muziek tekst: Gunter Van Assche - foto: Paul De Malsche Een voorliefde voor de duisternis Bjorn Eriksson en Nathalie Delcroix over hartstocht, dood en tequila Kempense Americana of Polder-country? Het bestaat wel degelijk, bewijst Eriksson Delcroix. Dit najaar ondernemen Nathalie Delcroix en haar partner Bjorn Eriksson een uitgebreide theatertournee, waarin ze de liefde belijden voor eigentijdse rootsmuziek met een rouwrandje. Nathalie Delcroix kent u natuurlijk als één van de satijnen stemmen van het folktrio Laïs. En snarenwonder Bjorn Eriksson was op zijn beurt ooit in het bezit van een lidkaart van Zita Swoon. Sindsdien deelt hij de lakens uit in de Broken Circle Breakdown Bluegrass Band: samen met de bijna gelijknamige film van Felix Van Groeningen maakte hij altcountry en bluegrass populair in Vlaanderen. Zelf kreeg Bjorn Eriksson de liefde voor bluegrass met de paplepel mee van vader Karl, die overigens ook meespeelt in Eriksson Delcroix. Bjorn Eriksson: “Vroeger traden we al samen op in een bluegrass en texmex-groep. Heel even speelden we zelfs in een cajungroep. Maar dat werd voor mij te snel saai: altijd dezelfde serie akkoorden herhalen, dat is niets voor mij.” Eén song op de plaat is wel nog een overblijfsel van een In het dagelijkse leven delen Bjorn en Nathalie niet alleen tafel van de vroegere groepen die vader en zoon deelden. en bed, maar als Eriksson Delcroix nemen ze ook de voogRiding on a Snake with a Bottle of Tequila in my Hand: dij op zich van de prachtplaat For Ever. Onlangs kreeg die een instrumentale song die spontaan de beelden van een langspeler zelfs internationale koortsdroom oproept. airplay in New York. Een fijn Delcroix (grinnikt): “Die vervolg op het Amerikaanse song was volgens mij vooral Ik laat mij in mijn teksten succes dat de soundtrack van een excuus van beiden om The Broken Circle Breakdown eerst zoveel mogelijk spirituasteeds gevoelsmatig leiden liën binnen te kappen.” (lacht) had in de bluegrass-charts van door de muziek. Eigenlijk de Verenigde Staten. ben ik in de eerste plaats een Donkerder is de inspiratie voor Home is Where the knutselaar, die spelenderwijs Belgische bluegrass succesAngels Roam, waarin ondervol naar Amerika uitvoeren? een sfeer opbouwt. Daarbij huids wordt gerefereerd aan Het klinkt surrealistisch, zelfmoord, of At the Car Grazoek ik haast automatisch de maar is dus niet onmogelijk. veyard dat handelt over prosdonkerte op. (Bjorn Eriksson) Nathalie Delcroix (knikt): titutie op een autokerkhof. “In het buitenland vinden de Eriksson: “Ik laat mij in mijn fans van dat genre vaak dat wij teksten steeds gevoelsmatig exotisch klinken. We voegen leiden door de muziek. Eigenlijk ben ik in de eerste plaats blijkbaar iets toe aan de oorspronkelijke sound. Maar net zo een knutselaar, die spelenderwijs een sfeer opbouwt. Daarbij fijn vind ik dat bluegrass geen zonevreemd genre meer is in zoek ik haast automatisch de donkerte op. Een mismoediger Vlaanderen. Die muziek raakte zelfs behoorlijk ingeburgerd. decor dan een autokerkhof is toch haast ondenkbaar, niet? Hoe dat komt? Ik geloof dat het een jaar of tien geleden is Ik heb een voorliefde voor de duisternis. Home is Where begonnen met de film O Brother, Where Art Thou. En die the Angels Roam is bijvoorbeeld ontstaan uit de traditional prent over Johnny Cash, Walk the Line, heeft de oren dan Little Maggie, over een vrouw die op het slechte pad raakt. Ik probeerde in haar hoofd te kruipen, tot ik achterbleef met weer doen spitsen naar country.” 