Oktober - DOV Botlek

DOV BOTLEK SPIJKENISSE
CLUBKRANT
2014-NUMMER 3
Wij zijn ook te vinden op:
WWW.DOVBOTLEK.NL
DOV Botlek Evenementen
1
“ Drie Miskende Uitvinders” Deel 3 (slot)
De echte uitvinders van de autonome ademhalingsapparatuur
Vertaling/samenvatting:
Het resultaat van verbeteren van de Snuit”,
hogedruk pomp en duikpak zie je hieronder
en is in feite het standaard pak zoals dit tot
ver in de 20e eeuw is gebruikt.
Ron Vis
ademtoestel van Rouquarol/Denayrouze en
de schier eindeloze luchtstroom welke naar
de duiker kon worden gepompt.
De afhankelijkheid voor de duiker van de
luchtvoorziening aan de oppervlakte
speelde hierbij geen rol.
De gebr. Denayrouze ontpoppen zich als
een ware uitvinders/constructeurs met
weinig oog voor de realiteit om zich heen.
De NV bleef geloven in slechts een
toekomst (alleen ¾ eeuw te vroeg maar
dat konden ze niet weten) van hun
autonome ademapparaat en zagen, omdat
het in hun ogen slechts een tussenstap
betrof maar ook samenvoeging van
bestaande vindingen geen noodzaak en
kans het prototype van het hiervoor
beschreven duikuitrusting te patenteren,
naar later bleek met grote consequenties.
Gesterkt door het succes in het aparte
duikerswereldje van de sponzenduikers die
de weliswaar beperkte verblijfsduur en
diepte maar grotere vrijheid van het
oorspronkelijke toestel waardeerden bleven
de Denayrouzes vasthouden aan hun
aloude ideeën om “vrij” te kunnen duiken
en Louis ontwikkelde uit de grote
“Aerophore” welke als bufferset in de
mijnen werd gebruikt in 1875 een
draagbaar exemplaar welke bestond uit 3
onderling gekoppelde 25 bar cylinders met
daarop het ademtoestel van Rouquayrol
en liet een verblijf tot 20 m toe gedurende
ca 30 min.
Tussen 1875 (toen ook het patent van
Rouqauyrol eindigde) en 1895 storten
diverse firma’s zich wereldwijd op het
vervaardigen van deze duikuitrusting zoals
o.a. Siebe & Gormann en F. Casassas in
1875, fa Jon Date Reg’d in 1895 gevolgd
door nog vele andere bedrijven.
De veelal bergingsduikfirma’s gebruikten
allemaal de koperen helm, canvas overall
en luchtpomp vanwege de grotere diepte
waarop gewerkt kon worden t.o.v. het
2
Echtwaar mededuikers en duiksters ons
“setje” is zo modern niet !
De draagbare Aerophore voegde echter
niets toe.
De sponzenduikers konden uit de voeten
met de laatste verbeterde versie van het
oorspronkelijke “keteltje” en de bergers
zaten niet te wachten op een toestel dat
nog steeds de luchtdruk niet “reguleerde”.
Doordat het standaard pak niet was
gepatenteerd- hetgeen ook niet kon- en de
eerder genoemde firma,s zich op de markt
hadden begeven verloor de sponzenduiker
NV snel terrein evenals de eerste NV die
de ademapparaten produceerde.
Benoit Rouquarol overleed op 14 nov 1875
te Rodez en maakte de teloorgang van zijn
bedrijf niet meer mee.
De NV voor de sponzenduikerij sukkelde
voort en de uitvinder Louis Denayrouze
ontwikkelde tussen neus en lippen door
een onderwaterlamp op carbidgas simpel
door een waterdicht huis met een slang
aan de luchtpomp te koppelen.
Verbrandingsgassen ontsnapten, al pruttelend door een ventiel maar eindelijk
hadden duikers na jaren van duisternis
eens wat licht bij hun werkzaamheden.
trad en grote delen van de stad
overstroomden en de ondergrondse
leidingen danig werden aangetast.
Tijd voor het stadsbestuur, om mee te gaan
met de moderne tijd en over te stappen op
totale elektrificatie van de stadsverlichting
iets wat Louis net niet meer mee maakte
want hij overleed in februari 1910.
Dit zou het einde worden van de NV’s
welke ooit door B. Rouquarol en de beide
Denayrouzes waren opgericht.
Het duurde tot 1926 voordat er weer een
man zich over het probleem van de
drukregeling zou buigen en de barrière die
dit vormde om los van enige luchtvoorziening vanaf de oppervlakte vrij te kunnen
duiken.
In dat jaar vond Commadant Le Prieur,
uiteraard een Franse marineman, de
drukregelaar uit bestaand uit drukmeter
voor de flesdruk en een manometer om de
ademdruk in te stellen dmv een kraan
onder een reduceerventiel.
Helaas ontbreekt een afbeelding van deze
vinding omdat Louis zich fulltime richtte op
de ontwikkeling van een gaslantaarn voor
de Parijse straatverlichting. De grote
opdracht om heel Parijs te voorzien van
zijn goedgekeurde ontwerp leverde de NV
weer voor jaren werk en inkomsten op.
Auguste Denayrouze overleed in 1883 als
rijk en gevierd man en broer Louis zette
diens aktiviteiten voort tot het laatste
koperen ademtoestel werd geproduceerd
en verkocht in 1905.
Tussen 1897 en 1910 lag de nadruk vooral
op het gaslichtnet van de Franse hoofdstad
totdat in 1910 de Seine buiten haar oevers
Commandant Le Prieur met z’n vinding
3
Le Prieur was geprikkeld door de nadelen
van de Rouquarol/Denayrouze duikset en
die van de standaard duikpakken en
bewees dat zijn vinding deze nadelen niet
had, hij dook er voornamelijk tot eigen
genoegen lustig op los maar zijn vinding
vond geen weerklank bij de gevestigde
firma’s die de standaardpakken wereldwijd
verkochten en van service voorzagen.
Dit kwam omdat bij elke wijziging van
duikdiepte de drukregelaar handmatig
moest worden bijgesteld en voor de duiker
als te veel afleiding werd gezien.
Deze drukregelaar is echter tot op vandaag
de dag wel in gebruik gebleven bij b.v. het
snijbranden met gas en zuurstof.
Le Prieur’s naam zakt weg in de
vergetelheid.
schaarse oorlogsjaren, als benzine/diesel
uitsluitend voor militaire doeleinden mogen
worden gebruikt, een mogelijkheid te
zoeken om vloeibaar stadsgas als
autobrandstof te gebruiken.
Hun samenwerking leidt in 1943 tot de
samenvoeging van het membraamtoestel
van Rouquarol/Denayrouze met de
drukregelaar van Le Prieur, waarmee de
“vergeten” uitvindingen weer in de
belangstelling komen te staan.
De technieken welke in de oorlogsjaren
werden ontwikkeld om gepantserd staal in
meerdere te vormen te persen leiden tot
het vervaardigen van hogedruk cylinders
en de eerste volledig autonome duikset
waarmede ook tot grotere dieptes gedoken
kan worden ziet in 1943 het levenslicht.
En dan beste lezers en lezeressen duiken
eindelijk de namen op van de mannen
waarop je al 3 afleveringen zit te wachten
en die voor hedendaagse duikers zoveel
van betekenis zijn geweest !!!
