HOFBLAD MEI 2014

2 0 1 4
v o o r j a a r
Groot
H oef b l a d
Volkstuinve r e n i g i n g E i g e n H o f
van de redactie
Het is half mei, de ijsheiligen zijn vertrokken en de kans op nachtvorst is
geweken. De boontjes, dahlia’s en de Afrikaantjes kunnen nu de grond in.
Deze en andere oude tuinwijsheden kun je thuis van internet halen, of zie
je, zappend op de bank voor de televisie, bij ‘Maartens moestuin’ of ‘Gardeners’ World’ op de BBC
Wij volkstuiniers hoeven gelukkig niet achter de computer, tv
of tijdschrift te kruipen voor kennis en tuinadvies. We kunnen
over een willekeurige heg kijken en al onze tuindilemma’s
voorleggen aan ervaren tuinders: ‘Wat is de beste manier om
compost te maken?’, ‘Hoever moeten de tomatenplanten uit
elkaar staan?’ en ‘Helpt koffiedik strooien rondom de planten
tegen slakkenaanvallen?’; er is altijd iemand op Eigen Hof die
het weet en het je graag vertelt.
Er is een groeiende belangstelling voor de kracht en
werkzaamheid van planten. Ook op Eigen Hof zie je dat
terug. Gooide je zevenblad, paardenbloem of brandnetels
voorheen nog zonder pardon in de container, tegenwoordig
vind je overal recepten van zevenbladpesto, paardenbloemenpannenkoeken en wordt brandnetel geroemd om de
hoeveelheid vitamine C.
Wel is het belangrijk om te beseffen dat het zevenblad uit
jouw ecologische tuin onder de heg doorkruipt en zich
vestigt in het met liefde onderhouden gazon van de buren. Ook paardenbloemenpluizen laten zich niet door een
ligusterhaag tegenhouden, en sommige mensen eten hun
pannenkoeken liever gewoon met stroop en suiker dan met
paardenbloemknoppen.
Op Eigen Hof zijn enorm veel verschillende bomen, planten,
bloemen, vogels en insecten te vinden. Dat is belangrijk om
het leven in de stad een beetje aangenaam te houden. Maar
minstens even belangrijk, interessant en waardevol is de
bonte verzameling mensen op Eigen Hof. Door even de tijd
te nemen en te luisteren naar de persoonlijke verhalen van
tuinders gaat er een wereld voor je open.
Zorg goed voor de tuin, voor elkaar en voor jezelf.
plantjesmarkt.2014_ruilen 01-05-14 11:09 Pagina 1
zaterdag 24 mei
plantjesmarkt
F
4E EDITIE!
24 Mei is de opening van het nieuwe
seizoen en traditioneel is er overdag
weer een plantjesmarkt op het gras voor
de kantine van 10.00 - 15.00 uur.
Wie wil er meedoen met een ‘kraam’ in de
overdekte tent? Verkoop/ ruil van eigen
tafel/kleed of uit de kruiwagen?
Eenieder van Eigen Hof die:
plantjes/stekjes/zaad/tuingereedschap in
de aanbieding heeft is welkom.
aanmelden:
bij het bestuur;
of tuin 150; [email protected]
BESTUURSINFORMATIE
Volkstuinvereniging “Eigen Hof”
010-4654104
Overschiese Kleiweg 728, 3043 LH Rotterdam.
Bestuursleden
Alleen bij zeer dringende gevallen en calamiteiten in het tuinseizoen (mei t/m half september).
Piet Sonders 06-40428705 voorzitter tuin 46
Martha van Krimpen 06-41490688 secretaris tuin 172
Harry Kloos penningmeester tuin 236
Lenie Coppens
06-3617513
verkoop tuinen tuin 251
en verzekeringen
Het bestuur is aanwezig in de bestuurskamer op zaterdagochtenden tussen
Email: Bestuur: Secretariaat: Penningmeester: Website: 10.00 en 12.00 uur.
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
www.vtv-eigenhof.nl
Wij zijn ook op Facebook: www.facebook.com/pages/VTV-Eigen-Hof
Colofon
Groot Hoefblad is het tijdschrift van
volkstuinvereniging Eigen Hof
Adres: Overschiese Kleiweg 728
3043LH Rotterdam
http://www.vtv-eigenhof.nl
Redactie:
Mies van Marrewijk, Martine Herman,
Hilde Vervloet, Martha van Krimpen,
Katja Schellekens.
Met bijdragen van:
Wolf Brinkman, Jan Hendrik Bos, Jos Koekman,
Carolien Zeevat en Dorien.
Illustraties: Katja Schellekens
Vormgeving/opmaak: Hilde Vervloet
Hebt u ideeën voor kopij, foto’s of illustraties, dan kunt
de redactie bereiken via email:
[email protected]
Alle informatie over Eigen Hof wordt per e-mail, via Facebook of de website gepubliceerd door het
secretariaat. Voor tuinders zonder internet worden de belangrijkste mededelingen ook in de “abri”
opgehangen.
Openingstijden winkel:
April t/m augustus: zaterdag van 10.00 tot 12.00 uur
September en oktober: zaterdag van 11.00 tot 12.00 uur.
Openingstijden afvalcontainers:
Maandagavond vanaf: 19.00 uur t/m 20.00 uur
Woensdagmiddag vanaf: 14.00 uur t/m 15.00 uur
Donderdagavond van af: 19.00 uur t/m 20.00 uur
Zaterdagmorgen vanaf: 10.30 uur t/m 12.30 uur
ELEKTRICITEIT:
Bij ernstige storingen dient u het bestuur in te lichten, ga niet zelf proberen om de storing om te heffen.
De elektriciteitskabels (gevaarlijk) bevinden zich in de grond, in het gedeelte tussen de beschoeiing
langs de slootkant en de achterkant van uw tuinhuisje. Het is ten strengste verboden om in dit gedeelte
schuttingen/palen of enig ander materiaal aan te brengen om te voorkomen dat de kabels beschadigd
worden. Omdat bij vele tuinhuisjes de kabels niet zo diep liggen is diep spitten in dit gedeelte een
levensgevaarlijke handeling.
Dit gedeelte (80 cm) moet vrij blijven van hoge beplanting en of tegels, dit stukje is niet van uzelf maar
van de Gemeente. Het onderhouden er van is wel uw verantwoordelijkheid.
De regels die wij met elkaar als tuinders hebben afgesproken om veilig en met plezier te kunnen
tuinieren, kunt u lezen in ons informatieboekje. U kunt een exemplaar krijgen bij het secretariaat. Lees
het nog eens na!
“De Rotterdamse Bond van Volkstuinders, RBvV, is
opgericht op 22 februari 1942 en heeft als doelstelling de bevordering van het tuinieren in het algemeen, het stimuleren van het natuurlijk tuinieren en
het behartigen van de belangen van haar leden en van de bij de RBvV aangesloten verenigingen in de regio Rotterdam”.
Zo begint de introductie op de website van de RBvV.
In februari 2014 werd de Bond 72 jaar. Bijna een eeuw
geleden. Er zijn niet zoveel leden meer die zich vanaf de
oprichting hebben ingezet om de lange lijst doelstellingen die op de website worden genoemd, uit te voeren.
Dus ik kwets weinig tuinders wanneer ik beweer dat
het tijd is de Bond te verjongen. Nieuwe bezems vegen
schoon. Dat is precies waar een groep vrijwilligers, die
op dit moment het kantoor van de Bond aan de Strevelsweg op Zuid bemannen -pardon bevrouwen- dag en
vaak avonden lang, mee bezig is.
