Diepput Echo 102-1 september 2014

Jaargang 102 H No. 1 H september 2014
Successen voor de jongste
cricketteams maar…
HCC 1 degradeert
De Swart, van huis uit drukker. Nu een
organisatie die het hele communicatie­
traject beheerst. En dat allemaal onder
één dak aanbiedt. Met als filosofie:
Met elkaar, voor elkaar!
Deze woorden staan voor wat we doen en vooral
ook hoe we het doen. Om met het wat te beginnen: alles op het gebied van gedrukte, geprinte
en digitale communicatie in combinatie met mail,
fulfilment, warehousing en logistiek.
Met professionals die ook interim, gedetacheerd
of als consultant voor u aan de slag kunnen.
Hoe? We zetten de lijnen uit, adviseren, regisseren. Met maar één doel voor ogen: het realiseren
van uw communicatiedoelstellingen.
www.kds.nl
2
DIEPPUT ECHO september 2014
INHOUDSOPGAVE
3
4
5
6
8
14
23
24
27
29
32
35
38
Adverteerdersindex
Van de redactie;
Column
Echootjes
Familieberichten
Geluiden van het Dakje
HCC overige senioren
Voorbeschouwing HVV 1
De mooiste klasse ooit
HSRC Heren 1 en Dames 1
HC&VV in het buitenland
Typisch HC&VV
Hoe is het nu met…
ADVERTEERDERS­
2
2
2
12
12
12
16
16
16
22
22
22
26
26
28
34
34
36
36
39
40
De Swart
Bloemenkiosk Snijder
Van Hooft Schilders
Pols Stomerij
Het Haagsche Hout
De Lof der Zotheid
Clarus Financieel Adviseurs
De Kleine Witte
Burger van Leeuwen Garantiemakelaars
Uitvaartbloemist Den Haag
Camée
Hodie Mihi, Cras Tibi
Automobielbedrijf Biezeman
Free Kick Sport
Bazuin & Partners
Hofstede Optiek
Real Estate Partners
Stijl & Traditie
Dong Dao
Business Club
Rabobank
Coverfoto:
Een snoekduik van Justin Trijzelaar (HCC U12-2)
voorkomt succes voor HCC U12-5. Wicketkeeper
Kees van Lindert is te laat voor de run out.
Fotografie: Patrick Trijzelaar
Indien u uw lidmaatschap wilt beëindigen dient u dit
schriftelijk of per e-mail ([email protected])
kenbaar te maken bij de Ledenadministratie. Cricketleden
dienen op te zeggen vóór 1 januari. Voetbal- en squashleden, overige leden en donateurs vóór 15 mei. Bij het niet in
acht nemen van deze data is de volledige contributie
verschuldigd. Opzegging van uw lidmaatschap wordt door
INTERVIEW
20 Peter
van Arkel
Precies vijftig jaar geleden zorgde het
Nederlands cricketelftal voor een sensatie
door Australië te verslaan. De Diepput Echo
blikt met de toenmalige aanvoerder, ons lid
van verdienste Peter van Arkel, terug op die
sensationele middag op de Diepput. Ook het
cricket en het clubleven toen en nu komen
uitgebreid ter sprake.
UITGELICHT
10 HCC
1 degradeert naar
hoofdklasse
Mooi en spannend seizoen eindigt in mineur
Het seizoen had zo mooi moeten eindigen
dit jaar. Na al het harde werk dat de
Kroonleeuwen in de sterke, spannende
Topklasse hadden verzet met voornamelijk
eigen spelers en jonge talenten, moest na
het ‘vrije weekend’ de laatste positie
worden ontlopen. Het liep echter anders; na 3 verliespartijen werd
HCC 1 na 22 jaar weer naar de Hoofdklasse teruggewezen. Toch
wordt er positief naar de toekomst gekeken.
13 HCC
2 op de valreep veilig
Century Kloppenburg in beslissende wedstrijd
De laatste wedstrijd tegen Ajax Leiden
moest HCC 2 winnen om degradatie te
voorkomen. Op een tussenstand van 89
voor 8 en 188 runs te maken leek het
team op rampkoers. Met de komst van
Feiko Kloppenburg werd het in groten
getale toegestroomde HCC- publiek
getuige van een van de beste run chases ooit.
30 WK
Masters in Hong Kong
De stad van yin en yang
Het wereldkampioenschap squash
‘masters’ (35+) bracht Lieke Bootsma naar
deze uithoek van de wereld, Hong Kong.
Al gauw bleek dat er meer te beleven viel
dan squash. Deze reis stond in het teken
van evenwicht zoeken tussen prestatie en
genieten. Alles was op dit kleine stukje aardbol: natuur en wolkenkrabbers, tempels en markten, drukte en rust.
de ledenadministratie schriftelijk bevestigd. Het verdient
aanbeveling deze bevestiging zorgvuldig te bewaren.
september 2014 DIEPPUT ECHO
3
Van de redactie
tekst roeland engelen
als bevorderend voor de cohesie binnen
de vereniging en essentieel voor de
geschiedschrijving. En dat verdiende een
frisse herstart. Het was voor Rob meteen
ook het sein om de typemachine het huis
uit te doen en als bijna-tachtiger over te
stappen op de computer, waar hij zich
snel in wist te bekwamen. Elders in dit
nummer staat een In Memoriam.
Overigens een langere versie dan Rob
zelf als eindredacteur had toegestaan.
Een erelid verdiende volgens hem niet
meer aandacht dan een ander lid. In
Robs geval vinden we dat toch moeilijk
te verkopen. De redactie zal zijn bijdragen, zijn persoonlijke betrokkenheid bij
ons allemaal en zijn wijze woorden
missen.
“Adieu. Met weemoed zetten wij ons
neer tot het schrijven van onderstaande
gevoelige regels. Immers, een onzer
begaafdste redacteuren, Rob Borgers,
heeft gemeend reeds thans zijn veelzijdige activiteiten niet meer ten dienste
van de geschiedschrijving onzer vereniging te kunnen stellen. Zijn markante
persoonlijke stijl sprong telkenmale bij
het verschijnen van ons periodiek de
insiders duidelijk in het oog. … Een
gehavende redactie.”
Zo opende ruim vijftig jaar geleden ons
clubblad. Met het overlijden van onze
eindredacteur Rob Borgers, is de redactie
nu opnieuw zwaar gehavend. Samen met
Rob nam ik in 2009 het initiatief de
Diepput Echo in een nieuw jasje te
steken. Wij zagen en zien het clubblad
COLOFON
HCC 1878 H HVV 1883 H HSRC 1978
Diepput Echo is het verenigingsorgaan
van de Koninklijke Haagsche Cricket en
Voetbal Vereeniging
Jaargang 102 H nummer 1 H september 2014
4
DIEPPUT ECHO september 2014
In dit nummer veel aandacht voor de
cricketers, die het seizoen inmiddels
hebben afgesloten. Tegenover een aantal
succesvolle jeugdteams en kampioenschappen voor ZAMI 2 en ZAMI 3 stond
de jammerlijke degradatie van HCC 1 uit
de topklasse. Volgens velen onnodig,
want er waren kansen genoeg. Een flink
aantal wedstrijden werd met klein
verschil verloren, uit tegen Excelsior’20
(15 runs), thuis tegen VOC (6 runs), uit
tegen VRA (8 runs) en uit tegen VOC (4
runs). Eén overwinning meer in de eerste
fase van de competitie had ons een plek
in de kampioenspoule opgeleverd, maar
in de beslissende wedstrijd tegen ACC
lukte het ons niet 161 runs te maken.
Het dubbeltje viel steeds net de verkeerde kant op. Gelukkig wist HCC 2 zich op
de valreep net wél te redden. Onze
Redactie adres
VERENIGINGSAGENDA
14 september Dies natalis
21 september Colthoff-beker
24 november Najaars-ALV (19.30 uur)
7 decemberSluiting kopij Diepput Echo
jaargang 102 nr. 2
25 december Kerstsixes
1 januari Nieuwjaarsreceptie
nieuwe cricketredacteur Thijs Smits doet
in dit nummer verslag van de miraculeuze
ontsnapping aan de hand van Feiko
Kloppenburg.
Verder blikken wij vooruit op het
komende voetbalseizoen in de tweede
klasse en terug op de derde klasse. Met
weemoed denkt Maurits ter Kuile terug
aan de ‘mooiste klasse ooit’. Ook het
squashseizoen gaat weer beginnen, al is
bij het ter perse gaan van dit nummer
nog niet bekend hoe de Eredivisie Heren
er dit jaar uit gaat zien. Wel is duidelijk
dat HSRC Heren 1 aan kwaliteit zal
inboeten door onder andere het wegvallen van Laurens Jan Anjema.
Tenslotte gaan wij in dit nummer de
grenzen over: Lieke Bootsma doet verslag
van het WK Masters squash in Hong
Kong, waar Frederick Mansell toevallig
ook oud-HC&VV’er Steve Atkinson
tegenkomt. En Thijs Smits gaat in
Barcelona op bezoek bij Eward
Vermeulen die voor de lezer een speciale
aanbieding heeft. Veel leesplezier!
Frederick Mansell (voetbal) en
Thomas Smijers (voetbal).
Van Hogenhoucklaan 37
2596 TA ’s-Gravenhage
[email protected]
Advertenties
Redactie
Christophe Louwerens (06-53249923),
[email protected]
Redactie: Roeland Engelen (hoofdredactie),
Marijke Snoeck (eindredactie),
Maurits ter Kuile (cricket/voetbal),
Max Canters (cricket),
Thijs Smits (cricket),
Vormgeving en druk
De Swart BV, Den Haag
COLUMN
Het verdwijnen van een
ambacht
tekst frederick mansell
H
et is tijd om de noodklok te luiden. We worden te soft,
kunnen niet meer tegen een stootje en we beschermen
onze kinderen tegen alles wat vroeger normaal was. We
worden een soort marshmallows. Vaders, moeders, kinderen,
maar ook voetbaltrainers doen eraan mee. En hoe uit zich dit
alles? De sliding verdwijnt.
kampen leerden we de schaar, en de sliding. En terecht. Het
was de tijd dat verdedigers nog stug en vuil waren. Het
bikkelharde Duitsland was net wereldkampioen geworden en
in alle topcompetities stonden er beulen achterin de defensie.
Zonder mensen die een sliding konden maken, was je ten
dode opgeschreven.
Het is zaterdagmiddag op een pleintje in Jeruzalem. De sjabbat
zorgt voor een serene rust in de straten van de Israëlische
hoofdstad, want zaterdag is een rustdag, een familiedag, een
buitendag. Op het betonnen pleintje staan twee goals en zeven
man in sportkleding. De vorige dag had mijn tante Bea bij de
kruidenier op de hoek gevraagd of ik eens mee mocht voetballen. Dat mocht.
Het partijtje was pas net begonnen toen mij duidelijk werd:
pleintjesvoetbal in Israël is anders dan in Nederland. Panna’s
tellen niet, alleen doelpunten. Bij mijn tweede balcontact moest
ik het ontgelden. Van opzij komt een jongeman op kniehoogte
inglijden. Een sliding, op een betonnen plein. ‘What the f*ck are
you doing?!’
Laatst keek ik naar een compilatie van beelden van Frank de
Boer als trainer. Hij zei voor de training: ‘geen slidings jongens,
we laten elkaar heel’. Een afgrijselijke uitspraak van een behoorlijke trainer. Hoe kan je op het scherp van de snede trainen als
iedereen netjes op zijn voeten blijft staan. De volgende stap is
dat hij zegt: ‘En ook geen kopduels.’ Het verbaast me niks dat
Ajax er elk jaar na één ronde uit ligt in Europa. Geen slidings.
Ook veel trainers die ik bij HVV heb gehad menen dat je ‘zo lang
mogelijk op je voeten moet blijven staan. De sliding is een
noodgreep.’ Bullshit.
Laten we kijken naar de absolute Europese top. Met jullie
goedkeuren: dat zijn Real Madrid en Barcelona. Niet geheel
toevallig spelen die in dezelfde competitie. En vertelt u mij eens
wie de huidige kampioen is? Juist, dat is de vechtmachine van
Diego Simeone, het enige team met modder op de dijen, Atletico
Madrid.
Het moet elf jaar daarvoor zijn geweest toen ik de sliding
leerde van trainer Frans Meurs op het derde veld van HVV.
Veld 3 was alleen de eerste twee weken van het seizoen
groen. Daarna speelde je in een zandbak, waar de keien die
de Duitsers na de oorlog hadden achtergelaten naar boven
kwamen. Toch leerde Frans ons de sliding. Met gevaar voor
eigen benen gleden we over de zandvlakte. Zonder modder
op de sokken, had je niet buiten gespeeld. Ook op de voetbal-
Frederick Mansell zet in de wedstrijd tegen Quick een sliding in.
Foto Marcel de Kler.
De sliding verdwijnt. Door de aanleg van kunstgrasvelden, de
bezorgde moedercultuur (ook bij vaders) en omdat trainers
geen slidings willen zien tijdens trainingen, verdwijnt er een
heus ambacht, een ambacht waar we ooit goed in waren in dit
land. De modder op de dijen is al een tijd terug verdwenen.
Wie nu wil sliden krijgt er een mooie brandwond voor terug,
inclusief wat rubberen kunstgras balletjes in de open wond.
Ouders willen dat niet, niet in de laatste plaats omdat de
rubbertjes zo vervelend zijn in de wasmachine. Een hele
generatie blijft braafjes op de benen staan en gaat met schone
sokken en paars-oranje schoenen netjes weer de kleedkamer in.
Ik vind het niks.
Bij deze roep ik alle ouders, trainers en voetballertjes op om een
oud ambacht weer in ere te herstellen. De sliding is allesbehalve
een noodgreep, en ik vertel u waarom. Een sliding maak je om
de bal te veroveren, om een doelpunt te maken, een doelpunt
te voorkomen, de bal binnen te houden, de tegenstander te
intimideren, een signaal te geven en om de weg te versperren.
Maar het beste antwoord op de vraag waarom je een sliding
moet maken, vond ik op een pleintje in Jeruzalem toen ik riep:
‘What the f*ck are you doing?!’ Het antwoord: ‘I’m trying to
win this game.’ Juist, een sliding maak je om te winnen.
september 2014 DIEPPUT ECHO
5
ECHOOTJES
Cees Bijloos Koninklijk
onderscheiden
Ons lid Cees Bijloos heeft door burgemeester Staatsen van Voorschoten de
versierselen opgespeld gekregen
behorende bij het Ridderschap in de
Orde van Oranje-Nassau. Cees is
onderscheiden vanwege zijn activiteiten
voor de Paardenmarkt, zijn inzet voor
het Bisdom Rotterdam en de Sociëteit
De Witte. Ook is Cees bestuurslid van
de VVD Voorschoten. Tot zijn pensioen
was Cees directievoorzitter van (private
bank) Nachenius Tjeenk & Co, jarenlang
hoofdsponsor van de vereniging.
Vrouwenvoetbal op
HVV
Ondanks het tekort aan veldcapaciteit is
er toch ruimte gevonden voor vrouwenvoetbal op de Koninklijke. Voor het
WK-voetbal heeft Joop van den Ende
Theaterproducties een stel tv-commercials opgenomen op de Diepput ter
promotie van de musical Sister Act. Een
aantal musicalsterren heeft een dag lang
onder leiding van Simone Kleinsma op
ons hoofdveld muurtjes gevormd en
vrije trappen genomen. De reclames
waren van korte duur en van een
bedenkelijk niveau, maar de oplettende
kijker onder u heeft de huisjes en een
HVV bal goed kunnen herkennen.
Records voor HCC 1
Ondanks de tweede degradatie uit de
hoogste klasse, werden dit seizoen in
HCC 1 ook twee heel bijzondere prestaties geleverd. Captain Tom de Grooth
scoorde op 6 juli 119 runs tegen VRA en
een week later 104 not out tegen Dosti.
Hij was daarmee het eerste HCC-lid dat
back-to-back centuries scoorde op het
hoogste niveau sinds Bart Schuur in
1954. Sindsdien wist alleen speler/coach
Johann Myburgh deze prestatie te
herhalen. In 1938 slaagde Hugo van
Manen er tot nu toe als enige in drie
opeenvolgende centuries te scoren.
Op 20 juli gooide Excelsior’20 onze
Kroonelf voor 98 all out. Sinds de
invoering van het limited overs cricket in
Nederland (in 1983) lukte het HCC 1
6
DIEPPUT ECHO september 2014
nooit een score van onder de 100 runs
te verdedigen, maar dit keer wel: door 6
voor 12 in 8 van Reinier Bijloos was
Excelsior’20 voor 48 all out. De laatste
keer dat een totaal onder de honderd
runs winnend was, was in 1973. HCC
verdedigde tegen Hercules 93 runs, dat
kwam tot 92 runs. De helden van die
dag waren Auke Smits (5/29) en Hans
Rijkens (3/19). Een jaar later herhaalde
HCC 2, toen ook nog spelend op het
hoogste niveau, deze stunt tegen
dezelfde tegenstander. De eigen 90 runs
waren toen ruim voldoende: Hercules
was na 20/0 op 37 all out (Huub de
Villeneuve 5/17, Sjoerd Keilholz 5/14).
Toque d’Or weer voor
Zami II
Het jaarlijkse bekertoernooi voor de
lagere seniorenteams in de Haagse regio
is eens te meer een prooi geworden van
HCC Zami II. De organisatie van het
hele toernooi was weer in handen van
Jan Nuijten. Alles was tot in de puntjes
geregeld, met uitzondering van een
regenbui hier en daar. Toque d’Or
captain Jan Willem van Kampen zorgde
voor een zeer uitgebalanceerd team.
Quick moest in de eindstrijd het
onderspit delven, omdat de ruim 200
gescoorde HCC-runs in 20 overs een
Nieuwe sponsorcommissie
Graag stellen wij u kort voor aan de
nieuwe sponsorcommissie van de
Koninklijke HC & VV. Voorzitter
Christophe Louwerens is al jaren lang lid
van onze vereniging en een echte
clubman. Met zijn 292 wedstrijden in het
eerste van HVV was hij al eerder betrokken bij de sponsorcommissie. Christophe
voetbalt tegenwoordig in HVV 4. In
samenspraak met het HB heeft hij de
afgelopen weken een commissie samengesteld bestaande uit: Mirjam Kroemer,,
Engeline Moningka (beiden acquisitie),
Stan Adam, Jeroen Smits (beiden
hoofdsponsoring voetbal & cricket) en
Joost Stuurman (penningmeester).
Veel bekende gezichten en dus veel
ervaring met de club en de mensen daaromheen. Joost Stuurman is relatief
nieuw. Als vader van Philip (HVV C6)
wilde Joost graag iets doen voor de club.
De oud-docent economie van
Christophe werd al snel benaderd om de
rol van penningmeester op zich te
nemen. Samen met Chris zal Joost
contact onderhouden met het HB en zijn
penningmeester in het bijzonder.
Graag willen wij oud-voorzitter Hans
Willinge en zijn medecommissieleden
Frank van Ketwich Verschuur, Fons
Pasteur en Nils Vermeire bedanken
voor al hun inzet de afgelopen jaren.
