November 2014 AQUARIUM- EN VIJVERVERENIGING GROOT HOOGVLIET Vereniging voor zoet- en zoutwateraquarium en vijverliefhebbers Aangesloten bij: N.A.B.T.//N.V.C./W.A.P. Opgericht: 11 januari 1961 KVK Rotterdam: V.40341772 Rekeningnummer: NL08 INGB 0000 215022 t.n.v. Colofon 4 Bestuurssamenstelling 5 Medewerkers en Commissies 6 Homepage: www.groothoogvliet.nl Mail: [email protected] Van de voorzitter 8 [email protected] Ingezonden copy “Mijn verhaal”. 10 Ingezonden copy “De gele moerasaronskelk”. 11 Opzegging lidmaatschap uitsluitend via de ledenadministratie met inachtneming van een opzegtermijn van 3 maanden. Van onze verslaggever lezing september 13 Ingezonden copy “Een sonarjager van het Tanganjikameer” 15 Van onze verslaggever lezing oktober 23 Sinterklaasfeest 25 Kerstavond 26 Voor bestellingen, vragen, onderdelen etc. buiten clubdagen: Lezing 27 Planning 28 [email protected] [email protected] Agenda 28 AQUARIUM- EN VIJVERVERENIGING GROOT HOOGVLIET Beëindiging lidmaatschap: Openingstijden clublokaal “de Visklas” Gebbeweg 12 3192 GE Hoogvliet Rt 010-4721112 donderdagavond 19.00 – 23.00 uur zaterdagmiddag 14.00 – 17.00 uur Redactie adres: Bert Gantvoort Lenteakker 75 3206 TB Spijkenisse Email: [email protected] 06-28232489 0181-751313 Ereleden Lid van verdienste Jan van Antwerpen † Willem Clement Jaap Douma Bestuursleden Dirk van Elteren 06-22348150 [email protected] Secretaris Evelyn de Groot 010-2261290 [email protected] Penningmeester Marian Douma 06-48446611 [email protected] Bestuurslid Hans Vermeer 0181- 616213 [email protected] Bestuurslid Dick Kroos 010-4384109 [email protected] Bestuurslid Hans Lissenberg Rinus Bekker Dick Kroos [email protected] Website: Dick Sigmond [email protected] Jaap Douma [email protected] Dick Sigmond [email protected] Vis beurs Dick Sigmond [email protected] beheer Visklascommissie: Voorzitter Bestuurslid Ledenadministratie: Verkoop: Onderhoud: Visklas 0181-616893 [email protected] Tiny Hermans [email protected] Jaap Douma [email protected] Dick Sigmond [email protected] Tiny Hermans [email protected] Willem Clement [email protected] Dick Kroos [email protected] Rinus Bekker [email protected] Hans Vermeer [email protected] 0181-646669 [email protected] Barcommissie: Activiteitencommissie: Rinus Bekker Keuringen [email protected] Hans Vermeer [email protected] Hans Lissenberg [email protected] Tiny Hermans [email protected] Danny Kruithof Kremer [email protected] Op zaterdag 4 oktober hadden we onze tweede open dag van dit jaar. De dag was goed bezocht door onze leden, helaas waren er niet al te veel nieuwe mensen op af gekomen omdat er in diverse media geen aandacht aan was besteed. Desondanks hebben we op deze dag een nieuw lid mogen inschrijven, deze was toevallig in de buurt en kwam even polshoogte nemen! Toch kunnen we terug kijken op een leuke dag, het mooie weer en een goede stemming lagen daaraan ten grondslag. Uiteraard bedank ik langs deze weg alle mensen die deze dag mede mogelijk hebben gemaakt. Voor de “visklas” waren dit Dick Sigmond, Tiny Hermans en Jaap Douma. Voor de barbezetting hadden An van Brakel en Joke Sigmond gezorgd zodat we allemaal onze dorst konden lessen. Voor de catering werd zorg gedragen door Jos Deklein en Nini van Elteren. Jos zorgde voor de broodjes kroket en dergelijke, Nini had weer heerlijk gekookt, de bami en nasi konden weer rekenen op voldoende aandacht. Beide vonden een goede afzet van hun eten, iets waar ze uiteraard trots op terug kijken. Onlangs hebben we, na lang wachten, van de gemeente Rotterdam te horen gekregen dat ons nieuwe onderkomen nog minimaal 5 maanden op zich laat wachten. Helaas dat het allemaal zo lang duurt, maar we zullen ons geduld moeten bewaren. Het is zo dat de aanbesteding nog moet plaats vinden en dat de gebouwendienst eerst moet gaan vast stellen wat er allemaal gedaan moet worden. Erg omslachtig in mijn ogen, maar vooral geldverslindend. Blijkbaar ziet de gemeente Rotterdam liever leegstand, lees achteruitgang, dan dat er spijkers met koppen worden geslagen en de boel zo snel mogelijk in orde wordt gemaakt. Op 30 oktober hadden we de jaarlijkse huiskeuring uitslagen, alle deelnemers hebben hiervoor een leuk aandenken