Juni - RTFC Delft

CLUBBLAD VAN RECREATIE & TOURFIETSCLUB
DELFT ‘73
DE RADDRAAIER
JAARGANG 2014
JUNI - NUMMER 3
verschijnt 6 x per jaar
15 – 18 juli
Delflands
fietsvierdaagse
NTFU 108059
ALGEMENE INFORMATIE RTFC DELFT ‘73
Bestuur
Functie
Voorzitter
Vice voorzitter
Secretaris
Penningmeester
Bestuurslid
Naam
Maarten Blokland
Oosteinde 17, 2611 VA Delft
Rene van den Berg
Rodenrijseweg 80, 2651 BV Berkel en Rodenrijs
Nico Zuijdervliet
Parkzoom 2, 2614 TG Delft
Leo Kalkman
Herman Gorterhof 43, 2624 XD Delft
Karin Straathof
Vinkenlaan 117, 2623 GJ Delft
Contact
06-51982076
[email protected]
010-8447099
[email protected]
015-2157635
[email protected]
015-2620094
[email protected]
06-19977889
[email protected]
Commissies
Functie
Naam en adres
Contact
Advertenties en
distributie
Philip Nieuwenhuyse
Sandinoweg 4, 2622 DX, Delft
06-49749945
[email protected]
Sponsors
Spijshuis de Dis
Soul Inn
HeJa Tours
Karlas Fietsen
www.spijshuisdedis.com
www.soul-inn.nl
www.hejatours.nl
www.karlasfietsen.nl
Mekelweg 20 (TU Wijk)
015-2563322
Clubhuis
HSV “Blue Birds”
Lidmaatschap
Contributie
Hoofdleden
Gezinsleden
€ 52.50 per kalenderjaar
€ 49.50 per kalenderjaar
M-leden
€ 17.50 per kalenderjaar
Opzegging
Schriftelijk, voor 1 december van elk jaar. Na 1 december wordt het lidmaatschap
automatisch verlengd.
RABO bank
Rekeningnummer NL70RABO0158528417 tnv. Penningmeester RTFC Delft ‘73
Website
www.rtfc-delft73.nl
Clubblad
Redactie Raddraaier
Karin Straathof
06-19977889
[email protected]
VOORWOORD
Beste RTFC-ers,
Het is juni 2014 en we zijn dus alweer halverwege het
fietsseizoen. Mijn fietsseizoen is eigenlijk pas net begonnen; op
27 mei zei de orthopedisch chirurg dat ik weer op de fiets kon
stappen, als ik maar voor zorgde niet op mijn linkerschouder te
vallen. Tja, hoe doe je dat? Altijd naar rechts vallen?
Enfin, ik rijd weer mee; eerst een pittig (105 km, 28.4 km/u)
proefrondje in gezelschap van 9 B-groepers naar Leimuiden op
zondag 1 juni. Dat ging prima. Daarna een rondje met 7 Agroepers naar Schoonhoven op 8 juni (110 km,
29,4 km/u), geflankeerd
door
eigen
trainingsrondjes
Hoek
van Holland op 7 en 9
juni. Een weekend met
225 km op de teller en
een goede test voor de
3daagse van 13 tot 15
juni.
Rondje Leimuiden, 1 juni 2014; Nan zorgt ervoor
dat ik niet op mijn linkerschouder kan vallen
Koffiestop A en B groepen, Lekzicht, Schoonhoven, 8 juni 2014
Ik heb natuurlijk wel wat achterstand opgelopen. De
fietsmaatjes hebben er inmiddels meerdere duizenden
kilometers opzitten en ik zit pas op zo' 1600 km waarvan een
kwart tijdens de fiets3daagse. De 3-daagse was voor wat
betreft het fietsplezier weer een groot succes en ik beveel
iedereen aan een volgende keer mee te doen. Wellicht moeten
we voor de overnachtingen om 2 redenen eens aan een
alternatief voor de StayOkay denken: i) we hebben dan meer
keuze in waar we naar toe gaan; ii) we krijgen wellicht meer
kwaliteit voor dezelfde prijs. Voor wat betreft de kwaliteit zou
dat voor mij vooral zijn: beter geventileerde slaapkamers
zonder stapelbedden en zonder matrassen met een plastic
omhulsel.
Zaterdag 14 juni, rondje Valkenswaard met veel teamwerk
Het weer tijdens de 3daagse was uitstekend en de fietsroutes
waren perfect: de grote rivieren in Zuid Holland en de bossen
en duinen in Brabant. Plus eindeloze mais- en aardappelvelden
en mega varkensstallen. De route naar Valkenswaard liep
'noordelijk' langs Alblasserdam, Sliedrecht, de Kop van 't Land
(pontje), Woudrichem, Aalburg, Drunen en Oisterwijk. Het
rondje Valkenswaard op dag 2 voerde naar België met als
verste punt de lunchstop in Balen. De 'zuidelijke' route terug
ging via Hilvarenbeek, Goirle, Gilze, Rijen, Oosterhout,
Drimmelen, en de Kil-, Heinenoord en Maastunnels. Het
avondvertier bestond behalve uit goede StayOkay maaltijden
vooral uit WK voetbal, met als topper de 5-1 overwinning van
Oranje op Spanje.
