nieuwsbrief_maart 2014 - Ruach Vocaal Jeugd Ensemble

RUACH in de Dorpskerk Leiderdorp
Op vrijdag 28 februari j.l.zong Ruach in onze prachtige oude Dorpskerk in Leiderdorp en omdat ik een groot fan
ben, was ik daar natuurlijk ook. Het was het zesde en laatste
concert in een reeks benefietconcerten, waarvan de opbrengst
gaat naar de renovatie van een deel van de kerk.
Onze Leiderdorpse kerkgemeenschap heeft een bijzondere band
met dirigente Elisabeth, omdat zij een aantal jaren één van onze
twee cantorijen heeft geleid en, zoals mijn buurman op die
avond opmerkte, veel mensen onder wie hij, heeft leren zingen.
Het was dan ook niet verwonderlijk dat de kerk zeer goed
gevuld was. Niet alleen voor het prachtige geluid van Ruach,
maar ook om weer eens een babbeltje te maken met deze pittige
dirigente. Zelf zong ik ook enkele keren mee in projecten onder
leiding van Elisabeth, die zonder uitzondering leerzaam voor
mij waren! Na haar vertrek uit Leiderdorp heb ik de
spectaculaire ontwikkeling van Ruach met belangstelling
gevolgd en al diverse prachtige concerten bijgewoond. Ik ben
zeer onder de indruk van alles wat Ruach bereikt heeft.
Resultaat van heel hard werken, vasthoudendheid, inspiratie en
motivatie.
Van tevoren waren de verwachtingen dus hoog gespannen en
wij werden rijkelijk beloond! Wat een prachtige klanken vulden
onze kerk. Loepzuiver, glashelder, vertederend, heerlijk om naar te luisteren.
Uit de jonge getalenteerde monden klinkt alles mooi, maar het één raakt altijd weer meer dan het andere. In het
kerstblok scoort bij mij The lily and the rose van Bob
Chilcott torenhoog. Een lied, dat ik al diverse keren hoorde
en waarvan ik steevast kippenvel krijg.
Fantastisch om de premières van de muziek van Daan
Manneke te mogen meebeleven. Niet echt makkelijke
muziek om te zingen, lijkt me.
De muziek van Tavener was voor mij de klapper van de
avond. Werkelijk schitterend en bijna hypnotiserend, zoals
Elisabeth’s stem de ruimte vulde, samen met de
pianoklanken van Sjaak. Ook The song for Athene vond ik
prachtig met de warme solo van mijn opera-diva HanneRuth. Kortom: een fantastisch avond.
Ruach, Elisabeth en Sjaak en natuurlijk Margriet en
Maarten: namens de Dorpskerk Leiderdorp en alle
toehoorders van afgelopen vrijdagavond heel erg bedankt en
heel veel succes op jullie muzikale pad!
Karin Kopp
Colofon:
Ruach Vocaal Jeugd Ensemble Katwijk
Margriet en Maarten Roos, De Akker 23,
Waddinxveen
E-mail: [email protected]
Telefoon: 0182-611 884 of mobiel: 06 512 77 536
Bankrekening: NL62RABO0391852264
Kamer van Koophandel Den Haag nr. 28 099 375
www.ruachvocalyouthensemble.nl
Wij zijn
lid
van de
Activiteiten-agenda :
09-04-2014
10-04-2014
11-04-2014
Generale repetitie
Matthäus Passion COK Hallelujah
Dorpskerk, Kerklaan 12, Katwijk ad
Rijn Aanvang 19.30 uur
Entree: € 35,00
22-05-2014
Concert in de Goudse Schouwburg
voor de stichting Proplan t.b.v. bouw
kindertehuis.
Aanvang 20.00 uur
02-10-2014
Concert in de kapel van verpleeghuis
De Wilbert t.b.v. de bewoners
Aanvang 19.00 uur
24-05-2014
Eerste opnamedag voor de CD “Daan
Manneke 75 jaar” in de Marekerk te
Leiden
27-09-2014
Tweede opnamedag voor de CD “Daan
Manneke 75 jaar” in de Marekerk te
Leiden
06-12-2014
Concert in de Oude Kerk te Zoetermeer
13-12-2014
Deelname aan de Kerst-sing-in in de
Hooglandse Kerk te Leiden.