ontvangen. Net als afgelopen jaar werd deze avond verzorgd door Adrie van Holstein, met medewerking van Hans Lissenberg en Theo Fischer. De uitslagen van de keuring leest u in de volgende uitgave van ons clubblad. Dringende oproep; Wij, het bestuur van onze vereniging, zijn dringend op zoek naar een nieuwe secretaris. Vanwege persoonlijke omstandigheden heeft onze huidige secretaris haar taak moeten neerleggen. Wij betreuren dit uiteraard en doen daarom deze oproep aan onze leden. Dirk van Elteren Voorzitter Mijn verhaal, Ik was 12 jaar toen ik mijn eerste aquarium kreeg zo’n metalen met een bobbel in het midden waar een spiritus brander onder kon staan als verwarming. Mijn eerste vissen waren guppen gekregen van mijn opa, daarna een paar platy’s er bij en waterpest uit de sloot, alles groeide als een gek. Op een dag kwam ik thuis bak lek, met harde zeep weer dicht (ja voor 2dagen) pa boos ma boos dus de bak moest de deur uit, jammer voor mij maar niets aan te doen, dus einde hobby. Na ons trouwen, en te zijn verhuist naar Hoogvliet in 1968, na jaren zelf een bak in elkaar gelijmd. Afmeting 1.60 X 30 X 40 dat werd ook een Chicliden bak, deze heeft jaren in de flat staan draaien tot genoegen. He! We krijgen een beneden woning, bak ging natuurlijk mee, wat een verrassing geen plek, bak ging naar school daar stond hij voorlopig wel goed. Helaas daar kwam er een scheur in vissen dood en een plas water in de hal. Dan maar ratten er in zei de directeur, afijn einde bak. Maar het blijft kriebelen, en nu na 35 jaar weer een bak genomen, een Rio 180 100 X 40 X 50 dit werd een Malawi bak en draait nu sinds juli met 12 vissen, een bezetting van 1op3 / filter een Eheim 600ltr / verwarming 300watt / 2x Tl 1day-Lite en 1x Philips warm wit. In augustus lid geworden van Groot Hoogvliet en ik heb het daar best naar mijn zin. Tot zover. Dick den Heijer Verkoop via uw plaatselijke aquarium leverancier Lysichiton americanus komt van oorsprong voor in de veenmoerassen van het noordwestelijke deel van Noord- Amerika. Daarnaast is ze te vinden in delen van Californie en het oosten van de staat Montana. Haar witte evenknie, de uit het noorden van Japan en delen van Siberië afkomstige Lysichiton camtschatcensis, is hier overigens het vernoemen meer dan waard. Leerachtig blad. De gele moerasaronskelk Wanneer de moerasaronskelk medio april in volle bloei staat, draagt ze nog nauwelijks bladeren. Deze verschijnen pas in mei, en groeien langzaam maar zeker uit tot peddels van 60 cm tot wel meer dan een meter lang. Het loof is bijzonder stevig en voelt aan als leer. Lysichiton is hiermee het complete vijverseizoen een opvallende blikvanger. Aan een ding heeft Lysichiton americanus een enorme hekel; verplant worden. Wil je dus jouw avontuur met de moerasaronskelk een succes wordt, laat haar dan vooral met rust. Je geduld zal ruimschoots worden beloond. Overgenomen uit het Aquarium september 2014 nr. 9. Tekst Theo Barten De gele moerasaronskelk, Lysichiton americanus, is een opvallende verschijning in het voorjaar. De tot een meter hoge plant is vanaf begin april getooid met 30 tot wel 40 cm grote, felgele bloeischeden. Pas later verschijnt het frisgroene blad. Wie deze moerasreus ooit in bloei heeft zien staan, is onmiddellijk verkocht. Maar weinig planten kondigen zo opvellend het begin van de lente aan. Lysichiton, Grieks voor ‘losse mantel “is een relatief gemakkelijke moerasplant, die een ruime, vochtige standplaats vraagt. Meestal wordt dit gewas op een natuurlijke oever aangeplant. Maar ook op andere plaatsen voldoet ze prima. Zo gedijt ze uitstekend in het plantenfilter van ondergetekende. Nadeel is wel dat ze daar minder groot wordt dan in de volle grond. De moeraronskelk verdraagt een standplaats van maximaal m10 cm onder het wateroppervlakte, bij voorkeus in de halfschaduw. Verslag lezing dd. 18 september 2014 Spreker: Theo Fischer “Fotograferen van een Aquarium” Het aquarium “fotograferen, zeker zoals Theo dat doet, is al een hobby op zichzelf, laat staan als je het doet op de wijze zoals Theo dat doet. De tijd van fotograferen met de Agfa Clack ligt alweer erg ver achter ons. Ik kan mij niet voorstellen dat ik daar eens mee begonnen