Jan, Edward, Aad, Wout, Philip, Ruud, Rene, Maarten, Sander,
Rob en Nico, Deelnemers RTFC fiets3daagse; na 390 km terug
in Delft, 15 juni 2014
Verder is het goed fietsen met de A, B en C groepen en de
laatste blijkt een gewaardeerde aanvulling op het A/B pakket
met kortere rondjes en een gematigd tempo. In het directe
vooruitzicht staat nu de Delflandse fietsvierdaagse (zie elders).
Ik wens alle leden veel zomerse fietsuitdagingen en vooral veel
fietsplezier,
Uw voorzitter Maarten Blokland
HOUFFALIZE
Sander Steenweg
maart 2014
In maart nodigde Mike Philipse
mij uit mee te doen met een
driedaagse mountainbike-clinic
in de Ardennen. Na wat
YouTube filmpjes bekeken te
hebben was ik om: geweldig, ik
ga mee! Ik melde mij direct aan
en maakte het verschuldigde
bedrag over naar No Limits
Biking, de organisator van deze
clinic. Toen begonnen de
slapeloze nachten. Het weer,
heavy mountainbiken,
meerijden met een klepper als
Mike. Kan ik dat wel aan? Ik
begon al spijt te krijgen van mijn aanmelding. Er waren
meerdere deelnemers naar ik had begrepen. Ik besloot: Mike is
een toffe gast, ik ga toch!
Op vrijdag 29 maart reed zodoende ik met Mike naar het hotel
in Houffalize. Tegenover de brouwerij van La chouffe. En laat
dat nou net een ontzettend lekker biertje zijn!!! Maar dat stond
niet direct op het programma.... eerst kennismaken met de
andere deelnemers. Daarna inrijden. Er waren zes kleppers en
twee instructeurs. Het niveau was, gelukkig, divers. Om een
beetje een indruk te krijgen van de verschillende talenten
mochten we wat rondjes rijden op een mooi grasveldje naast
het hotel. Dit veldje was echter zeer recent voorzien van een
smeuïge laag mest en het duurde dan ook niet lang voordat
een ieder volledig onder de bruine smurrie zat! Na dit genot
even het bos in over een half verhard pad, zodat de banden
verlost werden van de stront en deze vrolijk in de rondte vloog!
Het RTFC tenue kreeg er een kleurtje bij. Op naar het hotel, het
werd etenstijd.
Het restaurantje had andere gasten reeds voorzien van hun
culinaire hoogstandjes toen wij binnen kwamen om ons te laven
aan de la chouffe. Die smaakte goed. Wij stonken wel een uur
in de wind, want de poep zat bij ons tot achter de oren, maar
van de hotelgasten geen wanklank! Na een verfrissend stortbad
konden we aan tafel voor het eten en nog wat la chouffekes!
Mmmmmm.
De volgende dag werd het gezelschap in
tweeën gehakt: Grouppe Mike en
Grouppe Sander. Fons, de instructeur,
reed deze dag met Grouppe Sander
mee. Ruim 50 kilometers crossen door
de Ardenner bossen met kloven,
riviertjes, steile hellingen, afdalingen, en
tips van een zeer kundige en
sympathieke instructeur. En, niet te
vergeten, werkelijk fenomenaal mooi
weer! En geen stront dit keer. Tegen de
avond weer tevreden in het hotel
aangekomen voor het diner. Er werd
een gezonde verse regenboogforel
geserveerd die mij vanonder een schijfje
citroen zeer gelukkig aankeek. Zelfs toen ik hem grotendeels
had opgegeten zag hij er nog zeer levenslustig uit! Na nog een
paar la chouffekes en een gezonde nachtrust was de laatste
dag weer aangebroken. Jan, de andere instructeur, leidde ons
groepje deze dag. Er werd een wat korter rondje gereden
waarbij Jan ons wat trucjes wilde leren. Dat lukte niet zo want ik
wilde gewoon lekker fietsen. En zo geschiedde. De middag was
gereserveerd voor de terugreis naar Delft. Ik heb Mike thuis
gebracht en hem bedankt voor een top weekend. Want dat was
het: TOP!!!
SANDER
DE DRUPPEL
Hemeltjelief! Wat een lekker fietsweertje vandaag! 25 graden,
een zuchtje wind en geen wolkje te zien! Daar gaat Sander
weer. Welke richting zal hij nu eens nemen? Ach de Hoek! Da’s
altijd goed. Enkele kilometers later geniet hij van het uitzicht
over het water van de Rottemeren. Tsja, het gaat wel vaker
anders dan hij plande. En dat zuchtje wind bleek toch een
noemenswaardige bries te zijn. Mooi weer, dat betekent meest
oostenwind. Dus al rap stuurde hij richting Duitsland in plaats
van richting Engeland. Hij stijgt namelijk liefst op tegen de wind
in! Ondanks dat mooie weer, de bries en de wolkeloze hemel
hangt er al vlug een druppel aan zijn neus, zo
halverwege het uitstekende puntje. Als hij dan
even pfffffffffffft doet is hij weer weg. Enkele
ogenblikken later is de druppel er weer. Dit gaat
de hele tocht zo door. Hebben jullie dat nou ook?
Sander
DE ROUBAIX CHALLENGE 2014
Mike Philipse
april 2014
Al sinds1896 wordt in
Noord Frankrijk de
koningin aller klassieker
"Hel van het Noorden"
verreden.
Allemaal kennen we de
beelden van renners die
onherkenbaar smerig zijn
geworden op de
kasseistroken met
heroïsche namen zoals
het Carrefour de l'Arbre,
Mons-en-Pévèle en het Bos van Arenberg. Kasseistrokenmet 5
* aanduidingen, maar wat houdt dat nu precies in?
