een klein
vogeltje betreft. Hij was met een klap uit de
luchtkoker in de keuken precies op de kleine theepot
gevallen en vloog daarna zenuwachtig rond met "piep
piep piep", al pikkend in onze planten en dat zijn er
nogal wat. Gelukkig was het euvel vlug verholpen
door heel kalmpjes een raam te openen waarna hij er
vrolijk vandoor vloog. Als dank voor het verpozen had
hij de nodige kleine poepjes op het
aanrecht achtergelaten.
Els Dekker.
Opa Cupa ( Hé meisje )
Hallo Zarazanners
H
et leek me leuk en interessant om in het Zarazannetje
iets meer over een bepaalde dans te vertellen en
eventueel ook de tekst erbij te vermelden.
Deze keer Opa Cupa ( Hé meisje )
Opa Cupa is een lied dat over de hele Balkan bekend
is, vooral bij de Roma, een bevolkingsgroep van
oorspronkelijk zigeuners. In het midden van de 14 de
eeuw kwamen deze vanuit India naar Europa en
hebben zich daar vnl. over de Balkan verspreid.
Emoties vieren hoogtij bij deze bevolkingsgroep en
dat is ook in dit lied te merken.
De dans is later gemaakt
bij dit lied.
Bij alle groepen van
Zarazan doen we deze
dans.
Opa Cupa
Ik ben een arme jongen
Maar wel een van de beste dansers
Alle meisjes willen met me dansen
Iedereen met wie ik dans is blij
Alleen één meisje wil niet met me dansen
Zij loopt altijd van mij weg
Refrein
Hé meisje, waarom maak je het mij zo moeilijk
Ik hoop dat je vader sterft als je niet wil dansen
Hé meisje, waarom maak je het mij zo moeilijk
Ik hoop dat je moeder sterft als je niet wil dansen
De muzikanten zijn bijna uitgespeeld
Nog steeds wil ze niet dansen
Mag God er voor zorgen dat ze dood neervalt
Kom op, kom op en dans
Dan weet je zeker dat je trouwt
Zelfs de muzikanten dansen
Refrein
Rectificatie
N
ou heb ik zo geprobeerd om in het vorige
Zarazannetje alle stukjes goed na te kijken en
dan maak ik zelf een domme fout. Ik schreef dat
Annie nog wat van haar "macraméwerk" liet zien, hoe
ik daar bij kwam weet ik niet, maar het
moet natuurlijk "kantkloswerk" zijn.
Sorry Annie
Hennie.
Pagina 5
Alle meisje dansen
Maar dat ene meisje huilt verdrietig
Mijn hart staat in vuur en vlam voor haar
Alle meisje dansen
Maar dat ene meisje huilt verdrietig
Mijn hart staat in vuur en vlam voor haar
André
Zarazannetje
Jaargang 22 nummer 3
Optreden Berkenhove Apeldoorn
D
it was voor onze groep een nieuw tehuis.
Didi vertelde dat zij en Tet er al een keer
geweest waren met "Malbroek".
Ze hadden toen verteld dat ze ook bij "Zarazan"
dansten en dat daar ook een
groep was waar ze mee optraden.
Zij zijn daar toen zelfs blijven
eten !! Hoe ze dat voor elkaar
gekregen hebben weet ik niet, dat
moet ik ze toch nog eens vragen.
Maar in ieder geval hadden ze ons nu toch ook
uitgenodigd. Ik mocht met Ineke meerijden, die de
muziekinstallatie al bij de donderdagmorgengroep had
opgehaald. We waren met z’n veertienen: Ria onze
vaste "Lady speaker" en 7 (nep) heren en 6 dames.
We kwamen toevallig allemaal tegelijk bij
Berkenhove in Apeldoorn aan.
Dat was een grappige optocht van mensen
met een muziekinstallatie en mensen met
allerlei koffertjes (meestal op wieltjes) of
tassen en dan ook nog kleding over hun arm.
Allemaal naar binnen, we hadden een ruime zaal om
ons om te kleden, koffie en thee stonden al voor ons
klaar. Gauw omkleden en even bij elkaar kijken of
alles goed zat, hier en daar moesten een paar kraagjes
netter gedaan worden en toen konden we beginnen.
Het was een mooie grote zaal, helaas zaten er niet
zoveel mensen, maar het publiek dat er zat was nog
aardig "goed bij de tijd" zal ik maar zeggen.
We dansten voor de pauze in ons Hongaarse Kostuum.
Het dansen ging lekker, we dansten er vrolijk op los
en er werden haast geen foutjes gemaakt.
Natuurlijk deden we ook weer "de Rozenwals", de
verjaardag dans. Er was al aan de
activiteitenbegeleidster gevraagd wie
we daar voor konden vragen.
Het ene dametje was een heel klein
mager vrouwtje van 82 jaar, dat toen
gevraagd werd of ze mee wilde doen,
zowat van haar stoel afsprong (korte
beentjes) en haast naar ons toe rende.
Er kwam nog een mevrouw bij haar in het midden
zitten en de dans kon beginnen. Elly vroeg nog even
of de dames gauw jarig werden of het net geweest
waren.
Nu, de ene mevrouw bleek in Mei jarig te zijn geweest
en de andere was pas in December jarig. Maar wij
maakten de dames gewoon jarig en zongen na de dans
vrolijk: "Lang zullen ze leven".
"Nou als dat niet helpt", zei het kleine mevrouwtje,
"dan weet ik het ook niet meer".
Ook de dans met het publiek was weer een succes.