De nieuwe commissie is inmiddels vol
aan de slag! Wij hebben er veel zin in,
maar in deze economische zware tijd is
alle hulp welkom. Voor suggesties, tips,
ideeën en uiteraard een bijdrage staan
wij u graag te woord. U kunt ons per
mail bereiken op [email protected]
of telefonisch op 06-53249923. Op de
website van de club zijn inmiddels ook
alle sponsoropties en tarieven terug te
vinden onder het kopje Sponsoring.
De nieuwe SpoCo. Van links naar rechts: Stan Adam, Engeline Moningka, Christophe
Louwerens, Mirjam Kroemer, Joost Stuurman en Jeroen Smits.
onmogelijk passeerbaar totaal bleek op
de dodelijke aanval van de titelhouder.
De overwinning werd traditiegetrouw
gevierd met een overheerlijke jenever
van Van Kleef.
Lambert van Duuren (zie vorige DE), steward
bij de KLM, op weg naar Rio de Janeiro, op
de foto (rechts) samen met ons lid Harry Tels.
Zijn beste vriend en HVV’er René Flemming
ging met hem mee en nam deze foto op
Schiphol. Het gaat Lambert goed en hij laat
al zijn vrienden op HVV groeten.
HVV 4 zoekt coach(es)
Na het succesvolle seizoen van HVV4
hebben coaches Kalis en Snoeck
besloten een ‘nieuwe uitdaging’ aan te
gaan. De onderhandelingen in deze
transferperiode verlopen nog stroef. Het
functieprofiel dat de spelersgroep eist
van de coaches zorgde tot nu toe nog
niet voor een handtekening.
Functieprofiel: Lid van HVV, kindvriendelijk, weinig coaching ervaring, in bezit
van rijbewijs B en of D. Belangrijkste
taak: voorlezen van de opstelling, die
meestal door de aanvoerders al gemaakt
is. Interesse: meld u op wedstrijd- of
trainingsdagen aan het buffet of laat
een bericht achter in het gastenboek van
hvv5.nl.
Dames 1 “goes high”
Onze teamcaptain Roos Kalker had het
na haar bevalling van een lieve tweede
kleine weer op haar heupen gekregen.
Of we zin hadden in een ‘bikkelvakantie’? Een low-budget weekje naar de
zon, met veel gezelligheid en zes uur per
dag een calorieverbrandende activiteit�
Dit lieten Diana (helaas niet meer in
staat om te squashen, maar nog altijd
onze trouwste supporter), Cocky de
Wolf en Lieke Bootsma van Dames 1
zich geen tweede keer zeggen. Het werd
een trekking in de Hoge Atlas van
Marokko, inclusief de beklimming van
de Toubkal. Deze vierduizender daagde
H H H Quotes H H H
STER
De redactie hoorde deze
zomer weer over veel
spelers met goede
cricketprestaties. Er was
er echter maar één die
het meest in het oog
sprong. Jayadeep Hiriyalu wist in een
en hetzelfde weekend twee keer ‘man
of the match’ te worden, eenmaal met
de bal en eenmaal met het bat. Op
zaterdag rolde hij Quick ZAMI op met
5 wickets en de dag erop sloeg hij de
aanval van Hermes DVS ZoMi met
115 runs aan diggelen. Een wel heel
bijzondere prestatie en daarom is
Jayadeep terecht de ster van deze
Diepput Echo!
ons uit. Primitiviteit, 5 uur ‘s ochtends
op, bugs in de darmen, joekels van
bloedblaren op de hielen en hoogtevrees
konden ons allen er niet van weerhouden. In een gestaag tempo maakten we
extra rode bloedlichaampjes aan. Op de
top wachtte ons een top-of-the-worldgevoel, op een van de hoogste bergen
van Afrika. Yes, this is it!
We hadden er veel voor over, heel veel!
Zelfs Nederland -Spanje dreigden we te
missen. Maar het radiootje uit het jaar
nul bij kaarslicht was onze redding. Met
ons gebroken Spaans hoorden we het
temperamentvolle voetbalgeleuter
steeds zachter worden en de doelpunten
om onze oren vliegen. Niet te geloven!
Wat een onvergetelijke ervaring was dit!
Gezelligheid ten top en weer superfit
voor de squashbaan. “Mission completed”! (Lieke Bootsma)
“Na onze twee mooie promoties in 2007 en
2009 kenden we met HVV 1 de afgelopen
jaren op sportief gebied een mindere tijd.
Maar dat is inherent aan het beleid van de
club om zoveel mogelijk met zelf-opgeleide
jongens in de selectie te voetballen. Dit maakt
de spelersgroep van HVV herkenbaar voor de
trouwe achterban en houdt de HVV-cultuur
in stand. Wat ons betreft is dat belangrijker
dan geforceerd en versneld naar een hoger
niveau willen.”
HVV-aanvoerder Jaap Akerboom in Den
Haag Centraal van 30 mei 2014.
“Today was one of the best knocks in a
chase I’ve seen. Hidde Overdijk for NL U19.
Composure and real talent. One for the
future…”
Tweet van @dutchiepdb, Oranje-captain
Peter Borren, op 15 juli 2014 over de
prachtige 72 not out waarmee Hidde het
Nederlands team langs Ierland sloeg.
“Jazeker. Namelijk dat het niet het einde van
de wereld betekent als je een keer degradeert. Dan was je niet goed genoeg. Wel is
het belangrijk dat je de juiste diagnose stelt,
waar het aan schort. Als je vervolgens serieus
aan die punten werkt, heb je het juiste
medicijn. En kom je er heus wel weer
bovenop.”
Peter van Arkel in AD/Haagsche Courant van
14 juli 2014 in antwoord op de vraag of hij al
weet wat hij gaat zeggen bij de uitreiking van
de naar hem genoemde prijs voor de ‘most
valuable player’.
“We hebben hier een prachtige club waarvan
we met z’n allen volop genieten.. Er zijn
middelen, er zijn materialen en vooral: er zijn
leden. Toen we begonnen was de grondgedachte om mensen of groepen die dat
kunnen gebruiken, een steuntje in de rug te
geven. Niet alleen door een geldbedrag, maar
vooral door met onze leden actief bij te
dragen. Door zelf de handen uit de mouwen
te steken.”
Fred Staal in Den Haag Centraal van 1
augustus 2014 over de oprichting van
Stichting Leeuwenhart, waarmee de
vereniging zich wel inzetten voor de
maatschappij.
“We hebben veel jonge talentvolle spelers,
die op het punt van doorbreken staan, maar
misschien nu nog iets te licht zijn. Om wat
minder afhankelijk van buitenlandse krachten
te worden, hebben we bewust de keuze
gemaakt om het team zo veel mogelijk met
eigen kweek te bemannen. Die lijn willen we
ook doorzetten, maar het heeft tijd nodig.”
Huite Hak, voorzitter van de technische
commissie van HCC, in AD/Haagsche
Courant van 26 augustus 2014.
Een selfie op de pas met van links naar
rechts: de gids, Diana, Roos, Cocky en Lieke.
HHHHHHHHH
september 2014 DIEPPUT ECHO
7
OVERLEDEN
A. (Arthur) Olof
Overleden op 29 juni op 56-jarige
leeftijd.
Dr. R. (Rob) Borgers
Overleden op 26 juli 2014 op 82-jarige
leeftijd.
Mevrouw V.A. van der Leeuw
Overleden op 17 augustus op 98-jarige
leeftijd.
Mevrouw van der Leeuw was de
moeder van ons lid Folkert Blaisse en
diens overleden oudere broer Pieter,
grootmoeder van Sweder en overgrootmoeder van onze junioren
Tobias en Bastiaan Coolen. Zij was
decennia lang een zeer gewaardeerde
en betrokken donateur van onze
vereniging.
GETROUWD
Roeland Engelen en
Marlies Reinders
Getrouwd op 12 juli 2014 in
Den Haag.
A. (Arthur) Olof
1957 – 2014
Arthur had op 20 april 2013 het jubileumboek, waaraan hij nog een fraaie bijdrage
(‘Foei HVV!’) leverde over de jaren ’70, in
ontvangst genomen. Het was een weerzien
na lange tijd met zijn oude vrienden op de
club: Kees van den Assem, Fred Staal, Peter
Paul Marijnen, Pieter Andringa, Robin
Ouwehand en ondergetekende. Arthur
vertelde over zijn ziekte (keelkanker) en
stelde voor om nog een keer bijeen te
komen.
Het werd eind 2013 een ouderwets gezellige
avond met voldoende eten, drank en verhalen
uit de oude (HC&VV-)doos. We overhandigden Arthur een van de voor het jubileum
gemaakte posters van de voorpagina van een Clubblad uit de tijd dat hij
daarvan redacteur was (1974-1980). Het ging best goed met hem die avond en
hij was optimistisch over de nog te volgen behandelingen. In de maanden
daarna bleek het een verloren strijd, waarover hij op voor hem kenmerkende
sarcastische wijze in mailings berichtte over het gevecht met artsen, ziekenhuizen en verzekeraars. Op 29 juni 2014 overleed hij.
De sprekers bij zijn crematie karakteriseerden hem treffend: gepassioneerd tot aan
het fanatieke toe, discussies nooit uit de weg gaand, maar ook volop genietend
van het leven en (vrouwelijk) gezelschap. Met die eigenschappen vond hij zijn
weg in zijn (journalistieke) werk voor onder meer Amnesty International. De kiem
voor zijn schrijversloopbaan was gelegd bij het redacteurschap van het Clubblad.
Arthurs grootste passie betrof de muziek en in het bijzonder de componist
Sjostakovitsj, over wie hij kort voor zijn overlijden nog een boek voltooide. Zijn
vrouw José was bij dat alles een onmisbare steun en toeverlaat.
Als voetballer was Arthur linksbenig en keihard. Zijn grote voorbeeld was Johan
Neeskens, ook qua (lange) haardracht. Hij maakte deel uit van het beroemde
C-team ‘circus Ter Kuile’ en maakte een vaantje met de tekst ‘gezelligheidskampioen’ in het jaar dat we een-na-laatste werden. Met cricket kon hij, left arm
over en nog zonder restricties, 18 overs van een kant bowlen (en ik 17 van de
andere kant). Ooit bowlde Arthur 6 voor 17 in 10 overs, cijfers die hij een
seizoen lang tot vervelens toe bleef opdreunen: “waarvan 4 maidens, waarvan
2 wicketmaidens, waarvan 1 dubbele wicketmaiden!”.
Tijdens een gezamenlijke fietsvakantie in 1974 was, naast het beroemde WK
van dat jaar, het flipperen bijkans nog belangrijker. Arthur was hierin ook zeer
fanatiek en als het balletje verdween zette hij uit woede niet alleen de flipperkast op tilt maar ook degene die toevallig naast of achter hem stond. Meestal
een van ons, maar vaak genoeg een nietsvermoedende cafébezoeker.
Zijn knieën lieten hem tot zijn grote verdriet te vroeg in de steek, waardoor we
Arthur vanaf zijn studententijd minder op de club hebben meegemaakt. Toch
bleef zijn belangstelling voor de club overeind. Dat onze kinderen nu (met
elkaar) voetballen en cricketen vond hij schitterend: “Dat benadrukt maar weer
dat HCC (en HVV) een grote familie is. Dat kunnen jullie allemaal koesteren.”
Jan Nuijten
8
DIEPPUT ECHO september 2014
Dr. R. (Rob) Borgers
1932 – 2014
Op zaterdag 26 juli jongstleden overleed
ons erelid en mederedactielid, Rob
Borgers. De afgelopen jaren hadden wij
vrijwel wekelijks, soms dagelijks, contact.
Zo werkten wij nauw samen in de
redacties van de jubileumboeken van
2008 en 2013 en de Diepput Echo. Tot
het laatst was hij actief, getuige zijn
bijdrage, Rectificatie uit Groningen, in het
vorige nummer
Robs stukken blonken uit in analyse en
scherpte en zijn pen werd gekenmerkt
door zijn vlotte, anekdotische stijl. Daarbij
werden werkwoorden, waar mogelijk, het
liefst vermeden en kwam naar eigen
zeggen ook zijn ‘dikke duim’ vaak goed
van pas. Hoeveel daar precies uit voortkwam en hoezeer
onze clubgeschiedenis daardoor is ingekleurd, zal moeilijk
zijn te achterhalen omdat Rob sinds 1958 bij vrijwel elk
jubileumboek betrokken was.
Maar Robs aimabele persoonlijkheid was voor de verschillende redacties van nog veel grotere waarde. Hij was
zonder twijfel onze beste schrijver, maar kwam nooit in de
verleiding teksten van collega-redacteuren te herschrijven.
Dat moest iedereen zelf proberen. Als toch zijn kritische
ondergrens gepasseerd werd zou hij dat ‘een goed begin’
noemen. Zo kon hij ook, als hij het ergens volstrekt mee
oneens was, met gevoel voor understatement zeggen dat
hij het ‘misschien op een andere manier’ had gedaan. Hij
liet iedereen in zijn waarde en consensus leek voor Rob
belangrijker dan het maken van zijn eigen punt. Daarbij
moeten zijn diplomatieke gaven niet onderschat worden.
Rob debuteerde op 17-jarige leeftijd in HCC 1, waarvoor hij
113 wedstrijden speelde, en een succesvol spinbowler (172
wickets) was. Maar op de 3 wedstrijden die hij in HVV 1
speelde was hij denk ik nog trotser. Met veel respect keek
hij tegen spelers aan die een veelvoud daarvan haalden. Als
junior, lid geworden in 1941, met een HVV-das met de
opstelling van het eerste elftal erop
geborduurd, zoals hij schreef in een
jubileumboek. Maar ook als supporter in
later jaren, getuige een felicitatiebericht
aan een nieuwe recordhouder. “Meer
dan 400 wedstrijden getuigt van talent,
toewijding en clubtrouw. Daar moeten
wij als HVV het van hebben.”
Juist dit speciale karakter van onze
vereniging benadrukte Rob vaak. Vooral
in zijn latere stukken en ook in zijn
speeches, waarvan zijn jubileumrede als
algemeen voorzitter bij het 100-jarig
bestaan van HVV de belangrijkste was.
Rob was een begenadigd spreker en
stond bij herendiners steevast op de
sprekerslijst. Na zijn bestuursperiode (1980-1984) zette hij
zich nog jarenlang in voor de financiële administratie van de
vereniging. In 1995 werd hij benoemd tot lid van verdienste. In 2007 volgde het erelidmaatschap.
Zijn grootste bijdrage aan de vereniging leverde Rob echter
op redactioneel gebied. Zonder hem waren de meest
recente jubileumboeken niet tot stand gekomen. Op
momenten dat we ons afvroegen waar wij aan waren
begonnen, lagen de eerste twintig velletjes tekst al klaar en
was er geen weg meer terug. In totaal maakte hij 14 jaar
deel uit van de clubbladredactie. Ook in de jaren dat hij
voor Unilever in het buitenland verbleef, nam hij veelvuldig
de pen ter hand om met ‘Spaanse Pepers’ en ‘Tea Leaves’
de kolommen van het clubblad te vullen. Voor zijn uitzonderlijke prestaties op redactioneel gebied ontving Rob vorig
jaar volledig terecht de Vincent Beelaerts van Blokland prijs.
Getuige het feit dat die prijs een prominente plek had bij
zijn crematie, betekende dit veel voor hem.
We zullen Rob missen, als redacteur, als clublid en als mens.
Roeland Engelen
Verloofd, getrouwd, geslaagd? Is er sprake van gezinsuitbreiding of bent u afgestudeerd of gepromoveerd? De redactie van
de Diepput Echo wil werkelijk alles van u weten. Geef uw familieberichten (eventueel met begeleidende foto) door via het
e-mailadres van de redactie: [email protected].
september 2014 DIEPPUT ECHO
9
MOOI EN SPANNEND SEIZOEN EINDIGT IN MINEUR
HCC 1 degradeert naar hoofdklasse
tekst maX canters foto’s Patrick trijZelaar
H
et seizoen had zo mooi moeten
eindigen dit jaar. Na al het harde
werk dat de kroonleeuwen in
de sterke, spannende Topklasse hadden
verzet met voornamelijk eigen spelers
en jonge talenten, moest na het ‘vrije
weekend’ de laatste positie en daarmee
degradatie worden ontlopen. Het liep echter anders; na 3 verliespartijen op rij in een
toch al treurige en natte augustusmaand
was het doek gevallen en werd HCC 1 na
22 jaar weer naar de Hoofdklasse (voorheen Eerste Klasse) verwezen, een enorme
domper. Toch wordt er positief naar de
toekomst gekeken. “Het is een tegenslag
in een verder mooi proces…”
Fase 1
Dat het spannend was bleek wel uit de
stand eind juli in de Topklasse. Liefst 5 van
de 8 teams stonden na 13 speelronden met
10 punten op de gedeelde laatste plek. Tot
dan toe kon de Technische Commissie
redelijk tevreden zijn. Er werd voor de
jeugd gekozen, die, zoals het beleidsplan
voorschrijft, samen met de ervaren en
sterke lichting van eigen bodem een basis
voor de toekomst moet leggen. Ook wilde
(en kon) men niet heel diep in de buidel
tasten voor dure spelers, iets dat veel
andere clubs wel doen. Met die wetenschap waren er geen illusies. Met het
ontlopen van degradatie (evt. linkerrijtje),
het halen van de Twenty20-finaledag
(elders meer hierover) en progressie in de
individuele prestaties zouden de doelen zijn
bereikt. Het liep dus wel aardig. Alleen
tegen titelverdediger Quick had men niets
in te brengen en thuis tegen ACC werd een
slechte wedstrijd gespeeld. De overige
wedstrijden waren behoorlijk op niveau. De
bowling attack was goed verzorgd. De
openers Mark Jonkman (25 wickets) en
Reinier Bijloos (27) bowlden vrijwel altijd
sterk en legspinner Fawad Ahmed liet vaak
zijn kwaliteiten zien. Met Hidde Overdijk,
Ali Ahmad en natuurlijk Maurits Jonkman
als andere opties en een jonge, sterke
fielding side kon captain de Grooth
rekenen op een sterk optreden in het veld.
Het hoogtepunt was natuurlijk Excelsior ’20
thuis, dat voor slechts 48 all out werd
gegooid (Bijloos 6-12-8!). Battend waren
er winnende centuries van Tom de Grooth
tegen Dosti en Ruben Hattingh tegen VRA
en een prachtig partnership voor het
een-na-laatste wicket van Ali en Maurits,
die de punten voor de poorten van de hel
Reinier Bijloos in actie in de beslissende wedstrijd tegen Hermes DVS.
10
DIEPPUT ECHO september 2014
wegsleepten thuis tegen Hermes DVS. Een
probleem was wel dat het ook vaak niet
lukte om de wedstrijd binnen te tikken. Zo
lieten we de punten liggen tegen VOC
thuis, Excelsior en VRA uit (Tom weer een
century) toen de basis voor winst toch leek
gelegd. Misschien daarom had het
puntentotaal uit fase 1 eigenlijk hoger
moeten zijn.
Augustus
Als VOC zou verliezen en wij zouden
winnen van ACC in de laatste ronde van de
eerste fase, dan zou de vijfde plek en dus
lijfsbehoud behaald zijn. Het ging allemaal
net verkeerd die 3e augustus. ACC begon
met batten en werd uitgegooid voor een
zeer maakbare 161 (3 wickets voor Reinier
en 2 voor de beide Jonkmannen). HCC
begon vervolgens aan slag desastreus met
4 verloren wickets na 16 runs, maar het
partnership van Feiko Kloppenburg en
Tonny Staal van 76 runs gaf de burger
moed. Echter, toen zij na twee onoplettendheden ook moesten vertrekken, was
het verzet gebroken en strompelde de
kroonelf naar 127 a.o. Omdat VOC ook
verloor, ging Excelsior er met de vijfde plek
vandoor, een absoluut gemiste kans!
