prille ondernemers brengen hun groeiverhaal

artemis
gemeenschappelijke passie: tuinieren. Vita
hield van wilde, natuurlijke tuinen. De nette
paden die nu door de tuinen lopen zijn een
latere toegeving aan het publiek.
In de toren, op de eerste verdieping, vinden
we de schrijfkamer van Vita, met boeken vol
aantekeningen van haar en Harold. Op de
tweede verdieping staat de originele Hogarth
Press, de eerste pers van Virginia en Leonard
Woolf, waarop verscheidene werken, zowel
poëzie als romans, van Vita gedrukt zijn.
Haar meest bekende dichtbundel is The
Land, een lofzang op de natuur. Vita genoot
tijdens haar leven grote bekendheid als
schrijfster, maar doorheen de geschiedenis
is er meer over dan door haar geschreven.
Leestips:
> All Passion spent (Een gelaten leven)
> Portret van een huwelijk , geschreven
door Nigel Nicolson over het huwelijk
van zijn ouders, Vita en Harold.
Charleston Farmhouse (Vanessa
Bell, 1879-1961)
Charleston Farmhouse, tussen Lewes en
Eastbourne, is de plek bij uitstek om de
sfeer en levensstijl van de Bloomsburies te
proeven. Het huis zelf is een illustratie van
de schilder- en decoratiekunst van Vanessa
(de latere inspiratiebron van Laura Ashley),
haar vriend Duncan Grant en hun artistieke
entourage. In de eetkamer, met zicht op de
vijver, staat een grote, ronde door Vanessa
beschilderde tafel. Hier schoven beroemde
kunstenaars, denkers en politici aan voor
'een eenvoudig maal, maar een hoogstaand
gesprek', aldus Vita. In het schildersatelier
hangt een portret van Virginia Woolf, geschilderd door zus Vanessa.
Na de dood van Vanessa woonde Duncan
Grant alleen in Charleston tot aan zijn overlijden in 1978. Niettemin ademt het huis nog
de authentieke sfeer van de jaren ‘20 en ‘30.
Leestip:
> Vanessa & Virginia, door Susan Sellers
Monk’s House (Virginia Woolf,
1882-1941)
Het buitenhuis van Virginia en Leonard Woolf
nabij Lewes is niet veel meer dan een uitgebouwde cottage, maar dan wel één met
een grote tuin en zicht op de omliggende
heuvels. Hier zochten de Woolfs hun toevlucht tijdens weekends en vakanties. Hier
ontvingen ze beroemde artiesten, denkers en
schrijvers (o.a. T.S. Elliott, E.M. Forster) voor
ellenlange gesprekken. Hier, meer bepaald
in haar schrijfhuisje in de tuin, schreef Virginia haar beroemdste werken. Hier verzorgde
en verwende Leonard haar, in zijn strijd voor
haar fysieke en geestelijke gezondheid. Een
strijd die hij verloor toen Virginia op die dag
in maart 1941 met stenen in haar jaszakken
de nabijgelegen Ouse in wandelde. In een
nagelaten briefje schreef ze aan Leonard
dat ze vreesde weer gek te worden en dat ze
hem niet meer tot last wilde zijn. Volgens de
gids in Monk’s House zou de tweede wereldoorlog, en het feit dat Leonard Joods was,
haar finaal tot deze wanhoopsdaad hebben
gedreven. Virginia Woolf werd 59, maar haar
werk is onsterfelijk.
Leestips:
> To the Lighthouse (Naar de vuurtoren),
deels autobiografisch.
> Mrs Dalloway
> Between the Acts, verscheen in 2013 als
Tussen de bedrijven, in een knappe vertaling van Erwin Mortier.
> Orlando, geïnspireerd op Vita.
Prille ondernemers
brengen hun groeiverhaal
Je bent ondernemend en je wilt wat. Een eigen zaak bijvoorbeeld. Dat is de gemeenschappelijke
noemer van alle kandidates voor de Nationale Belofte: de prijs van de meest beloftevolle vrouwelijke
ondernemer van het jaar.