In de jaren van de tweede wereld oorlog
worden drie opmerkelijke bewonderaars
van hun Franse voorgangers gegrepen
door het vraagstuk hoe je een
ademapparaat kunt maken dat zowel de
druk op variabele diepte automatisch
reguleert en volledige bewegingsvrijheid
toestaat.
Helaas is het motief voor hun interesse de
onderwaterjacht maar het waren dan ook
andere tijden.
Overeenkomstig de traditie zijn het de
franse marinemensen Philippe Taillez,
Jacques-Yves Cousteau en Frédéric
Dumas die op zoek gaan naar de
oplossing.
De verdere ontwikkelingen van de
ademautomaten hebben we allemaal zelf
wel kunnen volgen, de geschiedenis en het
ontstaan van de eerste versies is hierbij
jullie nu ook bekend.
In 1942 loopt Cousteau, Emile Gagnan
tegen het lijf een civiel ingenieur op het
gebied van vloeibaar gas/lucht mengsels
die door de overheid was verzocht in de
En mocht je belangstelling hebben; het
museum in Espalion met duikhistorische
afdeling is er nog altijd.
Ron Vis
4
Defensie Duikschool
Angelo schreef in de vorige clubkrant al over zijn bezoek aan de Marine Duikschool, dus
vond ik het wel heel aardig dat ik enkele dagen later een artikel kreeg dat over hetzelfde
onderwerp ging. Mijn schoonvader was beroepsmilitair en ontvangt daarom nog het
verenigingsblad van de officieren van de genie “GENIE”. In de editie van mei 2014 staat een
uitgebreid verslag, geschreven door luitenant-kolonel b.d. Theo van Kauuwen. Hier geef ik
een beknopte weergave, met toestemming van de redactie van GENIE.
Den Helder: Thuishaven van alle defensie duikopleidingen
Op 1 april 2014 bestaat de duikschool binnen
de Koninklijke Marine 107 jaar en wordt
tevens de verantwoordelijkheid voor de
opleiding van de landmachtduikers
ondergebracht binnen de Defensie Duikschool
(DDS). De DDS bestaat sinds 1837 en is
opgericht als gevolg van een scheepsramp. In
1835 zonk een stoomschip in de buurt van
Hellevoetsluis. De toenmalige luitenant ter zee
Uhlenbeck werd naar Engeland gestuurd om
het duikvak te leren en vervolgens in te
schatten of het wrak geborgen kon worden.
Momenteel is de DDS in Den Helder één van
de best toegeruste duikscholen binnen de
NAVO.
Ieder jaar worden er in Den Helder circa 300 duikers opgeleid dan wel bijgeschoold in zeer
uiteenlopende disciplines. Dit zijn niet alleen de maritieme EOD duiker (Explosieven
Opruimingsdienst Defensie), maar ook de kikvorsmannen van de Maritime Special Forces en
andere eenheden van de krijgsmacht. De brede samenwerking tussen alle onderdelen van
de krijgsmacht wordt vol trots uitgedragen.
Binnen de Defensie Duikgroep kunnen teams worden samengesteld ten behoeve van
bescherming van havens en is er 24/7 een duikteam paraat voor calamiteiten in de kop van
Noord-Holland. Ook wordt nauw samengewerkt met het Duik Medisch Centrum, dat ook in
Den Helder is gevestigd.
Het centrum heeft de beschikking over diverse
waterbassins waarin realistisch geoefend kan
worden. Zo is TRITON21 een vierkant bassin
van 21 meter diep, waarin op verschillende
dieptes werkzaamheden verricht kunnen
worden. Ook het oefenen van “auto te water” is
mogelijk.
In het zwembad Het Heersdiep, dat gebouwd is
samen met de gemeente Den Helder, staat een
5
duiktank van 14 meter hoog van waaruit ontsnappingen uit een onderzeeboot kunnen
worden geoefend. Voor zover bekend is dat laatste slechts op vijf plaatsen ter wereld
mogelijk. Ten slotte nog een boodschap over veilig werken. “Duiken, en dan ook nog eens
vaak op grote diepte, wordt gezien als arbeid met een verhoogd risico. Om veilige
arbeidsomstandigheden te garanderen, heeft het ministerie van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid de Stichting Werk onder Overdruk (SWOD) ingesteld en is overgegaan op
certificatie. Het bestuur van de SWOD bestaat uit vertegenwoordigers van de drie sectoren
van de duikbranche: Civiel, Brandweer en Defensie. Daarin opereert ook een Centraal
College van Deskundigen met experts uit de drie sectoren. Ik kan niet genoeg benadrukken
dat naleving en handhaving van de nieuwe certificering naast kennis en kunde ook veiligheid
voor de duiker opleveren,” aldus overste Visser, hoofd van de certificerende instelling van
Defensie.
Peter Blanker
DOV berichten september 2014
Van de voorzitter
In de vorige clubkrant schreef ik dat we als bestuur gaan bekijken hoe we kunnen omgaan
met de licentieregeling die de NOB invoert. Vanaf 2015 moet elke instructeur zichzelf jaarlijks
bijscholenen kan door het volgen van workshops en bestuderen van nieuwe ontwikkelingen
op het gebied van lesgeven of op inhoud. Als je dit niet doet, verlies je je bevoegdheid om
instructie te geven en moet je opnieuw de proeve van bekwaamheid afleggen. Inmiddels
heeft de ledenraad ingestemd met deze regeling en de vorm dat iedere instructeur 25 euro
per jaar betaalt.
Ik ben zeker een voorstander van het je blijven bekwamen. Bij de reguliere
zwembadtrainingen passeren alle aangeleerde technieken regelmatig de revue en ook de
reanimatielessen zijn een must. Er is ongetwijfeld ontwikkeling in nieuwe technieken,
lesgeefmethoden en ook de cursussen worden inhoudelijk steeds bijgesteld. Alle reden om
daarin bij te blijven, nog los van de voorbeeldfunctie die je hebt als instructeur.
Voor DOV Botlek is het van belang dat we voldoende bevoegde instructeurs hebben,
aangezien elke activiteit die nieuwe aangeleerd wordt, door of onder toezicht van een
bevoegd instructeur dient plaats te vinden. Wat we als bestuur hebben afgesproken dat we
vinden dat iedere instructeur zelf moet besluiten of hij (we hebben geen vrouwelijke
instructeurs) actief wil blijven en dus de bijscholing volgt. Wel vinden we dat een instructeur
die een volledige opleiding verzorgt ook deze kosten mag declareren en dat we dan ook die
licentiekosten in de opleiding verrekenen.
In de zomermaanden is er volgens mij regelmatig gedoken en met veel plezier en best een
goede opkomst, als ik de verslagen op Facebook lees. Ik ben erg benieuwd naar de
ervaringen.
Veel leesplezier weer!
Peter
6
Reddingsoefening met een 25 persoons reddingsvlot in het Oostvoornse Meer
We hebben al een aantal keer in het zwembad met een reddingsvlot oefeningen gedaan
voor noodgevallen op zee. We hebben toen aangegeven dat dit een vervolg zou krijgen in
het buitenwater.
Dit gaat gebeuren op zondag 19 oktober, aan het Oostvoornse Meer.
We beginnen om 12.00 uur, helemaal aan het eind van het Oostvoornse Meer.
Als we hierna allemaal moe uit het water komen dan sluiten we de dag af met een barbecue.
Wij zorgen voor het vlot, reddingsmiddelen, barbecue en het eten.
Je moet zelf zorgen voor je duikpak, duikschoentjes, drinken en iets om op te zitten.
