Overduin Chronicles 2014-1

Januari 2014
Volume 1, editie 1
Nieuwsbrief
Overduin Chronicles
IN DIT NUMMER
Piet & Mack ................................ 2
Liz & Bob .................................... 3
De Kenia Connectie .................... 4
Hello Overduins all over the
known Universe! ....................... 4
Nick stelt zichzelf voor ................ 5
Nederlanders in Canada ............. 5
Nederlands in Canada ................ 5
Nederlands op wereldschaal ...... 6
(Jeugd)sentiment........................ 6
Canadese gelovigen vragen ons:
‘Is Christus dan verdeeld…’? ....... 6
COLOFON
REÜNIECOMISSIE:
Pieter Loendersloot
[email protected]
Roel van Pagée
[email protected]
Coby van Pagée
[email protected]
Willem Overduin
[email protected]
REDACTIE:
[email protected]
HET EERSTE NUMMER VAN DE OVERDUIN-CHRONICLES
Het leek ons leuk om op deze manier de Overduins all over the known universe - een benaming van een
Canadees familielid die jullie verderop in de nieuwsbrief nog zullen tegenkomen - te informeren over en
hopelijk ook enthousiasmeren voor de aanstaande familiereünie.
We horen graag jullie reacties en iedereen wordt van harte uitgenodigd om een bijdrage voor de Chronicles in te sturen. Misschien heb je iets te melden van waar je mee bezig bent of over je hobby? Iets van of
over een kind of kleinkind? Het mag ook een gedicht zijn wat je aanspreekt of een mooie foto. Een leuke
anekdote of uitspraak van (één van) je ouders of misschien wel van opa en oma Overduin vinden we ook
heel leuk om te ontvangen. We hebben een foto van hen op deze nieuwsbrief gezet als eerbetoon want
zonder hen was er van een familiereünie geen sprake geweest. Het is leuk om te bedenken dat deze twee
mensen zoveel in gang hebben gezet, en dat nu vele levens beïnvloed worden dankzij hun bestaan en
samengaan!
De neven Piet en Roel geven alvast het goede voorbeeld met hun bijdragen op pagina 1 en 2.
In dit eerste nummer hebben we ook de Canadese bijdragen waarin de familie zich aan ons voorstelt nog
eens op een rijtje gezet. Dan heb je ze bij elkaar en kun je het makkelijk nog eens even bekijken
(bijvoorbeeld vlak voor de reünie?). Wie dat leuk vindt en nog 'hangt' aan papieren versies van geschreven
tekst (zoals ikzelf en velen met mij van onze generatie!) kan natuurlijk een uitgeprinte versie maken. In dat
geval leuk om later mee te nemen naar de reünie.
Verder vinden jullie wat wetenswaardigheden die te maken hebben met de banden die er zijn tussen Nederland en Canada wat betreft bijvoorbeeld taal en religie. Ook over dit onderwerp zijn inzendingen van
harte welkom.
We hopen in elk geval dat iedereen met veel plezier deze eerste nieuwsbrief leest en bekijkt en hopen op
een overdonderende hoeveelheid kopij (van all over the planet) voor het tweede nummer!
Namens de commissie en met een hartelijk groet van ons allemaal, Coby.
TAFELHERINNERINGEN - Roel van Pagee
Iedere Overduin heeft wel bijzondere verhalen over ouders en familieleden, dus laat maar horen. Het
speelde zich bij ons meestal af aan tafel. Daar zat het hele stel bij elkaar, Pappa en Mama en 8 kinderen.
Mama had iets liefs gezegd of iets bijzonders gedaan en dan kon Papa deze woorden spreken: er zijn duizenden mannen wat zeg ik, en dan keek hij ons onderzoekend aan, nee geen duizenden mannen maar wel
tienduizenden mannen, en dan ging hij door, want dan werden dat er honderdduizend, en voerde hij de
spanning op. En dan kwam het mooiste moment, want dan zei hij die snakken naar zo’n vrouw. In mijn
fantasie zag ik dan al die mannen staan te snakken (voor mij was dat iets zien wat je de adem beneemt) En
dan zei hij triomfantelijk, maar die hebben haar niet, maar ik (en dan wees hij naar zichzelf) ik heb haar. Ik
zal niet gauw vergeten wat dat bij mij opriep, dat gevoel van trots over mijn moeder want ik hoorde daar
ook bij, ik was een kind van die moeder, waar zoveel mannen naar snakten, maaaar, je voelt het al aankomen (lekker puh), die hadden haar niet.
