Much Dance - Kaaitheater

Jan Decorte/Bloet Much Dance 14, 15 & 16/11/2014 – 20:30 – Kaaitheater Dance/theatre • in English • 70 min EXTRA: • Welkom op het nagesprek met de artiesten door Johan Wambacq op zaterdag 15/11 (in het Nederlands). • Op zondag 16/11 is er Matinee Kadee: een creatieve workshop voor kinderen. CREDITS text & direction Jan Decorte with Jan Decorte Benny Claessens Risto Kübar Sigrid Vinks scenography Jan Decorte Johan Daenen costumes Jan Decorte Sigrid Vinks Sofie D’Hoore lighting Jan Decorte Luc Schaltin production Jan Decorte/Bloet Münchner Kammerspiele Pumpenhaus Münster Kaaitheater De gedichten worden uitgegeven bij Bebuquin. MUCH DANCE NL -‐ In de theatervoorstellingen van Jan Decorte speelde dans vaak al een belangrijke rol. Zo werkte hij samen met Charlotte Vanden Eynde (Amlett, Cirque Danton), Riina Saastamoinen (Bêt Noir), Sharon Zuckerman (Betonliebe+Fleischkrieg Medeia) en Anne Teresa De Keersmaeker (dieu& les esprits vivants). In 2010 maakte hij zijn eerste ‘echte’ dansvoorstelling, Tanzung, met Taka Shamoto en Tibo Vandenborre. Much Dance wordt een volgende stap in het werk van Decorte. In zijn zoektocht naar abstractie zal hij zijn idioom confronteren met de poëzie van het lichaam, heftig en kwetsbaar. Much Dance wordt een ontmoeting van vier mensen, een uitzonderlijk liefdesverhaal. Geen virtuositeit, geen getrainde lichamen, geen strakke dansgrammatica. Maar de anarchie van de beweging, de hortende schoonheid van het falen. FR -‐ Dans les spectacles de théâtre de Jan Decorte, la danse occupe souvent un rôle important. Ainsi, il a déjà collaboré avec Charlotte Vanden Eynde (Amlett, Cirque Danton), Riina Saastamoinen (Bêt Noir), Sharon Zuckerman (Betonliebe+Fleischkrieg Medeia) et Anne Teresa De Keesmaeker (dieu& les esprits vivants). En 2010, il réalise son « véritable » premier spectacle de danse, Tanzung, avec Taka Shamoto et Tibo Vandenborre. Much Dance marque une étape suivante dans l’œuvre de Decorte. Dans sa quête d’abstraction, il met en regard son idiome et la poésie du corps, violente et fragile. Much Dance est une rencontre entre quatre personnes, une histoire d’amour exceptionnelle. Pas de virtuosité, pas de corps musclés, pas de vocabulaire gestuel rigoureux, mais une anarchie du mouvement, une beauté saccadée de l’échec. EN -‐ Dance has often played an important part in Jan Decorte’s theatre productions. Indeed, he has worked with Charlotte Vanden Eynde (Amlett, Cirque Danton), Riina Saastamoinen (Bêt Noir), Sharon Zuckerman (Betonliebe+Fleischkrieg Medeia) and Anne Teresa De Keesmaeker (dieu& les esprits vivants). In 2010 he created his first ‘real’ dance performance, Tanzung, with Taka Shamoto and Tibo Vandenborre. Much Dance is the next step in Decorte’s work. In his search for abstraction he confronts his idiom with the poetry of the body, intense and fragile. Much Dance is a meeting of four people, an extraordinary love story. No virtuosity, no trained bodies, no rigid grammar of dance. But the anarchy of movement, the faltering beauty of failure. MUCH DANCE Er is een zin in de Tao Te Ching waar ik vaak naar terugga en die gaat als volgt: De weg is bestendig daadloos/nochtans blijft er niets ongedaan Hoe dikwijls ik aan die zin heb moeten denken Aan mijn eigen daadloze weg daarbij Much dance is voor mij vier mensen en hun relaties En ik die er bij mocht zijn Ik zag het allemaal voor mijn ogen gebeuren Als Risto alleen nog maar “Mijn seks in uw seks” zegt wankelt de dood bestendigt de liefde En een pony schudt zijn kont Als Benny zijn hand aanschouwt deelt hij Bach in vier danst hij tot alles gedaan is tot hij een pony wordt plat op zijn buik Als Sigrid haar rok opstroopt is dat al een danske op zich een broos begin benen die mijn benen doen bibberen van goesting Als Jan zegt dat als je chaos laat ontstaan Het zichzelf ordent Moet ik altijd ook denken aan die zin van de Tao over daadloosheid Dat zij zoveel hebben laten gebeuren samen En ik die bijna niets moest doen Het gewoon laten gebeuren was de kunst Het is puur Het is totaal Much Dance. Louise Van den Eede ‘WAT IS ER BELANGRIJKER DAN DE LIEFDE?’ Els Van Steenberghe in Focus Knack, 5 november 2014 Jan Decorte wordt volgend jaar 65 maar denkt allerminst aan zijn pensioen, wél aan het uitpuren van zijn taal. ‘Ik ben een kunstenaar en blijf dat ook na mijn 65ste’. In 2015 pakt hij Geboeid/Prometheus en Othello aan, nu maakt hij Much Dance, dans over uitzonderlijke liefde en de schoonheid van het falen. De flyer is een foto van u, dansend op de dansvloer tijdens een feestje. U danst graag? JAN DECORTE: Neen. Ik sta niet graag te ‘shaken’ op de dansvloer. Op de scène dans ik wél graag. Enkel daar – en thuis – voel ik me vrij. Want op de scène heerst er een zekere controle. Daarmee doel ik niet op een strakke regie, integendeel, maar op enkele afspraken die je met elkaar maakt over bijvoorbeeld de volgorde van de scènes, het dragen van de kostuums, het juiste licht – geen geel theaterlicht maar wit licht dat refereert aan daglicht – of over de tekst die verstaanbaar moet blijven. Wordt er gesproken in Much Dance? DECORTE: Ik schreef zes liefdesgedichten. Die worden gezegd door Risto Kübar, acteur bij de Münchner Kammerspiele en vriend van acteur Benny Claessens. Sigrid (Vinks, Decortes levenspartner) en ik delen de scène met hen. We zijn twee koppels met een uitzonderlijke liefde voor elkaar. Die liefde dansen we in zeven scènes. Simpel. Ik tekende geen bewegingen uit, hing de muren van het repetitielokaal niet vol met ‘inspirerende’ tekeningen of foto’s, ... Dat werkt allemaal niet. Wat werkt, is de ontmoeting tussen mensen die je graag hebt en vertrouwt. Zoals wij vier. Als regisseur orden ik de schoonheid van het bewegen die op de scène ontstaat. SIGRID VINKS: En we durven alles! Ook falen? DECORTE: Wij zijn als samenleving verstijfd van faalangst. Durven falen, is durven vrij zijn. Vrijheid is mooi maar moeilijk om mee om te gaan. Slechts enkelen durven dat. Met die enkelingen werk ik samen en vieren we, in dit geval, de liefde. Terwijl uw collega’s alles doen om een politiek statement te maken, viert u de liefde. DECORTE: En we zijn daardoor veel politieker bezig dan al die collega’s samen. Denken ze nu echt dat ze een politiek statement maken door enkele Congolezen op te voeren of een politiek programma in hun voorstellingen te verwerken? Dat is volstrekt naast de kwestie. VINKS: Politieke kunst is kunst die mensen vrijmaakt, hen prikkelt en hen laat kijken naar wat je niet (meer) opmerkt. DECORTE: Ik streef – samen met Sigrid en de mensen met wie we graag samenwerken zoals beeldend kunstenaar Johan Daenen (die het decor maakt) of mode-‐ en kostuumontwerpster Sofie D’Hoore – naar een vrij, abstract en dus zo open en puur mogelijk theater waarin we de emancipatie van het publiek, de vrouw en de kunstenaar vooropstellen. Much Dance is een portret van de liefde. Wat is er belangrijker dan de liefde? Ik houd van kunst die de moderniteit uitademt. Dat is kunst die eenvoudig, toegankelijk, voelbaar én echt is. Door geen rol te vertolken maar als onszelf op de scène te staan, benaderen Sigrid en ik onze droom het dichtst: met abstract, tot de essentie herleid theater de speelse essentie van het leven vieren. Een essentie die vandaag te vaak vergeten wordt. WHAT’S MORE IMPORTANT THAN LOVE? Els Van Steenberghe in Focus Knack, November 5th, 2014 Jan Decorte turns 65 next year, but he’s not