December 2014 - Den Haag Marathon

NUMMER 11
DECEMBER 2014
Door de harde wind was het vooral
op het strand behoorlijk zwaar voor de lopers
MOOI, MAAR ZWAAR!!
De tweede editie van de Den Haag Marathon is weer verleden tijd. Het was -vanwege de sterke wind- vooral op het strand behoorlijk
afzien voor de lopers. Daardoor is het niemand gelukt om bij de hele marathon binnen de drie uur te finishen. Uit de vele positieve
reacties die wij hebben ontvangen en die wij op de diverse sociale media zien staan blijkt duidelijk dat deze marathon in een behoefte
voorziet. Er spreekt vooral enthousiasme uit die berichten. Dat geeft een extra stimulans aan de Stichting Den Haag Marathon om
door te gaan met dit evenement. In deze krant leest u vooral verhalen van diverse lopers (uiteraard met veel foto’s), hoe zij de marathon
hebben ervaren!
Pagina 2
Marathon krant nummer 11, september 2014
Duncan Byrne, halve marathon
“I can highly recommend
the Hague Half Marathon”
“My name is Duncan Byrne and I am from Ireland.
I am 43 years of age and I have been living on the
Hague since 2009. I am a regular runner so was
delighted when the Hague Marathon was initiated
last year. Unfortunately at that time I had an Achilles injury so could not take part but was determined to participate when I was recovered. Its
such a pleasure to be able to get up at a reasonable
hour on a Sunday morning, cycle a short distance
to the start of a race in a city as beautiful as the
Hague and be home in time for lunch.
The Hague Half Marathon course has everything from the scenic start on Lange Voorhout
through to the woodland, beach and city sections and culminating in a finish back on the Plein
in the centre.
The organisation was superb and the support
along the route was fantastic with enthusiastic
organisers, volunteers, Police and onlookers who
gave up their time on a cool Sunday morning to
cheer us on. For anyone who wishes to take part
in a friendly, enjoyable and challenging event I
can highly recommend the Hague Half Marathon or the 42 km Marathon, which is aptly also
known as the Peace Marathon.”
Duncan Byrne
Rebecca Lenger, ultra marathon
„A great chance to see many
different parts of the city“
Actually, I was searching for an adequate race as last training run for my first 100K when I
found the “The Hague Marathon“ on the Internet. But when I signed up for it, I had some
more reasons to look forward to the 21st of September.
I had never been to The Hague before, so besides just having a great run, taking part
in the 60K ultra marathon was also a great chance to see many different parts of the
city in a short time. I was so excited, and the day should even exceed my expectations. The run has had much going for: best weather conditions, running at he beach
(although that was really hard for me), many places of interest, great runners, many
friendly volunteers and even a personal guide for every ultra marathoner in the end of
the race. Therefore, I didn‘t have tu run alone for the last 20K and my guide John gave
me some background information about different parts of the course.
All things considered, it was a fantastic day and I would like to thank the organisation
team, the volunteers along the course and especially my guide John for making all
this possible. I got to know many interesting people and didn‘t only have a great day,
but a great weekend in The Hague together with my husband, who ran his first half
marathon. His feedback was exclusively positive as well! We would love to come back
another year to be part of the race again!
Rebecca Lenger
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 3
Bonnie van Huik, hele marathon
“Marathonkoorts begon al op station leiden”
Mijn tweede marathon moest een loop in
het najaar zijn, een beetje in de buurt van
mijn woonplaats Oegstgeest, liefst wat
kleinschalig, maar wel één hele ronde. De
keuze viel dan ook snel op de Den Haag
Marathon. Op 21 september begon de marathonkoorts al op Leiden Centraal, waar
bijna alle medereizigers op het perron
richting Den Haag hardloopkleding droegen. De gezonde spanning nam verder toe
in Pulchri Studio, waar alles goed geregeld
bleek, maar gelukkig klonk al snel het
startschot en ging het alleen nog maar om
lopen en genieten.
De temperatuur was ideaal en de regen
die vlak voor de start begon hield gelukkig maar kort aan. Ik had vlug het tempo
gevonden dat bij een vlak en verhard
parcours mijn doeltempo zou zijn, maar
ik wist dat dat maar tot het strand kon
duren. De harde tegenwind maakte
het inderdaad erg zwaar en haalde de
snelheid er flink uit, maar wat wás het
gaaf om “de elementen te trotseren” en
te kunnen vertrouwen op mijn lichaam
omdat ik weet dat het dit aankan. Eenmaal aangekomen bij de Wassenaarse
slag wist ik dat het zwaarste deel voorbij
was, was de zon doorgebroken en stonden daar mijn eigen lieve supporters:
mijn vriend met zijn ouders en broer.
Met mijn humeur zat het dus wel goed.
vond ik niet meer terug. Toch bleek
ik op de positie van tweede vrouw te
lopen, wat ik van tevoren nooit verwacht
had! Dit kreeg ik ook te horen van veel
enthousiaste vrijwilligers en omstanders,
wat heel motiverend was, zeker in de
moeilijke laatste kilometers. De enthousiaste supporter met Kanjer-vlag (Anne
van Dalen) verdient overigens een eervolle vermelding! De laatste 10 minuten
doorstond ik door mijn lievelingsliedje
in m’n hoofd te blijven herhalen. Toen
ik bij de finish mijn moeder zag staan,
die had gezegd dat ze er niet bij zou zijn,
hield ik het bijna niet droog. Mijn trotse
familie, tweede plek en nipte persoonlijk
record van 3:58:05 (8 seconden sneller
dan vorig jaar!) waren een prachtige
beloning. En de dagen erna was de spierpijn, die veel minder erg was dan na mijn
eerste marathon, een goede herinnering
aan een mooie dag. Veel dank aan iedereen die dit mogelijk heeft gemaakt!
Ik kon gelukkig weer iets versnellen,
maar het tempo van vóór het strand
Wimar Bolhuis, halve marathon
“Fascinerend, zo veel buitenlandse atleten”
Een grote drukte in de morgen bij de Pulchri studio. Erg gezellig. Voor volgend jaar
misschien meer toiletfaciliteiten voor de atleten. Er stonden nu rijen. De marathonloop zelf was mooi, door de hele stad, inclusief het strand en de duinen. Het is erg leuk
om te finishen op het Plein. Fascinerend om te zien dat er zoveel buitenlandse atleten
met de Den Haag Marathon meedoen, uit allerlei Europese landen.
Hoe komen die hier?
De omstandigheden waren bij deze editie niet ideaal; veel wind, wat regen en relatief
vroeg. Maar dat maakt het wel een hele pure halve marathon, een gevecht tegen de
elementen en moeilijk te organiseren. De Den Haag Marathon zal hierdoor waarschijnlijk nooit zoveel recreatieve lopers als Amsterdam en Rotterdam trekken, maar
het is een geweldige loop voor de echte liefhebber.
Dank voor de organisatie - een mooi shirt gekregen hoor - en wellicht tot een volgende keer
Wimar Bolhuis
Bonnie van Huik
Pagina 4
Marathon krant nummer 11, september 2014
Aad Verhoog, hele marathon
“Wij hebben de mooiste marathon van heel Nederland”
Het was ronduit geweldig. De marathon
duurde een stuk langer dan vorig jaar. De
wind in de rug, op het strand vorig jaar,
was in kracht verdubbeld en kwam uit
tegenovergestelde richting. Waar men wel
eens zegt dat een marathon begint bij 30
kilometer, deze begon na 27 kilometer.
Want op het strand ging het nog wel. Je
kon een treintje maken en om beurten
“uit” de wind lopen. Maar na dat strand
ging er een knop om. Ik had met de ervaring van vorig jaar de marathon psychisch
in 3 delen verdeeld. Stuk Centrum-Vogelwijk, stuk strand en stuk strand-Centrum.
Welnu, dat laatste stuk viel vies tegen. De
beentjes begonnen bij Clingendael tegen
te sputteren. Maar aangezien stoppen of
wandelen geen optie was, hebben spreuken als: pijn is fijn en pijn is tijdelijk, de
overwinning voor altijd de strijd van de
benen gewonnen. Gefinished in 4.29.
Who cares, was top. Ik liep de marathon
met m’n maat Kees van Muiswinkel. Rotterdam deden we eerder dit jaar in 3.59.
Maar dat is een hele andere Marathon.
Den Haag is mooier, de marathon is
zwaarder, het parcours is veel stoerder en
de sfeer onderling is veel leuker. Kees en
ik houden ons voor dat we zo veel mogelijk moeten “ouwehoeren”. Dat leidt de
aandacht af van spierpijn of ander fysiek
ongemak en doodt de tijd een beetje. En
dan hebben we een lol joh, gaat helemaal
nergens over!
Binnengehaald door mijn oudste zoon
op het Plein, die wel wat ongerust was
geworden, ik had ‘m immers beloofd
rond 13.15 natuurlijk wel binnen te zijn!
Met een week vakantie in Turkije in het
vooruitzicht, een paar kilo zwaarder na
2 maanden te zijn gestopt met roken, 48
jaar, op schoenen die eigenlijk al vervangen hadden moeten zijn heb ik het weer
onwijs naar m’n zin gehad. Trots om Hagenaar te zijn, en trots dat wij de mooiste
Marathon van Nederland hebben!! Kan
niet wachten tot de volgende zondag na
Prinsjesdag! Ik dank ook hier graag de
organisatie, de vele, vele vrijwilligers en
de fotografen, top geregeld.