Ik zal proberen kort uit te leggen hoe op typisch Rotterdams gecompliceerde wijze de gemeente en de
volkstuinen zich tot elkaar verhouden. De deelgemeenten spelen sinds kort geen rol meer in dit verhaal.
Nieuwe tuinders kijken verbaasd op wanneer men de
administratieve constructie onder ogen krijgt. Je koopt
een huisje en huurt de grond. Zelfs de stenen in de
tuin zijn geteld en betaald. Lenie Coppens heeft je zeer
vriendelijk rondgeleid op Eigen Hof. Piet Sonders en ik
hebben je welkom geheten. Je krijgt de statuten van
de vereniging, het informatieboekje met vele geboden
en verboden en daarna stuurt onze penningmeester,
Harry Kloos, je de afrekening. Allerlei wonderbaarlijke
bedragen worden vermeld. Eigen Hof is een vereniging,
dus daar moet je lid van worden. Dan komt er echter
nog een lidmaatschap bij, dat van de RBvV, de Rotterdamse Bond van Volkstuinders. Het is bovendien een
verplicht lidmaatschap! Vreemd. Eigenlijk zou je zelf
moeten beslissen of je lid van die vereniging wil worden? Maar de tuin lonkt! De huur van dat heerlijke lapje
grond betaal je aan Eigen Hof. Voor 274 tuinen is dat
bij elkaar best een leuk bedrag. Misschien kan de penningmeester het een poosje op de rekening van Eigen
Hof laten staan en wat rente trekken? Wacht even, Eigen
Hof moet dat doorsluizen naar de RBvV, die het op haar
beurt weer betaalt aan de afdeling SO (Stadsontwikkeling), waar het geld op de grote hoop komt, samen met
de huur van speeltuinen, tennisbanen, misschien zelfs
wel zwembaden?
De gemeente (politiek) wil dat volkstuinen hun eigen
broek ophouden, dus de huur moet kostendekkend
zijn. O.K., denk je, dat is redelijk. Hoeveel is dan het
bedrag dat Stadsontwikkeling uitgeeft voor het onderhoud van de volkstuincomplexen? Dat kan niemand
ons vertellen. Wat we ook proberen, we komen er niet
achter. Die asfaltmachine begint bij een speeltuin, rijdt
door naar de tennisvereniging en gaat daarna langs bij
een van de 40 Rotterdamse volkstuinen. Op Eigen Hof
vergist de machine zich en asfalteert het parkeerterrein
in plaats van de paden. Oeps, foutje, even ja, even wie
bellen? Want die asfaltmachine wordt bediend door een
commerciële firma, ingehuurd door Stadsontwikkeling.
Het bestuur van Eigen Hof belt zich suf bij verschil-
lende instanties, stuurt pushmails, jammer, net te laat!
Ik vertel nu even niet over de beschoeiing van sloten en
de Vliet op Eigen Hof. Stadsontwikkeling of het Hoog
Heemraadschap? Welk stukje is van wie? De Roteb rijdt
een brug kapot, maar van wie is aansprakelijk? Van wie
is die brug?
Stadsontwikkeling ziet ook in dat de huidige constructie met de volkstuinverenigingen niet werkt.
Volkstuinders geven bovendien luidkeels blijk van hun
ongenoegen! Dus gaf men een paar jaar geleden de
RBvV opdracht een organisatie in het leven te roepen
die deze zaken zelf gaat uitvoeren. Het zou op die manier ook goedkoper worden voor de vereniging.
De vorige directie van de Bond bedacht toen dat de
spaarcentjes, door de jaren heen via het lidmaatschap
bij elkaar geschraapt (toch bijna een miljoen euro), dan
maar gesplitst moesten worden. Een boedelscheiding
heette het in de plannen. De helft naar het behartigen van de belangen van de leden van de Bond en de
andere helft naar een beheerorganisatie. SO zag het
beheer bij voorkeur georganiseerd in een stichting, een
juridische vorm waar veel besturen van tuinen bezwaar
tegen maken, net als het bestuur van Eigen Hof. Men
kan geen lid kan worden van een stichting en geen of
weinig invloed uitoefenen.
Eigen Hof heeft toen de aanzet gegeven tot het bijeenroepen van verontruste tuinders. Na de pensionnering
van de directeur van de Bond vorig jaar juni, werd er
op het Congres van de RBvV een interim bestuur van
6 vrijwilligers gekozen. Er is een stappenplan ontworpen en op dit moment zitten deze vrijwilligers met het
zweet op hun voorhoofd, bijgestaan door enkele professionele adviseurs, midden in het reorganisatieproces.
Jonge mensen met banen, die lange uren voor de Bond
maken. Voor u allen dus!
Stadsontwikkeling is net als vele andere gemeentelijke
instanties, slachtoffer van een rigoureuze bezuinigingsronde. Honderden mensen gaan hun baan verliezen.
De verschuivingen in de gemeenteraad na de verkiezingen veroorzaken chaos in administratieve patronen.
Het interim-bestuur van de RBvV moet gaan onderhandelen met nieuwe wethouders, die zich nog niet hebben ingelezen en ambtenaren van SO die waarschijnlijk
binnenkort zijn wegbezuinigd. Dit maakt de onderhandelingen over de reorganisatie van de Bond met SO
nog moeilijker.
Dit is kort door de bocht de huidige situatie. De volkstuincomplexen van Overschie zijn verenigd in de “Unit”.
Met de kennis van “oude” tuinders en het enthousiasme
van een nieuwe instroom bestuurders, houden wij de
reorganisatie van de RBvV nauwlettend in de gaten en
Leren composteren
Microben aan het werk
We knippen, maaien en snoeien wat af in onze volkstuinen. En al dat blad,
takjes en maaisel kunnen we natuurlijk voor veel geld laten afvoeren
naar de verbrandingsovens. Maar dat hoeft niet. We kunnen
van ons tuinafval ook een waardevolle meststof maken. Zet
de microben, schimmels, bacteriën en pissebedden voor je aan
het werk en oogst je eigen compost.
Ton vol tuinafval
Compost is een meststof voor
je planten. Deze mest wordt
gemaakt van natuurlijk afval
zoals bladeren, gemaaid
gras, afgeknipte takjes, onkruiden, uitgebloeide bloemen,
theezakjes, koffieprut en onbespoten groente- en fruitresten.
Dit tuinafval gooi je op een hoop, in een ton of in een
bak en de bacteriën, schimmels en kleine beestjes zoals
pissebedden zetten dit om naar compost.
Groen afval voor vocht
Wat is er nog meer nodig om de kleine hardwerkende
beestjes voor ons karretje te spannen? De kleine
compostmakers hebben vocht nodig. Het meeste vocht
halen ze uit de groene materialen zoals vers gemaaid gras,
vers blad en schillen. Dit materiaal bestaat voor 80% uit
water.
Bruin afval voor zuurstof
Naast vocht hebben de compostmakers ook zuurstof nodig.
Gooi je je compostvat of bak vol met groen materiaal zoals
groenteresten en grasmaaisel dan wordt het te
nat en zakt de hoop in elkaar als een weke
pudding. Lucht kan dan onmogelijk meer
doordringen tussen de aan elkaar gekoekte
plantenresten en het composteren stopt.
In plaats van composteren gaat de hoop
rotten, gisten en stinken. Hoe krijg je hier weer
zuurstof in? Door bruin materiaal toe te voegen. Bruin
materiaal is vaak droog en hard en dit geeft structuur aan de
compost. Het harde, stugge en droge materiaal zorgt ervoor
dat de composthoop luchtig blijft en dit is goed voor het
composteringsproces.
