SUPERNOVA - September Film

SUPERNOVA
EEN FILM VAN
TAMAR VAN DEN DOP
WILD BUNCH
WILLEMSSTRAAT 24B – 1015 JD – AMSTERDAM
WWW.WILDBUNCH.NL
[email protected]
WILDBUNCHblx
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
PROJECT SUMMARY
EEN PRODUCTIE VAN
IN CO-PRODUCTIE MET
LAND VAN HERKOMST
TAAL
LENGTE
GENRE
FILMMAKER
HOOFDROLLEN
RELEASEDATUM
GEBASEERD OP
FESTIVALS
REVOLVER MEDIA
IJSWATER FILMS, COIN FILM (DE), EPIDEMIC (BE)
NEDERLAND
NEDERLANDS
102 MINUTEN
DRAMA
TAMAR VAN DEN DOP
GAITE JANSEN, TAMAR VAN DEN DOP, BOB SCHWARZE
17 APRIL 2014
HET BOEK ‘MIJN VADER ZEGT DAT WIJ LEVENS REDDEN’
VAN DO VAN RANST
BERLIJN INTERNATIONAL FILM FESTIVAL - GENERATION
KIJKWIJZER
SYNOPSIS
Meis woont met haar ouders en oma in de bocht van de weg. Ze droomt van een groots en
meeslepend leven, maar het enige wat er gebeurt is het wachten tot de volgende auto de bocht mist
en de gevel van het huis ramt. Supernova gaat over de zoektocht van Meis naar haar seksuele
identiteit en haar dromen, over een familie die wacht op het onvermijdelijke.
CAST
MEIS
MA
PA
SUE
OMA
BORIS
CREW
REGIE & SCENARIO
D.O.P.
PRODUCTION DESIGN
LICHT
GELUID
SOUND DESIGN
MUZIEK
HAIR & MAKE-UP
KOSTUUM ONTWERP
CASTING
PRODUCENTEN
CO-PRODUCENTEN
DISTRIBUTEUR
GAITE JANSEN
TAMAR VAN DEN DOP
BOB SCHWARZE
ELISE VAN ‘T LAAR
HELGA BOETTIGER
DAVID SCHUTTER
TAMAR VAN DEN DOP
GREGOR MEERMAN
TAMO KUNZ
DANIEL KUHN
DIEGO VAN UDEN
GIEL VAN GELOVEN
MARIJN SLAGER
SANNE VAN DEURSEN
LOTTE GOOS
KEMNA CASTING
SUSANNE RITTER CASTING
RAYMOND VAN DER KAAIJ, DIJANA OLCAY-HOT
HERBERT SCHWERING, MARC BARY, EURYDICE GYSSEL
WILD BUNCH
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
PREMISSE
Verandering betekent durven loslaten.
Een Supernova is een exploderende ster die voordat ze op magistrale wijze sterft eerst van binnen
transformeert van waterstof naar ijzer. En als ze niet meer is, nieuwe zware elementen aan het heelal
heeft toe gevoegd. De stofwolk die over blijft is de geboorte van een nieuwe planeet. En in die wolk
zitten o.a. ijzer, calcium, zuurstof, alles waar wij en onze aarde uit bestaan.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
LANGE SYNOPSIS
Meis is 17 jaar en woont samen met haar moeder, vader en oma op een afgelegen plek. Hun huis
staat aan een weg die na een iets te scherpe bocht eindigt in een half afgemaakte brug. Er is al zeven
keer een auto in de gevel van het huis gereden. De vader van Meis, die ooit als bouwvakker aan de
brug werkte was de eerste. Meis wacht samen met haar familie op de volgende automobilist die de
voorgevel zal gaan rammen.
Meis onderzoekt haar ontluikende seksualiteit. Ze fantaseert over jongens die haar zullen
ontmaagden. Soms bezoekt ze haar vriendin Sue in de stad. Sue is verliefd op Meis en wil vrijen.
Maar Meis wacht op haar automobilist “Brad” of “Pitt”, om voor de eerste keer seks mee te hebben.
Meis leest stiekem de bouquetreeks van haar moeder. Ze wil ‘het’ geheim ontrafelen. Het is hoog
tijd, vindt ze, om ontmaagd te worden, om zo te weten of ze op jongens valt of op meisjes.
Pa is door het ongeluk arbeidsongeschikt, de familie leeft van zijn invaliditeitsuitkering. Het trillen
van Oma is bij die eerste klap begonnen. Oma praat niet meer sinds haar man op mysterieuze wijze
bij de halve brug verdronken is. Ze wacht in haar rolstoel op een kans bij de halve brug te komen om
zo dicht bij Opa te zijn. Maar Ma heeft, sinds de dood van haar vader, hoogtevrees en laat haar
moeder en dochter niet in de buurt van de hoge brug komen. Ma wil verhuizen, ze vindt het huis een
onheilsplek. Meis loopt rond met vragen over de “ongelukkige val’ van Opa van de brug, maar
niemand wil er over praten.
Pa ziet in Oma’s schudden een continue afwijzing van zijn aanwezigheid, (als of ze duizenden keren
per dag “nee” tegen hem zegt). Hij hoopt dat Oma snel naar een tehuis gaat. Hij wacht op de kans
om zijn vrouw weer voor zich te winnen, maar hij heeft de moed niet meer om haar gewoon vast te
pakken. Voor nu is de garage zijn enige toevluchtsoord om zich aan de boze blikken van al die
vrouwen te kunnen onttrekken.
In de nacht gaat Meis naar de gevaarlijke en verboden halve brug. ‘s Nachts verandert de desolate
plek onder de brug in een ontmoetingsplek voor mannen en prostituees. Meis gluurt opgewonden
naar binnen in de auto’s. Ze hoopt dat als ze ontmaagd is haar volwassen leven met een grote knal
zal gaan beginnen.