De 5 provinciale jury’s selecteerden tijdens de preselecties uit alle deelneemsters van hun provincie
hun bovenste beste provinciale belofte. Een jaar lang mogen zij het prille ondernemerstalent uit hun
provincie vertegenwoordigen en jonge onderneemsters aanmoedigen. Markant stelt je graag deze vijf
vrouwen voor die zich met onvervalste passie inzetten voor hun eigen zaak.
Kim Vandenplas (°1977)
Provinciale Belofte Limburg en
NATIONALE BELOFTE !
"Van een klein bedrijfje iets groots
maken: ik kan me geen grotere
voldoening indenken."
Wat? Kim is zaakvoerder van Libra Services bvba in Zonho
www.nationaltrust.org.uk/lamb-house
www.visit1066country.
www.nationaltrust.org.uk/batemans
www.lovesussex.com
www.nationaltrust.org.uk/sissinghurst
www.charleston.org.uk
www.nationaltrust.org.uk/monkshouse
ven. Haar onderneming biedt bedrijven een totaalpakket op maat
voor schoonmaak, glaswas en periodiek onderhoud. De diensten
worden uitgebreid met renovatie van vloeren en glas.
Motivatie: Ik droomde al jaren van een eigen zaak: je ideeën
realiseren en iets opstarten van nul heeft me altijd aangesproken.
Opstart: Mijn man was in 2010 al acht jaar als glazenwasser
actief. In dat jaar hebben we de kans gekregen om een glazenwasserij over te nemen. Ik heb niet getwijfeld. Ik bleef deeltijds
werken en nam in ons bedrijfje de verkoop, administratie en boekhouding voor mijn rekening. Mijn man werkte verder als
glazenwasser. De overname was een succes: we verloren nog geen 1% van het bestaande klantenbestand en
we groeiden sneller dan verwacht.
Tegenslag: Een jaar later had mijn man een ernstig
werkongeval en we dachten dat onze droom voorbij was.
Ik zag me genoodzaakt terug voltijds te gaan werken bij
BKM want we moesten een glazenwasser in dienst nemen
om de klanten te kunnen behouden. Het was een zware
periode: ik ging poetsen vanaf 5 u, daarna werken bij BKM
van 8.30 tot 17 u en daarna opnieuw poetsen tot 20 u. Intussen revalideerde mijn echtgenoot en werd ik zaakvoerder van het
bedrijf. In 2012 konden we het personeelsbestand uitbreiden en ik
besloot mij volledig op het bedrijf toe te leggen: mijn passie voor
Monk's House
Charleston Farm
house
42
Markantmagazine
coördinatie Anne Van Herreweghe– foto’s: Nathalie Samain 43
artemis
organisatie en ondernemen moest ons op termijn meer opbrengen.
We werken nu met 6 schoonmaaksters, 1 regioverantwoordelijke en twee glazenwassers op freelance basis. Mijn man heeft
zijn werk kunnen hervatten en volgt nu ook de planning op. Naast
verkoop, administratie en boekhouding hoort ook HR tot mijn
takenpakket.
Mijn deelname aan deze wedstrijd mikt op erkenning
voor het enthousiasme waarmee ons team zich dagelijks met hart
en ziel inzet voor de groei en bloei van ons bedrijf. We zijn een
familiaal bedrijf waar plaats is voor individualiteit maar waar de
neuzen in dezelfde richting staan. De naambekendheid zou mooi
meegenomen zijn: de schoonmaaksector kan best wat extra glans
gebruiken.