Met 4 teams op 10 punten aan het begin
van de tweede fase bleef het razend
spannend. Het gaf ook aan hoe gewaagd
de teams aan elkaar waren. De eerste
wedstrijd was tegen VOC. Met een goed
resultaat op en tegen het vorig jaar
gepromoveerde VOC kon de ergste kou
uit de lucht gehaald worden, maar ook
hier ging het mis. Nadat de
Rotterdammers 88 voor 2 in 25 overs
hadden gemaakt begon het te regenen.
Na een lange Pluvius-interventie moesten
de kroonleeuwen, mede door een niet al
te gunstige D/L uitdraai, er in hetzelfde
aantal overs liefst 144 maken. HCC bleef
steeds in de race en iedereen chipte in,
maar de wickets bleven hier en daar
vallen. Uiteindelijk kwamen we slechts 4
runs te kort, het kwartje was dus weer nèt
de verkeerde kant op gevallen.
De toekomst
Bart Kuipéri en Jeroen Smits in afwachting van de bal.
Nadat de uitwedstrijd op VRA twee keer in
het water was gevallen, kwam de dag van
de waarheid op 24 augustus thuis tegen
Hermes DVS. Als VRA die dag zou winnen
van VOC konden we ons geen verliespot
tegen de Schiedammers veroorloven. Het
werd vanaf bal 1 een zeer lastige wedstrijd,
niet in de laatste plaats door de hardslaande oud-HCC’er Stephan Myburgh. Zijn 85
runs in 17 overs legden de basis voor een
hoog totaal van Hermes. Iedereen pikte
een wicket mee, waardoor de schade nog
enigszins beperkt bleef tot 247/7. Het
bleek teveel, de Schiedammers waren die
dag gewoon beter. Eerst Bart Kuipéri (34)
en later Feiko (47 in een aardig partnership
met Hidde) probeerden het nog wel, maar
de 169 a.o. waren bij lange na niet
afdoende. Omdat VRA het tegen VOC niet
liet afweten was het plotseling gedaan. Na
een moedig en strijdvaardig seizoen,
waarin gek genoeg iedereen zichzelf
individueel verbeterde, ging de Koninklijke
na 22 jaar weer onderuit in de Topklasse en
degradeerde het. Was het allemaal te
voorkomen of zijn we gewoon niet goed
genoeg? Was het gewoon noodlottig of
hebben we de pech over onszelf afgeroepen? En moeten we ons nu zorgen maken
over de toekomst? Die vragen kunnen we
natuurlijk maar aan één persoon stellen:
captain Tom de Grooth.
Twenty20: ‘Gewoon’ weer de finaledag gehaald!
Eén van de lichtpuntjes dit seizoen was dat
HCC in de T20-competitie voor de zesde
keer in 7 jaar tijd weer de finaledag
haalde. En dat is toch een geweldige
prestatie. Het jonge elftal duldde in de
Haagse poule alleen het sterke Quick voor
zich. HBS (2x) en VCC werden beide aan
de zegekar gebonden. HBS mocht steeds
eerst batten, maar kon hun totaal door
het geweld van Tom, Ruben (2x), Tonny,
Hidde en Thijs Fischer nooit serieus
verdedigen. Maurits pakte thuis 4 wickets.
VCC werd thuis voor 106 aan de kant
gekegeld, wat vrij gemakkelijk binnen 17
overs werd gemaakt (Tonny 27*). Uit
werd ondanks 39 van Ruben verloren,
maar toen stond er al niks meer op het
spel. Voor de kwartfinale kwam Excelsior
’20 uit de koker gerold. In Schiedam
gingen de Thurlede-bewoners eerst
battend voortvarend van start, maar na de
break through van Hidde namen de
kroonleeuwen de wedstrijd over. Excelsior
strandde op 98 a.o., Fawad (3-8-4) en
Floris de Lange (1-12-4) hadden de
mooiste cijfers . Ook HCC had het lastig
op de levendige kunstgrasmat en de run
rate liep snel op, maar na een paar mooie
zessen van Hidde sloeg Bart één bal voor
het einde het winnende viertje. In de halve
finale op VCC was de tegenstander
Hermes DVS en ook nu was het Myburgh
(77*) die ons op de pijnbank legde:
Hermes 126/4. Tom en Ruben legden een
aardige basis met 53-1-9, maar na de val
hun wickets ging het snel bergafwaarts en
op 94-8 waren de overs op. Hermes won
uiteindelijk ook de finale van het sterke
Dosti en HCC mag trots zijn op zijn
prestaties. Volgend jaar weer eens de titel?
Het is even stil als ik hem vraag of het te
voorkomen was. “Tja, een lastige vraag”,
begint hij. “Aan de ene kant wel, maar
aan de andere kant niet. We hebben
achteraf gezien zeker onze kansen gehad
en die niet gepakt. En in deze knotsgekke
competitie hebben we het deksel op onze
neus gekregen. We hebben ons op
cruciale momenten, denk ik, niet
voldoende gerealiseerd hoe belangrijk
sommige situaties waren en dat komt
mede door een stukje gebrek aan
ervaring in de batting. En dat zijn fouten.
Maar we hebben ook een smalle selectie
en best vaak misten we bepalende
spelers als Maurits en aan het begin en
eind Fawad. En dat ga je voelen. Daarbij
konden en vooral wilden we niet veel
geld uitgeven aan spelers en daarmee
krijg je toch doorgaans niet dezelfde
kwaliteit.” Op de vraag of we ons zorgen
moeten maken is Tom snel met zijn
antwoord. “Nee hoor, het is slechts een
vervelende tegenslag, deze degradatie.
Als we een beetje compleet blijven
kunnen we volgend jaar vol voor
promotie gaan, want we hebben gewoon
een goed elftal. Daarbij komt er vanuit
de jeugd best wel talent aan, dat zich
over 3 jaar komt melden bij HCC2. Als
we die periode kunnen overbruggen
gaan we een mooie toekomst tegemoet!”
Eindstand Topklasse Fase 1
1 Quick
2 Dosti CC
3 ACC
4 Excelsior’20
5 HCC
6 VOC
7 VRA
8 Hermes DVS
14-24
14-21
14-15
14-12
14-10
14-10
14-10
14-10
Eindstand Topklasse Fase 2
1 Quick
2 Dosti CC
3 ACC
4 Excelsior’20
5 VRA
6 Hermes DVS
7 VOC
8 HCC
17-30
16-23
16-17
17-12
17-16
17-14
17-12
17-10
Quick en Dosti spelen best-of-three
om de landstitel. HCC degradeert.
september 2014 DIEPPUT ECHO
11
12
DIEPPUT ECHO september 2014
HCC 2 op de valreep veilig
tekst thijs smits foto Patrick trijZelaar
N
a de 1e seizoenshelft konden
we uit 3 schamele puntjes - een
gelijkspel tegen VVV (de wedstrijd
verregende) en een klinkende overwinning op VRA 2 - concluderen dat we
waarschijnlijk niet om het kampioenschap
gingen spelen. Tijd voor plan B: Feiko
Kloppenburg.
Niet geheel verassend werden de returnwedstrijden vol enthousiasme gestart met
USV Hercules uit. De Utrechtenaren
kwamen niet verder dan een totaal van
160 hele. Feiko (64) liet nog maar eens
een keer zien dat het niet nodig is een bal
door de lucht te slaan. Vergezeld door
hardhitting Minne Marijnen (44 n.o.)
werd het totaal van Hercules ogenschijnlijk gemakkelijk ge-chased.
De daaropvolgende wedstrijd tegen VVV
stond vooral in het teken van de terugkeer
van Ollie Klaus. Hij deed meteen van zich
spreken en pakte binnen no time de eerste
3 wickets van de opponent. Met een stand
van 18 voor 3 leek HCC 2 te gaan stunten.
De middle order van VVV herstelde de
opgelopen schade echter knap en posteerde een totaal van 238. Deze berg bleek
helaas te hoog voor onze batsmen. Weer
was het Feiko die ons met een knappe 85
runs lang in de wedstrijd hield. Een goede
innings te veel. Feiko verkaste na deze
wedstrijd voorlopig naar het eerste.
Maar genoeg positives om mee te nemen
naar Amstelveen. VRA werd beperkt tot
134. Ollie Klaus pakte wederom 3 wickets
en Sajad Ali was ook nuttig met de bal (2
wickets). De batting innings kenmerkte zich
door de nervositeit die een 4-puntenwedstrijd met zich meebrengt. Met een
tussenstand van 12 runs voor 3 wickets leek
een overwinning ver weg. Gelukkig waren
het Maurits Overdijk (41n.o.) en Max (34
n.o.), die met een partnership van 76 nog
maar eens het belang van ervaring onderstreepten. De verliespartij tegen Punjab laat
ik maar even buiten beschouwing…
Tegen Hermes DVS was het de beurt aan
de youngsters. Met pace en extra bounce
was het ‘kleine’ Lucas Boissevain die de
toporder verraste. Toen Gonzalo Bouter
ook steunpilaar Borrani inrekende was het
snel gedaan met de Schiedammers.
Dankzij verstandig batten van Daniël
Trijzelaar pakte HCC een verrassende
overwinning. Een verloren pot tegen die
andere club uit Schiedam betekende het
einde van reguliere competitie. Het team
had zich keurig ‘geplaatst’ voor de
poulefase van de onderste 4. Dit betekende dat het tweede de strijd om
lijfsbehoud aan moest gaan met VRA 2,
Hercules en Ajax Leiden.
Voor de ontmoeting met VRA werd de
ZAMI II-tap weer geopend. Na eerder
gebruik te hebben gemaakt van de
diensten van Boudewijn van der Ark,
trokken we ditmaal met Marnix van der
Gun en Maurits ter Kuile in de gelederen
ten strijde. VRA werd wederom verpulverd en de eerste stap naar lijfsbehoud
was gezet. De winst van Ajax Leiden op
Hercules betekende dat de pot in Utrecht
gewonnen moest worden. Een mooie
uitdaging. Floris de Lange liet de nieuwe
bal spreken en pakte er 4! Toen er op het
bowlen van Gonzalo ook nog twee keer
voor de spin werd gespeeld was Hercules’
battingbeurt snel voorbij. Target: 157. Nu
was het tijd voor de show van ’Boom
Boom Ali’. De uit het eerste teruggekeerde Ali Ahmad wisselde slimme tikjes af
met rake klappen en legde de geweldige
persoonlijke score van 82 op de mat!
Ondersteund door ‘Big Will de
Kempenaer’ (29 runs) werd het totaal
uiteindelijk voor 8 gepasseerd.
Omdat het allemaal nog niet spannend
genoeg was moest ook de laatste
wedstrijd tegen Ajax Leiden gewonnen
worden om degradatie te voorkomen. Op
de postzegel in Leiden gingen onze
mannen als eersten de wei in. Uitstekend
bowlen van Daniël Trijzelaar, Floris, Joost
Leemhuis en ondergetekende zorgde er
voor dat 020 uit Leiden voor 187 all out
was. Een maakbaar totaal.
De versterkte batting line-up had de
grootste moeite met het goede bowlen van
de Leidenaren. ‘Gevestigde’ namen als Thijs
Fischer en Joost Leemhuis konden vroeg
Floris de Lange scoorde als nummer 10 een
cruciale 25 runs in de laatste wedstrijd tegen
Ajax.
douchen en met een tussenstand van 30
voor 3 leek HCC 2 op rampkoers. Met de
komst van Feiko Kloppenburg werd het in
groten getale toegestroomde HCC-publiek
getuige van een van de beste run chases
ooit. Wanhopig op zoek naar een partner
die hem kon ondersteunen bouwde Feiko
zijn innings zorgvuldig op. De wickets aan
de andere kant bleven echter vallen en met
een stand van 89/8 leek degradatie
onomkeerbaar. Maar toen was daar Floris
de Lange. Met een uitmuntend partnership
van 76 brachten zij HCC weer terug in de
race. Met nog 21 runs nodig uit de laatste
16 ballen moest Floris zich uiteindelijk ook
overgeven. Op de hoogte van de battingkwaliteiten van zijn nieuwe partner Thijs
Smits nam Feiko het heft geheel in eigen
handen. Met zijn befaamde slog-sweep
sloeg hij in de 49ste over 3 ballen de tent uit
en was de overwinning een feit! Feiko
eindigde op 111 not out!
Een passend eind van een moeilijk, maar
gezellig seizoen waarin HCC beroep deed
op maar liefst 30 leden. Hoezo smalle
selectie? Op naar volgend jaar!
Eindstand eerste klasse Fase 2
1 VVV
16-26
2 Punjab CC
16-26
3 Excelsior’20 2
15-16
4 Hermes DVS 2
15-14
5 HCC 2
16-14
6 Hercules
16-14
7 Ajax
16-12
8 VRA 2
16- 4
VVV promoveert, Ajax en VRA 2
degraderen.
september 2014 DIEPPUT ECHO
13
GELUIDEN VAN HET DAKJE
U9-3 kampioen! Nog een aantal
finales te spelen…
tekst maX canters foto’s Patrick trijZelaar
In de rubriek ‘Geluiden van het dakje’, die dankzij de medewerking van een aantal leiders tot stand is gekomen, een rondgang langs de
HCC-jeugdteams. Bijzondere momenten, grappige anekdotes, winnaars en verliezers. Wat ving de Diepput Echo-redactie op vanaf het
legendarische ‘Diepput Dakje’?
HCC U16 bestond dit seizoen uit: Mateo Brink, Jan Wieger
Overdijk, Berend Hilberts, Liam Campbell, Laurens & Lucas
Boissevain, Ruben van der Marck, Olivier Lagas, Walid Chaudry,
Max Furnée en Pieter de Jong. Omdat Olivier al in de tweede
wedstrijd een enkelblessure opliep (rest van het seizoen uitgeschakeld) heeft een groot aantal invallers de gelederen met
enthousiasme versterkt. Vooral Felix Vecchi en Daniël Trijzelaar
waren regelmatig van de partij! Hoewel het de jongens aan inzet
niet ontbrak, was het een wisselvallig seizoen (5 gewonnen en 5
verloren wedstrijden). Er werd bij vlagen goed gespeeld, vooral
als de wedstrijd ‘s middags begon en het mooi weer was. Jan
Wieger, Berend, Laurens, Lucas, Ruben, Walid en Max vielen
regelmatig op door mooie vangballen. Battend stonden de heren
hun mannetje. De teller bleef steken op liefst 1425 runs en als er
beter was gecommuniceerd (concentratie!) had overigens een
nog veel beter totaal kunnen worden behaald. In de top 3 staan
Laurens met 169 runs, Mateo (130) en Jan Wieger (127). Bij het
bowlen waren de mannen soms te slordig waardoor er in enkele
wedstrijden erg veel wides werden weggegeven. Hier is zeker
ruimte voor verbetering. Gezamenlijk werden er toch 46 wickets
gepakt waarvan 10 door zowel Jan Wieger als Laurens, 6 door
Felix en 5 door Pieter. Los van alle resultaten was het een leuk
team en een gezellig seizoen.
Bij de start van het seizoen had
het talentvolle HCC U14-1 het zwaar te verduren. Het weer was
die wedstrijd te slecht voor woorden, regenbuien en bitterkoude
wind. Gelukkig was het geen voorbode en werd er 3 maanden
lang in de stralende zon lekker en goed gecricket. Met captain
Sterre Kalis, Felix Vecchi, Jan Willem Damhuis, Marc Smeekes,
Fre Overdijk, Doeke Smulders, Jurre Maaskant, Thijs Verwoerd,
Yen Min Haas en Jort Moens als vaste bezetting zit er veel talent
in U14-1, dat een erg wisselvallig seizoen kende. Prestaties zijn er
teveel om op te noemen, want ieder van deze spelers kende
stermomenten, geweldige wedstrijden en minder goede tijden.
De sfeer was en bleef altijd prima, al vond een enkele tegenstander dit wel een luidruchtig team. De competitie werd onderbroken door de Engeland Tour, die echt als een groot succes de
boeken in kan. Het team genoot met volle teugen! Het seizoen
was onverwacht snel afgelopen door de afgelasting van laatste
competitiewedstrijd, verregenende oefenwedstrijden en de
testmatch die niet doorging. Het is altijd jammer dat de cricketspullen weer even de kast in moeten, maar binnenkort zijn er
gelukkig weer de binnentraining en wintercompetitie.
HCC
U14-2 heeft een uitstekend seizoen gehad! Onder leiding van
Tonny Staal hebben de spelers het afgelopen seizoen wekelijks
uitstekende prestaties geleverd. Bloemendaal, Quick Haag, VOC
en HBS konden niets inbrengen tegen het battinggeweld van dit
team. Boris Gorlee spande de kroon en sloeg wekelijks 40 runs.
Ook Pieter van den Assem, Philippe Boissevain, Teije Nolen,
Dietmar Hennop mochten met 40 runs retired naar de kant.
Mikkie Zwilling, Iris Zwilling, Sjoerd Schmitz, Floris Meijer en
Een mooie coverdrive van Jort Moens (U12-3). Justin Trijzelaar (in
de slips) en wicketkeeper Sebo Hammer kijken namens U12-2 toe.
Een mooie fieldingactie van Claas van Gellicum (U12-3).
14
DIEPPUT ECHO september 2014
Victor Petit scoorden vaak meer dan 15 runs in een wedstrijd.
Het veldwerk was goed verzorgd. De bowlingaanval startte
steeds met Victor en Teije, waardoor de run rate goed laag bleef.
De wickets werden vooral genomen door Boris, Teije, Iris, Floris
en Victor. Philippe zorgde voor de meeste verrassing met zijn
leg-spin ballen. Het scherpe fielden door het hele team, mooie
vangen van Philippe en Victor en vang- en stumpingacties van
Pieter zorgden voor de rest. Het was duidelijk dat Tonny
wekelijks met een enthousiast team op het veld stond! Op 31
augustus werd de halve finale tegen de andere poulewinnaar
ACC helaas verloren.
HCC U12-1 (in het Afrikaans, dus goed
lezen!): Dit was ‘n jaar van snelle lesse leer en individuele
ervaring opdoen vir die lede van die U12-1 span. Na ‘n ietwat
traag begin en sonder ‘n vol getal spelers het die situasie snel
verbeter vir Tim Dekker, Lucas Sluijs, Valentijn Timmermans,
Duncan Swens, Roemer van Nispen tot Sevenaer, Douwe Loots
en Dietmar Hennop. Teen die einde van die seisoen het die
U12-1 span dan ook saamgesmelt tot ‘n hegte klein
Gideonsbende en elke individu kan tereg met trots terug kyk op
die 2014 seisoen. Vir meeste van die spelers was hierdie jaar die
eerste ondervinding met ‘n egte harde krieketbal, ‘leg pads’ en
die egte regels van die spel. Maar eens onder hand, het die span
groot vordering gemaak en eindelik in die middel van die
liga-tabel geëindig. Daar is 10 wedstryde gespeel en in totaal het
die span byna 1250 runs teen die opposisie getimmer, insluitende
80 ‘fours’ en vyf reusagtige ‘sixes’. Die sukses van die U12-1
span is dan ook te danke aan die ondersteuning van HCC
U12-invallers en hulle ouers wat altyd bereid was om ‘n helpende hand te verleen op korte kennisgewing. Met die ondervinding
van 2014 agter ons, sien die hele span uit na nuwe suksesse in
die komende jaar as vriendjies en mede spangenote!
