Waar de weg weg is Good Luck Box

Getikt
Geheugenfout
De dromenvangers van groep 1-2 waren fanatiek
bezig met een potje sponzentikkertje. Allemaal werden ze, één voor één, van lotje getikt, uhm, door
Lotje getikt, nee: door Dotje getikt.
Wie kwamen wij tegen, wandelend op de hei, op zoek
naar een post van het postenspel? Het waren de knappe jongens van groepje 24 van groep 5-6.
Hoewel, knap? Volgens zichzelf is Alexander toch echt
wel de knapste van het kluppie. En toevallig ook nog
eens de langste. Dat dit komt doordat hij bij zijn leiding
op de rug zit is hem vergeven. Zo zie je maar, ook hele
knappe kinderen hebben hulp van hun leiding nodig.
Crisis Villa,
Hey…,is daar groep 5-6 hutten aan het bouwen vóór
het podium van 3-4?! Wat is hier aan de hand? Hey jongens, zitten jullie niet bij het verkeerde podium? ‘Nee,’
zeggen Julius, Harm en Nathan, ‘wij zijn groepje 5 én
groepje 6, de Groene Nachtmerries van 3-4 en willen
graag een enorme villa bouwen, maar omdat ze nog
steeds last hebben van die kredietcrisis, zijn we genoodzaakt dit samen met groepje 6 de Green Dreamers te doen. Nog even wat takken van die boom daar
wegsnoeien en dan kan het zwembad daar komen.VAN
ONDEREN!!!’ Zo, dat ging maar net goed… Viel die tak
bijna op het onderkomen van de Dream Girls.
Op deze foto ziet u Sander van de VB. Sander staat bij
3-4 op post; bij hem kunnen de groepjes Levend Memory komen spelen. Er is echter niemand gekomen; dat
zijn ze vergeten.
Bed Habits
Vandaag behandelen we de geschiedenis van het
bed. Niet om per sé de bedweter uit te lopen
hangen, nee, puur voor jullie lering en vermaak.
Niks slaapt zo lekker als een zacht bedje. Ga
maar bij jezelf na, als je op bivak bent: je hebt
je luchtbedje lekker opgepompt en je slaapt als
een roosje. Totdat je halverwege de nacht wakker wordt op de harde grond van je groepstent.
Fijn mam, bedankt, je hebt een lek luchtbed
mee gegeven.
De mens begon al vroeg met het maken van een zacht
bedje. Er zijn in zuidelijk Afrika ondiepe kuilen gevonden met daarin resten van bladeren. Waarschijnlijk een
zeer primitief matras. Vanaf toen is het hard gegaan:
er zijn kuilen aangetroffen met aan weerszijden kleien
nachtkastjes. Ook het comfort nam toe: de kuilen werden bekleed met dierenhuiden, vogelveren, amfibieën,
alles waarvan men dacht dat het lekker zacht zou liggen.
Een terugval in zachtheid van matrassen valt op te
merken tijdens, de naam zegt alles, het Stenen Tijdperk.
Menselijke resten uit die tijd vertonen een verhoogde
mate van rugklachten.
We pikken de draad weer op in de vroege middeleeuwen. Uit geschreven teksten is bekend dat de edelen in
die tijd gebruik maakten van zogeheten slaapgasten. In
onze tijd zouden dat mensen zijn die je uitnodigt voor
een slaapfeestje, in die donkere dagen was een slaapgast
eigenlijk niks meer of minder dan een levend matras. In
hoeverre deze vorm van slapen verband houdt met de
enorme bevolkingsgroei in die tijd, slechts binnen de
perken gehouden door de pest, laat zich raden. Tot de
kerk er zich mee ging bemoeien. Een decreet van de
toenmalige paus, spreekt zich zeer sterk uit tegen het
gebruik van slaapgasten. Waren er eerder al edelen die
gebruik maakten van een houten kist om in te slapen,
halverwege de middeleeuwen nam dit gebruik zo sterk
toe dat het hout hiervoor bijna niet aan te slepen was.
Het Drunensche Woud is, als gevolg daarvan, onherstelbaar veranderd in de Drunense Duinen. Deze kisten
veranderden langzaam in de beddenvorm zoals we die
nu nog kennen: een houten ombouw gevuld met een
matras, een soort zak gevuld met stro, hooi, en later
dons.
Een doorbraak vond plaats toen de weduwe van een
rijke Franse beddenfabrikant, madame Lits- Jumeaux,
ontdekte dat het nog lekkerder sliep, als men in plaats
van onder, ging liggen óp het matras. Dit was wel wat
kouder natuurlijk, maar men verplaatste de bedden
dichter naar het vuur.