Aad Verhoog
Schrijf u
vast in
voor de
Den Haag
Marathon
2015!
Zondag 20 september.
Zie de advertentie in deze
krant. Hou ook de berichtgeving daarover op onze
website in de gaten!
www.denhaagmarathon.nl
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 5
Jeroen Leijnse, utramarathon
“Hee pap, wil je even achterop de fiets...?”
Na vorig jaar de marathonafstand te hebben gelopen van de Vredesmarathon ging
ik dit jaar voor de ultra-afstand. De dag
voor de marathon had ik op buienradar al
gezien dat het niet eenvoudig ging worden.
Windkracht 4, pal Noord. Als bewoner
van de kuststreek en fervent strandloper
weet ik al dat windkracht 4 op het strand
plaatselijk windkracht 5 of meer kan zijn.
Precies op het strookje strand tussen zee
en duinen waait het aanzienlijk harder dan
binnenduins. Al is het maar voor je gevoel.
immers de vroegere finishlocatie van
de CPC. Na het startschot in een rustig
tempo door het vroege Scheveningen,
Statenkwartier en de vogelwijk gelopen.
Zo vroeg starten heeft gevolgen voor
het aantal toeschouwers langs de route.
Aangekomen op het strand bleken de
condities te zijn zoals verwacht. Met
als extra hindernisje opkomend tij, dus
op sommige punten matig beloopbaar
strand. De door de organisatie beloofde
“ideale condities” hadden we denk al een
uur of 3 gemist.
Afgezien van een beetje tegenwind beloofde het in ieder geval een mooie dag
te worden. Het begon al met de locatie
waar de deelnemers hun startnummer
konden vinden, de Pulchri-studio. Omkleden tussen de kunst bevalt heel wat
beter dan in een kleedkamer, sporthal
of gewoon buiten. Starten op het Lange
Voorhout gaf bovendien een gevoel
van heimwee, het Lange Voorhout was
Vanaf de eerste strandopgang in Kijkduin toch maar bewust het tempo wat
verhoogd. Ondanks dat ik liefhebber
ben van strandlopen wilde ik zo kort
mogelijk aan de elementen bloot worden
gesteld. Tientallen lopers ingehaald,
waaronder ook Marlon de blootsvoets
ultraloper die er toen naar mijn indruk
niet al te fris meer uitzag (hij is wel
gefinished, diep respect). Nadeel van
een tempoversnelling vroeg in een ultra
is dat je daar met zekerheid de rekening
van gepresenteerd krijgt. Anderzijds is
langzamer over het strand en een langdurigere tocht in de tegenwind ook slopend. Daar krijg je ook de rekening voor
gepresenteerd. Tot mijn vreugde viel in
ieder geval de schade en vermoeidheid
mee en kon ik goed herstellen nadat ik
van het strand kwam. Mijn tempo kon ik
daarna strak handhaven tot 40 kilometer,
waar de fietsbegeleiding klaarstond.
Mijn kinderen hadden zich bereid
verklaard om op hun vrije zondagmiddag met hun vader door Leidschendam,
Voorburg, Rijswijk en Den Haag te
zwerven. Aangezien ik op GPS loop en
de route redelijk gemarkeerd stond is
dat prima gegaan. Bijzondere gewaarwording deze laatste 20 kilometer van de
ultra en zeker een aanrader. In het hele
stuk niemand ingehaald en ben ik zelf
door niemand voorbijgelopen. Deson-
Pagina 6
Marathon krant nummer 11, september 2014
danks viel ik 2 plaatsen terug. Laat ik het maar op verkeerd
tellen houden van de vrijwilligers bij de drankposten. Het leuke
van mijn eigen begeleiding was ook dat ik in het begin van
gelijk al het welgemeende aanbod kreeg “hee pap, wil je even
achterop de fiets...”. Daar heb ik uiteraard voor gepast, ik was
gekomen om te lopen en niet om achterop te zitten!
route op sommige punten redelijk strak getekend en moeten
kruispunten in voorkomende gevallen diagonaal worden overgestoken. Niet ideaal op een zondagmiddag in Den Haag. Om
toch nog enigszins normaal te finishen ben ik dieper gegaan
dan ik me vooraf had voorgenomen. Maar goed, daar leer je
weer van.
De route was me goed bekend, een paar keer per jaar loop ik in
de aanloop voor een ultra af een toe een rondje Den Haag. Als
je de gemeentegrenzen globaal aanhoudt met Rijswijk inbegrepen, maar Ypenburg afsnijdt, is een rondje Den Haag een
kilometer of 40.
De winnaar liep hem uit in 5:13. In totaal zijn 17 deelnemers
gefinisht, waarbij ik geen idee heb hoeveel er gestart zijn. Zelf
ben ik uiteindelijk 7e geworden, ik denk dat ik een dergelijke
hoge klassering niet gauw meer zal kunnen herhalen. Eigenlijk
zou ik op dit hoogtepunt moeten stoppen, maar er valt nog heel
wat moois te lopen!
Of dit een eenzame tocht was? Niet dankzij de begeleiding door
mijn kinderen. Bovendien is zwerven door stedelijk gebied
nooit saai. En tot mijn vreugde stond er ook nog een bandje te
spelen in het Zuiderpark van AV Sparta. Al met al onderweg
honderden vrijwilligers geteld: naar mijn idee aanzienlijk meer
dan het aantal deelnemers aan de marathon en ultra-afstand
samen. Waar onderscheid de ultramarathon zich nog meer
van andere ultra’s? Ik denk dat de finishlocatie met afstand de
mooiste locatie is van alle marathon’s en ultra’s waar ik ben
gefinished. Terwijl je aan komt lopen stijgt het applaus van de
terrasjes op. Iedere deelnemer wacht een heldenontvangst.
En hardlopen door oud Wassenaar, Leidschendam, Oud Voorburg en Oud Rijswijk met finish in Den Haag centrum tussen
het winkelende publiek heeft zijn charme. De verzorgingsposten onderweg verdienen ook bonuspunten en waren perfect op
orde: De vriendelijke dames in Voorburg die blij waren iemand
tegen te komen, Italiaans restaurant Gran Sasso.
Ondanks de goede finish kan ik niet zeggen dat ik een goede
tijd heb gelopen, de omstandigheden trokken heel wat energie
uit mijn lopen. Het strand, maar ook het laatste stuk kende heel
wat stoplichten die het tempo goed eruit haalden. De afstand
was ook verder. Op de routekaart op afstandmeten.nl staat de
Tenslotte, als ik de organisatie mag tippen voor een betere
route van de ultra zonder veel te hoeven oversteken en je al te
veel in het verkeer te mengen zou ik eerder kiezen voor een lus
richting Monster. Dit stuk hoeft niet eens via het strand te gaan,
zodat er afwisseling is in het landschap en de route. De ultra
kan daarna weer aansluiten op de route van de marathon. Die
extra lus is net te kort maar met een beetje fantasie is de route
probleemloos te verlengen tot 20 kilometer – bijvoorbeeld door
de watertoren en Meijendel in de route te betrekken, of vanaf
“Chalet ten Bosch” linksom het Haagse bos rond te lopen.
Verdient de ultra een plaats op de kalender? Ik hoop het, de
Haagse regio kent redelijk wat ultralopers. Maar door de timing
1 week na RunWinschoten ontbreekt een groot deel van de
elite van de ultralopers in Nederland. De speciale aantrekkingskracht zou moeten komen van het gegeven dat je dwars door de
stad loopt en je eigen begeleiding meekrijgt. Wat dat betreft is
de formule uniek en geeft het een extra dimensie aan het avontuur.
Jeroen Leijnse
In Memoriam
Op 1 september 2014 gaf jij nog een interview voor onze Marathonkrant.
Zeven weken later was je er opeens niet meer.
Ook de Stichting Den Haag Marathon kan dit heel moeilijk bevatten. Je
was een echte Haagse icoon. De schepper van Haagse Harrie. En ontwerper van ons logo. Mede door dit logo zullen wij altijd aan je blijven
denken. Bedankt Marnix, wat je met name voor onze stad Den Haag
hebt betekend. Wij wensen alle nabestaanden veel sterkte toe.
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 7
Prijswinnaars fotowedstrijd
In de vorige twee marathonkranten heeft een fotowedstrijd gestaan. Aan de hand
van drie foto’s die waren gemaakt op de route van de Tourist Run door het centrum
van Den Haag moest worden aangegeven waar deze foto’s zijn gemaakt.
Toegegeven, het liep bepaald niet storm wat betreft het aantal inzendingen. Maar toch
hebben drie mensen de moeite genomen om hier wel op te reageren. En alle drie de
inzenders hadden het goed. Maar aangezien wij maar tweecadeaubonnen hadden van
de Hardloopwinkel, konden wij in principe maar twee personen gelukkig maken. Dit
vonden wij wat sneu voor een van de inzenders. Spontaan werd door De Hardloopwinkel een derde bon beschikbaar gesteld.
Gevelbeeldje boven
de ingang van een
Ierse pub op de
Riviervismarkt.