Omzetten
Om het composteerproces aan de gang te houden is het
aan te raden de composthoop na een paar maanden ‘om
te zetten’. De buitenkant van de bak is vaak uitgedroogd
en op sommige plekken is de compost te veel verdicht
zodat er geen zuurstof meer bij kan. Door al het
materiaal goed door elkaar te mengen komt
het composteren weer op gang. Na een
maand of negen is het meeste groente-, fruit-
en tuinafval wel verteerd. Wil je mooie, fijne compost?
Dan kun je de compost ook nog zeven, hiermee haal
je de grotere takken er uit en heb je prachtige, heerlijk
ruikende compost.
Martine
Li Guster mist ze!
m het oh zo vroeg en lekker warm ingezette
nieuwe seizoen direct al te beginnen met zeuren
over hondenpoep op paden en grasveldjes van
Eigen Hof is misschien niet erg kies. Toch heb ik
nog nooit zoveel weliswaar kleine drollen gezien.
Eigenlijk wilde ik af van het gezeur en de netheidmoraal,
maar blijkbaar kan ik het niet in een keer afleren, dus geef ik
er maar even aan toe.
Dit wordt nog
veranderd
Heel raar misschien, maar waar ik het eigenlijk echt over wil
hebben, is het gemis aan vogelgekrioel tussen mijn takken,
het geritsel van de nestenbouwende heggenmussen in de
lente. Waar zijn ze gebleven, de huis- en heggenmussen?
Decennia, zo niet eeuwen lang, was de mus (passer
domesticus) het meest voorkomende vogeltje in de
stad en op het platteland? Het brutaaltje dat van een
tak op de tuintafel springt en je je koekje bij de koffie afhandig maakt of de kruimels van je bord eet.
Het grijsbruine misschien niet al te opvallende of
meest uitgesproken vogelbeest in de natuur. Het
vogeltje dat toch voor zo velen bij het buiten zijn
hoort en gevoelens van nostalgie losmaakt, gevoelens die
passen bij een breder gevoeld heimwee naar de goede oude
tijd.
Wat blijkt. Ik noem een paar feiten die het verdwijnen van de
mussensoorten veroorzaakt heeft.
TEKENLES VAN JOS KOEKMAN
Schuif aan
Er is weer een datum vastgesteld voor een van de leukste
jaarlijkse initiatieven op Eigen Hof.
Anja v.d. Graaf en haar Ton hebben een datum geprikt
voor hun "Schuif 's aan".
Zondag 1 juni om 14.00 uur kan er weer gegeten en
gedronken worden voor hun tuin nummer 5.
Noteer het in uw agenda..
Vanaf 29 mei tot 31 augustus gaat Jos Koekman iedere
donderdagavond van 20.00 tot 22.00 uur tekenles geven
(en waarschijnlijk ook andere materialen?)
In de kantine van Eigen Hof.
Er zijn een paar voorwaarden. De keuken zal open zijn,
maar er wordt geen alcohol geschonken.
Er moeten minimaal 5 belangstellenden zijn.
Je moet je eigen materiaal meenemen.
Geef je even op in de bestuurskamer op zaterdagmorgen
of op emailadres: [email protected]
De merel namelijk heeft de mus in aantal ingehaald. Worden we daar blij van? Ja het gezang van de glanzend zwarte
herenmerel of zijn bruingetinte vrouw overtreft het schorre
getjilp van de mus, dat kan ik niet ontkennen. Maar maakt
deze merelvogelsoort ook die intensieve warme gevoelens
bij de mens los? Ik ben bekend met het feit dat bij veel vogelsoorten de zang een belangrijke factor is als het gaat om de
aantrekkelijkheid van de man.
Is het gezang van het musje niet krachtig of gevarieerd
genoeg? Is de mus niet sexy?
En voor zover ik het begrepen heb, is het verdwijnen van de
mus ook een gevolg van de nette burger, of beter gezegd,
de gemeente die zorgt voor propere straten, geen vuiltje,
geen etensrestje meer te vinden, om niet te spreken van wat
broodkruimels op de stoep. Het verdwijnen van de paarden
of beter gezegd de paardenpoep met restant haverkorrels
uit het straatbeeld is echter ook oorzaak. Ook de modernisering van het boerenleven speelt een rol. De oogstmachines morsen niets meer, geen zaadje valt meer
tussen de schoepen door. In het grootstadse leven is
de grootste oorzaak van het verdwijnen van de mus
de ‘ musonvriendelijke’ hoogbouw. Een mus krijgt er hoogtevrees van om op een 20ste verdieping een nest te moeten
bouwen. En meer nog; waar zijn nog die ruim gelegde dakpannen om tussen te nestelen?
Om nog maar niet te spreken van de toename aan huiskatten
en de oprukkende op mussen beluste sperwer. Wie had dat
gedacht. Een sperwer die zijn duikvlucht zelfs onderneemt
in de bebouwde kom. De brutaliteit. Een aanpassing van de
natuur of een manier van overleven? Of heet dit nou evolutie?? Gaat de globalisering ook aan de wereld van de vogels
niet voorbij??
Waar ik persoonlijk als Li Guster het meest van baal
echter is het feit dat de musgetallen door de sterke
toename van de hoeveelheid in het wild levende
halsbandparkieten zijn ingehaald. Daar word ik nou echt
niet goed van. Ik schreef al eens eerder uitgebreid over
mijn aversie tegen deze groene, altijd in grote getale
vliegende schreeuwers met hun rode haaksnavels. Je
hoort het goed, ik hou niet van ze. Maar dat zij nou net
mijn geliefde heggenmusjes hebben verjaagd maakt die
gevoelens van boosheid en afschuw alleen maar groter.
Li Guster
OUDE tuinders
Q
Een levenlang op één tuin.
Op driejarige leeftijd kwam kleine Cees voor het eerst, achter op
de fiets van zijn vader, naar Eigen Hof. Het is inmiddels 60 jaar
later en nog steeds komt grote Cees er met plezier, nu zelf fietsend,
naar tuin 274. Zijn vrouw Ria vergezelt hem met grote regelmaat.
Als koppel bezitten zij dezelfde tuin zo’n 40 jaar en hebben zij veel
passie voor en plezier in het tuinieren.
De vader van Cees van der Kleij kreeg als Gemeentewerkenmedewerker de tuin aangeboden. Een eigen
stukje grond met een huisje, gelegen tussen de tuinen
van de mannen met de witte boorden terwijl hij zelf
in ketelpak liep. Jawel, er werd onderscheid gemaakt in die
tijd, wie naast wie een tuin had. Een andere tijd ook in optiek
van het tuinieren, het verenigingsleven, het kweken en sociale contacten. Elkaar helpen was normaal. Aan de
andere kant was er een moraal van gehoorzamen en
opvolgen van opdrachten. Het bestuur had aanzien,
was streng en had autoriteit en gebruikte die ook
veelvuldig. Met als gevolg, keurig onderhouden perceeltjes, heggen op gelijke hoogte, alles was super
verzorgd!! “Meneer Dullaart hield het nauwkeurig in de gaten
en sprak je stevig aan wanneer je niet volgens de regels
werkte”.
Cees vermaakte zich er goed. O p een door vader
gemaakte step, met vriendjes op een zeepkist, pijltjes
schietend en verstoppertje spelend. Ook het plagen
van boer Van Vliet met spookmaskers en het jatten
van een appel maakte deel uit van zijn buitenleven
op het complex. Het helpen van zijn vader en moeder
in de tuin, het steeds meer verantwoordelijkheid krijgen voor
klusjes en oogsten en het meedoen in het algemene werk op
het complex is hem van jongs af aan aangeleerd.
