BEHEER Tekst en beeld: Albert F. van den Hout DA KENRA A D NU MMER 121 , SE P T E M B E R 2 014 L A NG E D UURG E D RAG BE G ROE I D E DA K E N ( 1 ) In de uitgave ‘Planten voor alle Daken’ staat in het voorwoord: “Het is snel gegaan met tuindaken in Nederland. Voor de SBR-brochure ‘Daken in ‘t Groen’ uit 1992 moest voor het veldwerk worden uitgeweken naar Duitsland omdat er in Nederland nog niet zo veel begroeide daken waren. Anno 2013 is het dak inmiddels het nieuwe maaiveld geworden, waarop we intensief en extensief kunnen tuinieren.” Het bekent ook dat we inmiddels ruime ervaring hebben met begroeide daken. Reden genoeg om een aantal van deze daken eens te bezoeken. Als eerste voorbeeld bezochten we met Peter Koop, bedrijfsleider van ZinCo Benelux, een viertal daken met een gecombineerde gebruiksfunctie op Schiphol-Rijk. Daken die in 1998 - 2001 door hoveniersbedrijf Van der Tol BV zijn uitgevoerd. Parkeren en recreëren op het dak D e daken betreffen het ongeïsoleerde dek van een parkeergarage tussen een half carré van kantoorgebouwen. De daken zijn via een oprit toegankelijk voor personenauto’s en ingericht als een leef- of gebruiksdak. Dit betekent dat er naast de rijbaan parkeerplaatsen zijn ingericht. De tuindaken zijn doorsneden met wandelpaden. De beplanting is divers: veel vrouwenmantel (lees ook het artikel ‘Vrouwelijke hoofdrol’ op pagina 18 en 19 van dit nummer), groene liguster en krentenboompjes die tot ware bomen zijn uitgegroeid. Het dak werd echt gebruikt, niet alleen door geparkeerde auto’s, ook enkele tuinbanken waren bezet met in gesprek zijnde mensen. Heestertuin De heestertuin is opgebouwd met een losliggend EPDM-dakbe- dekkingssysteem(Resitrix). Ten tijde van de uitvoering - toen ik het dak bezocht vanuit een andere discipline - zijn opmerkingen gemaakt over de lage opstandhoogten bij de gevelaansluitingen. Zeker met een losgelegde dakbedekking kan dit tot vervelende lekkages leiden. Zowel een losgelegde dakbedekking als lage opstanden worden niet aanbevolen voor dit type daken. Op enkele plaatsen was dan ook Een echt leef- of gebruiksdak. 21 DR121_021-024.indd 21 15-08-2014 13:46:10 BEHEER Parkeergarage met leef- of gebruiksdak. DA KENRA A D NU MME R 121 , SE P T E M B E R 2 014 L A NG E D UURG E D RAG B E G ROE I D E DA K E N ( 1 ) zichtbaar dat er bij randen en opstanden herstelwerkzaamheden zijn uitgevoerd. Op de dakbedekking is een ZinCo tuindaksysteem aangelegd met een zware beschermlaag (SSM 45), een drainagelaag (Floradrain FD 40), een filterlaag (Systeemfilter SF) en een intensief substraat in een dikte van 200 mm. De tuin was op de meeste plaatsen goed begroeid, zeker de vrouwenmantel overheerste op meerdere plekken en ook de krenten deden het goed. Op een enkele plaats was de beplanting opnieuw uitgezet. De reden daarvan was niet direct te achterhalen. De indruk die de begroeide dakdelen na circa 15 jaar maakten was meer dan goed, wat ook uit de overzichtfoto’s is op te maken. Klinkerbestrating Wandelgebied. De klinkerbestrating is wisselend opgebouwd, deels met een tweedelige bedding en bij drie van de vier dekken met een zandbedding van 150 mm. Op een losliggend EPDMsysteem is een ZinCo-systeem aangebracht met een dubbele laag glijfolie (TGF 20), een drainagelaag (Elastodrain EL 200) en een filtervlies (TG), een bedding van 150 mm straatzand of een bedding van 50 mm betongranulaat, een filtervlies (TG) en een bedding van 50 mm straatzand. De bestrating bestaat uit witte betonklinkers. De bestrating moet op meerdere plaatsen worden opgehaald omdat er plaatselijk rijsporen zijn ontstaan. Bij een oprit is dit onlangs al eens gebeurd. Bij meerdere hemelwaterafvoeren zijn klinkers of klinkerstukken verzakt als gevolgd van weggespoeld zand. De algemene indruk is echter dat met gericht klein onderhoud het dak de beoogde levensduurverwachting van 30 jaar of meer moet kunnen