Toekomstplannen? “We willen groeien, onze diensten uit-
Toekomst: Er staat nog veel op het programma: de structuur
op punt stellen dank zij een betere software, investeren in een
betere website, mijn man gaat zich toeleggen op het renoveren
van glas en vloeren als extra dienst en we hebben een ‘vlinder’
nodig die de afwezigheden van personeel kan opvangen. Dit alles
moeten we zien te realiseren zonder dat het water ons (financieel)
aan de lippen komt. Flexibele uren, de soms moeilijke werkomstandigheden, het personeelsverloop counteren: dit eist een optimaal personeelsbeleid waarbij teambuilding geen ijdel woord is
om de kwaliteit op de werkvloer te blijven garanderen.
digde me aan: gescheiden, drie pubers, geen geld, geen locatie en
een huis dat diende afbetaald… Mijn plan vond niet veel bijval. Maar
mijn droom kreeg vorm: een eigen bedrijf met een product dat in
volle opmars is en waar je mensen gelukkig mee kan maken: licht
maakt blij! Iedereen verklaart me voor gek, maar stilletjes aan
ervaar ik ook wat respect omdat het ondernemen lukt.”
Caroline Anseeuw
(°1966)
Provinciale Belofte Antwerpen!
Wat? Caroline is zaakvoerder van LEDsky in Wommelgem. Ze
heeft zich gespecialiseerd in de online en offline verkoop van LEDverlichting. Het gaat om een assortiment van spots, lampen, strips
en accessoires die ongeveer 1/10 verbruiken van wat klassieke
lichtbronnen doen.
Motivatie: “Ik ben van opleiding handelsingenieur en merkte
in mijn professionele loopbaan dat sales echt mijn ding is. Als
account manager in een interimkantoor, merkte ik dat er een
enorme behoefte bestond aan een bepaald profiel commerciële
krachten. Samen met een stille vennoot heb ik toen mijn eerste
bedrijfje opgestart: het opleiden en uitbesteden van jonge commerciële teams. Het was leuk en winstgevend. Op anderhalf jaar
werkten er +/-100 mensen in ons team. Tot daar mijn eerste ervaring die naar meer smaakte. Maar toen kwam er een baby, gingen
we voor het werk van mijn man naar de V.S. en was mijn gezin voor
jaren mijn belangrijkste onderneming; ik nam jobs in de luwte aan.
breiden en de service nog optimaliseren.
We hebben inmiddels alle domeinnamen voor Europa aangewend
en zijn volop op zoek naar extra financiering om de uitbreidingsplannen mogelijk te maken.”
Deelname aan de Belofte “Ik zag dit als een nieuwe en
boeiende uitdaging. Ik wil ook graag andere vrouwen inspireren
en stimuleren om de stap te zetten. Daarom zal ik op 24 april mijn
opwachting maken op de Inspiratiecafé te Mechelen. Ik doe het
ook als positieve boodschap voor mijn kinderen: als je ervoor wilt
gaan, kan je alles aan. Laat je niet tegenhouden in je dromen. En
uiteraard is de visibiliteit aardig meegenomen!
(°1979)
Provinciale Belofte Vlaams-Brabant
Wat? Veronique is zaakvoerder van VeroTech bvba in Heverlee. Het bedrijf vormt een community van ingenieurs die klanten
uit diverse sectoren ondersteunen in het realiseren van hun
Research& Development-projecten. VeroTech organiseert ook
technologische seminaries met de bedoeling zowel intern als
extern kennis te delen.
Motivatie? “Het was van jongs af aan mijn droom: een eigen
bedrijf runnen. Maar het zou zeker niet het landbouwbedrijf van
mijn ouders zijn.” Na ingenieursstudies en een aantal werkervaringen in de industrie, heeft Veronique in 2010 stappen gezet om
haar droom waar te maken.
Opstart? “Eens de beslissing genomen, is het snel gegaan. Met
een minimum aan budget, tweedehands kantoormeubelen, de 20
jaar oude wagen van mijn vriend om prospecties te kunnen doen,
en een website gecreëerd door een andere vriend, koos ik een
bedrijvencentrum als startlocatie. Na drie maanden had ik al twee
werknemers in dienst. Het was een droomstart.”
"Ondernemen is voor mij als een rollercoaster:
iedere bocht brengt andere uitdagingen"
Problemen? “De fase na de startfase was niet evident: een
sterk intern team uitbouwen. Mensen rekruteren die mijn ambitie
onderschrijven en mee tot leven willen brengen. Zelf moest ik van
attitude veranderen: ik bleef aanvankelijk te veel ondernemer en
mijn drive werkte eerder beklemmend dan motiverend. Ik heb de
stap van ondernemer naar manager moeten zetten.”