“Tuinieren was voor iedereen in die tijd een welkome en
noodzakelijke aanvulling op het lage inkomen, het maakte
deel uit van de voorraad eten die je had “. Er werd veel uitgewisseld. Zaaigoed, maar ook oogst. De mest kwam van de
boer en Cees had er plezier in die op een kiepkar uit te rijden
naar de tuinen. Plantjes verkopen bij de inkoop, andere
soorten dan er steeds werden verkocht, gaven extra jeu aan
het tuinleven van Cees.
Zijn tuinhuisje kent ook een eigen geschiedenis. Het kleine
vierkante in de Rotterdamse kleuren geverfde groen en witte
huisje werd in de jaren 60 met bij elkaar geraapte plankjes
verbouwd tot een iets groter huis. De veranda is er weer later
aan gebouwd. Waterleiding was er niet. Bij de verschillende
waterpunten op het complex haalde men een emmertje of
jerrycan water, zoals bij een Afrikaanse dorpsput. Het was dé
plek waar de tuinroddels werden uitgewisseld en men elkaar
ontmoette.
Het verenigingsleven op Eigen Hof heeft hen altijd veel
gezelligheid en plezier gegeven. Zij dragen daar nog beiden
Acht Jaar op de tuin
aan mee. Ria wisselde het werken in de tuin af met haar
bijdrage aan het verenigingsleven als actrice in het Eigen
Hof gezelschap. 27 jaar lang speelde zij mee in theaterstukken die twee keer per seizoen in een overvolle kantine werden uitgevoerd, maar ook bij verzorgingsinstellingen
buiten het complex. Het 50-jarig bestaan en de organisatie
hiervan vormen voor Cees het hoogtepunt in deze lange
periode op Eigen Hof, vooral het samen aan een verrassend programma werken, de gekke invallen en
absurde acties. Van de doedelzakband die iedereen uit
bed pijpte tot de badkuip die met de bedrijfsauto in
Zundert werd gehaald. Van de opening in mei tot het
eind in oktober een groot feest.
Cees en Ria zijn altijd vriendelijk geluimd. Hun goede humeur
zorgt voor een benaderbaarheid die door velen wordt gewaardeerd. Praatjes over de heg of sloot met medetuinders
getuigen hiervan. Kennelijk hebben zij het sociale estafettestokje ook doorgegeven aan hun zoon Maurice,
die vrijwillig de penningmeester bij de boekhouding
assisteert.
Het tuinieren zit hen in het bloed en ook al zijn er veel
andere activiteiten in hun leven, de kinderen en kleinkinderen, of er op uitgaan naar fairs, de tuin blijft een wezenlijk
onderdeel uitmaken van hun leven. “De ontspan ning, het
rommelen, het kweken van eigen onbespoten groenten, het
buiten zijn trekt me er steeds weer naar toe”.
50 Jarig bestaan van
Eigen Hof
De laatste jaren heeft Cees zich naast het tuinieren en
zijn baan bij het drinkwaterbedrijf Evides gericht op een
maatschappelijke functie als deelraadslid van de deelgemeente Overschie. Zijn hart gaat uit naar besturen en het
zorgen voor de sociale belangen heeft zijn passie. Nu is hij lid
van de nieuw opgerichte gebiedscommissie en gaat hij door
met zijn bijdrage om dit stadsdeel op de kaart te houden, er
een veilige en leefbare deelgemeente van te maken en te behouden. Voorlopig geen tijd dus om voorzitter van Eigen Hof
te worden. Ook al niet omdat hij hout moet zagen en hakken
voor de open haarden en allesbranders van de hele familie.
Mies
De makkelijke kindermoestuin
Hoi, ik ben Dorien. Ik ben nu elf jaar en ik heb samen met mijn broer een moestuintje.
We kunnen daar alles inzetten. Ik vind aardbeien lekker, daarom staan er aardbeien plantjes
in de bak. We moeten wel op tijd een net over de aardbeien heen doen, anders eten de vogels ze op!
Of de tuinbonen, die zijn ook lekker: in de bak, en radijsjes: in de bak, en sla: ook in de
bak. De sla ziet er trouwens heel mooi uit. Vooral de rode stengeltjes, dat ziet er heel
vrolijk uit. Alles kan er in. Zelfs eetbare bloemen. Het ziet er mooi uit, en het is lekker!
Ook de zelf gekweekte sla met zelf gekweekte radijsjes.
Eet smakelijk!!!
Tuindagboek van Jos Koekman
Nieuwe tuinders
A
Aangename kennismaking
Er is een groot aantal onbekenden op het
totaal van tuinders op Eigen Hof te zien.
Zeker zo’n 20 nieuwe tuinders zijn er in het
laatste jaar op het complex neergestreken.
Om hen een gezicht te geven stellen 2
nieuwkomers zich aan u voor.
Wie zijn zij en wat zijn de plannen op hun
zojuist aangekochte tuin voor nu en de
toekomst? Waar liggen hun talenten en hoe
willen zij die actief inzetten of productief
maken voor de vereniging Eigen Hof.
“Ik zag ineens overal onkruid staan”
“Er ging een wereld ging voor ons open”was de reactie van
Annemarie, Harry en hun zoons Bent en Fin, die sinds 1 mei 2013
een stek hebben op Eigen Hof. Met veel enthousiasme zijn zij dan
ook aan de slag gegaan in tuin en huisje. Annemarie loopt vaak
over het complex op zoek naar ideeën, zij wil leren van andere
tuinders. Over de indeling, over de keuze van planten en over
het houden van een moestuin. Want
daar begon het mee. Zij had weer tijd
Een balans vinden in duurzaam en
en ruimte voor een nieuwe hobby
en wilde tuinieren. De moestuinen
praktisch is hun doel.
langs de Gordelweg, in de buurt van
hun woning, leken daartoe het meest
geschikt. De wachtlijst daar is echter lang. Via internet kwam zij
terecht bij Eigen Hof. Daar vond zij een ideaal plekje. Huisje en tuin
bij elkaar. Een eerste begin van de moestuin is aangelegd. Ook
de rest van de tuin neemt zij onderhanden. In het begin met veel
haastgevoel en het idee dat het die zomer nog klaar moest en er
een top tuin gecreëerd zou zijn. “Ik was zo bezig met wieden en
weghalen van woekeraars, dat ik op een gegeven moment overal
onkruid zag. Ook langs fietspaden en andere plekken
buiten mijn tuin. Dat voelde niet goed. Nu heb ik me
voorgenomen het stap voor stap aan te pakken en ook
tijd voor recreëren over te houden”.
Annemarie en Harry staan milieu bewust in het leven. Zij
willen daarom ecologisch tuinieren, het huis zoveel mogelijk
verbouwen met hergebruikmaterialen en het daarmee
ook inrichten. Een balans vinden in duurzaam en praktisch
is hun doel. Harry is de timmerman. Hij heeft de veranda
vernieuwd. Nu nog een douche. Het liefst een waar het water
op natuurlijke wijze verwarmd wordt. Zo min mogelijk fossiele
brandstoffen gebruiken is hun wens.
Ook over een bijdrage aan de vereniging Eigen Hof zijn zij
duidelijk. Harry heeft met zijn band al op het Midzomerfeest
gespeeld en Annemarie wil een bijdrage aan de kinderactiviteiten
leveren. Zij hebben meer ideeën en willen die graag uitwerken.
Zoals het instellen van een meester-gezel relatie, waarin ervaren
tuinders de nieuwe tuinders het ‘vak’ leren .
Ook de boys Bent en Fin vermaken zich prima
op de tuin. Hebben vriendjes gevonden en
springen op hun ingegraven(!) trampoline.
Alles in goede harmonie met de buren.