halen. Voortschrijdend inzicht Rijsporen in de klinkerbestrating door gebruik. De relatief dikke bedding heeft het proces versneld. Een bedding van 150 mm zand is inmiddels achterhaald, de opbouw van één van de daken met een eerste laag van 50 mm beton- of puingranulaat en een tweede laag van 50 mm straatzand is meer gebruikelijk geworden, ook in de ‘Dakbestratingsrichtlijn’ van SBR en het ‘BDA-Dakboek’ staat dit aangegeven. Letterlijk staat er: “De kwaliteit van de drainagelaag bij een klinkerbestrating is bepalend 22 DR121_021-024.indd 22 15-08-2014 13:46:17 BEHEER voor de dikte van de bedding. Met een zware drainagelaag kan een straatbed van 50 mm voldoende zijn. In geval van personenautoverkeer bestaat de bedding uit een zandbed van minimaal 50 mm split of zand. Bij zwaarder verkeer bestaat de bedding uit minimaal 100 mm puin of menggranulaat en 50 mm split of zand. De zandlaag moet aan nauwkeurige specificaties voldoen, waarbij het vooral van belang is dat de juiste fractie fijn zand (0,2 mm - 0,4 mm) aanwezig is. Bij een te gering aandeel van deze fractie is er een risico van verschuiven van de klinkerbestrating.” DA KENRA A D NU MMER 121 , SE P T E M B E R 2 014 L A NG E D UURG E D RAG BE G ROE I D E DA K E N ( 1 ) Schema zandfilterklem. Afvoer hemelwater Een klinkerbestrating op een dak functioneert onder voorwaarde dat de waterafvoer en drainage goed zijn geregeld. De waterafvoer vindt plaats via de klinkerbestrating naar de afvoeren. Het via de voegen doorsijpelende water wordt afgevoerd door een dunne zandlaag en een drainagelaag. Deze drainagelaag functioneert alleen dan als de waterdichte laag op het parkeerdek op afschot ligt. Dit afschot is aan te brengen in de onderconstructie. Een hemelwaterafvoer in een parkeerdek bestaat meestal uit een ingestorte gietijzeren afvoer met een klemflens voor de dakbedekkingslaag. Op deze afvoerput worden vulringen van gietijzer geplaatst waar uiteindelijk het putdeksel op past. Het aantal tussenringen is afhankelijk van de dikte van het totale bestratingssysteem. De achilleshiel van een klinkerbestrating is het zandfilter tussen het zandbed en de drainagelaag. Dit filtervlies moet water doorlaten en zand tegenhouden. Op deze projecten is het zandfilter om de afvoeren gevouwen met strookjes van het filtervlies. In combinatie met halve stenen of kleine passtukjes in de bestrating rondom de afvoeren ontstaat - mede door rijbewegingen - snel vervorming en schade. Water dat via de drainagelaag bij de afvoer terecht moet komen, komt nu net naast de afvoer in het straatbed en voert door de provisorische aansluiting van het zandfilter(vlies) zand mee in het afvoersysteem met als resultaat verzakking van de bestrating rond de afvoer. Inmiddels is er een klemsysteem ontwikkeld Verzakkingen rondom de afvoeren. Elastodrain drainagelaag ten tijde van de uitvoering. dat het zandfilter opsluit, waardoor het water in het zandbed wordt tegengehouden en min of meer wordt gedwongen om via het zandfilter en de drainagelaag naar de afvoer te lopen. Waterdichte laag In de ‘Vakrichtlijn Gesloten Dakbedekkingssystemen’ staat over leef- of gebruiksdaken geschreven: “Deze daken kennen vooral in de uitvoeringsfase een zware gebruiksbelasting, waardoor deze een extra veiligheid tegen beschadigingen of de gevolgen daarvan dienen te bezitten. Het uitgangspunt voor een duurzame waterdichtheid is een volledig gekleefd dakbedekkingssysteem, bijvoorbeeld bij een omgekeerddak op een monoliet betonnen onderconstructie. Indien er sprake is van een afschotlaag dient deze te bestaan uit Spramexbeton. Een ander voorbeeld is een warm-dak met cellulairglasisolatie.” In dit voorbeeld zijn de parkeerdekken ongeïsoleerd en zijn de daken de uitvoeringsfase kennelijk goed doorgekomen. De aanbeveling geldt onverminderd voor nieuwbouw. 23 DR121_021-024.indd 23 15-08-2014 13:46:21
© Copyright 2024 ExpyDoc