(foto links: Jacobus Overduin en Elisabeth Catharina Selier, de halfzus van oma van Pagée)
OF IK WEL EENS IN EEN MACK HAD GEREDEN ...
MAANDBLAD
‘DE KRANT’
Maandblad de Krant is een tijdschrift voor Nederlandse immigranten in Canada en de Verenigde
Staten. Het wordt uitgegeven door
Mokeham Publishing Inc.
uit Penticton, Brits-Columbia.
Opgericht in 1969 werd de Krant
van 1976 tot April 2008 uitgegeven
door de Timmer Publishing Company uit Langley, Brits-Columbia.
Maandblad de Krant staat beter
bekend onder zijn lezers als De
Krant. Tot december 2007 heette
de publicatie de Hollandse Krant.
De Krant brengt een selectie van
nieuwsartikelen over Nederland,
maar het belangrijkste aandachtsgebied van het tijdschrift is de
publicatie van persoonlijke columns door Nederlandse immigranten in Canada en de Verenigde
Staten. Columnisten zijn onder
meer eindredacteur Tom Bijvoet,
de voormalige uitgevers Gerard en
Janny Bonekamp uit Surrey, BritsColumbia, Stefanie Prins uit West
Vancouver, Aubrey Beauchamp uit
San Clemente, Californië, Monique
Laarhoven Cross uit New Jersey en
Anne van Arragon Hutten uit Kentville, Nova Scotia. Bovendien
plaatst de Krant lezersbrieven,
foto's en advertenties voor Nederlandse bedrijven in Noord-Amerika
en bedrijven in Nederland die
(Noord-Amerikaanse) toeristen tot
hun doelgroep rekenen.
De Krant heeft ongeveer 7.500
abonnees, en een veelvoud aan
lezers, omdat de Krant veel gedeeld en doorgegeven wordt.
http://www.dekrant.ca/
2
Of ik wel eens in een Mack had gereden (??). “Een
wat??” Een Mack, je weet wel, zo’n echte, stoere,
grote Amerikaanse powertruck. De vraag van Erik
veroorzaakte gelijk de terugkeer naar een jongensdroom van heel lang geleden. Stel je voor, dat je
eens in zo’n grote Amerikaan mocht rijden! Tijdens een familiebezoek in Canada had ik er ooit
wel eens verlekkerd naast gestaan en mijn vrouw
gevraagd, om er een foto van te maken. Maar er
echt in rijden???
Wat was het geval? De afdeling van Robert
Nijkamp (Heisterkamp Used Trucks) had een partijtje vrachtwagens gekocht bij de firma Dusseldorp in Lichtenvoorde. En daar zat ook een verdwaalde Amerikaanse truck bij, waarschijnlijk van
een hobbyist of liefhebber, die hem ooit eens
meegenomen had naar Europa. In ieder geval
moest ook “dat ding” van Lichtenvoorde naar
Oldenzaal gereden worden.
Maar hoe doe je dat, als je op de ouderwetse
manier moet dubbel clutchen en tussengas geven?
En dan hebben we het nog niet eens over het
ontbreken van stuurbekrachtiging, cruise control,
e.d. De chauffeur van tegenwoordig hoeft alleen
maar het stuur vast te houden en een beetje gas
te geven, dus moest er een “ouwe knar” uit de
trukendoos van Heisterkamp getoverd worden en
ik won dat lot uit de loterij.
Ooit in militaire dienst (lichting 68-6) had ik bij de
Huzaren van Boreel (voor collega-soldaten was
dat: Huzaren van het Bordeel) de opleiding voor
chauffeur op een DAF YA 328 gevolgd en daar
werd het schakelen op de ouderwetse manier er
wel even goed ingeramd, ook door terrein: zand,
kuilen, modder, enz. en het mooist was het leren
schakelen zonder te koppelen. Ja, ja, wat waren
we trots op die zwarte baret.
Maar goed, dat is allemaal nostalgie, mooie tijden,
lang geleden, toen er gelukkig nog geen mobieltjes
bestonden en geen facebook en geen getwitter en
geen “carrierweb”!!