De kosten voor deze middag zijn € 10,- pp. maar als je niet het water in gaat maar wel mee
doet met de barbecue dan is dit € 5,- pp.
Iedereen mag meedoen dus als je nog iemand weet, familie of vrienden die het ook leuk lijkt
om mee te doen laat mij dit dan weten. Als je geen pak hebt maar wel mee wil doen laat dit
dan ook weten is er altijd een mogelijkheid om een pak te huren.
Opgeven kan via mail bij: [email protected]
Tot ziens op zondag 19 oktober,
Maarten
Zo doen wij dat… training geven
DOV Botlek is een zeer actieve vereniging met een aantal vaste succesnummers. Zo wordt
het clubblad gretig gelezen, verzorgen we goede opleidingen waar veiligheid hoog in het
vaandel staat en hebben we een actieve evenementencommissie. In deze aflevering wil ik
echter in gaan op de zwembadlessen.
We hebben een club van zeer enthousiaste leden die om beurten langs de waterkant willen
staan om de rest van ons bezig te houden. Daarnaast zijn Adri en Angelo regelmatig in de
weer om het lesrooster op te stellen. Hierbij wordt met diverse factoren rekening gehouden:




Hoe vaak willen we een perslucht training?
Welke andere activiteiten zijn er in zwembad? Denk aan opleidingen, scubadoo,
snorkelen voor volwassenen.
Op welke data gebruiken we het zwembad? Met kerst, meivakantie en bijvoorbeeld
dit jaar op 5 december 2014 verwachten we weinig leden en dan huren we het bad
dus niet.
Welke lesgevers zijn inzetbaar?
Vervolgens maken we een mix van conditie, techniek, perslucht en bijzondere lessen en
delen we de beschikbare trainers in.
Als voorbereiding op de training zelf maken we zoveel mogelijk gebruik van een vast
formulier: het praktijk instructie formulier (PIF). Dit formulier helpt je om de les goed op te
bouwen, een helder leerdoel aan te geven, te bedenken welke materialen je wanneer je
tijdens de les nodig hebt en vooral maakt het de les overdraagbaar. Als een trainer op het
laatste moment verhinderd is kan de PIF doorgegeven worden aan diens vervanger.
7
En zelf gebruik ik ze ook vaak om terug te kijken wat we in het verleden gedaan hebben.
Soms doe ik hem gewoon hergebruiken en soms gebruik ik het als basis en bedenk ik
nieuwe variaties.
Peter Blanker
Antillen 2014, deel II
Donderdag 13 maart zijn we vanaf Curaçao gevlogen met een Fokker50 naar Bonaire, nadat
Peter en Ria nog even hebben gezwommen. Daarna de auto ingeleverd, die opeens
allemaal deuken in het dak had ???, maar waar we gelukkig niet voor hoefden te betalen.
Gonda rijdt dan wel stevig door over de hobbelige wegen, maar die deuken waren toch niet
door haar gemaakt. Na een wat hobbelige vlucht (niet de schuld van Gonda) waren we rond
half drie op Flamingo Airport. Daar duurde het wachten op de koffers langer dan de hele
vlucht..... Toen de auto ophalen en door naar Hamlet Oasis. Dat lag gelukkig nog op
dezelfde plek als de vorige keer, dus we reden er zo naar toe. Omdat we even moesten
wachten op de schoonmaak, zijn de heren alvast naar de duikschool gegaan en hebben de
nodige formulieren meegekregen.
Na het uitpakken zijn Leo en de jonkies boodschappen wezen halen. De Hollandsche Bakker
zit er nog steeds! En 's avonds op weg naar restaurant Eddy's. Dachten we. Want de auto
weigerde te starten.... Het duurde even, maar toen kwamen ze een nieuwe en ietwat roestige
(motorkap is op plekken bijna dóór) pick-up brengen. Maar, deze startte. Bij Eddy's, waar ze
ons herkenden (we zijn locals!) lekker gegeten en toen vroeg
naar bed.
De volgende ochtend, vrijdag, via de duikshop voor flessen en
lood naar het noorden gereden en gedoken bij de Salt Pier.
Daar kan en mag je alleen duiken als er geen schip ligt, en we
hadden dit jaar mazzel! Eerst zijn de dames gaan snorkelen, en
hebben grote trompetvissen, papegaaivissen en een murene
gezien, en de pijlers van de pier waren volledig begroeid met
koraal. Daarna gingen de heren duiken en hebben ook veel vis
en een grote tarpon van een meter gezien. De dames zijn bij
gebrek aan schaduw in de auto gaan zitten, waarbij Ria las en
Gondasliepzzzzzzzz.
In de middag hebben we weinig gedaan (zwemmen, slapen,
lezen, het is net vakantie....). We wilden bij Spice eten, maar
daar zat de rest van de inwoners van Bonaire al, we moesten parkeren ongeveer bij ons
eigen resort. Dus maar weg gereden en uiteindelijk beland bij Patagonië, een nieuw
Argentijns restaurant. Heel erg lekker gegeten in een niet zo sfeervol restaurant, en
afgesloten met een ijsje bij Gio's. Die zat er gelukkig nog, maar heeft er wel een concurrent
bij gekregen.
Zaterdag hebben de jonkies eerst de felicitaties in ontvangst genomen voor hun 15 jarige
trouwdag. Geen taart, want die zou direct wegsmelten.... Het wordt hier steeds warmer! maar
dat weerhield ons niet om te gaan shoppen in kralendijk. Na de 18 winkels :-) langs de
supermarkt voor geitenkaas van Aletta's goatfarm (ja, die van Boer zoekt vrouw). Thuis
8
geluncht (toch maar besloten om niet meer te gaan duiken als de zon op z'n hoogst staat) en
door naar Weber'sjoy. Hier hebben de dames gesnorkeld en twee murenes en twee HELE
GROTE papegaaivissen gezien. Deze vissen bleven ook in zicht van de dames bij de kust
zwemmen toen de heren gingen duiken. Teruggereden via de scenic tour: Goto meer en
Rincon. ‘s Avonds heerlijk gegeten bij Spice, waar nu wel plek was! Met een speciaal toetje
voor het drievoudig lustrum van de jonkies.
Zondag niet al te laat opgestaan, want Washington Slagbaai park stond op de planning! Hier
zijn we eerder geweest, het blijft fantastisch! Waar het Christoffelpark hoge hellingen op
soort van asfalt heeft, zijn de hellingen in Bonaire wat lager maar de weg iedere keer wat
slechter. Dat dat nog kan is ons een raadsel, want soms is het balanceren over de kuilen
heen. De auto komt iedere keer wat schever te rijden :-). Bij BokaSlagbaai hebben de heren
twee keer gedoken en de dames gesnorkeld. De heren hebben een rog gezien én gefilmd,
Ria heeft een platvis gescoord en Gonda heeft een ietwat agressieve zeekat op de foto
gezet. Helaas was het restaurantje dicht en hing er een vervelende vislucht. Het werd er niet
minder mooi op!
Na de zo mogelijk nog hobbeligere weg terug waren we voor sluitingstijd het park uit. De
jonkies hebben nog voor het eten de monovin opgehaald bij Carlos Coste - wereldkampioen
freediving - met die vin is daadwerkelijk het record gevestigd! De jonkies hebben meteen wat
Surinaams eten afgehaald. Na het verorberen van de Pom, de Roti en de Bakabana hebben
de jonkies gewonnen met klaverjassen.....