HCC
U12-2 heeft afgelopen seizoen 9 wedstrijden gespeeld (de 10de
tegen HBS werd afgezegd door slecht weer), waarvan 3 gewonnen en 6 verloren. Met name tegen de neefjes van HCC U12-1
en U12-3 kwam dit team steeds met of zonder invallers net wat
te kort, ondanks reguliere runmakers als ‘boem boem’ Justin
Trijzelaar (188 runs, 5 wickets), Sebo Hammer (133 runs,
wicketkeeper in opleiding), groeibriljantjes als Benjamin Marey
(46 runs, maar toen had hij zijn nieuwe cricketbat nog niet, 5
wickets en een zeer dartele fielder), Max Hagemann (links-over
bowler, ook 5 wickets en met 30 runs wat onder zijn kunnen),
Mees van Tielraden (32 runs: daar zit veel meer in! en 4 wickets),
Olivier Dalenoord (61 runs, zou hij blijven spelen volgende jaar?),
Caspar Wolters (3 wickets, maar een nog niet al te volle tas met
runs mee van huis genomen) en Berend Tomesen (de eerste 4 zit
in de tas voor volgend jaar en 5 wickets). De winst werd dus
behaald tegen Quick en HBS, terwijl Excelsior met een geolied
topteam de boventoon in deze competitie voerde. Voor de
verdere details zijn er wedstrijdverslagen op de website van de
meeste wedstrijden te lezen en actiefoto’s te bekijken. Altijd
jammer dat het seizoen zo gauw voorbij is en de opgaande
prestatielijn weer in de winterberging moet. Op naar volgend
seizoen!
Van HCC U12-3 hebben wij helaas geen verslag
ontvangen.
Voor HCC U12-4 was het in 2014 een leuk, maar
lastig cricketseizoen. Het werd helaas met een laatste plaats in de
competitie afgesloten. Desalniettemin werd er met veel plezier
gecricket onder leiding van de coaches Willem Wassenaar en
Ernst Paardekoper. Een ieder deed zijn best de nodige runs te
scoren, wickets te pakken en vangballen te maken, maar het
resultaat was dus nog te wisselvallig om het verschil te maken.
Het was erg gaaf dat HCC U12-4 een aantal wedstrijden met
een internationaal tintje speelde. De potjes tegen het Belgische
team van de Antwerp Indian Cricket Club, die dit jaar deelnamen
in de Nederlandse cricketcompetitie, leverde weliswaar drie keer
verlies op voor ons, maar het was een leuke kennismaking met
deze fanatieke zuiderburen. Hopelijk spelen we volgend jaar
weer tegen hen en kunnen we een keertje winnen. Er wordt
sowieso alweer uitgekeken naar het volgende cricketseizoen met
nieuwe kansen!
Na een prachtig seizoen was HCC U12-5 het
enige van alle U12 teams dat tot de landelijke finales was
doorgedrongen. We verloren uiteindelijk de halve finale, maar
hadden een mooie dag en een fantastisch seizoen om op terug
te kijken. Onze jongens groeiden in hun spel (van minder wides
tot beter fielden en gevaarlijk scherp oplopen) en werden een
hecht team met vooral veel leuke wedstrijden. Onze vaste kern
bestond uit : Frank Ansink (die twee HBS’ers in 1 over bowlde),
Sebastiaan Boer (de snelle fielder die vele viertjes tegenhield op
de boundary), Phelps van den Bosch (de vaste wicketkeeper die
het liefst als batsmen not-out gaat), Tobias Coolen (de enige die
altijd zijn hele familie als trouw publiek bij zich had), Sebo
Olivier Dalenoord (U12-2) brult als een leeuw.
Jan Wieger Overdijk (U16) haalt uit.
september 2014 DIEPPUT ECHO
15
&/$586
Ook voor uw bedrijfsborrels
en verjaardagen of
andere gelegenheden.
),1$1&,((/$'9,6(856
De one-stop-shop voor ondernemers voor
alle zaken rond ondernemen die niet met de
dagelijkse bedrijfsvoering te maken hebben.
Contact:
070 3601327 of 06 14162202
Clarus verzorgt de boekhouding, adviseert
en bemiddelt in bedrijfsverzekeringen en
verzorgt de persoonlijke financiële planning
van de DGA/ZZP’er (arbeidsongeschiktheid,
Mallemolen 31
www.cafedekleinewitte.nl
overlijdenssituatie en oudedagsvoorzieningen).
VERKOCHT
VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT VERKOCHT
Adv De kleine witte.indd 1
IN 2014 ZIJN REEDS 40 WONINGEN MET
ONZE HULP VAN EIGENAAR GEWISSELD.
ZIT UW WONING HIER IN 2014 BIJ?
START MET ONZE GRATIS WAARDEBEPALING!
Het bepalen van de waarde van uw woning is de eerste stap op weg naar een succesvolle verkoop. Wij komen graag bij u langs om
de waarde van uw woning te bepalen. Dit is uiteraard geheel vrijblijvend. Met Garantiemakelaars begint uw verkoop goed voorbereid.
Uw huis te koop zetten is immers meer dan een ‘te koop’ bord plaatsen. Welke vraagprijs is realistisch in deze tijd? Hoe trekken wij
zoveel mogelijk kijkers voor uw woning? Hoe zit het precies met een koopcontract? Vragen waarover wij u graag meer vertellen. Als
makelaars gaan wij doelgericht, enthousiast, maar toch persoonlijk en met passie voor u aan de slag. Onze lokale kennis en feeling
met de markt staan garant voor een eerlijk, helder en betrouwbaar advies. Alles bij elkaar zorgt dit voor resultaat! Uw woning wordt
verkocht! Wilt u ook snel resultaat? Bel of mail ons vandaag nog voor een afspraak!
Uw garantiemakelaars,
Ted Luijk en Peter Burger
BurgerVanLeeuwen Garantiemakelaars,
Stevinstraat 157, 2587 ED Den Haag, T: 070-3502304, [email protected], www.bvl.nl
16
DIEPPUT ECHO september 2014
02-06-14 13:01
HCC U10-1 is de groeibriljant van HCC. Van links naar rechts: Bas
Tjiptawardana (coach), Floris van Leeuwen, Stijn Keller, Fabian Stiebing, Denis Naudin ten Cate (coach), Senoit Tjiptawardana, Floris
Tjan, Sebastiaan Bakkali, Tibor Deutekom, Stein de Kempenaer en
Pepijn Naudin ten Cate.
Hammer (onze invaller die niet meer wegging en mooi bijdroeg
aan alle scores), Jens Lawrence (die de maximum score van 35
not out liet zien), Pepijn van Leeuwen (de casino-man met
hoog-risico-extra-runs, waardoor we wonnen van Kampong),
Kees van Lindert (die bowlde meermalen zo hard dat zijn ballen
als byes voor vier het veld uit gingen), Rutvik Karupothula (die
de mooiste run out tegen HBS maakte) en Justin Trijzelaar (de
man van de zuivere hattrick verspreid over twee wedstrijden!).
HCC U10-1 is dé groeibriljant van HCC. De coaches zijn erg trots
op hun mannen dit seizoen. Allen waren eerstejaars U10 dus
iedereen telt nu al zijn knopen met betrekking tot een eventueel
kampioenschap volgend jaar. De jongens trainden fanatiek en
dat vertaalt zich simpelweg terug in goed cricket. Superbowler
Tibor Deutekom bowlde wickets op commando. Iets scherper
batten en hij wordt een echte allrounder! Sebastiaan is een
speler waar je als teamgenoot op kan bouwen, maakt altijd runs
en bowlt heel zuinig. Stijn Keller en Stein de Kempenaer, allebei
hard aan het werk om het spelletje onder de knie te krijgen. Ook
hadden zij het geluk dat ze dicht bij HCC wonen, dus veel
kunnen oefenen. Dat zag je terug in hun spel! Floris Tjan is al
Batsman Benjamin Marey lijkt te ontsnappen aan een wicket in een
onderlinge U12-wedstrijd. Bowler Tobias Eversdijk en wicketkeeper
Justin Trijzelaar treuren over een gemiste kans.
een allrounder, bowlt erg netjes en kan ook echt met het bat
zwaaien als de situatie erom vraagt. Pepijn Naudin ten Cate is
een heel nette bowler, neemt zijn wickets en bowlt zuinig en
goed! Fabian Stiebing kan alle spelletjes met een balletje, neemt
het spel heel serieus en speelt daarom ook heel goed. Een
droomspeler voor elke coach! Floris, nog zo’n talent, is zelfs al
samen met Senoit Tjiptawardana op Lord’s geweest om de sfeer
alvast te proeven. Hij is een uiterst precieze bowler, kan lekker
batten en traint ook zeer hard! Senoit is de hardhitter van het
team, als iemand kan peren is hij het en dat deed hij dan ook
regelmatig! De zessen vlogen om ieders oren.
HCC U10-2
bestaat uit zeer getalenteerde cricketers maar de werkelijke
kracht is dat elke wedstrijd weer andere spelers de winst
binnenhalen. Met zeven overwinningen in acht wedstrijden (de
laatste wedstrijd, om des keizers baard, won VOC) en een halve
finale op vrijdag 29 augustus wilt u de hoeders van het HCCerfgoed beter leren kennen. Welnu: Zimbabwe had de gebroeders Flower, wij hebben Caspar en Robert Strobos, gevaarlijk met
zowel bat als bal en door hun snelheid fieldend erg belangrijk.
Emma Lawrence, met haar bedrieglijke snelheid een lastige
bowler voor elke batsman, is de Sunil Narine van het team.
Fastbowler Valentijn “White Lightning” Buis geeft elke bal alles,
het geheim achter zijn succes. Het slowbowlerduo Nicolaas van
Aerssen en Tjerk Lippman werd gedurende het seizoen steeds
succesvoller, een hoopvol vooruitzicht voor de play-offs!
Allrounder en “ijskonijn” Cuno Kerkhoven liet zich door geen
tegenstander of umpire gek maken; pakte onverstoorbaar zijn
wickets en runs. Floris ‘the Widow maker” van den Berg is zo
onberekenbaar als elke linkshandige fastbowler; wisselt moeiteloos levensbedreigende beamers met akelig precieze yorkers af.
Bas “de honkentrekker” van Gellicum, lijkt in niets op zijn vader,
want kan hooken en fielden en is snel tussen de wickets. Bij
winst 29 augustus spelen de heren 9 dagen later de finale om
het landskampioenschap. Ik hoop dat u kunt zeggen: “Ik was
erbij op 7 september!”
Dat cricket een mooi spel is hebben
de toeschouwers van HCC U9-1 op de woensdagmiddagen van
het afgelopen seizoen mogen aanschouwen. Vier teams met de
achtjarige talenten van de Haagsche regio kwamen tegen elkaar
in actie met als doel de mooiste zessen en vieren te slaan,
daarnaast hebben wij veel mooie vangen en prachige wickets
gezien. Het is een zeer spannende competitiestrijd geworden
Jort Moens (U12-3) zet aan voor een run.
september 2014 DIEPPUT ECHO
17
Justin Trijzelaar (U12-2) raakt hem goed!
Flamingo juniores toernooi:
net geen halve finale
Er waren hooggespannen verwachtingen begin augustus
tijdens het Flamingo juniores toernooi, maar helaas na de
voorronde spatte de droom al uiteen. Na onnodig verlies uit
tegen Rood & Wit en een lastige partij op de Diepput tegen
het sterke ACC stond de sterkste jeugd van de Koninklijke na
drie dagen al met lege handen.
Het begon de eerste wedstrijd nog goed met een mooie
overwinning op laagvlieger VRA. Met goede bijdrages van
topbats Hidde Overdijk (61) en Tonny Staal (78) werd de
basis gelegd voor voor een hoog totaal, dat later door Boris
Gorlee (16) en Floris de Lange (47*) naar liefst 244/8 in 40
overs werd geduwd. Veel te veel voor de arme
Amsterdammers die het dankzij een goed partnership voor
het laatste wicket nog tot 67ao wisten te schoppen. Floris
had met 4-8-5 prachtige cijfers.
In Haarlem moest een plek in de halve finales veilig worden
gesteld. Het liep helaas uit op een deceptie. Eerst fieldend
werd het totaal van Rood en Wit ondanks, een snelle start
redelijk laag gehouden (153/9). Ditmaal liet de battingsite
het afweten, want na 130 runs had iedereen een beurt
gehad. Om nog in het toernooi te blijven was de opdracht
plots loodzwaar: thuis winnen van ACC!
Dat de Amsterdammers met de 4 Zulfiqars (samen goed voor
177 runs) een goede battingside hadden, bleek wel uit hun
nette score van 214/5 na hun 40 overs. Ondanks zuinig
bowlen van Ali Ahmad en Floris, een mooi wicket voor
debutant Felix en een prachtige vang van Boris, werd het dus
toch een hele kluif. De matige prestatie in Haarlem werd wel
rechtgezet, maar de 197 runs waren uiteindelijk te weinig.
Tonny maakte een heel gedegen 93 en was het anker in de
innings, terwijl Jan Wieger (een mooie 30) en Ali (20) het
ook goed deden. Helaas was het dus niet genoeg voor de
halve finale, een grote teleurstelling voor het team. Volgend
jaar mogen een aantal spelers van deze mooie generatie voor
de laatste keer meedoen en in de wandelgangen werd al
gefluisterd dat ze erop gebrand zijn toch een keertje met de
vogel thuis te willen komen, een mooi doel lijkt ons!
waarin HCC U9-1 met maar liefs 1045 runs in 10 wedstrijden
ongeslagen kampioen van de regio zuid is geworden. Op 31
augustus spelen wij tegen de winnaar van regio noord de
kampioenswedstrijd. In noord echter hebben ze nog niet kunnen
uitmaken wie de kampioen van de regio noord is geworden. Nu
heeft noord de regels zodanig aangepast, dat 2 teams van noord
en HCC in een drieluik moeten gaan uitmaken wie de uiteindelijke kampioen van Nederland wordt. Als we deze 2 wedstrijden
winnen op één dag kunnen we hopelijk op 31 augustus de
terechte kampioen van Nederland worden of zouden ze nog wat
in petto hebben voor ons..? wordt dus vervolgd! (De eerste
wedstrijd op 31 augustus tegen ACC werd gewonnen, red.)
HCC U9-2 is een heel gezellig elftal waarin alle spelers voor het
eerst competitie gingen spelen, het echte grote mannenwerk.
Helaas werd de coaching niet het hele seizoen door dezelfde
persoon gedaan, eerst door oud-HCC 1 speler Philip Nijgh en
daarna door Reinier Kalis. Het was wel echt gaaf om hem als
coach te hebben, een Dutch Lion en de wicketkeeper van het
Eerste! Julia Nijgh heeft maar even meegespeeld, zij wilde
eigenlijk nu nog alleen VAC spelen. Pietje Raphaël was lang
geblesseerd, eerst door voetbal en meteen erna door een
fietsongevalletje, echt balen, maar toen hij terug was waren wij
compleet en wonnen we veel wedstrijden. Jeremy Okpere played
marvelous, and how fast he can run… Like a tiger, wow! Felix
Naudin ten Cate wil graag een allrounder worden, en met zoveel
inzet moet dat vast en zeker lukken. Willem van Wijngaarden
was een gezellige teamspeler en kon de bal al heel lekker ver
voor zes slaan, dat was heerlijk om te zien. Oscar Sluijs heeft een
oudere broer waar mee hij kan trainen en dat zie je gewoon
terug in zijn spel, hij had ook een hele mooie vangbal, Bobby
Salomons trouwens ook! Bobby is enorm gegroeid in zijn spel en
met het vele trainen dat hij al opbrengt gaat dat een grote
cricketer worden! Ouders en oppas, allen heel veel dank voor het
Dietmar Hennop (U12-1) in actie.
18
DIEPPUT ECHO september 2014
scoren, rijden en voor alle gezelligheid!
HCC U9-3 is met
overmacht kampioen geworden. Negen wedstrijden werden
gewonnen en pas in de laatste competitiewedstrijd slaagde
Quick erin één puntje van de kampioenen af te snoepen. De
drie tweedejaars spelers Floris Beck, Olivier Wassenaar en Naud
van Huijstee namen elke week de eerstejaars spelers op
sleeptouw. Het was een echt team en elke week leverde weer
een andere speler een beslissende prestatie. In de kampioenswedstrijd tegen Quick U9-3 viel alles op zijn plaats en leverden
alle spelers een grote bijdrage aan een topscore van 146 voor 1
in 16 overs. Toen het tegen HCC U9-2 even minder ging, sloeg
Olivier vier achtereenvolgende viertjes. Harry Naylor was een
echte allrounder en pakte vier prachtige vangen. Topscorer
Teun Kloppenburg beheerst alle slagen uit het boekje inclusief
de reverse-sweep en hij introduceerde het scoopshot in de
U9-competitie. Naud heeft zonder twijfel de mooiste bowlingactie in deze leeftijdsklasse en Eise Kal veroverde de meeste
wickets. Een duikvang van Tom Engelen in de laatste wedstrijd
zorgde voor een tie tegen Quick. En Jorrit Deutekom ging
steeds aanvallender batten en was als bowler altijd moeilijk te
bespelen. Mannen, geweldig gedaan en van harte gefeliciteerd!
HCC U9-3 kampioen! Staand Olivier Wassenaar, Naud van Huijstee,
Teun Kloppenburg, Roeland Engelen (coach), Harry Naylor. Zittend:
Eise Kal, Floris Beck, Tom Engelen en Jorrit Deutekom.
Prijswinnaars HCC-jeugd
Wisselbekers U9/U10/U12:
Beste allrounder:
1. Justin Trijzelaar (U12) 266 runs, 13 wickets.
2. Bas van Gellicum (U10) 8 wickets, 191 runs
3. Sten Smits (U9), 164 runs en 10 wickets
Beste batsman:
1. Sebo Hammer (U12), 251 runs in 14 innings waarvan
6x not out. Een gemiddelde van 31,4 terwijl je bij 30
retired gaat… HS 33 not out.
2. Teun Kloppenburg (U9), 241 runs in 11 innings en ook hij
maar 7 uitjes.
3. Cuno Kerkhoven (U10), 123 runs in 7 innings en maar 4
keer uit.
Beste Bowler:
1. Tibor Deutekom (U10), fantastisch in 8 innings 15
wickets en 60 runs tegen.
2. Lucas Sluijs (U12), ook super zuinig, 24 overs, 10 wickets
en 99 runs tegen.
3. Nevin van den Bosch (U9) nam dit seizoen 9 wickets in 8
potjes voor maar 68 runs, de zuinigste uit de U9!
Beste fielder:
Benjamin Marey; katachtig, scherp en vangt alles en
sterke arm.
heeft ingezet voor de jeugd. LJ heeft met veel enthousiasme en
succes de jeugdcoaching op zich genomen! De Mark Hubert
van Blijenburgh prijs zal op een later tijdstip worden uitgereikt.