Meis weet precies hoe ze haar moeder op de kast krijgt. Ze daagt haar ouders uit en voorspelt wat
hun reactie zal zijn op haar stekende opmerkingen. Als Meis goed voorspeld heeft, geeft ze zich zelf
twaalf punten. Meis en haar familie wachten eigenlijk allemaal op verlossing uit de status-quo waarin
ze leven.
Dan komt eindelijk de lang verwachte klap: een auto rijdt hun gevel binnen. De automobilist is niet
ouder dan 19 jaar en spreekt geen Nederlands. Hij ligt op de bank te revalideren en zou best wel
eens ‘Brad” kunnen heten. Meis werpt zich op als nachtzuster. Ze ontdekt dat “Brad” van plan was
om de brug af te rijden en zelfmoord te plegen. Iets dat ze ook van opa vermoedt.
Ma ziet haar eigen geschiedenis herhalen en moet een keuze maken over de toekomst van haar
gezin en haar dochter. Oma kan even stoppen met trillen en Pa hoopt dat hij nu eindelijk de
daadkracht kan tonen die hij de laatste jaren ontbeert. Meis zal eindelijk meemaken hoe het is met
een jongen. Maar geeft het de supernova knal die ze er van verwachten? De spanningen lijken alleen
maar hoger op te lopen. Maar ook al lijkt er niets te zijn veranderd, bewegen deze mensen in een
andere cirkel dan voorheen.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
REGIEVISIE – TAMAR VAN DEN DOP
Supernova gaat over Meis die ontmaagd wordt, door een vrouw, door een man, door het leven. Dit
in een zinderend zomerse en ongewone setting. De pijnlijk geestige status quo waar Meis en haar
familie in vast lijken te zitten moet worden doorbroken. Meis ‘ontwaakt’, en met haar ‘ontwaakt’
het hele gezin uit het verstikkende saaie leven op het platteland en de nutteloze zingeving van het
wachten. Haar ontluikende seksualiteit is als een ster die op exploderen staat.
Als subtitel van deze film zou ik ‘Waiting for Peugot” kunnen bedenken. Omdat de vragen over ons
bestaan harder voelbaar zijn als je in een uithoek woont waar niets te beleven valt, behalve het
wachten op een volgende auto die je voorgevel ramt. Zoals Vladimir en Estragon wachten op Godot
die zin zal komen geven aan hun leven. (Want zolang ze op hem wachten, is dat de enige zin in hun
leven, zonder dat wachten zou het leven zinloos zijn).
De absurditeit van de plaats waar dit gezin woont en de absurditeit van waar ze op wachten, zet dit
gezin onder spanning. Alle familieleden wachten. Ze zijn niet in staat los te laten waar ze zich al jaren
in vastgebeten hebben. Allemaal wachten ze met een andere reden op de volgende “achtste” auto
die door de voorgevel heen rijdt en hun schijnbaar zal verlossen. Ze in beweging zal zetten. Het
wachten is een doel op zich geworden.
Het wachten is bekend en veilig. Terwijl waarop ze wachten nieuw en griezeliger is. Het wachten is
dus eigenlijk bevredigender dan de verwezenlijking van datgene waarop ze wachten. Daarom
verandert de wereld ook niet in één klap als Boris het huis binnenrijdt, ze zetten hun oude leventje
voort, ze wachten nog steeds, maar zonder dat ze het merken komt de verandering toch, alleen niet
in de vorm die ze hadden Deze film is een viering van het detail. Ook de verandering manifesteert
zich in de details. Het contrast tussen de ogenschijnlijke stilstand en een zinderende innerlijke
ontwikkeling die het leven onherroepelijk met zich mee brengt is waar het mij om gaat.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
Visualisatie
Deze film is verteld vanuit het perspectief van het meisje. We zien haar in haar eigen wereld en we
zien die wereld door haar ogen. Een sensueel en intelligent meisje op de rand van volwassenheid.
We zien haar wereld in detail, of vanuit de hoogte, of bewegend op een fiets. De beelden en de
manier van filmen alsook het geluid, zijn doordrongen van de levensvragen die een puberend meisje
heeft. Ze wordt heen en weer geschud door haar hormonen. Is ze nog een klein meisje of een
volwassen vrouw? Ik wilde als het ware de ‘chemische processen’ in het hoofd van een opgroeiende
tiener vangen. En de zinderende ontluikende (exploderende) seksualiteit van een meisje voelbaar
maken.
De grens tussen echt en fantasie wilde ik zo klein mogelijk maken. De overgang tussen beide moest
naadloos zijn. Zo lijken haar fantasieën werkelijker dan de bizarre routine van alle dag. Flarden van
fantasieën, sigarettenrook dat in een kringetje om een achteruitkijkspiegel waaiert. De rood
opgloeiende punt van een sigaret. Deze beelden lopen vloeiend over en hebben ook een grote
bewegelijkheid. Dit tegenover de statische shots van de werkelijkheid: een totaal shot van het
landschap met het nieuwe verkeersbord erin. Die de eenzaamheid en het overdonderende lege,
zinderende landschap en vooral het gespannen wachten in het beeld voelbaar te maken. Hoe wijder
immers het shot, hoe trager de beweging in het beeld lijkt. Dit allemaal niet gespeend van een
subtiele humor.
Voor de découpage en cameravoering heb ik me laten inspireren door de klassieke Western film.
Door het cinemascoop formaat en de grote totalen die vaak vanuit een laag camera stand punt zijn
gedraaid, word het gevoel van een grote desolaatheid van de personages in het immense landschap
versterkt. Strakke statische shots met een gebruik van de “gulden snede” om het huis en de
omgeving zo desolaat mogelijk te laten aanvoelen. En deze mensen duidelijk uit het kader te laten
springen.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
Alleen op het dak of op de rand van de brug lijkt Meis los van de zwaartekracht. Ze beziet haar
familie vanaf een afstand, bezig met hun dagelijkse routine. Een verpletterd groot totaal van het
stilstaande zinderende en verdorde landschap tegen over extreme details. Zoals de kikkerdril waar
Meis aan voelt en de kikkervisjes die op spermacellen lijken. De pleister met de ring op haar tepel.