Haast iedereen wilde wel meedoen. Verschillende
mensen vertelden dat ze vroeger ook gedanst hadden
Pagina 6
en sommige mensen hadden zelfs bij een dansgroep
gezeten. Maar er was ook een mevrouw die vertelde
dat ze nooit op dansles had gemogen. Ze was één keer
stiekem met een vriendinnetje mee naar een
dansavond gegaan en toen haar ouders dat ontdekten
mocht ze een jaar niet meer ’s avonds uit. Maar die
strenge opvoeding had niets geholpen zei ze, ze was
later een hele andere kant opgegaan.
Na de pauze dansten we in onze Amerikaanse
Kostuums. De dames met de leuke
hoedjes en de mooie rokken en de
heren in spijkerbroek met
Cowboyhoed.
Omdat we een heer teveel (of
eigenlijk een dame te weinig
hadden), moest er af en toe even een heer uitvallen.
Toen het mijn beurt was dacht ik: "ik ga even bij die
leuke mijnheer zitten, die mij zo vriendelijk
toelachte". Toen ik naast hem ging zitten vroeg hij:
"mag je even uitrusten?".
Ik zei natuurlijk meteen: "nee hoor, ik ben helemaal
niet moe, maar er moet om de beurt een heer uit omdat
we een dame te kort hebben". Een mevrouw die naast
die mijnheer zat en mij dat hoorde zeggen zei:
"waarom dans je dan niet even als dame", het leek me
te ingewikkeld om haar te vertellen dat we dan weer
een heer te kort hadden, dus lachte ik haar maar
vriendelijk toe.
Ook het Amerikaanse programma ging lekker en de
middag was zo weer om. We werden bedankt en ze
wilden ons graag weer terug zien.
Na afloop toen we ons aan het omkleden waren zei
Gerry: "wat een leuke mijnheer zat er bij". Dat was de
mijnheer waarvan ik dacht, dat hij vooral tegen mij zo
vriendelijk lachte, dat viel tegen en ik had hem nog
wel een extra knipoogje gegeven toen we
weggingen!!
We gingen allemaal gauw naar huis en ik
ging eerst met Ineke de muziekinstallatie
terugbrengen. Toen we bij de Schuure
kwamen, hoorden we dat de muzikanten aan het
oefenen waren, dus konden we de zaal niet in. Maar
Ineke wist raad. De achterdeur was open en Ineke had
de sleutel van de kast waar de installatie in moest. Het
was even een gedoe voor alles erin zat, maar het lukte.
Wim had mij bij Ineke afgezet, maar Ineke vond het
geen punt om mij even naar Laag-Soeren te brengen.
We kijken alweer uit naar ons volgende optreden.
Hennie Nieuwenhuis.
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Mijn hobby
H
et begon allemaal doordat mijn schoonzoon een
HotPot en een oude magnetron had gekocht.
Hij zou wel eens laten zien wat voor
mooie sieraden je kon maken in de
HotPot! Fanatiek als hij is, ging hij
aan de slag.
Glas snijden, papier in de pot, glas
erop en hup in de magnetron en draaien maar, 15
minuten op 500 watt. De HotPot heeft dan een
temperatuur van ongeveer 900 graden Celsius. Hele
dikke handschoenen is geen luxe, als je tussendoor een
keer wilt kijken
hoe ver het glas al gesmolten is. Nou, dat wilde hij
natuurlijk ook! Deksel eraf en ja, toen ging het fout!
Het glas sprong uit elkaar.
Hoe kan dat nou? Zoeken we op. Al die stukjes
gloeiend glas stond hij met zijn mooie nieuwe
handschoenen bijeen te vegen, het kon niet uitblijven,
handschoenen verbrand. Het naslagwerk vertelde ons,
dat je nooit twee verschillende soorten glas
bij elkaar moet gebruiken. Elke glassoort dat
heet is, heeft zijn eigen werking en daardoor
spat het uit elkaar. En zo is mijn hobby
begonnen.
Ik mocht alles hebben, inclusief zijn kennis
hoe het niet moet. Arie (mijn man) ging een
workshop glas in lood volgen.
Ondertussen sprongen bij mij uit de HotPot: hangers,
vlinders, scheepjes, bloemen en Nijntje Pluis! Arie
inmiddels ook helemaal om door de workshop, had
ook al aardig wat geproduceerd aan leuke
raamhangers. We waren goed bezig. Het liep al een
beetje uit de hand. Op een dag kregen we een briljant
idee, we gaan het proberen te verkopen! Door dat
briljante idee staan we nu op hobbybeurzen.
Deze zijn meestal op zondag van 10.00 tot 17.00 uur.
In die tijd hoor en zie je veel. De "gesprekken" tussen
de mensen, vooral echtparen waar van de man meestal
voorop loopt, even kijkt en dan doorloopt,
weer terug komt om te kijken waar z’n
vrouw blijft. Zij heeft iets gezien wat ze
wel leuk vindt en zegt dat tegen hem.
Hij moppert wat, zij weet, hij is niet van
plan de portemonnee daarvoor te trekken. En ze lopen
door. Je hebt ook mensen die komen uit het niets,
wijzen iets aan en zeggen pak deze maar in voor mij.