Opstart: Mijn scheiding was mijn eerste stap naar mijn volgende onderneming. LEDsky was aanvankelijk een job in bijberoep. Mijn uitvalsbasis was het appartement van oma waar de ledlampen werden gestapeld tussen de sanseveria’s en vergeelde
stillevens aan de muur. De bestellingen werden ingepakt op de
toile cirée van de keukentafel. Nu, twee jaar later, delen we een
magazijn met een andere firma en is het een meer dan voltijdse
job voor mij en nog twee andere medewerkers en hebben we een
pak tevreden klanten.
Toekomstplannen? “De volgende stap is mezelf misbaar
maken: VeroTech moet verder goed evolueren als ik er niet meer
ben. Ik wil ook verder groeien in leiderschap en werknemers
inspireren, zelfs aanzetten tot ondernemerschap binnen en buiten
VeroTech. De ingenieurs moeten jongeren warm maken voor de
boeiende wereld van technologie en ondernemen en ik wil me ook
graag maatschappelijk inzetten: bijvoorbeeld als externe zetelen
in Raden van Bestuur. We willen ook de community van ingenieurs
zijn waarin ze hun ambitie en carrière ten volle kunnen waarmaken.”
Moeilijkheden: heb ik vooral ondervonden in mijn omgeving.
Ik kom helemaal niet uit een zelfstandig milieu. Niemand moe-
"Het is nooit te laat om te starten.
Als het kriebelt moet je er gewoon
voor gaan."
44
Veronique
Van de Kerckhove
Deelname: “In deze moeilijke tijden waarin veel faillissementen het nieuws halen, wil ik graag een positief groeiverhaal
brengen. Al was het maar om jonge vrouwen te inspireren om te
ondernemen.”
Markantmagazine
coördinatie Anne Van Herreweghe– foto’s: Nathalie Samain 45
artemis
Greet Buytaert
(°1979)
Provinciale Belofte Oost-Vlaanderen
Wat? Greet is bestuurder en coördinator ( personeelsbeheer,
facturatie, administratie) van de drie vestigingen van Moochie, 2 in
Gent, 1 in Antwerpen. Samen met haar partner richtte ze Moochie
pas twee jaar geleden op. Het merk staat voor frozen yoghurt.
Froyo is een lekker alternatief voor roomijs gemaakt van verse
magere natuurlijke yoghurt die in de winkel wordt ingevroren
en geserveerd met verschillende toppings ( chocolade, crunchy
granen, vers fruit,..)
Motivatie? “De eerste hap frozen yoghurt was liefde op het
eerste gezicht. Ik moest en zou dit product naar België brengen,
op mijn eigen manier. In 2012 was het dan plots 'nu of nooit'. En
dan zet je de grote stap naar de opstart van je eigen bedrijf. Alle
puzzelstukjes vielen plots in elkaar: alle professionele achtergrond en ervaring die ik tot dan toe had opgedaan, had ik nodig
om zo'n uiteenlopend project te realiseren”.
Opstart? Ik had wel een goed idee maar geen geld. Het zoeken
naar financiering was een lijdensweg en mijn incasseringsvermogen werd vaak op de proef gesteld. Een lening bij het Participatiefonds werd afgewezen en ook de banken stonden niet te springen.
Dat is inmiddels wel anders! Moochie is nu al hot in Gent en Antwerpen. Om ons merk in de markt te zetten hebben we meteen
ook ingezet op sociale media. Facebook en Twitter zijn gedroomde
kanalen om een jong publiek te bereiken voor een gezond tussendoortje.
"Alles is belangrijk.
Er zijn geen details"
Hinderpalen? Omdat we ook inzetten op duurzaamheid,
blijft het een constante zorg. We gebruiken kwalitatieve Belgische
grondstoffen, authentiek Gentse ingrediënten (bijv. voor de cuberdonsaus), en biologische yoghurt. De potjes zijn van karton, de
plastic lepeltjes zijn recycleerbaar.