ben, ondanks dat je daar leuke foto’s mee kon maken. Tegenwoordig gaat het volkomen automatisch, geen filmrolletje meer maar een opslag chip om de gemaakte foto’s op te slaan. Eenmaal thuis kan je die dan kopiëren naar de harde schijf van je computer. Blijft dat, zoals ik in mijn aanheft al noemde, dat dit een hobby op zich zelf is. Wat mij bij het tonen van de gemaakte foto’s opviel was, de enorme mogelijkheid van scherp stellen en de uitvergroting van sommige onderdelen van de foto. Het kleinste detail werd op deze wijze door Theo zichtbaar gemaakt. Theo is met diverse keuringen mee geweest als fotograaf, zodat in het begin diverse foto’s van die keuringen getoond werden. Hij toonde een klein slakje met een stukje blad van een rode lotus in zijn bek. Je zag als het ware dat slakje genieten. Dat niet alleen de camera, maar ook de kwaliteit van de lens die gebruikt wordt erg belangrijk is, spreekt voor zichzelf. Met de gewone standaard lens van de camera gaat dit bijna niet. Theo geeft een technische uitleg van het maken van natuur opnames. Aangezien Theo geen stem heeft van een markt koopman en mijn oren niet meer zo best zijn, had ik soms moeite om zijn uitleg te kunnen volgen. Ik heb echter toch getracht er een aardig verhaal van te maken. Door het vertonen van de diverse foto’s en het praten over datgene wat we zagen, kregen wij tegelijkertijd een lesje in planten namen door Ids Achterberg. Ik noemde al dat het diverse foto’s waren die Theo bij leden thuis gemaakt heeft aangevuld met foto’s van aquaria in diergaarde Blijdorp en Artis. Zo kregen wij ook nog even een blik op de “Kei” de bijna 16 jaar oude schildpad van Hans en An Lissenberg. Kort na de pauze werd er nog een klein raadseltje tussen gevoegd door Evelyn de Groot. Zij had een foto bij zich die ze gemaakt heeft boven het Oceanium in diergaarde Blijdorp. Wij moesten raden wat er op stond. Er was er slechts een die het goede antwoord gegeven heeft namelijk, Dirk van Elteren. Met veel fantasie kon je er van alles van maken het was echter de licht inval boven Oceanium. Al met al vond ik het een leuke avond over de fotografie kunst van Theo. Ondanks dat Feyenoord met voetbal op de T.V. was waren er toch circa 18 belangstellenden. Het woord van dank en het applaus aan het eind was dan ook zeker verdiend. Voor u opgetekend door, Willem Clement EEN SONARJAGER VAN HET TANGANJIKAMEER Door: Ad Konings. “Veervinnigen “ is de verzamelnaam die werd gegeven aan de Tanganjikacichliden die deel uitmaken van de geslachten Ophthaqlmotilapia, Cyathophaarynx, Cunningtoina en Aulonocranus. De mannetjes van alle daartoe behorende soorten worden gekenmerkt door langgerekte buikvinnen met gele uiteinde of lapjes. De meest voorkomende veervinnige van het Tanganjikameer is Aulonocranus bewind, een soort die in de ondiepe overgangshabitat leeft. Het geslacht Aulonocranus de naam betekent “pijp schedel “ en verwijst naar de vergrote zintuigporiën in de kop bevat slechts een enkele soort, Aulonocranus dewindti. De mannetjes daarvan kunnen een totale lengte van ongeveer 13 cm bereiken, terwijl de vrouwtjes met een lengte van maximaal 10 cm iets kleiner blijven. Aulonocranus dewindti verschilt van alle andere Veervinnigen, zelfs van alle andere muilbroedende zandbewoners van het Tanganjikameer, door het bezit van extreem vergrote zintuigporiën in zowel als de onderkaak. Zij verschilt verder van al deze soorten een krachtige onderkaak die langer is dan de bovenkaak is, terwijl die andere soorten een eind of onderstandige bek hebben. A. dewindti werd voor het eerst in 1898 verzameld in Moliro Bay ( toentertijd nog Congo Freestate ) door een Belgische expeditie onder leiding van luitenant Lemaire. Aulonocranus dewindti De soortnaam “dewindti “eert de jonge geoloog, DR. Jean de Windt, die lid van van de expeditie, en die door het kapseizen van een kano in het meer verdronk. Aulonocranus dewindti is een van de drie Veervinnigen die over het gehele meer verspreid voorkomen, voornamelijk in habitats met grof zand of grind als bodemsubstraat en meestal op een diepte van minder dan vijf meter. Ze komt bijna altijd in een ondiepe overgangsbiotoop voor waarin de mannetjes hun paaiplaatsen