Die mensen hebben we graag aan onze kraam, daar
worden we blij van! De categorie mensen ( daar zijn er
veel van) die op een afstand al roepen: ik koop niets
hoor! Ik heb de kasten vol! Mevrouw, kijkt U gerust
rond, U bent niet verplicht om iets te kopen. Nu gaat
ze los: ik ben al aan het opruimen, allemaal spullen
van mijn ouders, staan al jaren in de kast, de deurtjes
kunnen haast niet dicht! Mevrouw, lekker door pakken
Pagina 7
dan kunnen de deurtjes ook weer dicht. Vriendinnen,
vooral oude vriendinnen, van die grote
struise dames! Schuifelend langs de
kramen. Je kijkt en weet: de voorste is
Mevrouw Bitch. Ze kijken in de kraam.
Mevrouw Achteraan ziet een mooie
raamhanger, deze zou het zijraam van haar
woning opfleuren.
Mevrouw B. grijpt in: je hebt al zoveel voor de ramen
hangen! En voor het zijraam heb je een plant hangen.
Die doe ik dan weg. Mevrouw B. gaat door: dat is
zonde, dat moet je niet doen! Wat vindt U ervan? mij
aankijkend. Waarvan, van die plant? Och, ik heb meer
medelijden met mezelf. Mevrouw B. Waarom? Op
deze manier verkoop ik niets!
En ze schuifelen verder. Veelal zijn het toch
wel mensen die belangstelling hebben. De
werking van de HotPot vertel ik ook vele
malen op zo’n dag. Arie demonstreert altijd
op een beurs, hoe je een Tiffany hanger kunt
maken. Mannen vinden het geweldig, ze staan vaak
met de handen op de rug te kijken, met een blik "dat
ga ik morgen ook doen". Weer een droom rijker!
Je hebt ook de onderhandelaars, die verschillende
werkstukken oppakken, tegen het licht houden, mooie
kleuren, knap werk. Pas op! Dan komt het, maar 30
euro is wel duur. Voor 25 euro koop ik het. Meneer
wij doen niet aan pingelen, we wonen in Nederland!
Dan koop ik het niet. Wisten we al. We hebben ooit
een keer korting gegeven op een raamhanger van 30
euro. Deze onderhandelaar vond het ook te duur. We
hadden op dat moment een gulle bui. U mag hem
hebben voor 29 euro.
Hij zei heel spontaan: verkocht! Kan ik toch vertellen
dat ik er korting op gekregen heb. We worden op een
beurs ook wel eens benaderd door personeel van
verzorgingscentra. Deze mensen organiseren in hun
"huis" ook wel eens een hobbymarkt.
Als we kunnen gaan we naar het "huis",
het is er altijd gezellig.
`S morgens komen de rolstoelers met
familie of personeel een rondje langs de
kramen maken. Mensen van buiten lopen
ook in en uit. Maar de middag, na het middagdutje, is
wel het hoogtepunt van de dag! Als de liftdeuren
opengaan en de dames achter elkaar lopen compleet
met rollator, mandje voorop, portemonnee erin en niet
vergeten het stoeltje, daar kun je zo lekker op zitten
voor een kraam. Vanaf je zetel overzie je alles heel
goed. En het heeft nog een voordeel, je wordt niet moe
van het staan. Maar wel van het praten! Dit zijn
gezellige dagen voor de bewoners van het "huis" en
wij vinden het fijn dat we daar aan mee
kunnen werken!
Hetty.
Zarazannetje
Jaargang 22 nummer 3
Mijn vakantie 2013
Ik had de redactie van het Zarazannetje beloofd nog
een stukje te schrijven over mijn reis afgelopen zomer.
De afgelopen vakantie was letterlijk een reis om de
wereld. En hierbij een verslagje.
N
a de laatste gezellige morgen met de
woensdaggroep bij Annie thuis eind juni,
vertrok ik de dag daarop met het vliegtuig naar Bali
voor een weekje rust en relaxen. Bali
is altijd al een favoriete bestemming
van mij geweest en op weg naar
Australië is het altijd een prima
stopover.
Na een weekje vloog ik door naar Perth, waar mijn
periode van danslessen begon.
In Perth heb ik ook weer een workshop voor muziek
en basisschoolleerkrachten gedaan, waarbij het altijd
leuk is om je ervaring als leerkracht met kinderdansen
door te geven. Zoals altijd waren deze vier weken
weer een geslaagde periode. Veel dansen uiteraard,
maar ook oude bekenden en familie
( een zus van mij woont in Sydney )
ontmoeten. Naast Perth en Sydney
gaf ik ook lessen in Melbourne,
Canberra en Bowral (een klein
plaatsje tussen Sydney en Canberra).
Eind juli waren mijn lessen klaar en vloog ik naar San
Francisco waar ik een vriendin ontmoette die daar
vanuit Amsterdam naar toe vloog.
We hebben daar een auto gehuurd en ongeveer vier
weken gereden door een aantal nationale parken en
interessante steden als San Francisco, Los Angeles,
Palm Springs en Las Vegas.
Zo'n kleine 5000km gereden ( zij dan, want zelf heb ik
geen rijbewijs ) geweldige natuur, aardige mensen, erg
warm. De temperatuur in Death Valley liep zelfs op
tot zo’n 46 graden.
Alles was erg goed geregeld in de National Parks.
Het was hoogseizoen maar de drukte viel mee doordat
er overal gratis shuttlebussen reden die je naar de
gewenste plekken brachten. Hierdoor voorkwam je dat
het stikte van de auto’s. De parken waren ook
onderling erg verschillend, de ene keer zat je op de
bodem van een ravijn met steile wanden ( Yosemite en
Zion NP ) de andere keer op de toppen van een plateau
( Grand Canyon en Bryce NP )
De steden hadden ieder hun eigen atmosfeer. San
Francisco, met de bekende
cabletrams was wat
kleinschaliger en sfeervol. Las
Vegas een wereld vol kitsche
gebouwen en gokhallen en Los
Pagina 8
Angeles,was groot. We maakten een interessante toer
door Hollywood en de Universal studio's waar een
heleboel films gemaakt zijn. Ook het bekende Venice
Beach waar de hippiecultuur uit de jaren 60-70 nog
steeds te zien was, was erg leuk.
