Lees verder

Ballfight in Bergschenhoek.
2014, het jaar waar de maximum snelheid op de digitale snelweg allang niet
meer bestaat. De tweets en twitteraars vliegen als infield high ballen om je
heen. Dus wordt het schrijven van wedstrijdverslagen steeds minder
interessant. Het is meestal oud nieuws. Op de storkstweet is door iedereen al
te lezen dat er weer een punt is gescoord, al lang voordat dit op het veld
gebeurd is. Zo snel gaat dat.
Maar soms, heel soms moet er gewoon een verslag worden geschreven.
Gewoon omdat een wedstrijd zo belangrijk is dat een tweet niet toereikend is.
Zo’n wedstrijd was er op 24 mei. De Clash der Titanen! (zet even “Eye of the
Tiger” aan voor de juiste sfeer)
In de linker hoek, Aspiranten 1 van Storks, ongeslagen met 97 runs voor en 21
tegen.
In de Bergsche hoek, Aspiranten 1 van de Orioles, ongeslagen met 66 runs
voor en ook 21 tegen, maar één wedstrijd minder gespeeld. (De opkomst tune
van The Ramones mag ook, misschien beter bekend als muziek van de film The
good, the bad and the ugly)
Beide teams willen en mogen niet verliezen. Om even duidelijk te maken hoe
belangrijk deze wedstrijd is, zal ik een kleine verduidelijking geven. Het zou
heel goed kunnen dat beiden aspiranten teams geen punten meer gaan laten
liggen tegen andere verenigingen. Dat zou dus in kunnen houden dat de
battles tegen elkaar kampioenswedstrijden zijn. Het publiek zat dus te
bibberen van de spanning op de banken, met een zonnetje in de rug.
Ineens wordt er geroepen ”Leeeeeeeeet’s get ready to play ball!”
Sander komt voor Storks aan slag. Tegenover hem staat Thomas, een linke
pitcher van de Wielewalen. (ook nooit geweten, maar oriole betekent
wielewaal). Sander krijgt al snel 2 slag aan z’n grijze broek. Is de spanning
dan toch teveel voor hem? Zie ik daar een druppeltje zweet op zijn voorhoofd
staan? Hij veegt niets weg , dus het zal wel niet. Thomas legt weer aan voor
een strakke worp, KLABAMMM!!! Sander op z’n best, wat een klappert! Hij
rent alsof er een wielewaal op zijn hielen zit. Hoewel je daar niet echt bang
voor hoeft te zijn. (Want zoals jullie misschien niet weten, is een wielewaal een
uiterst leuk geel zangvogeltje, dat je, als je geluk hebt, in de Nederlandse
bossen tijdens een frisse ochtendwandeling tegen kan komen.) Maar hoe dan
ook, Sander rende door tot aan het derde honk. De toon was gezet, dit werd
een slagfest eerste klas.
Twan was de tweede Ooievaar aan slag. Na een paar wijdjes en een slag,
snapte ook Twan, vers over gekocht van AdoLakers, dat slaan geen slechte
optie was bij een geworpen slagbal. Wederom klonk het bekende KLABAMMM!!!
Gelukkig had Twan zijn kuierlatten bij zich,( een attribuut dat vaak wordt
vergeten door vele honkballers) hij pakte deze, en voor ze in Bergschenhoek
door hadden wat er gebeurde, stond ook Twan op het derde honk. Sander
vindt Twan niet zo aardig denk ik, want hij was toen al weggerend. Puntje één
was binnen.
Lennard aan slag. Alweer KLABAMMM!!! Recht op de derde honkman af. Deze
twijfelde kort, maar stak toch zijn hand uit naar deze bal waar een vuurkegel
achteraan vloog. Deze meteoriet werd gevangen door de dappere honkman.
Na een inspirerende riverdance met zijn linkerhand omklemt op het derde
honk, kon hij zonder blijvend letsel in het veld blijven staan. Maar hoe dan
ook, het werd heel duidelijk dat dit geen tegenstander was om zonder
handschoenen aan te pakken. Als deze vuurballen gevangen werden, wat zou
er dan nog meer uit hun hoge hoed komen?! Nul één was een feit. Het was
sowieso niet Lennard zijn geluksdag zoals jullie verder zullen lezen.