Wisselbekers U14/16:
Beste allrounder: Sterre Kalis
Beste batsman: Boris Gorlee
Beste bowler: Philip Boissevain
Beste fielder: Felix Vecchi
De trainersprijs is dit jaar naar Frederique Overdijk gegaan,
zeer terecht! De Tonny de Beus beker was voor Laurens Jan
Lagas. Deze prijs is er voor het jeugdlid dat zich opvallend
Prijswinnaars Justin Trijzelaar (beste allrounder, rechts) en
Sebo Hammer (beste batsman).
september 2014 DIEPPUT ECHO
19
PETER VAN ARKEL
‘Die overwinning op Australië
was flauwekul’
tekst roeland engelen foto bert tielemans
Op 29 augustus 1964, zorgde het
Nederlands cricketelftal voor een
sensatie door als amateurs het uit
semi-profs bestaande nationale
team van Australië te verslaan. Het
was voor het eerst in de historie dat
‘All Holland’ van een testland wist
te winnen. Precies vijftig jaar later
blikt de Diepput Echo met de
toenmalige aanvoerder, ons lid van
verdienste Peter van Arkel, terug op
die sensationele middag op de
Diepput. Ook het cricket en het
clubleven toen en nu komen uitgebreid ter sprake.
Australië maakte in de zomer van 1964
na de gewonnen Ashes-serie tegen
Engeland (1-0) op de terugweg naar huis
een korte stop in Nederland. Een aantal
spelers, waaronder aanvoerder Simpson,
kreeg rust, maar nog steeds stelden de
bezoekers een team op zoals dat ook
regelmatig tegen Engelse counties
aantrad. Australië batte eerst en was op
197 all out, met twee wickets voor
HCC’ers Ernst Vriens. Met een partnership van 99 runs voor het eerste wicket
legden Piet Marseille van Quick Hg. (77
runs) en Pim van der Vegt van HBS (33
runs) de basis voor de zege. Captain Van
Arkel droeg als nummer drie 45 runs bij.
In een poging te versnellen vielen enkele
wickets en met twaalf ballen te gaan
waren nog twintig runs nodig; in de
laatste zes ballen nog negen. Met een
zes en een vier op de derde en vierde bal
van de laatste over haalde de onverstoorbare Rood en Wit-speler Ruud
Onstein (24 not out) de zege binnen:
201 voor 7.
‘Crickethistorie geschreven’ en ‘Aussies
gingen af door zijdeur’ kopte De
Telegraaf. Het dagblad Het Vrije Volk
opende het sportkatern met ‘Nederland
verrast de cricketwereld’ en weekblad
‘Cricket’ sprak van ‘Een historie-maken20
DIEPPUT ECHO september 2014
de wedstrijd’. Ook internationaal werd
de verrassende zege opgepikt:
‘Australians fall to Holland’ meldde de
Daily Telegraph.
“Wat een flauwekul”, is de eerste reactie
van Peter van Arkel als je hem nu vraagt
naar die gedenkwaardige zaterdag vijftig
jaar geleden. “Het stelde niets voor. Hun
echte captain deed niet mee en ze
hadden er helemaal geen zin in. Ze
vonden het mooi in Nederland te zijn.
We hebben van Australië ‘gewonnen’
(Van Arkel plaatst zelf aanhalingstekens
in de lucht, red.). Ik vind het nog steeds
zúlke onzin. Het is in het geheel niet te
vergelijken met de overwinning op
Engeland op Lord’s in 2009. Dat was een
échte overwinning.”
De cricketwereld zag er vijftig jaar
geleden heel anders uit dan nu. HCC
was bestuurlijk en sportief de bakermat
van het Nederlandse cricket. HCC 1 en
2 overheersten de competitie en werden
samen in vijfentwintig jaar tijd zestien
keer kampioen van Nederland. Van
Arkel zelf zat negen keer in het kampioensteam. Van Arkel: “Ik heb met acht
HCC’ers in het Nederlands elftal
gespeeld. Een speler van HBS zei recent
tegen mij: als we bij jullie voor het hek
stonden, hadden we al verloren.” Een
hoofdrol was daarbij weggelegd voor
Van Arkel zelf. Als vijftienjarige debuteerde hij in 1950 in HCC 1, in 1952 in
het Nederlands elftal. Daarin speelde hij
- tot hij in 1968 zijn huisartsenpraktijk
niet meer met ‘All Holland’ kon combi-
neren - 33 wedstrijden, voor die tijd een
flink aantal. Hij scoorde 12.233 hoofdklasseruns, waarvan 8.909 voor HCC,
nog steeds een clubrecord. Maar ook
die prestatie wordt resoluut door Van
Arkel weggewuifd. “Je wint een
wedstrijd met bowlers, niet met
batsmen. Ernst Vriens was in die tijd een
heel felle bowler. We hadden een goed
elftal. Een team dat goed fieldt, is de
basis.”
‘Een speler van HBS
zei: als we bij jullie
voor het hek stonden,
hadden we al verloren’
Dat Van Arkel zijn eigen prestaties
bagatelliseert, moge duidelijk zijn. In
maart van dit jaar benoemde crickettouringclub De Flamingo’s hem op basis van
zijn sportieve daden tot erelid, zoals hij
ook eerder, in 1966, lid van verdienste
van de Koninklijke HC & VV werd. En dit
seizoen stelde het HCC-bestuur de Peter
van Arkelprijs in voor de ‘most valuable
player’ van HCC 1. “Dat vind ik best
leuk, maar om nou te zeggen ‘moet
dat?’ Wij zijn niet opgevoed zo. Als je
vroeger met je hoofd boven het maai-
Paspoort:
Naam:
Peter van Arkel
Geboren:
26 juni 1935
Nederlands XI:
33 wedstrijden, 1.565 runs
(gem. 30,10, H.S. 101)
HCC 1 en 2: 274 wedstrijden, 8.909
runs (gem. 38,24, H.S. 131), 143
wickets (gem. 17,43) en 125 vangen
Landskampioen:
1955 (HCC 2), 1961 (HCC 2), 1963,
1964, 1966, 1967, 1968, 1972,
1973 (HCC 2)
Belangrijkste spelonderdeel:
“Fielden”
Meeste runs voor HCC 1 en/of voor HCC op het hoogste niveau
Peter van Arkel
Cees Feith
Hugo van Manen
Willem Hans Gallois
Peter Entrop
Tom de Grooth
Tonny de Beus
Auk Schill
Gerrit van Laer
Willem van den Bosch
Lex van de Gun
Tom de Grooth
Jan Wulf van Alkemade
Periode
1950-1979
1892-1935
1919-1958
1934-1966
1971-1999
1997-2014
1915-1960
1919-1950
1958-1982
1925-1958
1968-1990
1997-2014
1979-1996
veld uitkwam, werd je meteen aangepakt. HCC is gelukkig altijd een kritische
club geweest. Soms misschien wat
venijnig, maar er zit ook een opvoedkundig karakter aan; op onze club willen wij
vooral geen borstklopperij. Ik vind het
natuurlijk wel een ontzettende eer dat
Denis Naudin ten Cate dit initiatief
genomen heeft.”
Peter van Arkel is een regelmatige
toeschouwer bij de wedstrijden van het
eerste elftal. De thuiswedstrijden van
HVV heeft hij door bezoeken aan het
ziekenhuis aan zich voorbij moeten laten
gaan (“Dat is jammer want van het
gemopper van de oude mannen achter
de goal fleur je wel op”), HCC 1 zag hij
regelmatig. “Ik had er de pest over in
dat ik in de thuiswedstrijd tegen
Excelsior’20 voortijdig naar huis moest
voor mijn jarige kleinzoon. Ik heb de 6
voor 12 van Reinier Bijloos gemist, dat
was grandioos. En ze hebben in die
wedstrijd de vangen vastgehouden. Dat
is het belangrijkste.”
‘Hidde Overdijk,
die jongen hééft het’
“HCC 1 heeft een leuk team, maar de
prestaties zijn te wisselend. Het team
heeft te weinig ‘body’. Je moet een
goede fieldingside hebben en dat
hebben wij te weinig. Je moet een
behoorlijke coach hebben en gaan
trainen. Pak die jongens bij de lurven,
Wedstr.Runs
274
8.909
279
8.742
246
8.593
322
8.286
372
7.802
276
7.350
369
7.250
342
6.354
294
6.225
226
6.190
283
5.574
211
5.489
251
5.202
Gem.
38,24
28,57
37,69
27,08
26,81
29,52
24,58
20,83
22,47
33,64
22,48
29,04
24,08
want kwaliteit hebben ze. Hidde
Overdijk, die jongen hééft het.”
“Ik vind het verschrikkelijk dat spelers
zoals Myburgh door andere clubs
worden weggekocht. Je hebt tegenwoordig ook spelers die een contract met
de bond krijgen. Ik begrijp niet dat je
dan nog plezier uit het spel haalt. Het
streven om het Nederlands cricket steeds
hoger en hoger te brengen is erg leuk,
maar moeilijk te realiseren. Daar maakte
ik veertig jaar geleden al ruzie over met
Anton Bakker (VOC, red.).”
“Een half jaar geleden had ik gezegd:
wat doet het er toe als HCC in de eerste
klasse speelt? Als je niet goed genoeg
bent, ga je er uit, jammer dan. In
principe zeg ik ‘nee’ tegen versterking
van buitenaf. Maar nu ben ik bang dat
als je onvoldoende kwaliteit hebt, ook
het enthousiasme afneemt. Daarom
denk ik dat we wel in de topklasse
moeten blijven. Het is heel vervelend
dat het dan nodig is om spelers te
halen.”
“De tijd dat het Benoordenhout uitliep
voor cricket is weg, maar het leeft wel
op onze club en een aardige hoeveelheid
mensen heeft er plezier in. Qua sfeer is
het te vergelijken met vroeger. Ik heb er
ook altijd ontzettend veel plezier in
gehad. Twintig jaar lang heb ik met
dezelfde mensen opgetrokken. Elke
zondag stond ik naast Hans van den
Bosch in de slips. En elke week weer
hoorde ik naast me ‘Die kerels kunnen er
geen reet van…’”
september 2014 DIEPPUT ECHO
21
Wat maakt de
Uitvaartbloemist Den Haag uniek?
Bezoek aan huis
24-uurs bereikbaarheid
Openingstijden winkel
Internet
Zonder meerkosten bezoeken
wij u aan huis, op een moment
dat het u uitkomt
Uitvaartbloemist Den Haag
is doorlopend telefonisch
bereikbaar 070 360 08 65,
7 dagen van de week
Op www.uitvaartbloemist.nl
vindt u een uitgebreid
assortiment bloemwerk
en kunt u online bestellen
Ma. t/m vr. 8.00 – 17.00 u.
Za. 8.00 - 12.00 u.
Zaterdag na 12.00 u.
en zondag op afspraak
v
o
o
r
d
e
e
l
C
o
U
P
o
N
Tegen inlevering van deze coupon ontvangt u bij
uw eerste bestelling gratis 2 delen bedrukt lint
bij uw rouwarrangement.
Uitvaartbloemist den Haag Laan van Meerdervoort 7 2517 AB Den Haag
t 070 360 08 65 f 070 345 82 10 www.uitvaartbloemist.nl [email protected]
42592_adv_1_4_pagina_juni_2010.indd 1
23-06-2010 15:23:27
Hodie Mihi
Cras Tibi
Begrafenissen
Crematies
est. 1934
Hodie Mihi, Cras Tibi
is gespecialiseerd in uitvaarten volgens persoonlijke wens.
Uw wensen kunnen in ons archief worden vastgelegd.
Wij bieden een uitvaartverzekering en beschikken
over rouw- en ontvangkamers in de gehele regio 's-Gravenhage.
www.hodiemihi.nl
Kantoor: Jan van Nassaustraat 110, 's-Gravenhage
24 uur per dag bereikbaar: 070-3246651
22
DIEPPUT ECHO september 2014
KAMPIOENSCHAPPEN OP ZATERDAG
Zami II Landskampioen!
tekst maUrits ter kUile
W
aar het zondagcricket in de
breedte langzaam lijkt te
verdwijnen, kent het zamicricket al jaren een stijgende populariteit
in Nederland. Ook op HCC is deze trend
zichtbaar. De eerste twee elftallen op zondag kenden dit seizoen min of meer weinig
problemen om een (zo sterk mogelijk) elftal
op de been te krijgen. Bij HCC 3 was dat
eerder uitzondering dan regel. Het team
kwam dit seizoen uit op het recreatieve
Zomi niveau, de zondagse variant van de
Zami. Dit betekent een verkorte spelvorm, geen ingewikkelde powerplays, en
moeilijke Duckworth Lewis – formule. Nee,
het Zomi is cricket waarover de Engelsen
zouden zeggen: “Very village”. Het team
kende veel ervaren krachten zoals Tim Vos,
Martin Lamaker en Hugo Maaldrink. Maar
ook vele jonge jeugdspelers die hier aan
volwassenencricket konden ruiken. Het
elftal draaide hoog mee in de competitie en
zou volgens de wiskundige logica kampioen zijn, volgens de bond echter tweede.
Zami I speelde zoals elk jaar verrassend
veel wedstrijden op het hoofdveld. Het
oudste Zami-team van HCC met veel
ervaren rotten als Jan Nuijten, Paul Tops
en John Verschragen kende een zeer
succesvol seizoen waarin Beating Bats in
de competitie helaas net iets te sterk
bleek. Het hoogtepunt van het jaar was
de tour naar Kent in juni. Drie spannende
wedstrijden waren het sportieve resultaat,
waarin captain Nuijten in de laatste zelfs
tot een unbeaten century kwam. Zami I
nam dit seizoen afscheid van Jonathan
Westbury die het eerbetoon kreeg dat hij
verdiende. Na de thuiswedstrijd tegen
Rood en Wit werd Jonathan door zijn
teamgenoten – door hun leeftijd wel
enigszins moeizaam – van het veld
gedragen en bedankt voor jarenlange
trouwe dienst in Zami I.
Zami III maakte na een aantal deelnames
aan de Toque d’Or dit seizoen zijn
opwachting in de competitie. Captain
Michiel van Oosterzee haalde uit vele
studentensteden zijn manschappen
wekelijks bij elkaar. Het was goed om de
gebroeders van Hoogenhuyze, Jochem
van Hessen en Maurits de Gou na een
lange afwezigheid weer actief te zien op
de Diepput. Dat de verloren zonen van
geestelijk vader Arnout van Lawick het
spel nog niet verleerd waren bewees
HCC ZAMI II met de kampioensschaal. Staand v.l.n.r.: René Smits, Jan Willem van Kampen,
Gabriël Troostwijk, Denis Naudin ten Cate, Robert Jan Canters, Boudewijn van der Ark, Ashaan
Ismael (speler/coach), Diederik Voskamp en Maurits Overdijk. Zittend: Maurits ter Kuile, Huite
Hak, Marnix van der Gun (captain) en Jippe Overhoff.
Bernard van Haeringen. Zijn 116 runs
tegen VRA waren de basis van de
overwinning. Vele zouden volgen,
waardoor het kampioenschap in de vierde
zaterdagpoule een feit werd. Zami III
zinspeelt op een promotie naar het
hoogste niveau op zaterdag en liet op het
jaarlijkse Zamix toernooi op Groen Geel
zien goed mee te kunnen komen met de
zwaargewichten van het zaterdagcricket.
Dit hoogste niveau, in Den Haag ook wel
bekend als de ‘Topklasse Zaterdag’, is een
verzameling van oud-eerste spelers,
voormalige wonderkinderen, miskende
talenten en een verdwaalde Fries. Met een
verloren wedstrijd tegen Angstgegner HBS
begon het seizoen dramatisch voor
aanvoerder Marnix van der Gun. Het roer
ging om en training en wedstrijdinstelling
werden op elk moment van de week met
elkaar gedeeld in de Whats-App groep. Er
werd zelfs een buitenlandse coach
aangetrokken in de persoon van Ashaan
Ismael. Veel overwinningen werden
behaald voor de poorten van de hel, met
als hoogtepunt de remonte in de wedstrijd
tegen laagvlieger Asvion. Een dreigende
spelersstaking, een omgekeerde bowlingorder en een wisselende captaincy tijdens de
wedstrijd waren nodig om het team weer
de juiste spirit mee te geven.
Vermeldenswaardig waren de 27 competitiewickets van Huite Hak, die hiermee
vriend en vijand verbaasde, maar niet
zichzelf. En de 105 runs van Jippe Overhoff
tegen Asvion. Uiteindelijk werd Zami II
afgetekend landskampioen met slechts
twee verliespartijen. Dit waren er minder
dan tijdens het hele Zamix toernooi.
Het seizoen werd in stijl afgesloten op
zaterdag 23 augustus met drie thuisspelende Zamiteams. Deze heerlijke cricketdag eindigde met een Indische maaltijd.
Helaas zagen vele aanwezigen de
volgende dag dat HCC 1 het niet redde
tegen Hermes. Hierdoor zullen er in het
off-season weer veel discussies gevoerd
worden welke Zami-namen er volgend
jaar staan #opdelijst.
september 2014 DIEPPUT ECHO
23
Valse start HVV-selectie
tekst frederick mansell foto loek Van Vliet
HVV 1 speelt dit jaar weer in de tweede klasse. Toch
zullen de supporters, net als vorig seizoen, niet ver
hoeven te reizen om de Kroonleeuwen aan het werk te
zien. Bereidt u zich voor op een voetbaljaargang in een
Haagse tweede klasse.
Shai Asraf en Ted de Man verlieten HVV, zij voor een avontuur
bij HBS en Haaglandia. Jaap Potuijt, speler van het tweede
elftal, kan zijn coschappen helaas niet combineren met selectievoetbal en hem zullen we dus ook niet meer kunnen bewonderen op de velden.
Op dinsdag 29 juli stond de eerste training op het programma.
Het zal de trainersstaf niet hebben verbaasd dat er van de 35
selectiespelers slechts 14 man kwamen opdagen. Albert van der
Dussen (HVV 1), Edmund Vriesde (HVV 2) en Steven Faber
(assistent-trainer) lopen inmiddels al wat langer rond bij HVV
en zijn wel wat gewend. Bij HVV gaan mensen met vakantie,
het liefst zo lang mogelijk en zeker tot diep in augustus. Derick
Mekking sprak ooit de legendarische woorden: “Een voorbereiding is voor mensen die niet in de basis staan.” Het komt de
voorbereiding op het nieuwe seizoen op zijn zachtst gezegd
niet ten goede.
Daartegenover zijn er uiteraard een aantal ‘nieuwe’ gezichten.
‘Nieuwe’ staat tussen aanhalingstekens omdat alle nieuwelingen échte HVV’ers zijn. Marc Engelkamp heeft besloten om na
een periode van vijf jaar weer selectievoetbal te gaan spelen. En
Marc is niet de enige: ook de kersverse vader Lucas van Rossum
(zijn Teun is uiteraard al babylid) gaat weer selectievoetbal
spelen. Een ander heuglijk feit is dat Midas Walhain na een
jarenlang verblijf in Argentinië weer in Den Haag is komen
wonen. En uiteraard: ook hij gaat voor een plekje in HVV 1 .
Behalve deze bekende gezichten komt er ook een aantal spelers
uit de A-jeugd door. De snelle rechtsback Kevin van den Broek
rook vorig jaar al aan het eerste, want hij zat tijdens de
promotiewedstrijden op de bank. Dit jaar is hij een volwaardige
selectiespeler. Uit A1 komen verder Gijs Friso, Max Burgers,
Daniel Wareman en Tjerk Sleeswijk Visser. U zult begrijpen: u
kunt dit jaar naar een zéér herkenbaar HVV 1 en HVV 2 kijken.