Het enige nadeel van dit gedeelte van mijn reis was
dat je heel veel in airconditioned auto’s en hotels zat.
Het was meestal te warm om even lekker buiten te
zitten.
Na vier weken VS ben ik
in mijn eentje
doorgevlogen naar
Mexico (mijn reisgenote
moest weer voor de klas )
Daar heb ik met openbaar
vervoer rondgereisd vnl.
op het schiereiland Yucatan. Hier neemt de Maya
cultuur een prominente plaats in. De Maya's zijn de
oorspronkelijke bewoners van dit gedeelte van
Mexico. De Maya cultuur had zijn hoogtepunt tussen
500 en 900 na Christus en uit die tijd zijn een aantal
prachtige piramides en paleizen overgebleven.
Sommige zijn helemaal gerestaureerd andere zijn nog
gedeeltelijk of helemaal bedekt met jungle.
In tegenstelling met de VS is hier dus heel veel
cultuur, heel veel leven op straat en wat de natuur
betreft, groen, groen, groen,
jungle, jungle, jungle dus
eigenlijk een beetje saai.
Verder valt daar heel veel
regen, gelukkig aan het
einde van de middag of in de
avond.
Vanuit Mexico ben ik doorgereisd naar Guatamala,
eerst met een bootje de grens over en dan met een
gammele bus vol met mensen, kippen, en zakken, door
naar Flores een klein toeristen plaatsje.
Het hoogtepunt van mijn reis vond ik hier de Maya
ruïnes die hier in de buurt lagen.
Ik ben o.a. naar een complex
geweest waar bijna geen toeristen
kwamen. In je eentje daar
rondlopen met het oorverdovende
geluid van brulapen op de
achtergrond, de regen die
zachtjes begint te vallen, begroeide ruïnes die boven
de boomtoppen uitsteken. Ook daar een meer waarin
ik een duik wou gaan nemen maar gelukkig net op tijd
een krokodil zag. Bij elkaar een geweldige dag.
Het einde van mijn vakantie
was ik nog een paar dagen in
Playa del Carmen een
bekende badplaats. Ik dacht
nog even wat Z, Z en Z
(Zon, Zand en Zee)maar het
Zarazannetje
Jaargang 22 nummer 3
werd voornamelijk R en W (Regen en Wind)
Al met al een hele gevarieerde reis om de wereld waar
ik genoten heb van alle natuur en cultuur en de
verscheidenheid aan mensen.
Met als toetje nog een onaangename
verrassing, een paar weken geleden
hoorde ik dat, mijn creditkaart geskimd
was waardoor er nu in Mexico een heel
gelukkige persoon rondloopt.
( p.s. het geld heb ik inmiddels van de
bank teruggehad ).
Groetjes
André.
Een leuk aftelrijmpje
O
mdat Betsie op 6 oktober jarig was, trakteerde ze
op donderdag 10 oktober op iets lekkers, en dat
waren slagroomsoesjes.
Er werd natuurlijk ook voor haar
gezongen. Alleen Ria v.d. Berg dacht dat
we voor Miep zongen.
Voor straf moest ze alleen voor Betsie
zingen. Grote hilariteit.
De groep was niet zo groot, dus we
kregen allemaal twee soesjes. Er bleef er
nog één over. Ja, wie moest die hebben?
André wist een leuk aftelrijmpje, dat hij ook altijd bij
de kinderen deed.
We zaten allemaal in grote spanning te wachten toen
André met ’t volgende aftelrijmpje begon.
Ik zei: "m’n nichtje zwart gezichtje, heb je nog een
hemd voor mij".
"Nee, zei m’n nichtje, zwart gezichtje," ‘k heb er zelf
maar vijf.
Twee in de was, twee in de kast, één aan m’n lijf, dat
zijn er samen vijf."
Oei, woei waai, is eerlijk weg!!!
Maar André telde wel zó af dat hij
het laatste soesje kreeg en het
verdween meteen in z’n mond. En
wij hadden het nakijken.
We hebben er dan ook smakelijk
om gelachen.
Tet.
O ja, wie weet er nog meer leuke aftelrijmpjes??
Misschien voor het volgende Zarazannetje??
Pagina 9
Optreden Eilandstaete Arnhem
D
it was een heel vreemd optreden en eigenlijk kan
ik er niet veel leuke dingen over vertellen.
Maar ik vind dat het
toch even genoemd
moet worden.
We kwamen binnen in
een grote ongezellige
zaal met een open
keuken en een bar. Daar moesten we optreden.
Het publiek zat om tafels heen en aan het begin van de
zaal was een stukje vrij gemaakt waar wij konden
optreden. Dus de mensen zaten niet zoals gewoonlijk
om ons heen, maar alleen voor ons en de helft moest
zich omdraaien om ons te zien! Een mijnheer bleef
gewoon met zijn (dikke) rug naar ons toe zitten, maar
het viel mij op dat hij wel klapte als een dans
afgelopen was. Er was één enthousiaste mijnheer die
foto’s van ons nam, maar als hij op zijn toestel
terugkeek, schudde hij vaak met zijn hoofd, dus ze
zullen wel niet goed gelukt zijn.