Na een jaartje of 6 nu op racefiets gezeten te hebben en al
redelijk wat klassiekers op m’n palmares gezet te hebben
begon het steeds meer te kriebelen.
Een klimmer ben ik niet, al kom ik altijd boven met mijn 85 kg
en ik vind het nog leuk ook.
Vorig jaar dan eindelijk zonder problemen (lees aanrijdingen
met auto’s) de winter ingegaan en m’n inschrijving voor de
Roubaix Challenge 2014 een feit gemaakt.
Middels booking.com een hotel geboekt op 4 kilometer van de
vervallen, maar o zo mooie, wielerbaan in Roubaix..
Deze ronde is identiek aan de profjongens die een dag later
rijden, echter zij rijden de 260 en de Roubaix Challenge is
“maar” 170 km. Het lange aanloopstuk naar de eerste
kasseistrook is eruit gehaald.
Hoe moet je trainen voor deze “hel”?
Mijn antwoord is: ”Ik zou het niet weten”.
Echt veel kilometers heb ik niet verreden afgelopen jaar op de
racefiets, zal zo rond de 750 km liggen denken ik.
Daar in tegen wel heel veel op mountainbike gezeten en op
deze manier wat meer stuurmanskunst mezelf meester
gemaakt.
Je heb bij de Kralingsche Plas een strook van zo’n 500 meter
kasseien liggen, maar die zijn net zo vlak als die mooie strook
op het Agathaplein in Delft (Prinsenhof)
M’n fiets wel een kleine update gegeven voor wat betreft de
banden.
Overgestapt van 23 naar 25 mm continental 4 Season.met 5
bar druk voor en 6 bar achter.
De conditie was op peil, een paar stevige tochten alleen
gemaakt van zo’n 90 kilometer op hoog tempo, daar mocht het
niet aan liggen….
Vrijdagmorgen 11 april, rond de klok van 11.00 rijden we weg
met m’n vriendin, dochtertje en auto met racefiets. Na 2,5 uur
sturen komen we in Roubaix alwaar ik bij de nieuwe indoor
wielerbaan, tegenover de oude, mijn stuurplaatje op kan halen.
Tevens kreeg ik hier mijn ticket voor de bus naar Busigny op
zaterdagmorgen.
Voor de 170 km moet een ieder met de bus naar de de
startplaats in Busigny, fietsen gaan in grote aanhangers mee.
Na een paar heerlijke Belgische bieren en lekkere maaltijd
besloot ik om betijds naar bed te gaan, de wekker ging tenslotte
om 04.30 en de bus wil ik niet missen, vertrektijd stipt 05.30 op
zaterdagmorgen.
04.28…2 Minuten voor de
wekker werd ik wakker
met gezonde spanning,
vandaag zou het gaan
gebeuren: MIJN
KLASSIEKER.
Door een mistig en duister
Roubaix kom ik na een
minuut of 15 bij de bus
aan.
Wat een drukte, zeker 25
touringcars. Zoek er maar
1 uit!
Gelukkig waren ze niet op nummer en kon je bij elke bus
terecht.
Fiets in de aanhanger en daarna lekker warm de bus is, het
was maar 4 graden.
Na een ruim uurtje rijden en klein slaapje in de bus verder,
komen we met z’n allen bij de start. Zelf onder motorescorte
van de Gendarmerie.
M’n kledingkeus was korte broek, shirt korte mouw en
mouwstukken.
(Niet in RTFC tenue, sorry…Maar ik vind het echt niet mooi,
maar gelukkig smaken verschillen)
Om 07.45 rij ik de startstreep over en begint mijn Roubaix
Challenge, het is koud, maar goed te doen.
Geen wind, wel veel mist tussen de weilanden en ik rij heerlijk
in een ploegje van zo’n 8 man.
Allemaal Engelsen. Goeie gasten en met 33 kmp/u op de teller
rijden we verder.
Ja hoor, na 14 kilometer komt de eerste strook. Je merkt overal
nervositeit ontstaan…
WTF!!!! Na een paar honderd meter valt 1 van m’n bidons uit de
houder.
Shit, ik ben vergeten m’n bidonhouders te wisselen met die van
m’n mountainbike.
Dit zijn slappe dingen die prima zijn voor op de weg, maar niet
om kilometers te stuiteren.
Ik kan niet stoppen omdat het vrij druk achter me is op de
eerste smalle kasseistrook, dan maar met 1 bidon de volgende
ruim 150 km doen.
De stenen gaan verder eigenlijk best goed en de stroken volgen
elkaar in rap tempo op.
Na 70 km komt de eerste serieuze strook, het bos van
Arenberg.
Ik maak hier wat foto’s en gelijk loopt heel m’n gsm vast, welke
ik ook als GPS (endomondo) gebruik. Toeval? Of gewoon
teveel klappen gekregen.
Wat een beleving als ik de eerste meters door het beruchte bos
van Arenberg rij, hier zijn veldslagen op de racefiets
uitgevochten, renners ongenadig hard ten val gekomen, en
gewoon Mike uit Delft die hier echt zit te genieten.
De kasseien zijn echt gelegd door een schele stratenmaker met
erg veel gevoel voor humor
Na 2,4 kilometer is mijn eerste 5* strook een feit en draai ik
links het asfalt op.
Wat een genot, het lijkt of ik op wolken rij, zo zacht…
Na zo’n 100 km breek lekker het zonnetje door en ontstaat er
zeer veel stof op de stroken.