naast of tussen voetbalgrote rotsblokken aanleggen. Af en toe komt A. dewindti ook voor in ondiepe modderige baaien zonder rotsen. Daar bouwen de mannetjes dan hun zandburchten naast waterplanten of zelfs als vrijstaande structuren. Vrouwtjes verzamelen zich in groepen en zwemmem ongeveer 50 cm boven het substraat zand of rots in zeer ondiep water. A. dewindti voedt zich met insectenlarven en kreeftachtige en heeft, evenals de Aulonocara soorten van het Malawimeer, vergrote zintuigporiën in de kop. Deze poriën communiceren met het zijlijnsysteem van de vis en registeren de drukveranderingen die door bewegende objecten in het water worden opgewekt. Ze functioneren op dezelfde wijze als onze oren die door geluid ontstane veranderingen in de luchtdruk in hoorbare signalen omzetten. Het zijlijnsysteem van vissen heeft dus min of meer dezelfde functie als onze oren, maar in hun geval zorgt de vibratie in water, in plaats van lucht, voor de overdracht. Bovendien geeft het zijlijnsysteem de vis een idee van de vorm van nabijgelegen objecten en het lijkt er dan op dat de vis het object op afstand kan voelen. Bijna alle vissen bezitten een zijlijnsysteem op de flank, maar in het geval van Aulonocara ( Malawimeer ) en Aulonocranus ( Tanganjikameer) stellen de sterk vergrote poriën in de kop de vissen in staat om zelfs de kleinste bewegingen van kleine prooidieren te horen en of te voelen. De Malawi soorten gebruiken hun gevoelige “oren “voor het opsporen van ongewervelde die zich verborgen houden in het zand en daar bewegingen maken. Ze luistern letterlijk naar het zand en hangen roerloos een paar millimeter boven het substraat. Ik was echter nooit in staat om dit soort gedrag bij A. dewindti waar te nemen, hoewel deze soort zeer algemeen voorkomt. Door maagonderzoekingen aan pas gevangen dieren weten we wat voor soort voedsel deze soort prefereert, maar niet hoe zij haar supergevoelige “oren “bij het vangen van die prooidieren gebruikt. Die zouden dus een belangrijke rol moeten spelen, maar toen ik de dieren ’s nachts observeerde, werd het me duidelijk hoe deze soort zich voedt met planktonische schaaldieren. In het Tanganjikameer komen bovendien enorme aantallen garnalen voor die zich ’s nachts met fytoplankton voeden en meerdere cichliden soorten hebben zich o die voedselbron ingesteld. Die zijn dan ook in staat om zich in het donker tegoed te doen aan deze overvloed. A. dewindti is een van de soorten die hun zintuigsysteem gebruiken om tijdens de nachtelijke uren prooidieren op te sporen. ’s Nachts verliezen de vissen het grootste deel van hun donkere kleur en dan lijken zij erg bleek te zijn. Zonder zich noemenswaardig te bewegen zweeft de vis in het water en luistert naar de rondhuppelende garnaaltjes die zich af en toe ook dicht bij de kop van de vis ophouden. Bevindt zo’n diertje zich dicht bij de bek, dan wordt het snel naar binnen gezogen. Ik heb nooit gezien dat een exemplaar van A. dewindti ’s nachts in de buurt van de bodem op zoek was naar voedsel en dus lijkt het erop dat de dichtheid van de garnaaltjes groot genoeg is om de vissen in staat te stellen te wachten totdat er een vanzelf binnen hen bereik komt. In het Tanganjikameer kan de concentratie aan ongewervelde overweldigend zijn en vaak ziet een duiker zich genoodzaakt om de duiklamp te dimmen om niet door de weerschijn te worden misleid. In het Malawimeer, daarentegen, ontbreken de ongewerveld prooidieren ’s nachts vrij wel geheel in de waterkolom en daarom rusten dan alle cichliden. Territoriale mannetjes van A. dewindti vormen broedkolonies ( leks ) waarin naburige mannetjes twee tot drie meter van elkaar gescheiden zijn. Ze bouwen kleine zandburchten met een basis die een diameter heeft van ongeveer 30 cm, terwijl de daarin gelegen komvormige paaiplaats een doorsnede heeft van ongeveer 15 cm. de burcht wordt meestal tegen een kleine rots of rotsblokken gebouwd. De mannetjes van deze soort gaan soms in de directe omgeving op zoek naar kiezelstenen die gebruikt worden om de paaiplaatsen te “versieren “. Deze kiezelstenen verstevigen de nesten, terwijl de vrouwtjes aan de hand daarvan gemakkelijker een paaiplaats kunnen herkennen. Omdat deze burchten in