De trillende rimpelige hand van Oma. Bij een gesprek zien we niet de spreker zelf, maar voornamelijk
een detail waar Meis naar kijkt. De weerspiegeling van Boris zijn lichaam in het raam van de
magnetron, terwijl ze met Sue aan de telefoon praat. Ze kijkt naar de weerspiegeling van haar eigen
gezicht, haar vinger die langs de digitale knopjes op de oven of het telefoonsnoer gaan. We zijn in
haar zintuigelijke wereld. Een wereld die zich openbaart door middel van details.
Sensueel en intelligent is dit meisje. Haar innerlijke stem, die met de nodige humor haar leven en
omgeving beziet en probeert te vatten. Ze laat je soms even mee denken over de wonderlijke vragen
van dit bestaan. Ik heb een portret van een meisje willen maken dat zowel sexy als geestig is. Een
film die de zintuiglijke waarnemingen en de grote existentiële levensvraag met humor combineert.
Door een zinderende en werkelijke manier van filmen. Een manier van filmen die niets verbloemd of
mooier maakt dan het van nature is. (vandaar de keuze om ook geen make up op de set te hebben.)
De schoonheid van de jeugd in dit geasfalteerde en hete landschap.
Haar innerlijke stem is altijd een vertaling van een wens of een voor haar te hevige emotie die ze
ervaart binnen een scène. Door even te vluchten in een natuurkundige gedachte die wel degelijk veel
vertelt over de emoties en vragen die ze ervaart, over zich zelf en het bestaan, kan ze afstand nemen
zonder compleet uit de situatie te stappen.
De stem van een 17 jarig meisje. Extreem close gedraaide beelden. Om de hypnotiserende stilte en
hitte van deze desolate plaats te versterken en de chemische processen in het hoofd van een
puberend meisje dat op exploderen staat, te laten zien en voelbaar te maken.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
Niks is geestiger dan om mensen te zien die doen alsof er niets aan de hand is terwijl ze van binnen
exploderen. Personages die zich schamen voor de woede die er soms oncontroleerbaar uit glipt.
Terwijl ze in herhalingen lijken te bewegen. Maar ondertussen voelen die herhalingen als een steeds
ondragelijker wordende spanning.
De spanning wordt zo groot dat Pa Oma van de trap wil laten vallen. Ma nog banger wordt en dus
steeds bozer, Oma steeds harder gaat schudden en Meis steeds grotere stemmingswisselingen
ondergaat. Maar onder dit alles schuilt een grote levens drift. Een onontkoombare behoefte aan
zingeving, die ons allen bindt.
Motivatie
Ik moet me dagelijks verzoenen met het gruwelijke feit dat we sterven. Maar ik zie ook de
schoonheid van die levenscirkel. Ik wil met ‘Supernova’ een viering op het leven maken. Door een
meisje te laten zien die door het ontdekken van haar eigen seksualiteit niet alleen een verandering in
haar eigen leven te weeg brengt maar ook in de mensen om haar heen.
En hopelijk vergeet de kijker voor 90 minuten dat we allemaal zullen sterven, ziet er wellicht troost in
dat wij mensheid in dit universum met zijn planeten en sterren allemaal deel zijn van een grote
recyclemachine. Een film die met de nodige humor laat zien dat je er zelf zin aan dient te geven, hoe
zinloos of absurd de hele zaak ook lijkt.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
BIOGRAFIE _ TAMAR VAN DEN DOP
Tamar van den Dop studeerde in 1993 af aan de Toneelschool van Maastricht. Als actrice speelde ze
in vele bekroonde Nederlandse films en series. Haar rol in de Oscarwinnende film Karakter lanceerde
haar als Shooting Star op het filmfestival van Berlijn in 1999. Naast acteren houdt ze zich bezig met
het schrijven en regisseren van films.
Haar korte film LOT was de Nederlandse nominatie voor de Academy Awards 2002. De film werd
wereldwijd vertoond op festivals en in de bioscoop en won de prijs voor de Beste Korte Film op het
International Filmfestival Avanca in 2002, de Publieksprijs en de Speciale Jury Prijs van het Film
Festival Premier Plans 2003 en de Golden Gate Award voor de Beste Korte Film van het San Francisco
Filmfestival 2003. Haar volgende film SCHAT was wederom de Nederlandse inzending voor de
Academy Awards 2004. In 2007 ging haar eerste speelfilm BLIND in première. Het script, dat ook
door Van den Dop werd geschreven was genomineerd voor de prestigieuze NHK Script-Award van
het Amerikaanse Sundance Film Festival. BLIND ging in première op het Internationaal Filmfestival
van Toronto en won de Moviesquad Utrecht Award op het Nederlands Filmfestival.
De pers over “Blind’:
“Met Van den Dop is een geweldig oorspronkelijk talent opgestaan” – Het Parool
“Een gewaagde onderneming van een regisseur met een duidelijk uitgesproken, eigen smaak”
“Blind is een film die zich laat voelen” - Cinema.nl
“Sterk geacteerd, prachtig geschoten debuut” - Filmtotaal
In het theater was Tamar onder andere te zien in Olie en Schuldeisers van Theu Boermans en in Na de
Zondeval van Toneelgroep Amsterdam. Vorig seizoen speelde ze oa. in Speeldrift in regie van Casper
van de Putte bij het Nationale Toneel/ Toneelschuurproducties. Voor haar rol in deze productie is
Tamar genomineerd voor de Colombina. Ze is dit seizoen ook te zien in Het Stenen Bruidsbed bij het
Nationale Toneel in regie van Johan Doesburg. Van februari t/m mei 2014 is Tamar te zien in de
voorstelling BUG onder leiding van Jakop Ahlbom.