Mijn fietscomputer geeft plots 199 gr C. aan, 0 kmp/u …Niet
goed…
En ja hoor, ook deze heeft de geest gegeven, lekker belangrijk!
Op m’n bovenbuis had ik ook een sticker met
kasseistrooknummers bevestigd, zo wist ik dus ongeveer waar
ik was. Geen probleem dus. Mooie “goodie” van de organisatie.
Nog 6 stroken te gaan en ik voel me zeer goed, alleen de pijn in
m’n polsen en vingers wordt steeds feller door de vele klappen
van de stenen.
Plots is alle druk uit m’n achterband weg…Ja hoor, het moest
er van komen…Lek..
De oorzaak niet kunnen vinden, geen gaatjes of iets anders.
Ik hou het dan maar op de vele klappen. Nieuw binnenbandje
erin en pompen maar.
Bijna klaar, breek het ventiel en zit het schroefdraar in m’n
pomp. Nee he !!!!
Gelukkig komt er net een auto van de organisatie welke een
zeer goede pomp bij zich hebben.
Ik doe een wederom een nieuwe binnenband erin en bedank de
heren voor hun pomp.
Echter nu had ik nog maar 1 reserve binnenband. Ik was er met
3 en 1 buitenband reserve van start gegaan.
Met samengeknepen billen de volgende strook op gedraaid en
zie plots dat mijn andere (laatste) bidon ook weg is. Helemaal
geen drinken meer met nog zo’n 40 km te gaan.
Verzorgingsposten waren er ook niet meer.
Ik zie vele bidons op de weg liggen en besloot er maar 1 te
“lenen”.
Allemaal uit de houders getrild, dus de kans dat er paardenzeik
in zit is niet zo heel groot.
Gelukkig, er zat gewoon water is en zag dat het ritsje van mijn
zadeltas ook open stond.
Uiteraard was er wat uitgevallen bij mij, wat ik niet gemerkt heb.
M’n imitatie leatherman kwijt, gaat lekker zeg….
Nog een paar kilometer en ik ben er, voel me nog steeds zeer
goed en het zonnetje heeft 17 graden aan.
Het mooiste is wel de laatste 400 meter waarbij je het
Velodrome inrijdt. Hier moet je van genieten, op de finish staan
Patries en Ivy welke net kwamen aangelopen. Wat een timing,
medaille ophalen, foto’s maken en
lekker een douche nemen in het
hotel.
De dag daarna veel last van m’n
polsen en vingers, maar dat was
maandag alweer over.
Verder nergens last van.
Al met al was het echt een
topervaring waarvan ik zeker weet
dat die in 2015 een vervolg gaat
krijgen.
Mocht je meewillen, laat het me
dan tijdig weten i.v.m. hotelkamers
welke op tijd geboekt moeten
worden.
Mike
FIETSROUTE ’S-HEERENBERG (MONTFERLAND)
Cor van der Eyk
20 april 2014 (1ste Paaszondag)
Het was half 6 zondagochtend, dat was
voor mij vroeg deze 1ste paaszondag.
Ik had deze week besloten om naar
Jozephine af te reizen. Ze is veertien
dagen met vakantie op een camping in
Beek (Gld).
Mijn trein vertrok om 7:01 vanaf Delft
naar Arnhem, om daar de stoptrein
naar Didam te nemen.
Ik had al een fles (thermoskan koffie)
gezet plus de nodige boterhammen
klaar gemaakt.
Op het station te Delft was ik ± 15 minuten toen mijn trein
arriveerde richting Den Haag CS, om daar een overstap met de
trein richting Utrecht CS te nemen. Daar weer een overstap met
de trein richting Arnhem CS.
Toen ik ± half elf in Beek arriveerde kwam Jozefhine me al
tegemoet met fiets en in de achtermand met hond. Toen zijn wij
teruggefietst richting camping om daar met haar man koffie te
drinken.
Ik had paaseitjes voor haar meegenomen. Dat vond ze heel erg
lief van mij.
Na de koffie nog wat bijgepraat en toen op de fiets naar de
uitgang om mijn zelfgemaakte knooppuntenroute te fietsen. Na
het dorp Beek passeerden wij het Bergherbos, een zeer
uitgestrekt bosgebied dat aan de plaats ’s-Heerenberg grenst,
met flinke heuvels en afdalingen. Een fiets met veel
versnellingen is hier op z’n plaats.
Na het bos passeerden wij ’s-Heerenberg, om daar een mooi
kasteel te fotograferen namelijk Huis Bergh. Dit kasteel ligt
rondom het water en half omsloten door een oude vestingwal.
De bouwgeschiedenis gaat terug tot de 13e eeuw.
Eenmaal op de binnenplaats troffen we zitjes aan om even een
koffiestop in te lassen + een fotostop.
Na de koffiepauze fietsten wij door de poort zo ’s-Heerenberg in
om door het centrum richting Azewijn – Velthuizen – Braamt
richting Doetichem (bedrijventerrein) terug te fietsen richting
Kilder Zeddam – toen weer Braamt. In Braamt weer een
koffiestop in een restaurant. Koffie met de bekende appelpunt,
om vervolgens richting Loerboek, ook een gehucht, naar Beek
terug te fietsen.
Eenmaal op de camping nog een frisje genomen om
vervolgens afscheid te nemen.
Het was een mooie dag.