De laatste stap naar het bed zoals we het nu kennen is
de uitvinding en ontwikkeling van het laken (Brussels
Hoofdstedelijk Gewest, België), de deken (Russische
Republiek Dagestan) en later het dekbed.
Mocht u nog kennis willen delen over de geschiedenis
van het bed, u weet ons te vinden. Dank.
S
n
ve
Redacteur: ‘ik tel tot drie, en dan wijzen jullie allemaal tegelijk naar het Oosten...’
e s c hre
Knappe koppies
dG
De redactie weet niet of u wel eens in een waterballon
gebeten hebt, beste lezer, maar wij kunnen u vertellen: dat is voor niemand leuk. Naast het feit dat je er
een nat pak door krijgt zijn er nog meer ongewenste
bijwerkingen. Marnix kan u er alles over vertellen: hij
wilde graag het waterballonnengevecht een nieuwe dimensie geven, maar had daar al snel spijt van. Nadat hij
in een waterballon had gebeten is hij tegen een ander
kindje aangebotst, dat bezorgde hem een bloedneus.
Dat is niet leuk, voor niemand. Gelukkig kon Marnix
door zijn dappere karakter en onuitputtelijke doorzettingsvermogen al snel weer verder spelen, zonder waterballonnen natuurlijk.
Bed News

oe
Terwijl de kinderen gezellig door het bos liepen te
genieten van een leuke tocht, was de leiding aan het
zuchten en steunen terwijl ze verbaasde en wanhopige
blikken op een routekaart wierpen. U raadt het al; ver-
dwaald! ‘Nou, dat valt wel mee. Wij weten precies waar
we zijn, en als we op de kaart zouden mogen kijken
wisten wij wel waar we naar toe zouden moeten, maar
ja, van de leiding mogen we niet meekijken’ aldus Isabel.
Terwijl de leiding de kaart nog eens goed ondersteboven hield vervolgden de kinderen van groep 14: ‘kijk, het
is niet zo moeilijk om niet te verdwalen. In de eerste
plaats moet je zorgen dat je de weg sowieso niet kwijt
raakt. Mocht dat per ongeluk toch gebeuren; gewoon
rechtdoor blijven lopen, dan kom je vanzelf weer een
weg tegen. Of een friettent; dat is ook goed.’
h t Ni e u w
G
Sommige mensen beweren dat kinderen eigenwijs zijn, anderen beweren weer dat volwassenen eigenwijs zijn. Wij van de redactie vinden
het allemaal prima; wij zijn het in ieder geval
niet. Waarvan we zeker weten dat ze het wel
zijn is de groepsleiding van Groep 14 bij 7-8.
le c
s
Waar de weg weg is
Colofon Redactie adres: verboden toegang - Hoofd automatisering: Paul Claassen - Email: [email protected] - Twitter: www.twitter.com/DagbladJA - Wenken voor gebruik: plant deze krant steeds op een ander stuk om uitputting en ziektes van de bodem te voorkomen.
Waterballonhappen
Krant van de 46e Jeugd Aktief - maandag 18 augustus 2014 - jaargang 18 - oplage: 1500
Good Luck Box
But first..
Hee Mees, Flore en Karlijn,wat zijn jullie hier aan het
doen? ‘We maken een selfie met onze leiding Ralf.’ Weten jullie wel wat een selfie is? ‘Ja, natuurlijk dan maak
je een foto van jezelluf.’Moet Ralf niet met jullie stoeien
en spelen in plaats van met zijn telefoon bezig te zijn?
‘Nee, hij is jarig dus hij krijgt de hele tijd berichtjes binnen.’ Oke, nou gefeliciteerd Ralf! En vanaf vandaag die
telefoon in je tas hè.
Gapende Slapende Elf,
Loet heeft honger. Heel erge honger. Hij heeft de hele
dag hard gewerkt, het regent en nu heeft hij honger. De
altijd grappige redactie vertelde Loet dat de frietmachine kapot was en dat er geen friet meer gebakken werd.
‘Als dat zo is, ga ik nu nog naar huis!’ begon de altijd
adremme Loet. Sorry hoor…, grapje. Nee, je mag pas
gaan eten als de Good Luck Box het zegt. De immer
charmante Joyce, heeft hier de touwtjes in handen. Als
zijn aan een van de touwtjes van de Good Luck Box
trekt, verschijnt er een groepsnummer. Loet zit in groep
7. De spanning stijgt ten top als Joyce begint te trekken…, and the winner is…, ‘Groepje 11’. Jammer Loet,
je zult toch nog even moeten wachten. En voor straks,
eet smakelijk!