De HVV selectie kent ten opzichte van vorig seizoen weinig
mutaties. Het grootste gemis zal het vertrek van sterkhouder
Sanjesh Goeptar zijn. Hij speelde 212 wedstrijden voor HVV en
heeft besloten om een niveautje lager te gaan voetballen. Ook
De mensen die al op 3 augustus naar dat zeer herkenbare HVV
wilden komen kijken, kwamen bedrogen uit. Doordat het gros
van de spelers nog met vakantie was, werd de oefenwedstrijd
tegen de Ajax amateurs afgelast. De eerste oefenwedstrijd werd
daardoor pas een week later gespeeld, uit tegen competitiegenoot RKDEO. Het improvisatie-elftal van Van der Dussen had
weinig balbezit, maar kwam nooit echt in de problemen. Vijf
minuten voor tijd kopte Stefan Roos de 0-1 binnen. Dat was
ook de eindstand. Het zou de laatste oefenwedstrijd in de
voorbereiding zijn die HVV wist te winnen.
Tegen eersteklasser HMSH staat HVV na 45 minuten 2-0
achter. Wanneer de spelers de kleedkamer betreden voor de
rust, begint het ineens hard te regenen en te onweren. De wedstrijd wordt gestaakt. Een week later staat HVV 1 na 45
minuten met 3-1 voor tegen De Ster. Na 90 minuten staat het
echter 3-4 voor de gasten. Misschien hadden de heren selectiespelers het trainingskamp in Bergen op Zoom nog in de benen.
Dat was in tegenstelling tot de oefenwedstrijd een groot
succes. Er werd drie keer getraind in twee dagen tijd. En het
was gezellig, dat zeker. Vooral in bar-dancing ‘geen flauw idee’
lieten enkele spelers zich van hun beste kant zien.
HVV 1 viert een treffer in de promotiewedstrijd tegen
GLZ/Delfshaven
24
DIEPPUT ECHO september 2014
De spelers druppelen langzaam binnen van verre oorden, maar
op zaterdag 23 augustus is de selectie allesbehalve compleet
wanneer het voor de ‘Haringserie’ speelt tegen SVC ’08. Het
wordt een debacle. Topscorer Jaap Donker breekt al vroeg in de
wedstrijd zijn sleutelbeen, en A-speler Olivier Lagas moet het
veld ruimen vanwege enkelproblemen. Yoeri Jenner heeft
liesklachten, en Tommie Steens en Clemens Levert kunnen de
wedstrijd ook niet afmaken. Met 10 man verliest de Kroonelf
met 4-1. Hoogtepuntje: het onofficiële debuut van keepers
Olivier Lagas en Tim Nagtegaal. Daar gaan we nog van horen.
De eerste bekerwedstrijd gaat in Naaldwijk met 5-2 verloren
tegen Westlandia. Ook nu weer ontbraken er veel spelers om
uiteenlopende redenen; vakantie, blessures en autopech.
Trainer Albert van der Dussen ziet het met lede ogen aan en
kan er tegelijkertijd stiekem ook wel om lachen. “Het is toch
ongelooflijk dit. Waar maak je dit nou mee. Selectievoetbal op
HVV is echt uniek.” Dat klopt wel; er zijn spelers die cricket
boven voetbal laten prevaleren, er zijn vakanties en er kwam
zelfs iemand niet opdagen omdat hij op een zeilschip zat en ‘er
stond te weinig wind’. Geweldig.
De voorbereiding is op z’n zachtst gezegd niet ideaal. Nog geen
enkele keer heeft Van der Dussen met dezelfde elf man kunnen
spelen, en dat is helaas ook nog te zien. Toch heeft de trainer
ook een groot voordeel: hij beschikt over een selectie van echte
HVV’ers, jongens die elkaar allemaal kennen en voor elkaar
door het vuur willen gaan. Op zondag 7 september zullen we
pas echt zien waar HVV 1 staat, want dan staat de eerste
competitiewedstrijd op het programma, uit tegen Den Hoorn.
Een week later staat een schitterende derby te wachten tegen
Wilhelmus. Thuis.
De doelstelling van dit seizoen is ‘het linker rijtje’. Dat zou
moeten kunnen, aangezien er geen degradanten, maar alleen
gepromoveerde clubs nieuw zijn in de tweede klasse waar HVV
in uitkomt. TAC ’90, BMT en GSC/ESDO zijn clubs waar HVV
vorig jaar ook tegen speelde in de derde klasse. Een competitie
waar veel mogelijk is dus. Het tweede speelt dit jaar in de
Programma HVV 1
7 sep
14 sep
21 sep
28 sep
5 okt
12 okt
26 okt
2 nov
9 nov
23 nov
30 nov
7 dec
14 dec
U
T
U
T
U
T
U
T
U
U
T
U
T
2e klasse
Den Hoorn
Wilhelmus
Delft
GSC/ESDO
ROAC ‘79
Foreholte
BMT
VUC
Concordia
Schipluiden VV
TAC ‘90
Lisse FC
RKDEO
25 jan
1 feb
8 feb
22 feb
1 mrt
8 mrt
22 mrt
29 mrt
12 apr
19 apr
26 apr
3 mei
10 mei
U
T
U
T
U
T
U
T
T
U
T
T
U
2e klasse
Wilhelmus
Delft
GSC/ESDO
ROAC ‘79
Foreholte
BMT
VUC
Concordia
Schipluiden VV
RKDEO
Den Hoorn
Lisse FC
TAC ‘90
reserve tweede klasse en moet omhoog kijken. Promotie is zeer
wenselijk om het gat tussen HVV 1 en HVV 2 niet te groot te
laten worden. Of dat haalbaar is zal de eerste weken blijken.
Een voorbeschouwing van het seizoen waar u allicht niet veel
wijzer van wordt. Als u echt wilt zien hoe HVV ervoor staat,
dan zit er maar één ding op. Dan zien we elkaar op zondag 7
september bij Den Hoorn.
Wedstr. / Doelp.
Geboren 2013/’14
totaal
Selectie
DOEL
Douwe Jan Mars
Peter Paul de Rotte
Daniël Voskamp
12-6-1986
4-1-1990
17-11-1983
32/1
1/0
12/0
253/1
5-11-1984
17-10-1995
12-2-1993
5-9-1995
22-10-1994
28-5-1992
19-7-1988
23-3-1985
2-12-1991
11-2-1992
9-9-1981
9-3-1988
30/7
3/0
22/2
16/0
17/0
23/0
12/0
-
163/33
20/0
52/4
195/2
32/0
58/0
87/4
64/2
20-10-1995
31-12-1990
8-11-1993
19-1-1986
24-6-1982
18-05-1995
21-5-1991
19-7-1994
28-2-1997
27-9-1987
25/9
2/0
23/2
29/9
95/16
21/0
222/37
83/10
1/0
85/18
7-11-1991
1-10-1994
20-9-1991
30-12-1986
22-6-1979
11-2-1994
23-7-1992
11-1-1979
1-1-1986
13-11-1996
11-8-1989
5-10-1987
10-3-1995
31/23
14/1
11/1
12/1
30/14
2/0
25/5
-
23/2
47/25
174/115
19/2
32/3
419/139
30/14
2/0
45/7
-
VERDEDIGING
Jaap Akerboom
Kevin van den Broek
Marnix van der Donk
Gijs Friso
Ernest Jansen
Yoeri Jenner
Karsten van Manen
Frederick Mansell
Scipio de Mol van Otterloo
Pieter Bas Noordhoek Hegt
Peter Spaargaren
Midas Walhain
MIDDENVELD
Max Burgers
Clemens Levert
Dirk Lina
Jeremy Rens
Lucas van Rossem
Tjerk Sleeswijk Visser
Tommie Steens
Marko Teodosijevic
Rick Toonen
Alex Youngman
AANVAL
Marc Berger
Bo de Blank
Martijn Canters
Jaap Donker
Marc Engelkamp
Job Gerretzen
Max Kranendijk
Derick Mekking
Rawaz Rashid
Boudewijn Renshof
Stefan Roos
Diederik Voskamp
Daniël Wareman
september 2014 DIEPPUT ECHO
25
Automobielbedrijf Biezeman S E R V I C E
Al 87 jaar een begrip in de regio
ONDERHOUD
R E PA R AT I E
APK incl. wintercheck
VOOR
ALLE
MERKEN
met haal- en brengservice
ook voor uw leaseauto!
AU TO MO BIE
LB ED RIJ
B IE Z E M A NF
SIN DS 19 26
Automobielbedrijf Biezeman
Zwolsestraat 263, Scheveningen
[het verlengde van de Van Alkemadelaan]
Tel. 070 - 351 25 13 | www.biezeman.nl
26
DIEPPUT ECHO september 2014
De Derde Klasse: Rijkdom of
Armoede?
tekst maUrits ter kUile
Na een aantal jaren in de eerste en
tweede klasse te hebben gespeeld speelde
HVV 1 afgelopen seizoen in de klasse
waar ik ze het vaakst heb mogen aanschouwen: De derde klasse. Ik volg het
eerste elftal van HVV al sinds begin jaren
negentig. Het weekend bestond voor mij
uit HVV. Zelf voetballen voor de competitie en met de ZMC, kijken naar Veteranen
A en HVV 1. Na de borrels met een
ontelbaar aantal flesjes frisdrank en
borrelhappen op de zaterdagmiddagen
zijn de zondagmiddagen mij het best
bijgebleven. En dan de uitwedstrijden in
het bijzonder.
HVV speelde vaak in de ‘Leidse’ of
‘Goudse’ poule tegen clubs als Altior,
Alkmania, Foreholte, Roodenburg en Van
Nispen, in dit geval niet tot Sevenaer. Het
waren clubs waar ik op zaterdag nooit
kwam. Ik speelde altijd tegen clubs in de
buurt (HBS, DUNO en LENS) of nog
dichterbij (TONEGIDO en DEVJO).
gif-affaire uit de jaren tachtig in het
IJsseldorpje nog in het achterhoofd. Tijdens
de wedstrijd vertelde ik andere HVVsupporters enthousiast over deze manier
van transport. Het resulteerde in een file
van Haagse auto’s aan de Gouderakse
kant van het water na de wedstrijd.
Toen HVV in 2013 voor de tweede
seizoen op rij een klasse lager moest gaan
spelen was er binnen de vereniging een
bedroefde sfeer. Bij mij rees de hoop om
weer eens de pont naar Gouderak te
mogen nemen om de Kroonleeuwen te
aanschouwen. De plaatselijke VV die in de
tweede helft een 2-1 achterstand met vabanque aanvalspel richting de eigen
kantine probeert om te buigen, mijn hart
ging al harder kloppen bij het idee.
De poule-indeling zorgde echter voor
ritjes naar Wateringse Veld en Celeritas.
Toeristische routes naar deze clubs zaten
er niet in. “Ga de snelweg op” was
steevast één van de eerste navigatietips
van de TomTom. Wel werd de trouwe
supportersschare van de Koninklijke
getrakteerd op opvallende verschijningen
achter de bar die nog opvallendere
broodjes wisten te serveren. Het broodje
bal bij Vredenburch en het broodje
speklap bij Hoekpolder verdienen een
eervolle vermelding. De exotische keukens
van De Ster, TAC ’90 en BMT werden
door HVV-teammanager en ervaringsdeskundige Arnout van Lawick geprezen.
Gelukkig promoveerden de twee laatstgenoemde verenigingen met HVV naar de
Tweede Klasse. Maar ik kijk ook al weer
uit naar het broodje hete kip bij TAC, het
broodje ‘warrum vlees’ bij VUC en het
broodje bal bij GSC ESDO.
Hopelijk heeft HVV nu voorgoed afscheid
genomen van de Derde Klasse. Een goede
eindklassering moet er in zitten. En
misschien zit er dan volgend seizoen weer
een overtocht over de IJssel in. Gouderak
staat in de rangschikking met dank aan
het alfabet nu al in het linkerrijtje van de
Derde Klasse B…
De uitwedstrijd die ik halverwege jaren
negentig bezocht in en tegen Gouderak is
mij het best bijgebleven. Het resultaat van
de wedstrijd is me al lang ontschoten. Het
was waarschijnlijk een wedstrijd waarin
HVV nooit de punten had mogen
weggeven, maar vele kenners met mij
weten dat HVV vooral in deze jaren
zichzelf vaak te kort deed. Nee, het was
de reis naar de club zelf. In een tijd waarin
het internet en routeplanners nog niet hun
intrede hadden gedaan. HVV-supporters
waren aangewezen op de routebeschrijving die Harry Jongbloed had gemaakt en
aan het begin van het seizoen achter het
buffet had gelegd.
Maar die bewuste zondagmiddag was
mijn vader aangewezen op mij en het
stratenboek in de auto en wisten we nog
niet wat ons te wachten zou staan. Bij
Moordrecht zagen we het verkeersbord
dat ons naar Gouderak zou moeten
leiden. De overtocht op de allesbehalve
solide pont was een waar avontuur met de
De pont naar Gouderak.
september 2014 DIEPPUT ECHO
27
28
DIEPPUT ECHO september 2014
Eredivisie heren seizoen
2014/2015
tekst jacob remijnse
D
e afgelopen jaren heeft HSRC
de Diepput zich laten gelden in
de Nederlandse Eredivisie. Bij de
evaluatie van het afgelopen seizoen was
dus ook de vraag of een voortzetting van
de deelname aan de eredivisie voor onze
club van belang is. Wij willen in de regio
de toonaangevende club zijn en deelname
aan de eredivisie is dan een soort van
‘must’.
In het bestuur is vervolgens besloten om
te proberen om met een totaal andere
strategie deel te gaan nemen in de
eredivisie. Niet langer als een potentiële
winnaar. Maar met de bedoeling om wel
onderdeel uit te blijven maken van de
competitie. Deze keuze heeft wel nadelige
gevolgen natuurlijk. Wij kunnen nu dus
geen aanspraak meer maken op Laurens
Jan Anjema, die nog nooit niet voor de
HSRC heeft gespeeld en de laatste jaren
zonder meer een toonaangevende rol
heeft gespeeld. Maar ook zonder
Cameron Pilley.
Inmiddels hebben wij afspraken gemaakt
met de onderstaande spelers die deel
zullen uitmaken van onze hoofdmacht:
Sebastiaan Weenink, Sander Kock, Martijn
Kock (captain), Rombert Anjema, Tess
Jutte en Morten Mikkelsen.
De introductie van onze spelers is
waarschijnlijk overbodig. Sebastiaan
Weenink speelt al zijn hele leven voor
onze vereniging en is de afgelopen jaren
een vaste waarde voor het eerste team.
Hij is staat momenteel nummer 90 op de
wereldranglijst. Hij zal in augustus 28 jaar
oud worden.
Sander Kock is 2 jaar geleden bij onze club
gekomen. Hij was toen de leading man in
het derde team dat speelde in de 1e
divisie. Sander staat momenteel 9e op de
ranglijst van Nederland. En dat is ongelofelijk, omdat hij al een aantal jaren
geleden afscheid heeft genomen van de
wedstrijdsport.
Martijn Kock is de oudere broer van
Sander en al vele jaren geleden bij onze
club gekomen. Hij heeft de uitdaging
opgepakt om het tweede team van de
2e divisie naar de eerste divisie te
loodsen. Martijn zal fungeren als
teamcaptain.
Rombert Anjema is de broer van Laurens
Jan. Hij speelt al vele jaren op de grens
van de ere- en eerste divisie.
Martijn Kock, de nieuwe teamcaptain van
HSRC Heren 1.
Tess Jutte is vorig jaar bij onze club
gekomen. Hij is pas 17, maakt een heel
snelle groei door en is vastbesloten de top
te bereiken. Tess is de huidige kampioen
van Nederland onder 19!
met die van de afgelopen jaren. Echter,
gelet op de spelersbezetting van de
andere teams die afgelopen jaar speelden,
verwachten wij zeker positieve resultaten
te behalen.
Morten Mikkelsen is de laatste speler die
wij op de lijst hebben gezet. Hij is een
voormalig topspeler uit Denemarken en
hij heeft een professionele zakelijke
carrière die hem naar Nederland bracht.
Met de vorming van het nieuwe eredivisie team is er meteen ook een einde
gekomen aan het bestaan van het
tweede team in de eerste divisie. Na al
jaren te zijn geëindigd in de top van de
eerste divisie, werd uiteindelijk in het
afgelopen jaar de titel van Nederlands
kampioen behaald.
Het is duidelijk dat de teambezetting qua
ranglijst niet helemaal in verhouding is
Vooruitblik dames 1
tekst lieke bootsma
Zoveel als er bij de hereneredivisie verandert, zo weinig nieuws is er onder de zon
van dames 1. De leegloop van profs uit de dameseredivise is al een paar jaar
geleden in gang gezet. Dat maakt het echter niet minder gezellig! Onze enige echte
eigen prof, Line Hansen, bewonderde afgelopen seizoen al het nakletsen onder het
genot van een bitterbal, kaasstengel of biertje.
In de kern blijft ons team hetzelfde. Line zal wederom drie keer ingezet kunnen
worden op topniveau. Groot nieuws is wel dat Roos Kalker en Lieke Bootsma weer
helemaal terug van weggeweest zijn. Roos heeft zonder al te veel kleerscheuren
haar tweede kind op de wereld gezet en Lieke heeft een engelengeduld opgebracht
om terug te komen van haar blessure. Het team is blij weer compleet te zijn!
Desalniettemin gaan twee dames ons verlaten. Petra Mouw gaat dames 3 versterken en Lisette Hoekstra heeft haar droombaan in Maastricht gevonden. Ze gaan
niet zonder heimwee weg, want ze blijven reserve staan. Cocky de Wolf en Victoria
Ellis zullen net als vorig jaar van grote vaste waarde zijn. En last but not least
brengen onze Brabantse dames Ingrid Meulenbelt en Petra Cauwels de nodige
gezelligheid en doortastendheid voor een paar potjes mee. We hebben er zin in!!!!
september 2014 DIEPPUT ECHO
29
De stad van yin en yang
tekst en foto’s lieke bootsma
H
et wereldkampioenschap squash
‘masters’ (mooi woord voor de
ouwetjes boven de 35) bracht
mij naar deze uithoek van de wereld,
Hong Kong. Al gauw bleek dat er meer te
beleven viel dan squash. Deze reis stond
in het teken van evenwicht zoeken tussen
prestatie en genieten. Alles was op dit
kleine stukje aardbol: natuur en wolkenkrabbers, tempels en markten, drukte
en rust. Idealer kon het niet om op zo’n
ontspannende manier het beste uit jezelf
te halen voor een squashwedstrijd.
uitkwam door een ‘bug’ uit Marokko.
Waar zou ik de energie in hemelsnaam
vandaan gaan halen??? Rolletjes dextro,
isostar bananenrepen, Gatorade sportdrank en last but not least een ijskoffie
vlak voor het spelen om goed wakker te
zijn, openden geheime reservepotjes in
mijn lijf en ik kon gaan met die banaan!
Kranig verweerde ik me tegen een
wereldtoppertje uit Singapore. Ik speelde
heerlijk, hoog tempo, maar zij was
gewoonweg te scherp en super ‘slim fit’.
Met 3-0 eraf, maar zonder hard feelings.