Maandag is Peter helemaal uit zijn dak gegaan met het vinzwemmen bij ons huisrif. Op de
duikbeurs, Duikvaker, in Houten had Peter de tip gekregen om contact op te nemen met
Mene Carlos Coste. Dat is een Freediver die sinds kort ook op Bonaire les geeft. Toevallig
heeft hij dezelfde schoenmaat en mocht Peter zijn monovin gebruiken!Meer informatie over
Carlos Coste op: http://www.carloscoste.com/
Maar eerst uitgeprobeerd in ons zwembad. We hebben er foto's en film van! En de oudjes
hebben gesnorkeld. Daarna zijn de heren gaan duiken op het huisrif en hebben mooie foto's
gemaakt van zeekatten en tarpons. De dames zijn boodschappen gaan halen. Na de lunch
weer heerlijk genikst (poco poco zit er langzamerhand wel in). Na de zelf gefabriceerde
pastamaaltijd hebben de heren een nachtduik gemaakt op het huisrif, waar Leo is
aangevallen door een nog onbekende slangachtige. Hierbij heeft Leo ter verdediging dat
9
beest doormidden gebroken? We weten nog niet of het een tuinslang of een wormachtige
ofzo is, iemand ideeën?
Dinsdag zijn we na een rustige start vertrokken naar de duikplek Andrea I. Broodjes mee,
maar daar hebben we niet op een normale manier van genoten. Twee grote, wel erg
nieuwsgierige leguanen, kwamen bijna op schoot zitten! We hebben de tassen dichtgedaan,
anders waren ze erin gekropen... En de broodjes hebben we rennend opgegeten.... Gelukkig
was de plek het wel waard! De heren hebben een schildpad gezien. De dames zijn daarna
gaan snorkelen, en hebben dezelfde schildpad, een Franse keizersvis, scholen vissen, een
platvis en twee murenes gezien. De schildpad lag lekker rustig in een holletje, maar vond het
op een gegeven moment welletjes en zwom weg. Gonda mocht zomaar een kwartier lang
met de schildpad meezwemmen... Het is dat Ria haar terugriep, anders was Gonda zo naar
Venezuela toe gezwommen ;-)
De heren zijn na het voeren van de ietwat stekeblinde leguanen nog een keer gaan duiken
en hebben een grote murene gezien, die kregen ze niet eens op de foto! De dames hebben
uitgepuft op het strand en de boomklimmende leguanen in de gaten gehouden. En stenen
gegooid naar de hagedissen, waarbij Ria één hagedis een steen op de kop gooide (per
ongeluk hoor). Terug gereden via de bakker, waar ze verse suikerbrood hadden, hebben we
die middag lekker genikst en gezwommen. Ook de duikspullen zijn weer ingeleverd en
gespoeld. ‘s Avonds zijn we gaan eten bij It RainsFishes en hebben we ijs gegeten bij Gio's.
Het tweede potje klaverjassen werd gewonnen door Ria en Peter.
Woensdag, onze laatste hele dag, hebben we doorgebracht in Rincon. Eerst, na een snelle
autorit (!), want we moesten op tijd zijn, naar Mangazina di Rei. Dit is een museum voor
bescherming van het cultureel erfgoed van Bonaire. We kregen een rondleiding en hebben
locale drankjes gekregen (we weten nu wat het geheime ingrediënt van cola is). Ook kregen
we een workshop muziek en dans. De dames op de triangel, Leo op de 'soort van bas' en
Peter op de trommel, en dan nog 5 instrumenten. Met wisselend succes, want ritmegevoel is
ons niet allen van nature gegeven :-). Daarna dansen, waarbij vooral Peter erg blij was dat er
een vreemde man (de gids) met ons groepje meedanste. We hebben er foto's van! En
gelukkig geen filmpje ;-).
Toen op zoek naar de Bonairse pasteitjes in Rincon voor lunch. Een heel erg klein dorp,
oudste nederzetting van de Antillen. Alle pasteitjes waren uitverkocht. Wel waren de drie (!?)
Chinese restaurants open. Uiteindelijk beland in de supermarkt voor broodjes kaas en
krentenbollen, die we op een bankje voor de kerk hebben opgegeten. We hadden wel een
stevige bodem nodig, want daarna gingen we naar de likeurdistillerijCadushy of Bonaire. Na
wat uitleg kregen de dames een proeverij, en werd de nodige alcohol ingeslagen. Lekker!
Terug bij de bungalow hebben de drie jongsten gesnorkeld op het huisrif. En daar hadden ze
geen spijt van! Een blauwe papegaaivis (zeldzaam), murene, twee steenvissen waarvan 1
zwemmend, coneyvissen, een koninginnevis en een egelvis. Helemaal onder de indruk
hebben de jonkies de senior in siësta opgehaald en zijn we gaan eten bij Unbelievible, met
uitzicht op zee. Terug bij de bungalow hebben Peter en Leo gewonnen met klaverjassen. We
zien een patroon.... Peter wint altijd. Maar schrijft ook altijd.....
Donderdagochtend. De koffers staan klaar terug naar de kou in Nederland!
Ria Blanker & Gonda Neddermeijer
10
Toezicht in het Rivièrabad
Elk jaar moeten we opgeven wie er tijdens de trainingen aan de waterkant staan en dat die
trainers voldoende gekwalificeerd zijn. Zo ook dit jaar, waarbij het mij opviel dat de trainers
moesten verklaren dat ze het toezichtsplan van het Rivièrabad kenden. Ja, dan moet je dat
wel hebben, natuurlijk! Dus, via Adri, kregen we keurig digitaal een exemplaar en dat hebben
nu alle trainers.
Als ik het goed samenvat dan moeten wij gedurende ons badgebruik zorgen voor bevoegde
medewerkers (leden) die:



de zwemkunst machtig zijn;
een EHBO diploma hebben;
kunnen reanimeren.
Dat zie ik als geen enkel probleem, aangezien elk lid basale of diepgaandere kennis heeft
van EHB(D)O, een aantal leden een BHV en/of EHBO diploma heeft en we jaarlijks
reanimatielessen verzorgen (met AED) voor onze leden. Daarnaast is er bij elke groep leden
altijd minimaal één trainer die overzicht heeft en houdt. Dat ze kunnen zwemmen (en
redden) staat buiten kijf...alhoewel er uiteraard wel verschil is in geoefendheid ;-)
Vanuit het zwembad mogen we er van uit gaan dat er altijd iemand bij de badmeesterspost
is (recreatiebad). Verder is het voor ons allen van belang dat we de huisregels kennen en
wat specifieke aandachtspunten:
Huisregels zwembadbezoekers
De huisregels staan op het pictogrammenbord in de hal van het zwembad. Iedere bezoeker
kan er kennis van nemen. Op basis van de huisregels gaat iedere klant naar binnen en
maakt gebruik van de accommodatie en haar attributen. Op diverse plaatsen en/of bij
speelattributen staan gedragsregels aangegeven waar de klant zich aan moet houden (denk
aan gebruik van de glijbaan).
Het is van belang dat de huisregels ook goed zichtbaar zijn voor de bezoekers. Voor de
Optisport accommodaties is gekozen voor het pictogrammenbord dat gebruikt wordt voor het
convenant “Vrolijk en Veilig”. Dit zijn voor het merendeel standaardregels. Daarnaast kan
elke accommodatie hier enkele accommodatie-specifieke regels aan toevoegen.