Tamar van den Dop
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
BIOGRAFIE - MARIJN SLAGER (MUZIEK)
Rock & Roll
In 1996 richtte Marijn Slager samen met zijn broer Michiel en Willy Berrevoets de band ‘Nuff Said’. Ze
wonnen dat jaar AMP's Battle Of The Bands '96 en het Rotterdamse Vers Uit De Maas. Red, het
eerste album, werd lovend door de pers ontvangen en bezorgde Nuff Said een optreden op
Lowlands. In 2000 speelde de hele band in de film Wilde Mossels van Erik de Bruyn als fictieve band
Paelingvet met Frank Lammers. Nuff Said droeg ook enkele nummers bij aan de soundtrack. Een van
die nummers is het legendarische Lekker Dieng dat volgens ingewijden tot de dag van vandaag als
het alternatieve Zeeuwse volkslied wordt beschouwd. In 2006 wonnen ze KinkFM LiveXS-Award voor
beste live-act van Nederland en eindigde op de tweede plaats voor beste album met het in 2005
uitgebrachte titelloze album. In december 2006 brachten ze een nieuw dubbelalbum uit: Ebony &
Ivory en in 2009 het album Supernatural.
In 2012 richtten de gebroeders Slager een nieuwe band op met Tanco Baart op drums en Matthijs
Hoitsma op gitaar: The Pheromones. Hun single 'Stronger' werd opgepikt door Gerard Ekdom bij het
televisieprogramma Toppop3 en gebruikt als trailer voor de Amerikaanse serie Californication.
Filmmuziek
Sinds 2010 is Marijn zich gaan specialiseren in filmmuziek. Hij componeerde de muziek voor de
documentaire Omar's Schuld van filmmaker Michiel Brongers (in 2010 vertoond op het IDFA en
daarna internationaal) en voor de documentaire 'Los! De wereld is van mij' (2013) van Eva van Pelt.
Marijn verzorgde ook de muziek voor enkele kunstenaarsportretten in de televisieserie 'Hollandse
Meesters'. In 2013 maakte Marijn de muziek voor de speelfilm 'Supernova' van regisseur en actrice
Tamar van den Dop.
Werkwijze
Marijn gebruiken nauwelijks samples uit een doosje. De organische kracht van de klank komt het
best aan bij de mens en daarom wordt alles ook echt gespeeld en niet 'geprogrammeerd'. Een
digitale benadering wordt natuurlijk niet geschuwd maar het verhaal moet erom vragen.
Het is altijd een jacht om de juiste klank bij het karakter van het verhaal te vinden daarom is een
nauwe samenwerking met de verteller een belangenrijk aspect. Om de juiste galm bij de muziek te
vinden gaat Marijn er graag op uit om ruimtes te zoeken die een bepaald gevoel geven bij een
desbetreffend stuk muziek of geluid. De mobiele studio gaat daarom vaak mee de transporter in.
Ook werkt hij in een studio aan huis en een grote mix en montage studio in het noorden van
Amsterdam. Overal is muziek.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
OVER DE PRODUCTIE
Raymond van der Kaaij – Revolver Media
In 2006 lazen wij over het Vlaamse jeugdboek ‘Mijn vader zegt dat wij levens redden’, wat ons direct
opviel door het absurde verhaal: een familie die wacht op een auto die de bocht van de weg mist en
de voorgevel ramt. In dit verhaal van een wachtende familie en een meisje die snakt naar avontuur
zagen wij direct een prachtige en eigenzinnige film. Het was ongeveer hetzelfde moment dat wij de
korte film ‘Lot’ van Tamar van den Dop zagen.
Wij kenden haar natuurlijk als actrice, maar in ‘Lot’ zagen we ook haar unieke regietalent: haar oog
voor details, haar zintuiglijke regie en een spannende combinatie van vrouwelijke gevoeligheid en
een bepaalde onvoorspelbaarheid, noem het grilligheid. Hiermee vielen deze twee puzzelstukken op
haar plek en nadat de schrijver van het boek, Do van Ranst en Tamar van den Dop elkaar hadden
gesproken ging Tamar met steun van het Nederlands Filmfonds en toenmalig artistiek intendant
Mart Dominicus aan de slag met het scenario.
In 2010 begonnen we met de financiering van de film. Een lastige en lange zoektocht gezien het
subsidieklimaat op dat moment. We waren dan ook enorm blij dat het Nederlands Filmfonds en het
Rotterdam Media Fonds besloten om Supernova te ondersteunen. Gezien de specifieke eisen aan
het landschap (lege horizon en een vlak landschap) besloten we dat we de film in Noord Duitsland
zouden kunnen draaien, tegen de Nederlandse grens aan. Om die reden is er vervolgens financiering
in Duitsland gezocht, die we kregen van de Duitse fondsen Nordmedia en Filmforderung Hamburg
Schleswig-Holstein. Op dat moment zaten we beangstigend dicht op de draaiperiode, het was
januari en draaien stond gepland voor de zomer. Er ontbrak nog een deel van het budget, waarop we
besloten een crowdfunding campagne op te zetten via het Nederlandse initiatief EU1. Dit leverde
niet alleen extra financiering op, maar ook de nodige publiciteit. Mede daardoor vonden we
sponsoren voor de apparatuur en postproductie. Op de valreep besloot het Vlaams Audiovisueel
Fonds de film ook te ondersteunen, waardoor we Supernova in september 2012 konden draaien!
Het producenten team bestond op dat moment uit Raymond van der Kaaij van Revolver en de
Nederlandse co-producent Marc Bary van IJswater Films. Voor België was Eurydice Gyssel van
Epidemic en voor Duitsland Herbert Schwering van Coin Film de co-producenten. Revolver, IJswater
en Epidemic hadden al vaker samengewerkt, o.a. op de Belgische film ’22 Mei’ van Koen Mortier.