Eenmaal op het station was de trein net vertrokken richting
Arnhem. ± een half uur wachten tot de volgende trein.
Eenmaal in Delft weer terug naar huis. ± 20:30 thuis.
Dat was het weer,
namens
Cor en Jozefhine
tot het volgende schrijven
“TIEN VRAGEN AAN EEN RTFC LID”
Aan het woord: Sander Steenweg
1. Ben je al lang lid van RTFC…….en wat
vind je van de fietsclub?
Sedert 1998. Vanaf 1996 had ik reeds met de
club gefietst. Ik had het in die periode hard
nodig om mijn hoofd “leeg te fietsen”. Dat is gelukkig niet
helemaal gelukt, anders was ik nu een leeghoofd, hahaha!
Tussendoor ben ik nog even lid-af geweest omdat ik bij de club
SFTC LEK in Schipluiden ging fietsen. Ik ben echter weer lid
geworden bij RTFC Delft en sindsdien ben ik van beide clubs
lid. RTFC is een erg gezellige club.
2. Wat doe je in het dagelijks leven?
Ik ben onlangs in het leger der werkzoekenden terecht
gekomen nadat ik dik 25 jaar als techneut heb gewerkt in de
kantoormachinebranche. Ik heb nu ruim de tijd om lekker te
fietsen en van het mooie weer te genieten.
3. Heb je van jongs af aan gesport?
Ik heb als kind leren zwemmen bij DZV. Toen ik alle te halen
diploma’s had gehaald (4 stuks toentertijd) was het jarenlang
elke week baantjes trekken in het sportfondsebad. Ook zat ik
enkele jaren op korfbal (Fortuna). Mijn eerste racefiets kreeg ik
toen ik een jaar of 11 was. Daarmee fietste ik subiet naar mijn
familie op Goeree-Overflakkee. Dat was een hele toer! Meestal
fietste ik namelijk niet verder dan Rotterdam heen en weer.
Toen ik ging puberen heb ik mijn racefiets laten rusten (lees
roesten). Pas in 1996 ben ik weer gaan wielrennen (pardon:
toerfietsen).
4. Heb je een favoriete sportman/vrouw? Zo, ja wie is dat?
Ik heb veel respect voor de profs op de fiets maar toch vooral
voor Contador. Die kerel heeft al het een ander aan medische
ellende achter de rug met z’n bloedpropjes in zijn hoofd, en blijft
maar door gaan. Ik geloof ook in zijn onschuld wat
dopinggebruik betreft. Hij is veroordeeld voor een piepkleine
(“pico-pico”) waarde clenbuterol. Volgens hemzelf ten gevolge
van het eten van stukje ‘besmet’ vlees. Sindsdien is hij
vegetariër! Dat zegt toch genoeg?
5. Let je op je voeding? Wat eet je het liefst?
Lekker eten is erg verleidelijk. Ik probeer dat op een
verantwoorde manier te doen. Veel salades en tomaten. Olijven
en olijfolie, vis, wijntje erbij, boterhammen met pindakaas:
lekker én gezond! Maar af en toe friet met vette mayonaise:
mmmmm! Eten moet toch vooral smakelijk zijn.
6. Hoeveel tijd besteed je per week aan je fietshobby?
Normaliter, als ik werk, 2 keer per week. Op dinsdagavond
Lekker Effe Koersen met LEK en
zondag´s toeren met RTFC.
Tussendoor fiets ik wat op de ATB,
waarmee ik in de winter ook mijn
doordeweekse rit(ten) mee rijd. Daar
heb ik een erg felle koplamp op zodat ik
ook kan zien waar ik rij. Die lamp is zó
fel dat ik een keer staande ben
gehouden door de politie. Men dacht
dat ik met een brommer op het fietspad
reed. “Je rijd ook zo snel!” Ik heb ze
toen bedankt voor het compliment en
kon weer verder. Mijn avond kon niet
meer stuk. Momenteel heb ik alle tijd
en, dankzij het mooie weer, fiets ik nu 4 à 5 keer per week!
Jippie!!!!!
7/ Wat doe je als je in “ruste” bent? Film, TV, wandelen,
of……?
Ik heb twee jonge kinderen. Die willen pappa ook wel eens
zien. Ik ga graag met ze naar het zwembad of andere leuke
dingen doen. Ook fietsen hoort daarbij, je moet ze tenslotte wel
iets van jezelf meegeven…. Niks doen vind ik ook wel een
plezant tijdverdrijf. Maar daar ben ik niet zo goed in.
8. Heb je een favoriete vakantiebestemming/waar zou je
graag nog eens heen gaan.
De Vogezen, daar ben ik al vaak geweest en ik kom er graag
terug (wel een paraplu meenemen). Ik voel me daar wel een
beetje thuis onderhand. Verder de Alpen, Pyreneeën, Centraal
Massief, Mallorca, Canarische Eilanden. Wat is er toch veel
moois!
9. Welke uitdaging, op de fiets of anderszins, hoop je nog
eens te kunnen verwezenlijken?
Ik vind het leuk om lokale Franse tochten te rijden. Als ik naar
Frankrijk op vakantie ga kijk ik altijd of er ter plaatse iets
georganiseerd word. Ook zou ik nog wat extra Alpenreuzen op
mijn palmares willen bijschrijven. Ik mis de Col d’Iseran
bijvoorbeeld nog! Ik weet echter niet of dat me in verband met
‘afremmende medicatie’ nog gaat lukken. Tsssss, ik doe het
gewoon!