ondiep water liggen zijn zij gevoelig voor beschadigingen die veroorzaakt worden door de golfslag. Mannetjes die burchten aanleggen in water dat dieper is dan drie meter gebruiken meestal geen kiezels, ofschoon deze burchten regelmatig gelegen zijn op plaatsen waarop veel grof grint wordt aangetroffen. Christian Sturmbauer ( Universiteit van Graz, Oostenrijk ) en zijn collega’s bestudeerden twee populaties van A. dewindti in Zambia ( Kasakalawe en Kalambo ) en zij stelden vast dat de mannetjes een territorium met een gemiddelde diameter van vier tot vijf meter verdedigden en dat de dichtheid van territoriale mannetjes afhankelijk was van de structuur van habitat, zodat er ongeveer vijf tot zes exemplaren per 100 vierkante meter geteld werden. De dichtheid van de vrouwtjes en niet-territoriale mannetjes was tijdens dat onderzoek veel groter en bedroeg ongeveer 35 individuen per 100 vierkante meter. Als gevolg daarvan was A. dewindti die op een meest voorkomende cichlide in het Kalambo traject. Ongeveer 19% van het totale visbestand van het 400 vierkante metergrote kwadraat bestond uit exemplaren van deze soort. De percentage lag duidelijk lager ( 3% ) in het Kasakalawe kwadraat, omdat daar het leefgebied voornamelijk bestaat uit kleine rotsen en keien die meer beschutting en woonruimte bieden aan kleinere cichliden, terwijl de mannetjes van A. dewindti voor hun burchten een voorkeur hebben voor voetbal grote stenen. Aulonocranus dewindti vrouw. Territoriale mannetjes lokken paarrijpe vrouwtjes naar hun territorium door met sterk golvende of zweepachtige bewegingen van hun lichaam voor het vrouwtje uit naar de afzetplaats te zwemmen. Het is niet onwaarschijnlijk dat het mannetje tijdens het vooruit zwemmen feromonen uitstoot. Door de golvende lichaamsbewegingen van het mannetje worden de vrijgekomen geurstoffen in de richting van het volgende vrouwtje gestuwd, zodat ze de identiteit van de man kan bepalen. Met het vrouwtje, als aan een draadje, een paar lengten achter zich, zwemt het opgewonden mannetje direct naar de afzetkuil en daar aangekomen stoot hij waarschijnlijk zijn komvocht uit in het midden van de kom. Hierna maakt hij onmiddellijk plaats voor het vrouwtje en verlaat de paaiplaats. Het vrouwtje begint meteen met het uitstoten van enkele eieren die ze meteen oppikt. Ze kan dit een paar keer herhalen voordat ze de afzetkuil verlaat. Terwijl het vrouwtje haar eieren afzet blijft het mannetje op afstand en komt niet in de kom. Hij neemt plaats aan de rand van de paaikuil. Zodra het vrouwtje het territorium verlaat probeert het mannetje om haar tot terugkeren te bewegen. Soms beantwoordt zij zijn lokbewegingen waarna de afzetcyclus zich herhaalt, maar het is waarschijnlijk dat ze hierna een ander mannetje opzoekt. Een vrouwtje kan tot 35 eieren per legsel produceren. De eieren worden waarschijnlijk al in de kom bevrucht voordat het vrouwtje hen in de bek opneemt. Een vrouwtje kan tot 35 eieren per legsel produceren. De eieren worden waarschijnlijk al in de kom bevrucht voordat het vrouwtje hen in de bek opneemt. De vrouwtjes happen niet naar de aarsvin van hun partner en ook niet naar de gele uiteinden die de mannetjes hebben aan hun buikvinnen. Het is mogelijk dat het mannetje zijn homvocht op afstand uitstoot terwijl het vrouwtje haar eieren afzet, maar het is waarschijnlijk dat dit al in de afzetkuil doet voordat het vrouwtje begint eieren te leggen. Naast de felle concurrentie tussen de territoriumbezitters, hebben de parende mannetjes veel last van de zogenaamde sneakers, floaters en piraten. Die proberen de paring te ontregelen om zelf de afgezette eieren te kunnen bevruchten. Deze drie typen van paai parasieten profiteren van de inspanningen die de territoriale mannetjes zich moeten getroosten om een paaiplaats te bouwen en te onderhouden. Sneakers hebben geen territorium en zij profiteren van de hofmakerij van een territoriaal mannetje. Op het moment waarop een vrouwtje haar eieren uistoot, schiet een sneaker in de paaikuil en probeert een aantal van de eieren te bevruchten. Piraten nemen voor een korte periode een afzetplaats, zetten vervolgens met het vrouwtje daarin af, en verlaten de kuil wee zodra