Coin Film heeft ook vaker met Nederlandse producenten gewerkt, ze waren o.a. coproducent van
‘Boven is het stil’ en ‘Brownian Movement’ van Nanouk Leopold.
Voor de rol van Meis vonden we in de Nederlandse actrice Gaite Jansen de perfecte kandidaat.
Sprankelend, intelligent, ontwapenend en soms uitdagend paste zijn perfect bij het karakter van
Meis. Tamar wilde graag zelf de rol van de moeder op zich nemen, de combinatie van deze twee
getalenteerde actrices in de rollen van respectievelijk een rebelse dochter en een ietwat neurotische
moeder was perfect.
Gregor Meerman nam ook voor Supernova het camerawerk op zich, als vaste cameraman en
levenspartner van Tamar weet Gregor goed wat Tamar wil, het bleek een perfect op elkaar
afgestemd team.
In verband met de financiering van de film was het noodzakelijk om de film in Duitsland te draaien.
Het vinden van een geschikte locatie was een grote uitdaging, niet alleen hadden we een huis nodig
in de bocht van een weg, maar ook een half brug. Maar na enkele weken van intensief scouten
vonden we aan de Elbe, ten westen van Hamburg, een fantastische halve brug.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
Helaas was er in de nabije omgeving vervolgens natuurlijk geen geschikt huis aan een bocht in de
weg te vinden, dus is besloten toen maar een huis te bouwen. Midden op een kruispunt tussen de
boerenakkers is in enkele weken tijd een huis ‘uit de grond gestampt’, waarvoor een prefab houten
huis werd gebruikt wat vervolgens door production designer Tamo Kunz (production designer van
o.a. ‘Gegen die Wand’) is uitgebouwd tot een fantastische woning voor Meis en haar familie.
Voor de montage hebben we Katarina Türler (Gouden Kalf nominatie Beste Montage voor ‘De Regels
van Matthijs’) gevraagd, eerder werkten zij samen aan Tamar’s korte fictiefilm ‘Dag’ (NTR Kort!) en
Katarina’s ervaring met zowel fictie als documentaire en meer kunstzinnige en eigenzinnige films was
precies wat we zochten voor de montage van Supernova: de durf om radicale keuzes te maken,
materiaal opnieuw te interpreteren en met gevoel voor het zintuiglijke en tegendraadse materiaal
wat Tamar en Gregor hadden gedraaid. De muziek van Marijn Slager, bekend van onder meer de
Nederlandse band Nuff Said en meer recent The Pheromones, creëerde een broeierige, soulvolle
score, geïnspireerd op muziek uit de Westerns.
Na een lange en intensieve montageperiode en diverse succesvolle viewings konden we zomer 2013
de film ‘op slot’ doen.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
REVOLVER MEDIA - PRODUCENT
Revolver Amsterdam is in 2001 opgericht door Raymond van der Kaaij en is sinds 2012 in Amsterdam
gevestigd. Het bedrijf richt zich zowel op speelfilms als op commercials en digitale media en bestaat
daarnaast uit creatief producent Dijana Olcay-Hot en commercial producer Lucia Dondorp.
Revolver Amsterdam richt zich sterk op hedendaagse, onderscheidende films met internationale
potentie en werkt daarbij graag met nieuw, innovatief regie -en schrijftalent. Het profiel van Revolver
Amsterdam kenmerkt zich door eigenzinnige, soms provocatieve en vaak (letterlijk of figuurlijk)
grensoverschrijdende projecten, projecten die vaak balanceren op de grenzen van genres en tussen
kunst en commercie. Behalve speelfilms heeft Revolver Amsterdam tientallen commercials en
videoclips geproduceerd alsook diverse digitale en transmediale producties.
Revolver Amsterdam produceerde onder andere Club Zeus van David Verbeek (Return of the Tiger
Awards, IFF Rotterdam) en was co-producent van Drift, het debuut van de Belgische regisseur Benny
Vandendriessche (Fipresci Award, IFF Mannheim-Heidelberg), 22 Mei van Koen Mortier, Lotus door
Pascale Simons, de Duits-Nederlandse co-productie Vivere van Angelina Maccarone en de Franse film
Déjà vu van Francois Vautier voor Arte France. Op het gebied van documentaire produceerde
Revolver Haagse Sjonnie van Joost van der Valk voor IKON en Crips, Strapped’n’Strong, eveneens
van Joost van der Valk voor BNN. Supernova, de tweede speelfilm van Tamar van den Dop in coproductie met Duitsland en België, wordt in 2014 door Wildbunch Benelux uitgebracht.
Ook produceerde Revolver Amsterdam diverse korte films, waaronder One Spy & One Terrorist van
de Franse regisseur Jean Hubert, De Datsja door Nina Spiering en Mirka Duijn voor de Evangelische
Omroep i.h.k.v. Nu of Nooit I( Cinekid Juryprijs nominatie) en Code A1 van Rolf van Eijk. De
transmediale productie Human Birdwings met de NTR was in 2012 wereldnieuws met meer dan 15
miljoen online views.
Momenteel is Revolver Amsterdam in postproductie met Bodkin Ras van de Nederlands/Iraanse
regisseur Kaweh Modiri, de Fins/Nederlandse co-productie They have escaped van de Finse regisseur
Jukka-Pekka Valkeapää en de korte jeugdfilm Johnny Bakru van Ineke Houtman voor de VPRO i.h.k.v.
Nu of Nooit II.