De eerste dagen bleef ik bewust weg uit
de drukke stad. Nog tussen de laagbouw
en stranden vol buffels toog ik al wandelend tussen het groen naar de big buddha.
Het dakterras van mijn appartement leek
heel geschikt om te ‘ghosten’ (zonder
balletje als een gek naar alle hoeken van
de baan lopen om je voetenwerk op orde
te brengen). Het oude mannetje van de
tempel naast me keek niet op of om;
misschien wel een westerse toerist die
dacht in rap tempo tai chi te beoefenen?
Dus vol goede moed naar de ‘plate’. Maar
eerst de hoogste tijd voor één van de
veelbelovende strandjes, en het liefste een
stil strandje. Tussen de amandelbomen en
een soort grote bonsaibomen in nestelde
ik me in het zand met een verse kokosnoot en mijn bounty-gevoel was compleet. Turend naar de zeearenden die
boven me op de thermiek rondzwierven,
deed ik een ‘powernap’. Als herboren, en
dankzij de bewolking niet als een kreeft,
kwam ik terug in de drukke stad. Hier was
het tempo duizendmaal hoger dan op de
‘outer islands’, maar de stad kon mij nog
niet gek krijgen. De stalen zenuwen nam
ik mee naar mijn volgende wedstrijd…Het
kostte bloed (open knokkels en knie),
Het toernooi kon beginnen. Op naar
Hong Kong Football club. De decadentie
droop er vanaf. Een groots onthaal met
een portier die de deur voor mij opendeed, alsof ik Wimbledon binnenstapte.
Alles wat je hartje begeerde, was er:
haarborstel, shampoo, conditioner, body
lotion, eau de toilette, grote badhanddoeken en een zwembad op het dakterras
met uitzicht over de paardenracebaan en
de wolkenkrabbers.
Stiekem droomde ik al vooruit om de
eerste ronde door te komen en daarna
tegen een oud wereldkampioen van de
profs te mogen. Maar vooruitdromen is
funest; beter richt je je op het hier en nu!
Zo ontwikkelde ik mijn eigen ritueel vóór
de wedstrijd. Opstaan met een warm bad
voor mijn spieren, daarna een goed
voedend ontbijtje met vers fruit, mijn
nooit te vergeten banaan, warme
croissant, yoghurt en kamillethee. Het
laatste was goed voor de ‘zwie zwie’ (mijn
onrustige darmen); ergens maakte ik me
toch wel zorgen dat al mijn voedsel er al
weken als water en onverteerd weer
30
DIEPPUT ECHO september 2014
kilo’s zweet en bijna tranen, maar met
15-13 in de vijfde set en na 4 matchpoints
overleefd te hebben, won ik! De ontlading
was groot, onnoemlijk groot!! André
Driessen, de oud-voorzitter van de
Diepput, die tegenwoordig zijn heil zoekt
op de ambassade van Peking, moedigde
me duidelijk aanwezig tussen het vele
publiek aan.
Helaas vond André zijn heil minder op de
squashbaan. Maar goed aanmoedigend
gezelschap was hij zeker. Ook wist hij ons
veel te vertellen over de Chinese gebruiken en de politieke situatie. Hij bevestigde
mijn vermoeden dat Hong Kong totaal
anders is dan de rest van China. De
mensen leken hier opener (Facebook en
Google zijn niet geblockt), lachten terug
naar me, spraken Engels en waren
bovenal schoner! Overal waren openbare
toiletten, spic en span in orde met
wc-papier en hoe vaak ik wel niet het
opschrift in het squashcentrum tegenkwam met ‘this handle is disinfected four
times a day’.
Het squashtoernooi voelde nu al top voor
mij, maar de top van Hong Kong lonkte
nog. Dus gingen wij ‘the peak’ op om
boven alles uit te torenen. Rotjeknor met
Op de ‘peak’ van Hong Kong met van links naar rechts Lieke Bootsma en André Driessen.
platefinale. Het begrip rustdag betekent
letterlijk nooit zoveel voor mij. Geef mij
maar een wandeling en blij ben ik! We
trokken naar het autovrije Lamma Island;
daar overheersten de vissen (helaas
meestal dood op je bord) in plaats van
mens en vervoer. We liepen van zuid naar
noord op weg naar het arti farti dorpje
waar de bohemian Hong Kong Chinezen
bivakkeerden. Terwijl mijn benen in het
begin nog soepel als wat voelden door het
heerlijk warme klimaat, speelde op het
einde van onze relaxte wandeling toch
enige stijfheid op. Eens kijken of een
Thaise massage daar verandering in kon
brengen…De dikke Thaise madame ging
gewoon met haar hele gewicht en knieën
op mij zitten. Hard kraken natuurlijk en zij
lachen. Zo, dit is los!
haar enkele Rem Koolhaas-toren is er
kinderspel bij; dit is de stad met de
grootste dichtheid aan wolkenkrabbers.
Terwijl de schemering inviel en de lichtjes
langzaam aan gingen, genoten wij van
een eindeloos schouwspel. Later die week
zagen we vanaf de overkant hoe deze
lichtshow echt tot haar recht kwam.
Groene en blauwe laserstralen tuurden
over het water naar de koloniale star ferry,
containerschepen en vissersbootjes en
opzwepende muziek ging gepaard met
fluorescerende kleuren op de gebouwen,
die in zuurstokken veranderden.
Direct de dag na die zenuwslopende
vijfsetter mocht ik aantreden tegen een
oude Australische rot in het vak. Haar
techniek was nog altijd even goed; enige
manier om haar te overtroeven was om
haar zoveel mogelijk te laten bewegen.
Vanaf de derde set kwam eindelijk de
agressie uit mijn tenen omhoog gekropen
en kon ik in vier sets korte metten met
haar maken.
Hong Kong bleek voor meer sport de
place to be. Ze keken daar niet op een
beeldschermpje of twee om de belangrijkste sportwedstrijden tegelijkertijd uit te
zenden. Zo kwamen het WK voetbal, de
Tour, de Formule 1, rugby en Wimbledon
naast elkaar. Het WK voetbal ging een
beetje langs me heen, omdat iedere
wedstrijd midden in de nacht gespeeld
werd. Zoals een goed sportvrouw
betaamt, lag ik dan netjes in mijn mandje.
Maar met de halve finale van Nederland
tegen Argentinië ben ik 3 uur ’s nachts het
huis uitgeslopen om alles live te aanschouwen met Hollandse, Engelse en zelfs
Spaanse squashvrienden. Oeps, deze pub
was al vergeven van de Argentijnen.
Temidden van hun getoeter, gezang en
ritmisch tromgeroffel, werd de spanning
opgevoerd, zodat deze wedstrijd toch
ineens een stuk minder saai werd. Wat
een geweldige sfeer! En helemaal toen ik
’s ochtends vroeg in het volle licht met ze
buiten op straat uitgenodigd werd om te
dansen met hun vlag. Kan mij het nou
schelen, zo nationalistisch ben ik niet.
Ons knotsgezellige mastersgroepje had
een vrije dag; de rest was helaas uitgespeeld en ik mocht me opmaken voor de
Nederland zou niet de finale tegen
Duitsland gaan spelen; dus ik hoefde ook
niet meer ‘het goede voorbeeld’ tegen de
Duitse Steffi te geven. Dankzij de fijne
coaching van Eric Kooiman en het hart
onder de riem van Paul Turken dat ‘ik
vooral niet moest vergeten te genieten’
werd het een mooie platefinale. Ik kwam
dichtbij, won ook 1 game, maar er kan er
maar eentje winnen en vandaag was dat
Steffi. Tuurlijk was ik een beetje teleurgesteld, maar al snel overviel me een
algeheel blij gevoel. Ik was tiende van de
wereld geworden; heb gewoon mee
kunnen dingen op dit topniveau, was nog
heel en dik-en-dik tevreden!
‘Miss Holland’ tussen het Argentijnse feestgedruis.
september 2014 DIEPPUT ECHO
31
Op bezoek in de stad van Xavi, Iniesta,
tekst thijs smits
In de rubriek ‘HC & VV in het buitenland’
reizen we ditmaal af naar Barcelona.
Barcelona, de stad van Las Ramblas, La
Sagrada Familia en de woonplaats van de
grote kleine meneren Xavi, Iniesta, Messi
en onze eigen Eward Vermeulen.
Ons gesprek kent een verrassend begin.
We bespreken zijn jeugdige jaren op de
Diepput.
Eward vertelt dat hij, alvorens hij op z’n
14e naar Singapore vertrok, als voormalig
babylid is begonnen in de befaamde
Zondag Morgen Competitie (ZMC):“Ik
kan me nog goed herinneren dat ons
team kampioen werd. Dit lag trouwens
slechts gedeeltelijk aan de bijdrage van
Diederik Klaus (HVV 3) die dat jaar
plusminus 60 doelpunten voor zijn
rekening nam”.
Na de ZMC vertegenwoordigde Eward
HVV in verscheidene jeugdelftallen (F4,
F1, E4, E1, D2, D1, C1).
Zijn absolute hoogtepunt beleefde Eward
naar eigen zeggen in HVV F1: “We
werden kampioen en hebben toen ook
Feyenoord F1 met 6-1 verslagen”. Hoewel
hij het zelf ontkent, beleefde hij zijn
werkelijke climax natuurlijk toen hij deze
wedstrijd een helft voor het machtige
Feyenoord mocht uitkomen. “Mijn
invalbeurt was uiteraard niet van invloed
op de enigszins geflatteerde uitslag.”
In de senioren waagde de technicus zich
nog heel even aan het 2e elftal, maar als
snel maakte selectievoetbal plaats voor
een vriendenteam in de lagere senioren.
Terugkijkend op zijn voetbalprestaties
denkt Eward iets te vroeg in zijn voetbalcarrière gepiekt te hebben. “Als cricketer
heb ik de selectiecommissies langer voor
de gek kunnen houden, maar uiteindelijk
daalde ik toch af naar de lagere senioren.” Echter, dat hij no mug with the bat
is, bewees meneer ruim drie jaar geleden
tijdens de India-tour van het HCCtouringteam. Op de grass wickets van
Mumbai was Eward de man in vorm en
onverwachts zelfs de leading runscorer
van de familie.
32
DIEPPUT ECHO september 2014
Maar hoe raakt zo een begenadigd
voetbal- en crickettalent verzeild in
Barcelona? “Tijdens mijn studie
International business in Rotterdam
bemachtigde ik een stageplaats bij Van
Hessen BV. Van Hessen is een belangrijke
speler in de mondiale darmenindustrie.
Het bedrijf is groot gemaakt door
HVV-lid Lex van Hessen en met (oud)
leden als Elliot Simon, Johan Domela,
Peter Arentsen, Jop Abendanon en
Alexander van Hessen, die allen werkzaam zijn binnen het bedrijf, is de
Koninklijke goed vertegenwoordigd”.
Na zijn stage wachtte de beloning: een
traineeship bij Van Hessen. Gedurende
twee jaar leerde Eward in verschillende
landen over de hele wereld verscheidene
facetten van de darmenindustrie kennen.
Na het traineeship verhuisde hij voor
bijna 3 jaar naar Wangaratta in Australië.
“Zo ver mogelijk uitzenden, dan zijn we
een poosje van hem af, moeten ze bij
Van Hessen gedacht hebben.” Vanuit
Australië, waar onze globetrotter nog een
enkel wedstrijdje samenspeelde in een
cricketteam met oud HCC-coach Cristian
Seisun, was Eward in Australië en Nieuw
Zeeland verantwoordelijk voor de
verkoop.
Inmiddels werkt hij alweer anderhalf jaar
vanuit Barcelona voor Van Hessen.
“Spanje betekent heel veel droge en verse
worsten. Een interessante markt dus.”
Vanuit Barcelona reist Eward heel Spanje
en omringende landen door met als doel
Van Hessen op het gebied van in- en
verkoop als leider op de kaart te zetten:
“Mijn taak is hier zo goed mogelijk
invulling aan te geven.” Een antwoord
waar de gemiddelde profvoetballer met
een beetje mediatraining trots op zou zijn.
Al snel na zijn verhuizing werd hij een
fanatiek supporter van de plaatselijke FC
(Barcelona). Als de tijd het toelaat wordt
Camp Nou bezocht om Messi & Co aan
het werk te zien: “Er lopen toch wel wat
aardige voetballertjes rond hè?” Veel
geluk hebben zijn bezoeken overigens
nog niet gebracht. FC Barcelona won
afgelopen seizoen geen enkele noemenswaardige prijs.
Wellicht geïnspireerd door het tikkietakkie-voetbal heeft Eward zijn voetbal-
Eward wordt getest door een mystery spinner uit India. Aan het dode wicket Gustaaf Kout.
HC
&
VV
in
Messi en Eward Vermeulen
het
bui
ten
land
carrière van een nieuwe impuls voorzien.
Iedere maandagavond speelt hij met een
aantal Holanders, Engelsen en Catalanen
Siete: een partijvorm van zeven tegen
zeven. “Dat een helft maar dertig
minuten duurt, mag de pret niet drukken,
lang zat.”
Cricketen zit er voor Eward in Spanje
helaas niet meer in. “De sport wordt
nauwelijks beoefend in Spanje. Ook
vormt tegenwoordig het tijdrovende
karakter van de sport een probleem.”
Maar, na de succesvolle India-tour, heeft
hij zich samen met zijn grote vriend
Maarten van Eijck (HVV’er en HCC’er,
maar voornamelijk cricketwatcher) wel
opgeworpen als organisator van de tour
naar Argentinië. Hoewel het enthousiasme zeker aanwezig is, mag gerust
gesteld worden dat dit team enige
daadkracht ontbeert. De selectie van het
HCC-touringteam wacht al ruim 3 jaar op
het eerste bericht van de organisatoren.
“Door de relatief korte afstand tussen
Nederland en mijn huidige woonplaats
ben ik gelukkig weer regelmatig in
Nederland. Tijdens ieder bezoek probeer
ik de Koninklijke dan ook even aan te
tikken.” Zodoende, kan hij, bij voorkeur
aan de bar, even bijkletsen en tegelijkertijd zijn geliefde teams live in actie zien.
Daarnaast is er altijd nog de door hem
zeer geroemde wekelijkse nieuwsbrief die
hem op de hoogte houdt van de belangrijkste gebeurtenissen en ontwikkelingen
op De Diepput. Over de keuken van de
Koninklijke is Eward overigens erg
tevreden. Als worstengoeroe meent hij
echter wel dat de kwaliteit van onze
worst voor verbetering vatbaar is.
Namens Van Hessen doet hij daarom de
Kon. HC & VV een speciaal aanbod (zie
kader)!
Eduardo heeft het enorm naar zijn zin in
Barcelona. Zijn appartement bevindt zich
midden in het centrum van Barcelona en
dicht bij het strand. Het bevalt hem
allemaal wel: de late lunch op een
terrasje, avondeten na tienen. “De
Bezoek van Wim de Jong (links) en Diederik Klaus (midden). Tijd voor een uitgebreide
lunch.
Catalanen nemen overal net even wat
meer de tijd voor en doordat het er bijna
het hele jaar door kortebroekenweer is,
speelt het leven zich veel buiten af”.
Ook heeft hij inmiddels een heel leuk
sociaal leven opgebouwd. Hoewel de
Catalaanse taal nog wel eens voor
problemen zorgt, heeft Eward het Spaans
wel aardig onder de knie. Degenen die
hem een beetje kennen zullen er dan ook
niet verbaasd van opkijken dat E’tje veel
nieuwe Catalaanse en Spaanse vrienden
en vriendinnen heeft leren kennen. Dit
wil echter niet zeggen dat hij zijn
Nederlandse vrienden niet meer ziet:
“Sinds ik in Barcelona vertoef zijn er bijna
wekelijks Nederlandse vrienden over de
vloer. Hierdoor fungeer ik in het weekend veelal als tourgids voor mij gasten.”
Hoe mooi de toeristische trekpleisters
ook zijn, na tig keer Las Ramblas, La
Sagrada Familia en/of Park Güell begint
dit toch een beetje te vervelen. Het liefst
neemt de man met de snelste looppas
van Barcelona zijn gasten dan ook te
voet mee naar het strand en de vele
goede tapas barretjes. Als local meent hij
inmiddels te weten waar de beste tapas
worden bereid. Ik weet inmiddels dat
Eward gewoon een dure smaak heeft.
Voor de gehele (na-)zomer is Casa
Vermeulen overigens volgeboekt…
“Ik vind het erg leuk dat je mijn verhaal
wil opschrijven. Er is niemand zo vaak
langs geweest als jij, dus inmiddels moet
je wel een idee hebben over hoe het mij
hier vergaat. Ik hoop dat het verhaal een
(leuke) indruk zal geven van mijn
verleden en betrokkenheid bij HVV en
HCC. Barcelona is een waanzinnig leuke
stad op slechts 2 uur vliegen van
Nederland. Ik raad iedereen aan eens een
weekend hier door te brengen!”
Adiéu! Eward.
Onze worst natuurlijk!
“Namens mijn werkgever Van Hessen
mag ik aanbieden de worst voor het
‘broodje worst’ op de Kon. HC & VV te
sponsoren. Uiteraard zal de worst
voorzien zijn van prachtige natuurdarm.
Zeer binnenkort zal ik met onze keukenprinsessen Ruud en Tony een geschikte
vorm uitkiezen!” De opbrengst blijft
vanzelfsprekend voor het cluppie!
september 2014 DIEPPUT ECHO
33
Exclusieve brilmode
Hoogstraat 37
2513 AP Den Haag
T. 070 - 346 16 81
www.hofstede-optiek.nl
Aan- / verkoop
Rentals
Taxaties
Consultancy
Betrokken
Betrouwbaar
Bewezen
Herman Kastelein
Lars Olie
Cees Lieshout
Cindy Wisse
REAL ESTATE PARTNERS BV
makelaars | taxateurs
www.real-estatepartners.nl
34
DIEPPUT ECHO september 2014
Frouke de Roo
Beleggingen
TYP
De Koninklijke Bierkaart
ISC
HH
C&
VV
tekst en foto’s frederick mansell
Het zal u niet ontgaan zijn, de
Koninklijke heeft tegenwoordig een
serieuze bierkaart. Naast uw ‘gewone’
Heineken Pilsener schenkt buffetchef
Ruud maar liefst elf andere bieren. De
Diepput Echo redactie proefde voor u
het hele arsenaal.
H
et is zaterdagmiddag op een
nagenoeg verlaten Diepput. Ruud
staat achter het buffet, een vijftal
usual suspects staat in het clubhuis en op
het terras zit de redactie van de Diepput
Echo. Uw redactie heeft zich voorgenomen de zware taak op zich te nemen om
alle bieren van de bierkaart te testen,
zodat de leden weten wat er te krijgen is
in hun clubhuis.
Bij het zien van de bierkaart valt direct
een aantal zaken op: mooi vormgegeven,
negen verschillende bieren met een mooie
verscheidenheid in zowel kleur als alcoholpercentages, puike foto’s van de bieren
voor de kinderen die nog niet kunnen
lezen, en er staat een aantal onbekende
exoten op de kaart. De kaart doet me
ergens denken aan de kaart die ik vroeger
bij dierentuin Artis kreeg met plaatjes van
de Rode Vari en de Capibara. Dan raak je
toch benieuwd naar exoten waarvan je
een minuut eerder niet wist dat ze bestonden. Aan de slag.
een slok: “Dit heeft niets met bier te
maken!”