Toekomstplannen? Froyu is een trend die in De VS een
steile opgang maakt en is overgewaaid naar Europa. We zijn voortdurend op zoek naar kanalen om ons product te promoten en naar
nieuwe afzetmarkten. We willen ons concept over heel België uitbreiden. En we willen beter zijn dan de concurrentie in aanpak en
service. En er komen nieuwe winkels.
Deelname? Deze prijs zou een mooie erkenning van mijn
opstarttraject zijn. Het betekent immers dat mensen, en dit
geval vooral vrouwen, in je geloven. Dat betekent heel veel
voor mij. We hebben een bedrijf voor en door vrouwen. Dat
juist zij volledig achter je staan, is als een kers op de taart.
Sofie Vandenbriele (°1981)
Provinciale Belofte West- Vlaanderen
Wat? Sofie staat aan het hoofd van Bulik Standbouw, een bedrijf
dat standen ontwerpt en maakt vanuit het atelier in Hulste. Met
consulting op maat wil Bulik de deelname aan internationale vakbeurzen van de klant zo goed mogelijk laten renderen door een
ideale beursstand te ontwerpen.
Motivatie? ‘Werkzaam als uitzendconsulente in de HRsector werd ik me ervan bewust dat ik meer betrokken was en
harder werkte dan collega’s, maar… voor dezelfde vergoeding. Ik
besefte dat ik een ondernemerstype was. Met diploma’s op zak
van bachelor in de communicatiewetenschappen en master in de
klinische psychologie, vond ik niet echt de job van mijn leven. Ik
wou ondernemen maar zocht naar een gat in de markt. Ik startte
een bureautje in bijberoep waarmee ik allerlei kon uitproberen:
huisstijlen, administratieve klusjes,… ‘
In 2014 wil ik minder brandjes blussen en meer ondernemen. Ik
wil de mekanieker van mijn eigen onderneming worden: sleutelen zodat alles geolied kan verlopen. Mezelf ‘positief overbodig’
maken zodat ik meer tijd heb voor onze twee kinderen: minstens
in de tijdsspanne van na school tot bedtijd.
Alhoewel: het volgende project ligt al klaar en dan begint alles
weer van voor af aan!
Deelname
Ondernemen is niet de gemakkelijkste weg maar zeker de boeiendste. Met mijn deelname wil ik graag mijn bedrijf in de kijker
zetten en aantonen dat het glazen plafond vooral psychologisch
werkt. Andere vrouwen aanzetten tot ondernemen zou mooi zijn.
Elke dag is een avontuur.
Opstart? Ik leerde Sam kennen en de bestemming werd snel
duidelijk. Sam Bulik, heeft een passie voor standenbouw. We
stapten uit het bedrijf van zijn vader en volgden vanaf 2010 onze
eigen missie en visie. Ik aanvankelijk achter de schermen. Mijn
betrokkenheid is stapsgewijs gegroeid. Na de zwangerschap van
onze eerste zoon zijn we expansief gegroeid. Ik ging deeltijds
werken en zette dubbel zo hard in op Bulik. Enkele maanden later
werd ik volledig zelfstandig en het werk heeft mijn hart veroverd:
het is creatief, commercieel en er is een leuke werksfeer.
Problemen?
De stap zetten naar een nieuw bedrijf, is niet zonder slag of stoot
gegaan. We wilden grote standen bouwen, modern en kwalitatief. Maar dan moesten opdrachtgevers ons wel leren kennen:
werk aan de winkel! Ik stortte me op grote klanten. En het
lukte. We groeiden, hadden aanvankelijk veel personeelswissels. Maar nu werken we met een jong, stabiel team, aangevuld met een rits medewerkers op zelfstandige basis. Met
vallen en opstaan hebben we in drie jaar tijd drie vestigingen op poten gezet: van 100 naar 400 en dan naar 1000
m2. En we kampen al terug met te weinig ruimte.
Toekomstplannen?
"Mijn partner heeft een passie
voor standenbouw en
ik voor de standenbouwer."
46
Markantmagazine
47

Download Report