Aanstormende ster

interview
interview
Aanstormende ster
Muziek laat
Isabelle van de Walle
dromen
Tekst: Marie-José Dekkers | Foto’s: Jeroen Broekmans
Een jonge meid die niet naast haar dansschoenen loopt, maar laconiek met beide voetjes op de
grond staat. Dat is muzikaal talent Isabelle van de Walle (16) uit Eindhoven ten voeten uit. De jubileum-cd van ‘35 jaar Kinderen voor Kinderen’ met haar winnende liedje ‘Muziek laat je dromen’ is
net uit, en de jubileum-musical ‘Waanzinnig gedroomd’ – met datzelfde nummer als slotlied – gaat
deze maand in première.
E
en gezellig druk huishouden in een gegoede buurt in Eindhoven-zuid. Hond
Camille komt recht uit het water van
de Genneper Parken slobberend aan mijn
spijkerbroek snuffelen. Tijdens het gesprek
met Isabelle zit moeder Anne-Marie erbij. Ze
houdt alles in het gareel en draaiende („Een
meer dan fulltime functie met vier pubers”),
en vindt nog tijd om binnen het Centrum
voor de Kunsten (CKE) vanalles voor musicals te doen.
Intussen vallen broer en zussen ook af en toe
binnen. In de woonkeuken leunen verschillende hockeysticks tegen de muur. Die van Isabelle hangt aan de wilgen; geen tijd. Maar tijd
maakt en heeft ze wel om te dansen, en voor
de piano een kamer verder – nog van mams
geweest – én de vleugel in de woonkamer.
102
Muziek voorop
Want muziek is haar leven. Ze danst al vanaf
haar tweede jaar, al snel volgden pianolessen, en ging ze erbij zingen. Intussen doet ze
4-havo op het Sint-Joriscollege, natuurlijk de
richting Kunst & Cultuur, met drama als specialisatie en examenvak. Lange dagen: van acht
tot vier uur naar school. En in het weekeinde
hangt de puber ook niet op de bank. Isabelle
reist in d’r uppie elke vrijdag naar Amsterdam,
waar ze een kamer heeft, en sinds drie jaar aan
het Lucia Marthas Institute for Performing
Arts dans- en zanglessen krijgt: „Daar wil ik
de hbo-opleiding gaan doen, en daarna uitvoerend artiest worden; danseres of actrice,
of singer-songwriter.” En met haar nuchtere
gedrevenheid zou het niet eens raar zijn als ze
ook dat allemaal weet te combineren.
Haar cv heeft al de nodige prestaties voor zo’n
glansrijke carrière in huis. Ze schitterde in diverse musicals, school- en theaterproducties.
Vorig jaar kwam ze ver in het AVRO Junior
Songfestival. Google haar maar, en je krijgt zo
pagina’s vol.
De tot nu toe grote klapper is haar ‘Muziek
laat je dromen’ – haar eigen tekst op muziek
van Tjeerd Oosterhuis – dat uit meer dan
honderd inzendingen de liedjeswedstrijd van
Kinderen voor Kinderen won. De wedstrijd
leverde haar ook een uitnodiging van Tjeerd
op: „In zijn studio bij het Vondelpark heb ik
met hem en Maaike Ouboter (brak in 2013 als
singer-songwriter door met haar hit ‘Dat ik je
mis’ – MJD) aan het nummer gewerkt.” Maar
het leukst was toch wel het gekkenhuis toen
103
interview
de uitslag van de liedjeswedstrijd in april bekend werd gemaakt bij Giel Beelen. Vanaf half
zeven ’s ochtends stonden zijn 3FM-programma, Shownieuws, Jeugdjournaal, Studio040
en Omroep Brabant op de Stratumse stoep, en
was haar winnende liedje landelijk nieuws.
Twee opleidingen tegelijk
Met de Buma-Stemra-inkomsten van dat
nummer financiert ze mede de huur van haar
kamer in Amsterdam. Ze wist op haar elfde al
dat ze naar Lucia Marthas wilde, en zette haar
ouders onder druk, vertelt ze met een grote
grijns: „Daar volg ik nu de vooropleiding in
de weekendklas. Ik was wel aangenomen voor
het verkorte mbo – daar mogen per jaar maar
achttien kinderen naartoe – maar heb net besloten om eerst mijn havo af te maken, om
daarna bij Lucia de hbo-opleiding te doen.”