Revolver Amsterdam richt zich als hoofdproducent ook steeds meer op projecten met internationaal
talent en Engelstalige films, waaronder de speelfilm I Dream in another language door de
Mexicaanse regisseur Ernesto Contreras, een Engels/Spaanstalige film die ontwikkeld werd in het
Sundance Screenwriters Lab en winnaar van de Sundance Global Filmmaking Award voor het script.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
IJSWATER FILMS - CO-PRODUCENT
Het Amsterdamse IJswater Films ontwikkelt en (co)produceert sinds medio jaren negentig met een focus
op nieuw, als ook gevestigd innovatief talent, lange en korte speelfilms, documentaires en televisiedrama
voor volwassenen en jeugd. IJswater richt zich op de kwaliteitsfilm, verhalen die ergens over gaan en je
raken, gericht op een arthouse publiek, of voor de wat bredere cross-over doelgroep voor zowel de
nationale - als internationale markt. Talloze regisseurs en scenaristen maakten zijn of haar debuut onder
de vlag van IJswater. Eigenaar/producent is Marc Bary, terzijde gestaan door project supervisor Eline van
Hagen en junior producer Steven Rubinstein Malamud.
Een greep uit de 15 speelfilms die het productiehuis heeft ge(co)produceerd: DE POOLSE BRUID van Karim
Traidia (IFFR Publieksprijs, 2-voudig Gouden Kalf Winnaar, Cannes Critics Choice, Golden Globe
Nominatie), DIEP van Simone van Dusseldorp (Nominatie Gouden Kalf Beste Actrice voor debuterende
Melody Klaver), SKIN van Hanro Smitsman (Winnaar Gouden Kalf en Nominatie Emmy Award voor
debuterende Robert de Hoog), WIN/WIN van Jaap van Heusden (25 festivalselecties, Prix Europe Best
Script, ‘Best Actor’ Brooklyn Filmfestival voor debuterende Oscar Van Rompay) en LOTUS van Pascale
Simons (Gouden Kalf Nominatie Beste Acteur voor debuterende Joris Smit). Internationale coproducties
naast SUPERNOVA; o.a. HEADRUSH van Shimmy Marcus (Ierland/Engeland), ELLEKTRA van Rudolf
Mestdagh (België/Duitsland), 22 MEI van Koen Mortier (België/Duitsland).
Dit jaar ging de telefilm DE NIEUWE WERELD (regie Jaap van Heusden met Issaka Sawadogo) in première
op het IFFR en doet het zonder bioscooproulement bijzonder goed op de internationale filmfestivals;
Winnaar Signis Award Washington DC Filmfestival, 2e Prijs ‘Runner-up’ Melbourne Filmfestival, ‘Special
Mention’ International Jury Mannheim-Heidelberg.
In preproductie: de Belgische/Nederlandse/Kroatische coproductie PARADISE TRIPS van debutant Raf
Reyntjens en Belgische producent Caviar, ontwikkeld op het Binger en ondersteund door o.a. het
Nederlands Filmfonds en VAF. In ontwikkeling oa: INTO THE BLUE van Jaap van Heusden, OF IK GEK BEN
van Frank Lammers, DODENMARS van Ben Sombogaart en WESTLAND van Hanro Smitsman.
IJswater heeft 50 korte films geproduceerd, w.o. RAAK (Winnaar Gouden Beer) en DAJO (Juryprijs Beste
KORT! aller tijden), beide geregisseerd door Hanro Smitsman. Op het Nederlands Filmfestival ging onlangs
IJswaters 14e KORT! SYNC van debutant Mari Sanders in première. Qua televisiedrama zijn er 3 One Night
Stand filmseries met VARA/NTR/VPRO gemaakt, w.o. Gouden Kalf Beste TV Film- en FIPA d’or winnaar
ANVERS van Martijn Maria Smits, OOIT van Jaap van Heusden (Nominatie Gouden Kalf Beste TV Drama)
en ENTRE NOSOTROS van Paloma Aguilera Valdebenito (Winnaar FIPA d'Argent).
IJswater produceert steeds meer jeugddrama, zoals de kinderseries ERWTJE! (Finalist Prix Jeunesse),
TIPPE (Japan Prize), ABI (Finalist Prix Jeunesse) en ABI II (Nominatie Cinekid Award). De korte kinderfilm
PAPA’S TANGO (regie Michiel van Jaarsveld) is inmiddels door 28 internationale filmfestivals geselecteerd,
wo Berlinale, Bologna (Jury- en Publieksprijs) en Buster Kopenhagen (Best Short). De korte jeugdfilm DE
MAAN VAN ANOUAR won dit jaar de kinderjuryprijs op het TIFF Toronto Kids Filmfestival. Onlangs ging op
Cinekid SALAM in première, een korte jeugdfilm van Johan Timmers. Met Mediafonds-steun ontwikkelt
IJswater momenteel de nieuwe KRO/NCRV kinderseries JESSE'S WERELD en ABI IN SURINAME. Met
Filmfonds-steun wordt de familiefilm PLONK! geschreven door Heleen Suèr onder regie van Boris Paval
Conen en in coproductie met Pellicola Film wordt de grotendeels geanimeerde jeugdfilm KLEINE SOFIE EN
DE LANGE WAPPER ontwikkeld, naar het gelijknamige bekroonde kinderboek van Els Pelgrom en Thé
Tjong-Khing onder regie van Roel en Berend Boorsma.
Documentaires die geproduceerd zijn; oa NESTBLIJVERS van Juul Bovenberg, BRIDGING THE GAP van
Corinne van Egeraat en ALLES WORDT NU ANDERS van Josefien Hendriks (DOC25). De Teledoc
ADELBORSTEN van Walter Stokman i.s.m. BNN, is momenteel in postproductie (verwachte release:
voorjaar 2014). In ontwikkeling is de nieuwe DOC25 100 EURO NETTO van Krista Arriëns, in coproductie
met de AVRO.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
BIOGRAFIE – GAITE JANSEN
Gaite Jansen (1991) wordt gezien als één van de meest
veelbelovende acteertalenten van haar generatie. Ze vertolkt
hoofdrollen in Nederlandse bioscoopfilms als 170 Hz, Lotus en
Schemer, en in de dramaserie In Therapie. Voor haar rol in 170 Hz
wordt ze genomineerd voor het Gouden Kalf voor Beste Actrice.