10. Wil je verder nog iets mededelen
aan de leden van RTFC?
Ik kijk er elke week weer naar uit:
zondag fietsen met m’n RTFC-maten,
helemaal goud! We hebben een topclub!
Sander
VAN DE HAK OP DE TAK
Philip Nieuwenhuyse
juni 2014
Woensdagochtend
Ah, heerlijk! We zijn net aangekomen op het vooraf
afgesproken terras. Om ons heen natuur, nou ja, vóór ons dan.
Achter ons de uitgekozen uitspanning en enthousiast
klaarstaand personeel.
Vóór ons frisgroene grasvelden, een idyllische plas met wat
eenden, meerkoeten en zwanen, en boven ons een geweldige
zon, die met voelbaar plezier de laatste lichte wolkensluiers aan
het oplossen is.
Prachtig, prachtig gewoon.
Zonder dat ik er iets voor hoef te doen komen er vanuit de
sluier van optrekkende nevel mooie gedachten en tevreden
gevoelens opborrelen.
Ook mijn fietsmaatjes (Sander, Ruud, Wout en Marcel)
genieten hoor- en zichtbaar.
Prima koffie, een uitstekende punt met en een smakelijke tosti
maken het zonovergoten plaatje compleet.
Wat kan fietsen met de woensdagochtendgroep toch leuk zijn.
Zéker met zo’n aangename pleisterplaats als ’t Zeeltje in de
buurt.
Koerssnelheid 20
Nog zo’n mooie plek.
Ik zit op het bankje op de kruising van het Jan van Schijndelpad
en het Huigenhofpad.
Het is echt (nou ja) doodstil, en een doordeweekse dag halfweg
de ochtend. Het is haast windstil.
Statige cumuluswolken hangen als witte wattenplukken in de
azuurblauwe lucht.
Om mij heen de fleurige kleuren van klaprozen, witte en blauwe
klaver, fluitenkruid, geel koolzaad en madeliefjes, en de geur
van pas gemaaid gras.
Achter mij hoor ik in de verte het geluid van een trein van rechts
naar links achter opschuiven. Stereo in zijn puurste vorm.
En kijk nou eens.
Er stapt een ooievaar langs, heel statig, ik
kan hem bijna aanraken.
Regelmatig, maar ook stil, passeren er
wandelaars, hardlopers, fietsers en
racefietsers het bankje.
Zacht zoevende banden, het geknerp van
schoenen op een schelpenpad, de
afwezigheid van wind, het geluid van een
bromvlieg, bij of hommel verstoren de rust
niet, maar versterken de stilte alleen maar.
Arrogante, hoog op de poten staande Nijlganzen wandelen
langs. Met 8 jongen! Uitstralend, wat doe jij hier, indringer!
De koeien liggen vredig en voor mij onhoorbaar te kauwen.
Je zou haast aan koeknuffelen doen, zo uitnodigend ziet het er
uit.
Oh ja, de vogels in de lucht bieden een gratis openluchtconcert
aan. Leeuwerikken?
Bestaat er eigenlijk een boekje “vogelgeluiden herkennen voor
dummies”?
En dit alles omdat ik met koerssnelheid 20, handen bovenop
het stuur, zónder helm, maar vol verwachting onze prachtige
polder ingereden ben.
Zo’n bankje: dat is gratis geluk!
Pa moest eens weten
Even heel wat anders, terugdenkend aan mijn jeugdjaren.
Waar ik vroeger, achter op de solex van mijn vader, in alle
vroegte door het weidse landschap achter Nootdorp richting
Stompwijk en Leidschendam reed, crossen wij nu met de club
door enorme vinexwijken heen.
Waar wij lang geleden over de hekken klommen in de Nesse
polder van Boskoop, voorzichtig moesten zijn om de stier in de
wei niet te storen, liggen nu fantastisch mooie wegen, waar ik,
deel uitmakend van een leuke groep fietsers, regelmatig
diezelfde afstand naar Boskoop afleg.
En Boskoop, dat weet iedereen toch, dat was als kind een
beetje buitenland.
Ja, Pa moest eens weten hoe alles veranderd is.
Ik kan nog wel eens sentimenteel worden als ik aan vroeger
denk. Met laarzen aan en hengels in de hand door de klei
stappen om bij het viswater te komen.
Ja, Pa moest eens weten dat je nu
probleemloos met de auto en de fiets
diep het polderlandschap in kan.
Waar je ooit een eind lopend moest
zwoegen door uitgestrekte weilanden,
koeien opzij duwend om bij het
viswater te komen, daar zoeft ons
groepje ongeregeld, meestal in hoog
tempo, doorheen. Vaak alleen maar
oog hebbend voor elkaar of de rug van de voorganger.
Ja, ja, Pa moest eens weten.
Het omfietsen waard
Een rasechte Midist, met een stoere donkere kleur, boordevol
stevig fruit en smaakvolle specerijen.
Absoluut vrolijk, gul voorzien van al het zonnigs van Moeder
Natuur, rijkelijk gelardeerd met opstapjes tot mooie gedachten.
Ietwat bronstig zelfs, aangenaam en gretig, met een pakkende
sappigheid en precies de juiste rijpe en volle structuur.
Kauwbaar goed, met of zonder, het omfietsen waard.
Deze appelpunt van Du Midi.