thinking about retiring yet. In 2015, he will be tackling Geboeid/Prometheus and Othello; now he is working on Much Dance, a dance production about exceptional love and the beauty of failure. The picture on the flyer is of you on the dance floor at a party. Do you like to dance? JAN DECORTE: No, I don’t like “shaking” on the dance floor. I do like dancing on stage, because there is a certain amount of control. Agreements are made about the succession of scenes, the costumes, the right light – not yellow theatre light but white light that refers to daylight – or about the text, which must remain understandable. Will there be spoken parts in Much Dance? DECORTE: I wrote six love poems. These are being recited by Risto Kübar, an actor with Münchner Kammerspiele and partner of actor Benny Classens. Sigrid (Vinks, Decorte’s life partner) and I will share the stage with them. We are both couples with an exceptional love for each other. We do dance this love in seven scenes. Simple. As director, my task is to bring order to the beauty of the movements that take place on stage. SIGRID VINKS: And no dare is too great! Even failure? DECORTE: Our society is frozen by anxiety. To dare to fail is to dare to be free. Freedom is beautiful, but hard to deal with. Few people dare. I work together and we celebrate – in this case – love with these people. While your colleagues make political statements, you celebrate love. DECORTE: Do they really think they are making a political statement by including a few Congolese or a political programme in their productions? That’s completely beside the point. VINKS: Political art is art that liberates people; it stimulates them and allows them to see things they otherwise would no longer notice. DECORTE: Together with Sigrid and the people we like to work with, like artist Johan Daenen or fashion and costume designer Sofie D’Hoore, I’m striving for theatre that is as open and pure as possible, with priority given to emancipation of the artist, the audience and women. Much Dance is a portrait of love. What’s more important than love? I like art that breathes modernity: art that’s simple, accessible, tangible and real. By not playing a role but being ourselves on stage, Sigrid and I are coming closest to our dream: celebrating the playful essence of life. An essence that is too often forgotten today. Translated by Lene Van Langenhove & Dan Frett COMING SOON Jan Fabre Drugs kept me alive In Drugs kept me alive Jan Fabre describes a mortal, a life that is teetering on the edge of death. The closer to death, the more pills, sachets and drinks are needed to undershore this life. This is the condition of the protagonist in this monologue: he has looked death in the face and he has decided that he’s up for a game of poker with the disease in his body. The monologue was written for born performer Tony Rizzi. theatre • English, surtitled NL & FR • 20/11/2014 • Kaaitheater • Superamas SuperamaX Facing new challenges in various fields such as economics, politics, technology, commercial business, sex, dance and theatre, SUPERAMAS turns itself into SUPERAMAX. SUPERAMAX's creative workers cooperate closely and invent an "alternative" capitalism based on manufacturing individualised products and rendering modular and flexible services. SUPERAMAX is a sweet-‐sour comedy. Theatre • English • 28 & 29/11 • Kaaitheater • Radouan Mriziga 55 In 55, his first creation, the choreographer and dancer Radouan Mriziga constantly plays with the perspective and expectations of the spectator. Mriziga studied at PARTS and is artist in residence at the Moussem ‘nomadic’ arts centre. Dance • 3/12/2014 – Kaaistudio’s Kaaitheater is supported by

Download Report