20-12-2014
Concert in de Hooglandse Kerk te
Leiden voor de St. Cathedral Organ
Leiden.
Datum is onder voorbehoud.
Succes is niet de sleutel tot geluk. Geluk is
de sleutel tot succes. Als je houdt van wat je
doet, zul je succesvol zijn.
Rectificatie:
In het december-nummer van de nieuwsbrief stond vermeld:
Tijdens de Algemene Leden Vergadering van 12 december jl.
heeft de heer Vermeer zich teruggetrokken als voorzitter
Dit had moeten zijn: De heer Vermeer heeft tijdens de
Algemene Leden Vergadering van 12 december jl kenbaar
gemaakt zich niet herkiesbaar te stellen als voorzitter.
Red.
Katwijkse Post d.d. 06-03-2014

De CD “The Christ-child” nog steeds te koop is
bij:
www.ruachvocalyouthensemble.nl

Een na-resonerend concert
Het benefietconcert van 28 februari in de Dorpskerk van Leiderdorp is al ruim twee weken geleden, maar ligt daarmee niet
minder vers in het geheugen. Concerten van Ruach blijven resoneren. Op de een of andere manier weet Elisabeth dat steeds
met Ruach te bewerkstelligen. Tijdens de uitvoering gebeurt er al iets met je als luisteraar: met het genieten van de
prachtige muziek, die jullie als ensemble- op het lijf geschreven is, word je boven jezelf uitgetild door die zuivere klanken.
Wat mij steeds weer verwondert is de prachtige klank van het koor! Samen met de ijzeren discipline en het zichtbare
plezier dat jullie hebben is het een genot om naar te kijken en stil verwonderd te luisteren. Een deel van de nummers die
door jullie gezongen werden staan op jullie cd.
Naast zangtalent heeft Ruach ook verkooptalent, kan ik u verklappen… Zet een paar jongedames van Ruach met een
handjevol cd’s bij de uitgang met gezichten die boekdelen spreken: “Koopt u alstublieft onze cd….” Nou, ik kan u
verklappen: dat werkt goed hoor! Nagenietend van prachtige klanken verlieten we met de nieuwe cd in de hand, dat
prachtige kerkje aan de Hoofdstraat in Leiderdorp.
De volgende ochtend genoten we opnieuw: we hebben direct de cd uit de verpakking gehaald. Vol verwachting druk je dan
op de play-knop van de cd-speler. Ook nu weer die stille verwondering over de muziekstukken, de glasheldere
verschillende stemmen, gedragen door de prachtige akoestiek van onze Marekerk. Wat hebben jullie hier een prachtig
product neergezet zeg, zeker ook met het mannenkoor erbij.
En Elisabeth, je hebt helemaal gelijk: het is een cd die je het hele jaar door kunt draaien!
Hartelijk dank voor een prachtige avond en een geweldige cd!
Juriaan van Duuren
Voorzitter Stichting Vrienden van de Marekerk
Foto: Esta Hoogervorst
Foto: Esta Hoogervorst
Beste koorleden, Elisabeth en Sjaak
Vrijdagavond 28 februari j.l. waren jullie in de Dorpskerk in Leiderdorp om voor ons het laatste benefietconcert te
verzorgen uit een serie van zes concerten. Dit allemaal om geld in te zamelen voor de nodige verbouwing en opknapbeurt
voor ons bijgebouw 't Trefpunt (jullie verkleedruimte) en de doorloop naar de kerk. Het concert zou om acht uur beginnen
maar om half acht begon het al aardig druk te worden in de kerk. En het werd een volle kerk!
Maar liefst ruim 130 bezoekers (best bezocht van alle zes concerten) kwamen naar jullie luisteren en ze hebben genoten.
