Nieuwjaarsboodschap 2014 door An Verlinden (schepen) – sp.a Duffel 24 januari Beste vrienden, collega’s, sympathisanten, Een jaar geleden beleefde ik een heel bijzondere vuurdoop: voor het eerst werd ik schepen in onze gemeente. Voor het eerst kon ik mee actief het beleid gaan bepalen. Als het klein duimpje van de coalitie -‐ van de ganse gemeenteraad eigenlijk -‐ mee de gemeente besturen – als dat geen uitdaging is. Niet dat het me bang maakte. Integendeel. Tegen de stroom inroeien is iets dat ik al vaker deed. Dus ik zag wat me overkwam meer als een buitengewone kans dan als een verlammende bedreiging. Dat de uitdagingen waar we als nieuwe bestuursploeg voor stonden enorm waren, dat het hoog tijd was voor iets anders – sp.a ging niet voor niks met deze slogan naar de gemeenteraadsverkiezingen -‐ werd al snel duidelijk: -‐ -‐ -‐ Toen we de eerste dag het gemeentehuis binnenwandelden, kregen mijn collega’s en ikzelf al meteen de vraag hoe we wensten aangesproken te worden. Met “meneer of mevrouw de schepen” wellicht? De afstand tussen bestuur en administratie was immens… Tijd voor een nieuwe organisatiecultuur dus. Tijd voor een nieuwe manier van omgaan met de medewerkers van gemeente en OCMW – want zij zijn uiteindelijk toch de experten met bakken ervaring. We kregen een budgettaire erfenis die dieprood van kleur was. In normale omstandigheden ben ik een grote fan van deze kleur – in deze context had ik toch een voorkeur voor groen. We werden geconfronteerd met een financiële meerjarenplanning die op onrealistische, zoniet valse cijfers was gebaseerd. Met een nieuwe state-‐of-‐the-‐art brandweerkazerne met een even state-‐of-‐the art prijskaarjte van maar liefst 8 miljoen euro. Een nieuwe sporthal stond in de steigers, waarvoor op het vlak van exploitatie niet één euro werd voorzien….Tijd voor drastische bijsturing én het einde van een tijdperk waarin de sky the limit was. Er heerste in gemeente en OCMW een oude bestuurscultuur die ronduit verlammend werkte, zowel op medewerkers als op inwoners. Geen ruimte voor inspraak of medezeggenschap. Geen transparantie. Geen appreciatie voor het geleverde werk en de gemaakte inspanningen… Kortom: tijd voor een nieuwe bestuurscultuur, met een duidelijke visie en een duidelijk waardenkader. Dat was dan ook het eerste waar we werk van maakten: een duidelijke visie van wie wij als gemeentebestuur van Duffel zijn en waarvoor wij staan. Mensgerichtheid, kwaliteit en professionalisme, openheid en transparantie, betrokkenheid en duurzaamheid zijn onze kernwaarden. Dat is het DNA van waaruit wij als bestuur vertrekken. Vanuit dat waardenkader werkten we een nieuw bestuursakkoord uit – niet een akkoord van enkele snel neergeschreven A4’tjes, maar één van om en bij de 30 pagina’s – dat van Duffel een echte thuis wil maken voor al haar inwoners. Een thuishaven waarin je je gewaardeerd en erkent voelt en waar je je ook actief wil voor inzetten. Tussendoor werkten we een nieuwe, realistische meerjarenplanning uit voor de komende zes jaar. Met strengere budgettaire regels en een totaal nieuwe manier van plannen en rapporteren. 