Philip
BEGINNERSFIETS
Een nieuwe fiets kopen. Dat is machtig mooi. Maar wat wil ik
eigenlijk? Mijn huidige fiets is een tweedehandsje van, pak 'm
beet, 10 jaar. Of zelfs al 15 jaar? De schakelaars zitten op de
buis onderin. En de trappers zijn verroest. Ook het leren zadel
is gescheurd. En hij heeft maar 5 versnellingen achter en 2
voor. Ik fiets er nu al 2 jaar op. Iedereen rijdt mij voorbij, maar
dat is niet erg op een oude fiets. Mijn achterwiel piept. Althans,
ik denk dat dat het achterwiel is. Misschien is het de ketting wel.
Hoewel, die heb ik net nog gesmeerd. Met de naaimachine olie
van m'n moeder. En die piept niet! Nu is het echt wel tijd voor
een nieuwe fiets. Ik wil graag een rode. Met een wit stuur. Die
heeft Sander ook. Ik ben een beginner. Sander niet, die heeft
vast geen beginnersfiets. Ik wil er niet teveel voor betalen, zo
tot ongeveer duizend euro. Wat kan ik daarvoor krijgen?
Ultimax is goed heb ik wel eens gehoord, of misschien wel een
echte Italiaanse Gratia Plena met Chimona 501! In ieder geval
wil ik een rode fiets. Die zijn er niet zoveel, maar meer dan
blauwe. Gelukkig wil ik geen blauwe fiets. Bij de bikeshop Jan
Timmersen in ons
dorp staat een
hele mooie rode
Penotti. Met 11
versnellingen
achter. Die kost
dan wel ruim
tweeduizend
euro. Dat is
teveel. Hoe duur
zou die fiets van
Sander eigenlijk
zijn? En waar
heeft hij die gekocht? En die van Marcel? En van Aad en Ruud,
Herman en Rob? En van René. Wat zijn er eigenlijk veel rode
fietsen! Zondag maar eens vragen.
Sander
DE MAASVLAKTE TOCHT VAN VRIJDAG 25 APRIL
Herman Limburg
april 2014
‘s-Ochtend om 09.45 uur belt Sander mij met de vraag om een
stukkie te fietsen. Daarna belt hij nog een aantal leden van
RTFC. Er wordt besloten om 11.00 uur bij Sander thuis te
verzamelen. We zijn met z’n vieren. Sander, Bert, Wout en
ondergetekende. Eerst bakkie koffie in de tuin, waar we ons
afvroegen, waarom fietsen, het is heerlijk vertoeven in de tuin.
Het is april en het beloofd een warme dag te worden. Enfin…we
besluiten om het gebruikelijke woensdagochtend ritje voor
gepensioneerden en werklozen naar de Jutter in Hoek van
Holland te fietsen. Eenmaal onderweg oppert iemand we
kunnen de pont van Maassluis nemen en dan via het Brielse
Meer en Rockanje naar de Fast Ferrie op de Maasvlakte en
dan oversteken naar Hoek van Holland, alwaar we bij de De
Jutter wat kunnen nuttigen. Vlak voor het Oeverbos moest Bert
even van de fiets om wat te lozen, maar gelukkig we kwamen
precies op tijd bij de pont. Langs het Brielse Meer ging prima
met een stevige bries in de rug. In de buurt bij Rockanje wilden
we koffie drinken, maar de uitspanning stond ons niet aan, dus
besloten we om door te fietsen naar de Fast Ferrie. Op een
gegeven moment kwamen we, volgens mij, op de 2de
Maasvlakte en dan gaat er een wereld voor je open. Een
enorme desolate wereld met veel braakliggend terrein. Links
van ons werd een enorme container-terminal uit de grond
gestampt en rechts een indrukwekkende elektriciteit-centrale.
Een stukje verder een nieuwe fabriek en een gigantische loods
en in de verte kwam een
kolos van een container boot
begeleidt door sleepboten en
een helikopter tergend
langzaam de haven binnen.
Indrukwekkend allemaal. We
passeerden, in the middle of
nowhere, een expositie
gebouw met de titel
Futureland. Het geheel deed
me denken aan het computer spel Sim City waarbij je zelf een
eigen stad kan bouwen. Toen werd het even beuken, want de
laatste 2 kilometer naar de Ferrie met gekromde ruggen tegen
de wind in vechten. Bij de aanlegsteiger een klein hokje en
ongeveer 30 Japanse jongens en meisjes die om ons stonden
te giechelen. Wat ze daar deden, het is een soort
niemandsland, geen idee. Plots kwam er een bus van Heracles
Almelo(!) en de hele groep werd opgehaald en verdween. We
snapten er niks van. Even later kwam er een jongen met volle
bepakking aangefietst. Dat bleek een Fransman bezig met een
wereldreis van een jaar. We moesten bijna een uur op de pont
wachten, dus een praatje gemaakt. Blijkt dat hij uit Bretagne
komt en nu op weg naar een kampeerplaats (Ockenburg) in
Den Haag. Daarna wil hij naar Berlijn en Rusland fietsen,
alwaar via Moskou met de Trans Siberische Express naar
Peking. Dan Australië en Zuid-Amerika. Avontuurlijke jongen en
met recht een wereldreiziger. Na lang wachten kwam de Ferry
aangesneld. Een prachtige boot die er al snel de vaart in had.