Om een lang verhaal kort te maken: Het is me
gelukt, om die grote rode Mack van z’n plaats te
krijgen en naar Oldenzaal te rijden. Eerlijk is eerlijk, het ging niet altijd zonder een beetje gekraak
(nou ja, een beetje!), je moet het gewoon weer
gaan “voelen” (maar dat kan niet in een half uur)
en het was best wel een sensatie in een truck met
zo’n lange neus, al was het voor mijn Canadese
neef een simpele dagcabine. Wel even zoeken
naar het midden van de weg, heel anders dan een
frontcabine, waar je direct op de weg kijkt. En dan
dat koordje, waar je aan kunt trekken, om die
machtige hoorn te laten galmen (wel even gedaan
vlak voor het hoofdgebouw aan de Hanzepoort).
Wat ik nog miste? Ja, een cowboyhoed en drie
grote trailers achter deze Mack. Al met al een
eenmalige en sensationele beleving in het leven
van een parttime hobby chauffeur!!!
Liz & Bob
Ten years ago you welcomed Jody and I to the Dutch Overduins and we felt instantly like we belonged. It was a wonderful feeling and I will
never forget how it affected me to be with people I had never met, and yet you accepted us enthusiastically and we found we had much in
common with all of you. Like the Canadian Overduins, the Dutch Overduins have a sense of fun, honesty, seriousness, and much curiosity.
Ten years ago I had to tell you about the family back here, but now you will find out about them yourself! Be prepared to be amazed at
how you will see so much of yourselves in each one of us in some way.
Here is a photo of some of the family who are planning to come for the Reunion: From Left to Right - Jan (he is still thinking about it), Liz
(me), Mary, Jack, Nicole & Martin.
Others you will meet but missing from
the photo are Sonja & Ed, Wilma &
possibly Dave, Nick, and Peter & Grace,
and Meagan (they are all planning to
come as far as I know.)
Still needing to be persuaded are Grote
Daan, Ludy, Kleine Daan, and Hans –
it’s going to be a challenge to talk them
into it!
Just a quick note about me, not much
has changed in the last 10 years since
you met me except that I have become
very involved in cycling. Maybe some
of you have heard of Randonneuring long distance cycling. We ride our
bikes for distances of 200, 300, 400,
and 600 kms – and that’s just for the fun of qualifying for a 1200 km ride. Because I
have done a 1200 km ride in England, France, USA and Canada I am considered an
International Super Randonneur. Holland is also well known for Randonneuring and I
have met Dutch Randonneurs and one day hope to do some long distance cycling in
The Netherlands. Last time we were there Henk took Jody and I out on rented bikes
throughout Amsterdam – very
fun way to see things – thanks.
Liz & Bob
Other than that, I am ten
years older, ten years closer to
retirement, ten more years of
being happily married, ten
more years of adventures with
Jody. Speaking of Jody, she
has had a much more eventful
10 years and is now living in
Whitehorse, the far Northwest
of Canada! She's an active
Environmentalist doing everything she can to educate
people about how to keep this
planet of ours going. She lives
in what is probably the Most
beautiful part of Canada.
Liz & Jody, Autumn-Hiking in
Ontario, 2013
3
Hello Overduins all over the known Universe!
We, Peter, Grace and Megan are very excited to be coming to Holland next April!
Grace and myself (Peter) will be arriving in Amsterdam on April 26 and leaving on May
7. Meagan will be arriving April 24 and leaving May 12. She hopes to visit friends in
England as part of this trip. Our oldest daughter, Tonya, is unfortunately not able to
make this trip. When you look at the picture, Meagan is sitting to my left, Tonya to my
right, and Grace to the right of Tonya.
This title can be previewed in
Google Books - http://
books.google.com/books?
vid=ISBN9789052602790.
I will be renting a car from the airport for the time we are in Holland and look forward
to meeting as many of you as possible! Apparently, a house where my parents lived,
next to a church where dad preached, is still lived in, and it will be interesting to see
some family historical places like that as well, since I was born in Canada and have no
real connection to our family history in Holland to this point.
Het debuut
van Joris Verweij
We love photography, and will be very interested to check out great natural spaces,
especially where there are birds and other wildlife. We did live in Lahr, Germany from
1981-1987 when I was posted there with the Canadian Military Police, and in Prague
from 1991-1993 when I was there as a Military Attaché. So we did travel to Holland a
few times, but have not been back in some years, so we are especially excited to be
coming to see our extended family.