Helemaal raar was dat links een eindje naast ons een
lange tafel stond, waar allemaal mensen bezig waren
met "denk ik" de voorbereidingen
voor het avondeten!
Ik zag tenminste allemaal groente,
zoals wortels en uien liggen. Die
mensen zaten onder het snijden en schoonmaken ook
rustig met elkaar te praten terwijl wij optraden.
We mochten ook geen dans met het publiek doen, wat
ze juist altijd zo leuk vinden. Nu zou dat hier ook wel
een hele toestand geweest zijn, omdat de mensen niet
om ons heen zaten. Ik vond het dan ook
erg jammer dat er op deze manier geen
mogelijkheid was om met een paar
mensen te praten.
Ik heb nog even op het internet gekeken
wat voor tehuis het eigenlijk was en een
paar recensies gelezen. De laatste recensies waren van
2010. Maar toen waren er al veel klachten. De mensen
misten een conversatie ruimte waar ze wat met elkaar
konden praten (wat in het oude gebouw wel was). Ze
vonden de inrichting koud, zoals geen
kleedjes en een bloemetje op tafel.
Er was toen al te weinig personeel, alles
draaide om vrijwilligers en er waren
nauwelijks activiteiten meer, alles was weg bezuinigd.
Nou, dat klopte wel met wat wij er van vonden. Ik
denk dat wij uitgenodigd waren omdat het "de dag van
de ouderen was", zoals ik hoorde vertellen.
We hebben eigenlijk best nog redelijk gedanst, maar
gezellig was het niet.
Hennie Nieuwenhuis.
Zarazannetje
Jaargang 22 nummer 3
Een bijzondere dag
Pagina 10
Een "Vroolijke" avond
O
et is een mooie dag en eigenlijk zou ik de tuin
in willen om eens flink te gaan ruimen, want er
moet nog heel veel gebeuren. Toch moet dat blijven
liggen want, ons wacht
vanmiddag een optreden in het
"H.A. Lorentzhuis" in Arnhem.
(waar staat dat H.A eigenlijk
voor?) Ruim op tijd staat
"taxibedrijf van den Berg" voor
de deur. De spullen die anders altijd door Henk en
Riet worden vervoerd, (waarvoor hulde), zoals ons
vaandel en (de afschuwelijk aftandse) standaard zullen
wij meenemen. Paul, mijn wederhelft is heel
behulpzaam en brengt al spullen naar de auto. Zelf
neem ik tas, jas en koffertje mee en daar gaan we dan!
In Eerbeek halen we Elly op en dan gaan we op weg
naar Velp. Het blad van de bomen begint al te kleuren,
dus onderweg genieten we volop. Het kost nog wel
wat moeite om de auto te parkeren, want ze zijn nog
volop aan het werk rondom het huis. De bestrating en
de aanleg van het groen is nog niet klaar. In het geheel
nieuwe huis worden we ontvangen en naar de
kleedruimte gebracht. We hebben ruimte te over, want
men is nog volop aan het verhuizen, en de helft
is er nog niet gemeubileerd. Overgordijnen en
vitrage moeten nog opgehangen worden, maar
daar hebben de dames geen problemen mee.
Wij zijn ook wel bereid een striptease te geven,
al geloof ik, dat de heren buiten liever iets van
recentere leeftijd willen zien, maar ja dit is
gratis en voor niets! Ik ben bijna uit de kleren en kom
plotseling tot mijn grote schrik tot de conclusie dat ik
mijn kostuum niet bij me heb!! Dit is me in mijn hele
optreedcarrière nog nooit overkomen (leeftijd?). Wat
nu? Ria van den Berg, onze ladyspeaker, stelt direct
haar kostuum beschikbaar en ik ben in het programma
voor de pauze gered.
Na de pauze dansen we
Amerikaans, en gelukkig
heb ik een spijkerbroek aan
en een vestje dat een beetje
in de kleuren past bij de
blouses van de heren. Ria
maakt er bij het publiek een
grapje over en vertelt over "de vreemde eend in de
bijt" en ik geef even een kleine modeshow. Dank zij
ons geweldige optreden en de reuze gezellige sfeer
hebben we weer een hele fijne middag beleefd met de
bewoners van het ons vertrouwde Lorentzhuis.
Terug naar Eerbeek en Loenen naar mijn eigen stal
waar "Het Kostuum" keurig aan de kapstok hangt te
wachten …....tot een volgend optreden.
H
p donderdag 14 november was Zarazan onderdeel
van het
cultuurprogramma 2013
van "De Vroolijke Frans".
De uitspanning staat voor
eten, drinken en....cultuur.
Elke twee weken is er op
zondagmiddag een
optreden.Op donderdagavonden kunnen culturele
clubs en verenigingen uit Brummen en Eerbeek zich
presenteren.
En zo kwamen wij die druilerige donderdagavond
vanaf een aardedonkere weg terecht in een zee van
licht van de voetbalvelden van Broek, waar tegenover
"De Vroolijke Frans"ligt.
We werden hartelijk verwelkomd in zaal "de
Vroolijkheid", een naam die heel toepasselijk was
voor deze avond!
Ons programma duurde van 20.00 tot 22.00 uur. De
zaal was behoorlijk gevuld. Er waren veel dansers
maar ook andere belangstellenden.
Na een kort openingswoord van Tet, waarin ze o.a.
André van Duin........(sorry,...André van de Plas!) van
harte welkom heette, hoorden we dat de eerste
consumptie voor iedereen op rekening van
"De Vroolijke Frans"kwam.
Een leuk gebaar van onze gastheer!