Voorheen: muziekhandel Servaas
Plaquette op de
waterpomp naast
de Grote Kerk
Zo konden wij tijdens de vrijwilligersborrel op vrijdag 21 november Myra Hijzen, Stan
Morre en Ewout Ouwehand alle drie blij maken met een cadeaubon. Gefeliciteerd!
Rick Baron
Gevelbeeld op het
dak van het logement van Amsterdam aan Het Plein,
to. De 2e Kamer
Vanuit het bestuur
De tweede editie van de Vrede´s Marathon
is een succesvol verlopen feit. Ruim 1.200
lopers hebben op 21 september 2014 deelgenomen, een groei van meer dan 25%.
Voor ons voldoende groei om ons streven
dat er jaarlijks een hardloopevenement
waaronder een stadsmarathon door het
mooie Den Haag plaatsvindt, te continueren. Ruim 300 vrijwilligers waren in touw.
Een geweldig aantal. Op 20 september
2015 staat een derde editie van de Vrede’s
Marathon gepland. Op 11 november 2014
is de inschrijving geopend. Nieuw is dat
er voor het eerst in 2015 gelijktijdig met
het hardloopevenement gewandeld kan
worden over het parkoers van de halve en
hele marathon.
Vrede en recht
Ook in 2015 staan vrede en recht
centraal. Den Haag viert namelijk ieder
jaar in september de Internationale
VN-dag van de Vrede en de Haagse
Internationale Dag. We tonen dan
onze inzet voor een vreedzame
en rechtvaardige wereld. Daarom
organiseren we in het teken van de vrede
het hardloop- en wandelevenement.
Zoals ook uit deze Marathonkrant blijkt
hebben in 2014 veel deelnemers genoten
van ons hardloopevenement. Ook doen
ze zeer waardevolle suggesties. Als organisatie nemen we die allemaal ter harte
en gaan we zoveel mogelijk realiseren.
Chapeau,vrijwilligers!
Onze bedoeling is om iedereen die
dat wil een succesvol business model
te laten zien dat gedragen wordt door
vrijwilligers. Ook dat is gelukt. Gevraagd
en ongevraagd hebben ze ons aangereikt
hoe de editie 2015 nog beter, mooier,
gezelliger te maken. Deze betrokkenheid
vinden we super en we zijn er dan ook
trots op hoe onze vrijwilligers die dag
en de weken ervoor en erna hebben
gepresteerd. Chapeau en heel veel dank.
Dat zijn we jullie minstens verschuldigd.
Den Haag Marathon is een loopevenement voor hardlopers die zichzelf willen
uitdagen en die willen genieten van een
gevarieerd parcours.
Niet alle hardlopers willen een persoonlijk record(PR) lopen in een massaal
deelnemersveld. Er is vraag naar hardloopevenementen die een bijzondere
en uitdagende ervaring bieden. Den
Haag Marathon is zo’n wedstrijd waar
het ‘jezelf uitdagen op een mooi en pittig
parcours’ voorop staat. Het parcours
laat namelijk niet alleen het historische
centrum zien, maar voert ook over het
strand en door de groene parken van
Pagina 8
Den Haag en omstreken. Met de start op het statige Lange
Voorhout en de finish op het sfeervolle Plein is een goede ambiance gegarandeerd.
Veel wandelaars en hardlopers aangesloten bij KNBLO en AtletiekUnie hebben hun deelname in 2015 al toegezegd. Reden om
de inschrijving voor editie 2015 te openen. We hopen in totaal
3.000 deelnemers te verwelkomen.
Marathon krant nummer 11, september 2014
Op het succes van 2014 willen we voortbouwen en hopen in
het najaar van 2015 weer onze stad Den Haag, Wassenaar,
Leidschendam-Voorburg en Rijswijk aan zoveel mogelijk lopers
te laten zien.
Dick van der Klei, Machel Nuyten
Den Haag Marathon in beeld
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 9
steunen,
Wilt u ons
of op een
sponsoren
neren?
ze iets do
andere wij
r
reactie naa
Stuur een
marathon.nl
g
info@denhaa
Pagina 10
Marathon krant nummer 11, september 2014
Hoe gezond is hardlopen?
Om hier achter te komen liep Michael Dorgan van Londen
naar Brussel in acht dagen
In oktober zond het programma “Focus”
op NPO 3 een documentaire van de BBC
uit over de Brit Michael Dorgan, die
in acht dagen acht marathons liep. Hij
wilde hiermee onderzoeken in hoeverre
hardlopen iets met je gezondheid doet, in
goede of in slechte zin.
Aanleiding
De aanleiding hiervoor was het
overlijden bij de finish van Ged Clarke,
die een halve marathon liep. Hij overleed
aan een hartaanval en was slechts 39 jaar.
Michael vond dat er in relatief korte tijd
veel jonge mensen stierven die intensief
sport beoefenen.
Ik heb een samenvatting van deze
documentaire gemaakt. En heb Marco
Overduin, zelf marathonloper en
werkzaam bij het Medisch Centrum
Haaglanden, alsmede een sportarts
van het MCH gevraagd om hierop te
reageren. Hun reactie staat onder aan het
artikel.
In de documentaire komen ook enkele
specialisten aan het woord. Voor
zover relevant voor mijn artikel, heb
ik enkele uitspraken/citaten in dit stuk
opgenomen.
Hartscreening en
longconditie
Zo stelt een medisch directeur van
Marathon Londen: “Wanneer je
veel sport, krijg je minder snel een
hartaandoening. Mensen met een
aangeboren hartafwijking, hebben meer
kans om te overlijden. Alle sporters (niet
alleen zij die op hoog niveau aan sport
doen) zouden feitelijk een hartscreening
moeten laten doen. In Italië is dat bijv. al
30 jaar verplicht. Dat heeft geleid tot 90%
minder plotselinge sterfgevallen”.
Het hart en de conditie van Michael zijn
goed, zoals uit een test blijkt.
Dat door hardlopers gebruikte
hartslagmeters eventuele hartafwijkingen
constateren, is volgens Michael een
fabeltje. Dit soort meters geven slechts
een indicatie hoe je presteert. Het is
niet betrouwbaar om daar eventuele
hartproblemen mee op te sporen. Een
Longarts, die o.a. de Britse Olympische
ploeg heeft getest, constateert bij Michael
“inspannings astma”. Niet ernstig. 10%
van de bevolking heeft astma, waarvan
een groot deel uit inspanningsastma
bestaat. Voor astmapatiënten is sporten
goed, omdat het de ademhaling helpt
reguleren.
1e dag
De start in Londen. Het begin verloopt
prima, maar verderop komt Michael
–vanwege diverse georganiseerde
sportevenementen- diverse obstakels
tegen, waardoor hij niet in een vast
tempo kan lopen en daardoor geen
goede vaste cadans weet te vinden.
Volgens een manager van de Parkrun is
te langzaam lopen niet zo zeer het punt.
Te snel lopen wel! Michael. krijgt wat
last van zijn linkerknie en loopt daarom
vooral met zijn rechterknie.
Zijn linkerknie wordt ingezwachteld. Op
deze eerste dag moet hij 10 km. meer
lopen dan een officiële marathonafstand.
Bij de finish zegt hij behoorlijk pijn te
hebben aan zijn linkerknie dat doortrekt
naar zijn lies.
2e dag
Michael heeft ‘s-nachts met ijs op zijn
knie gelegen. Voor hij aan zijn tweede
marathon begint, wordt zijn knie
ingetaped. Hij loopt in een vaster tempo
dan op de eerste dag. Maar dan gaat zijn
andere knie pijn doen, omdat hij die
overbelast.
Zijn tweede knie wordt nu ook
ingezwachteld. Hij gaat steeds langzamer
lopen en hij ziet het somber in of hij
de finish bereikt. Als hij zich afvraagt
waarom hij geen pijnstillers slikt, schiet
hem het drama van loper Sam Harper
Brighouse tijdens de Marathon van
Brighton te binnen.
Pijnstillers en voedingssupplementen
speelden hierbij een rol. Sam was 23
jaar oud en bleek o.a. overgevoelig te
zijn voor Ibuprofen. Hij overleed er
aan! Pijnstillers en sport gaan niet goed
samen. Toch schijnt een groot aantal
lopers ze regelmatig te slikken.
Pijnstillers remmen een bepaald enzym,
dat indirect de aanleiding is tot het
veroorzaken van pijn.
Marathon krant nummer 11, september 2014
Om de laatste 10 km. op deze tweede
dag voor Michael te verlichten, loopt
een vriendin, gedeeltelijk met hem mee.
Zonder haar begeleiding zou hij het
absoluut niet hebben gered.
Bij een controle blijkt zijn spierkracht
met 10% meer te zijn afgenomen.
3e dag
Michael moet vandaag 48 km. naar
Dover lopen om de veerboot te halen.
Hij verrekt helaas weer van de pijn in zijn
knie, die bijna ondraaglijk wordt. De pijn
wordt overigens erger wanneer hij stopt.
Een prof. directeur van het Centrum
voor Sport, Beweging en Artrose, twijfelt
aan Michael’s missie: acht marathons in
acht dagen achter elkaar. Hij zegt dat het
een voordeel is dat Michael een man is,
omdat vrouwen doorgaans eerder last
hebben van Artrose. En dat hij redelijk
slank is, werkt ook in zijn voordeel.
De laatste 20 km. twijfel hij of hij al
dan niet zal stoppen. Hij besluit een
groot stuk af te leggen in wandeltempo.