Bezoekers die zich niet aan de gedragsregels houden, kunnen zonder verdere
opgave van redenen, namens het management, uit het zwembad worden verwijderd.
De directie is niet verantwoordelijk voor verlies, schade en/of diefstal van uw
eigendommen en/of lichamelijk letsel in en om de gebouwen. Zij kan als zodanig niet
aansprakelijk worden
Hinderlijk gedrag ten opzichte van andere bezoekers dient achterwege te blijven.
Nooduitgangen mogen alleen in geval van nood geopend worden.
Het is niet toegestaan met straatschoeisel in de zwemzaal of aangrenzende ruimtes
te komen.
Hardlopen op de perrons is niet toegestaan.
Duiken in water dat ondieper is dan 1.40 meter is niet toegestaan.
Alle aanwijzingen van het dienstdoende personeel dienen strik te worden opgevolgd.
11

Het verstellen in hoogte van de beweegbare bodem kan alleen met behulp van een
sleutel en de bodem mag alleen versteld worden als er geen mensen in het bassin
aanwezig zijn. Controleerdat de diepte, aangegeven op het display, overeenkomt met
de werkelijke diepte.
Bij het betreden van deze accommodatie geeft u aan zich te houden aan de hier
geldende huisregels. Bij het plegen van een strafbaar feit wordt te allen tijde de
politie ingeschakeld.
Zoals gezegd, weinig verrassende zaken maar goed om dat helder met elkaar te delen.
Peter
Duikje Zoetermeer
Op dinsdagavond 5 augustus 2014 had ik tijd en zin om ’s avonds een duikje te doen en
plaatste via de mail een oproep. Even leek het er op dat we met ons vijven zouden gaan
duiken, maar door uitlopende werkverplichtingen gingen uiteindelijk alleen Pascal Pansier en
ik te water. Deze stek, duikpark Zoetermeer, is al uitgebreid beschreven. Ik heb er wat foto’s
van boven water aan toegevoegd.
Pascal had zijn mooie onderwater camera weer bij zich en hoopte wat zoetwatervissen te
kunnen schieten. Vissen waren er genoeg, aardig wat baarzen van best wel stevig formaat
en bij het 4 meter platform lag een giga-snoek ons op te wachten. Helaas was het zicht
dusdanig matig dat we letterlijk over de snoek moesten struikelen om hem te zien. Geen
mooie foto’s dus, wel een verkeersbord geloof ik.
En wat ook erg tegenviel was de temperatuur! Een deel van het parcours ligt dieper dan 10
meter en als je touwlijn volgt kom je daar netjes terecht. Dan zie je ook een wrakje liggen en
mogelijk was het daar helderder. Echter, de temperatuur sprong vanaf 10 meter zeker 5
graden omlaag en dat voelde ik zeker. Pascal, die zonder handschoenen dook, voelde het
nog meer!
We besloten daarop om dezelfde weg weer terug te gaan en te kijken of de snoek er weer
lag (die was ons op een gegeven moment zat geworden en verdwenen). We hebben hem
niet meer gezien en na een duiktijd van 40 minuten hebben we de duik beëindigd.
Enkele dagen later was ik bij Divepost in Zoetermeer, waar ze me vertelden dat die snoek
zijn vaste stek heeft bij dat 4 meter platform. En ook dat zomers duiken in zoetwater heel
vaak een koude ervaring is, door het grote verschil in temperatuur aan de oppervlakte en
dieper.
En ik kreeg de tip om bij Leiden de zoetwaterplas “Vlietland” te bezoeken. Deze plas schijnt
een hoop mogelijkheden te bieden met mooie drop-offs en aardig wat grote vissen zoals
snoekbaars en paling.
Peter
12
Fototentoonstelling Woerden
In het Algemeen Dagblad las ik een aankondiging dat de bekende onderwater fotograaf
Willem Kolvoort een expositie had in Woerden. Willem maakt prachtige opnames in
zoetwaterplassen en Woerden ligt op de route van mijn huis naar mijn werk en vice versa.
In de kelder van het Kasteel Woerden hingen een kleine twintig foto’s. Ik was op dat moment
geheel alleen en kon dus in alle rust de foto’s in die bijzondere sfeer bewonderen.
Peter
Uit de oude doos.
Ik ben in 1986 lid geworden van Dov Botlek.
Ik kan mij zelf dus rekenen tot 1 van de oudgedienden onder ons. Er zijn nog een paar leden
over die er al voor mij waren, en het best weet ik mij Pascal Gunneweg nog te herinneren die
toen ik begon met mijn theorie, hij het al voor de derde keer deed. Hij was nog te jong om
echt met duiken te beginnen en zijn ouders waren ook niet van plan om voor een kind in de
groei ieder jaar een nieuw pak aan te schaffen.
Omdat hij de theorie al meerdere malen gehad had wist hij op iedere vraag het antwoord al
en kwam iedere keer die vinger omhoog, en het meester, meester, zal ik mij altijd heugen.
Daar ik toen nog om het weekend moest werken heb ik er twee jaar over gedaan om mijn 1*
brevet te halen.
De rest van de van de cursisten konden wel iedere zondag oefenen op het Oostvoornse
Meer maar ik maar 1 keer in de twee weken.
13
Voor de theorie heb ik zelfs een rekenmachine aangeschaft want het berekenen van
trimflesjes uit je grote fles, en wat je dan nog overhield, was een hels karwei.
Archimedes schijnt ergens in een ver verleden nog Eureka geroepen te hebben toen hij in
een bad ging zitten, en het had iets met waterverplaatsing te maken.
De formule p x v = c heb ik tot uit den treuren uit mijn hoofd moeten leren.
Geen modules op je eigen tempo, het hele boek uit je hoofd leren, vooral het medisch
gedeelte was iets waar een arts jaloers op zou zijn. Geen examen als je een hoofdstuk uit
had, maar het gehele boek in 1 keer op een avond voor het zwemmen.
Wat niet uitgebreid genoeg in het boek geschreven stond werd door Frits en Hans aangevuld
met stencils (jongeren vraag maar aan je ouders wat stencils zijn) die op de stencilmachine
in elkaar gedraaid waren. En geloof mij het boek was al zeer uitgebreid maar de instructeurs
wisten het altijd nog verder uit te diepen.
Het ging ze net iets te ver om net als in het leger je automaat geblinddoekt in elkaar te
zetten, maar ze hadden het volgens mij maar wat graag gedaan.
Ondertussen allerlei oefeningen in het zwembad, want duiken is afzien, en pijn lijden. Je
moest toen ook nog eerst een examen doen in het zwembad, eerst het snorkelgedeelte en
vervolgens allerlei oefeningen in het zwembad. Als je dat gehaald had mocht je het
buitenwater in.
Na het theorie gedeelte en de ellenlange zwembadoefeningen het buitenwater in.
Frits en Hans hadden toen nog de onhebbelijke gewoonte nadat je je in je pak had gehesen,
lood om je middel, en fles op je nek, midden op een warme zomerse dag, een complete
theorieles aan de waterkant te geven. Dat deze bij tijd en wijle een half uur duurde was
jammer, want duiken is afzien, en pijn lijden.
Ik vergeet nooit meer mijn eerste buitenwater duik. Het was in het Oostvoornse meer, en
meer dan wat zand heb ik niet gezien, maar wat een indruk maakte dat op mij.