De demo-groep begon met een korte OostEuropese serie, gedanst in de mooie
kostuums met de geborduurde vestjes en
schortjes.
Daarna kwamen er héél veel beentjes op (van) de
vloer. We dansten, onder leiding van André, een
aantal niet te moeilijke dansen.
De uitleg van die dansen werd snel opgepikt.
Ten eerste omdat André nieuwe dansen altijd duidelijk
en snel weet aan te leren, maar ook omdat er veel
mensen met "volksdansbenen" op de vloer stonden!
Na de pauze zagen we de demo-groep, in het kleurige
Amerikaanse kostuum, met een korte serie dansen uit
dat werelddeel. Voor mij blijft
de "Grand Square" altijd een
topper. Wat een leuke,
afwisselende dans is dat
steeds weer om naar te kijken
(ook om te dansen trouwens!)
Na dit optreden dansten we onze tijd vol tot tien uur.
Het was een zeer geslaagde avond. Ik word daar altijd
erg blij van!
Iedereen nog maar eens bedankt: bestuur, André,
Vroolijke Frans en alle
gezellige mede-dansers!
Ineke.
Alet Lindeboom.
Zarazannetje
Jaargang 22 nummer 3
Pagina 11
Centro Lavatori Ricreativo Italiani.
In de pauze treedt dan toch de line-dans groep uit
Huissen op en kunnen wij onze vochtige Hongaarse
tenues verwisselen met het frisse Amerikaanse.
l 36 jaar lang organiseert de Italiaanse vereniging
"CentroLavatori Ricreativo Italani" (CRLI) haar
jaarlijkse Italiaanse dag en de laatste jaren zijn we
zo’n beetje vaste gasten geworden bij hun feestje in
Dieren
Uit de keuken komen verleidelijke geuren en we
nemen ons voor om, als we de volgende keer weer
worden uitgenodigd, er maar een echte Italiaanse dag
van te maken. Waarschijnlijk kunnen we wel een
dealtje maken met Il Papa of kok Roberto.
Zarazan te gast bij.
A
Het is al behoorlijk druk als we rond kwart voor drie
met onze spullen arriveren bij het Multi Functionele
Centrum Oase in Dieren.Bij de ingang worden we als
oude bekenden begroet door de naar buiten verbannen
rokers.
Binnen is het
een gezellige
drukte van
stemmig
geklede dames
en heren en
kleurige
versieringen en
vlaggen. De hal
is voor een
groot deel volgebouwd met tafels waarop een keur aan
Italiaanse artikelen staat uitgestald. Heerlijke prsutoitaliano, salami’s, kazen, diverse pasta’s, maar vooral
van die mooie wijnen van Sardinië en Toscane. Gauw
even kijken; 13,5 en zelfs 14 procent, da’s niet
verkeerd! Maar rustig aan; eerst moet er nog gedanst
worden.
In de zaal speelt een Belgisch duo en er staat al een
groep line-dansers in de startblokken dus we zijn nog
lang niet aan de beurt … lijkt het. Maar in de vrolijke
chaos blijkt toch een duidelijke structuur te zitten,
want helemaal op de afgesproken tijd kunnen we van
start met ons programma.
(van Riet hoor ik later, dat dit vooral te danken was
aan het vastberaden optreden van onze voorzitter/
dansleidster, die zelf even met de muzikanten regelde
dat wij hierna aan de beurt waren)
We zijn maar met een kleine groep, maar voor deze
gelegenheid niet zo erg, want de ruimte is beperkt en
wat is het heet!
Maar dankzij het zorgvuldige oefenen en de spontane
professionele presentatie van Tet (zonder briefje!) en
ondanks de mediterrane temperatuur loopt het
gesmeerd. Het publiek doet enthousiast mee en zo te
zien is il Presidente signore Carmelo Papa helemaal
tevreden.
Het Amerikaanse programma danst ook als vanzelf en
als we ter afsluiting de Italianen nog kunnen uitdagen
met hun fameuze Tarantella, gaan we daarna vermoeid
maar tevreden naar de kleedkamer, omkleden en naar
huis.
Maar natuurlijk niet nadat we eerst nog wat originele
Toscaanse wijn en salami hebben aangeschaft, als
souvenir van een gezellige, culturele dansmiddag.
Foto`s Peter de Waard (Rheden nieuws)
Henk Klein.
De nieuwe wildernis
H
et filmhuis in Dieren draaide zondag 10
november twee keer voor een uitverkochte zaal
(600 bezoekers) de film "De nieuwe wildernis".
Het is een prachtige film die een verrassend inkijkje
biedt in de natuurwereld van de Oostvaardersplassen.
Ik hoorde dat verschillende Zarazanners er ook graag
heen gewild hadden.
Daarom geef ik even
door dat er, op verzoek
van velen, een reprise
komt in januari.
Je kunt (nu al )
reserveren via de
website www.filmhuisdieren.nl
De films worden altijd gedraaid in schouwburg
Theothorne op het Callunaplein 77.
Deze film is geprogrammeerd voor dinsdag 28 januari
om 14.00 en 20.00 uur.
Alet Lindeboom.
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Makkelijke tapas hapjes
Voor de feestdagen.
I
k zit in een heel gezellig tennisgroepje (10
vrouwen) die naast het tennis gebeuren, het ook
leuk vinden om met elkaar andere vooral creatieve
dingen te organiseren.
Zoals laatst een tapas
avond bij een van ons
thuis, waarvoor we
allemaal voor iedereen een
koud en een warm tapas
hapje moesten maken.