Noah aan slag. Ook recentelijk van AdoLakers over gekocht. Saai, saai, saai.
Met 4 wijd naar het eerste honk. Maar later bleek, een historische gebeurtenis.
Hoezo, hoezo, houdt ons niet langer in spanning!
Nou, als jullie hadden opgelet, dan had je doorgehad dat hij door goed
slagwerk en uitlokking van zijn collega règâhs, en door het betere
doorschietwerk van de oriolistische catcher, run nummer 100 op zijn naam kon
zetten! Jawel , in de 6e wedstrijd van dit seizoen, werd run nummer 100 op
naam van Noah Boer een waarheid waar niemand meer omheen kan. In de
totale decennia durende historie van Storks, is het nog nooit voorgekomen dat
een aspiranten 1 team in de 6e wedstrijd al 100 runs op hun naam hadden
staan, waarbij de spelers Carlos, Mellin, Rutger, Sander, Thor, Django, Bryan,
Noah, Twan en Lennard met een D heten. Er is dus op deze dag weer Stork
historie geschreven door het team van Robert, Larry en Bram! Hoera, maar je
wint er nog geen wedstrijd mee. Want na dat derde punt viel het doek in de
eerste inning.
Het Hoekse bergingsteam kwam aan slag. Drie punten is een hindernis die te
nemen valt. Laras aan slag. (is het jullie wel eens opgevallen dat je met een
standaardnaam niet op honkbal mag? Django, Thor, Mellin en nu dus Laras) Dit
slagbeest (overgekocht uit Roemenië of zoiets denk ik zo) ging staan, en al
snel was duidelijk dat met hem niet viel te spotten. Hij gaf een knal recht op
de ruimte tussen het eerste en tweede honk af. Maar daar stond Thor! De bal
kwam zo hard aan dat deze de hand van Thor op scheenhoogte
achteroversloeg en gewoon door vloog. Gelukkig had Thor (over gekocht van
AdoLakers) geleerd om altijd achter de bal te blijven. En dan komt de vraag.
Ben je een honk- of een voetballer? Als er iets hard tegen jouw scheen
aankomt, ga je op de grond rollen en wuiven naar de zijlijn om verzorging te
krijgen, of raap je die bal op en verwerk je die zo dat de slagman alsnog via
het eerste honk weer op het bankje kan gaan zitten? Thor koos voor optie
twee. Laras, de Roemeense slachter uit Joegoslavië of Griekenland mocht weer
terug naar zijn collegae in de dug out.
Nulletje één stond op het scoreblok van Leo en op de I- scoretablet van Sama.
Noah was onze pitcher, en hij deed het lekker. Niet keihard alle ballen
oeverloos als een streep op catcher Carlos smijten, maar pitchen met beleid.
Rustig tijd nemen en slagballen gooien. 25 wijd en 33 slag later (bron: I-score)
mocht hij in de vierde inning het veld ruimen (niet te verwarren met vegen)
voor Bryan. Maar zover zijn we nog lang niet. Naast Laras de Tjechische
meubelfabrikant uit Istanbul, zat er ook een Isa in het team. Alweer zo’n rare
jongensnaam, maar dit keer kwam dit doordat het een meisje was. Alle jonge
Ooievaars stonden te klepperen op hun nest van pure verliefdheid op deze
blonde slagvamp. Maar het was niet daardoor dat zij met het grootste gemak
op honk één terecht kwam. Ze sloeg alle verliefde pubers gewoon van het veld
tot ver in het midveld aan toe. Er ging wat gebeuren. De Orioles proefde
bloedworst, die Laras uit de Oekraïne had meegenomen. Er werd nu serieus
geslagen. Thomas de pitcher die zo lekker had staan te gooien in de eerste
helft van deze inning, barstte van het zelfvertrouwen en was stiekem ook een
beetje verliefd op Isa. Hij zou het wel even laten zien… KLABAMM!! Weer een
drie honkslag? Nee nee, tel de MM maar. Tot het tweede honk kwam hij. Dit
gaf Coy, (die naam al eerder gehoord?) de boomlange en net zo brede slagman
moed. KLABAAAA…. Een gigantische knoertert naar het linksveld. Maar… ons
enthousiaste coachteam had slimme beslissingen genomen. Lennard, Twan en
Django, doorgaans infieldspelers, stonden in het outfield gestationeerd.