Michael loopt zichtbaar mank. Maar hij
loopt hem uit en bereikt de kust. Op tijd
voor de veerboot. Echte voldoening voelt
hij nog niet.
4e dag
Op de veerboot naar Calais zegt een
specialist tegen Michael dat hij te weinig
eet. Dat veroorzaakt bij hem een tekort
aan vetten en vitamines. Hij heeft
daardoor geen vet- en eiwitreserves.
Door het rennen in de regen heeft hij
bovendien blaren onder zijn teennagels
gekregen. Na 4 uur en 6 minuten bereikt
hij Duinkerken. Hij voelt zich een
“strompelend hoopje ellende”.
5e dag
Mentaal gaat het Michael wat beter. Ook
het lopen zelf gaat iets gemakkelijker. Hij
loopt van Duinkerken naar Oostende en
zegt de knieblessure redelijk goed onder
controle te hebben.
Dan slaat de “verveling” toe en begint hij
wat met de crew te kletsen. Dat betekent
wel dat hij wat langer over de marathon
doet en minder hersteltijd heeft. Ook
besluit hij voor de afleiding met muziek
op te gaan lopen.
Het lopen met muziek blijkt een
wetenschap op zich te zijn.
Een sportpsycholoog die onderzoek doet
naar het effect van muziek bij de mens
bij het bewegen en sporten: “Dat je op
muziek gemakkelijker beweegt is terug te
voeren op de evolutie van de mens”.
En een sportwetenschapper stelt: “Het
heeft te maken met opwindingsreacties.
Pagina 11
Je krijgt een hogere hartslag, je gaat
meer zweten en sneller ademhalen. Het
hart pompt de zuurstof sneller door
je lichaam, dat gunstig is wanneer je
gaat sporten. Speciaal uitgebalanceerde
muziek brengt je in het juiste loopritme”.
Blijkens een onderzoek liepen mensen
met -door een daarin gespecialiseerd
bedrijf- zorgvuldig uitgekozen muziek
harder en genoten er ook meer van
dan mensen die zelf muziek hadden
uitgezocht.
Michael doet ook een muziektest op
een lopende band om te kijken wat
dat met zijn lichaam doet. Hij moet
de muziek synchroniseren met zijn
loopritme. De test zal uitwijzen dat je
rustiger loopt en een constant loopritme
aan houdt. Bij de tweede meting blijkt
zijn hartslagritme constanter te zijn.
Dit beïnvloedt de prestatie bij een
marathon gunstig. Luisteren naar muziek
tijdens het sporten wordt “audiofuel”
(geluidsbrandstof) genoemd. Het blijft
een persoonlijke zaak of je je daardoor
prettiger voelt tijdens het sporten.
6e dag
Dit is de langste dag. In gedachten ziet
Michael de finish in Brussel al voor zich.
Hij heeft niets negatiefs te melden. Hij
doet er vandaag wel lang over: 6 uur en
50 minuten.
Fysiek wordt het hem steeds zwaarder.
Mentaal juist gemakkelijker. Gisteravond
voelde hij een rare pijn op zijn borst, dat
uit zijn hart leek te komen. Hij vindt
het best wel beangstigend, omdat hij
juist de vraag beantwoord wil hebben
of hardlopen slecht voor je hart is. Hij
twijfelt weer of hij zijn marathons wel
tot het eind toe moet doorzetten. Hij
is doodmoe. Hij moet ook nog eens 6
kilometer omlopen vanwege allerlei
omleidingen. Bij de finish zegt hij totaal
geen reserves meer te hebben.
Lichamelijk heeft hij zijn grens bereikt.
Omdat hij denkt dat het ongezond is om
nog meer te forceren, krijgt hij een dag
Pagina 12
cadeau. Hij hoeft dus nog maar 1 dag
te lopen in plaats van 2. Dit maakt zijn
prestatie er niet minder om. Bovendien
hij heeft hij de afgelopen dagen al veel
kilometers extra gemaakt.
7e en 8e dag
Michael vreest dat hij het deze laatste dag
heel zwaar gaat krijgen ondanks dat hij
een dag minder hoeft te lopen. Met nog
zo’n 22 kilometer te gaan krijgt hij last
van een verrekte linkerdijbeenspier. Op
een sukkeldrafje rent hij verder.
In Brussel zijn allerlei evenementen
georganiseerd vanwege een autoloze
zondag.
Vol trots haalt Michael de finish in
Brussel en kan het zelf amper geloven dat
hij het heeft geflikt.
Marathon krant nummer 11, september 2014
Home sweet home
1 miljoen mensen lopen per jaar een
Bij thuiskomst in Engeland laat hij zich
onderzoeken door o.a. een fysiotherapeut. marathon en dat aantal stijgt jaarlijks
nog steeds.
Die constateert aan zijn knieën geen
extreme zwellingen. Ze zijn alleen wat
De conclusie van Michael Dorgan is dat
opgezet. De achterkant van zijn knieschijf
hardlopen gezonder is dan hij dacht,
blijkt geïrriteerd te zijn. Het voelt wat
ondanks zijn (knie)blessures en pijnen.
“kraakbeenachtig” aan. Zijn blessure
wordt ook wel “lopersknie” genoemd.
Sport kan werken als een
Gezien de grote prestatie van Michael is
“antidepressivum” en mensen een nieuw
hij er behoorlijk goed vanaf gekomen,
leven geven.
menen diverse wetenschappers. Zijn
gewrichten en spieren hebben het zwaar
De manager van de Parkrun ontving
te verduren gehad, maar hij heeft er geen
een e-mail van iemand die de eerste vijf
ernstige mankementen aan overgehouden. Parkruns had meegelopen. Hij had al vijf
jaar last van artrose aan de wervelkolom
Nawoord.
en kwam niet meer in beweging. Maar
Behalve om uit te proberen wat
na die vijf Parkruns liet hij weten zijn
hardlopen met Michael zou doen, liep
leven terug te hebben!
hij zijn marathons ook voor een goed
doel, namelijk voor kinderen met een
Rick Baron
Downsyndroom.
Reactie Marco Overduin op
“Hoe gezond is hardlopen?”
De eerste primaire gedachte zou zijn, ja
natuurlijk is hardlopen gezond!
Vanuit mijn eigen ervaring als loper voel
ik mij er geweldig bij, ben zelden ziek, heb
meer energie en zowel fysiek als mentaal
een stuk sterker. Aan de andere kant heb
ik nog de kanttekening van de sportarts in
mijn hoofd van de laatste sportkeuring. In
de familie zijn hartkwalen bekend en dit
kwam ook naar boven tijdens de test. Nu
geen risico maar ben wel een “risico loper”
Goed om te weten, het geeft mij alleen
maar aan dat het voor mij extra belangrijk
is de keuringen periodiek te blijven doen
en goed te luisteren naar je lichaam.
Maar ja wat is dat dan, luisteren naar je
lichaam!? Wanneer is het lichaam en wanneer het brein.
Je weet dat het ergens een keer pijn gaat
doen en dan is het de truc om te kijken
wat is dit voor pijn, herkenbaar en een
logisch gevolg? Of is dit een voorbode op
een blessure of erger?
Vanuit een verleden bij de Marine weet
ik dat je lichaam veel verder kan gaan
dan je brein wil toegeven, maar is het ook
gezond!?
Toen ik het stuk van Michael had gezien
was mijn eerste reactie jaloers, zo gaaf dat
lijkt me ook wel wat!
Zijn idee om te kijken of het echt gezond
is, is gedurfd maar een legitieme vraag. Ik
krijg ook met enige regelmaat naar mijn
hoofd geslingerd dat het niet gezond is
waar ik mee bezig ben, dat ik train voor
een 150 km. is idioot en zeer ongezond.
Maar met een concreet verhaal hoor ik
niemand komen, alleen een algemeen
verhaal met percentages uit het verleden
(ik hoop in dit geval geen garantie voor de
toekomst)
De eerste dag van Michael is denk ik een
belangrijke voor de rest van zijn lijden.
Niet de cadans kunnen vinden, omlopen,
niet genoeg drinken…op zichzelf niet een
probleem; het is het schakelen van het
brein wat hier een belangrijk issue zou
Marathon krant nummer 11, september 2014
kunnen zijn voor de rest van de afstand.
Dit is een aanname, ik ben er niet bij geweest en weet niet hoe diep de motivatie
van Michael was.
De uitdaging van het constant schakelen en niet 1 plan te hebben, maar zorg
voor een back-up plan. Ook al is het een
georganiseerde race, zorg voor een plan
B en C.
Dag 2, bandage om je knie en het is duidelijk dat hij gaat compenseren op rechts…
de klassieker voor meer ellende. Wat dus
ook uiteindelijk gebeurt en dus nu 2 - 0
achter staat. Mensen die gaan roepen dat
het niet lekker gaat, gaat ie het wel halen,
moet je wel doorgaan…. Dan wordt het
voor Michael een mind game, hij zal nog
sterker zijn eigen plan moeten trekken.
Tot op heden is het denk ik heel veel de
grijze massa die Michael parten spelen.
