Bjorn Eriksson en Nathalie Delcroix_accenten2014

muziek
tekst: Gunter Van Assche - foto: Paul De Malsche
Een voorliefde voor de duisternis
Bjorn Eriksson en
Nathalie Delcroix over
hartstocht, dood en tequila
Kempense Americana of Polder-country? Het bestaat wel
degelijk, bewijst Eriksson Delcroix. Dit najaar ondernemen
Nathalie Delcroix en haar partner Bjorn Eriksson een
uitgebreide theatertournee, waarin ze de liefde belijden voor
eigentijdse rootsmuziek met een rouwrandje.
Nathalie Delcroix kent u natuurlijk als één van de satijnen
stemmen van het folktrio Laïs. En snarenwonder Bjorn
Eriksson was op zijn beurt ooit in het bezit van een lidkaart
van Zita Swoon. Sindsdien deelt hij de lakens uit in de Broken Circle Breakdown Bluegrass Band: samen met de bijna
gelijknamige film van Felix Van Groeningen maakte hij altcountry en bluegrass populair in Vlaanderen.
Zelf kreeg Bjorn Eriksson de liefde voor bluegrass met
de paplepel mee van vader Karl, die overigens ook meespeelt in Eriksson Delcroix.
Bjorn Eriksson: “Vroeger traden we al samen op in een
bluegrass en texmex-groep. Heel even speelden we zelfs in
een cajungroep. Maar dat werd voor mij te snel saai: altijd
dezelfde serie akkoorden herhalen, dat is niets voor mij.”
Eén song op de plaat is wel nog een overblijfsel van een
In het dagelijkse leven delen Bjorn en Nathalie niet alleen tafel
van de vroegere groepen die vader en zoon deelden.
en bed, maar als Eriksson Delcroix nemen ze ook de voogRiding on a Snake with a Bottle of Tequila in my Hand:
dij op zich van de prachtplaat For Ever. Onlangs kreeg die
een instrumentale song die spontaan de beelden van een
langspeler zelfs internationale
koortsdroom oproept.
airplay in New York. Een fijn
Delcroix (grinnikt): “Die
vervolg op het Amerikaanse
song was volgens mij vooral
Ik laat mij in mijn teksten
succes dat de soundtrack van
een excuus van beiden om
The Broken Circle Breakdown
eerst zoveel mogelijk spirituasteeds gevoelsmatig leiden
liën binnen te kappen.” (lacht)
had in de bluegrass-charts van
door de muziek. Eigenlijk
de Verenigde Staten.
ben ik in de eerste plaats een
Donkerder is de inspiratie
voor Home is Where the
knutselaar, die spelenderwijs
Belgische bluegrass succesAngels Roam, waarin ondervol naar Amerika uitvoeren?
een sfeer opbouwt. Daarbij
huids wordt gerefereerd aan
Het klinkt surrealistisch,
zelfmoord, of At the Car Grazoek ik haast automatisch de
maar is dus niet onmogelijk.
veyard dat handelt over prosdonkerte op. (Bjorn Eriksson)
Nathalie Delcroix (knikt):
titutie op een autokerkhof.
“In het buitenland vinden de
Eriksson: “Ik laat mij in mijn
fans van dat genre vaak dat wij
teksten steeds gevoelsmatig
exotisch klinken. We voegen
leiden door de muziek. Eigenlijk ben ik in de eerste plaats
blijkbaar iets toe aan de oorspronkelijke sound. Maar net zo
een knutselaar, die spelenderwijs een sfeer opbouwt. Daarbij
fijn vind ik dat bluegrass geen zonevreemd genre meer is in
zoek ik haast automatisch de donkerte op. Een mismoediger
Vlaanderen. Die muziek raakte zelfs behoorlijk ingeburgerd.
decor dan een autokerkhof is toch haast ondenkbaar, niet?
Hoe dat komt? Ik geloof dat het een jaar of tien geleden is
Ik heb een voorliefde voor de duisternis. Home is Where
begonnen met de film O Brother, Where Art Thou. En die
the Angels Roam is bijvoorbeeld ontstaan uit de traditional
prent over Johnny Cash, Walk the Line, heeft de oren dan
Little Maggie, over een vrouw die op het slechte pad raakt.
Ik probeerde in haar hoofd te kruipen, tot ik achterbleef met
weer doen spitsen naar country.”