Waarom dan? Zij zijn zo’n beetje de enige aspiranten met Storksbenen. Wat
houdt dat in? Wel eens een ooievaar goed bekeken? Lange en vooral snelle
stelten. Lennard met een D stond op positie 7. Coy aan slag. Dat er geen MMM
achter de KLABAAAA kwam, was dankzij het sprintvermogen van Lennard met
een D. Vol in de sprint plukte hij als een rasrègâh de bal uit de lucht, alsof het
een koikarpertje in een achtervijver was. De eerste inning werd afgesloten
met een 3-2 voorsprong. (honkbal is een hele beleefde sport waarbij de gasten
altijd als eerste worden genoemd)
Ook in de tweede inning gebeurde er allemaal spannende dingen, die ik voor
de meest jeugdige lezers niet zal beschrijven. Want stel je voor dat ze het na
willen doen thuis. Dan kunnen er ongelukken gebeuren. Want niet iedereen
kan zonder blessures, net als Bryan, een bal strak van het derde honk naar het
eerste honk gooien. En Rutger die vervolgens met een split, waarbij zijn toque
verdere schade kon voorkomen, de slagman een retourtje dugout
Bergschenhoek gaf. Hoe dan ook na de tweede inning stond het 7-2. Maar
klaar waren we nog lang niet!
Sebastiaan is de tweede Hoekse pitcher, en niet de minste. Thor, Django en
Carlos werden alle drie achter elkaar terug gestuurd naar waar ze vandaan
kwamen. Maar ook de tegenstander lukte het niet om een puntje erbij te
sprokkelen.
Aangezien de helft van de lezers al is afgehaakt en de rest in slaap is
gedommeld, nog drie noemenswaardige feitjes, voordat ik zeg dat we met 9-2
hebben gewonnen.
1) Lennard met een D sloeg zijn eerste homerun van zijn honkbal carrière. Of
toch niet? Hij sloeg, rende, doordat de slag zo immens ver was, het volledige
rondje, waarna ons team juichte en de tegenstander baalde. Toen Lennard met
een D alweer na zat te feesten in de dugout, vond de scheids toch dat hij
eigenlijk was vergeten de thuisplaat aan te raken. Consternatie in het
kwadraat. Discussies en praatgroepen werden in het leven geroepen. Bij een
stand van 7-2 discussieert het gelukkig veel makkelijker dan bij een 3-3 stand,
dus het was een nul en geen homerun. Op papier niet in elk geval, want wij
hebben hem wel zeker gezien.
2) Brian mocht de laatste inning pitchen omdat Noah met zijn 58 worpen heel
dicht bij de 60 was. De eerste slagman werd op 1 uitgemaakt. De tweede
slagman werd op 1 uitgemaakt en de derde slagman werd met vier wijd naar 1
gestuurd. Ja… en dan komt de vierde. Niet zeuren, dacht Bryan. Drie slag om
zijn oren die onmogelijk te raken waren. Einde wedstrijd. En dat derde feitje
dan? O ja.
3) Carlos heeft een wereldwedstrijd gecatcht. Tijdens de hele wedstrijd vier
ballen door laten schieten (bron: I-score), waarbij er een achter de slagman
langs ging en dus onmogelijk te pakken was. En dat is een hele nette score.
Zeker als de backstop dertig meter achter de thuisplaat staat, scheelt dat heel
wat tegenpunten.
Einduitslag Wielewalen- Ooievaars: 2-9
Wat hebben wij hiervan geleerd? Dat je er weinig aan hebt als je mooi kan
zingen, als de tegenstander lange poten en een grote bek heeft.
Gerard

Download Report