Gaite Jansen wordt geboren op 25 december 1991 in Rotterdam. Ze
begint op haar zesde met acteren op de Jeugdtheaterschool Hofplein
in Rotterdam, waar ze tien jaar aan verbonden is. Daarna volgt Gaite
de Landelijke Oriëntatiecursus voor Theaterscholen (LOT) in Utrecht.
In 2008 wordt Gaite op 16‐jarige leeftijd uitgeroepen tot beste
actrice voor haar rol in Luwte tijdens het 48 Hour Film Project in
Amsterdam.
Daarna is ze o.a. te zien in de Telefilm Coach van regisseur Joram Lürsen, de tv‐serie SpangaS en
samen met Carice van Houten, Frank Lammers en Aart Staartjes in Zingen in het Donker, een nietcommerciële voorlichtingsfilm over huiselijk geweld. In de satirische VPRO-serie Sorry Minister
vertolkt Gaite de rol van Nina Bijl, de dochter van minister Karel Bijl (Jeroen Spitzenberger). Gaite
speelt in 2009 in de Carry Slee‐verfilming Lover of Loser haar eerste hoofdrol in een bioscoopfilm. In
de zomer van 2010 is Gaite samen met gerenommeerde acteurs als Carice van Houten, Halina Reijn,
Jacob Derwig en Kim van Kooten te zien in de dramaserie In Therapie, een bewerking van de
succesvolle Amerikaanse HBO-serie In Treatment. Gaite speelt tiener Sophie, een rol die in het
origineel wordt gespeeld door Mia Wasikowska (Tim Burton’s Alice in Wonderland).
Ze speelt één van de hoofdrollen in de thriller Schemer van regisseur Hanro Smitsman (Skin).
Schemer wordt in 2010 op het Nederlands Film Festival door de Nederlandse filmjournalisten
uitgeroepen tot beste film. De film wint de Prijs van de Nederlandse Filmkritiek. De jury van filmcritici
prijst de film als ’een belofte voor de toekomst’, die met zijn thema van uitsluiting ’iets te melden
heeft over de hedendaagse samenleving’ en ’van begin tot einde beklemmend en spannend blijft’.
Ook wint Schemer op het festival de jongerenprijs MovieSquad NFF Award.
Begin 2011 is Gaite weer samen te zien met Martijn Lakemeier, in de film Sonny Boy van regisseur
Maria Peters. Het tweetal speelde eerder samen in Lover of Loser. Later dat jaar vinden de opnamen
plaats van de One Night Stand Met Donker Thuis, waarin Gaite samen met Robert de Hoog, Gijs
Scholten van Aschat en Anneke Blok te zien is. In de bioscoop is Gaite samen met o.a. Monic
Hendrickx en Jack Wouterse te zien in Lotus, het speelfilmregiedebuut van Pascale Simons. Tijdens
het Nederlands Film Festival 2011 ontvangt Gaite een nominatie voor het Gouden Kalf voor beste
Actrice voor haar rol in 170 Hz, het speelfilmdebuut van Joost van Ginkel, waar de film tevens
bekroond wordt met de MovieSquad NFF Award 2011 en de Cinema.nl Afficheprijs 2011. De film gaat
over twee dove tieners die samen voor het eerst de liefde ervaren.
In 2012 staat Gaite op de set van Steekspel, het online filmproject van Paul Verhoeven, en werkt ze in
de zomer aan de opnames van Supernova, onder regie van Tamar van der Dop. Op het Nederlands
Film Festval 2013 ging de in Zuid‐Afrika opgenomen film Hoe Duur Was de Suiker van Jean van de
Velde in première, het verhaal over de halfzussen Sarith en Mini ‐Mini in het 18e eeuwse Suriname.
Gaite speelt in deze film de rol van de blanke Sarith.
Gaite volgt de acteursopleiding op de Toneelacademie Maastricht.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
BIOGRAFIE - BOB SCHWARZE
Bob Schwarze volgde de Theateropleiding in Eindhoven.
Hij speelde rollen in o.a. TBS (2008), De Avonturen van Kruimeltje (2010), Sint (2010) en Feuten
(2013). Momenteel is hij bezig met de opnames van de nieuwe serie Ramses.
Sinds 2005 is hij werkzaam bij Toneelgroep De Appel. Hij was onder andere te zien in Het bezoek, De
storm, Louterbloemen en Tuin van Holland. Hij regisseerde ook het deel Onze koloniën uit de
marathonvoorstelling Tuin van Holland. Dit seizoen speelt hij Herakles in de gelijknamige
theatermarathon.
Naast zijn werkzaamheden bij Toneelgroep De Appel maakt Bob Schwarze vanaf 2005 deel uit van de
artistieke leiding van Literair Theater Branoul, en was hij als acteur werkzaam bij andere
toneelgezelschappen, waaronder het Nationale Toneel.
BIOGRAFIE – ELISE VAN ‘T LAAR
Elise is afgestudeerd als actrice aan de ArtEZ Hogeschool voor de kunsten te Arnhem. Daarvoor had
ze al de LOT Vooropleiding Theater gedaan aan de UCK te Utrecht. In 2005 maakte Elise haar
podiumdebuut met een rol in de voorstelling Blonde Mientje van D*amor, naar regie en tekst van
Jeroen de Man.
In 2011 speelde Elise in Iets, Iemand van Generatie Oost onder regie van Laura van Dolron. Bij
Oostpool speelde Elise de rol van Eliante in De Misantroop van Molière onder regie van Erik Whien.