2013 werd dan ook in alle opzichten een waanzinnig jaar. Een jaar waarin we in sneltempo alle knepen van het lokale bestuursvak leerden, waarin we ongemeen veel interessante mensen ontmoetten, boeiende gesprekken en soms ook harde discussies voerden. Een jaar waarin moeilijke knopen moesten worden doorgehakt. Waarin we vaker dan ons lief was tegen deadlines op moesten boksen en de vermoeidheid moesten bekampen. Maar desondanks een jaar dat mij vooral veel voldoening heeft geschonken. Een jaar dat mij heeft doen beseffen dat je niet groot hoeft te zijn om grootse dingen te doen. Voor je buren, je mede-‐dorpsgenoten – kortom: je medemens. Het afgelopen jaar zorgden we voor een nieuwe bestuurswind. We loodsten onze gemeente op ICT-‐ vlak richting 21e eeuw door hotspots voor medewerkers en inwoners te voorzien in gemeentehuis, zwembad, sporthal en binnenkort ook bib. We zorgden samen met de provincie voor meer fietscomfort door het doortrekken van de fiets-‐o-‐strades. We investeerden verder in onze scholen. We bezweerden de opvangcrisis door een gloednieuwe Tieneropvang in de steigers te zetten. We beslisten het jeugdhuis een nieuwbouw te geven. We huldigden de nieuwe sporthal in en zorgden voor een degelijke, klantvriendelijke uitbating met brede openingsuren. We bestreden actief leegstand en verbeterden de woonkwaliteit van onze inwoners. We plantten een heel nieuw bos. We herstelden onder meer het fietspad in de Leopoldstraat – dat zal iedereen aan den lijve wel gevoeld hebben – en voerden de nodige wegenwerken uit, ondermeer op de Mechelsebaan en in de Hoogstraat. We maakten werk van avontuurlijke speelpleinen en een gloednieuwe speelplein-‐ en tienerwerking. Een jaar lang heb ik stap voor stap, meter voor meter, dag na dag, soms ook tegen de stroom in, zo oprecht en intens mogelijk mijn opdracht als schepen proberen na te komen. In het belang van alle gezinnen in dit dorp. Dat deed ik uiteraard niet alleen. Elke dag opnieuw bewijst deze bestuursploeg dat we de uitdagingen, waar onze voorgangers noch het lef, noch de ideeën voor hadden, opnemen. Over partij-‐ en ideologische grenzen heen. En we volbrengen die taak met brio. Maar het werk is nog lang niet af als we verder willen bouwen aan een warme, hechte gemeente. We moeten van Kasteel Ter Elst opnieuw een belevingsmonument maken. We vormen de oude Cinema Plaza eindelijk om tot een gemeenschapscentrum. We stimuleren de lokale handelaars en de lokale economie. We bouwen een dienstencentrum uit en we blijven inzetten op hoogstaand en kwaliteitsvol onderwijs. Om dit alles te realiseren zullen we ongetwijfeld nog vaak tegen de stroom in moeten roeien. En soms zullen we ook zelf bereid moeten zijn om de dingen anders te bekijken. De woorden zijn niet de mijne, maar ik beaam ze: 2014 wordt inderdaad een historisch jaar. 2014 zal bepalend zijn voor de toekomst. Voor uw toekomst. Zal uw toekomst fundamenteel vrolijk of fundamenteel ellendig zijn? Zal uw welvaart en uw welzijn behouden en versterkt worden of hebben we het beste al achter ons liggen? Ik ben er van overtuigd dat politiek in wezen niet gaat over structuren, maar over mensen. Over menselijk zijn. Geloofwaardigheid en eerlijkheid, daar draait het dus om op 25 mei. Ik ben er van overtuigd dat bijzonder weinig Vlamingen zitten te wachten op een herhaling van 2010. Waar zij op wachten is op politici die in staat zijn om samen te werken. Op partijen die bereid zijn om uit hun ideologische loopgraven te komen. Beleid dat de dingen op een andere, originele, vernieuwende manier bekijkt. Om vooruitgang te realiseren zonder de zekerheden die we allemaal nodig hebben, overboord te gooien. Realistisch, hoopvol, maar vooral constructief. Dat is wat wij willen bieden. Ook als we daarvoor tegen de stroom in moeten gaan. Straks licht Yasmine toe met welke ideeën en welke strijdpunten wij die stroom zullen trotseren. Samen kunnen we dat. Ik wens u alvast allen een warm, strijdbaar en solidair 2014! .