(Joris is de zoon van Tineke van Pagée)
Joris Verweij (1978) heeft altijd al schrijver willen worden. De Kenia Connectie is zijn thrillerdebuut. Hierin laat hij als een regisseur de camera moeiteloos switchen tussen een groot aantal
personages, die zich in verschillende situaties en landen bevinden. Verweij houdt niet van stilzitten en blijft nieuwe verhalen schrijven. Het is zijn passie en hij hoopt met zijn verhalen veel
mensen te boeien. - See more at: http://www.ropag.nl/?q=node/81#sthash.mCH6uuUU.dpuf
Verkoopprijs: € 15,95 (exclusief verzendkosten)
NEDERLANDERS
IN CANADA
Nederlandse Canadezen zijn personen woonachtig in Canada met
volledig Nederlandse of gedeeltelijk Nederlandse achtergrond. Bij
een volkstelling in 2006 bleek dat
1.035.965 Canadezen van Nederlandse herkomst zijn.
De eerste Nederlanders in Canada
waren Nederlandse Amerikanen.
Vervolgens kwamen er veel immigranten uit Nederland en ontstond
er een golf van Nederlanders rond
Nick stelt zichzelf en zijn gezin voor...
Dear family in Holland and North America:
I am excited to be going to the Family Reunion! I will arrive in Holland at noon on April 30, and will leave Holland at 6:00 p.m. on May 5. Flight KLM 696 coming in and KLM 695 going out. (Aren’t those two airplanes
getting old? I feel I have seen those Airplane numbers on the Tail Fins before!)
To introduce myself, what should I say? My mind goes to the famous Emily Dickinson poem, #288:
I’m Nobody! Who are you?
Are you – Nobody – Too?
Then there’s a pair of us!
Don’t tell! they’d advertise – you know!
How dreary – to be – Somebody!
How public – like a Frog –
To tell one’s name – the livelong June –
To an admiring Bog!
1800 en na de Tweede Wereldoorlog. De Nederlanders, een van de
grootste minderheden in Canada,
wisten zich snel te integreren. Ze
vestigden zich vooral
in Ottawa, Vancouver en Toronto.
NEDERLANDS IN
CANADA
Het Nederlands wordt in Canada
door ongeveer 140.000 mensen
gesproken, ofwel eerste of tweede
I just love that opening line! It is enthusiastic and self-confident, with that abrupt exclamation mark! At the
same time, since she says she is “Nobody”, it has a rather shy feeling to it. It has often occurred to me that this
combination of assertiveness and reticence is a typical Overduin trait. When we are healthy, it is delightful, but
when we are needy, it becomes like Freud’s “Look! – His Majesty, the Baby!” Our dad, Rev. Jacobus Overduin,
often warned us about being arrogant. As if we needed such an admonition?
generatie. Dit zijn vooral mensen
(128.000) die in de jaren 50 en 60
naar Canada zijn geëmigreerd,
maar ook daarna. Zij wonen vooral
I am 57. I am married to Nandy Heule, and we have two daughters, Natasha 23 and Seneca 21. They are both
studying. Tash is doing water management in environmental issues. Sen is studying Humanities and thinking
about midwifery. Nandy is working in Communications and Public Relations and Marketing.
Myself, I love cycling, hiking, and jogging. I also love reading and poetry and collect old stampless letters from
the 1800’s. In university I studied philosophy and history, but it happened accidentally when I found out I was
not good at mathematics. Recently I looked at a total list of all the books I have ever read in my life. I was surprised to see my favourite category was Biographies. I guess I must have always loved stories.
in de stedelijke gebieden, zo-
Certainly I have loved the stories Jesus told. My favourite sermons revolved around the parables. I have been a
minister my whole life in the Christian Reformed Church. I guess you would call that “Gereformeerd”? Right now
my church is First CRC of Toronto, for the past 12 years.
I have been taking courses lately in “transitional ministry”, thinking I would like to assist congregations that are
in a state of flux until I retire. These would be short-term appointments of 3 months to as long as 18 months.
Sometimes it happens after a community has had a crisis or division, sometimes it happens simply because a
congregation might find themselves without a minister after having had the same one for many years, and now
needs to face the future anew. There can be all kinds of reasons to hire a transitional short term minister.
I aim to pursue a Ph.d. program of studies, focused this time in English and Poetry (Stories!) alongside all these
part-time gigs in church work.
Well.....tot ziens! Nick
.
huizen en verenigingen. Ook wordt
als Toronto, Ottawa en Vancouver.