Op 25-06-1988 heeft Leo Langendoen mijn logboek afgetekend na een examen wat toen
nog een examen was. Het begon rond 10.00 uur en als je mazzel had was je rond een uurtje
of 15.00 klaar. Honderden meters snorkelen op buik en rug. Vrije duik maken naar een meter
of 8 om daar een handje zand van de bodem te halen. Had natuurlijk niks met duiken te
maken maar alles met conditie. Diversen oefeningen op 3, 6 en 9 meter samen met je
buddy. Dit alles gadegeslagen door onze “oud” instructeurs Frits en Hans die geen meter
van onze zijde afweken, en de minuut uittrimmen op 9 meter nauwlettend bekeken of je geen
halve meter naar boven of onder ging. Er waren in die tijd twee normeringen fout of goed iets
anders bestond er niet bij die oude instructeurs. Geen discussie was mogelijk, je was meer
dan een halve meter afgeweken, dus dit was fout. Het examen was 1 keer per jaar en als je
niet geslaagd was mocht je het volgend jaar opnieuw proberen.
Ook toen was duiken afzien en pijn lijden.
Volgende keer zal ik verhalen over mijn 2* brevet.
Daar heb ik ook zo`n 2 jaar over gedaan, en ook toen was duiken afzien en pijn lijden.
Nadenkertjes:
Geluk ontmoet men steeds per ongeluk.
Rijkdom alleen maakt nog niet ongelukkig.
Met een beetje geluk vang je ook áchter het net nog vis.
Velen bereiken in het leven alleen iets met staan en opvallen.
14
"Ben ik wel duikproef" was een goed bezochte lezing door duikarts Olga de Bakker.
Lezing over de duiksportkeuring
Op dinsdag 9 september stond er een lezing op het progamma over de duiksportkeuring
gegeven door Olga de Bakker.
Ondanks de goede opkomst viel het mij op dat er maar weinig DOV-ers waren. Aan de
locatie kon het niet liggen want het werd gegeven in het door ons bekende Altlas hotel.
Als je gaat duiken dan wordt je lichaam blootgesteld aan verhoogde drukken,
dit heeft gevolgen voor het lichaam. Bij een keuring wordt onderzocht of er
eventuele risico’s zijn gelet op jouw lichamelijke situatie. Hoewel sportduiken
niet gevaarlijk is, kunnen er wel gevaarlijke situaties ontstaan doordat je niet fit
bent of geen goede conditie hebt.
Bij een keuring kan een duikkeuringsarts onderzoeken en bepalen of er factoren zijn die bij
jouw bepaalde risico’s met zich meebrengen. Dit is uiteraard van groot belang voor jezelf,
maar aangezien je altijd met 2 of meer personen duikt, kan dit ook van groot belang zijn voor
je buddy’s.
Indien je een cursus volgt in binnen- of buitenland bij een duikschool, of in sommige gevallen
als je gewoon wilt gaan duiken, dien je een medische vragenlijst in te vullen. Een groot
aantal vragen welke direct of indirect met duiken te maken hebben en je in een risicogroep
15
kunnen plaatsen. Ervaring heeft geleerd dat de meeste mensen deze lijst zo invullen dat er
geen keuring wordt vereist, waardoor ze zichzelf kwetsbaar opstellen voor risico’s.
In Nederland is een keuring
voor sportduikers nog niet
verplicht. In sommige andere
landen is een duikkeuring wel
verplicht. Het is goed te weten
dat zulke keuringen beter hier
uitgevoerd kunnen worden dan
in het buitenland. Je kunt
vraagtekens zetten bij de
kwaliteit van een keuring in het
buitenland en vaak zijn het
keuringen die ongelooflijk veel
geld kosten, tenslotte kun je
daar
niet
duiken
zonder
keuringsbewijs.
Nogmaals het is geen verplichting, maar wel aan te raden.
Op deze avond werden er in en outs gegeven over de duiksportkeuring en kwamen er
diversen voorbeelden naar voren. Aangezien de meningen nogal verschillen over een
duikkeuring van: onzin, het is maar een moment opname, de kosten zal ik in dit stukje niet op
de details ingaan die zijn besproken op deze avond.
Ikzelf heb me de laatste keren ook laten keuren door mijn huisarts en als ik nu kijk wat de
keuring inhoud die een erkend duikkeuringsarts doet zie ik hier nogal een groot verschil in.
Mij heeft het in ieder geval overgehaald om voortaan naar een erkende duikkeuringsarts te
gaan. En ja, het kost meer en blijft ook een moment opname
In het onderstaande stukje kun je zien waar er naar gekeken word bij de duikkeuring die
Olga uitvoerd. Vergelijk die is met jou keuringsarts.
De duikkeuring bestaat uit:
1. Een uitgebreide anamnese a.d.h.v. een vragenformulier om te weten of u eerdere
ziektes en/of ongevallen heeft gehad en of er andere relevante medische zaken zijn van
belang voor uw gezondheid en het duiken (zie 'contact').
2.
Algemeen lichamelijk onderzoek:
a.
Alg. indruk lichaam: gewicht/ lengte/ BMI/ vetpercentage
b.
Bloeddrukmeting, zuurstofmeting en hartslagmeting in rust en ná de inspanningstest
c.
Beluisteren van hart, longen en halsvaten
d.
Onderzoek van ogen/ keel, neus, oren: met klaren
e.
Algemeen neurologisch onderzoek: evenwicht, oriëntatie,
16
looppatroon, zenuwen, coördinatie etc.
f.
Onderzoek lichaam (o.a.lever, milt, lymfeklieren, bloedvaten)
g.
Longfunctietesten:
1.
Vitale capaciteit (VC)
2.
Forced expiratory Volume (FEV1)
3.
FEV1/VC
4.
Peakflow (PF)
h.
Inspanningstest: (Astrand steptest), op indicatie fietsergometerproef met perslucht
i.
Urineonderzoek: zuurgraad (pH), suiker en eiwit, op indicatie nader uit de breiden.
j.
Ogentest zo nodig/ leestest zo nodig
h.
Uitgebreide cholesterolmeting op verzoek (€10 euro extra)
De keuring duurt 35-45 minuten.
Indien u wordt goedgekeurd ontvangt u ter plaatse een internationaal erkende “fit to dive”
verklaring en/of een vermelding in uw NOB logboek. Geldig voor alle duikopleidingen
nationaal en internationaal. Tevens ontvangt u een verslag van de
belangrijkste keuringsbevindingen.
Arie in actie bij een stukje longtest.
Al met al een leerzame avond.
Angelo
17
Hallo duikvriend(in).
Mijn vorige stukje was door omstandigheden niet geplaatst in de vorige krant en ik hoop dat
Max dat alsnog gaat doen (tuurlijk Adri!) want dit is een vervolg op datgene wat ik toen aan
het papier heb toevertrouwd.
In die tijd was de NOB overgegaan van een ingebonden boek naar een losbladig systeem,
dit was handig want dan konden eventuele veranderingen makkelijk ingevoegd worden. Ik
geloof niet dat ik ooit een nieuw blaadje heb ontvangen wat ik in mijn ringband heb
ingevoegd. Wisselende inzichten hebben de NOB doen besluiten om weer over te gaan tot
een boek.
Maar goed mijn 2* opleiding;
Begonnen in 1990 en afgerond in 1992 dit was mede zo lang omdat ik nog steeds om het
weekend werkte en er alleen op de zondagen geoefend werd. Ik deed er dus dubbel zo lang
over als de andere kandidaten.