De Verbouwing
De laatste jaren zijn er diverse nieuwe tuinhuizen gebouwd op het
complex. Een aantal daarvan is al in het Groot Hoefblad besproken
en getoond. Sommige ‘oude’ tuinhuizen hebben een verbouwing
ondergaan. Daar zijn verrassende resultaten uit gekomen.
We zullen er dit jaar een paar in beeld brengen, te beginnen met
tuin 125 van Antoinette Bloemen .
‘Had ik het maar 25 jaar eerder gedaan’!
“Mijn buiten in Drenthe raakte ik kwijt. Dat bleek een groot
van huisje met de serre beviel me niet. Dat schot moest eruit,
verlies aan contact met alles wat groeit en bloeit. Dus ben
ook al werd me dit ontraden. In de nazomer van 2012 ontik op zoek gegaan naar een prettig alternatief. Het liefst in
stond er een plan om alles grondig aan te pakken. Het dak
mijn directe woonomgeving. Op fietsafstand van mijn huis
moest vernieuwd, isolatie aangebracht, en mijn grote wens
was vereiste. Zo kwam ik op twee tuincomplexen uit die
ging in vervulling; dubbele openslaande deuren direct naar
ik beide een paar keer heb
mijn tuin. Nu heb ik een heerlijke
bezocht. Bij Eigen Hof ben
ruimte van 5 bij 5, wit, zeer ruimIn mijn enthousiasme ben ik direct aan de slag
ik op zaterdagochtend in de
te-lijk en er komt heel veel licht
gegaan en als een beest tekeer gegaan in een
kantine gaan zitten en daar
binnen. Dat is wat ik wilde.
kreeg ik het gevoel dat dit de
niet-aflatende strijd tegen onkruid.
Met tweedehands Billies van
juiste plek voor mij zou zijn,
een bekende Scandinavisch
dus heb ik me ingeschreven.
woonwinkel heb ik in de ruimte een afscheiding en hoekjes
In mei 2012 kreeg ik een tip en nog diezelfde week was ik de
gemaakt voor servies en boeken. Met elkaar vormen zij een
blije eigenares van een volkstuin. Mijn eerste bezwaren over
opslagplaatsje waar voorraad en schoonmaakspullen hun
de ligging, misschien wel te dicht bij de snelweg en daarplek hebben. Zo goed als alles in mijn huis en tuin is gevondoor overlast van geluid, verdwenen toen ik de tuin zag en
den, gekregen of van de rommelmarkt en eigenhandig opin gesprek ging met de vorige eigenaars. Ik vroeg een week
geknapt. Daar maak ik een sport van.”
bedenktijd, dat werd een dag. In mijn enthousiasme ben ik
direct aan de slag gegaan en als een beest tekeer gegaan in
De tuin heeft inmiddels een metamorfose ondergaan. Aneen niet-aflatende strijd tegen onkruid, maar ook met het
toinette houdt van bloemen, daar doet zij haar naam eer
verplanten van struikjes, nieuwe planten kopen, zaaien, mamee. Gezelligheid en kleur maken haar gelukkig. Haar harde
aien, verspenen. Alles om er zo snel mogelijk een kleurrijke
werken in huis en tuin hebben een opvallend bloemrijke en
en beschutte plek van de maken.
kleurige plek op Eigen Hof opgeleverd.
Het huisje kreeg niet mijn hoofdprijs. Het dak lekte, de schrootjes tegen de wand deprimeerden mij en de tweedeling
Met haar buren, die soms een handje helpen, haar met
plantjes en goede raad bijstaan, is zij blij. Al met al levert dit
de conclusie op dat ze er 25 jaar eerder aan had moeten beginnen.
“Vanaf nu wil ik dan ook graag alleen maar grote planten of
volgroeide bomen en struiken planten. Er is geen tijd meer
om te wachten op groei, ik wil er nu al van kunnen genieten”.
Een Bloem
Als ik een bloem was,
zou ik dan nu bloeien?
Of zou ik een bijzondere bloem zijn,
een onvoorstelbare bloem,
een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien
en niet bloeien,
En die over de rand van een vaas voorover
leunt
om te zien of zijn afgrond een bodem heeft?
Of zou ik alleen maar kunnen bloeien,
moeten bloeien,
rood en gedachteloos,
op een ongerepte schoorsteenmantel, ergens
tussen schaamte en geluk?
En als ik een bloem was,
zou ik dan weten wanneer ik moest verwelken?
Nu nog niet?
Toon Tellegen,
Uit: Kruis en Munt Uitgeverij: Querido
Uit den ouden doosch
DOE MEE MET
DE ZADENBIBLIOTHEEK
De GEEN WOORDEN MAAR ZADEN bieb in Rotterdam richt zich op
discussies rond regelgeving op zaden, het veredelen van gewassen
en de liefde voor het verbouwen van eigen voedsel.
Onze Tuinen, geïllustreerd weekblad
voor Amateur Tuiniers.
Zaterdag 18 mei 1907
Werk voor den volgende week:
In den Bloementuin.
Na den 15den Mei begint men in den regel met
het zaaien van tweejarige planten. Tweejarige
planten zijn dezulke, die het eene jaar gezaaid
worden en dan een bladerrozet maken, om het
tweede jaar te bloeien en na zaad gegeven te
hebben te sterven.
er een paar druppels slaolie door te roeren.
Dit moet het verrotten, waaraan de boontjes
bij koude en nat weer nog al eens bloot staan,
tegenhouden. De proef is gerust te nemen. Schadelijk is ’t een geen geval.
Men heeft zuiver 2-jarige planten, zooals b. v.
Judaspenning (Lunaria biennis; (biennis= tweejarig) en Campanula Medium; deze sterven nadat de zaden gerijpt zijn; anderen kunnen weer
meerdere jaren leven, doch worden steeds 2-jarig gekweekt om mooie gezonde planten te hebben, zooals muurbloemen (Cheirianthus Cheiri).
Wanneer Cichorij en Brusselsch witlof nog niet
zijn uitgezaaid, kan zulks thans nog met succes
geschieden.
Snij- en prinsesseboonen kunnen thans en den
volle grond worden gelegd. Is de grond vochtig,
leg dan uwe zaden zeer ondiep. Zelfs in droge
grond mogen ze vooral niet re diep worden
gelegd. Voor natten grond hebben we wel eens
hooren aanbevelen voor het leggen der boontjes
Wereldwijd, in reeds 35 steden van Amerika, maar ook in België en
in ons eigen Nederland rijzen zadenbibliotheken uit de grond. Rotterdam Oogst heeft vorig jaar een zaden-bieb in het museumpark
geopend. Het principe is simpel; klanten ‘lenen’ gratis zaden, leren
hoe ze zelf zaden kunnen oogsten en brengen aan het einde van het
seizoen nieuwe zaden terug.
Allerlei zaden dus. Van doordeweekse en zondagse, vergeten en verloren, historische en hysterische groenten tot kruiden en groenten
met prachtige namen als Golden Bamtam, Roem van Zwijndrecht of
Groninger Weekschil (met draad).
Kweek de zaden op tot sterke planten, laat ze in bloei komen en
geniet van de rente: een rijke, eetbare oogst. Laat de planten doorschieten, oogst de zaden en ruil ze weer in voor een nieuwe soort.
Wat werkt blijft, wat niet werkt verdwijnt. Zo bouwen we samen aan
lokaal groen kapitaal: een Rotterdamse zadencollectie.
Dit is toch een prachtig initiatief?! Stadstuinieren is ‘in’ en zaden
laten zich makkelijk bewaren. Ze nemen weinig ruimte in beslag.
Uitleentermijnen luisteren niet zo nauw. Als je plant of gewas tot
bloei komt, breng je weer wat zaad terug. Zo eenvoudig is het.