Het mysterie van de
verdwenen munten
Hieperdepiephoerarig
Zoals menigeen wel weet kun je bij Jeugd Aktief je drinken, tosti of fruitsalade afrekenen met een Jeugd Aktiefmunt. Ze zijn er in twee smaken; wit en rood. Voor de
rode munten kun je spullen met alcohol kopen als je
boven de achttien bent en met de witte munten reken
je de alcoholvrije zaken af.
Tijdens de opening viel het de mensen van de Info op
dat er veel te weinig witte munten waren. Sterker nog;
het leek er op dat er zo’n tweeduizend witte munten
verdwenen waren. Na wat denkwerk kwam men echter
tot de conclusie dat de leeftijdsgrens om rode munten
te kopen dit jaar omhoog was gegaan; er waren dus
veel meer witte munten verkocht dan voorheen (zo’n
2000). Eind goed al goed, en ze leefden nog lang gelukkig.
Vandaag wordt er een speciale droom gemaakt voor;
Juup van Beek (1-2), Brent Nouwens (3-4), Floor
Maas (3-4), Lara van Bommel (3-4), Nina Evers (5-6),
Nienke van Opbergen (1-2) en Special Friend van de
‘Bed News’ Erik Franken, want zij zijn jarig vandaag.Van
harte proficiat en geniet van je droom!!!
Op een schoon veld worden betere hutten gebouwd,
moet Mara (3-4) van het groepje Bob de bouwers gedacht hebben. Mara is een supporter van schoon. En
niet alleen Mara, heel groep 3-4 houdt van schoon. Dit
jaar staat er een heuse Holle Bolle Gijs, zeg maar een
Gapende Slapende Elf, op het terrein van 3-4.Als je afval
in zijn mond gooit en je luistert heel goed, hoor je hem
‘Dank je wel’ gapen. ‘Dank je wel, dat je het veld van 3-4
schoon houdt.’
Alles is vies en lelijk
Marie-Antoinette heeft het hier wel gezien. Alles is
vies en lelijk. Ze wil weer terug naar huis en daar moet
Guus maar voor zorgen, want thuis gaat dat ook altijd
zo.Wat haar hartje begeert, krijgt ze. Dat wil Guus best
doen, maar hoe? Een auto heeft ze niet. De kinderen
van 1-2 kwamen met de oplossing: ze moet gewoon
weer gaan slapen, dan zal ze vanzelf terug naar huis
gaan. Guus en de kinderen probeerden van alles om
Marie-Antoinette in slaap te krijgen. Alle slaapliedjes die
ze kennen, werden gezongen, maar Marie-Antoinette
bleef klaarwakker. Misschien helpt een kopje warme
melk? Dat vond ze vies. Een kusje voor het slapen gaan?
Nee, dat hielp ook niet. Ineens begreep Marie-Antoinette het: ‘Ik heb mijn knuffel natuurlijk helemaal niet
bij me, die is vast uit bed gevallen.’ Gelukkig zijn er de
kinderen van 1-2, die helpen wel mee zoeken. Ze hebben spelletjes gedaan bij verschillende knuffelbeesten,
waar ze ook knuffels konden verdienen. Guus heeft geprobeerd met alle knuffels die ze van de kinderen heeft
gekregen, Marie-Antoinette aan het slapen te krijgen.
Ook dit lukte helaas niet! Ze zijn samen tot het besluit
gekomen dat niks helpt om Marie-Antoinette in slaap te
krijgen. Guus wil vandaag gaan proberen om de fabriek
te maken, zodat zij weer kan gaan werken en MarieAntoinette naar huis kan. Guus heeft de kinderen gevraagd om te komen helpen want het gaat een hele
klus worden om de fabriek weer aan de gang te krijgen.
Paniek! Crisis!
Diezeining en vizoealaizing driems
Andrew had een beetje schrik van Tony. Tony is een
echte crimineel: je komt niet in de gevangenis omdat je
lief naar iemand hebt gelachen.Tony bleek echter ‘alleen
maar’ geld gestolen te hebben, en dan ook alléén van
rijke lui. Dat geld heeft hij herverdeeld onder goede
doelen en arme mensen. Andrew was daardoor al minder bang, dat met die goede doelen snapt hij wel, maar
stelen is en blijft fout. Tony’s belofte om niet meer te
stelen maakte dat de twee toch op vriendschappelijke
wijze met elkaar om konden gaan. Samen met de kinderen van groep 5-6 kreeg Tony een workshop driemdiezeining van Andrew. Tony wilde deze droom graag
echt beleven, alleen was de driemvizoealaizer foetsie.
