Beste fractiegenoten, Na een zorgvuldige afweging heb ik besloten

Beste fractiegenoten,
Na een zorgvuldige afweging heb ik besloten uit de PVV te stappen en mij aan te sluiten als lid
van de partij Voor Nederland (VNL). Hieronder mijn beweegredenen hiertoe.
In 2006 heb ik mij enthousiast aangemeld bij Groep Wilders/ PVV die met zijn
onafhankelijkheidsverklaring van 2005 vol inzette op een economisch rechts-liberaal en
maatschappelijk conservatief beleid. Deze agenda kenmerkte zich door een versoepeling van
het ontslagrecht, het verlagen van het minimumloon en de introductie van een vlaktax. De
broodnodige ingrediënten om de Nederlandse economie concurrerend en modern te maken.
De PVV liet zich inspireren door mensen als Ronald Reagan en Margaret Thatcher waarvan
de laatste zelfs werd aangehaald in de hierboven genoemde onafhankelijkheidsverklaring.
Nu bijna negen jaar later kan ik niet anders concluderen dat er van deze rechtse economische
agenda weinig meer over is. De rechts-liberale punten van weleer zijn ingeruild voor een
socialistisch programma waar de SP op sommige punten links wordt ingehaald. Geen partij
houdt bijvoorbeeld zo vast aan de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar als de PVV.
Wellicht slim vanuit het perspectief van electoraal gewin, maar feitelijk onhaalbaar en niet van
deze tijd. Ondanks toezeggingen van dhr. Wilders tijdens een bezoek aan Groningen dat de
PVV haar oude uitgangspunten weer zou oppakken, lijkt deze 'nieuwe' koers herbevestigd.
Ook het vertrek van de kamerleden Bontes en van Klaveren, de weldenkende rechtervleugel
van de partij, onderschrijft dit beeld.
Daarnaast heeft er een verharding van de standpunten omtrent de islam plaatsgevonden.
Waar in 2006 nog werd gepleit voor een quotum voor nieuwe moskeeën, dienen deze
gebedshuizen nu 'en masse' te worden afgebroken. Hiermee, maar vooral ook met de toon
van het debat, heeft de PVV zichzelf verdoemd tot de oppositie. De 'minder, minder avond' na
de gemeenteraadsverkiezingen in 2014 is daar een pijnlijk voorbeeld van. Beleid maken is
blijkbaar niet (meer) het doel van de PVV. Wat rest is de rol van een forum dat de, overigens
terechte, frustraties van Nederlanders kanaliseert.
De hierboven genoemde ontwikkelingen hebben gradueel plaatsgevonden maar komen
steeds meer bovendrijven. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik niet op die lijn zit.
Lange tijd heb ik echter gehoopt dat de PVV volwassen zou worden en weer terug zou keren
naar haar oude uitgangspunten. Tevergeefs nu blijkt.
Een terechte vraag die kan worden gesteld is waarom ik niet eerder ben overgestapt naar
VNL. Het antwoord hierop is drieledig: met mijn collegae PVV statenleden heb ik uitstekend
kunnen samenwerken en ik zou hen tekort doen als ik halverwege de rit zou stoppen.
Daarnaast heb ik lang geprobeerd om de koers van de PVV van binnenuit te veranderen.
Inmiddels kan ik concluderen dat dat mij niet is gelukt of gaat lukken. Als laatste wil ik niet de
schijn wekken dat ik deze beslissing maak, gevoed door rancune om mijn plek op de lijst. Nu
bekend is dat ik op nummer twee zou komen op de kandidatenlijst van de komende
Statenverkiezingen, kan ik dit beeld wegnemen.
Best collegae, rest mij te zeggen dat ik jullie het allerbeste voor de toekomst wens, maar ik
kan mij met de beste wil van de wereld niet meer achter de standpunten van de PVV scharen.
Het zou niet fair naar de PVV zijn, maar ook niet naar mijzelf, als ik mij wederom verkiesbaar
zou stellen.
Matthijs Jansen