Mijn bevestiging komt hiervoor op dag 5
waar muziek een tijdelijke redding blijkt
te zijn. Het is tussen de oren even minder
druk, even afleiding voor de pijn en de
ellende die wordt gevoeld. De motivatie
weer helder voor ogen. Als ik naar mijzelf
kijk als loper, dan ken ik de kracht van
muziek. Mijn playlist is altijd een hele bewuste keuze. Alles is gepland van start tot
finish, waar krijg ik het zwaar en waar heb
ik power nodig, allemaal bewuste keuzes
en ze werken prima voor mij.
Aan de andere kant, leuk die motivatie,
push je lichaam tot het maximale maar
de originele vraag was, is het gezond….!?
Dat is natuurlijk lastig, wellicht sloopt hij
zijn knieën/heupen wel tijdens de laatste
dagen. En erger nog, wellicht zegt het hart
ineens, het is mooi geweest!
Dat heeft het uiteindelijk allemaal niet
gedaan, wellicht nog wat rest schade in de
spieren. Ik ben geen arts of deskundige op
dit gebied, dus ik kan het onderbouwde
antwoord niet geven.
Deze exercitie van Michael is niet iets wat
de gemiddelde loper zal gaan ondernemen. Dus is hardlopen gezond? Is in dit
verhaal wat overtrokken.
Pagina 13
Ik kan wel zeggen dat het voor mij een
verrijking is voor mijn leven, zowel fysiek
als mentaal. Omdat ik wat vaker en meer
loop dan de “algemene loper” moet je ook
goed zorgen voor je lichaam en zal ik best
wel een groter risico lopen dan als ik niet
meer dan 20 km. loop per week.
Ik ben door het vele lopen veel meer te
weten gekomen over mijzelf maar ook
mijn lichaam. Het opbouwen naar het
lange lopen is langzaam gegaan. Drie
jaar kleine stapjes en vooral het lichaam
laten wennen aan de constante dreunen
en klappen. Ik ben gezonder gaan eten,
ik slaap beter en effectiever, ik kom met
regelmaat voor advies bij sportfysio en
sportarts.
Is hardlopen gezond? Wat mij betreft ja!
Maar doe het wel met gevoel en verstand
en vraag om professionele hulp als je het
niet meer weet.
Marco Overduin
Reactie Peter van Veldhoven op
“Hoe gezond is hardlopen?”
Hierbij mijn reactie op de interessante documentaire op TV over een hardloper die
(met relatief weinig training) gedurende
acht opeenvolgende dagen dagelijks een
marathon heeft gelopen.
Zoals verwacht ontstonden hierbij
enkele gezondheidsklachten. Als gevolg
hiervan is er een discussie ontstaan over
de vraag hoe gezond hardlopen eigenlijk
is. Vanuit de sportgeneeskunde kan ik
hierover zeggen dat lichaamsbeweging in
het algemeen gezond is, hardlopen dus
ook. Uit meerdere studies is gebleken
dat hardlopers gemiddeld langer leven
dan de gemiddelde levensverwachting.
Hardlopen biedt dus gezondheidswinst
t.o.v. niet lichamelijk actief zijn.
Naast deze gezondheidswinst op de
lange termijn kan sporten (en dus ook
hardlopen) op de korte termijn gevaar
opleveren indien er een onderliggende
aandoening bestaat. En soms kan zo’n
aandoening wel aanwezig zijn, maar
nog geen klachten geven. Het meest
dramatisch is dit uiteraard wanneer
dat het hart betreft. Bij een gedeeltelijk
dichtgeslibde kransslagader van het hart
kan forse inspanning soms een hartinfarct veroorzaken. Bij een onderliggende
ziekte van de hartspier (bijvoorbeeld
genetisch bepaald of als gevolg van een
virale infectie) kunnen fatale ritmestoornissen ontstaan. Gelukkig komen deze
zaken maar weinig voor, maar wanneer
ze optreden hebben ze erg veel impact.
Daarnaast heeft elke sport een bepaald
blessurerisico. Het grootste risico bij
hardlopen betreft het ontstaan van
overbelastingblessures. Deze treden het
vaakst op bij beginnende lopers, oudere
lopers, lopers met overgewicht en lopers
met een suboptimale looptechniek.
Over het algemeen beschouwd weegt de
gezondheidswinst
van hardlopen ruim
op tegen de risico’s
wanneer men de belasting geleidelijk opbouwt en wanneer men d.m.v. training
goed voorbereid is op geplande (prestatie-)lopen. Om onderliggende risico’s
vroegtijdig op te sporen wordt vanuit
de sportgeneeskunde geadviseerd om
periodiek een sportmedisch onderzoek
inclusief inspanningstest te laten verrichten. De geadviseerde frequentie hiervan
varieert met de leeftijd. Ook kan de looptechniek beoordeeld worden middels een
loopanalyse op de loopband.
Blijf sportief en sport met verstand!
Peter van Veldhoven,
sportarts MCHaaglanden
Pagina 14
Marathon krant nummer 11, september 2014
Liesbeth Buitink, halve marathon
“Ik hoef alleen van mijzelf te winnen”
Gewonnen! Maar van wie eigenlijk?
De halve marathon winnen was nooit mijn
ambitie en ook totaal geen haalbare kaart.
Ik finishte achter een 70-jarige Amerikaan
die in zijn jeugd polio had gehad en die
tijdens de race verschillende keren werd
aangesproken door ambulancepersoneel
of hij niet beter kon uitstappen. Ik bedoel
maar. En toch staat de halve marathon van
Den Haag nu op mijn naam.
Een uur voor de start haalde ik mijn
startnummer in wat toch wel de chicste
ontvangstlocatie van een hardloopwedstrijd moet zijn, de Pulchri Studio. Een
van de vele vrijwilligers (hulde!) bladerde
bij het horen van mijn naam door de bak
met enveloppen, maar die van mij stond
er niet bij. Ik kreeg een ander startnummer, liet me direct na de start terugvallen
in de achterhoede en liep in mijn eigen,
niet zo snelle tempo naar de finish.
Toen ik naderhand mijn officiële eindtijd
opzocht, zag ik het: iemand anders had
met mijn oorspronkelijke startnummer
de fraaie eindtijd van 1:38:09 neergezet.
En pas toen plaatsgenoten me feliciteerden viel het kwartje: mijn stand-in had
zelfs gewonnen!
Het zette mijn werkelijke eindtijd
(2:30:38) in een ander licht, maar toch
ben ik een tevreden mens. Ik heb
gelopen hoe ik wilde en ben gezien de
omstandigheden niet ontevreden over
mijn eindtijd, zeker omdat het parcours
stiekem ietsje langer was dan een halve
marathon. En als ik nog eens mijn PR
wil verbeteren is dat de tijd die ik wil
kloppen. Want de enige van wie ik hoef
te winnen ben ikzelf.
Liesbeth Buitink
Simone Westerduin,
halve marathon
“How I start to run”
I have been living in Den Haag for more than 3 years. I originally
came from Brazil to join my husband who is Dutch. Until begining of 2012 I never had done any sport in my life. When I moved
to The Netherlands I was 27 years, obese and diabetic. The advise
from my huisarts was: you need to move! I started walking on a tredmill for about 4 months, everyday. I
could run about 2 min and walk 5... and progressing. During
the summer of 2012 I was already able to run 10k on treadmill and I decided to go run outside. I live in the border with
Voorburg and my favorite track was the 6 from my home to
Scheveningen pier. Later on I could run and come back running. Since then I did not stopped. My 1st half marathon was
the TCS Amsterdam last year, exacly one year after I have done
my first 4 miles.
I am not sure how many races I have done in the last two years,
I subscribe to a lot of them. I love the atmosphere! This year
I have run my first marathon in Rotterdam. I never had run
more than 30k on a training I managed to be under 4h. So far
2014 has been a great year. I got some podiums for the 1st time
but I can’t explain how happy I was to run the Den Haag Half
Marathon and win! I couldn’t believe it. Ihad such great time
running in the city I love to live. The route is beautiful and besides we got some rain and quite some windy in Scheveningen,
I am used to run in that area and it made me feel comfortable
with such weather. I crossed the finishing line with a big smile
and the sun was shinning.
I would like to say thank you to the organization, voluntairs and
to the city of Den Haag to make such nice event. It is always
good to run in Den Haag. Simone Westerduin
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 15
Mattijs van
Dulkenraad,
halve marathon
“Deze tweede plaats
draag ik op aan mijn
moeder”
Teamgenoot Marlon Voorn en ik zijn lid van atletiekvereniging
Sparta en we wilden graag ,net als vorig jaar, meedoen met de
tweede editie van de vredesmarathon. Marlon koos net als vorig
jaar voor de ultramarathon (op blote voeten nog wel) en mijn favoriete afstand is en blijft hierbij de halve marathon waar ik vorig
jaar nog derde werd.
Met de fiets kwamen we beide aan bij de Pulchri-studio waar we
de bagage konden inleveren en tijdens het omkleden konden we
de kunstexpositie aldaar bewonderen. Wat leuk dat zo de kunst
en sport met elkaar in aanraking komen. Zelf schilder ik ook
regelmatig dus ik keek ik er echt mijn ogen uit. Eenmaal omgekleed begonnen we ons warm te lopen op het Lange Voorhout
en de gezonde spanning steeg naar mate de starttijd naderde.
Er waren een paar andere clubgenoten aanwezig, waaronder
trainer Mulay Najib die mij voor een belangrijk deel heeft gevormd zoals ik nu ben geworden.