Op verschillende volkstuinverenigingen in het land is dit idee al
uitgewerkt en draaien in een soortgelijk systeem. Misschien ook een
idee voor Eigen Hof? Een samenwerking aangaan met het bestaande initiatief van Rotterdam Oogst? Je kunt natuurlijk ook op eigen
naam lid worden van de ’geen woorden maar zaden-bibliotheek’.
Rotterdam Oogst Zaait organiseert op 17 mei een voorjaarsfestival
op het Deliplein.
Een beroemde Britse zaadbibliotheek is de Richmond Grows Seed
Lending library. ( te vinden als Mijn Zadenbib & Seed libraries op
Pinteres
Doorgeschoten groenten gezocht!
Te laat geoogst? Groente vergeten? Of ben je zaden aan het oogsten
voor volg end seizoen?
Rotterdamse Oogst Zaait!
In den fruittuin.
Het belooft een zeer gunstig vruchtenjaar. Komen geen buitengewone nachtvorsten onze boomen
in hun voornemen hinderen, dan zal ’t ontegenzeggelijk een buitengewoon goed vruchtenjaar
worden. Waar onze boomen dus veel beloven,
daar rust op ons de plicht, ze in dat voornemen
krachtig ter zijde te staan.
In den Moestuin.
Bieten voor winterprovisie worden thans uitgezaaid. Zorg voor een diep lossen grond en
zaai ze liefst daar, waar u goede verteerde
mest onder den grond hebt gebracht. De grond
mag niet kluiterig zijn, anders vergaffelen de
wortels, wat lastig en onaangenaam is.
Kent u het fenomeen al? Zaden lenen en brengen?
Elk jaar kopen we allen zaden voor onze gewassen en bloemen,
waarvan we dan vervolgens vaak maar een (klein) deel gebruiken.
De rest bewaren we voor het volgende seizoen, in koffiefilterzakjes,
plastic zakjes, potjes, doosjes en noem maar op, of we geven ze aan
onze buren. Vaak verdwijnt er echter een deel in de vuilnisbak, hetzelfde jaar nog dan wel het jaar erna. Het kan ook anders…..
Men bedenke daarbij wel, dat het den boom nimmer aan voldoend voedsel mag ontbreken. Zorg
er dus voor, dat u het hem niet onthoudt; geef
daarom voldoende voedsel, dat in hoofdzaak
bestaat uit kali, phosphorzuur, stikstof en
kalk.
Heeft men bij den wintersnoei van appel en
peer twijgjes ongesnoeid gelaten, omdat men
meende dat het gekroonde vruchttwijgjes waren en hebben ze niet aan onze verwachtingen
voldaan, snoei ze dan thans nog terug op twee
goede ogen.
Rotterdamse Oogst viert het voorjaar!
Met het voorjaarsfestival Zaait! strijken boeren, burgers en buitenlui
neer op en rondom het Deliplein en dopen we de Rijnhavenbrug
om tot boerenloper. Pril voorjaarsgroen op de moesplantenmarkt,
groen kattenkwaad, zaaien voor de bijen en een lente-editie van het
makersfestival Eigengemaakt brengen Karnemelkseland weer even
tot leven. Eigenwijs
Dit jaar doen we het lekker allemaal zelf. De vierde editie van Zaait!
staat in het teken van eigen. Met als hart van het festival de meest
groene en smakelijke vrijmarkt van Rotterdam: een combinatie van
Eigengezaaid met ons favoriete makersfestival Eigengemaakt. Ben jij lekker eigenwijs, eigengereid, een fijne eigenheimer en doe
je het het liefst lekker zelluf? Laat maar zien. En doe mee aan de
vierde editie van het voorjaarsfestival Zaait! Schrijf je in voor Eigengezaaid
Schrijf je in voor Eigengemaakt
Programma: Zaterdag 17 mei
10:00-17:00 Eigengezaaid
10:00-17:00 Eigengemaakt
10:00-17:00 Geen Woorden Maar Zadenbieb
En verder: muziek terwijl u Zaait!, Groen Kattenkwaad, Stadsboeren
en de Rotterdamse première van de Varkenshuisfilm van Dinanda
Luttikhedde. Een overzicht van de activiteiten en het programma
wordt begin mei bekend gemaakt.
Locatie:
Deliplein en Rijnhavenbrug, Katendrecht. Het Zaait!-evenement is gratis toegankelijk. 17 mei 2014
Deliplein, Rotterdam
Vele handen maken licht werk
Al jaren wordt de kantine bemand door een
aantal fantastische vrijwilligers,
Zij zijn op zoek naar versterking,
Wilt u ipv de algemeen werk beurten diegene zijn
naar wie zij op zoek zijn?
Loop dan even langs bij de kantine en meld u aan!
Het nieuwe buitenseizoen is weer aangebroken
op het Proeflandje.
Appelchutney maken
Een heerlijk recept voor rijpe (geraapte) appels in september.
Ingrediënten voor 6 kleine potjes appelchutney•
1,25 kg appels, geschild, in stukjes
• 2 uien, in ringen
• 100g rozijnen
• 1 kaneelstokje
• 2 el piment
• 1 el zwart mosterdzaad
• 30 g gemberwortel, geraspt
• 15 g zout
• 600 ml ciderazijn
• 500 g bruine basterdsuiker o f zoetstof
In de randen langs de kanten waar het kweekgras het hardnekkigst is heb ik honderden tulpenbollen geplant, die
houden volgens de boekjes niet zo van een rijke bemesting
voor de bloei. O-o-o stom, had ik dat nu verkeerd gedaan,
want tussen de paardendrollen kwamen ze al snel en vroeg
op. Maar zowel de oude bollen van het vorige seizoen en de
nieuw geplante tulpen hebben prachtig en overvloedig gebloeid. Wel snel; het waren verschillende soorten, die elkaar
moesten opvolgden en nu eigenlijk praktisch gelijktijdig
bloeiden. Het was kort maar hevig.
Doe alle ingrediënten in een grote pan en
breng roerend, langzaam aan de kook, tot de suiker oplost. Laat 2½ uur zachtjes koken, tot een
dikke saus. Haal het kaneelstokje eruit, schep de
hete chutney in gesteriliseerde potjes; schroef ze
dicht. Een paar weken wachten voor je de chutney eet. Lekker bij terrines en paté of bij varkensvlees.
Het was er van de winter koud en nat met glibberige kleipaden tussen de bedden. Die had ik voor de winter afgedekt
met stro en mest van een kinderboerderij uit de buurt. Goed
tegen het dichtslaan van de grond en tegen het onkruid,
zowel als dek waar onkruidkiemplantjes niet makkelijk doorheen komen, als bemesting tegen heermoes en kweekgras,
want die houden daar niet zo van. Ook bedacht ik dat het
een lekkere deken zou zijn tegen al te strenge vorst als bescherming voor niet zo winterharde gewassen, maar dat was
een misrekening want winter hebben we niet gehad; goudsbloemen staan er nog steeds te bloeien.
In de tussentijd was het bloeiseizoen verlengd in voormalig
zwemparadijs Tropicana. Alle salvia’s waren overgezet in potten daarnaartoe gesleept, evenals de verveinnes, geurgeraniums en Oostindische kers.
Wilde
venkel &
rabarber
Piment
Heb je ook een heerlijk recept wat je met ons wil delen? Mail het dan naar de
redactie: [email protected]
Eigen Hof zoekt een vormgever/ dtp-er.
Interesse?