Heleen heeft ondertussen de Brand
Weizen te pakken en die weigert ze af te
staan aan de rest van de jury: “Dit doet
me denken aan de wintersport, echt heel
erg lekker!” Maurits leest ondertussen
aandachtig het label van de Wieckse Rosé
en proest het uit: “Wieckse Rosé is een
heerlijk zacht en fruitig witbier met een
frizoete smaak. De zoetgraad is precies in
balans met de fruitzuren, voor een
aangename ‘bite’ en een soepele, sensuele
afdronk”. Tijd om te testen. “Dit smaakt
naar Karvan Cévitam, dit hoort ook niet op
de kaart”, is het eindoordeel van de
testers. Gelukkig vindt Heleens jongste
zoon Tim het heerlijk. Tim is net twee en
waardeert ook Jillz hoger dan de voor u
geselecteerde vakjury. De Wieckse Witte
valt wel in de smaak bij de juryleden. “Een
lekker zomerbiertje, maar iets minder
smaak dan de Brand Weizen”, is het
oordeel.
Ruud komt kijken en ziet dat het tijd wordt
voor nieuwe bieren. Binnen een mum van
tijd staat de tafel vol. “Ruud, verkoop je
wel eens een Jillz of een Wieckse Rosé?”
vraagt Roeland zich af. “Nee natuurlijk
niet”, lacht Ruud, “als kinderen hier
appelsap bestellen dan geef ik ze stiekem
Jillz. Daar worden ze snel rustig van en
anders raak ik Jillz aan de straatstenen niet
kwijt.” De redactie lacht wat ongemakkelijk, maar prijst de ondernemersgeest van de
buffetchef. Terug naar de tafel met bieren.
Affligem dubbel is een opvallende verschijning op de kaart, het is de enige donkere
speler in de opstelling, 6,8% alcohol en een
schitterend glas. Op het label lezen we:
“De hergisting accentueert de hinten van
steranijs en kruidige caramel biscuits.” “Dat
is precies wat ik proef”, meent Marijke.
“Een geweldig winterbiertje voor de
levensgenieter”, wordt er over tafel
geroepen. Heleen, die Tim al een tijdje kwijt
is, vindt Affligem een typisch Belgisch
biertje. Roeland wil graag toch nog zijn
oordeel over de Brand Weizen bijstellen: “Ik
“Ruud, we gaan een bierentest doen, mag
ik zo vrij zijn om te vragen wat jouw
favoriet is?” vroeg ik nog nuchter en vol
goede moed. “Hertog Jan”, antwoordt de
buffetchef. “Goed, mag ik dan vijf Hertog
Jan”, was mijn logische vervolg. “Die
hebben we hier niet”, lacht Ruud. De toon
is gezet. Een minuut later laaft de redactie
zich aan de eerste vijf bieren van de kaart,
een Heineken Pilsener uit de tap, een
Brand Weizen uit de tap, een Jillz, een
Wieckse Witte en een Wieckse Rosé.
Maurits ter Kuile drinkt de traditionele
Pilsener in één teug leeg, terwijl Roeland
Engelen naar het glas Jillz kijkt alsof hij de
Capibara heeft ontdekt. “Dit moet van de
bierkaart af, dit is geen bier, maar appelsap”, meent Roeland nadat hij een slok Jillz
achter de kiezen heeft. Ook Marijke neemt
De Koninklijke Bierkaart
september 2014 DIEPPUT ECHO
35
®
J.S. van der Meer
Y. van Gennep
Uitvaartzorg
Begeleiding en zorg
voor een waardige uitvaart
zoals u dat wenst.
Met aandacht,
tijd en integriteit.
What does Dong Dao mean?
The road to the East.
The philosophy of the East, for life and for work.
What does Dong Dao do?
China trade.
International marketing.
Promotion & merchandising.
Design & luxury packaging.
Branding of culture related products.
Projects connecting the West and the East.
Why does Dong Dao choose to be a sponsor of football clubs?
Business and football are alike, they are all about competition
and team work.
Een DS als rouwauto? De condoleance in
het clubhuis? Er is veel mogelijk!
Telefoon: 070 - 70 70 007 Dag & Nacht
What is Dong Dao looking for?
The people.
The right people to join the team and to make a career.
The partners.
The right partners to share the vision and to make a goal.
www.stijlentraditie.nl
[email protected]
De Eerensplein 31, 2593 NB,
Dong Dao China Direct B.V.
Oranjestraat 2A
2514JB Den Haag
T: 070 311 50 80
E: [email protected]
I: www. dongdao.com
Haagsche Hout te `s-Gravenhage,
een kleine en onafhankelijke onderneming
waarbij u alle tijd en rust ontvangt voor de
vele, vaak moeilijke besluiten. Ook wanneer u
een uitvaartpolis heeft, u bent vrij in uw keuze.
36
DIEPPUT ECHO september 2014
DONG DAO IS NOT ONLY A COMPANY,
IT’S ALSO A CULTURE
proef geen verschil met de Hoegaarden.”
We besluiten Roeland niet al te serieus
meer te nemen. Op de Koninklijke
schenken we geen Hoegaarden. Niet veel
later waardeert Roeland de Corona met
een 9. En we zijn er nog niet.
Ter tafel verschijnen twee Amstel Radlers
(0,0% en 2.0%), de eerder genoemde
Corona, Sol en twee alcoholvrije bieren
(Bavaria en Amstel). Het valt de redactie
op dat er drie bieren dus niet op de kaart
staan. Bavaria 0.0%, Corona en Amstel
Radler 0,0%. “Staat niet op de kaart”,
roept Roeland als ware hij Lucile Werner
van Lingo. De redactie lacht, Ruud niet.
Maurits is erg in zijn nopjes met de Amstel
Radler, een bier dat is aangelengd met
citroensap. “Een geslaagd experiment”.
De 0,0% van Amstel Radler is zoeter en
heeft meer weg van een frisdrank dan van
een biertje. “Sorry, maar ik proef het
verschil niet meer”, meent Heleen. De
tweede afvaller, Tim niet meegerekend.
Vol bewondering kijkt de redactie naar de
Sol die op tafel staat. Een vrolijk flesje met
een limoen in de hals. Image is everything.
De citroen in de hals van een flesje komt
oorspronkelijk van Corona. Dat bier werd
in een niet al te hygiënische fabriek in
Mexico gebrouwen en de doppen waren
vaak wat roestig. De citroen of limoen
diende ter ontsmetting, niet omdat het
nou zo lekker is om een schijf citroen in je
bier te gooien. Sol scoort goed, maar doet
het minder dan Corona. Leuk biertje voor
op het strand, maar als je mag kiezen dan
toch maar een Corona, was de algemeen
gedeelde mening. Corona doet het dus
goed bij de proevers. Een mooie exoot uit
Mexico op basis van rijst en mais. Hip
flesje voor de snelle jongens; het oog wil
ook wat. En bovendien, 330 milliliter, dat
houdt de burger toch wat langer van
straat dan bij de Heineken Pilsener van
250 milliliter.
Marijke heeft net de Sol opgedronken en
laaft zich nu aan de Bavaria 0,0%: “Dit
vind ik niks.” Maurits spuugt het drankje
bijna uit en vergelijkt de smaak met
“pannenkoeken met stroop, alleen dan in
een glas”. Roeland walgt van de nasmaak
en ikzelf vind de smaak veel weg hebben
van een maiscracker. De enige reden om dit
drankje te bestellen is om te proeven hoe
vies het is. Dat geldt niet voor Amstel
0,0%. Amstel laat zien dat het mogelijk is
om een prima alcoholvrij biertje te brouwen. “Knap gedaan”, meent Roeland.
Terwijl het later en later wordt, lijkt ook het
lawaai uit het clubhuis toe te nemen. Aan
de bar staan Bernard Grol en Arnout van
Lawick met een groot glas Brand Weizen in
de hand. “Wij hebben de test ook gedaan,
maar we hebben alleen de echte bieren
gedronken”, vertelt een jolige Van Lawick.
“Brand Weizen, heerlijk”, voegt Ben Grol
toe, “onze winnaar.” Dat kan geen toeval
zijn. Ook de vakjury waardeert de Brand
Weizen het hoogst. Dat Brand Weizen zo
goed uit de test komt, heeft er ook mee te
maken dat het biertje uit de tap komt en
omdat het in schitterende grote glazen van
0,3 liter wordt geschonken.
Tot slot een aantal aanbevelingen en
afraders van de vakjury. Probeert u allen
eens de Brand Weizen van de tap, een
geweldig biertje waarvan u misschien nog
niet eens wist dat het er was. Een verborgen pareltje. Denkt u aan een mooi
zomerbiertje uit de fles, kies dan voor de
Corona en niet voor Sol. Heeft u wat meer
tijd en bent u van plan een serieus gesprek
met iemand aan te knopen bij de openhaard, bestelt u dan een Affligem dubbel.
Meer in een casual bui? De Heineken
Pilsener is altijd goed en zal u nooit
teleurstellen. Wat u wat ons betreft nooit
moet bestellen zijn de Bavaria 0,0%, Jillz
en Wieckse Rosé. Laatste twee bieren
horen wat de Diepput Echo redactie
betreft absoluut niet thuis op een bierkaart. Een appelcider en een cassisdrankje
zijn géén bieren, maar een soort Bacardi
Breezers om de jongste jeugd aan de
alcohol te krijgen. Wij stellen dan ook voor
om deze kleurendrankjes te wisselen voor
traditionelere bieren, te denken valt
Brand Weizen
Corona
Heineken Pilsener
Affligem Dubbel
Wieckse Witte
Amstel Radler 2%
Sol
Amstel 0,0%
Radler 0%
Wieckse Rosé
Jillz
Bavaria 0%
De proeverij.
bijvoorbeeld aan de Affligem Blond en de
Affligem Tripel.
Het is zaterdagavond op een nagenoeg
verlaten Diepput. Ruud staat achter het
buffet, een drietal usual suspects staat in
het clubhuis en op het terras zat de
redactie van de Diepput Echo. Heleen
zoekt naar Tim en het verdwenen flesje
Wieckse Rosé, Maurits hoeft niet meer te
eten na zijn glas pannenkoeken met stroop
en Marijke vindt alles prachtig. En dat is
het natuurlijk ook, zo’n koninklijke
bierkaart.
Post scriptum: Geen van de redactieleden
kwam met de auto naar de Diepput, en
niemand had de volgende dag een
belangrijke wedstrijd te spelen. Het
proeven van de gehele bierkaart is op
eigen risico.
Om herkenning te voorkomen zijn de
namen in dit stuk gefingeerd, maar wel bij
de redactie bekend.
OordeelGemiddeld
heerlijk biertje, top
8
lekker, beter dan sol
7,6
dit is gewoon goed
7,5
lekker winterbier
7,2
biertje voor in zomer
7,2
goed gelukt experiment
6
strandgevoel5,8
niet slecht voor 0%
5,1
het is net Fanta lemon
4,8
Karvan Cévitam cassis
2,4
geen bier maar cider
2
pannekoeken + stroop
1,6
september 2014 DIEPPUT ECHO
37
Hoe is het nu met… Steve
Atkinson
HCC’ER, ENGELSMAN, NEDERLANDER EN
HONGKONGER
tekst frederick mansell
In de rubriek ‘ Hoe is het nu met…’ zoeken we uit hoe het gaat met enkele markante oud-leden van de Koninklijke HC & VV. In deze
editie vragen we ons af hoe het is met …. Steve Atkinson: HCC’er, Engelsman, Nederlander en Hongkonger.
Terwijl de redactie van de Diepput Echo
zich laaft aan de bieren op de bierkaart,
loopt clubmanager Peter Entrop langs het
terras. Hoofdredacteur Roeland Engelen
reageert direct: “Peter, weet jij nog een
leuk persoon voor de rubriek ‘hoe is het
nu met…’?” Entrop, speelde jaren voor
zowel HCC 1 als HVV 1, dus zou een
goede bron moeten zijn. “Je moet eens
kijken hoe het is met Steve Atkinson! Hij
speelde voor het Nederlands elftal en
HCC en zijn zoon speelde laatst voor
Hong Kong tegen het Nederlands elftal.”
Steve Atkinson is niet de meest
Googlebare naam van alle mensen die
ooit op de Koninklijke hebben rondgelopen. De zoekopdracht ‘Steve Atkinson’
levert binnen 0,22 seconden 12,2 miljoen
resultaten op. En ook op Facebook zijn er
honderden Steve Atkinsons. Gelukkig
weet Peter Entrop meer over zijn
oud-teamgenoot: “We waren een keer
aan het trainen in de Kievitenhal en toen
was er een Engelsman met een ondeugend brilletje. Hij wilde meedoen, maar
hij had al vier jaar niet gecricket. Ik vroeg
aan de snelste bowler om eens een bal
naar zijn hoofd te bowlen om te kijken of
deze Brit wat kon. Dat werd snel
duidelijk, want hij sloeg de bal met speels
gemak weg.”
De zoekopdracht ‘Steve Atkinson cricket’
levert minder hits op. Steve telt mee,
want hij heeft zelfs een Wikipediapagina. ‘Stephen Robert ‘Steve’ Atkinson
(born 8 December 1952 in Birtley, near
Gateshead, County Durham, England) is
an English-born cricketer who has
represented both the Netherlands and
Hong Kong in international competition.’
38
DIEPPUT ECHO september 2014
Dat is interessant. Verder staat er dat
Stephen veel wedstrijden speelde voor
clubs uit de minor county, amateurclubs.
En voor HCC dus. Steve was openingsbatsman en scoorde er lustig op los. 10
wedstrijden speelde hij voor het
Nederlands elftal, waar hij een gemiddelde had van 73 runs per wedstrijd.
Stephen was een sociaal dier, hield van
een drankje en zag eruit als een echte
schoolmeester. Dat was hij ook. Naast
dat hij behoorlijk kon cricketen, speelde
hij in 1982 negen wedstrijden voor HVV 1
en wist hij 1 keer te scoren. Hij was
vooral beroemd om zijn verre ingooien
tot ver voorbij de eerste paal. En om zijn
‘buffelen’, zoals hij had geleerd van
trainer Appie Aalbers.
In het begin van de jaren 90 verhuist
Atkinson naar Hong Kong. Ondanks zijn
hoge leeftijd speelt hij nog 6 wedstrijden
voor het nationale elftal van Hong Kong.
Inmiddels is Stephen 62 jaar, en heeft hij
twee kinderen. Zijn zoon James is 24 jaar
en speelt als wicket keeper en batsman
voor het nationale elftal van Hong Kong.
Aanvoerder bovendien. Op 14 maart van
dit jaar speelde hij tegen Nederland,
Twenty20. James won wel, maar droeg
slechts 1 run bij. Vader Steve is vast
apetrots op zijn zoon, maar hoe is het nu
met hem?
Via Facebook vinden we hem na lang
zoeken. Zijn eerste zin is direct het
antwoord op de meest prangende vraag:
“I’m doing fine.” Verder meldt Steve het
volgende: “Ik ben al 25 jaar docent in
Hong Kong en ben niet van plan met
pensioen te gaan. Ik heb mijn vrouw Gay
Steve Atkinson met zoon James.
ontmoet in Nederland, zij werkte op
dezelfde school en hockeyde bij KZ.
Samen hebben we een zoon en een
dochter. Toen ik bijna 30 was kwam ik in
Den Haag en ik wilde graag mijn voetbalen cricketcarrière doorzetten. Dat kon in
Nederland prima, maar ik realiseerde me
pas later hoe perfect de plaats was waar
ik terecht ben gekomen, jullie club. Ik
woonde bij een travestietenbar, ‘our
local watering hole’, dus ik was snel
gewend aan het land. Ik was een betere
cricketer dan voetballer, maar ik herinner
me mijn doelpunt voor HVV 1 nog als de
dag van gisteren. Ik heb enorm veel
mooie herinneringen aan mijn tijd in Den
Haag. Doe de groeten aan ‘the oldies’
Peter Entrop, Fred Staal, Kees van de
Assem en Lex van der Gun. Vraag ze
maar niet of ik goed kon voetballen.”
bazuin partners
I.V.N.
rs
bazuin partners bazuin
bazuin
partners
bazuin
bazuin
partners
bazuin
partners
partners
bazuin
partners
partners
bazuin
bazuinbazuin
partners
partners
partners
bazuin partners
INTER VASTGOED NEDERLAND
www.intervastgoed.nl
tijl Traditie
S
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
I.V.N.
UITVAARTZORG
INTER VASTGOED
INTER
NEDERLAND
VASTGOEDINTER
NEDERLAND
INTER
VASTGOED
INTER
INTER
VASTGOED
VASTGOED
INTER
VASTGOED
NEDERLAND
VASTGOED
NEDERLAND
INTER
NEDERLAND
NEDERLAND
VASTGOED
NEDERLAND
INTER
INTERVASTGOED
NEDERLAND
INTER
VASTGOED
VASTGOED
NEDERLAND
NEDERLAND
INTER
NEDERLAND
VASTGOED NEDERLAND
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
www.intervastgoed.nl
Traditie
tijl Traditie
tijltijlS
Traditie
tijlTraditie
tijl
Traditie
Traditie
tijlTraditie
tijl
tijl tijlTraditie
Traditie
tijl Traditie
S tijl S
SStijlSS
S
S
STraditie
S
STraditie
UITVAARTZORGUITVAARTZORG UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
UITVAARTZORG
online marketing bureau
Willemspark
Fiscaal Advies
online marketing
online
bureau
marketing
online
bureau
online
online
marketing
online
marketing
online
marketing
marketing
bureau
online
marketing
bureau
bureau
bureau
marketing
online
online
bureau
online
marketin
marketin
bureau
ma
Willemspark
Willemspark
Willemspark
Willemspark
Willemspark
Willemspark
Willemspark
Willemspark
Willems
Willems
Will
Fiscaal Advies
Fiscaal Advies
Fiscaal
Fiscaal
Fiscaal
Fiscaal
Advies
Fiscaal
Advies
Advies
Fiscaal
Advies
Advies
Fiscaal
Fiscaal
Advies
Fisca
AA
Tennispark
Hanenburg
Tennispark Tennispark Tennispark
Tennispark
Tennispark
Tennispark
Tennispark
Tennispark
Tennispark
Tennispark
TennisparkTennispark
Hanenburg Hanenburg Hanenburg
Hanenburg
Hanenburg
Hanenburg
Hanenburg
Hanenburg
Hanenburg
Hanenburg
HanenburgHanenburg
Businessclub 2012sept.indd
224058_Diepput_5.indd
39 1
31-08-12 09:07
10:34
05-03-13
september 2014 DIEPPUT ECHO
39
Meer winnen dan de
wedstrijd. Dat is het idee.
De Rabobank is een bank met ideeën. Ook ideeën over sport. Sport verbindt en inspireert. Daarom
sponsoren we niet alleen sporten waar we allemaal naar kijken, maar ook sporten waar we allemaal wat
aan hebben. Dus steunen we de eerste teams van de Koninklijke Haagsche Cricket & Voetbal Vereeniging
maar ook de jeugd. Want het gaat om meer winnen dan de wedstrijd. Dat is de gedachte. Dat is het idee.
Ook sponsor van voetballertjes die
wereldberoemd zijn in Benoordenhout.
Rabobank. Een bank met ideeën.
www.rabobank.nl/denhaag