die door de oorspronkelijke eigenaar weer in bezit genomen wordt. Floaters zwerven over een lek en bezetten een pas verlaten paaiplaats. Na het afzetten verzamelen de muilbroedende vrouwtjes zich in scholen die zich ophouden in het ondiepe water. Daar laten zij hun nakomelingen na ongeveer drie weken vrij gelijktijdig of in scholen van andere jonge vissen. Er is heel weinig geografische variatie in het kleurpatroon van mannetjes, maar er is individuele variatie binnen populatie. Het enige consistente geografische verschil wordt aangetroffen in de kleur van de buitenste rand van het hardstralige deel van de rugvin. Bij de meeste populaties is die helder geel, maar bij de populaties die voorkomen langs het Ubwari Schiereiland en verder naar het noorden, langs de Congolese kust, is die zwart. De zoom van de rugvin is ook zwart bij de populatie die wordt aangetroffen langs de tegenover gelegen oever van het meer, in Burundi. Mannetjes in Nyanza Lac ( Burundi ) vertonen daarbij bovendien een geel oranje wang. Binnen een en dezelfde populatie kan men dieren tegenkomen met een of twee zwarte vlekken in het hardstralige deel van de rugvin, zowel bij mannetjes als vrouwtjes dieren. Ook komen er mannetjes voor die voorzien zijn van een geel oranje of blauwe aarsvin. De mannetjes van sommige populaties ( bijv. Die van Cape Mpimbwe ) hebben extra zwarte vlekken in het zachtstralige deel van de rugvin. Niet alle territoriale mannetjes van een populatie zien er precies hetzelfde uit, en het is niet bekend of deze verschillen binnen een populatie van invloed zijn op de voorkeur van vrouwtjes. Overgenomen uit Cichlidae augustus 2014 40-4 De beautyexpert bij U aan huis, Daar voelt U zich, gelijk thuis! Geen oppas te hoeven regelen, niet de deur meer uit hoeven, Gezellig met een vriendinnenavond of gewoon voor Jezelf, wanneer het U uitkomt. Haarknippen vanaf: Dames Heren €. 15,00 €. 10,00 Rug/ schouder/ nekmassage €. 22,50 Ontspannende sportmassage 30min. (Minimaal 2 personen/ behandelingen op 1 adres). Kunstnagels €. 30,00 Nieuwe set Gel of Acryl, naturel of french manicure. Bijvullen kunstnagels €. 22,50 Gezichtsbehandeling €. 40,00 Reinigen, dieptereiniging met borstelapparaat, peeling, verwijderen mee-eters, epileren wenkbrauwen, masker en oogmasker, massage en afsluiting met dag-/ nachtcreme en oogcreme. 75min. Lees alles over mij, de producten en alle andere mogelijke behandelingen op mijn website. www.schoonheidsstudiojessica.nl Voor al uw vragen en/ of advies, kunt u altijd bellen naar 06-8356 1837 Tot ziens bij, schoonheidsstudio Jessica Verslag lezing dd. 16 oktober 2014 Spreker: Wim Tomey “Specialismen in de aqua terra liefhebberij” Ik heb niet bijgehouden hoe vaak Wim Tomey voor ons aal een lezing gehouden, heeft maar dat zijn er denk ik ontelbare. In totaal heeft Willem ongeveer 90 lezingen beschikbaar. Behalve als spreker is hij, ondanks zijn vergevorderde leeftijd, ook nog steeds actief als bondskeurmeester van de N.B.A.T. De Nederlandse Bond Aqua Terra. Zij verhaal begint met het vertonen van de Apistogramma ramirezi, die tegenwoordig Microgeophagis ramirezi heet. Net als Willem vraag ik mij telkens af waarvoor het nodig is dat al die zogenaamde wetenschappelijke namen van planten en vissen steeds veranderd moeten worden. Bij de meeste aquarianen is de hobby begonnen met het houden van Guppy’s, ook de Keizer tetra was vroeger een erg populaire vis die vandaag aan de dag bijna niet meer in de handel zijn. Het is en blijft echter een erg fraaie vis. Ook maanvissen zijn erg fraai en worden al bijna 50 jaar in onze hobby gehouden. Dit zijn echter vissen die wel een ruim aquarium nodig hebben aangezien zij circa 25 centimeter hoog kunnen worden. Willem vervolgt zijn lezing over speciale vissen met het vertonen van een bak met daarin prachtige Discus vissen. Ondanks dat tegenwoordig de mening daarover verdeelt is, moet de temperatuur toch circa 27º graden Celsius zijn met een Ph van ongeveer 6.0. Aan de lengte van de borstvin kun je afleiden hoe oud ze ongeveer zijn. De loricariidae is niet zo’n populaire vis bij de meeste aquarianen, waarschijnlijk omdat ze erg groot kunnen worden en bijna altijd op de bodem leven. Wij