Een of andere vreemde zwerver bleek deze te hebben,
en wilde wel ruilen voor een slaapzak, een kussen én
een knuffel. Zo gezegd, zo gedaan, met dank aan alle
kinderen van groep 5-6. Eindelijk was het dan zo ver:
de droom zou werkelijkheid worden! Het begin was
prachtig, echt een zoete droom. Dit sloeg echter al snel
om: het werd een nachtmerrie, en niet alleen voor Tony,
maar ook voor de kinderen. Dit alles bleek Andrew zijn
schuld. Hij lijkt lief en aardig en knap, maar ondertussen…
Smoelsmid
In z’n elementje
Floor de floormanager is dus wakker geworden in de
droomfabriek, wat helemaal niet kan, en niet mag en
al helemaal niet goed is. Paniek! Crisis! Ze wilde graag
terug naar huis maar de dromenfabriek blijkt geen uitgang te hebben. Prof zou vast wel een oplossing kunnen bedenken, die is superslim. Ieder flosje dat aan haar
vierkante academische hoed hangt staat symbool voor
een studie die ze gedaan heeft, en dat zijn er wel vier!
Eén klein dingetje: Prof kan alleen maar goed nadenken
als zij in een rustige omgeving is. Een pyjamafeestje met
Floor heeft niet echt de voorkeur. Hoogste tijd om een
huisje voor Floor te bouwen, zodat Prof er nog rustig
een nachtje over kon slapen. Dat bouwen kun je wel
over laten aan de kinderen van groep 3-4: alsof ze professionele bouwvakkers waren, maakten zij 24 paleisjes
voor Floor om haar bedje in te spreiden. Zo had zij een
eigen plek om te slapen zo lang Prof nog geen oplossing
had voor de crisis: hoe keer ik bedwaarts?
Zondagochtend struikelde Miss Guamba over de nog
slapende Xavier. Ze bedacht zich maar weer hoe aantrekkelijk ze hem vond, maar dat was niet wederzijds.
En alle toenaderingspogingen van Miss Guamba waren
dan ook zonder succes. ‘Weet je hoeveel bacteriën er
op iemand zijn hand zitten?!’ Bleef Xavier maar roepen.
Na alle consternatie kwam de kern van het probleem
aan het licht: er is geen energie. Dat betekent geen
stroom voor de mixers, de discobal en ook geen warm
water. De kids schoten snel te hulp en zijn op zoek
gegaan naar energie. Door kortsluiting leek ook dat
in het water te vallen. Zo raakten ze alleen maar dieper in de problemen, want ze hadden niet alleen meer
een Smoelsmid nodig om het gebit van Miss Guamba
te verbouwen, maar ook een monteur. Terwijl Miss en
Xavier op zoek gingen naar degelijke vakmensen gingen
de kinderen van 7-8 onderdelen zoeken om de mixer
te kunnen repareren. Vol goede hoop zette Miss Guamba alles in elkaar. Helaas, het werkte niet en ook een
Smoelsmid was nog niet gevonden. Of toch? Want de
naam was nog niet uitgesproken en daar was de reddende engel… In no time werd Miss Guamba’s gebit
onder handen genomen en het ziet er beter uit dan
gedacht! Laat de SmoelSmid nou ook automonteur zijn,
kan hij meteen even die kapotte mixer repareren. Onze
net nieuw binnengestapte held heeft ook dat gefikst. De
mixer doet het weer dus Miss Guamba kan weer aan
de slag, ware het niet dat Xaviers verschijning voor te
veel afleiding zorgt..
De machines van miss Guamba en Xavier hadden een
energietekort. Het was dus zaak voor de zeven- achters
om dit te fixen.
Dat dit niet makkelijk zou zijn had iedereen al vermoed,
maar hoe ging het dan in z’n werk?
We vroegen het aan Matthijs en Thimo. Het bleek te
gaan om het verzamelen van kaartjes van de 4 elementen (water, vuur, aarde, lucht). Deze kon je winnen door
kaartjes van andere groepjes van 7-8 af te pakken. Als
jij bijvoorbeeld een kaartje ‘water 10’ had, kon je van
iemand anders met ‘aarde 8’ zijn kaartje krijgen. Dit gewonnen kaartje bracht je dan als een haas naar je eigen
hutje, daar was het veilig. Kwam je iemand tegen met
‘lucht 11’ dan had je pech; 11 is hoger dan 10 dus je was
je kaartje kwijt.
Vervolgens kon je een aantal elementen combineren.
Zo kon je rubber verdienen, of een tandwiel.
Daar maakten miss Guamba en Xavier, met hulp van
Hanrie, een fiets van om energie op te wekken. Dit ging
keigoed: een sportieve jongen nam plaats op het zadel
en trapte zich de sterretjes voor de ogen. De lampjes
op het podium lichtten op en even leek het erop dat
er weer gemixt en gekookt kon worden. Maar ergens
in de stoppenkast van vrouwe Guamba ontstond ‘kotssluiting’ en het sprookje was over… Op zoek naar spulletjes voor een gediplomeerd monteur dus!

Download Report