Heel veel lovende en leuke reacties hebben we gekregen. Daarnaast hebben jullie ook nog even 25
cd's verkocht en hadden wij een mooie opbrengst van ruim 5400 euro in totaal. Daar hebben jullie,
Elisabeth en Sjaak aan meegewerkt. Heel veel dank daarvoor van onze gemeente! Hopelijk staan de
bloemen en de rozen, die jullie als dank kregen, er nog mooi bij. Mijn roos, verpakt in een bos
bloemen, doet het nog goed. Als ik de roos zie hoor ik weer even The lily and the rose. Daar kun je
me wel voor wakker maken.
Wij vonden het echt fantastisch om met jullie weer te mogen samenwerken en we hopen dat,
misschien volgend jaar, weer eens te doen. Ik sta in ieder geval vooraan om dat te mogen
organiseren. In de tussentijd doe ik het dan maar even met jullie cd en de cd die ik van dit concert
(live) heb opgenomen. Met de hartelijke groeten,
Bert Crama, [email protected]
Hoe spannend kan het leven van een assistent-dirigente zijn…
ste
Het was een –gewone- vrijdagmiddag, die 28 februari 2014. Ruach gaf een concert in de Dorpskerk in Leiderdorp. Zoals
gewoonlijk had ik alles goed voorbereid, de contacten met de organisator van dit concert waren soepel en gezellig
verlopen. Op de dag zelf, net voor vertrek: Concerttas met zorg ingepakt, extra muziek, minstens 4 paar hele zwarte
panty’s voor het geval dat…extra zwarte sokken voor als één van onze –mannen- wel zwarte schoenen bij zich heeft ( die
akelig zitten als je altijd op gympen loopt en die je dus meeneemt en na de generale pas aan doet, of dan tot de ontdekking
komt dat je ze vergeten bent)maar lichtblauwe sokken aan heeft en sinds het vorige concert twee cm is gegroeid. Zijn de
schoenen vergeten staan ze op hun (mijn) zwarte sokken, niemand die dat in de gaten heeft.
Uitdaging nummer 1. Omdat het in sommige gebieden van Nederland nog voorjaarsvakantie was, waren er twee zangers
op vakantie ( één van de weinige reden dat je een concert mag verzuimen, er zijn ook
zangers wiens ouders eerder terugkomen of hun kind al vooruit ( soms zelf met het
vliegtuig) sturen om een concert of cd opname te zingen.
Maar ook met deze bezetting was de klank van Ruach, die we zeer bewaken, nog zeer
mooi om een verantwoord concert te zingen.
Toen er ’s middags twee ziekmeldingen binnen kwamen, van twee zeer solide zangers,
werd het een ander verhaal.
Na wat heen en weer getelefoneer: wat is haalbaar en verantwoord, hebben we de
zangers met enige hulpmiddelen ( paracetamol enzo ) overeind gekregen en hebben
ze uiteindelijk een schitterend concert gezongen. Maar dat wist ik k ’s middags natuurlijk nog niet.
Op tijd vertrekken vanuit Waddinxveen naar Katwijk en op tijd vertrekken vanaf de Wilbert, het is vrijdagmiddag, je weet het
maar nooit met de files. Chauffeurs waren op tijd aanwezig, hebben we iedereen…hij kan.
De ontvangst in de kerk was zeer hartelijk, het drinken stond klaar, en een grote pan bowl werd gebracht. VERRUKKELIJK.