kennen Willem als een keurmeester die nogal eens de knuppel in het hoenderhok gooit en daar zijn z’n collega keurmeesters het niet altijd mee eens. Als voorbeeld vindt Willem dat de aquariaan het recht heeft om bepaalde kleuren mooi te vinden en die dan ook mag houden in zijn aquarium en daar zijn een heleboel keurmeesters het niet altijd mee eens. Willem huldigt echter het standpunt dat In de vrije natuur ook veel kleurafwijkingen worden geboren. Ddaar worden ze echter vanwege die afwijkende kleur zelden volwassen. Als die vissen bij een kweker geboren worden, worden die vissen dan wel vaak volwassen en zo komen die dan in de handel. Willem laat zien dat in een speciaalaquarium ook andere vissen gehouden kunnen worden, mits ze maar uit hetzelfde biotoop komen. Tegenwoordig kun je in de handel allerlei achterwanden kopen. Willem liet een achterwand zien van het merk “Back to nature” die gewoon schitterend was maar waarschijnlijk niet te koop is voor minder dan 1000,= euro. Ook de zwaarddrager was vroeger een erg populair visje. Het mannetje is duidelijk te herkennen aan de lange staartvin aan de onderzijde. Die staartvin kan wel een paar centimeter lang worden. Ondanks dat vele liefhebbers vroeger dachten dat hij daar zijn naam aan te danken heeft, is dit niet juist. Het voortplantings orgaan, het zogenaamde gonopodium, is zwaardvormig en daar heeft hij zijn naam aan te danken. Van oorsprong is de zwaarddrager blank van kleur, aangezien ze zich echter kunnen kruisen met het rode plaatje zijn de rode zwaarddragers er gekomen. Willem vindt dat de bescherming van uitheemse diersoorten tegenwoordig wel wat uit de hand loopt. In een aquarium worden vissen namelijk veel ouder dan in de vrije natuur. Tegenwoordig, met al die hulpmiddelen zoals koolzuur toevoeging, kunnen wij het leidingwater bijna ideaal maken voor alle soorten vissen en planten. Bij de keuring zien we dat de beste aquaria een geleidbaarheid hebben tussen de 250 en 325 mycro Symens. Willem praat graag over zijn ervaringen in de tropen, waar ook ter wereld. Of we het nu hebben over Indonesia of Afrika. Van Zuid-Amerika tot Nieuw Guinea, Willem is overal voor zijn werk geweest. Hij heeft daar vaak vissen en planten gevangen en mee naar huis genomen om daar mee te kweken. Hij heeft daar in die landen ook gezien dat er roofbouw gepleegd wordt door de bossen te vernietigen voor de aanplant van voedsel planten. Zo is 75 % van de wateren op Borneo al verdwenen. Als we het hebben over speciaal bakken, dan kunnen wij de Malawi en Tanganyika bakken niet overslaan. Ook daar worden de mooiste vissen in gehouden. Die bakken zijn echter vaak over bevolkt en dat komt dan door de nakweek in de bak. Dit kan je maar op een manier bedwingen en dat is door de jonge vis er telkens uit te vangen. Jammer is echter wel dat je die vissen aan de straatstenen bijna niet kwijt kunt. Willem is niet alleen een kundig spreker hij is ook lang van stof maar zeker niet oninteressant. Zijn lezingen lopen dan ook wat tijd betreft, vaak uit. Zo werd het ook die avond niet vroeg. Alles bij elkaar vond ik het echter een erg interessante lezing die door Willem erg leuk gebracht werd, waar de circa 18 aanwezigen zich geen seconde bij verveeld hebben. Voor u opgetekend door, Willem Clement S I N T N I C O LAAS Op zondag 30 november 2014 zal Sint Nicolaas om 13.00 uur weer bij ons op de vereniging langskomen. De Visklas zal hiervoor geopend zijn vanaf 12.30 uur. K E R S TAV O N D UITNODIGING Op donderdag 18 december 2014 willen wij weer onze jaarlijkse kerstavond houden met de kerstquiz en de bingo. Kinderen en kleinkinderen van 1 tot en met 9 jaar kunnen hiervoor door de leden worden opgegeven. De kerstquiz zal, net als vorig jaar, weer op ons grote scherm worden geprojecteerd. Dit kan op twee manieren, t.w. De Bingo zal wederom bestaan uit vier ronden. Op e-mailadres [email protected] Wij hopen dat er veel leden aanwezig zullen zijn. Op de intekenlijst in de Visklas De uiterste intekendatum is 20 november 2014. Naam, voornaam, leeftijd en meisje of jongen. De Activiteitencommissie De Activiteitencommissie Op 20 november a.s hebben wij voor u uitgenodigd: De heer: Dick Poelemeijer Met de lezing:Het