Ook zijn er Vlamingen naar Canada
getrokken. Er zijn vandaag de dag
nog steeds Nederlandstalige radiozenders, tijdschriften, bejaardenteer Nederlandse les gegeven op
verschillende Canadese universiteiten, zoals de University of Waterloo in Ontario.
5
DE NEDERLANDSE TAAL OP WERELDSCHAAL
(Jeugd)sentiment
HOLLANDERS IN CANADA
K. Norel, uitg. Roelofs van Goor 1952,
illustraties Rein van Looy
Vlak na de tweede
wereldoorlog gaat
een jong Gronings
gezin haar geluk
beproeven in het
grote, onbekende
en vooral onontgonnen Canada.
Maar Canada is groot. Sommige gezinnen
komen niet verder dan Quebec of Montre-
CANADESE GELOVIGEN VRAGEN ONS DIT JAAR:
‘IS CHRISTUS DAN VERDEELD…’?
Zondag 26 januari 2014 wordt in veel kerken
tijdens de Week van Gebed voor de Eenheid van
de Christenen een gezamenlijke Oecumenische
gebedsviering gehouden. Zo ook bij ons in
Vreeland/Loenen aan de Vecht. Dit jaar zijn het
de ons nauw verwante Canadezen die ons deze
vraag stellen vanuit 1 Cor.1:13 Is Christus dan
verdeeld?
In Christus is noch west noch oost,
in Hem noch zuid noch noord,
één wordt de mensheid door zijn troost,
de wereld door zijn woord.
Tot ieder hart, dat Hem behoort,
met Hem gemeenschap vindt.
De dienst aan Hem is 't gouden koord
dat allen samen bindt.
(Gezang 308, Liedboek voor de Kerken 1973)
al. Maar de echte doorzetters reizen door
naar Vancouver en de Rocky Mountains.
Ulbe en Froukje komen met hun gezin aan
in Toronto en beginnen hun nieuwe leven.
Het is lang en hard werken. Langzaam
maar zeker raakt ieder vertrouwd met het
nieuwe land en vinden zij uiteindelijk toch
hun weg.
6
Velen van ons hebben dichterbij of verderaf in
de familielijn Canadezen zitten. Ooit is onze
familie naar de overkant van de oceaan vertrokken, vaak met het gevoel dat we elkaar nooit
weer zouden terugzien. Toch is de wereld heel
snel veranderd en Canada ligt tegenwoordig een
stuk ‘dichterbij’. Ook kerkelijk zijn we vaak nog
steeds heel nauw aan elkaar verwant. Dit jaar
zijn het die ons nauw verwante Canadezen die
ons deze vraag stellen vanuit 1 Cor.1:13 Is Christus dan verdeeld?
De voorzitters van de Evangelisch Alliantie en
van de Raad van Kerken in Nederland onderstrepen deze vraag: ‘Toen er na de oorlog veel Nederlanders emigreerden naar Canada, hebben
we ook onze kerkelijke verdeeldheid geëxporteerd: iedere Nederlandse richting kreeg een
Canadese variant. Daar moesten we weleens om
glimlachen, maar het was natuurlijk een spiegel
van wie wij zelf zijn.
Daarom vinden we het zo mooi dat we ons nu
door de Canadezen het thema voor de Week van
gebed laten aanreiken: ‘Is Christus dan verdeeld?’ – de vraag die Paulus al zo indringend
stelde. Het begint er mee dat je gelooft dat
Christus één is en zijn kerk dus ook. Gaandeweg
moet je daar naar leren doen. En wat staat er
tussen geloven en doen? Precies: bidden. Laten
we daar gezamenlijk en met overtuiging ruimte
voor maken.’
Samen willen wij als kerken van Vreeland en
Loenen deze vraag voor één zondag in dit jaar
daadwerkelijk onderstrepen dat we met elkaar
verbonden zijn in de ene Heer die wij allen samen belijden: Jezus Christus. Voor deze ene keer
in het jaar komen we op deze zondag van de
eenheid dan ook samen bij elkaar in één van
onze kerkgebouwen.
Deelnemende kerken: PKN-kerk Vreeland; PKN-kerk gereformeerd Loenen; RK geloofsgemeenschap St. Ludgerus
Pieter Hoekstra, in
‘Kerknieuws Protestantse Gemeente Vreeland’

Download Report