Ook dit keer waren onze vertrouwde instructeurs Frits en Hans.
Dat dit ook toen al bikkels waren getuige wel van het feit dat we ergens eind november
gingen oefenen en dat het flink aan het sneeuwen was. Hans stond als eerste omgekleed
aan de waterkant en maande ons aan tot spoed want het begon ook al donker te worden. En
dat dit geen geplande nachtduik was laat zich raden. Toen we eindelijk uitgeoefend waren en
ik het water uitkwam kreeg ik een plastic bekertje koffie van Pleun Doollaar (oud lid) ik kon
mijn spieren niet meer in bedwang houden en heb het complete bekertje leeggeschud
voordat ik er ook maar een slok van kon nemen.
Hoezo opletten met onderkoeling.
Ik heb de eisen van die tijd nog eens opgezocht.
Voor de theorie, die we ook nog iedere week kregen in het zaaltje naast het zwembad,
moesten we het volgende kennen.
Alle stof van het 1* brevet. (uiteraard werd dit tot in den treure herhaald.
Eisen, werking, gebruik, beperkingen en onderhoud van de duikuitrusting.
Wet van Henry, duiken in bergmeren, luchtverbruik berekeningen.
Bloedsomloop, E.H.B.D.O. bij duikersziekten en ongevallen, zuurstofkoffer, hartmassage en
mond op mond/neus beademing, schockhouding, decompressieziekte, stikstof narcose,
zuurstofvergiftiging.
NOB veiligheidsreglement, NOB US Navy tabellen 1 tot en met 9 voor duiken met
perslucht, brevetbevoegdheden, getijden en stroming, duikleiderschap, hydrobiologie.
De tijd voor beantwoording van de 40 vragen bedraagt 90 minuten.
Hallo zijn jullie er nog?
Dit was alle theorie en dit werd op 1 avond geëxamineerd, en niet goed dan had je volgend
jaar een nieuwe kans, niks geen modulair systeem.
Dit was de theorie nu gaan we naar het onvolprezen Oostvoornse Meer.
Evenals het 1 * examen was ook dit op 1 dag vanaf een uurtje of 10.
En ook hier gold goed of niet goed, als het niet goed was dan mocht je het volgend jaar
opnieuw proberen.
We gaan beginnen met 300 meter snorkelen en 300 meter snorkelen op de rug, met
gebruiksklare apparatuur. Dus met complete uitrusting aan, (goed voor je conditie).
Vanaf 20 meter diepte een gecontroleerde opstijging maken met behulp van het trimvest met
een snelheid van 18 meter per minuut.
Tijdens de opstijging wordt een stop gemaakt van 2 minuten op 3 meter diepte.
Met een mededuiker een geassisteerd opstijging maken van 9 meter diepte met een
stijgsnelheid van 18 meter per minuut, ademend uit 1 ademautomaat, waarbij 1 kandidaat
stijgsnelheid en luchttoevoer regelt.
18
Een zich bewusteloos houdende duiker vanaf 9 meter diepte met behulp van de zijgreep
omhoog brengen. Aan de oppervlakte het trimvest opblazen.
De mededuiker transporteren met behulp van de duwgreep over een afstand van 50 meter,
in de aangegeven richting.
Ten minste 100 meter vanaf een markering op een diepte tussen de 2 en 4 meter met behulp
van het kompas naar de markering zwemmen en aankomen binnen 15 meter vanaf die
markering.
Als je geluk had was het een mooie zomerse dag, maar als je pech had moest je de
oefeningen doen met windkracht 6 of meer, want de examen datum stond al lang vast.
Bij alle oefeningen stond precies vermeld wat goed was en wat fout was, en de instructeur
ging overal mee dus sjoemelen was niet aan de orde. Het trimmen mocht een marge
hebben van een halve meter. De instructeur hing naast je en als hij omhoog of omlaag ging
mocht je absoluut niet meegaan maar op je eigen meters vertrouwen. Hij kon je anders op
het verkeerde spoor zetten en was je alsnog gezakt.
Zo als ik in mijn eerdere stukje al vertelde.
Duiken was afzien en pijn lijden.
Misschien volgende keer over mijn 3*.
Samen met Pascal naar 20 meter en weer omhoog.
A3
NOB rondje Nederland
Om meer interactie met de leden en de duikverenigingen te hebben, doet de NOB regelmatig
een zogeheten “Rondje Nederland”. Er wordt dan een locatie gezocht en de omliggende
verenigingen worden uitgenodigd om in gesprek te gaan met de medewerkers van het
bondsbureau en elkaar.
Op donderdag 18 september 2014 was de NOB in Spijkenisse. Op mijn aanraden was het
Atlas Hotel afgehuurd en daar ontvingen Riana Wassing, Arjen de Vries en Anne Schulze
dan ook 19 leden. Deze leden kwamen vanuit Aqua Viva Rotterdam, Duikvereniging
Rotterdam, OWSV Stella Maris Roosendaal, Rotterdamse Onderwatersport Vereniging
(ROV), Fire Divers Rotterdam, Duikteam Argonauta Breda, OWSV OKE Hellevoetsluis,
Duikschool de Dijk Zonnemaire, OSW De Grot Rotterdam en natuurlijk was DOV Botlek ook
vertegenwoordigd door Angelo en ondergetekende.
Overigens waren Leo en Magda Langendoen er ook en het was leuk om deze oude
opleiders weer eens terug te zien en te spreken. Vroeguh, toen we zelf nog geen instructeurs
hadden, kwamen Leo en Magda altijd onze examens afnemen. Heel veel oud(ere)-leden
hebben dan ook minimaal een brevet dat is afgetekend door instructeur nummer 75.
Na een voorstelronde waarbij je kennis moest maken met iemand die je nog niet kende
vertelde Anne Schulze vanuit de NOB waar de bond zich mee bezig houdt. Uiteraard ging
dat over het WK onderwater fotografie, maar ook de verenigingsondersteuning, toezicht in
het zwembad nieuwe specialties en de vernieuwingen bij de licenties voor instructeurs.
Het was een leuke avond met veel discussie over hoe je jeugdopleidingen kan verzorgen,
wat nu precies de voordelen zijn van een verzekering voor instructeurs en waar de
19
verenigingen tegen aan lopen. Ik heb ook niet veel nieuws gehoord, maar het is altijd goed
om op de hoogte te blijven.
Wel organiseren wij de catering beter! De binnenkomst was ok, met koffie en cake, maar in
de pauze was er alleen (weinig) water. Dat zal de stijging van de bondscontributie wel
beperkt houden, denk ik dan. ;-)
Peter Blanker

Sport4Support
Op zondag (14 september 2014 vond op
de Willem Alexander Roeibaan de tweede
editie van het Sport4Support evenement
plaats. Een uitgebreidere editie dat die van
2013 omdat nu naast een
vinzwemwedstrijd en sponsorzwemmen
ook een prestatiezwemtocht voor leden van
reddingsbrigades onderdeel uitmaakt van
het programma.
De prestatiezwemtocht voor leden van
reddingsbrigades is een nieuw onderdeel
binnen het programma. Dit onderdeel wordt
georganiseerd door de ‘Reddingsbrigade
Waddinxveen’. Jos Koppen: “We bestaan
dit jaar 40 jaar en dat vieren we met een
groot aantal activiteiten. We wilden ook een
zwemwedstrijd organiseren en via de
roeibaan kregen we contact met Orka’97.