We verzamelden ons bij de start waar wethouder Rabin Baldewsingh, na wat mooie woorden, het startschot zou verzorgen. Het
startpistool weigerde echter dienst en na wat gelach vertrokken
we desondanks.
ik van hen weg om te proberen de Ier te bereiken. Trainer Mulay
reed met zijn fiets een heel stuk voor me uit om aan te geven
waar ik moest lopen en welk tempo. dit hielp me in het beginstuk heel goed.
Het lopen ging nog heel soepel en gecontroleerd en ik had vaak
mijn moeder in mijn achterhoofd die de woensdag voor de
loop jammer genoeg was overleden op 67 jarige leeftijd. Na 8
jaren van chemotherapie en ziekenhuisopnames kwam aan haar
vechtlust een einde. Die enorme wil en vechtlust van haar heeft
me enorm geïnspireerd tijdens deze wedstrijd en het gaf me veel
kracht.
Het voelt zo geweldig om door je eigen geboortestad te mogen
lopen met al die mooie monumenten en gebouwen. Het geeft
een speciaal en vertrouwd gevoel. Vanaf het lange voorhout naar
plein 1813 bouwde ik mijn loop rustig op en haalde hier wel al
beetje bij beetje wat mensen in. Bij de javastraat dacht ik even
aan Louis Couperus en we passeerden het mooie Vredespaleis.
Op dat moment sloot ik me aan bij een Ierse loper genaamd
Duncan Byrne. Een heel stuk voor ons liep er nog een loper die,
wat later bleek, de marathon aan het lopen was (waarschijnlijk
Engelsman Graham Ledger). Vanaf dat moment liepen we dus al
op kop van de halve marathon.
Voor me zag ik af en toe wel Duncan gebaren naar de vrijwilligers over welke kant hij op moest gaan. Dit was op sommige
plekken niet duidelijk of werd niet of nauwelijks aangegeven
door de vrijwilligers. Hier zijn nog wat verbeterpunten voor de
organisatie.
De Scheveningseweg liep ik samen met hem op en het ging in
een redelijk hoog tempo waardoor ik Duncan toch moest laten
gaan. We sloegen rechtsaf en bij mij liepen er op dat moment
nog twee lopers samen met me op en vlakbij Madurodam liep
We liepen inmiddels alweer door de Scheveningse haven waar
de wind voelbaar was. We liepen langs de viskraam over de dijk
omhoog en naderden de boulevard. Op de boulevard had fietser
Mulay ook last van de wind en de lichte regen erbij dus ging ik
Pagina 16
Marathon krant nummer 11, september 2014
Vervolg: Mattijs van Dulkenraad, halve marathon
voor de rest alleen door. Nu moesten we
links de boulevard af.
Een deel liepen we over het beton naar
beneden en we naderden het vissersmonument waar alle, door de jaren heen,
omgekomen vissers worden herdacht met
hun namen in de wand geschreven. Boven dit monument staat de Scheveningse
vissersvrouw in volkskledij als standbeeld
nog steeds naar de zee te kijken, wachtend op haar man die nooit terugkeren
zou. Bij dit monument moesten we het
strand op en ik hoorde in de verte Mulay
me nog toeroepen. Ik zag soms de Ier nog
vertwijfeld lopen want hier was er totaal
geen vrijwilliger die ons goed de weg
wees. Gestaag liep ik door want ik wist
van vorig jaar dat de route ook zo liep.
Onder de Scheveningse pier door die het
als monument zwaar te verduren heeft zo
zonder eigenaar. De wind was zeer krachtig en het zand mul en dit kostte me veel
tijd en kracht. Op het strand stonden na
de pier vrijwilligers klaar met drankjes en
ik wilde water van de tafel pakken maar
het was helaas energiedrank.
Nu moest ik de boulevard weer op en
ja dat kostte weer wat kracht. Even de
handen los schudden en weer door gaan.
Daar stond een vrijwilliger die de trams
zelfs tegen moest houden en na een
oversteek van de Gevers Deynootweg kon
de weg richting Den Haag centrum weer
beginnen. Aan het applaus hoorde ik hoe
ver de persoon achter me liep en dat was
niet heel erg ver weg. Na een lange rechte
weg langs de Scheveningse gevangenis,
het TNO onderzoeksgebouw gingen we
een brug over die ons langs het clubhuis
van loopvereniging the Hague Road runners voerde. Diverse keren plaatste ik een
versnelling om de man achter me voor te
blijven en dat ging goed.
De Ierse man was ik echter allang uit
het oog verloren. Via het mooie park
Clingendael waar fotograaf Jeroen Tibbe
kiekjes maakte en barefootgoeroe Sanne
klaarstond met haar kanjerspandoek
liepen we langs de Rijksstraatweg waar
ik tot mijn verbazing nog een loper voor
me zag die niet Iers was. Wat vreemd?? Ik
haalde hem echter wel in en hoorde van
vrijwilligers/clubgenoten Agnes en Trudy
dat ik derde was.
Onder het viaduct door kwam ik uit bij
het Haagse bos en hier begon de lange
weg met moeilijke stenen ondergrond
door de schitterende omgeving. De man
achter me voelde ik nog steeds in mijn
nek hijgen dus ik verslapte niet en versnelde waar nodig. Daar was ook Mulay
weer met zijn fiets en hij begeleidde me
naar de finish. De mensen juichten me
toe bij de finish en speaker Peter die ik
voor de wedstrijd nog vertelde dat ik vorig jaar derde was, riep enthousiast dat het
me gelukt was om dit weer te behalen.
Bij de prijsuitreiking maakte de Ierse man
bezwaar dat de nummer twee in de uitslag niet over het strand was gelopen en
dat bleek ook zo te zijn. Er waren enkele
lopers langs de strandtenten gelopen over
de betonnen platen in plaats van over het
strand. De nummer twee in de uitslag had
dit ook toegegeven en was daarom niet
naar de prijsuitreiking gekomen waardoor
ik de tweede prijs kon ontvangen. Het kon
ook zo mis zijn gegaan doordat er geen
vrijwilligers stonden die ons duidelijk de
weg wezen naar het strand.
Deze tweede plaats is speciaal aan mijn
moeder opgedragen omdat zij er altijd
voor ons was. Al met al was het een geslaagde dag door de mooie stad achter de
duinen en volgend jaar weer natuurlijk.
Mattijs van Dulkenraad
Tom Duif, halve marathon
“Volgend jaar weer!”
Bij de tweede editie van deze gezellige
stadsloop heb ik de halve marathon in 2
uur en 25 minuten voltooid. Zo’n 1200
deelnemers aan de halve, hele en ultramarathon (60 km ) zijn om negen uur op
zondagochtend aan de druilige start. Jan
van het kerstkoor vertelt over zijn ambitie
om 42 km te lopen, terwijl Ton van der
Linden (Haag Atletiek en oud-collega/renner) support vanaf de fiets belooft.
Direct na de start wordt het droog en
blijkt de 15 graden behoorlijk warm. Met
Guhl (ken ik van de Rotterdam marathon) gezellig babbelend bereiken we
het punt waar de halve marathon zijn
eigen weg vervolgt. Inmiddels hebben
we de eerste aardige hoogteverschillen
overbrugd. Bij de haven lopen we met een
groepje van drie - een van de dames zie
ik elke zondag; nu kunnen we eindelijk
bij kletsen tot het strand. Haar vriendin
levert tempo in, later blijkt ze uitgevallen.
Op de van Alkemadelaan met Herbert uit
Wesel (Duitsland) gelopen die terecht de
schoonheid van Den Haag bejubelt.
hoofdjes en kiezelsteentjes overgestoken.
Het laatste stuk vanaf de Benoordenhoutseweg door het Haagse Bos lopen we
in een groepje van 20 waarin sommigen
wandelen met sprintjes afwisselen. In de
loop hebben we trappen in Scheveningen
beklommen, rul zand omgewoeld, kinder-
Enorm gezellig, met veel bekenden bijgekletst en een leuke inspanning.
En na afloop cappuccino bij Madeleine
met Marion en Rene.
Volgend jaar weer!
Tom Duif
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 17
Graham Hedger,
hele marathon
“The support was fantastic”
The Hague 2014 marathon was held on the 21st September, this
was my first time to enter this event and the first time I have been
to The Hague, having been to Amsterdam many times I was excited to see another city and The Hague did not disappoint. I found
the people very pleasing, the streets full of interesting antique/art
shops, so much so I managed to purchase a gift for my wife who’s
birthday is coming up next month.
My hotel was close to the start so I had very little to worry
about on the day of the race, the weather was perfect, not to hot
or cold and there was a sense of excitement at the start with a
good turnout of spectators. We all got off and I quickly went to
the front within the first 1k, I then just got into my stride and
followed the police motorcycles leading me the way through
the streets out of town. Up until the first beach section I was
relaxed and enjoying the crowds and the beautiful buildings
and countryside. I did not enjoy the beach section but I guess
running in sand is never very easy, I made the mistake of running the first part on the soft sand as I was not sure where I was
going and when this section would end, a few markers would
have helped, so I waited for the chasing group to come into
view and then carried on down near the shoreline where the
sand was firmer. It was a big relief to get off the sand and onto
solid ground and as I was still in front back to following the
motorcycle. The next part of the course was around the dock
yard with a few large ships, it was nice to have something like
this to look at while running and there were many supporters
on this section which always helps a runner.