Nu ben ik geen "keukenprinses" en ik keek al een
beetje benauwd, maar mijn tennismaatjes zeiden: "het
hoeft echt niet zo ingewikkeld, dat lukt je best en
anders zijn op internet genoeg voorbeelden te vinden"
en dat was ook zo.
Het werd zoals gewoonlijk een hele gezellige avond,
we hadden alle hapjes op tafel uitgestald en proeven
maar. Er was eigenlijk niets mislukt, dus kan ik daar
niets leuks over vertellen. Verschillende van ons doen
aan de lijn, maar deze avond even niet! De
stemming zat er goed in, mede door de
heerlijke champagne die we bij binnenkomst
aangeboden kregen. Nu vind ik aan
champagne meestal niets aan en zonde van
het geld, maar onze gastvrouw had nog dure
flessen champagne staan, die ze zelf ook niet lekker
vond en haar man was op het idee gekomen om eerst
een scheutje "likeur (licor) 43" in het champagne glas
te schenken en dan de champagne. Ik vond het
heerlijk, maar ben dan ook een echte "zoetekauw". Ik
wil jullie deze tip toch even doorgeven en ook wat
voorbeelden van onze hapjes.
Kippenlevertjes met bacon:
Kippenlevertjes met wat peper bestrooien, dan een
plakje bacon eromheen wikkelen, dat alles goed door
laten bakken, het kan warm, maar ook koud
geserveerd worden.
Witlofschuitjes:
Blaadjes witlof vullen met waldorfsalade en een
gepelde walnoot erop leggen. Niet te lang van te voren
maken, wordt gauw zacht.
Gevulde champignons:
Champignons 5 minuten koken,
uithollen en vullen met kruidenkaas,
eventueel geraspte kaas erover strooien en even onder
de grill verwarmen.
Gedroogde pruimen met room paté en ontbijtspek:
Pruimen vullen met room paté, daaromheen plakjes
ontbijtspek doen en in koekenpan op laag vuur
bakken.
Pagina 12
Honinggeitenkaas met Nougatine (Dr. Oetker):
Blokjes kaas door de Nougatine halen,
(heerlijk voor "zoetekauwen" zoals ik).
Gamba’s met cocktailsaus:
Drie gamba’s aan een stokje doen. Een bodem
cocktailsaus in een mooi glas schenken en daar het
stokje met de gamba’s inzetten (staat heel leuk en is zo
klaar).
Knoflook garnalen:
Zakje schoongemaakte gamba’s (uit het vriesvak)
laten ontdooien en dan in knoflookolijfolie met een
paar druppeltjes citroen leggen. Teentje knoflook
bakken in wat olijfolie, de garnalen erbij doen en
ongeveer 4 minuten bakken, tot ze roze zijn. Even af
laten koelen en dan wat verse fijn geknipte peterselie
erover strooien, serveren op een amuselepel, waarop je
eerst wat rucolasla legt. Eventueel nog een drupje
cocktailsaus of wat citroenmayo erop doen.
Dit zijn dus een paar voorbeelden van de hapjes die
we gemaakt hebben, misschien zit er een ideetje voor
jullie bij.
Ik wens alle Zarazanners gezellige Feestdagen en een
gezond 2014 met veel dansplezier.
Hennie Nieuwenhuis.
Even kennis maken
Met ons nieuwe woensdagmorgen lid Agnes
I
k heb altijd al gehouden van muziek en
dansen. In mijn jeugd kwam er niet
zoveel van, maar in de jaren zestig ben ik in
Apeldoorn gaan werken en toen ben ik
gelijk op jazzballet gegaan, dat was toen erg
in. Later ben ik in Zutphen gaan wonen waar ik met
het volksdansen in aanraking kwam, dat vond ik erg
leuk, de Balkan muziek en het dansen. Toen ben ik op
Pop Marinko gegaan, later kwam er ook een koor bij,
waar ik ook in meegezongen heb, dat was
erg leuk en dat heb ik zo’n 15 jaar gedaan.
Toen hield Pop Marinko door omstandigheden op te bestaan, mede omdat ik
last had van mijn been ben ik gestopt met
dansen en ben ik op fitness gegaan, wat
ook fijn was. Omstreeks 2007 is er een Balkankoortje
opgericht in Zutphen waar ik Marijke ontmoette, die
heeft mij gestimuleerd om weer te gaan dansen,
heerlijk weer ontspanning door inspanning en
bovendien het samen dansen en de verbondenheid met
elkaar vind ik fijn, ik geniet weer met volle teugen.
Groet Agnes.
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Kerstfeest
Met oude en nieuwe gebruiken
W
ie zijn kerstboom optuigt zal niet in de gaten
hebben dat dit gebruik al lang terug gaat.
Niet zoals sommige Brabanders en Limburgers
denken, dat de kribbe van het
kindeke Jezus onder een afdakje
tussen de besneeuwde kerstbomen
heeft gestaan.
Dit valt echter bij menig kerststal te
aanschouwen.
Ondanks dat de klimaatveranderingen van alle tijden
is, is deze voorstelling van zaken waarschijnlijk
historisch, biologisch en botanisch gezien onjuist.
Het versieren van (kerst)bomen deden de oude volken
al. Toen er nog geen biologen waren om de natuurverschijnselen te verklaren raakte men in verwarring als
in de herfst de bomen hun bladeren verloren.
Rond de zonnewende probeerde men de boomgeesten
gunstig te stemmen opdat deze zouden zorgen dat de
bomen nieuwe bladeren kregen.