Nog even de solo van onze begeleider op het orgel doorgenomen en dat was ook zeer spannend. Waarom bedenken
architecten zulke schitterende kerkgebouwen, de Dorpskerk te Leiderdorp is er één van, en vergeten ze dat organisten en
registranten ook nog bij het orgel moeten komen. De trappen er naar toe zijn alleen met ware doodsverachting te
beklimmen en af te dalen. Of zo stijl dat je handen en voeten nodig hebt, of met treden die zover onder elkaar gemaakt zijn
dat je je voet met een sierlijke boog van de ene naar de andere tree moet verplaatsen, anders struikel je. Normaal de trap
afdalen is schier onmogelijk. De orgeltrap in de Nieuwe kerk in Middelburg is helemaal uniek in zijn soort. Na een tree of 6
zit er een deur ! ? Dit om ongenode bezoekers uit de orgelgalerij te houden. Trap opwaarts gaat nog wel, want alhoewel de
deur naar je toe zwenkt, is die nog wel te ontwijken als je een beetje lenig ben. Trap afwaarts is iets anders.: Goed je hoofd
erbij houden, trap af, deur open, GEEN overloop , maar nog 6 treden ( 8 kan ook) U begrijpt het al: dit gaat een keer of wat
goed, dan loop je met je hoofd in de muziek de trap af, of in grote haast, eerste stuk gaat goed, deur open , en op het
moment dat je je realiseert: oh nee, geen overloop……De rest kunt uzelf vast wel invullen. In de Oude Jeroenskerk in
Noordwijk hebben ze op de trap maar een bordje gehangen: betreden op eigen risico. Wie er afstort hoorde er dus niet.
Het orgel balkonnetje ( van galerij wil ik niet eens spreken) van de Dorpskerk in Leiderdorp
heeft ook nog een andere zeldzaamheid. De twee klavieren zijn met de zijkant tegen de
balustrade geplaatst. Als er dan registers aan twee kanten van de klavieren zitten, die aan
beide kanten gebruikt moeten worden heb je er als registrant een uitdaging bij. Samen
registreren gaat dus niet, of de linker registrant moet buiten de balustrade gaan staan,
beetje link op die hoogte. Achter de rug van de organist om tegelijk aan beide kanten
registers opentrekken is mogelijk, hooguit een tikkie ongracieus uit te voeren.
Gelukkig kon Sjaak de registers aan de linker kant zelf bedienen.
Een schitterend stuk had hij uitgezocht, niet van de grote meester Johann Sebastian Bach himself, maar van zijn zoon,
Carl Philipp Emanuel: Sonate 3 . Snelle –loopjes- en -gedragen gedeelten- wisselen elkaar in snel tempo af. Sjaak boeit
het publiek, dat ademloos luistert, in hoge mate.
De sfeer was geweldig toen het donker werd. Het pad naar de kerkdeur werd verlicht met vele fakkels, waardoor het
helemaal niet vreemd was dat Ruach een gedeelte van hun net uitgebrachte cd ( The Christ Child)ten gehore bracht. En
dat het mooi was, kwam wel tot uiting toen er na afloop 25 cd’s verkocht werden.
Ruach op zijn best, ziek of niet ziek, verkouden, zere keel…alles viel weg toen er gezongen kon worden.
Net voor het concert: opstellen in de volgorde van het eerste lied, iedereen let op zichzelf en kijkt of degene die links en
rechts van hem/haar moeten staan nu voor en achter hem/haar staat. Heeft iedereen een programma en zijn muziek? (in
zijn rechterhand, opening naar boven,) geen ladders in de panty’s, geen ongerechtigheden aan de kleding, check, check,
double check…toi toi!
Daar gaan ze. Altijd een emotioneel moment, nu kan ik er niets meer aan doen. Maar…ook nu stellen ze me niet teleur.
Alsof het vandaag kerstfeest is: de kerstliederen, die het publiek beslist niet als kerstrepertoire zal herkennen, klinken
spatzuiver door de kerk. De solo moet worden overgenomen omdat de solist niet goed bij stem is maar ook dat gaat prima.
Wereldprimeur: uit: Kleine Archipel van Daan Manneke worden deel 2 en 3 ten gehore gebracht. Later in het jaar worden
deze opgenomen op cd, gezongen door Ruach maar daarover hoort u later mee.