Mail naar: [email protected]
In bakken in de ‘volle grond’ plantte ik de diverse soorten
eetbare Afrikaantjes (Tagetes) over, (die waren amper in bloei
gekomen op het landje door het gekke late seizoen 2013
en het vele onkruid van afgelopen jaar) die hebben daar in
het warmere klimaat tot ver na de kerst nog overvloedig
gebloeid. Op 23 december hielden wij in de Tropicana een
rondleiding met proeverij voor geïnteresseerden van Eigen
Hof. Want velen waren zeer nieuwsgierig wat daar gebeurde.
Ook de saunaruimtes in de kelder werden bezocht waar Rotterzwam op een duurzame manier oesterzwammen kweekt
op koffiedik uit de stad.
en andere culinaire genoegens
uit de volkstuin
In 2007 verscheen Wilde venkel &
rabarber voor het eerst. Dit is een
compleet herziene uitgave van dit
bijzondere kookboek. De recepten
inspireren om meteen aan de slag
te gaan met allerlei verrassende
combinaties Naast recepten bevat
het boek tuiniertips voor het zaaien, werken en oogsten in de tuin,
handig gerangschikt per maand.
Bereid pure producten, van sla
tot onkruid, van sperziebonen tot
dahlia’s.
Mei
dronken
van bloesems
& taarten
• vlierbloesem
• lievevrouwebedstro
• meibowl met de eerste aardbeien
• pioenen
• artisjokken
• taarten en meicakes
• abrikozen
• kersen
• rabarber
Mei is De BloeiMaanD. Er is nu een overvloed van
bloemen, ook goed te verwerken in gerechten. Het begint
natuurlijk met de bloemknoppen: artisjokken, mooie planten
voor in de border, of in de moestuin. Je kunt ze niet alleen
opeten, maar ook voor de sier laten zitten, of als de knop uit-
komt afsnijden en in een fles zetten of zo neerleggen! Verder
is een van mijn favorieten de vlierbloesem, voor vlierbloe-
Het is een interessant experiment, sommige kruiden stierven
af terwijl de temperatuur in deze grote kas niet onder de 10
graden C kwam. Helaas dacht ik, maar seizoensgebonden
kwamen ze net als buiten bij het hoger worden van de temperatuur gewoon weer op.
‘Voor alle liefhebbers van lekker
eten met een
moestuin of een
goede
groenteboer’
Nu zijn ze uitgegraven weer verhuisd naar het Proeflandje,
waar ze buiten verder mogen floreren. Komend seizoen zullen we weer een aantal rondleidingen met uitleg en proeverij
verzorgen voor de geïnteresseerden onder jullie. Bekendmaking zal geschieden via de Abri.
Word vervolgd!
semchampagne, -limonade en in pannenkoeken. Er bloeien
in mijn tuin rozen, viooltjes, borage, madeliefjes, ossentong
en pioenen, allemaal lekker op het bord en in het glas. Vries
eens wat van die bloemetjes en bloemblaadjes in in een
ijsblokjesvorm en serveer deze in een koel glaasje witte wijn
11, 12 en 13 mei zijn de ijsheiligen; als richtlijn aangehouden dat er vanaf die dagen
(hè, hè) geen nachtvorst meer zal zijn.
of water. En het eerste fruit: mijn voorgetrokken aardbeien,
kersen en abrikozen. Dit eerste fruit eten we zo, of verwerken
we in taarten.
ik ga zelf vaak al uit van begin mei,
maar dan loop je nog steeds een risico.
nu kunnen ook de oranjerie planten naar
buiten: citroenen, laurier, verveinne en geur
geraniums (heten officieel pelargoniums).
63
13539 Venkel en Rabarber.indd 62-63
Caroline Zeevat,
april 2014
01-04-14 12:29
Wilde venkel & rabarber
ISBN 978 94 90608 80 4 | € 18,95
foto’s: Lotte Stekelenburg
Pesticiden op tuinplanten
Er wordt al geruime tijd veel onderzoek gedaan naar en geschreven
over de alarmerende bijensterfte, onderstaand een van de meest
recente artikelen daar over, op trosradar.nl.
Lavendelplanten, klokjesbloem of de sneeuwbal. Allemaal prachtig
bloeiende tuinplanten en zeer aantrekkelijk voor bijen en hommels.
De tuinder is blij met zijn bloeiende tuin en bijen vinden veel stuifmeel op de bloeiende planten. Een win- winsituatie.
Veel mensen doen graag hun best voor de bijen en vlinders in de
tuin. Ze zetten de tuin vol met bloeiende planten en hopen zo een
steentje te kunnen bijdragen tegen de toenemende bijensterfte.
Helaas blijken de meeste planten niet zo bij-vriendelijk. Veel van de
planten die te koop zijn bij het tuincentrum zitten boordevol pesticiden, blijkt uit onderzoek van Greenpeace.
Greenpeace liet 69 planten onderzoeken op 400 verschillende soorten pesticiden en de resultaten zijn schokkend. Slechts één monster
bevatte geen enkel bestrijdingsmiddel; op alle andere monsters trof
Greenpeace schadelijke bestrijdingsmiddelen aan. Ook zijn pesticiden gevonden die in Nederland verboden zijn.
Giftige luizenverdelgers en mierenlokdozen
Een jaar geleden liet Radar al zien dat de tuincentra vol liggen met
luizenverdelgers en mierlokdozen die zeer schadelijk zijn voor
honingbijen. In deze insectenverdelgers zitten hoge doses van zogenaamde neonicotinoïden, die zeer giftig zijn voor honingbijen.
Gifplanten
Greenpeace heeft onderzoek gedaan naar pesticiden op sierplanten. Een dergelijk onderzoek is niet eerder gedaan in Nederland. De
geteste planten blijken in totaal 57 keer behandeld met één van de
22 in Nederland illegale bestrijdingsmiddelen dus.
Acuut giftig voor bijen
Gemiddeld werden 7 verschillende soorten pesticiden op de monsters gevonden. De meest besmette plant bleek een skimmia met
maar liefst 14 verschillende soorten bestrijdingsmiddelen. Naast
de verboden bestrijdingsmiddelen werden ook bestrijdingsmid-
Open Tuinen in Overschie
Ook dit jaar organiseert de deelgemeente
Overschie hun eigen open tuinendag op 21
juni.
Lijkt het u leuk uw tuin die dag open stellen
voor bezoekers? Meldt u zich dan aan vóór 30 mei bij het
bestuur.
Per mail kan ook: [email protected]
U ontvangt het bezoek van 11.00u tot
17.00u. Deelnemers zijn na afloop van harte
uitgenodigd in museum
Oud-Overschie voor een hapje en een
drankje.
delen gevonden die acuut giftig zijn voor bijen. Een deel van de
bestrijdingsmiddelen valt onder de noemer neonicotinoïden, een
insectenbestrijdingsmiddel dat systemisch werkt. Dit houdt in dat
het middel in de hele plant zit. Zaden worden in deze insecticide
gedoopt, wat tijdens de groei door de hele plant verspreid wordt.
Bijensterfte door neonicotinoïden
Deze insecticiden zijn zeer schadelijk voor bijen. In Duitsland werden bijen uitgerust met een zendertje. Zo konden ze goed worden
gevolgd. Hieruit bleek dat bijen die blootgesteld waren aan thiacloprid (een neonicotinoïde) de weg naar de korf niet meer weten.
Zo kunnen ze het verzamelde voedsel niet naar de korf brengen en
sterven de bijen uiteindelijk. Volgens Kees Kodde , campagneleider
bij Greenpeace, zijn neonicotinoïden voor bijen 7000 keer giftiger
dan DDT, een inmiddels berucht en verboden bestrijdingsmiddel.