38 accenten september 2014 een tekst die suggestief genoeg was, maar ook diep genoeg groef.” For Ever is niet alleen een afdaling in de donkerste krochten van de ziel, maar ook gewoon... een pure familieplaat. In de afsluiter Walking hoor je bijvoorbeeld een koortje van hun beider dochters, Bruna Eriksson en Emma Bellenge. Ook Bjorns zus Eva is te horen, net als vader en banjospeler Karl. Bjorn hechtte veel belang aan die nauwe band met de familie. Eriksson: “Ik denk soms dat ik indertijd gitaar ben beginnen spelen om bevestiging te krijgen van mijn vader, die zelf muzikant was. En ik deed het allicht ook om meer bij hem te kunnen zijn: hij was voortdurend weg van huis, en op die manier hoopte ik dat we wat meer samen zouden optrekken. Dat was natuurlijk niet mijn enige motivatie: ik had in die periode ook net een plaat van Jimi Hendrix ontdekt, en wilde die songs koste wat het kost kunnen naspelen. Tot mijn vingers eraf zouden vallen.” (lacht) Even persoonlijk als Walking mag je trouwens ook The Sound of You opvatten. Een song die leest als een mini-autobiografie over de eerste ontmoeting tussen Bjorn en Nathalie. Eriksson: “Nergens is een tekst zo persoonlijk en duidelijk. Het is het verhaal van onze coup de foudre. Een paar jaar geleden zongen we samen Love Hurts op een zatte avond, en de vonk sloeg onmiddellijk over. The Sound of You moést er echt uit bij mij, als een bezegeling van onze liefde. Nu, élk liedje dat ik schrijf, is op de een of andere manier een liefdesliedje. Het is voor mij zo goed als onmogelijk om een ander onderwerp te gebruiken. Hartstocht, en alles wat daarbij komt kijken, is mijn drijfveer in alles wat ik doe. Toen Nathalie en ik tijdelijk uit elkaar waren, heb ik bijvoorbeeld al mijn emoties in mijn toenmalige band Maxon Blewitt gestoken. Van die noodkreet heb ik een plaat gemaakt, die Nathalie en mij geholpen heeft om elkaar terug te vinden. Toch voel ik vandaag steeds minder de behoefte om over mezelf te schrijven. Als ik iets geleerd heb van Maxon Blewitt, is het dat een mens zichzelf ook te véél te kijk kan stellen.” For Ever klinkt als een logisch vervolg van The Broken Circle Breakdown, maar een exacte kopie is deze plaat duidelijk niet geworden. Bjorn Eriksson beweert dat hij met gemak een doordrukje had kunnen maken van de soundtrack, maar dat interesseerde geen van beiden. Delcroix: “We zijn hooguit wat commerciëler geworden. Al is dat niet zo moeilijk: The Partchesz - ons vorige samenwerkingsproject - was echt wel heel experimenteel. De beats van die groep hebben we op deze plaat trouwens carrément laten vallen, omdat er een klein baby’tje in huis was bijgekomen. Als we elektronische muziek wilden maken, zou ik eerst een week lang zwaar moeten uitgaan in clubs. Dat was nu niet echt aan de orde. De zachte sound van deze plaat hebben we dan ook eigenlijk te danken aan kleine Silas.” (lacht) In het dagelijkse leven delen Bjorn en Nathalie niet alleen tafel en bed, maar als Eriksson Delcroix nemen ze ook de voogdij op zich van de prachtplaat ‘For Ever’. For Ever klinkt bovendien als een werk van liefde. Maar geen roos zonder doornen, natuurlijk. Het grootste nadeel van Eriksson Delcroix? Delcroix: “Er is geen voor of na het werk bij ons. In stressperiodes kunnen andere mensen thuis komen en zagen over die klootzak van het werk, maar dat kunnen wij niet... . Of toch niet zonder wéér slaande ruzie te krijgen.” (lacht) Eriksson / Delcroix – For Ever vrijdag 28 november 2014 – 20u Beveren, CC Ter Vesten info en tickets: 03 750 10 00 en www.beveren.be/tervesten zaterdag 29 november 2014 – 20u Waasmunster, Zaal Hoogendonck info en tickets: 052 46 34 24 en [email protected] accenten september 2014 39
© Copyright 2024 ExpyDoc