Onze dirigente Elisabeth van Duijn heeft twee soli ten gehore gebracht. Een ervan mocht ik genieten op de orgelgalerij,
waar ik toch moest zijn voor het slotlied. Helemaal alleen, terwijl de hoge tonen van het lied; Eternity’s Sunrise, hoger en
hoger klommen tot in de nokpunten van het dak zo mooi, zo zuiver, zo vol van klank. Niemand die mijn ontroering zag. De
andere: Je leve mes Yeux is ook gecomponeerd door Daan Manneke. Majestueus klinkt deze psalm 121 door het oude
gebouw.
Het slotlied, opnieuw bedoeld als ode aan de onlangs overleden John Tavener, Song for Athene, blijft schitterend en heeft
Ruach ook deze keer weer zeer gevoelvol en vol gloed vertolkt.
Het meeste wat je als assistente dirigente tegenkomt in de voorbereiding van en op het concert zelf heb ik onvermeld
gelaten, Maar…. Ruach: een koor in beweging, het blijft spannend om met jullie te mogen werken, maar wat was het weer
de moeite waard.
Margriet Roos-Hagoort Assistent-dirigente Ruach Vocaal Jeugd Ensemble te Katwijk
De andere kant van een concert
Laatst heb ik de andere kant meegemaakt: ik ben op 26 Januari naar een concert van Ruach gaan luisteren in
plaats van mee te zingen. Dit omdat ik wegens een operatie nog niet mee kon zingen, maar ik toch mijn koor
wilde aanmoedigen.
Het was in de oude Jeroenskerk in
Noordwijk en het was een mooie
kerk, met een goede akoestiek.
Voordat het concert begon ging ik
nog even mijn koor succes wensen.
En toen was het tijd. Het eerste stuk
was een heel mooi stuk van Henryk
Górecki, O Domina nostra, dat
begon met een mooie solo van het
orgel en waar halverwege het koor
een mooie lijn in de muziek had. Dit
was heel indrukwekkend en een
goede opening van het concert. Er
werd een mooie solo gezongen door
Elisabeth: Je leve mes yeux uit het
Manuscript van Daan Manneke.
Verder kwamen er stukken voorbij
van Rudi Tas en Benjamin Britten.
Voor mij was een van de
hoogtepunten de solo van Elisabeth
Eternity's sunrise van John Tavener.
Dit was zo puur en echt prachtig
mooi met ook van die hele hoge uithalen waar je u tegen zegt. Echt heel indrukwekkend en ook erg leuk dat
Elisabeth achter in de kerk begon en eindigde op het podium van de kerk. Ze vertelde daarmee echt een
verhaal.
Als afsluiting werd nog een mooi stuk van John Tavener gezongen gezongen: A song for Athene, wat we ook
op de cd-presentatie al zongen om John Tavener te eren.
Dit was zeker een mooie afsluiting voor het mooie concert. Ik heb zeker ook een groot applaus gegeven en
werd er weer even aan herinnerd waarom ik het zo leuk vind om in Ruach te zingen. Na afloop werd er nog een
drankje gedronken en gepraat over hoe mooi ze het vonden. Ik ging met een trots gevoel naar huis en kan niet
wachten om zelf weer mee te zingen in dit prachtige koor!
Gineke van Beelen
Er is alweer bij een kwartaal voorbij als deze nieuwsbrief uitkomt. Een kwartaal waarin aan de
bestuurstafel veel is gewijzigd. Nieuwe bestuursleden zijn met veel enthousiasme en elan hun
werkzaamheden begonnen en niet alles komt meer neer op Margriet en Maarten Roos.
Ik heb inmiddels 2 keer de repetitie van het koor meegemaakt. Wat een discipline zeg. Elisabeth laat
veel toe maar is toch ook weer streng, vooral als het een regelmatig voorkomende vergissing is.
Doordat ze goed wordt bijgestaan door Margriet krijg ik de indruk dat het tijdens de repetities goed
verloopt.
Eind januari was er examen van het concertkoor, een spannende aangelegenheid voor de jongelui. Diezelfde avond was er
de eerste bestuursvergadering in de hal van de kapel. Ik ben gewend om of bij iemand thuis te vergaderen of in een zaaltje.