Daarom versierde men enkele bomen
die groen gebleven waren, en
warempel het werkte. Bomen waren
(en zijn) van onschatbare waarde en de
bomenverering was wijd verbreid.
Volgens de Germanen woonde in oude
eiken de oppergod Donar.
De Romeinse oppergod Jupiter woonde ook al in
eikenbomen en zijn Griekse tegenhanger Zeus sprak
via ruisende bladeren van reusachtige eikenbomen.
De Germaanse godin Frya huisde in de Lindeboom en
bracht liefde en geluk. Wie de linde bekijkt ziet dat het
blad hartvormig is, een levend
symbool voor liefde.
Om terug te gaan naar kerst;
geschenken die in de versierde
bomen werden gehangen waren ooit bedoeld als
offerande voor de goden.
Met de komst van het christendom meende men de
heidense gebruiken te kunnen uitbannen.
Heilige bomen werden gekapt, maar dat kwam o.a.
Bonifacius duur te staan.
Uiteindelijk bereikte men na eeuwen geharrewar een
compromis.
Een afbeelding van Jezus aan het kruis werd vast
gespijkerd aan een dikke boom of men bouwde een
kapelletje onder een (heilige) boom.
En wat dacht u van de moderne variant, een versierde
fijnspar in de kerk.
Het was van oudsher niet de bedoeling de boom
binnen te stallen, want dan zou de boom dood gaan en
dat wilde men juist voorkomen.
Pagina 13
Tegenwoordig is December de maand van de grote
bomensterfte.
Miljoenen bomen staan deze maand feestelijk
opgetuigd dood te gaan in de huiskamers.
Het is de vraag of we daar nu rouwig om moeten zijn.
Deze fijnsparren werden er in ieder geval speciaal
voor opgekweekt.
Aan de boom is niet gevraagd
of hij het prettiger vindt om een
lang leven door te brengen in
een somber sparrenbos of op
jeugdige leeftijd korte tijd in het
middelpunt van de belangstelling te staan en daarmee
zijn leven op te offeren.
We leven in een wegwerp maatschappij en we planten
gewoon weer een nieuwe en komt dat even goed uit,
dan is er weer werk voor boomkwekers.
Ingezonden door
Els Dekker.
Senioren
We zijn een fortuin waard.
W
e hebben zilver in onze haren, goud in onze
tanden, gas in onze darmen,
stenen in onze nieren, lood in onze schoenen, en kalk
aan onze nagels, staal in onze heupen, en plastic in
onze knieën, vol van dure medicijnen,
een mens met zoveel
mineralen, zal nog heel wat
jaren halen.
Bron KBO-Niko
Jaargang 22 nummer 3
Zarazannetje
Pagina 14
Puzzeloplossing
D
e slagzin van de vorige puzzel luidt: De hond in de pot vinden, gevormd door de eerste letters van de
woorden: doperwten, ezelsoor, hortensia, oleander, narcissen, dotterbloem, inktzwam, nestvaren, duinroosje,
egelantier, pimpernel, oesterzwam, tuinbonen, vingerplant, iris, nagelkruid, dovenetel, esdoorn, notenboom.
Er kwamen 8 oplossingen binnen en na loting blijkt Tet een prijsje te hebben gewonnen.
Puzzel
Door een stukje in de krant van Hennie dat over het grappige van anagrammen gaat is het dit keer weer een
letterkeer-puzzel geworden. Nu gaat het alleen over plaatsnamen in Nederland.
Hier kun je zo lekker mee "draaien". Edam is geen Made en een amandel groeit niet op Ameland. Dezelfde letters
en maar draaien. Hieronder zien jullie 20 zinnen en in elke zin zoek je een plaatsnaam door één woord uit de zin
door elkaar te husselen.
Het getal op de stippellijn geeft het aantal letters aan. De slagzin wordt weer gevormd door de eerste letters van de
gevonden plaatsnamen van boven naar onderen te lezen.
Voorbeeldzin: Een Bulgaar kan in Aalburg wonen.
1 Op de markt vind je kramen in veel plaatsen en ook op ….........(6)
2 Harmen woont niet in …...................(6)
3 Muidenaren wonen niet in …...........................(10)
4 In …..................(7) lopen ze niet allemaal te snieren.
5 Een tevreden mens woont in …...........................(8)
6 Lavas groeit in veel tuinen en dus ook in ….............(5)
7 In …..............................(9) loopt echt niet iedereen te trappelen.
8 In ................(4) kwam men het bruidspaar eren.
9 Als je op Tholen woont staat je huis niet in …....................(6)
10 Zing je een deun, dan hoef je hiervoor niet in ….......(4) te wonen
11 Voor het goede doel houdt men een lente-run in ….................(8)
12 Denk maar niet dat iedereen in ….................(5) stoer is.
13 Een regenton kan overal in de tuin staan, dus ook in ….....................(8)
14 Waar zou je de meeste rente vangen? Misschien in ….............(5)?
15 Angéle woont in ….....................(5).
16 In ….............(6) leeft men in glorie.
17 In .......................(9) vindt men geen langwerpige, maar een ronde zaal.
18 Men doet zijn fiets altijd goed op slot in …...........(4)
19 We hoorden schoten! Was dat in …............................(7)?
20 Maria zocht een kast zonder laden, dus laden-vrij. En dat lukte in ….......................(8)
Na geluiden van: "de puzzels zijn te moeilijk", zal het de volgende keer een makkelijke puzzel worden. Iedereen
die puzzelen wil moet het toch als iets leuks kunnen zien en dat is er misschien bij ingeschoten. Met excuus voor
de ingewikkelde woorden!

Download Report