The second section of beach was very tough, again I hand no
idea where I was meant to go and found the distance hard to
manage, with hindsight I should have studied the course map
but I had assumed I would be following the guy in front, as I
was in front this plan did not work so it was my fault for not
checking the rout directions. You could say there are only
two ways you can go on the beach, left or right, but is was not
knowing when the exit would come so you are always looking
around for markers that causes the problems. When I eventually got to the end of the markers that causes the problems.
When I eventually got to the end of the must have ran 30+k
when in fact the marker (there were very few on the course)
read 25k, I took some drinks as the drink stations were very
spread out, again I should have checked the course map and
should have taken more at this point as the next drink station
was a long way into the race. I was please to still be in front
and once again behind a police motorcyclist (in fact I had 3
motorcyclists all the way until the end). the last 17k was the
best although it did drag on a bit, there was a sense of getting
closer and closer to the city centre and more and more crowds
building up. The finish and the finale was truly amazing with
the sun shining and row upon row of smiling faces, the old
town square with its stunning architecture a fitting place for the
end of a very eventful race. I must say the support was fantastic, the motorcyclists where
friendly and very helpful and professional always checking to
make sure I had not fallen too far behind. the drink stations
were filled with helpful volunteers and I would like to thank
them all for the support they provided, and to you the organisers for a very memorable race. I have run well over 100
marathons, none on a beach so this is a first and will stay in my
memory forever.
Thank you.
Graham Hedger
Pagina 18
Marathon krant nummer 11, september 2014
Madeleine Broersen, halve marathon
“In 2015 weer van de partij!”
Zondag ochtend 21 september stond ik, samen met mijn zus Margriet, om half 8 op station Leiden te wachten op de trein naar Den Haag
Centraal. Met nog enigszins kleine oogjes, gezonde spanning/tegenzin (“Waarom deden we hier ook al weer aan mee?”) maar vooral ook
een hele hoop pret samen, gingen we de halve marathon tegemoet. Eenmaal in Den Haag aangekomen werden we opgewacht door onze
broer Simon. Hij heeft ons nog de laatste moed ingepraat en voorzien van de nodige dextro zodat de loop niet anders dan een groot succes
kon worden!
Nadat we ons startbewijs hadden opgehaald begaven we ons naar de Lange
Voorhout. Daar was het een ontspannen
en gezellige sfeer en stond een niet al
te grote groep deelnemende lopers te
wachten op het startsein. Onder het genot van gezellig Haags commentaar werd
daar het startschot gegeven en begonnen mijn zus en ik onze loop. De route
was mooi: door de binnenstad van Den
Haag richting Scheveningen en via Benoordenhout weer terug naar Plein. De
omstandigheden waren niet slecht maar
ook niet ideaal te noemen. We begonnen
met wat regen en veel wind. Vooral op
strand speelde de wind parten en ook het
laatste stuk over het strand was mentaal
lastig. Maar al met al was het een mooie
route en gedurende de loop werden we
ook enthousiast aangemoedigd. Vooral
een enthousiaste dame met spandoek
die regelmatig op verschillende plekken
langs het parcours verscheen stimuleerde enorm om het looptempo hoog te
houden!
De halve marathon eindigde op het Plein.
De zon was inmiddels gaan schijnen en
onder luid gejuich van het thuisfront
passeerden Margriet en ik finish. Met
een tijden van 1.45 en 2.02 konden we
zeer tevreden zijn! We hebben genoten,
het was een mooie route en een goed
georganiseerde marathon!
Volgend jaar zijn wij zeker weer van de
partij!
Madeleine Broersen
Richard Shaw,
hele marathon
“Difficult but enjoyable”
Some marathons are flat and on good roads, therefore
they are easy and fast. The competitors are serious as
they dream of a personnel best or a qualifying time.
The Hague marathon with 14km on the beach is not
easy. The runners run not to beat the clock but to enjoy
the run and the challenge.
The Hague marathon is difficult but enjoyable, scenic,
and has friendly and helpful competitors, staff, and
volunteers.
Richard Shaw
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 19
Maaike Raaijmakers, hele marathon
“Flink balen. Weerbericht voor morgen: harde wind tegen!”
Het is zo’n 15 uur voor de start van de marathon, als dit berichtje binnenkomt. Het zat er al een beetje aan te komen dat de wind anders
dan uit de gebruikelijke hoe zou komen, maar ik had er nog niet zoveel aandacht aan besteedt. Niets zo veranderlijk als het weer. Toch?
Een goede nacht en ontbijt later vertrek ik een half uur voor de start op de fiets naar het startvak. Hoe ontspannend is dat! Wat een feest
een marathon in je eigen stad. In het startvak bleek aan de kleur van de startnummers af te leiden dat de halve marathon de meeste deelnemers had weten te verleiden. Een enkele dappere held zou zich aan de ultraloop wagen en ik glimlach mijn collega marathonlopers
succes toe en we gaan van start.
Het begint gezellig in de drukte met de
nodige praatjes. Een jongen uit Twente
reageert verbaasd als hij hoort dat we
over het strand gaan. Dat wist hij niet.
Hij liep nooit eerder een marathon maar
heeft het tempo er goed inzitten en hij
verdwijnt uit zicht.
Bij de zeven km wordt ik enthousiast aangemoedigd door mijn 2 jarige
dochter en vrolijk vervolg ik de route. Al
snel mogen we genieten van de mooie
duinen en dan is daar vervolgens het
strand. ...BOEM... Alsof er een muur
staat. De weersvoorspelling was correct
en de wind pal tegen. Wat een kracht is
dat. Dit is bikkelen. Het lukt na een stuk
om met een aantal samen een treintje te vormen en dapper vervullen we
beurtelings de taak van kopman. Dit is
serieus sporten!Bij de haven vindt mijn
dochter dat er wel lang genoeg gerend
is en moet ze huilen als ik doorloop. Al
snel vervolgt het tweede en lange stuk
strand en gaat de pittige strijd tegen de
wind door. Ik geniet hier enorm van. Het
is zwaar maar het lukt en dat geeft een
sterk gevoel.
Onderweg neem ik alles aan wat op de
drankposten wordt aangeboden. Ik kan
de energie goed gebruiken. Hee daar is
de jongen uit Twente weer, het tempo
heeft flink moeten inboeten op strand
en wind. De euforie bij Wassenaarse slag
is groot. Dit hebben we gered. Nu met
wind mee naar de finish. Dat valt tegen!
In de bewoonde wereld is het effect van
de wind vele malen zwakker dus weinig
voordeel daarvan. En Wassenaar is mooi,
maar het is stil. Geen mensen langs
de kant. En het lopersveld is uit elkaar
geslagen. Ver voor mij zie ik een dame
lopen, maar het lukt niet om dichterbij
te komen. Dit is zwaar... Ik haal een oude
truc uit de last en begin te tellen 200 tellen op links 200 op rechts.... 5x per been.
Hoeveel zou ik opgeschoten zijn? Er
zijn geen km bordjes. Ik heb geen idee
hoe ver het nog is. Het begint ook pijn
te doen aan de benen. Dit is niet leuk.
Nog maar 5x 200 stappen voor elk been.
Van een verkeersregelaar hoor ik dat ik
vierde dame ben... Zou t me lukken om
de dame voor mij in te halen? Ik probeer
te versnellen maar het gaat niet, geen
energie en het lijkt of de afstand alleen
maar groter wordt. Ik leg me erbij neer
dat een podium er niet inzit en concentreer me op volhouden en de volgende
200 stappen...
Gestaag komt het Haagse bos dichterbij
en met de finish in zicht komt er een onverwachte boost van extra energie vrij. Ik
kan versnellen en elke stap lijkt de dame
voor mij dichterbij te komen. Zou het
dan toch...., ik ren en ik ren en er wordt
achterom gekeken, ik versnel extra en ja
hoor ik ga haar voorbij en lig als derde
dame. Ik merk dat het haar niet lukt om
te versnellen en haast me naar de finish.
In de stad lijkt niemand door te hebben
dat er een marathon gelopen wordt.
Tot de laatste meters naar het plein. Daar
is het feest. Ik ben kapot maar ook erg
trots. Dit was een serieuze strijd. Tegen
de wind, de kilometers en mezelf, maar
het was een mooie strijd!
Dank aan alle vrijwilligers en de organisatie. Volgend jaar weer, liefst met de
wind in de rug over het strand. Kunnen
we allemaal onze tijd aanscherpen.
Maaike Raaijmakers
Pagina 20
Marathon krant nummer 11, september 2014
Naast lopen, nu ook wandelen!
De St. Den Haag Marathon biedt wandelliefhebbers de
mogelijkheid om op 21 september zowel de afstand van 21
kilometer (halve marathon) als de afstand van 42 kilometer
(hele marathon) te wandelen. In principe wordt hierbij de
zelfde route aangehouden van de marathons. Voor wie het
hardlopen allemaal iets te snel gaat of te veel energie kost, kan
nu in een rustig tempo van de omgeving genieten. Of het
nu gaat om de fraaie panden die Den Haag rijk is, de mooie
natuur in o.a. het Haagse Bos en Wassenaar, de zee en de
Scheveningse haven, al deze aspecten komen aan bod op de
route van de wandelmarathon.
En het mooie is…..
u kunt zich er nu al
voor inschrijven!!
SCHRIJF JE NU IN!