Maar in de hal van de kapel heeft wel iets. Frappant was dat om 22:00 uur het licht op de gang uit ging! Maar er brandde
nog genoeg licht om verder te kunnen vergaderen.
Het weekend (08-03) belooft het mooi weer te zijn. De lente doet een ieder goed. De kooragenda is vol.
Wat komt zoal aan de orde in de vergadering? Geen details en uitvoerende zaken, want daar is een bestuur niet voor. Zij
bepaalt zich voornamelijk op hoofdlijnen van beleid en de weg die we – met elkaar – daartoe gaan bewandelen. Elisabeth
heeft haar toekomstvisie gegeven op Ruach. Een boeiend betoog dat nader bekeken zal worden.
De zon nodigt uit tot veel activiteiten en de mensen hoor je neuriën, fluiten en zingen. Plannen worden gemaakt voor de
toekomst van Ruach. Het bruist van de activiteiten. Ik roep nog in uw herinnering mijn uitnodiging in de vorige
nieuwsbrief: ik ben benaderbaar voor alles wat Ruach bestuurszaken betreft. Wilt u mij spreken? Maak een afspraak. Mijn
gegevens staan op de website. In deze 40 dagen tijd zal medewerking worden verleend aan de Matthäus Passion die ik
vorig jaar (weer) heb mogen zingen; het is en blijft inhoudelijk en muzikaal een monumentaal stuk. Rest mij u – namens
het bestuur – een goed voorjaar toe te wensen.
Frank Treuren
Kinderen zijn tot dertig keer meer behulpzaam na het maken van muziek, dan na het luisteren naar een
verhaaltje. Kinderen die muziek maken zijn behulpzamer
Een studie van de School of Psychologie van de Universiteit van West-Londen, toont aan dat zingen en een
muziekinstrument spelen het gedrag van kinderen erg kan bevorderen. Kinderen die net muziek hadden
gemaakt, bleken meer behulpzaam en vertoonden betere probleem-oplossende vaardigheden, dan kinderen die
enkel naar een verhaaltje hadden geluisterd.
De studie deelde 24 kinderen van vier jaar oud in twee verschillende groepen in. De muziekgroep speelde
percussie en zong liedjes. In de verhaalgroep bleven de kinderen rustig zitten terwijl ze naar een verhaal
luisterden dat hen werd voorgelezen.
Behulpzaam
Daarna werden de kinderen getest op samenwerking en behulpzaamheid. Op vlak van behulpzaamheid waren
de resultaten het opmerkelijkst. Kinderen uit de muziekgroep waren tot dertig keer meer behulpzaam dan de
kinderen uit de verhaalgroep. Ook voor samenwerking waren de resultaten verrassend. Het was tot zes keer
meer waarschijnlijk dat kinderen die net muziek hadden gemaakt, gingen samenwerken.
"De studie benadrukt het belang van muziek in het leven van een kind op vlak van sociale vaardigheden en
behulpzaamheid. Muziek maken in de klas, vooral door te zingen, kan leerlingen met leerproblemen of
emotionele moeilijkheden helpen zich minder uitgesloten te voelen op school", zegt de hoofdauteur van de
studie, Rie Davies.
'Wij'-gevoel
Kinderen zouden, volgens de onderzoekers, de neiging hebben muziek te maken en daar ook van te genieten.
Bovendien zorgt de combinatie van zang en spel ervoor dat het maken van muziek als een gezamenlijke actie
wordt gezien door de 'wij'-groep. Dat gevoel zorgde ervoor dat de kinderen in de studie beter gingen
samenwerken en elkaar sneller hielpen.
De studie bevestigt het idee dat muziek niet zomaar een nevenproduct is van het menselijk brein, maar ook
werkelijk belangrijke functies vervult. Een van die functies kan het onderhouden van sociale relaties tussen
leden van verschillende groepen zijn en kan zo uiteindelijk de samenwerking bevorderen. Het onderzoek werd
gepubliceerd door
Rie Davies - British Psychological Society.
Foto: Studio Max Koot - Danny van der Kamp

Download Report