De tocht duurde ongeveer een half uur. Op een gegeven
moment passeerden we die imposante containerboot. De
aanwezige
kaartjesverkoper
vertelde “het is de
grootste
container boot ter
wereld met plaats
voor 18.400
containers”. Bert
vond het een
grote BAKKENBOOT. Indrukwekkend zo’n tochtje langs de
Rotterdamse haven met o.a. grote overslag terminals met
gigantische ijzererts schepen met een laadruimte zo groot als 4
verdiepingen van een flat. We waren best onder de indruk.
Aangekomen in Hoek van Holland snel naar de De Jutter, want
onze magen knorden van de honger. Prima soep en lekkere
broodjes gegeten. Op de terugweg een venijnige oostenwind
tegen, maar gelukkig hadden we Wout bij ons. Hij is in topvorm
en barst van het zelfvertrouwen en hield ons netjes uit de wind
en Sander bedankt voor het initiatief.
Herman
HELMPLICHT
Sander Steenweg
We weten het allemaal: Valhelm Hoofdzaak. Fietsen met een
helm is niet alleen verstandig maar binnen onze vereniging ook
verplicht. Maar zo’n helm, hoelang gaat-ie nou eigenlijk mee? Ik
heb even op internet gesnuffeld en de volgende informatie
verzameld:
Fabrikanten schrijven 3 jaar voor. Uiteraard zijn fabrikanten er
bij gebaat om ieder 3 jaar een nieuwe helm te verkopen. Een
helm kan slijten. Vooral als je een helm mee op reis neemt.
Vaak stop je de helm ergens in een hoekje. Of hij valt eens uit
je handen. Als je de helm mee op reis neemt, moet je zorgen
dat de helm vrij ligt. Dus niet onder je fiets
of een wiel. Ook met ATB’en krijgt de helm
regelmatig een tikje van een tak. Al deze
kleine tikjes kunnen zorgen voor micro
schade. De dempende eigenschap van de
helm kan hierdoor veranderen. De
structuur van de buitenschaal en de
dempende eigenschappen verliezen hun
vermogen om energie op te nemen en te
verdelen bij een val. Het gaat met name
om de demping. Ook UV licht en
temperatuur kan ervoor zorgen dat de helm bros wordt. Dit is
vaak uiterlijk niet te zien. Een oude helm zal minder
beschermen bij een val. Dat heeft alles te maken met de
weekmakers die er in zitten. Is tevens de reden dat er in
fietshelmen ook altijd nadrukkelijk de productiedatum in staat
vermeld. Val je op je helm? Dan dien je hem direct te
vervangen. De levensduur kan je verlengen door de helm altijd
op te slaan op een plaats waar het koel, droog en weinig UV
licht is. Voor je eigen veiligheid is de leeftijd voor je helm met
ongeveer 5 jaar de max. Dan geeft je helm je de beste
bescherming. Maar je kan beter een pet of een wollen muts op
doen. Als je die van de Eiffeltoren af gooit is
die tenminste niet kapot. Hoogstens een
beetje vuil.
Sander
Al 11 jaar verzorgen wij Uw vliegticket en accommodatie
in 3* en 4* hotels + hp en Uw fietshuur!
Voor info en boekingen: 0651010460 of 06415129248
e-mail : [email protected]
NIEUW! RACEWATER VAN SANDERIX
Als je echt dorst hebt, wat is er is dan lekkerder en gezonder
dan water? Tot voor kort was het antwoord eenvoudig: niets!
Dat is veranderd, want nu is er Racewater van Sanderix!
Racewater van Sanderix is extra dorstlessend, supernat, drinkt
extreem soepel en slikt uitermate gemakkelijk weg.
Deskundigen hebben aangetoond dat u zodoende minder snel
uitdrogingsverschijnselen krijgt. Door de nieuwe samenstelling
is Racewater van
Sanderix bovendien
lichter dan ooit: slechts
358 gram per 500 ml (=1
bidon). Dit komt door de
unieke formule van
speciaal geselecteerde
vers geperste waterstof
atomen welke volgens
een bepaald procedé aan
zuivere A klasse zuurstof
wordt gebonden. Deze
worden hierna
geperforeerd en via
centrifugetechniek
volledig ontdaan van vrije
zuren. Dit garandeert een
absolute maag en darm
stabilisering. Hierdoor
presteert u niet alleen
beter, u hersteld ook sneller en u heeft onderweg, bij geregeld
gebruik, minder last van vervelende ongemakken. Racewater
van Sanderix werkt echt, het is geweldig!
Sanderix is leverbaar in 0.5 liter, 1 liter en extra voordelige 3
liter verpakkingen. Ook verkrijgbaar in bruistabletten.
Sander
ACTIVITEITENKALENDER 2014
4 januari
15.00 – 17.00 Nieuwjaarsreceptie
24 februari
20:00 Algemene ledenvergadering
9 maart
9:00 Ontbijt + openingsrit
13-15 juni
Club driedaagse
15 t/m 18 juli
Delflandse fietsvierdaagse.
maart en okt. Alle zondagen starten om 9.00 uur in het
clubhuis aan de Mekelweg
april t/m sept. Alle zondagen starten om 8.30 uur in het
clubhuis aan de Mekelweg
7 september
HEJA TOURS CLASSIC “4 eilanden tocht
Zeeland” circa 120 km.
Vertrek/aankomst Burgh-Haamstede.
21 september Rabobank sponsortocht
26 oktober
Afsluiting seizoen met ontbijt en tijdrit?
Langere clubritten
Op de laatste zondag kan een lange route ( 130 + km) worden
gereden worden.
28 juni
Westlandse molendag
e-mail: [email protected]
www.zantmanglas.nl