Ook speelde ze Harper in Angels in America van Tony Kushner, in een samenwerkingsverband van
ArtEZ ism TG Oostpool. In 2012 studeerde Elise af met een rol in Lie of the Mind van Sam Shepard,
onder regie van Joeri Vos. Ook speelt ze de rol van Helena in De Grieken: Trojaanse Vrouwen naar
Euripides van KASK/hetKIP in Gent.
Op televisie was Elise te zien met een bijrol in het veelgeprezen Lijn 32. In 2012 neemt ze een rol op
voor de Belgische tv-serie In Vlaamse Velden. In 2013 speelt Elise een rol in de tv-serie Ramses van
Michiel van Erp en de hoofdrol in de eindexamenvoorstelling De Vader van Karlijn Kistemaker. In
2013 neemt Elise ook een hoofdrol op voor de speelfilm Tussen 10:00 en 12:00, die in 2014 in de
bioscoop komt.
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
OVER HET BOEK ‘MIJN VADER ZEGT DAT WIJ LEVENS REDDEN’
Prijswinnaar
In 2004 won Do Van Ranst met ‘Mijn vader zegt dat wij levens redden’ de Prijs Knokke-Heist Beste
Jeugdboek 2004. De Prijs Knokke-Heist (nu bekend als Zoute Zoen) is de oudste en belangrijkste
manuscriptenprijs voor jeugdboeken in het Nederlands taalgebied. Do Van Ranst was in 2004 de
jongste winnaar ooit die de prijs (goed voor €12.500 en publicatie van het manuscript) won.
In de pers
“Op zijn beste momenten doet ‘Mijn vader zegt dat wij levens redden’ denken aan Bart Moeyaert.
Net als in dienst ‘Het is de liefde die we niet begrijpen’ is de ik-vertelster een puber die zich in
spanningsvolle, zinnelijke passages van de liefde en haar seksuele identiteit bewust probeert te
worden. (…)
Van Ranst weet het thema heel geladen en tegelijk onnadrukkelijk neer te zetten. Hij wisselt
werkelijkheid en fantasie suggestief met elkaar af en dat geeft, bij dit merkwaardige en originele
decor waar ‘alles stopt’, een broeierige sfeer. Een man om goed in de gaten te houden.”
– Trouw
“Het hele boek zindert van de onderhuidse spanning. Niet alleen het decor ademt een
bevreemdende, surrealistische sfeer, alles wat er gebeurt, is omgeven door een waas van
geheimzinnigheid. (…) Het is een originele, eigenzinnige en sfeervolle roman met rijke, levensechte
personages, snedige dialogen, die veel overlaat aan de verbeelding van de lezer.”
– De Standaard der Letteren
“Een fijngevoelig en intelligent boek! Van Ranst weet de poëzie in de gewone-mensentaal naar voren
te brengen. Subtiel en herkenbaar laat hij zijn hoofdpersoon aan haar eigen brug, die naar
volwassenheid, bouwen.”
– AD Magazine
“Een met verbeelding en bewonderenswaardig inlevingsvermogen verteld verhaal over een
kwetsbaar meisje dat nieuwsgierig alles over de liefde wil weten om zo zichzelf te ontdekken.”
– Provinciaal Zeeuwse Courant
“Met deze in alle opzichten overweldigende adolescentenroman won Van Ranst als jongste winnaar
ooit de prestigieuze manuscriptenprijs van Knokke-Heist voor het beste jeugdboek van 2004. Een
terechte en verdienstelijke overwinning van een geboren verteller.”
– Tsjilp Letteren
Bekroond met:
 Prijs Knokke-Heist Beste Jeugdboek 2004
 Deutsche Jugendliteraturpreis 2007
Genomineerd voor:
 Boekenleeuw 2005
 Kleine Cervantes 2006
SUPERNOVA – TAMAR VAN DEN DOP
Do Van Ranst
Do Van Ranst werd op 13 juli 1974, als de helft van een tweeling, geboren in het Oost-Vlaamse
Dendermonde. Twee jaar later streek hij neer in Hamme, wat ongeveer tien kilometer verderop ligt.
Do was al vanaf de schoolbanken bezeten van de pen. Omdat hij de lessen vaak saai vond, verzon hij
knotsgekke en soms erg romantische verhalen waarin hij vaak en graag de hoofdrol speelde.
Do van Ranst schrijft kinder- en jeugdboeken omdat hij kinderen en jongeren graag iets vertelt,
zonder iets écht uit te willen leggen. Hij debuteerde in 1999 met Boomhuttentijd, een verhaal over
zelfmoord, rouw en verdriet. Hij was toen vijfentwintig, behoorlijk jong voor een schrijver. Later
volgde Zeven zinnen en een zoen, een speels verhaal over Dina, een jong meisje dat voor de eerste
keer moet zoenen op de planken. Het succesrijke boek was het begin van een hele reeks over Dina.
Met zijn manuscript Mijn vader zegt dat we levens redden won Do van Ranst de Prijs Knokke-Heist
Beste Jeugdboek 2004. Het is een verhaal over jonge mensen in een huis in een bocht van een
doodlopende weg, waar om de haverklap een auto de gevel ramt. Toch is het een verhaal met veel
literaire zeggingskracht over jongeren en hun wereld. Het taalgebruik is sober en poëtisch. Het boek
werd vertaald in het Duits met als titel Wir retten Leben, sagt mein Vater en won de Jugendbuchpreis
op de Frankfurter Buchmesse 2007.
In 2008 won Do Van Ranst opnieuw de Prijs Knokke-Heist Beste Jeugdboek 2008 met het manuscript
Moeders zijn gevaarlijk met messen. Het intrigerende verhaal vol zwarte humor en beklijvende
beelden werd bovendien bekroond met de Inclusieve Griffel 2008 en een Boekenwelp. Ook voor
Dun! en Ravenhaar mocht Do Van Ranst een Boekenwelp in ontvangst nemen.

Download Report