Bijen krijgen deze stoffen niet alleen binnen via nectar en stuifmeel,
maar ook via vervuild oppervlaktewater en vocht dat planten uitscheiden.
Meest giftige monsters bij Intratuin
Intratuin heeft de twijfelachtige eer koploper te zijn als het gaat om
de gevonden pesticiden. Hier vond Greenpeace de meeste monsters die acuut giftig zijn voor bijen, hier gaan bijen meteen dood
aan en de meeste pesticiden die niet gebruikt mogen worden in de
Nederlandse sierteelt. Daarnaast komen 7 van de top tien giftigste
planten bij Intratuin vandaan. Bij de andere geteste tuincentra is het
niet veel beter. Ook bij BoerenBond-Welkoop en Groenrijk worden
veel en illegale bestrijdingsmiddelen aangetroffen.
Bee Happy niet vrij van bestrijdingsmiddelen
Zelfs de bollenmix “Bee Happy”, speciaal geselecteerde bollen voor
bijen en vlinders blijkt niet vrij van bestrijdingsmiddelen.
Er valt dus nog een wereld te winnen voor een blije bij.
(bron: trosradar.nl)
EXPOSITIE
6 Kunstenaressen met een tuin op Eigen Hof
exposeren hun bloemrijke schilderijen in museum
Oud Overschie.
Antoinette Bloemen, Jos Koekman,
Hilde Vervloet, Wil Jansen, Mies van Marrewijk,
Katja Schellekens.
Van 21 juni tot 21 september.
21 Juni wordt om 16.00 u de expositie geopend
door Wilma Knol, tevens tuinbezitter op
Eigen Hof.
Openingstijden Historisch museum,
expositieruimte ‘De Melkfabriek’ en het
Buitenmuseum:
Iedere zondag van 14:00 tot 17:00 u.
Nieuws van het algemeen werk
Houtwallen en composthopen
We noemen ze houtwallen, maar eigenlijk zijn het takkenrillen.
De afgelopen weken zijn we druk bezig om op een aantal plekken
op Eigen Hof houtwallen te bouwen. En het leuke is: iedereen die
er aan werkt is enthousiast. Binnenkort gaan we ook beginnen
met het bouwen van composthopen naast de houtwallen en we
hopen op net zoveel enthousiasme!
verteerd en vergaat. Schimmels, bacteriën
doen dat werk vooral. Een goeie takkenril stinkt
dus niet en trekt ook geen ratten aan. Ratten
komen wel af op huishoudelijk afval dat in de
struiken gedumptwordt. Een takkenril is juist
handig, biedt gemak aan de tuinders van Eigen Hof én biedt plaats aan nuttige dieren en
planten! Het aardige van de houtwallen en composthopen is dat je allerhande tuinoverschotten zoals
takken, snoei- en wiedafval en ander groen
spul vlakbij weg kan brengen. Op het terrein
van Eigen Hof zijn straks op acht plaatsen een
houtwal en composthoop, er is dus altijd wel
eentje in de buurt en dat scheelt een flink
eind lopen naar de containers. We hopen dat
vele tuinders dus een bijdrage leveren aan de
voeding en het onderhoud van de wallen en
hopen. Dat levert ons niet alleen wallen (sommigen vinden ze lelijk, anderen weer erg mooi)
en compost op, maar scheelt ook enorm in de
kosten voor het afvoeren van afval. De containers zitten nu meestal vol met tuinafval, terwijl
dat echt niet nodig is. De compost die we produceren kunnen we gebruiken om de planten
in het algemene deel te voeden. Composthoop
Waar een houtwal vooral bedoeld is om houtig
materiaal in te verwerken is de composthoop
juist bedoeld om het zachtere groene restmateriaal in te verwerken. Bladeren, gras, loof van
planten, groenten en fruit kunnen op de composthoop. Maar ook fijngestampte eierschalen
zijn een bron van kalk, koffiedik en mest van
plantenetende huisdieren kunnen prima op
de composthoop. In de composthoop doen
bacteriën, schimmels, torretjes en wormen hun
werk om het organisch materiaal om te werken
tot voedsel voor planten. Er zijn ook dingen die
niet op de composthoop kunnen. Takken van
coniferen en zieke planten bijvoorbeeld. Ook
gekookte etensresten kunnen niet op de composthoop omdat dat ongedierte aantrekt. Afval
van bespoten groen en groente natuurlijk ook
niet, evenals de inhoud van de kattenbak. Maar
ook koffiepads niet, want daar zit kunststof in!
Een goed werkende composthoop is bijzonder
Maar zoals bij veel dingen, staat of valt zo’n
(goed) idee bij de uitvoering en het onderhoud. Voortaan gaan we dus elke zaterdagochtend bij de houtwallen en composthopen op
het terrein langs. De houtwallen die niet goed
zijn worden uit elkaar gehaald en opnieuw
opgebouwd. Dat gaat vaak niet in één keer
maar dat is eigenlijk niet zo erg. Op deze manier werken meerdere mensen aan het project,
ontwikkelen we de kennis gezamenlijk en kunnen we die aan elkaar doorgeven. nuttig en leeft ook! Takkenril
Maar wat is nu een goeie takkenril? Dat is in ieder geval niet een
bult droge bult takken, dat is meer een brandgevaarlijke stapel.
Droog hout is makkelijk ontvlambaar en dus gevaarlijk. Het is ook
niet een dichte bult van tuinafval met wat takken er overheen. Dit
soort bulten gaat rotten en trekt ongedierte aan. Goeie takkenrillen
(of beter gezegd, de takkenrillen die we op Eigen Hof willen hebben) zijn niet al te compact, zijn een beetje vochtig, daar groeit hier
en daar wat grassen, bloemen en paddenstoelen in en biedt een
schuilplaats aan nuttige dieren als egels, vogels, amfibieën, reptielen en insecten. Een goeie takkenril leeft! Het bouwen en onderhouden van een takkenril is niet zo moeilijk.
Je slaat twee rijen palen op anderhalve meter afstand in de grond.
De tussenruimte van de palen is afhankelijk is van de gewenste
breedte van je ril. Op Eigen Hof hebben we rillen van verschillende
breedte en lengte gemaakt. Tussen de palen leg je aan de zijkanten
zoveel mogelijk dikke, rechte takken die je hebt ontdaan van zijtakken. In het midden van de ril kan je het kleinere spul kwijt en de
kleinere ruimtes kun je opvullen met groen restmateriaal zoals gras
en klein snoeimateriaal. Het hout en grove tuinafval in de houtwal
Een goede composthoop maken is ook niet moeilijk, maar vraagt
wel enige aandacht. Martine Herman heeft een prachtig stuk geschreven over hoe je dat doet. We gaan de komende maanden met
het algemeen werk aan de slag om composthopen te bouwen op
het terrein. Als je dat eenmaal in de vingers hebt kun je dat ook
makkelijk op je eigen tuin doen!
Nuttig en handig
Over smaak valt juist wel te twisten en of je een takkenril en composthoop nu mooi of lelijk vindt, wij vinden dat ze bij een tuin en
tuincomplex horen. Ze zijn handig om dichtbij je tuin om groen
restmateriaal te verwerken tot nuttige en bruikbare materialen en
meststoffen. De wallen en hopen zijn dus geenszins een uitnodiging
om tuinafval en huishoudelijk afval te dumpen! Het huishoudelijke
afval hoort thuis in de containers op het terrein, en als die vol zijn,
neem het dan mee naar huis of gooi het in een container voor
restafval in de buurt. Door de houtwallen en composthopen goed
te gebruiken en te onderhouden, kunnen we daar veel plezier en
gemak van hebben. Wolf Brinkman en Jan Hendrik Bos