Binnenkort wordt die pittige combinatie van
twee opleidingen wat draaglijker voor haar
qua tijd; ze wacht op haar LOOK-status, voor
het combineren van onderwijs en kunst, zoals LOOT voor jonge topsporters, want Lucia
Marthas is een erkende vooropleiding.
Tot nu toe lukt het haar zoveel te ondernemen
door gedisciplineerd en gestructureerd stug
door te werken. Op meerdere fronten trouwens; ze is nog steeds actief bij CKE, stond in
de jongerenmusical ‘Fame’ in het Parktheater,
en is gecast voor de nieuwe productie ‘Carmen’ van Theaterplan. In juni ‘deed’ ze ook
nog eindpresentatievoorstellingen van Lucia
Marthas, en de schoolproductie van het SintJoris ‘erbij’, en de audities zijn ook niet van de
lucht. Heeft ze nog tijd over voor vrienden?
„Af en toe. Maar ze snappen dat ze na school
en mijn andere activiteiten komen.”
Eigen willetje
Isabelle weet dus heel goed wat ze wil: eerst de
havo afmaken en vervolgens hbo in Amsterdam. Ze laat zich niet intomen en beperken,
ook niet in haar muziek: „Ik luister naar heel
veel verschillende artiesten, maar Beyoncé
is toch wel een groot voorbeeld omdat ze zo
goed danst, zingt én acteert.” Om vervolgens
met melkchocoladebruine pretogen te vertellen over de geinige parodie op ‘Say Something’
van Christina Aquilera die ze aan de piano ten
beste gaf. Humor heeft ze dus ook in haar talentenpakketje zitten. En ze laat zich niet uit
het veld slaan door tegenslagen. Ze maakte
104
interview
bijvoorbeeld – letterlijk – een uitglijer tijdens
de audities voor een dansprogramma: „De
houten vloer was zo spiegelglad, het leek wel
alsof ik met mijn tapschoenen op een ijsbaan
stond. Toen heb ik in de auto terug naar huis
nuchter geconstateerd dat ik een stuk zwart
zeil had moeten meebrengen.”
Die discipline, attitude en talenten zijn niet
vreemd bij de Van de Walletjes. Opa en oma
konden goed dansen, Anne-Marie speelde
ook al jong piano, deed aan klassiek ballet en
wedstrijdturnen. Broer Pim (17) is een goeie
dj en heeft op landelijk niveau gehockeyd. Zus
Raphaelle (14) doet gymnasium, zingt goed,
hockeyt op landelijk niveau, speelt piano en
in musicals. Andere zus Maxime (12) hockeyt
ook, is eveneens actief op het CKE en in musicals, en doet drama op school.
De vier kinderen zijn volgens hun moeder allemaal ambitieus en lopen de kantjes er niet
vanaf: „En het zijn geen watjes. Op vakantie
willen ze alle vier dolgraag op survival, duiken, zeilen, op zo’n banaan achter een boot,
en paragliden. Mijn man en ik maken dus veel
mee door de kinderen.”
De plas over
Isabelle hoort het lachend aan, en denkt even
na over wat ze na haar opleidingen wil doen.
Misschien wel naar Amerika. Ze snuffelde al
aan het musicalmekka toen ze met haar moeder een tripje naar New York maakte: „Julliards (het beroemde conservatorium The
Julliard School – MJD) was helaas dicht, maar
het Broadway Dance Centre bleek om de hoek
van ons hotel te zitten. Daar heb ik enkele
workshops gevolgd. Daar wil ik zeker nog een
keer naartoe, hopelijk in het vierde jaar van de
hbo-opleiding in Amsterdam.” Andere dromen heeft ze ook volop: „New York, actrice
worden, een rol in ‘Step Up’ of een andere
dansfilm, maar ook blijven zingen, schrijven,
dansen, en spelen in musicals.” En waarom
zou ze daaruit een keuze moeten maken? Ze
heeft talenten genoeg. Dat beaamt mams trots:
„Daar sta ik nog dagelijks van te kijken. Toen
ik gisteren thuiskwam zat ze aan de piano een
nummer te componeren, en ik dacht: ‘Meisje
toch, wat mooi’.”
Ik moet haar gelijk geven; Isabelle is inderdaad
zo getalenteerd dat ik er niet van sta te kijken
als ze over tien jaar ons dealtje waarmaakt, en
ik haar ga interviewen op Broadway.
105
interview
advertentie
‘Maar het leukst was
toch wel het gekkenhuis toen de uitslag
van de liedjeswedstrijd in april bekend
werd gemaakt bij
Giel Beelen’
106
107

Download Report