Die opperden het idee om het te integreren
in Sport4Support. Dat zorgt ervoor dat we
een deel van de organisatie kunnen
combineren. En natuurlijk zorgen wij, als
reddingsbrigade, ook voor de veiligheid van
de zwemmers in het water”. Het
prestatiegedeelte wordt namens de
reddingsbrigade georganiseerd door Irene
van der Reijken: “We bieden
prestatiezwemmers de mogelijkheid 500,
1000, 1500, 2000 of zelfs 4000
meter te
zwemmen. Dat zijn héél véél baantjes in
een zwembad. En zonder de mogelijkheid
aan de kant te hangen!”.
Het sponsorgedeelte is ook iets uitgebreid.
Vorig jaar namen twee teams deel die voor
beide goede doelen ongeveer 1500 euro
ophaalden. Dit jaar kwamen vier
deelnemende teams, waaronder hetzelfde
team van Orka’97 dat vorig jaar deelnam.
Woordvoerster Hiltje Mijderwijk: “we
zwemmen dit jaar voor de voedselbank
Gouda, die ook Moordrecht onder het
verzorgingsgebied heeft. Het was erg leuk
vorig jaar mee te doen. Het is prettig om in
de roeibaan te zwemmen en het feit dat er
aardig wat toeschouwers maakte het nog
leuker. We gaan dit jaar 1000 meter
zwemmen.
Ook waterpolovereniging Niemo laat zich
niet onbetuigd. Kevin Neleman: “we doen
dit jaar voor het eerst mee en hopen 3
teams te kunnen laten zwemmen,
waaronder een jeugd- en een damesteam.
Tijdens Sport4Support op zondag 14
september zwemmen alle NieMo leden en
vrijwilligers voor hetzelfde goede doel. Er is
gekozen voor lunchcafé Juuls uit Gouda.
Lunchcafé Juuls wordt gerund door
mensen met een verstandelijke of
geestelijke beperking.”.
Peter Blanker: “De vinzwemwedstrijd is
uniek omdat er in Nederland eigenlijk geen
echte grote jaarlijkse vinzwemwedstrijd in
open water is. Onze roeibaan leent zich
daar uitstekend voor: het is een rechte
baan en het water is zo helder dat de
vinzwemmers goed de positie kunnen
bepalen. Er zwommen uiteindelijk 8
20
vinzwemmers mee die 1000, 2000 of 4000
meter hebben afgelegd. Het vinzwemmen
is een populaire zwemsport die vooral
‘lekker snel’ gaat. Een zogenaamde
‘monovin’ (één vin aan beide voeten) zorgt
ervoor dat je een maximaal stuwend
vermogen hebt en dat je een hoge snelheid
kunt bereiken. Bij Orka’97, de
zwemvereniging in Moordrecht, hebben we
al 10 jaar ervaring in deze sport. Elke
woensdagavond om 20:00 uur kun je
terecht om kennis te maken met deze
sport, of je nu amateur of geoefend
zwemmer bent”.
De dag zelf was een prachtige, zonnige
dag. De omstandigheden waren geweldig:
zowel in het water als op de kant konden
zwemmers, vrijwilligers en toeschouwers
genieten van een heerlijk zonnetje. Bijna
45 zwemmers zijn het water ingegaan en
ook nagenoeg iedereen heeft zijn of haar
afstanden gezwommen. Ook aan de
veiligheid van de zwemmers is gedacht:
“we zijn natuurlijk erg blij met het feit dat de
veiligheid nu is ondergebracht bij de
reddingsbrigade. Zij hebben er verstand
van en weten nog beter waar je op moet
letten en hoe je bij calamiteiten moet
handelen. Gelukkig hebben ze niet vaak in
actie hoeven te komen”, aldus coördinator
Gerard Veurink.
Naast de individuele prestaties werd 1740
euro bijeen gezwommen voor twee goede
doelen: de voedselbank Gouda en
lunchcafé Juuls in Gouda. Bij deze
bedanken we alle zwemmers voor hun
deelname aan dit evenement. En in het
bijzonder alle vrijwilligers die belangeloos
hun tijd en energie in dit evenement
hebben gestoken – zonder jullie was het
niet mogelijk geweest. Een foto-impressie
vind je op de Facebook pagina van
Sport4Support.
Gerard Veurink & Peter Blanker
Van de redactie
Hartelijke dank voor alle leuke opbeurende beterschapskaarten die ik mocht ontvangen, na
het breken van mijn linker scheen- en kuitbeen. Wist niet dat vliegvissen zo gevaarlijk kon
zijn. Maar nadat de trauma- en militair chirurg van het SMC een pen in mijn scheenbeen en
een plaatje met 10 schroeven aan mijn kuitbeen heeft vastgezet kan ik na zes weken rusten
alweer een beetje met krukken vooruit komen.
Wil hierbij alle instuurders van kopij hartelijk danken voor hun hulp bij het maken van het
DOV blad, vooral Peter, Adri, Ron en Angelo hebben weer erg hun best gedaan.
Het was een lange hete zomer waarin alle geplande vrijdagavondduiken ook gemaakt zijn.
Er was weer een snelle bootduik en er is zelfs een nacht-snorkel-duik gemaakt in het
Grevelingsemeer door Ingrid en Jannie!
Een les over zuurstof in de kantine en een lezing door een duikarts ter lering en vermaak.
En er staan een aantal leuke traingen in het zwembad (zie het zwembadschema) en
evenementen in en buiten het zwembad in de planning: Op 19/10 de oefening met een 25persoonsreddingsvlot met aansluitend een BBQ bij het Oostvoornsemeer kan ik iedereen
aanbevelen.
Vergeet niet de reanimatietraining met AED op 4 december in je agenda te zetten.
Gaarne uw kopij, liefst zo spoedig mogelijk, maar uiterlijk 5 december in te sturen.
Max Mersel
21
22
ZWEMBADschema van 3 oktober 2014 t/m 2 januari 2015
DATUM
3
oktober
TRAINING
Spelavond
B.U.
INSTRUCTEUR
Michel + Michael.
LESDOEL
Verzin het maar.
10
oktober
Conditie
B.U.
Henk
17
oktober
Freediving
Nanja v.d. Broek
24
Oktober
Techniek
P.U.
Pascal G.
31
oktober
Spelavond
B.U.
Evenementencommissie
Halloween
7
Conditie
B.U.
Maarten
Rugby en Hockey.
Pascal P.
En ja hoor, daar is ie weer….
november
Conditie
B.U.
21
November
Techniek
P.U.
Angelo
Wilfred
28
Spelavond.
B.U.
Evenementencommissie
Zwembad is
gesloten
Sinterklaasavond
Conditie
B.U.
Patty
A3
Open avond
P.U.
Bestuur
Zwembad is
gesloten
Kerstmis
Geen les
Zwembad is
gesloten
Nieuwjaar
Geen les
november
14
november
5
december
12
December
19
december
26
December
Hoeveel meter zwem jij???
Dynamisch
“Vreemde” uitrusting.
Circuit onderwater.
Sinterklaas op bezoek.
Geen les
Plank en Bal
Neem iemand mee voor een
introductieduik of snorkelles
2014
2
Januari
2015
In verband met de veiligheid dient op elke zwembadles
de zuurstof- en EHBO koffer aanwezig te zijn.
23
Scubadoo opleiding voor de jeugd gaat binnenkort van start.
24

Download Report