Voor de Den Haag Marathon op zondag 20 september 2015 kunt u zich
opgeven via de site www.denhaagmarathon.nl/deelnemers/
Daar vindt u de inschrijfformulieren van de diverse afstanden.
Ook vindt u hier de voorwaarden en de reglementen van de marathon.
KOSTEN & AFSTANDEN
Ooievaarspashouders krijgen korting
Tourist run 2 km:
Vredesmarathon 42 km:
Halve Marathon 21 km:
€
05,00
€42,50
€30,00
0
na 21-6-2015 € 47,50
na 21-6-2015: € 35,
na-inschrijving € 6.50
na-inschrijving € 52.50
na-inschrijving: € 40
Ultra Marathon 60 km:
Vredes Wandelmarathon 42 km:
Halve Wandelmarathon 21 km:
€52,50
€22,50
€17,50
na 21-6-2015: € 57,50
na 21-6-2015 € 27,50
na 21-6-2015: € 22.50
geen na-inschrijving mogelijk
na-inschrijving € 32,50
na-inschrijving: € 27,50
START & FINISH
De marathons starten om 09.00 uur op het Lange Voorhout bij Pulchri Studio en finishen op het Plein. De Tourist Run start ieder
kwartier op het Plein vanaf 09.30 tot 10.30 uur en finisht ook weer op het Plein. De Wandelmarathons starten tussen 06.30 en 07.30
uur op het Voorhout.
T-SHIRT
Bij inschrijving ontvang je een fraai marathon T-shirt in de Haagse kleuren, bedrukt met het bekende logo.
Marathon krant nummer 11, september 2014
Pagina 21
Voor de negende keer:
Strandmarathon op zondag 11 januari 2015!
Op zondag wordt er weer een Strandmarathon gelopen, voor
sommigen bekend als “De Zwarte Marathon”.
strand naar Noordwijk en weer terug via Scheveningen naar
Wassenaar.
Heeft u zin om daar aan mee te doen, geeft u zich dan op via www.
inschrijven.nl. Het is per slot van rekening voor een goed doel!
Zowel in de zomermaand juli, als in de wintermaand januari
wordt deze marathon georganiseerd. Altijd op de tweede zondag
van die maanden.
Voor het eerst kent deze marathon ook een wandelvariant!Het
huis “De Schakel” dat vlakbij loosduinen ligt en onderdeel is
van Middin is het goede doel waarvoor er wordt gelopen. Het
betreft een woonhuis/centrum, waar kinderen in de leeftijd van
6 tot 20 jaar met een lichamelijke of meervoudige beperking
kunnen wonen. Zij kunnen dit doen in een omgeving waarin
huiselijkheid zo veel mogelijk centraal staat. Maar ook de medische zorg, die veel van hen nodig hebben, wordt er geboden.
Met De Schakel bestaat al dertig jaar een hechte band.
De start vindt om 10.00 uur plaats aan het Groenendaal in Wassenaar bij “The Hague Road Runners”. Het startsein zal worden
gegeven door Dick van Es, lid van The Hague Road Runners
en van de 100 Marathon Club Nederland. Zelf heeft Dick al 181
marathons en ultralopen op zijn naam staan.
Gelopen wordt van Wassenaar naar Scheveningen, over het
Om die reden is Bram van der Tas, die verantwoordelijk is voor
De Schakel en de functie heeft van manager jeugd, gevraagd
om aan de winnaar de prijs uit te reiken.
Mijn GPS geeft een langere afstand aan,
hoe kan dat?
Deze vraag hebben we ook bij de laatste marathon enkele malen
gekregen en ook in de verslagen van de deelnemers zien wij die
opmerking regelmatig staan. De afstanden op de looproutes zijn
vrij nauwkeurig gemeten en toch geeft uw GPS aan dat u meer
loopt. Op onze website staat hierover inmiddels een uitleg, die we
ook in deze krant plaatsen. Misschien dat dit wat duidelijkheid
kan geven.
Het parcours voor Den Haag Marathon is in overleg met de Atletiekunie en door een metingsmedewerker van de Atletiekunie
uitgemeten. De reglementen van de Atletiekunie geven alleen
aan hoe het parcours van een stadsmarathon gemeten moet
worden, maar niet die van een strandmarathon. Het parcours
is daardoor niet gecertificeerd, doordat de route deels over het
strand loopt en daarmee niet geheel verhard is. De afwijking in
de gemeten afstand kan de volgende oorzaken hebben:
– Bij het stuk door het Haagse Bos belemmeren de bladeren
van de bomen een nauwkeurige meting. Er kan niet altijd een
goede verbinding met de satelieten gemaakt worden, waardoor
de GPS meting kan afwijken.
– Het parcours van Den Haag Marathon is uitgemeten volgens
de meetregels van artikel 230 van het Wedstrijdreglement van
de Atletiekunie. Bij het uit meten wordt altijd de kortste weg
tussen twee punten genomen. Deze wordt gemeten 30 cm uit
de ene vaste hindernis naar 30 cm uit de volgende vaste hindernis. Bij het stuk over het strand wordt de meting dus gedaan 30
cm van uit de duinen. Vlak bij de duinen is het zand meestal
rul, waardoor deelnemers daar liever niet lopen. Vlak langs de
vloedlijn is het prettiger lopen. Een deelnemer legt door langs
de vloedlijn te lopen wel meer meters af. Namelijk het strand
op en af en langs de bochten in de vloedlijn.
– Een parcours moet altijd tenminste de aangegeven afstand
meten. Een deelnemer mag nietminder lopen dan de wedstrijdafstand. Langer mag wel en is gezien de wijze van opmeten van
het parcours ook onvermijdelijk. Een deelnemer volgt namelijk
niet altijd de kortste weg tussen twee meetpunten. Daarnaast
wordt een veiligheidsmarge aangehouden van 0,1%, om er voor
te zorgen dat een deelnemer nooit te weinig afstand aflegt.
Pagina 22
Marathon krant nummer 11, september 2014
UITSLAGEN
DEN HAAG MARATHON
HALVE MARATHON
1. Duncan Byrne
2. Wimar Bolhuis
3. Mattijs van Dulkenraad
HELE MARATHON
1. Graham Hedger
2. Richard Shaw
3. Richard v.d. Klis
ULTRA MARATHON
1. Ties van Elst
2. Bo Andersen
3. Dirk Geerts
Snelste 3 dames:
Snelste 3 dames:
Snelste 2 dames:
1. Simone Westerduin
2. Elsien Smit
3. Madeleine Broersen
1. Femke v.d. Broek
2. Bonnie van Huik
3. Maaike Raaijmakers
1. Rebecca Lenger
2. Sigrid Jahn
TOURIST RUN
BUSINESS RUN
1. Mick van 10 jaar
Op het
Lange Voorhout
en Het Plein
1. Rian v.d. Broeke
2. Matthijs Klaassen
3. Marcel van Limborgh
Marathon krant nummer 11, september 2014
Vredesloop
Een dag voor de Den Haag Marathon vond de Vredesloop plaats.
Ook in 2015 zal dit het geval zijn. De Vredesloop vindt dus op
Zaterdag plaats en de Den Haag Marathon
(waaronder de Vredesmarathon) op Zondag.
Plaats een
advertentie
in deze krant!
De St. Den Haag Marathon wil adverteerders de mogelijkheid bieden om in de Marathonkrant een advertentie te plaatsen. U koopt
een advertentie voor een jaar. Deze zal dan in de eerstvolgende zes
edities van de Marathonkrant worden geplaatst, waarbij de laatste
advertentie dan kosteloos wordt geplaatst. Deze krant wordt zowel in gedrukte vorm als digitaal uitgebracht. Interesse? Stuur dan
een mailtje voor meer informatie naar [email protected].
Haag Marathon
COLOFON
n de stichting Den
va
e
av
tg
ui
n
ee
is
t
Marathon Kran
gmarathon.nl
bsite: www.denhaa
we
6
23
54
78
007
.:
Raamweg 47 tel
co Overduijn,
t: Rick Baron, Mar
Teksten in deze kran
n, Machel Nuyten
al
Peter van Veldhove
Tibbe, Chris van Za
Henne Erbe, Jeroen
n,
ro
Ba
n
ck
tij
Ri
len
s:
Va
to’
Fo
igitta
marie Lankheet, Br
ne
An
,
en
rg
be
nd
Za
Stefan
lorworks
Lay-out en Druk: Co
nix Rueb
hon voorzijde: Mar
at
ar
M
ag
Ha
n
De
Logo
Pagina 23
Verenigingen Den Haag Marathon 2014
DEN HAAG
DUURSPORT VERENIGING
Sponsors Den Haag Marathon 2014
De Hardloopwinkel
‘s-Gravenhage
One Stop Printshop Colorworks
‘s-Gravenhage
Duijsens & Van der Klei & Zwijnenberg
Advocaten
‘s-Gravenhage
Medisch Centrum Haaglanden
‘s-Gravenhage
Canon
‘s-Gravenhage
Gemeente Den Haag
‘s-Gravenhage
G. Harteveld & Zonen Verhuizingen en
Pianotransport
‘s-Gravenhage
Middin
Rijswijk
Carnegie Stichting
‘s-Gravenhage
Strandpaviljoen De Golfslag
Wassenaar
Goede doel
waarvoor wordt gelopen

Download Report