38
accenten september 2014
een tekst die suggestief genoeg was, maar ook diep
genoeg groef.”
For Ever is niet alleen een afdaling in de donkerste krochten van de ziel, maar ook gewoon...
een pure familieplaat. In de afsluiter Walking
hoor je bijvoorbeeld een koortje van hun beider
dochters, Bruna Eriksson en Emma Bellenge.
Ook Bjorns zus Eva is te horen, net als vader en
banjospeler Karl. Bjorn hechtte veel belang aan
die nauwe band met de familie.
Eriksson: “Ik denk soms dat ik indertijd gitaar
ben beginnen spelen om bevestiging te krijgen van
mijn vader, die zelf muzikant was. En ik deed het
allicht ook om meer bij hem te kunnen zijn: hij was
voortdurend weg van huis, en op die manier hoopte
ik dat we wat meer samen zouden optrekken. Dat
was natuurlijk niet mijn enige motivatie: ik had
in die periode ook net een plaat van Jimi Hendrix
ontdekt, en wilde die songs koste wat het kost kunnen naspelen. Tot mijn vingers eraf zouden vallen.”
(lacht)
Even persoonlijk als Walking mag je trouwens
ook The Sound of You opvatten. Een song die
leest als een mini-autobiografie over de eerste
ontmoeting tussen Bjorn en Nathalie.
Eriksson: “Nergens is een tekst zo persoonlijk
en duidelijk. Het is het verhaal van onze coup de
foudre. Een paar jaar geleden zongen we samen
Love Hurts op een zatte avond, en de vonk sloeg
onmiddellijk over.
The Sound of You moést er echt uit bij mij, als een
bezegeling van onze liefde. Nu, élk liedje dat ik
schrijf, is op de een of andere manier een liefdesliedje. Het is voor mij zo goed als onmogelijk om
een ander onderwerp te gebruiken. Hartstocht, en
alles wat daarbij komt kijken, is mijn drijfveer in
alles wat ik doe. Toen Nathalie en ik tijdelijk uit
elkaar waren, heb ik bijvoorbeeld al mijn emoties
in mijn toenmalige band Maxon Blewitt gestoken.
Van die noodkreet heb ik een plaat gemaakt, die
Nathalie en mij geholpen heeft om elkaar terug te
vinden. Toch voel ik vandaag steeds minder de behoefte om
over mezelf te schrijven. Als ik iets geleerd heb van Maxon
Blewitt, is het dat een mens zichzelf ook te véél te kijk kan
stellen.”
For Ever klinkt als een logisch vervolg van The Broken
Circle Breakdown, maar een exacte kopie is deze plaat
duidelijk niet geworden. Bjorn Eriksson beweert dat hij
met gemak een doordrukje had kunnen maken van de
soundtrack, maar dat interesseerde geen van beiden.
Delcroix: “We zijn hooguit wat commerciëler geworden. Al
is dat niet zo moeilijk: The Partchesz - ons vorige samenwerkingsproject - was echt wel heel experimenteel. De beats van
die groep hebben we op deze plaat trouwens carrément laten
vallen, omdat er een klein baby’tje in huis was bijgekomen.
Als we elektronische muziek wilden maken, zou ik eerst een
week lang zwaar moeten uitgaan in clubs. Dat was nu niet
echt aan de orde. De zachte sound van deze plaat hebben we
dan ook eigenlijk te danken aan kleine Silas.” (lacht)
In het dagelijkse leven
delen Bjorn en Nathalie niet
alleen tafel en bed, maar als
Eriksson Delcroix nemen ze
ook de voogdij op zich van
de prachtplaat ‘For Ever’.
For Ever klinkt bovendien als een werk van liefde. Maar
geen roos zonder doornen, natuurlijk. Het grootste
nadeel van Eriksson Delcroix?
Delcroix: “Er is geen voor of na het werk bij ons. In stressperiodes kunnen andere mensen thuis komen en zagen over
die klootzak van het werk, maar dat kunnen wij niet... . Of
toch niet zonder wéér slaande ruzie te krijgen.” (lacht)
Eriksson / Delcroix – For Ever
vrijdag 28 november 2014 – 20u
Beveren, CC Ter Vesten
info en tickets: 03 750 10 00
en www.beveren.be/tervesten
zaterdag 29 november 2014 – 20u
Waasmunster, Zaal Hoogendonck
info en tickets: 052 46 34 24
en [email protected]
accenten september 2014
39