oever-aquaterrarium Deze lezing is een afgeleide van de serie die vanaf januari 2014 in verschillende delen in HET AQUARIUM is gepubliceerd. Ik laat u zien hoe het riparium tot stand is gekomen, de achterliggende filosofie ervan en toon de verschillende levensfasen van deze kleine leefgemeenschap. De ontwikkeling van de submerse en van de emerse delen. Door de aanwezige ruimte, een nis van 220 cm hoogte, 60 cm diepte en 160 cm breedte, was ik min of meer gedwongen een steile oeverwand te creëren. Hierdoor werd het absoluut onmogelijk om in het “landdeel” deel dieren te kunnen houden, dus moest ik mijn fantasie aan het werk zetten om een stijlvolle en esthetische begroeiing te bedenken. Overigens is gebleken dat het, in tegenstelling wat verschillende keurmeesters hierover zeggen, niet beslist noodzakelijk is om dieren op het landdeel te houden. Betreffende de begroeiing laat ik verschillende pogingen zien maar ook de mislukkingen. Uiteraard komen ook de technische hulpmiddelen aan de orde. Na de pauze wordt er getoond hoe ik geleidelijk naar het moment van NBAT keuringen toegroei. Dit gaat natuurlijk met vallen en opstaan of beter gezegd ‘trialand-error’. En in feite is het natuurlijk bij iedere nabootsing van de natuur een kwestie van gissen en missen en al doende proberen om oplossingen te vinden voor een probleem. Bij iedere keuring laat ik zien wat er in de ogen van de keurmeester(s) fout ging of verbeterd zou kunnen worden en de oplossing respectievelijk de verbetering die werd bedacht. Vanzelfsprekend komt daarbij eveneens ‘DE KEURWIJZER’ aan de orde en de uiteenlopende interpretaties van de diverse keurmeesters betreffende de categorie – in mijn geval C1 (terrarium) – waarin werd gekeurd. 20 november 2014 Dick poelemeijer “geschiedenis van een oever aquaterrarium” 30 november 2014 Sinterklaasfeest 18 december 2014 Kerstavond 8 januari 2015 Nieuwjaarsreceptie De clubavond is op donderdagavond van 19:00 tot 23:00 uur. De clubmiddag is op zaterdagmiddag van 14:00 uur tot 17:00 uur. November 2014 20 november 2014 Dick Poelemeijer “Geschiedenis van een oeveraquarium” 30 november 2014 Sinterklaasfeest Ons clubblad ook digitaal voor de leden die dit wensen. Zoals al enige tijd geleden gemeld heeft onze vereniging samen met de website www.aquarium-planten.com een regeling getroffen die zowel voor u als de vereniging gunstig uitpakt. Voor u omdat u kunt kiezen uit 160 soorten planten die online zijn te bestellen en waarbij u ook nog eens geen verzendkosten hoeft te betalen. Voor de vereniging omdat deze door uw bestelling in aanmerking komt voor aantrekkelijke kortingen die deze webwinkel aan ons biedt. plaats van via de site uw bestelling te plaatsen (zie advertentie hierna) kunt u deze beter gebruiken als catalogus. U zoekt op de site uit welke plantjes u wilt hebben en hoeveel. Deze schrijft u in een mailtje en stuurt deze naar Dick Sigmond op het onderstaande e-mailadres [email protected] en wanneer u niet over Email beschikt kan de bestelling op donderdagavond of zaterdagmiddag aan één van de visbeursmedewerkers worden opgegeven.Er wordt dan gezorgd dat uw bestelling bij www.aquariumplanten.com terechtkomt. Aangezien het niet zinvol is om voor iedere bosje planten heen en weer te gaan rijden, verzamelen wij alle bestellingen en deze worden op de laatste zaterdag van de maand opgehaald waarna u dus diezelfde zaterdagmiddag uw bestelling kunt komen afhalen en afrekenen bij één van de Visbeurs-medewerkers. Wij hopen dat u veel plezier zult beleven aan deze unieke samenwerking van A.V. Groot Hoogvliet en www.aquarium-planten.com Het maandblad wordt u in digitale vorm dan toegestuurd via de email en is tevens ook beschikbaar op www.groothoogvliet.nl. Het vertrouwde clubblad blijft zeker ook beschikbaar in boekvorm voor die gene die dat wensen of geen internet bezitten. Indien u het boekje op deze moderne manier wenst te ontvangen is een bericht naar het volgende e-mailadres voldoende. [email protected] Waarom ook digitaal of online? Ontlasten van de bezorgers. Besparing porto kosten. Op termijn een kosten reductie van drukkosten. Sneller beschikbaar voor de leden. Frequenter gebruik internet.
© Copyright 2024 ExpyDoc
